Seks
alle pijlers
vriend is niet bezig met seks.
zaterdag 12 juli 2014 14:17
Ik zit met een probleem en ik weet er even geen raad meer mee..
Mijn vriend (22) en ik (19) zijn nu 6 maanden samen, en vanaf het begin van onze relatie is seks al een issue geweest.
De eerste 3/4 weken gingen op het gebied van seks helemaal goed. Één keer per dag, soms zelfs twee keer. Niks te klagen dus. Na die paar weken dat het goed ging is het mis gegaan. Nadat het er een keer iets te hard aan toe ging en hij er ontzettende pijn aan over had gehouden, hebben we een maand helemaal niets meer kunnen doen. Na die maand zijn we langzaamaan weer begonnen. Het ging moeizaam, en het gebeurde nog maar 1x in de week omdat het zo'n pijn deed. Nadat hij eindelijk dacht dat het weer wat beter ging, is het wéér mis gegaan. Wéér deed het zoveel pijn, en dat is zelfs uitgelopen tot 2 maanden geen seks kunnen hebben. Nu die 2 moeilijke maanden ook eindelijk voorbij zijn, gaat het weer helemaal goed en heeft hij nergens meer last van. Echter heb ik nu wel ergens last van, en dat is dat het, nu het juist eindelijk weer kan, gewoon niet meer zoveel voor komt. Ik mag blij zijn als hij 1 keer in de 2 weken wil.. Ik heb verschillende dingen geprobeerd om hem te verleiden, nieuwe lingerie gekocht, ik geef de hele tijd hints, spontane acties, massages etc. etc. maar hij reageert er niet op. Als ik hem een massage geef, of ineens spontaan voor hem sta, zie ik aan hem dat hij het leuk vind, maar hij gaat er niet op in. Laatst heb ik met hem gepraat, en uit dat gesprek is gebleken dat hij geen behoefte heeft aan seks. Hij is er niet mee bezig. Als we samen in bed liggen te knuffelen, of als ik ineens voor hem sta in lingerie, of als ik hem overal kusjes geef of op andere manieren probeer te verleiden denkt hij niet "oh laten we nu seks hebben". Het doet hem niet veel ofzo. Ook zei hij dat hij geen porno kijkt of masturbeert. "Ik denk gewoon niet bij alles aan seks, tuurlijk wil ik wel als jij ineens in lingerie voor me staat, maar het hoeft niet per se van mij".
Ook zat het me best dwars dat hij nooit van die simpele dingetjes doet als een hand op mijn been leggen, mijn hand vasthouden als we ergens heen gaan, of een kus bij komst of afscheid geeft. Die kleine dingetjes zijn voor mij heel belangrijk om te weten dat hij van me houd. Dit heb ik ook tegen hem gezegd tijdens het gesprek en ook dat vond hij allemaal niet nodig. "We hebben een volwassen relatie, je weet dat ik van je houd, dan hoef ik niet elke keer dat te doen". Uiteindelijk nadat ik heb gezegd hoe belangrijk die dingen voor me waren heeft hij gezegd dat hij erop zou letten, maar ook laatst toen ik hem ging afzetten bij het werk zei hij alleen "doei, tot later" en gaf hij geen kus of iets.
Dat hij geen simpele dingetjes als een kus of een knuffel, of hand in hand lopen doet, plus het feit dat hij gewoon niks doet op het gebied van seks, beginnen mij nu langzaamaan pijn te doen. Ook heb ik al geprobeerd om tegen mezelf te zeggen "oke, doe er geen moeite meer voor, misschien wil hij dan zelf wel een keer" maar na een week geen initiatief nemen in bed, was er ook nog steeds niks van zijn kant gekomen, zelfs niet nadat we samen gingen douchen en hij wel een stijve kreeg..
Ik ben een beetje radeloos wat nou mijn volgende stap is. Want hij heeft wel een keer tegen me gezegd dat hij het wel wil, maar er zelf niet aan denkt. Moet ik nog eens een gesprek met hem beginnen? Of moet ik maar gewoon door blijven gaan met hem te verleiden, ook al loopt dat vaak uit op niks?
Alvast bedankt.
Mijn vriend (22) en ik (19) zijn nu 6 maanden samen, en vanaf het begin van onze relatie is seks al een issue geweest.
De eerste 3/4 weken gingen op het gebied van seks helemaal goed. Één keer per dag, soms zelfs twee keer. Niks te klagen dus. Na die paar weken dat het goed ging is het mis gegaan. Nadat het er een keer iets te hard aan toe ging en hij er ontzettende pijn aan over had gehouden, hebben we een maand helemaal niets meer kunnen doen. Na die maand zijn we langzaamaan weer begonnen. Het ging moeizaam, en het gebeurde nog maar 1x in de week omdat het zo'n pijn deed. Nadat hij eindelijk dacht dat het weer wat beter ging, is het wéér mis gegaan. Wéér deed het zoveel pijn, en dat is zelfs uitgelopen tot 2 maanden geen seks kunnen hebben. Nu die 2 moeilijke maanden ook eindelijk voorbij zijn, gaat het weer helemaal goed en heeft hij nergens meer last van. Echter heb ik nu wel ergens last van, en dat is dat het, nu het juist eindelijk weer kan, gewoon niet meer zoveel voor komt. Ik mag blij zijn als hij 1 keer in de 2 weken wil.. Ik heb verschillende dingen geprobeerd om hem te verleiden, nieuwe lingerie gekocht, ik geef de hele tijd hints, spontane acties, massages etc. etc. maar hij reageert er niet op. Als ik hem een massage geef, of ineens spontaan voor hem sta, zie ik aan hem dat hij het leuk vind, maar hij gaat er niet op in. Laatst heb ik met hem gepraat, en uit dat gesprek is gebleken dat hij geen behoefte heeft aan seks. Hij is er niet mee bezig. Als we samen in bed liggen te knuffelen, of als ik ineens voor hem sta in lingerie, of als ik hem overal kusjes geef of op andere manieren probeer te verleiden denkt hij niet "oh laten we nu seks hebben". Het doet hem niet veel ofzo. Ook zei hij dat hij geen porno kijkt of masturbeert. "Ik denk gewoon niet bij alles aan seks, tuurlijk wil ik wel als jij ineens in lingerie voor me staat, maar het hoeft niet per se van mij".
Ook zat het me best dwars dat hij nooit van die simpele dingetjes doet als een hand op mijn been leggen, mijn hand vasthouden als we ergens heen gaan, of een kus bij komst of afscheid geeft. Die kleine dingetjes zijn voor mij heel belangrijk om te weten dat hij van me houd. Dit heb ik ook tegen hem gezegd tijdens het gesprek en ook dat vond hij allemaal niet nodig. "We hebben een volwassen relatie, je weet dat ik van je houd, dan hoef ik niet elke keer dat te doen". Uiteindelijk nadat ik heb gezegd hoe belangrijk die dingen voor me waren heeft hij gezegd dat hij erop zou letten, maar ook laatst toen ik hem ging afzetten bij het werk zei hij alleen "doei, tot later" en gaf hij geen kus of iets.
Dat hij geen simpele dingetjes als een kus of een knuffel, of hand in hand lopen doet, plus het feit dat hij gewoon niks doet op het gebied van seks, beginnen mij nu langzaamaan pijn te doen. Ook heb ik al geprobeerd om tegen mezelf te zeggen "oke, doe er geen moeite meer voor, misschien wil hij dan zelf wel een keer" maar na een week geen initiatief nemen in bed, was er ook nog steeds niks van zijn kant gekomen, zelfs niet nadat we samen gingen douchen en hij wel een stijve kreeg..
Ik ben een beetje radeloos wat nou mijn volgende stap is. Want hij heeft wel een keer tegen me gezegd dat hij het wel wil, maar er zelf niet aan denkt. Moet ik nog eens een gesprek met hem beginnen? Of moet ik maar gewoon door blijven gaan met hem te verleiden, ook al loopt dat vaak uit op niks?
Alvast bedankt.
zaterdag 12 juli 2014 14:25
in eerste instantie dacht ik, hij heeft er moeite mee, omdat hij een paar keer heel veel pijn heeft gehad en daarom houdt ie de boot af. Beetje vergelijkbaar met vaginisme bij vrouwen. Je schrijft echter ook dat hij helemaal geen affectie geeft en dat zou voor mij een dealbreaker zijn. Net als jij vind ik het fijn om af en toe een knuffel te krijgen of een zoen en ik denk dat het je heel erg op gaat breken als je hiermee door gaat. Hij is niet fout of zo, zo voelt hij dat nou eenmaal, alleen zijn jullie daardoor geen match
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 12 juli 2014 14:33
Er loopt hier een jarenlang lopend topic over verschil in behoefte aan seks/intimiteit.
Vrouwen die na een jarenlange relatie de wanhoop nabij zijn. Lees maar eens.
Wil jij dat, nu je er na amper 6 maanden al achterkomt dat het niet werkt? Praten erover zal niet helpen.
Accepteren of weggaan. Meer smaken heb je niet.
Vrouwen die na een jarenlange relatie de wanhoop nabij zijn. Lees maar eens.
Wil jij dat, nu je er na amper 6 maanden al achterkomt dat het niet werkt? Praten erover zal niet helpen.
Accepteren of weggaan. Meer smaken heb je niet.
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
zaterdag 12 juli 2014 14:36
@flowerblue Nee, we zijn toen niet naar de dokter geweest. Ik heb hem aangedrongen om naar de dokter te gaan, maar heb daarna een verhaal van hem gehoord van vroeger, waardoor hij een fobie heeft voor de huisarts. Nu het geen pijn meer doet maakt het me uiteindelijk ook niet meer uit dat hij niet is geweest, al is het wel zonde van die 3 maanden geen seks.. Ik heb wel gezegd dat als het nog eens voor komt, hij dan wel naar de dokter moet en daar heeft hij mee ingestemd. Want hij vond het ook niet leuk om zo lang geen seks te kunnen hebben omdat hij wist dat ik het daar moeilijk mee had.
Wel ben ik er vergeten bij te zeggen dat we de afgelopen weken veel ruzies hebben gehad. Ruzies die uitliepen op dat één van ons wegliep en dat er gedreigd werd met de relatie stopzetten. Die ruzies hebben voor ons beiden wel veel impact gehad. Dus misschien dat het daarmee ook te maken kan hebben?
Ook weet ik van hem dat zijn ex, toen hij het had uitgemaakt nadat zij hem had geslagen, tegen al zijn vrienden heeft gezegd dat hij slecht is in bed. Hij hield het nooit langer vol dan 10 seconden, kon het niet goed, zijn penis was volgens haar niet groot en dat soort dingen. Die dingen hebben hem toen heel veel pijn gedaan en hij is daar vrij onzeker over. Ik heb hem echter al zo vaak gezegd dat het mij niet uit maakt, tuurlijk is het jammer dat een vrijpartij niet zo lang duurt, maar ik heb nadrukkelijk gezegd dat het mij gaat om dat we lekker intiem zijn, en niet per se om dat het goed moet zijn. Vaak als we tv kijken in bed heb ik mijn hand bij zijn penis en kriebel ik hem daar zachtjes. Dat vind hij fijn ( ook daar reageert ie echter niet op ), en dat is voor hem een geruststelling dat ik zijn penis wel mooi vind enzo. Maar misschien dat, ondanks ik hem wel geruststel en zeg dat zijn ex vriendin ongelijk had, het toch wel impact heeft op zijn prestaties en dat hij niet zo vaak wil?
Wel ben ik er vergeten bij te zeggen dat we de afgelopen weken veel ruzies hebben gehad. Ruzies die uitliepen op dat één van ons wegliep en dat er gedreigd werd met de relatie stopzetten. Die ruzies hebben voor ons beiden wel veel impact gehad. Dus misschien dat het daarmee ook te maken kan hebben?
Ook weet ik van hem dat zijn ex, toen hij het had uitgemaakt nadat zij hem had geslagen, tegen al zijn vrienden heeft gezegd dat hij slecht is in bed. Hij hield het nooit langer vol dan 10 seconden, kon het niet goed, zijn penis was volgens haar niet groot en dat soort dingen. Die dingen hebben hem toen heel veel pijn gedaan en hij is daar vrij onzeker over. Ik heb hem echter al zo vaak gezegd dat het mij niet uit maakt, tuurlijk is het jammer dat een vrijpartij niet zo lang duurt, maar ik heb nadrukkelijk gezegd dat het mij gaat om dat we lekker intiem zijn, en niet per se om dat het goed moet zijn. Vaak als we tv kijken in bed heb ik mijn hand bij zijn penis en kriebel ik hem daar zachtjes. Dat vind hij fijn ( ook daar reageert ie echter niet op ), en dat is voor hem een geruststelling dat ik zijn penis wel mooi vind enzo. Maar misschien dat, ondanks ik hem wel geruststel en zeg dat zijn ex vriendin ongelijk had, het toch wel impact heeft op zijn prestaties en dat hij niet zo vaak wil?
zaterdag 12 juli 2014 14:43
Je kan aan zijn penis zitten zonder reactie???
Ik denk dat jullie libido's verschillen, dit gaat niet goed komen tenzij een van de twee zich aanpast aan de grens van de ander. Sommige mensen houden nou eenmaal niet van seks, of wel op z'n tijd maar dat is dan een stuk minder vaak dan anderen het zouden doen. Dit verschil gaat alleen maar groter worden naarmate de relatie verder gaat.
Ik denk dat jullie libido's verschillen, dit gaat niet goed komen tenzij een van de twee zich aanpast aan de grens van de ander. Sommige mensen houden nou eenmaal niet van seks, of wel op z'n tijd maar dat is dan een stuk minder vaak dan anderen het zouden doen. Dit verschil gaat alleen maar groter worden naarmate de relatie verder gaat.
zaterdag 12 juli 2014 15:24
quote:justdance schreef op 12 juli 2014 @ 14:36:
Vaak als we tv kijken in bed heb ik mijn hand bij zijn penis en kriebel ik hem daar zachtjes. Dat vind hij fijn ( ook daar reageert ie echter niet op ), en dat is voor hem een geruststelling dat ik zijn penis wel mooi vind enzo.Valt hij wel op vrouwen?
Vaak als we tv kijken in bed heb ik mijn hand bij zijn penis en kriebel ik hem daar zachtjes. Dat vind hij fijn ( ook daar reageert ie echter niet op ), en dat is voor hem een geruststelling dat ik zijn penis wel mooi vind enzo.Valt hij wel op vrouwen?
zaterdag 12 juli 2014 15:25
Er lopen evenzovele topics waarom een vrouw geen zin meer heeft/ niet mee bezig is of geen/laag libido (meer) heeft. Ik geloof niet dat het altijd maar afgedaan kan worden met "zo is iemand nu eenmaal en dan past het niet bij elkaar".
Ik geloof (uit eigen ervaring oa en me inlezen in die van anderen) dat in zaken als seks het als geen ander telt wat je ervaringen zijn (Pavlov). En dat een paar negatieve ervaringen enorme impact hebben op de zin in seks.
Dat geldt zowel voor vrouwen die nooit klaarkomen (of dat nu in eigen blokkades zit of ze hun eigen lichaam niet kennen of niet in in verbinding staan met "de sexy vrouw" of doordat de seks (wisselwerking met die partner) niet bevredigend is), dus seks elke keer zonder "beloningsgevoel" blijft (en daarmee zonder die stoffen en hormonen enz die een geluks- of zelfs euforisch gevoel oproepen).. laat staan het juist iets negatiefs oplevert (pijn, schaamte, tekortkoming, niet voldoen aan de verwachting en behoefte van je partner enz).
Jouw vriend valt denk ik onder de categorie waarin ervaringen geleid hebben tot angst bij het woord seks of iets van hem verlangen wat in die richting wijst, zonder dat dit bij hem mentaal "gerepareerd" is. Ook al is hij nu fysiek hersteld, een paar keer pijn (en maanden niet kunnen functioneren op seksueel gebied) voorkomt echt wel dat ie opgewonden wordt en dat is een lichamelijke reactie, een automatische zelfbescherming van zijn brein/lichaam.
Je kan hem niet overhalen of verleiden, als hij die opwinding onbewust onderdrukt en "seks" hem blokkeert (negatief oproept ipv positief). Iets wat van binnen niet goed werkt, kan je van buitenaf niet aanmoedigen door impulsen als lingerie enzo. Die onbewuste overtuiging is sterker dan zijn opwinding.
Wat je hooguit van hem kan vragen is om een professional in de arm te nemen (een seksuoloog bijv) die die overtuiging weer kan helpen ombuigen naar "leuks/ spannends/ fijns". Zeker als de lichamelijke pijn weg is. Vergelijk het met weer autorijden nadat je een ongeluk met nare gevolgen hebt gehad. Of op een paard klimmen als je gewond bent geraakt en maanden pijn/ last van gehad hebt.
Hoewel hij jou als partner meesleurt in zijn aangetaste libido en zin in seks, zou ik het probleem allerleerst niet vooral brengen in dat hij jou daarmee tekort doet. Het is uiteindelijk allereerst zijn probleem en hij doet zichzelf tekort als hij hier niet nu iets aan doet. Hij maakt zichzelf wijs dat hij geen behoefte heeft, of heeft dat ook niet, omdat hij onbewust seks dus associeert met pijn (en hoon, schaamte enzo tov ex weer boven is gekomen? Dus ook nog met tekortschieten naar de ander en dat benadruk jij ook weer als je "klaagt" of jouw behoefte zo duidelijk laat merken door van alles te doen om hem te verleiden).
Die dingen tellen uiteindelijk bij elkaar op en tasten het (seksuele) zelfvertrouwen aan, als dat bij hem (verre van) fysieke opwinding creeert (maar in plaats daarvan faalangst, schaamte, gevoel van tekortschieten, mislukken)..
Iets of iemand kan helpen bij het zelfvertrouwen dat het WEL weer kan (en wenselijk is, voor zichzelf allereerst). Jij hebt daar belang bij en hebt die afstand/ objectiviteit niet om over te praten, maar een onafhankelijke professional heeft dat wel (+ geheimhouding, roept geen schaamte op, kan hij er redelijk anoniem en in eigen tempo, zonder druk, aan "werken"). Dat mag je wel van hem verlangen, ook al lijkt het alsof hij daar zelf geen problemen mee heeft (reken maar dat hij er zelf ook mee zit, maar zichzelf wijsmaakt dat het wel vanzelf over gaat en alleen maar schijnbaar "okay" zegt te vinden dat hij er niet mee bezig is).
Jij als partner mag best verlangen dat ie er juist WEL mee bezig is, omdat hij nu genoegen neemt met belemmeringen en beperkingen, omdat je weet en gezien hebt hoe het daarvoor was, dus geen kwestie van "ik ben nu eenmaal zo". Hij gelooft nu dat hij zijn geperkingen is ipv dat hij ze heeft en ook weer kan overwinnen.
Je kan hem dus hooguit overtuigen dat hij genoegen neemt met minder dan hij kan zijn en minder genieten dan kan. En jij daardoor ook. Dat dat zonde is en niet hoeft. En net als dat lichamelijke wonden verzorgd moeten worden om te genezen, dit mentale ook genezen kan worden als hij daar wel aandacht en verzorging aan besteedt. Met een gebroken been ga je ook naar een arts, ipv doorlopen en later maar accepteren dat je kreupel bent (omdat het nooit goed gezet is)..
Hij zit dus allereerst zichzelf in de weg hiermee, en verwijten dat jij tekort komt zal alleen maar averechts werken (nog meer schaamte en schuldgevoelens, wat het tegenovergestelde van opwinding en leuke sexy spanning betekent)..
Ik geloof (uit eigen ervaring oa en me inlezen in die van anderen) dat in zaken als seks het als geen ander telt wat je ervaringen zijn (Pavlov). En dat een paar negatieve ervaringen enorme impact hebben op de zin in seks.
Dat geldt zowel voor vrouwen die nooit klaarkomen (of dat nu in eigen blokkades zit of ze hun eigen lichaam niet kennen of niet in in verbinding staan met "de sexy vrouw" of doordat de seks (wisselwerking met die partner) niet bevredigend is), dus seks elke keer zonder "beloningsgevoel" blijft (en daarmee zonder die stoffen en hormonen enz die een geluks- of zelfs euforisch gevoel oproepen).. laat staan het juist iets negatiefs oplevert (pijn, schaamte, tekortkoming, niet voldoen aan de verwachting en behoefte van je partner enz).
Jouw vriend valt denk ik onder de categorie waarin ervaringen geleid hebben tot angst bij het woord seks of iets van hem verlangen wat in die richting wijst, zonder dat dit bij hem mentaal "gerepareerd" is. Ook al is hij nu fysiek hersteld, een paar keer pijn (en maanden niet kunnen functioneren op seksueel gebied) voorkomt echt wel dat ie opgewonden wordt en dat is een lichamelijke reactie, een automatische zelfbescherming van zijn brein/lichaam.
Je kan hem niet overhalen of verleiden, als hij die opwinding onbewust onderdrukt en "seks" hem blokkeert (negatief oproept ipv positief). Iets wat van binnen niet goed werkt, kan je van buitenaf niet aanmoedigen door impulsen als lingerie enzo. Die onbewuste overtuiging is sterker dan zijn opwinding.
Wat je hooguit van hem kan vragen is om een professional in de arm te nemen (een seksuoloog bijv) die die overtuiging weer kan helpen ombuigen naar "leuks/ spannends/ fijns". Zeker als de lichamelijke pijn weg is. Vergelijk het met weer autorijden nadat je een ongeluk met nare gevolgen hebt gehad. Of op een paard klimmen als je gewond bent geraakt en maanden pijn/ last van gehad hebt.
Hoewel hij jou als partner meesleurt in zijn aangetaste libido en zin in seks, zou ik het probleem allerleerst niet vooral brengen in dat hij jou daarmee tekort doet. Het is uiteindelijk allereerst zijn probleem en hij doet zichzelf tekort als hij hier niet nu iets aan doet. Hij maakt zichzelf wijs dat hij geen behoefte heeft, of heeft dat ook niet, omdat hij onbewust seks dus associeert met pijn (en hoon, schaamte enzo tov ex weer boven is gekomen? Dus ook nog met tekortschieten naar de ander en dat benadruk jij ook weer als je "klaagt" of jouw behoefte zo duidelijk laat merken door van alles te doen om hem te verleiden).
Die dingen tellen uiteindelijk bij elkaar op en tasten het (seksuele) zelfvertrouwen aan, als dat bij hem (verre van) fysieke opwinding creeert (maar in plaats daarvan faalangst, schaamte, gevoel van tekortschieten, mislukken)..
Iets of iemand kan helpen bij het zelfvertrouwen dat het WEL weer kan (en wenselijk is, voor zichzelf allereerst). Jij hebt daar belang bij en hebt die afstand/ objectiviteit niet om over te praten, maar een onafhankelijke professional heeft dat wel (+ geheimhouding, roept geen schaamte op, kan hij er redelijk anoniem en in eigen tempo, zonder druk, aan "werken"). Dat mag je wel van hem verlangen, ook al lijkt het alsof hij daar zelf geen problemen mee heeft (reken maar dat hij er zelf ook mee zit, maar zichzelf wijsmaakt dat het wel vanzelf over gaat en alleen maar schijnbaar "okay" zegt te vinden dat hij er niet mee bezig is).
Jij als partner mag best verlangen dat ie er juist WEL mee bezig is, omdat hij nu genoegen neemt met belemmeringen en beperkingen, omdat je weet en gezien hebt hoe het daarvoor was, dus geen kwestie van "ik ben nu eenmaal zo". Hij gelooft nu dat hij zijn geperkingen is ipv dat hij ze heeft en ook weer kan overwinnen.
Je kan hem dus hooguit overtuigen dat hij genoegen neemt met minder dan hij kan zijn en minder genieten dan kan. En jij daardoor ook. Dat dat zonde is en niet hoeft. En net als dat lichamelijke wonden verzorgd moeten worden om te genezen, dit mentale ook genezen kan worden als hij daar wel aandacht en verzorging aan besteedt. Met een gebroken been ga je ook naar een arts, ipv doorlopen en later maar accepteren dat je kreupel bent (omdat het nooit goed gezet is)..
Hij zit dus allereerst zichzelf in de weg hiermee, en verwijten dat jij tekort komt zal alleen maar averechts werken (nog meer schaamte en schuldgevoelens, wat het tegenovergestelde van opwinding en leuke sexy spanning betekent)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 12 juli 2014 16:30
quote:Annelaure schreef op 12 juli 2014 @ 14:43:
Ik denk dat jullie libido's verschillen, dit gaat niet goed komen tenzij een van de twee zich aanpast aan de grens van de ander. Sommige mensen houden nou eenmaal niet van seks, of wel op z'n tijd maar dat is dan een stuk minder vaak dan anderen het zouden doen. Dit verschil gaat alleen maar groter worden naarmate de relatie verder gaat.Eens. Hij heeft niet zoveel behoefte aan sex, aan jou om te beslissen of je daarmee om kan gaan of niet.
Ik denk dat jullie libido's verschillen, dit gaat niet goed komen tenzij een van de twee zich aanpast aan de grens van de ander. Sommige mensen houden nou eenmaal niet van seks, of wel op z'n tijd maar dat is dan een stuk minder vaak dan anderen het zouden doen. Dit verschil gaat alleen maar groter worden naarmate de relatie verder gaat.Eens. Hij heeft niet zoveel behoefte aan sex, aan jou om te beslissen of je daarmee om kan gaan of niet.
Life is short. Eat dessert first.
maandag 14 juli 2014 09:58
Suzy65, wat een goed verhaal.
Ik denk in deze situatie niet dat het zo simpel is als hierboven gezegd word, simpel gezegd "jullie libido's verschillen, deal with it". Er is hier toch een verleden van schaamte en zelfs recent pijn, ik zou zelf echt niet verbaasd zijn als er meer aan de hand is na een tijd lang geen seks vanwege pijn.
Waar ik me wel zorgen om zou maken is ook het verschil in handje vasthouden/knuffels en een kus. Dat zou best los kunnen staan van de seks, sommigen mensen zijn nou eenmaal wat minder plakkerig. Maar wie weet is het wel gelinked en wanneer het "seks probleem" langzaam geheeld word, worden wie weet kleine intimiteiten ook meer.
Ik denk in deze situatie niet dat het zo simpel is als hierboven gezegd word, simpel gezegd "jullie libido's verschillen, deal with it". Er is hier toch een verleden van schaamte en zelfs recent pijn, ik zou zelf echt niet verbaasd zijn als er meer aan de hand is na een tijd lang geen seks vanwege pijn.
Waar ik me wel zorgen om zou maken is ook het verschil in handje vasthouden/knuffels en een kus. Dat zou best los kunnen staan van de seks, sommigen mensen zijn nou eenmaal wat minder plakkerig. Maar wie weet is het wel gelinked en wanneer het "seks probleem" langzaam geheeld word, worden wie weet kleine intimiteiten ook meer.
maandag 14 juli 2014 10:53
als ik dit lees heb ik zoiets van: hmmm niet goed!
over zo'n zaken zou je je na 6 maand relatie echt nog geen zorgen hoeven te maken.
jullie zouden nu in een fase moeten zitten waar je elkaar zou doodknuffelen en niet van elkaar kan blijven.
stel jezelf de vraag of je hiermee kan leren leven, want je vriend gaat niet plots veranderen in de grootste knuffelaar ter wereld hoor.
over zo'n zaken zou je je na 6 maand relatie echt nog geen zorgen hoeven te maken.
jullie zouden nu in een fase moeten zitten waar je elkaar zou doodknuffelen en niet van elkaar kan blijven.
stel jezelf de vraag of je hiermee kan leren leven, want je vriend gaat niet plots veranderen in de grootste knuffelaar ter wereld hoor.
