Relaties
alle pijlers
Verloofd, maar twijfels!
dinsdag 22 juli 2014 13:59
Ik zit met mijn handen in het haar. Ik weet niet wat ik moet denken/doen en hoop hierover met jullie te kunnen reflecteren 
Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.
Ik zit in een stabiele relatie met mijn vriend die goed verloopt zonder ruzies. Mijn vriend is een rustige, intelligente, knappe man. Echter ik heb het gevoel dat het saai is geworden en begin mij meer te ergeren. Zo is hij een rationeel persoon en ik mis de aandacht, de complimentjes en het lief zijn. Dit merk je in sociale situaties ook dat hij wat koeler en afstandelijker overkomt in tegenstelling tot mij (de spontane, sociale en warme persoon). Qua persoon verschillen we echt op dit vlak.
Ik weet nu echt niet of ik moet trouwen met mijn vriend - moet ik de relatie beëndigen en wachten tot ik iemand ontmoet waar ik dat allemaal wel bij heb, bestaat dat wel en is dat realistisch? Maar als de verliefdheid over is, dan komt ik misschien weer op ditzelfde punt? Het gras is toch groener aan de overkant?
Pffff ik hem objectieve raad nodig, alvast bedankt voor het lezen van mijn post
Update:
Even een update...
Ik heb met mijn moeder er ook eens over gepraat. Het was verrassend: zij vertelde mij ook dat ik vooral moet kijken naar de positieve dingen. Ik heb namelijk wel een hele goede relatie en ik kan niet verwachten dat alles perfect is. Ze ziet ons wel goed samen.
Ik voel mij vaak ook goed, maar ik heb nog niet het wauw gevoel van we gaan trouwen (dat ik een half jaar terug wel had!!)teruggekregen. Ik blijf in mijn achterhoofd de twijfel hebben of ik met een rationeel persoon echt gelukkig kan zijn voor de rest van mijn leven... Verschrikkelijk is dit, ik heb echt momenten van ja dit wil ik gewoon niet missen want het is ook wel super dat je altijd rustig met hem kan praten zonder bevliegingen of met woorden naar elkaar smijten (ik kan soms wel zo doen). Het is gemakkelijk en smooth tussen ons. En andere momenten denk ik dan: dit zou toch leuker zijn met een andere minder rationele persoon waar ik meer spontaniteit zou mee hebben, meer kunnen lachen, 'andere' soort gesprekken kunnen hebben, meer voelen...
Ik heb het met hem er ook nog vorige week over gehad, ik merk dat ik terug meer wil voelen. Omdat onze relatie net zo goed loopt, is het meer een geoliede machine, maar de spark, echt voelen met heel mijn hart, daar struikel ik
Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.
Ik zit in een stabiele relatie met mijn vriend die goed verloopt zonder ruzies. Mijn vriend is een rustige, intelligente, knappe man. Echter ik heb het gevoel dat het saai is geworden en begin mij meer te ergeren. Zo is hij een rationeel persoon en ik mis de aandacht, de complimentjes en het lief zijn. Dit merk je in sociale situaties ook dat hij wat koeler en afstandelijker overkomt in tegenstelling tot mij (de spontane, sociale en warme persoon). Qua persoon verschillen we echt op dit vlak.
Ik weet nu echt niet of ik moet trouwen met mijn vriend - moet ik de relatie beëndigen en wachten tot ik iemand ontmoet waar ik dat allemaal wel bij heb, bestaat dat wel en is dat realistisch? Maar als de verliefdheid over is, dan komt ik misschien weer op ditzelfde punt? Het gras is toch groener aan de overkant?
Pffff ik hem objectieve raad nodig, alvast bedankt voor het lezen van mijn post
Update:
Even een update...
Ik heb met mijn moeder er ook eens over gepraat. Het was verrassend: zij vertelde mij ook dat ik vooral moet kijken naar de positieve dingen. Ik heb namelijk wel een hele goede relatie en ik kan niet verwachten dat alles perfect is. Ze ziet ons wel goed samen.
Ik voel mij vaak ook goed, maar ik heb nog niet het wauw gevoel van we gaan trouwen (dat ik een half jaar terug wel had!!)teruggekregen. Ik blijf in mijn achterhoofd de twijfel hebben of ik met een rationeel persoon echt gelukkig kan zijn voor de rest van mijn leven... Verschrikkelijk is dit, ik heb echt momenten van ja dit wil ik gewoon niet missen want het is ook wel super dat je altijd rustig met hem kan praten zonder bevliegingen of met woorden naar elkaar smijten (ik kan soms wel zo doen). Het is gemakkelijk en smooth tussen ons. En andere momenten denk ik dan: dit zou toch leuker zijn met een andere minder rationele persoon waar ik meer spontaniteit zou mee hebben, meer kunnen lachen, 'andere' soort gesprekken kunnen hebben, meer voelen...
Ik heb het met hem er ook nog vorige week over gehad, ik merk dat ik terug meer wil voelen. Omdat onze relatie net zo goed loopt, is het meer een geoliede machine, maar de spark, echt voelen met heel mijn hart, daar struikel ik
dinsdag 22 juli 2014 22:30
Je bent nu verloofd, dus bent voornemens om te gaan trouwen. Dat betekent dat je nu nog ervan af kunt zien. Als je nu al twijfelt, is het niet eerlijk om dit door te zetten. Die twijfel heb je niet voor niets...Ik zou het niet doen! Ik ken meerdere mensen die al twijfelden en die zijn binnen no time weer gescheiden. Binnen het jaar. Nooit gaan trouwen omdat je gezegd hebt dat je wil gaan trouwen, je mag er op terug komen.
woensdag 23 juli 2014 00:25
2 jaar zijn wij nu bij elkaar. Waarvan we sinds januari samenwonen.
Ik weet dat het allemaal nog pril is enzo, en dat dingen die nu nog lief zijn later vervelend worden. Maar ik zie wel hoeveel moeite hij doet en heeft gedaan om te veranderen om bij me te blijven. Dat samen met het feit dat ik na 1 maand samenzijn chronisch ziek ben geraakt en onze relatie dat ook heeft overleefd (waarvan iedereen heel bemoedigend zei 'Oh, dan maakt hij het vast uit.' Ja, top. Echt wat je nodig hebt als je ziek bent) denk ik wel dat wij wel een eindje kunnen komen . Maar wat ik ook al echt zei: Hij moet wel snappen dat er iets moet gebeuren en ik moest ook wel echt over- en oerduidelijk zijn. Ik kan met praten het vaak niet laten doordringen omdat ik dan te emotioneel raak, maar door gewoon feiten op te schrijven wel, daar kan hij dan weer meer mee. Dan hoeft hij de emoties niet te zien .
Ik weet dat het allemaal nog pril is enzo, en dat dingen die nu nog lief zijn later vervelend worden. Maar ik zie wel hoeveel moeite hij doet en heeft gedaan om te veranderen om bij me te blijven. Dat samen met het feit dat ik na 1 maand samenzijn chronisch ziek ben geraakt en onze relatie dat ook heeft overleefd (waarvan iedereen heel bemoedigend zei 'Oh, dan maakt hij het vast uit.' Ja, top. Echt wat je nodig hebt als je ziek bent) denk ik wel dat wij wel een eindje kunnen komen . Maar wat ik ook al echt zei: Hij moet wel snappen dat er iets moet gebeuren en ik moest ook wel echt over- en oerduidelijk zijn. Ik kan met praten het vaak niet laten doordringen omdat ik dan te emotioneel raak, maar door gewoon feiten op te schrijven wel, daar kan hij dan weer meer mee. Dan hoeft hij de emoties niet te zien .
woensdag 23 juli 2014 11:13
Ja jij bent mij niet. Ik had na 2 jaar ongeveer hetzelfde getypt als jij nu. De tijd zal het uitwijzen. Hou jezelf in de gaten en ga niet de fout maken die ik maakte wat was dat ik op een gegeven moment murw werd van het alles letterlijk uitspellen en dus maar achter hem aan ging hobbelen omdat ik er de energie niet meer voor had om mezelf constant als een televisieprogramma te ondertitelen.
Ik heb gebrek aan empathie en gemakzucht aangezien voor rots in de branding. Later bleek pas dat hij het al die jaren niet uitmaakte omdat hij het allemaal wel best vond. Ook toen ik vertelde van hem te gaan scheiden heeft hij zijn schouders opgehaald en toen ik hem later weer zag wegens de verkoop van ons huis ging het prima met hem en liet ie trots zien met welke tinderdates hij allemaal aan het appen was. Als ik zie hoe het hem werkelijkwaar allemaal geen reet interesseerde baal ik gigantisch dat ik 8 jaar alles wat ik in me had hierin heb geinvesteerd.
Ik hoop dat het voor jullie anders gaat. Kan alleen maar zeggen dat ik het nu super vind om eens gewoon gesnapt te worden zonder constant tekst en uitleg te geven.
Ik heb gebrek aan empathie en gemakzucht aangezien voor rots in de branding. Later bleek pas dat hij het al die jaren niet uitmaakte omdat hij het allemaal wel best vond. Ook toen ik vertelde van hem te gaan scheiden heeft hij zijn schouders opgehaald en toen ik hem later weer zag wegens de verkoop van ons huis ging het prima met hem en liet ie trots zien met welke tinderdates hij allemaal aan het appen was. Als ik zie hoe het hem werkelijkwaar allemaal geen reet interesseerde baal ik gigantisch dat ik 8 jaar alles wat ik in me had hierin heb geinvesteerd.
Ik hoop dat het voor jullie anders gaat. Kan alleen maar zeggen dat ik het nu super vind om eens gewoon gesnapt te worden zonder constant tekst en uitleg te geven.
woensdag 23 juli 2014 11:40
quote:appelsientje_ schreef op 22 juli 2014 @ 13:59:
Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.Jullie zijn nu van plan om volgend jaar te trouwen maar dat moet natuurlijk niet. Volgens mij is het eerlijker tegenover je zelf en je vriend om je twijfels met hem te bespreken. Zoals jij je nu voelt zou ik zeker niet met hem trouwen.
Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.Jullie zijn nu van plan om volgend jaar te trouwen maar dat moet natuurlijk niet. Volgens mij is het eerlijker tegenover je zelf en je vriend om je twijfels met hem te bespreken. Zoals jij je nu voelt zou ik zeker niet met hem trouwen.
woensdag 23 juli 2014 11:56
Oh, gemakzucht heeft mijn vriend ook last van. Ik bind er nu consequenties aan vast alsof hij een kind is als hij iets moet doen. Anders draait het erop uit dat ik het ga doen. Ook niet helemaal hoe ik het wil, maar voorlopig werkt het in ieder geval. Empathie heeft hij dan weer wel. Ongeveer. Misschien niet helemaal, maar hij doet iets. Het is in zijn botte hoofd doorgedrongen dat hij mij misschien niet altijd snapt, maar dat als ik verdrietig ben ik geen oplossing hoef, maar gewoon wat aandacht. Dat kan hij dan nu wel weer erg goed . Maar ik zal zeker in mijn hoofd houden wat je me nu verteld en er bij mezelf voor waken!
woensdag 23 juli 2014 13:38
Weet je omdat ik een gevoelsmens ben voel ik het verschil aan tussen een aap die een truukje doet en op commando een arm om je heen slaat , en hoe het voelt als een man vanuit zijn eigen gevoel gewoon 'weet' dat hij je even in zijn armen moet trekken en zonder wat te zeggen je een dikke knuffel moet geven. Dat verschil is echt dag en nacht. Leuk dat hij de intentie heeft om het voor jou te doen maar het komt niet uit hemzelf en dat is wat mij op een gegeven moment opbrak. Zo bleek hij aantekeningen te maken als ik hem wat vertelde om later te kunnen vragen 'Goh hoe is dit en dat afgelopen?' goed bedoeld maar toen ik erachter kwam was ik toch boos. Waarom? Het was een toneelstukje, het interesseerde hem echt geen drol wat ik te vertellen had.
Voorbeeldje, mijn kat was doodziek en zou moeten worden ingeslapen. Ik zei tegen mijn huidige vriend dat hij niet langs hoefde te komen omdat het al zo laat was en hij weer vroeg op moest. Diep in mijn hart wilde ik dolgraag die arm om me heen maar ik wilden hem niet opzadelen met mijn ellende. Ex had thuisgebleven zo van 'Ok als jij dat wil...' en er verder niet meer bij stilstaan. Huidige vriend stond om 12 uur snachts alsnog voor mijn deur omdat hij het zo naar vond dat ik mega verdrietig was en zo heb ik legio voorbeelden. Ook in bed deed ex een truukje en had ik het gevoel niet dat we geestelijk nader tot elkaar kwamen. Vergelijk het maar met een vibrator: Het is wel lekker en je komt er van klaar maar verder is er....nou ....niks.
Ik miste die emotie. Die tussen de regels communicatie. Het gevoel te hebben dat je echt sámen bent.
Voorbeeldje, mijn kat was doodziek en zou moeten worden ingeslapen. Ik zei tegen mijn huidige vriend dat hij niet langs hoefde te komen omdat het al zo laat was en hij weer vroeg op moest. Diep in mijn hart wilde ik dolgraag die arm om me heen maar ik wilden hem niet opzadelen met mijn ellende. Ex had thuisgebleven zo van 'Ok als jij dat wil...' en er verder niet meer bij stilstaan. Huidige vriend stond om 12 uur snachts alsnog voor mijn deur omdat hij het zo naar vond dat ik mega verdrietig was en zo heb ik legio voorbeelden. Ook in bed deed ex een truukje en had ik het gevoel niet dat we geestelijk nader tot elkaar kwamen. Vergelijk het maar met een vibrator: Het is wel lekker en je komt er van klaar maar verder is er....nou ....niks.
Ik miste die emotie. Die tussen de regels communicatie. Het gevoel te hebben dat je echt sámen bent.
donderdag 24 juli 2014 09:42
@Grumpycat1983: Op vlak van het seksuele aspect qua frequentie mag ik niet klagen (hij heeft meer zin dan ik en is zeker geïnteresseerd in mij op dat vlak), maar ik heb dan zoiets van voor mij hoeft het niet wachten tot we in bed zijn om wat affectie en aandacht te geven. Dus voor de rest gedurende dag is het wat magertjes en lopen we wat parallel naast elkaar (bv samen tv kijken is echt gewoon tv kijken, soms komt hij thuis van zijn werk en vergeet hij mij een kus te geven). Wat je daar zegt over mega softe in seks dat klopt hier ook, ruwer aanpakken is ook echt niet zijn ding! Nu we kunnen wel goed praten, oké hij is rationeel maar hij kan wel goed over gevoelens ‘redeneren’. Zo geeft hij vaak goed advies aan vriendinnen van hem (hij heeft meer vrouwelijke vrienden dan mannelijke), als ze zich slecht voelen of op vlak van relatie enzo. Ik kan met hem ook babbelen over mijn gevoelens en dan praten we echt op een hoger niveau en hij begrijpt mij wel. Het gaat meer het ‘uiten’ van gevoelens waar het bij hem misgaat.
@Justmaartje123: En wat de collega betreft dat is voor mij een wake-up call, omdat ik wel de aandacht en geflirt leuk vind, maar niets met hem wil. Ik was al bewust van hoe mijn verloofde was qua persoon, maar sinds met deze collega ben ik echt wel gaan nadenken, omdat het mij niet normaal lijkt dat ik met die collega aan het flirten was geslagen…
@Chocolatechip: “Soms leef je even langs elkaar heen door werk, soms ben je weer helemaal verliefd en soms zijn er irritaties in een lange relatie.” Ok, maar ik vraag mij af of het wel oké is dat ik dat nu al heb in een relatie
Ik ga dit inderdaad bespreken met mijn aanstaande. Probleem is dat hij de laatste tijd druk heeft met zijn werk en na deze week zou de grootste drukte voorbij moeten zijn. Ik wil dit dan ook pas bespreken hierna en ook voorbereid zijn hoe ik dit moet aanpakken.
En idd ik vraag mij echt af of ik hiermee kan leven zoals hij is, dit rationele en hoever dit weegt tegenover de dingen die ik WEL heb in mijn relatie die ook zeker veel waard zijn! Daarom heb ik een lijstje opgemaakt. Om jullie een idee te geven, dit is wat ik tot nu doen heb opgelijst (dit is wel heel persoonlijk, dus graag wel respect hiermee)
POSITIEF: Intelligent, kan goed met hem praten (ja buiten dit nu), knap, ambitieus, brengt mij rust, stabiel, doet graag samen dingen met mij en gaat graag mee naar mijn vrienden samen uit samen thuis, betrouwbaar, niet jaloers, verdraagzaam hij ergert zich weinig!, in het huishouden doet hij netjes zijn dingen, hij focust zich op mij en niemand anders, rookt niet of drinkt niet, gestructureerd en netjes, kledingstijl en muziekstijl komen we overeen, ik kan met hem zalig shoppen en hij geeft dan super goede raad, creatief.
NEGATIEF: zelden complimenten, weinig lieve of knuffelige aandacht, geen passie, weinig initiatief of interesse in zaken zoals samen gaan wandelen of gezellig wijntje drinken in de zetel waarin ik dus die aandacht wil, rationeel doen en denken wat mag en mij ook evenwicht brengt in mijn gevoelens maar dus het weinig emoties laten zien, heel zelfzeker maar dus ook groot ego, snel kritiek op iets ipv dus positief compliment geven op andere vlakken, is vaak afwezig in zijn eigen wereld op pc en gsm en is hierdoor vaak heel lui tot hij ineens in actie schiet na mijn zagen, kan doordrammen bv ruzies snapt hij echt mijn emo eetbuien niet en snapt hij echt niet waarom ik deze heb waardoor ik hier ook niet meer hierover kan praten
Nu ik weet niet goed wat ik van mijn lijstje moet denken, heb ik te veel negatieve dingen? Ik heb wel meer positieve dan negatieve dingen.
@Justmaartje123: En wat de collega betreft dat is voor mij een wake-up call, omdat ik wel de aandacht en geflirt leuk vind, maar niets met hem wil. Ik was al bewust van hoe mijn verloofde was qua persoon, maar sinds met deze collega ben ik echt wel gaan nadenken, omdat het mij niet normaal lijkt dat ik met die collega aan het flirten was geslagen…
@Chocolatechip: “Soms leef je even langs elkaar heen door werk, soms ben je weer helemaal verliefd en soms zijn er irritaties in een lange relatie.” Ok, maar ik vraag mij af of het wel oké is dat ik dat nu al heb in een relatie
Ik ga dit inderdaad bespreken met mijn aanstaande. Probleem is dat hij de laatste tijd druk heeft met zijn werk en na deze week zou de grootste drukte voorbij moeten zijn. Ik wil dit dan ook pas bespreken hierna en ook voorbereid zijn hoe ik dit moet aanpakken.
En idd ik vraag mij echt af of ik hiermee kan leven zoals hij is, dit rationele en hoever dit weegt tegenover de dingen die ik WEL heb in mijn relatie die ook zeker veel waard zijn! Daarom heb ik een lijstje opgemaakt. Om jullie een idee te geven, dit is wat ik tot nu doen heb opgelijst (dit is wel heel persoonlijk, dus graag wel respect hiermee)
POSITIEF: Intelligent, kan goed met hem praten (ja buiten dit nu), knap, ambitieus, brengt mij rust, stabiel, doet graag samen dingen met mij en gaat graag mee naar mijn vrienden samen uit samen thuis, betrouwbaar, niet jaloers, verdraagzaam hij ergert zich weinig!, in het huishouden doet hij netjes zijn dingen, hij focust zich op mij en niemand anders, rookt niet of drinkt niet, gestructureerd en netjes, kledingstijl en muziekstijl komen we overeen, ik kan met hem zalig shoppen en hij geeft dan super goede raad, creatief.
NEGATIEF: zelden complimenten, weinig lieve of knuffelige aandacht, geen passie, weinig initiatief of interesse in zaken zoals samen gaan wandelen of gezellig wijntje drinken in de zetel waarin ik dus die aandacht wil, rationeel doen en denken wat mag en mij ook evenwicht brengt in mijn gevoelens maar dus het weinig emoties laten zien, heel zelfzeker maar dus ook groot ego, snel kritiek op iets ipv dus positief compliment geven op andere vlakken, is vaak afwezig in zijn eigen wereld op pc en gsm en is hierdoor vaak heel lui tot hij ineens in actie schiet na mijn zagen, kan doordrammen bv ruzies snapt hij echt mijn emo eetbuien niet en snapt hij echt niet waarom ik deze heb waardoor ik hier ook niet meer hierover kan praten
Nu ik weet niet goed wat ik van mijn lijstje moet denken, heb ik te veel negatieve dingen? Ik heb wel meer positieve dan negatieve dingen.
donderdag 24 juli 2014 11:45
Tja de positieve dingen die je noemt zijn dingen war iemand ook een goede vriend maakt. Terwijl de dingen die je mist in mijn ogen liggen op het vlak wat het onderscheid maakt tussen goede vrienden en relatiemateriaal.
herkenbaar hoor mijn ex was ook altijd met z'n pc bezig en als ik VROEG of ie bij me kwam zitten om film te kijken deed hij het wel hoor maar het kwam niet uit hemzelf.
en hoevaak ik niet in de keuken stond te hopen dat hij eens gewoon vol passie met me ging seksen waarbij de kleren door het huis vlogen. Maar nee altijd in bed volgens vast riedeltje zo voorspelbaar als de pest.
in huidige relatie doen we het overal en nergens en is halve blik soms genoeg. Heerlijk. We zitten gewoon op dezelfde golflengte.
ik ben bang dat jullie zo'n broer zus relatie gaan krijgen op de lange termijn als ik je lijstje zo hoor.
herkenbaar hoor mijn ex was ook altijd met z'n pc bezig en als ik VROEG of ie bij me kwam zitten om film te kijken deed hij het wel hoor maar het kwam niet uit hemzelf.
en hoevaak ik niet in de keuken stond te hopen dat hij eens gewoon vol passie met me ging seksen waarbij de kleren door het huis vlogen. Maar nee altijd in bed volgens vast riedeltje zo voorspelbaar als de pest.
in huidige relatie doen we het overal en nergens en is halve blik soms genoeg. Heerlijk. We zitten gewoon op dezelfde golflengte.
ik ben bang dat jullie zo'n broer zus relatie gaan krijgen op de lange termijn als ik je lijstje zo hoor.
donderdag 24 juli 2014 11:52
quote:appelsientje_ schreef op 24 juli 2014 @ 09:42:
Nu ik weet niet goed wat ik van mijn lijstje moet denken, heb ik te veel negatieve dingen? Ik heb wel meer positieve dan negatieve dingen.
Ik denk niet dat je een relatie kunt beoordelen op basis van een plussen-en-minnenlijstje. En ik denk dat het veel zegt dat je het zo rationeel benadert dat je een lijstje van plus- en minpunten maakt.
Bij mij zegt mijn gevoel dat ik voor altijd bij mijn man blijf, al zou hij weet ik hoeveel minpuntjes hebben. Die ik niet ga tellen. Dat is een keuze op basis van gevoel.
Nu ik weet niet goed wat ik van mijn lijstje moet denken, heb ik te veel negatieve dingen? Ik heb wel meer positieve dan negatieve dingen.
Ik denk niet dat je een relatie kunt beoordelen op basis van een plussen-en-minnenlijstje. En ik denk dat het veel zegt dat je het zo rationeel benadert dat je een lijstje van plus- en minpunten maakt.
Bij mij zegt mijn gevoel dat ik voor altijd bij mijn man blijf, al zou hij weet ik hoeveel minpuntjes hebben. Die ik niet ga tellen. Dat is een keuze op basis van gevoel.
donderdag 24 juli 2014 13:10
quote:melissa-x schreef op 24 juli 2014 @ 11:52:
[...]
Ik denk niet dat je een relatie kunt beoordelen op basis van een plussen-en-minnenlijstje. En ik denk dat het veel zegt dat je het zo rationeel benadert dat je een lijstje van plus- en minpunten maakt.
Bij mij zegt mijn gevoel dat ik voor altijd bij mijn man blijf, al zou hij weet ik hoeveel minpuntjes hebben. Die ik niet ga tellen. Dat is een keuze op basis van gevoel.op aanraden van een vriendin heb ik dit lijstje gemaakt
[...]
Ik denk niet dat je een relatie kunt beoordelen op basis van een plussen-en-minnenlijstje. En ik denk dat het veel zegt dat je het zo rationeel benadert dat je een lijstje van plus- en minpunten maakt.
Bij mij zegt mijn gevoel dat ik voor altijd bij mijn man blijf, al zou hij weet ik hoeveel minpuntjes hebben. Die ik niet ga tellen. Dat is een keuze op basis van gevoel.op aanraden van een vriendin heb ik dit lijstje gemaakt
donderdag 24 juli 2014 13:14
quote:GrumpyCat1983 schreef op 24 juli 2014 @ 11:45:
Tja de positieve dingen die je noemt zijn dingen war iemand ook een goede vriend maakt. Terwijl de dingen die je mist in mijn ogen liggen op het vlak wat het onderscheid maakt tussen goede vrienden en relatiemateriaal.
herkenbaar hoor mijn ex was ook altijd met z'n pc bezig en als ik VROEG of ie bij me kwam zitten om film te kijken deed hij het wel hoor maar het kwam niet uit hemzelf.
en hoevaak ik niet in de keuken stond te hopen dat hij eens gewoon vol passie met me ging seksen waarbij de kleren door het huis vlogen. Maar nee altijd in bed volgens vast riedeltje zo voorspelbaar als de pest.
in huidige relatie doen we het overal en nergens en is halve blik soms genoeg. Heerlijk. We zitten gewoon op dezelfde golflengte.
ik ben bang dat jullie zo'n broer zus relatie gaan krijgen op de lange termijn als ik je lijstje zo hoor.
Daar zeg je zoiets! Hij is inderdaad een heel goede vriend van me en het gaat precies een beetje die kant uit...
Snap ik helemaal van die keuken seg! Ik ben blij dat je de ware hebt gevonden die zo goed past bij jou op dat vlak! Maar zijn er dan geen nadelen aan een relatie met zoveel passie? Er moet dan toch ook iets anders minder zijn...
Tja de positieve dingen die je noemt zijn dingen war iemand ook een goede vriend maakt. Terwijl de dingen die je mist in mijn ogen liggen op het vlak wat het onderscheid maakt tussen goede vrienden en relatiemateriaal.
herkenbaar hoor mijn ex was ook altijd met z'n pc bezig en als ik VROEG of ie bij me kwam zitten om film te kijken deed hij het wel hoor maar het kwam niet uit hemzelf.
en hoevaak ik niet in de keuken stond te hopen dat hij eens gewoon vol passie met me ging seksen waarbij de kleren door het huis vlogen. Maar nee altijd in bed volgens vast riedeltje zo voorspelbaar als de pest.
in huidige relatie doen we het overal en nergens en is halve blik soms genoeg. Heerlijk. We zitten gewoon op dezelfde golflengte.
ik ben bang dat jullie zo'n broer zus relatie gaan krijgen op de lange termijn als ik je lijstje zo hoor.
Daar zeg je zoiets! Hij is inderdaad een heel goede vriend van me en het gaat precies een beetje die kant uit...
Snap ik helemaal van die keuken seg! Ik ben blij dat je de ware hebt gevonden die zo goed past bij jou op dat vlak! Maar zijn er dan geen nadelen aan een relatie met zoveel passie? Er moet dan toch ook iets anders minder zijn...
donderdag 24 juli 2014 17:11
'hij ergert zich weinig' staat niet helemaal in verhouding tot 'snel kritiek op iets ipv dus positief compliment geven op andere vlakken'. maar goed...
ik kan je alleen maar mijn verhaal meegeven: ook ik kreeg twijfels toen ik verloofd was. rationeel kon ik het prima beargumenteren waarom hij en ik een goede match waren, maar gevoelsmatig miste ik iets qua liefde en aandacht. ex is een goed mens, maar wel erg zelfgericht en kan zich moeilijk inleven in een ander, of andermans behoeften. lang heb ik gedacht: ik moet blij zijn met wat hij allemaal wel is, en niet kijken naar wat er mist.
en toch... met het huwelijk in zicht besloten we samen om de boel af te blazen. het was de beste beslissing die ik had kunnen nemen, want ik zat er steeds meer tegenaan te hikken. en ook ik ging twijfelen nadat ik gevoelens kreeg voor iemand anders, hoewel het daar nooit iets mee is geworden.
twee jaar later kwam ik mijn huidige vriend tegen. inmiddels ben ik met hem verloofd en het is ZO anders! ik kan niet wachten om met hem te trouwen, omdat hij voor mij echt de allerliefste, leukste en knapste man is. en het is een beetje wat GrumpyCat beschrijft: hij heeft aan een half woord genoeg, doet net dat beetje extra moeite (dat je in de trein zit en het stortregent en dat hij met vooruitziende blik appt: 'ik haal je wel even met de auto van het station', zonder dat je iets gevraagd hebt), komt net met die kleine verrassing ('ik was daar-en-daar-in-de-buurt en heb je favoriete brownie gehaald').
als ik dat nu vergelijk met mijn ex (met wie ik 5 jaar samen was), dan heb ik me in die relatie best eenzaam gevoeld. ik heb mezelf lang verweten dat ik een Prinsesje-Nooit-Genoeg was en dat ik moest waarderen wat hij allemaal wel was. maar terugkijkend ben ik heel blij dat we niet getrouwd zijn (ex is ook weer heel gelukkig met iemand, dus dat is fijn). want mijn huidige relatie voelt zoveel beter, en dat had ik echt niet willen missen.
ik kan je alleen maar mijn verhaal meegeven: ook ik kreeg twijfels toen ik verloofd was. rationeel kon ik het prima beargumenteren waarom hij en ik een goede match waren, maar gevoelsmatig miste ik iets qua liefde en aandacht. ex is een goed mens, maar wel erg zelfgericht en kan zich moeilijk inleven in een ander, of andermans behoeften. lang heb ik gedacht: ik moet blij zijn met wat hij allemaal wel is, en niet kijken naar wat er mist.
en toch... met het huwelijk in zicht besloten we samen om de boel af te blazen. het was de beste beslissing die ik had kunnen nemen, want ik zat er steeds meer tegenaan te hikken. en ook ik ging twijfelen nadat ik gevoelens kreeg voor iemand anders, hoewel het daar nooit iets mee is geworden.
twee jaar later kwam ik mijn huidige vriend tegen. inmiddels ben ik met hem verloofd en het is ZO anders! ik kan niet wachten om met hem te trouwen, omdat hij voor mij echt de allerliefste, leukste en knapste man is. en het is een beetje wat GrumpyCat beschrijft: hij heeft aan een half woord genoeg, doet net dat beetje extra moeite (dat je in de trein zit en het stortregent en dat hij met vooruitziende blik appt: 'ik haal je wel even met de auto van het station', zonder dat je iets gevraagd hebt), komt net met die kleine verrassing ('ik was daar-en-daar-in-de-buurt en heb je favoriete brownie gehaald').
als ik dat nu vergelijk met mijn ex (met wie ik 5 jaar samen was), dan heb ik me in die relatie best eenzaam gevoeld. ik heb mezelf lang verweten dat ik een Prinsesje-Nooit-Genoeg was en dat ik moest waarderen wat hij allemaal wel was. maar terugkijkend ben ik heel blij dat we niet getrouwd zijn (ex is ook weer heel gelukkig met iemand, dus dat is fijn). want mijn huidige relatie voelt zoveel beter, en dat had ik echt niet willen missen.
donderdag 24 juli 2014 17:45
quote:laurabb schreef op 24 juli 2014 @ 17:11:
'hij ergert zich weinig' staat niet helemaal in verhouding tot 'snel kritiek op iets ipv dus positief compliment geven op andere vlakken'. maar goed...
ik kan je alleen maar mijn verhaal meegeven: ook ik kreeg twijfels toen ik verloofd was. rationeel kon ik het prima beargumenteren waarom hij en ik een goede match waren, maar gevoelsmatig miste ik iets qua liefde en aandacht. ex is een goed mens, maar wel erg zelfgericht en kan zich moeilijk inleven in een ander, of andermans behoeften. lang heb ik gedacht: ik moet blij zijn met wat hij allemaal wel is, en niet kijken naar wat er mist.
en toch... met het huwelijk in zicht besloten we samen om de boel af te blazen. het was de beste beslissing die ik had kunnen nemen, want ik zat er steeds meer tegenaan te hikken. en ook ik ging twijfelen nadat ik gevoelens kreeg voor iemand anders, hoewel het daar nooit iets mee is geworden.
twee jaar later kwam ik mijn huidige vriend tegen. inmiddels ben ik met hem verloofd en het is ZO anders! ik kan niet wachten om met hem te trouwen, omdat hij voor mij echt de allerliefste, leukste en knapste man is. en het is een beetje wat GrumpyCat beschrijft: hij heeft aan een half woord genoeg, doet net dat beetje extra moeite (dat je in de trein zit en het stortregent en dat hij met vooruitziende blik appt: 'ik haal je wel even met de auto van het station', zonder dat je iets gevraagd hebt), komt net met die kleine verrassing ('ik was daar-en-daar-in-de-buurt en heb je favoriete brownie gehaald').
als ik dat nu vergelijk met mijn ex (met wie ik 5 jaar samen was), dan heb ik me in die relatie best eenzaam gevoeld. ik heb mezelf lang verweten dat ik een Prinsesje-Nooit-Genoeg was en dat ik moest waarderen wat hij allemaal wel was. maar terugkijkend ben ik heel blij dat we niet getrouwd zijn (ex is ook weer heel gelukkig met iemand, dus dat is fijn). want mijn huidige relatie voelt zoveel beter, en dat had ik echt niet willen missen.
Fijn om een soortgelijk verhaal te lezen! Ik vraag me steeds af of ik aan het overdrijven ben...
Met zich weinig ergeren bedoel ik aan mij en mijn minpunten. Met kritiek bedoel ik stel als ik iets kook (doet hij normaal)
Zou hij snel zeggen of ik zie hem dan denken wat beter kan, hij ziet snel details over wat beter kan, maar niet naar mijn uiterlijk gericht ofzo.
'hij ergert zich weinig' staat niet helemaal in verhouding tot 'snel kritiek op iets ipv dus positief compliment geven op andere vlakken'. maar goed...
ik kan je alleen maar mijn verhaal meegeven: ook ik kreeg twijfels toen ik verloofd was. rationeel kon ik het prima beargumenteren waarom hij en ik een goede match waren, maar gevoelsmatig miste ik iets qua liefde en aandacht. ex is een goed mens, maar wel erg zelfgericht en kan zich moeilijk inleven in een ander, of andermans behoeften. lang heb ik gedacht: ik moet blij zijn met wat hij allemaal wel is, en niet kijken naar wat er mist.
en toch... met het huwelijk in zicht besloten we samen om de boel af te blazen. het was de beste beslissing die ik had kunnen nemen, want ik zat er steeds meer tegenaan te hikken. en ook ik ging twijfelen nadat ik gevoelens kreeg voor iemand anders, hoewel het daar nooit iets mee is geworden.
twee jaar later kwam ik mijn huidige vriend tegen. inmiddels ben ik met hem verloofd en het is ZO anders! ik kan niet wachten om met hem te trouwen, omdat hij voor mij echt de allerliefste, leukste en knapste man is. en het is een beetje wat GrumpyCat beschrijft: hij heeft aan een half woord genoeg, doet net dat beetje extra moeite (dat je in de trein zit en het stortregent en dat hij met vooruitziende blik appt: 'ik haal je wel even met de auto van het station', zonder dat je iets gevraagd hebt), komt net met die kleine verrassing ('ik was daar-en-daar-in-de-buurt en heb je favoriete brownie gehaald').
als ik dat nu vergelijk met mijn ex (met wie ik 5 jaar samen was), dan heb ik me in die relatie best eenzaam gevoeld. ik heb mezelf lang verweten dat ik een Prinsesje-Nooit-Genoeg was en dat ik moest waarderen wat hij allemaal wel was. maar terugkijkend ben ik heel blij dat we niet getrouwd zijn (ex is ook weer heel gelukkig met iemand, dus dat is fijn). want mijn huidige relatie voelt zoveel beter, en dat had ik echt niet willen missen.
Fijn om een soortgelijk verhaal te lezen! Ik vraag me steeds af of ik aan het overdrijven ben...
Met zich weinig ergeren bedoel ik aan mij en mijn minpunten. Met kritiek bedoel ik stel als ik iets kook (doet hij normaal)
Zou hij snel zeggen of ik zie hem dan denken wat beter kan, hij ziet snel details over wat beter kan, maar niet naar mijn uiterlijk gericht ofzo.
donderdag 24 juli 2014 18:04
bruiloften zetten wel alles onder druk. mijn advies: zolang je het nog niet weet en twijfelt aan je relatie, schuif die bruiloft ook voor je uit. als mensen vragen waarom, kan je als reden altijd 'even doorsparen' noemen.
maar goed, je leest vaak in bladen dat we te hoge eisen stellen aan onze relaties. ik dacht ook lang dat ik er zo eentje was, maar nu ben ik blij dat ik mezelf een kans heb gegeven om diegene te ontmoeten met wie het wel 100% klikte. en poeh, da's moeilijk hoor. want als ik naar ex kijk, dan gaf ik onze relatie een 6,5. ik denk ook dat andere mensen wel zouden gaan voor wat wij hadden en daar best wel gelukkig mee zouden zijn. maar voor mij was het niet genoeg...
ik miste de vonk, dat hij niet mijn hand greep op belangrijke momenten, dat hij in de Thalys op een weekendje weg naar Parijs meteen zijn laptop openklapte en met zijn koptelefoon op ging zitten gamen, dat hij moeilijk interesse kon opbrengen voor dingen die buiten zijn interessegebied lagen, dat hij kon mokken als er ergens geen WiFi was terwijl we net even een kop koffie gingen drinken of uit eten gingen... eigenlijk dat ik maar zelden 100% zijn volledige aandacht kreeg.
ik heb nu makkelijk praten, omdat het vier jaar geleden is en we allebei samenwonend en heel gelukkig zijn met een nieuwe partner. maar het is denk ik wel de moeilijkste beslissing geweest die ik ooit heb moeten nemen.
maar goed, je leest vaak in bladen dat we te hoge eisen stellen aan onze relaties. ik dacht ook lang dat ik er zo eentje was, maar nu ben ik blij dat ik mezelf een kans heb gegeven om diegene te ontmoeten met wie het wel 100% klikte. en poeh, da's moeilijk hoor. want als ik naar ex kijk, dan gaf ik onze relatie een 6,5. ik denk ook dat andere mensen wel zouden gaan voor wat wij hadden en daar best wel gelukkig mee zouden zijn. maar voor mij was het niet genoeg...
ik miste de vonk, dat hij niet mijn hand greep op belangrijke momenten, dat hij in de Thalys op een weekendje weg naar Parijs meteen zijn laptop openklapte en met zijn koptelefoon op ging zitten gamen, dat hij moeilijk interesse kon opbrengen voor dingen die buiten zijn interessegebied lagen, dat hij kon mokken als er ergens geen WiFi was terwijl we net even een kop koffie gingen drinken of uit eten gingen... eigenlijk dat ik maar zelden 100% zijn volledige aandacht kreeg.
ik heb nu makkelijk praten, omdat het vier jaar geleden is en we allebei samenwonend en heel gelukkig zijn met een nieuwe partner. maar het is denk ik wel de moeilijkste beslissing geweest die ik ooit heb moeten nemen.
donderdag 24 juli 2014 18:55
Dat 'goede vriend' gevoel zou je genoeg moeten zeggen. Als je dat nu al weet, nu al voelt, dan gaat het echt niet méér worden als je straks getrouwd bent.
Bezint eer ge begint! De twijfels zullen alleen maar meer worden. Zie je jezelf echt met hem samen, voor de rest van je leven?
Bezint eer ge begint! De twijfels zullen alleen maar meer worden. Zie je jezelf echt met hem samen, voor de rest van je leven?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 24 juli 2014 19:06
Ja hij heeft ook wel nadelen hoor.... twee linkerhanden met klussen en auto's en net zo'n rommelkont als ik en hij is niet echt een prater want ik ben extravert en hij introvert. Ik hou van dingen met vrienden doen maar van hem hoeft dat niet zo. Maar... liever introvert-emotioneel dan extravert-rationeel want hij laat wel zonder wat te zeggen even op zondagavond nadat zijn drukke kinderen weer naar hun moeder zijn een badje voor me vollopen en steekt een kaarsje en een wierrookje aan zo van 'ga maar even ontspannen schatje'. Kijk dat vind ik weer lief! Ik merk gewoon dat nadat ik dus jarenlang in die relatie met ex heb gezeten, ik die praktische verschillen niet zo erg vind omdat ik me emotioneel zo rijk voel. Er is passie. Ik voel gewoon dat hij me echt 'wil' en het voelt totaaaal niet alsof we gewone vriendjes zijn. Dus ga ik meestal met vriendinnen er op uit zoals festivals enzo en doe ik de vrienden dingen met gewone vrienden. Het gaat echt niet alleen maar om de seks hoor maar wat was ik klaar met die klok erop gelijk kunnen zetten bij ex. Ik werd er op een gegeven moment gewoon agressief van. Zondagochtend, hij begint aan mijn linkeroor te kriebelen dan mijn rechter dan gaat zijn hand... gaap...dan even ... dan is ie klaar... kusje... nou was weer lekker schat. GAAP.
Echt erg dit ik probeerde negatieve dingen aan mijn vriendje op te noemen maar het begint weer een relaas te worden over hoe cool ik hem vind. Sorry ben ontoerekeningsvatbaar van verliefdheid denk ik maar dat wil niet zeggen dat ik geen enkel negatief punt zie aan m hoor... maar ja ik ben ook niet perfect.
Ik snap heus wel dat dingen als passie beetje afvlakken met de jaren maar als ik heel goed terugdenk is het met ex altijd wel beetje zo geweest alleen werd dat in het begin door verliefdheid gemaskeerd en dan denk je Och ik heb het druk op werk en dan kom je beetje in een sleur terecht en denk je ach we hebben nooit ruzie en we doen leuke dingen samen en hij ziet er wel goed uit. Dan koop je een huis samen en denk je och we kunnen ook wel trouwen. Tsja.
Nogmaals sterkte met je beslissing en kijk welke dingen aan hem jullie relatie MEER maakt dan een vriendschap.
Echt erg dit ik probeerde negatieve dingen aan mijn vriendje op te noemen maar het begint weer een relaas te worden over hoe cool ik hem vind. Sorry ben ontoerekeningsvatbaar van verliefdheid denk ik maar dat wil niet zeggen dat ik geen enkel negatief punt zie aan m hoor... maar ja ik ben ook niet perfect.
Ik snap heus wel dat dingen als passie beetje afvlakken met de jaren maar als ik heel goed terugdenk is het met ex altijd wel beetje zo geweest alleen werd dat in het begin door verliefdheid gemaskeerd en dan denk je Och ik heb het druk op werk en dan kom je beetje in een sleur terecht en denk je ach we hebben nooit ruzie en we doen leuke dingen samen en hij ziet er wel goed uit. Dan koop je een huis samen en denk je och we kunnen ook wel trouwen. Tsja.
Nogmaals sterkte met je beslissing en kijk welke dingen aan hem jullie relatie MEER maakt dan een vriendschap.
vrijdag 25 juli 2014 13:28
Bedankt allemaal!!!
Ik ben nu zeker dat ik hier echt iets aan moet doen, ik begin mij nu ook meer ongelukkig te voelen, omdat ik wss er nu heel de tijd aan denk en mij op het emotionele/passionele focus dat ik nu niet heb... Ik ga wachten tot volgende week denk ik om het bij hem aan te brengen, misschien dit weekend als hij niet te veel aan zijn hoofd heeft. Ben enkel nog alleen aan het denken hoe ik het moet aanpakken.
Ik hou jullie op de hoogte!
Ik ben nu zeker dat ik hier echt iets aan moet doen, ik begin mij nu ook meer ongelukkig te voelen, omdat ik wss er nu heel de tijd aan denk en mij op het emotionele/passionele focus dat ik nu niet heb... Ik ga wachten tot volgende week denk ik om het bij hem aan te brengen, misschien dit weekend als hij niet te veel aan zijn hoofd heeft. Ben enkel nog alleen aan het denken hoe ik het moet aanpakken.
Ik hou jullie op de hoogte!
vrijdag 25 juli 2014 14:16
@laurabb heb je posts gelezen en het lijkt bijna alsof jouw ex de mijne is. Mijn mond valt open van de herkenning in je verhaal. Ook ik dacht dat ik niet moest zeuren en relativeerde het weg. En hoe je beschrijft hoe het met je huidige vriend is dat heb ik dus ook en vrienden van me zien het ook. Die hadden in eerste instantie bedenkingen omdat het vrij snel ging met mij en huidige vriend maar nu ze hem een beetje kennen snappen ze waarom. Ik heb door deze hele situatie door schade en schande geleerd om naar mijn gevoel te luisteren.
@ Appelsientje_ wat je ook beslist ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt gehad en tot een keuze kan komen die voor jou goed voelt welke dat dan ook is. Ik blijf meelezen hier en meeschrijven indien je nog meer advies nodig hebt of iemand om tegen te praten.
@ Appelsientje_ wat je ook beslist ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt gehad en tot een keuze kan komen die voor jou goed voelt welke dat dan ook is. Ik blijf meelezen hier en meeschrijven indien je nog meer advies nodig hebt of iemand om tegen te praten.
vrijdag 25 juli 2014 14:24
Ik blijf ook meelezen.
Zelf ook in een relatie van al 13 jaar, en dit 'goede vriend, maar niet méér'-gevoel (durf het pas sinds enige maanden aan mezelf toe te geven), maar het is een stuk lastiger als je getrouwd bent en een koophuis hebt. Daarom zei ik ook: bezint eer ge begint (aan vastere stappen, zoals trouwen).
Sterkte en wijsheid gewenst, TO.
Zelf ook in een relatie van al 13 jaar, en dit 'goede vriend, maar niet méér'-gevoel (durf het pas sinds enige maanden aan mezelf toe te geven), maar het is een stuk lastiger als je getrouwd bent en een koophuis hebt. Daarom zei ik ook: bezint eer ge begint (aan vastere stappen, zoals trouwen).
Sterkte en wijsheid gewenst, TO.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 25 juli 2014 20:18
quote:GrumpyCat1983 schreef op 22 juli 2014 @ 19:03:
[...]
Nee achteraf was dit vanaf het begin al maar je bent verliefd en je gaat er toch voor. En je rationaliseert het voor jezelf. Hoopt dat het beter wordt... en we deden ook nog wel leuke dingen samen en hadden geen ruzie dus ga je ook denken 'ik moet niet zo zeuren, niemand is perfect bla bla bla' Ik ging me veeleisend voelen en heb mijn kop in het zand gestoken. Tot ik een burnout kreeg en hij me totaal emotioneel in de stront liet zakken terwijl hij vanuit zijn beleving wel een hoop deed. En toen kreeg ie zelfmedelijden en dacht dat mijn vriendin hem wel even kon troostseksen. Toen heb ik er definitief een punt achter gezet.Sorry, lees je nu pas. Wat een eikel zeg. Good riddance! Fijn dat je nu wel een leukerd hebt
[...]
Nee achteraf was dit vanaf het begin al maar je bent verliefd en je gaat er toch voor. En je rationaliseert het voor jezelf. Hoopt dat het beter wordt... en we deden ook nog wel leuke dingen samen en hadden geen ruzie dus ga je ook denken 'ik moet niet zo zeuren, niemand is perfect bla bla bla' Ik ging me veeleisend voelen en heb mijn kop in het zand gestoken. Tot ik een burnout kreeg en hij me totaal emotioneel in de stront liet zakken terwijl hij vanuit zijn beleving wel een hoop deed. En toen kreeg ie zelfmedelijden en dacht dat mijn vriendin hem wel even kon troostseksen. Toen heb ik er definitief een punt achter gezet.Sorry, lees je nu pas. Wat een eikel zeg. Good riddance! Fijn dat je nu wel een leukerd hebt
