Minnaar deel 25.

20-07-2014 22:35 3008 berichten
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.



Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Madame, dat is een verschrikking! Zeg dan ooit en misschien. Het is precies de reden dat één van mijn ooit-minnaars geen voet meer aan mijn grond krijgt Eind van de week zou hij (100 jaar geleden) met een voorstel komen (ik zat niet lekker in mijn velletje toen en hij zou me verwennen met een dagje sauna) , nou dat voorstel moet er nog stééds komen. Ondertussen wel via mail en sms laten weten dat hij in de buurt werkt en graag het nuttige met het aangename wil verenigen. Weet je, laat maar. Absoluut geen zin meer in.

Nu heeft automan iets meer credits, dat snap ik maar straks is straks en morgen is morgen. Mep die man om zijn oren!
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Mag ik hier ook meeschrijven of hebben jullie een vaste groep? :Imao:
Alle reacties Link kopieren
Die emoticon was een foutje ;)
Natuurlijk mag je meeschrijven. Wees welkom.
Alle reacties Link kopieren
Allereerst zal ik mezelf voorstellen: 29 jaar, 6 jaar getrouwd en 2 kinderen.

Huwelijk is absoluut niet slecht maar er is wel wat sleur. Niet zo gek na een relatie van 8 jaar.;)



3 weken geleden ben ik tijdens een werkding een ontzettende leuke man tegengekomen. Heeft mij en collega een lift gegeven en we hebben erg leuk gepraat. Volgende dag via linkedin een connectie gemaakt en hij mailde dat hij het zo gezellig vond.



De mailwisseling werd steeds persoonlijker en uiteindelijk zijn we gaan appen. We appen dagelijks en het zijn vooral spannende appjes. We hebben afgesproken (woont ver weg) maar ging uiteindelijk niet door omdat zijn oppas ziek was.

Hij heeft een vriendin en kind.



Ik ben alle grenzen overgegaan met de appjes en het willen afspreken...



Hij is nu op vakantie en ik mis de appjes. Ben niet verliefd maar vind het zo spannend..

En ondertussen weet ik natuurlijk dat het belachelijk is, ik iedereen en vooral mijn kinderen kwets en dit niet eens kan laten voor hun. Beschamend en niet iets wat een goede moeder doet.



Misschien moet ik deze periode van rust via de app aangrijpen om los te komen van de deze verslaving en mijn relatie weer op de rit te zetten.



Ik schaam me en toch doen de appjes me zoveel. Had ook nooit verwacht dat ik dit zo uit de hand zou laten lopen.
Baba, je kunt nog terug! Een van de standaard uitdrukkingen hier is: bezint eer ge begint. Lees desnoods een paar items van de relatiepijler en besef wat je op het spel zet.



Praat met je man over wat je overkomt, wat dit met je doet en dat je er wat mee wilt doen, misschien is er wel ruimte voor een open relatie en mogen jullie allebei buiten de deur de sleur vermijden ;)



Je snapt vast wel dat een deel van mijn post een beetje cynisch is, maar ik hoop dat je echt nog eens heel goed nadenkt voordat je van de zwarte piste gaat. Je zet namelijk best veel op het spel.
Baba, welkom hier en ik kan alleen maar zeggen, lees de post van oranje goed!



Oranje, jammer dat de bootsman zo onduidelijk is. Herkenbaar dat je daar kribbig van wordt.
quote:Rooss4 schreef op 23 juli 2014 @ 15:12:

Madame, dat is een verschrikking! Zeg dan ooit en misschien. Het is precies de reden dat één van mijn ooit-minnaars geen voet meer aan mijn grond krijgt Eind van de week zou hij (100 jaar geleden) met een voorstel komen (ik zat niet lekker in mijn velletje toen en hij zou me verwennen met een dagje sauna) , nou dat voorstel moet er nog stééds komen. Ondertussen wel via mail en sms laten weten dat hij in de buurt werkt en graag het nuttige met het aangename wil verenigen. Weet je, laat maar. Absoluut geen zin meer in.

Nu heeft automan iets meer credits, dat snap ik maar straks is straks en morgen is morgen. Mep die man om zijn oren!Het is bootsman en die heeft zeker credits als het om dit soort zaken gaat. Inmiddels hebben we gesproken en heeft hij beterschap beloofd qua semantiek ;), whahahaha. Hij heeft het toch al zwaar met mij, want ik zet hem aan het denken. Een open relatie vindt hij heel bijzonder (dus jouw man weet dat wij nu hier liggen? Ja...) en tijdens het uitwisselen van wat sexuele wetenswaardigheden en ervaringen laatst stond hij helemaal te klapperen. Volgens mij heeft hij het inmiddels het besef dat er nog heel wat meer uit het leven te halen is dan keihard werken en rechttoerechtaanbuitendedeurneuken. En nu loopt hij dus te stuiteren :grinn:
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel oranje voor je reactie. Ik weet dat als ik dit vertel tegen mijn man het over is. Ik ben dus al een grens over gegaan.



Ik ga de tijd dat hij in het buitenland zit gebruiken om te praten met man.

We hebben afgesproken om geen app contact te hebben tijdens onze vakanties.



Ik vergoelijk het ook elke keer... Eerst de leuke mailtjes toen de steeds spannender wordende appjes en nu dat ik hem 1 keer wil zien.

Maar ja, we weten waar dat naar toe gaat ;)
Oh sorry, bootsman. Ik pleit voor mannennamen die niks van doen hebben met een vervoersmiddel!



Madame toch, het verbaast mij dat je hem nog niet hebt laten kennismaken met "op se Frans". Whatever that may be. Sneu ergens hè, die ruim 40ers die nog niet heel veel verder komen dan recht van hup en af en toe een zoen.



Baba, gewoon stoppen. Gewoon cold turkey, klaar. Je kan het. Sleur kent elke relatie en er is ook lastig iets aan te doen al beweert men constant van niet. Je zou het in bed wellicht wat op kunnen spicen, of misschien een stout appje sturen naar je man ipv naar je fouteman, wie weet.

Ik vond het best spannend hoor, toen ik na 16 jaar relatie een "ik heb zin in je" berichtje van mijn man kreeg toen hij even ver weg zat.



Hier ook gestuiter in tweevoud, nog een paar nachtjes slapen. De paaltjes worden ingelopen, pakje is omgeruild, wederom gepast en ik ben niet ontevreden. Voor de zekerheid een extra stringetje inpakken en nog een hoppeteevanuitenklaar jurkje erbij en dan gas op de lollie.

De meisjes hebben in elk geval al voorpret. Moeders hou je zoons binnen, we komen het zuiden onveilig maken!
Alle reacties Link kopieren
Baba, welkom! Zoals Oranje ook zegt bezint eer ge begint heb ik al vaak gehoord hier op het forum en is zó waar. Zelf heb ik ooit tijdens mijn huwelijk een periode gehad dat ik verliefd werd op iemand anders, zonder lichamelijk contact. Besefte op tijd dat dit niet was wat ik wilde. Zoals ik al eerder heb gezegd: wat je niet voed groeit niet. Loslaten is moeilijk, maar uiteindelijk gaat 'het verlangen naar' over!

Zelf voor de tweede dag op rij een heerlijke date gehad met minnaar. Dagje strand, daarna nog hapje/ drankje en dáárna héérlijk samen onder de douche. Morgen zie ik hem weer, overmorgen ook. Daarna begint het dagelijkse leven weer, voor beiden. Moet er nog even niet aan denken. Zó intensief dit contact, we leren elkaar steeds beter kennen. Én ga ik hem steeds leuker vinden. Nog maar even genieten en dan weer landen...
Miss, heerlijk, geniet er van!



Hier vanmiddag ineens onverwachts man thuis. Hij had de rest van de dag vrij genomen omdat er toch niets te doen was. Was leuk zei hij, en gezellig! Konden we leuk samen de middag door brengen. Of terwijl, hij languit op de bank voor de tv en ik alles doen wat ik normaal ook doe. Beetje jammer.
Alle reacties Link kopieren
Oh dames. Het is toch zo dubbelzinnig. Zeggen jullie tegen Baba dat ze zoveel op het spel zet, maar nog geen zin later zeggen jullie dat het zó lekker was met minnaar. Hoe moet ze nu de verleiding weerstaan met zoveel geile verhalen om haar heen...
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
Alle reacties Link kopieren
Thanks Jane, het is dubbel...genieten ja. Maar eigenlijk wil ik niet dat het straks weer op houdt. Lastig!

Jane, het klinkt alsof jij je man (en zijn gedrag) een beetje zat bent. Ik herken dit. Mijn (toekomstig) ex, heeft zich nooit bekommerd om mij of de kinderen, is dat bij jou ook zo? Toen hij uiteindelijk wél wilde veranderen kwam dat voor mij te laat...maar bij mij spelen nog andere factoren een rol natuurlijk.

Ex en kinderen vermaken zich prima. Speelt ook een rol, mis m'n kindjes zó, maakt me extra emo...

Schenk maar even een goed glas wijn in, helpt misschien, haha!
Alle reacties Link kopieren
@ summernights, ik lig in scheiding nu. Geen strobreed in de weg meer, behalve zijn vriendin, haha! Nog altijd is het spannend...en lekker...en geil ja...terwijl ik altijd een moraalridder ben geweest die nóóit vreemd zou gaan. En al helemaal nooit een gebonden man zou...ehh...versieren...nou was dat ook andersom én na een jaar proberen van zijn kant. Maar zo zie je...mensen veranderen schijnbaar. Máár denk er wel goed over na, ik zeg nogmaals: als je het goed hebt thuis: niét doen!!!! Ik had het niet meer goed en minnaar is in die zin mijn redding geweest, anders had ik de knoop nóóit door durven hakken. Mijn situatie is/ was dus anders als de meeste hier.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp dat niet iedereen gebonden (meer) is en sommige een open relatie hebben.:)



En idd Missind als ik een slechte relatie heb, had ik in ieder geval ergens nog een reden .



Onze relatie is niet slecht, alleen we praten weinig, man kan slecht over zijn gevoelens praten. Ik heb vorig jaar relatie therapie voorgesteld ( hij had een burn out en het was een hele moeilijke tijd) dit wil hij niet want ' dat hebben we niet nodig'



Natuurlijk heb ik mijn best al vaker gedaan, hem besprongen ;) nachtjes weg, uit eten. Maar als je dan tegenover elkaar zit en er komt niks... Frustrerend.



Ik denk dat ik vooral blij word van de aandacht en interesse in mij als persoon. Hoewel ik natuurlijk wel weet dat fouteman (thanks roos )

mij ziet als lekkertje tussendoor.
Oeh Baba, je bent 29! Zie jij jezelf met je man de rest van je leven getrouwd zijn? Hoe zie jij je toekomst voor je?



Tenenkrommend vind ik die vreselijk arrogante eikels van een kerels die vinden dat er geen relatietherapie nodig is want zij hebben geen probleem! Jemig wat zou ik die mannen graag wakker schoppen! (Maar ja, vroeg of laat doen die vrouwen een test voor hun man over autisme bij volwassenen en dan blijken ze inderdaad wel heel veel punten te scoren.) Baba, je man neemt je daarmee toch totaal niet serieus? Dat hoef je toch niet zomaar te accepteren?



Rosa, de soixanteneuf (?) is niet mijn favoriete, maar french kisses... Die zijn oke ;) Laat ik het zo zeggen: de bootsman zou spontaan het dek gaan zwabberen als ik over mijn bondagewensen teveel zou vertellen denk ik. Maar een menage-a-trois fantasie naar aanleiding van mijn avonturen heeft zijn bloed al behoorlijk doen koken ....



Rosebud, wat klinkt je voorpret geweldig!
anoniem_180123 wijzigde dit bericht op 23-07-2014 19:55
Reden: aanvulling en aanpassing
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@ Baba, hier ook (inmiddels bijna ex) man met depressies en burn-out. Praten was taboe, helaas. Wel relatie-therapie gedaan, maar mocht niet meer baten, téveel gebeurd, téveel gezegd....minnaar kwam op mijn pad geheel niét volgens mijn principes, maar het gebeurde. En toen we betrapt werden, was ik uiteindelijk extreem rustig en zeker van mijn zaak: dit was nodig om mijn huwelijk te beëindigen. Ik ben iemand die de hele wereld wil pleasen behalve mezelf. Tenmiste tot nu toe, ik wil dat niet meer!! Wil zelf gelukkig worden, of dat met minnaar is? Weet ik nu nog niet. Ik moet eerst alles op een rijtje krijgen voor mezelf!

Over bondage...had nooit gedacht dat ik daarvoor in zou zijn, maar minnaar is dat wél, en ineens zie ik ook het licht...glij al van de bank als ik erover nadenk!! Mijn ex was ook meteen mijn eerste sekspartner, en ben nu zó in voor nieuwe dingen *smul*!!
Miss, mijn mam bekommerd zich zeker wel om mij en zeer zeker ook ons kindje. Maar ik ben die gemakzucht soms inderdaad spuugzat. En als hij dan ook nog gaat klagen dat het zo warm is en hij daar zo'n last van heeft terwijl ik vanmorgen zondr airco in een bloedhete ruimte sta te werken en op het moment dat hij dat zegt net eten sta te koken, tjah, dan kan ik hem wel even........

En inderdaad, ik ben net zo als jou altijd voor iedereen bezig, behalve voor mezelf. Dat veranderd wel steeds meer en hier heeft jager zeker ook een aandeel in. En dan bedoel ik niet alleen de sex.



Baba, vraag jezelf inderdaad af wat je met je huwlijk wilt, je kunt niet de rest van je leven maar blijven door modderen omdat hij therapie weigert.



Oranje, hier gelukkig wel een man die zelf in therapie wil en boven gemiddeld scoort. En, daarom waardeer ik hem ook erg!



Bondage, wel ervaring mee met man, met jager nog niet, zit er nog wel eens aan te komen, maar ach, hoe en wat en wanneer, dat zien we nog wel.
Alle reacties Link kopieren
@ Jane, een tip, laat dit niet zo doormodderen. Hebben ex en ik wél gedaan, hoewel er méér dan dat speelde (ex vernederde en minachtte mij, was agressief zowel naar mij als de kinderen). Ik ben hier véél te lang in meegegaan. Míjn fout, zal ik ook nooit meer maken. Ik kies nu voor mezelf hoewel de hele wereld er versteld van staat. Welke rol minnaar hierin heeft gespeeld is duidelijk: ik zie hem als mijn reddende engel, dat weet hij en voelt zich erg vereerd. Band tussen hem en mij is sterk na ruim een jaar. Hoewel er hoogstwaarschijnlijk geen toekomst in zit. Geniet van het hier en nu...kan zó goed praten met hem...en seksen:-D!
Miss, het zo laten door sluimeren doen we gelukkig niet. Natuurlijk hebben we nog wel onze dingen, maar ach, die komen in ieder huwlijk voor. Ik verwacht ook geen wonderen. Maar we doen nu beide erg ons best en dat gaat goed. En ja, vanmiddag kon ik hem echt wel even, zulke momenten zullen vaker komen. Mijn man vernedert me niet, heeft hij nog nooit gedaan ook. Gelukkig maar! Hij minacht me ook niet en gelukkig ons kind ook niet. Hij is een geweldige vader.
Alle reacties Link kopieren
@ Oranje: ik heb zelf ook mijn twijfels of vriendschap er wel inzit. Maar ik wil het in ieder geval proberen. Het voelt ook niet goed hem nu ineens compleet te negeren, alleen omdat hij verliefd geworden is en een relatie aan wil gaan voor (hopelijk) de rest van zijn leven. Zolang ik het maar enigszinds trek dan zal ik het zeker proberen.



@ Dymo: er zijn uiteraard op dit moment andere dan vriendschappelijke gevoelens. Toch ben ik nooit verliefd op hem geweest. Houden van wel, maar dat heb ik met meer mannen. (heb met name mannelijke vrienden) Daarom hoop ik ook dat het me alsnog lukken gaat. Het lijfelijke is weg, datgene waar ik zo verslaafd aan was. Dat is het gene waar ik het meeste aan moet wennen, wat me zoveel moeite geeft van af te kicken.



Ik vind je vergelijking met een wondje wel beeldend trouwens Dymo. Niet dat ik denk er een litteken aan over te houden hoor. En als het wel zo is? Ach, dan is het mettertijd ook een trigger om weer eens aan een hele fijne tijd terug te denken.



Ik houd mezelf in ieder geval voor ogen dat, mocht ik het echt niet meer trekken, ik het contact met hem (een tijdje) verbreek. Vooralsnog verwacht ik echter dat dat niet nodig zal zijn. Elke dag gaat het een heel klein beetje beter. Mede dankzij jullie allemaal. Bedankt meiden, jullie zijn geweldig!
Alle reacties Link kopieren
@ Baba, ook ik heb een man met burn out en depressies. Hij is hiervoor ook in therapie geweest. Het heeft HEM wel geholpen, maar ONS niet. We hebben een langdurige relatie (hij was mijn eerste 20+ jaar geleden) en de laatste jaren zijn seksloos. Vaak voel ik me alleen als hij naast me op de bank zit. We communiceren niet meer, leven langs elkaar heen. Het zal wel het klassieke broer-zus gevoel zijn. En ondanks dat ik vaak gedacht heb dat een leven zonder hem misschien beter is, heb ik de stap nog niet willen zetten omdat hij me ook heel lief is.



Nr2 toonde aandacht, gaf me het gevoel dat ik iets waard was, etc etc. Daar ben ik voor gevallen. Ik heb bijna 2 jaar van hem kunnen genieten (hij was vrijgezel). Toch altijd (terecht natuurlijk!) een schuldgevoel gehad naar mijn nr1. Ik heb mijzelf ook altijd gezworen dat ik dit nooit meer wil. Het is het me niet waard; mijn partner is het niet waard en verdient dit niet.



Denk goed na over wat je doet. Het is allemaal zo lekker en verslavend maar is het je het risico waard je man en toekomst te verliezen?
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor jullie reactie!



Oranje: je raakt een gevoelige snaar. Wat wil ik eigenlijk?In de loop der jaren ben ik natuurlijk ook opgegroeid en zijn we een best uit elkaar gegroeid . Ik ben zelfverzekerder en dus ook niet meer zo makkelijk denk ik om mee samen te leven. Hij was gewend aan ja en amen en ik die tegen hem opkeek. We moeten samen weer naar elkaar toe groeien.



Almost, heel herkenbaar en ook zo waar. Zet ik dit alles op het spel? Heb jij spijt gehad van je nr 2?



Het voelt goed om even niet te kunnen appen. Nu dan, vanochtend was ik erg onrustig. ;)
Alle reacties Link kopieren
Ik lees ook nog steeds mee...Summer het is toch een verslavend dingetje.Iedere roker zal bij het opsteken van een sigaret kunnen zeggen dat je er nooit aan moet beginnen.Als ze terug in de tijd hadden mogen gaan hadden ze dat wellicht nooit gedaan.Ze weten immers uit ervaring hoe moeilijk het is om te stoppen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven