Relaties
alle pijlers
Snel huilen
dinsdag 22 juli 2014 12:47
Hallo,
Ik heb volgende vervelend probleem - ik heb een leuke relatie met mijn vriend (iets langer dan een jaar) maar elke keer dat er me iets dwars zit of we hebben een discussie, begin ik onmiddellijk te huilen.
Ik snap zelf niet waarom want meestal gaat het om iets redelijk banaal (vb ik vind dat hij nors doet, of dat hij te laat thuis was gisteren)
Maar toch krijg ik het niet gezegd zonder tranen...
Dacht dat het misschien hormonaal zou zijn, maar stoppen met de pil heeft niets geholpen.
Wat scheelt er met me? Iemand die kan helpen?
Alvast bedankt!
Ik heb volgende vervelend probleem - ik heb een leuke relatie met mijn vriend (iets langer dan een jaar) maar elke keer dat er me iets dwars zit of we hebben een discussie, begin ik onmiddellijk te huilen.
Ik snap zelf niet waarom want meestal gaat het om iets redelijk banaal (vb ik vind dat hij nors doet, of dat hij te laat thuis was gisteren)
Maar toch krijg ik het niet gezegd zonder tranen...
Dacht dat het misschien hormonaal zou zijn, maar stoppen met de pil heeft niets geholpen.
Wat scheelt er met me? Iemand die kan helpen?
Alvast bedankt!
woensdag 23 juli 2014 23:09
quote:NYC schreef op 23 juli 2014 @ 23:03:
Dus in plaats van een te negatief zelfbeeld heb ik misschien een te positief zelfbeeld?
Denk zelf trouwens meer dat het is, dat dit is wat ik wil: Als dingen niet lukken, niet leuk zijn, niet gaan zoals ze wil, dat er dan altijd anderen zijn die gaan zeggen: "Maar het valt allemaal wel mee hoor en zo erg is het allemaal niet etc"
Eigenlijk nu ik er over nadenk is dat hetgene wat ik altijd het liefst zou horen.
Maar zo werkt het natuurlijk niet... Zeker niet in werksituaties.
Misschien heeft het daarmee te maken dat ik ook bijna nooit mijn mond opendoe naar een ander. Zelfs als diens dingen/gedrag mij wél storen en ik zou willen dat daar iets aan wordt gedaan. Ik weet hoe vervelend ik het vind om zelf kritiek te krijgen dus geef het daarom anderen niet.Je wilt dus horen dat het allemaal niet zo erg is. Je wilt dus geruststelling ipv kritiek. Maar als je geruststelling wilt, waarvoor heb je die geruststelling dan nodig?
Dus in plaats van een te negatief zelfbeeld heb ik misschien een te positief zelfbeeld?
Denk zelf trouwens meer dat het is, dat dit is wat ik wil: Als dingen niet lukken, niet leuk zijn, niet gaan zoals ze wil, dat er dan altijd anderen zijn die gaan zeggen: "Maar het valt allemaal wel mee hoor en zo erg is het allemaal niet etc"
Eigenlijk nu ik er over nadenk is dat hetgene wat ik altijd het liefst zou horen.
Maar zo werkt het natuurlijk niet... Zeker niet in werksituaties.
Misschien heeft het daarmee te maken dat ik ook bijna nooit mijn mond opendoe naar een ander. Zelfs als diens dingen/gedrag mij wél storen en ik zou willen dat daar iets aan wordt gedaan. Ik weet hoe vervelend ik het vind om zelf kritiek te krijgen dus geef het daarom anderen niet.Je wilt dus horen dat het allemaal niet zo erg is. Je wilt dus geruststelling ipv kritiek. Maar als je geruststelling wilt, waarvoor heb je die geruststelling dan nodig?
woensdag 23 juli 2014 23:26
quote:NYC schreef op 23 juli 2014 @ 23:03:
Dus in plaats van een te negatief zelfbeeld heb ik misschien een te positief zelfbeeld?
Het gaat niet om een te positief, of negatief zelfbeeld, maar om een realistisch zelfbeeld. Als je dat laatste hebt, kan je beter beoordelen welke kritiek terecht is en zal je er minder snel door van slag raken.
Is nog best moeilijk hoor, want iedereen heeft blinde vlekken natuurlijk.
Dus in plaats van een te negatief zelfbeeld heb ik misschien een te positief zelfbeeld?
Het gaat niet om een te positief, of negatief zelfbeeld, maar om een realistisch zelfbeeld. Als je dat laatste hebt, kan je beter beoordelen welke kritiek terecht is en zal je er minder snel door van slag raken.
Is nog best moeilijk hoor, want iedereen heeft blinde vlekken natuurlijk.
donderdag 24 juli 2014 01:15
NYC Kan jou dat nou schelen als een ander jouw werkplek een rommel vind. Kijk nou even goed. Mijn buro leeg, jou 2 stapels en een bakje paperclips. Wie zijn buro is netter? Mijne! Wat heb ik gewonnen? Oorkonde met het netste buro van het hele gebouw?! Jiha... Als iemand dat al zegt, zeg je gewoon nou inderdaad. Fijn weekend!!
Kritiek op je werk of je uiterlijk of je karakter zijn meestal meningen. Je baas kan je om zijn mening ontslaan. Maar verder is een mening een mening. Ik lust spruiten, jij niet. Het is echt te trainen. Ik ben er ook niet hoor. Halverwege denk. Maar als hart onder de riem. Je kan ervan af. Stug jezelf tegen spreken. Je maakt een rommel. Je bent geen rommelkont. Je bent NYC. Met goede en minder goede eigenschappen. Je doet je best. Probeert de betere versie van jezelf te worden. Dat is meer dan andere ooit gaan doen. Wees trots op wat je bereikt en accepteer dat je rommelig over komt. Het zij zo.
Kritiek op je werk of je uiterlijk of je karakter zijn meestal meningen. Je baas kan je om zijn mening ontslaan. Maar verder is een mening een mening. Ik lust spruiten, jij niet. Het is echt te trainen. Ik ben er ook niet hoor. Halverwege denk. Maar als hart onder de riem. Je kan ervan af. Stug jezelf tegen spreken. Je maakt een rommel. Je bent geen rommelkont. Je bent NYC. Met goede en minder goede eigenschappen. Je doet je best. Probeert de betere versie van jezelf te worden. Dat is meer dan andere ooit gaan doen. Wees trots op wat je bereikt en accepteer dat je rommelig over komt. Het zij zo.
donderdag 24 juli 2014 01:19
Daarom ook goed luisteren luquase. Kritiek is een kado. Sommige mensen hebben het goed verwoord, mooi inpakpapier, met slingers. Andere in oud plastic tasje. Het blijft een kado. De ander neemt de moeite om jou een betere versie van jezelf te maken.
Bedank mensen. Ik zeg nu ook weleens. Niet leuk om te horen maar bedankt dat je mij dit vertelt. Soms is het gewoon niet leuk. Doet het pijn. Als klein kind gaan janken helpt niets.
Bedank mensen. Ik zeg nu ook weleens. Niet leuk om te horen maar bedankt dat je mij dit vertelt. Soms is het gewoon niet leuk. Doet het pijn. Als klein kind gaan janken helpt niets.
donderdag 24 juli 2014 01:42
quote:NYC schreef op 23 juli 2014 @ 23:03:
Dus in plaats van een te negatief zelfbeeld heb ik misschien een te positief zelfbeeld?
Denk zelf trouwens meer dat het is, dat dit is wat ik wil: Als dingen niet lukken, niet leuk zijn, niet gaan zoals ze wil, dat er dan altijd anderen zijn die gaan zeggen: "Maar het valt allemaal wel mee hoor en zo erg is het allemaal niet etc"
Eigenlijk nu ik er over nadenk is dat hetgene wat ik altijd het liefst zou horen.
.
Het komt erg kinderlijk over, eerlijk gezegd.
Alsof je bij je moeder komt met drie krassen op een vel papier en dat je wilt dat zij jubelt dat het zo'n mooie tekening is, zoals ze vroeger deed toen je ook echt de leeftijd had om niet meer dan drie krassen op een vel te krijgen.
En dat je, nu je volwassen bent en nog niet verder bent gekomen dan drie krassen die én een huis én een auto én een poes voorstellen, je volkomen machteloos/ afgewezen/ verdrietig voelt omdat er niet meer gejubeld wordt hoe prachtig het is wat je gemaakt hebt.
Dus in plaats van een te negatief zelfbeeld heb ik misschien een te positief zelfbeeld?
Denk zelf trouwens meer dat het is, dat dit is wat ik wil: Als dingen niet lukken, niet leuk zijn, niet gaan zoals ze wil, dat er dan altijd anderen zijn die gaan zeggen: "Maar het valt allemaal wel mee hoor en zo erg is het allemaal niet etc"
Eigenlijk nu ik er over nadenk is dat hetgene wat ik altijd het liefst zou horen.
.
Het komt erg kinderlijk over, eerlijk gezegd.
Alsof je bij je moeder komt met drie krassen op een vel papier en dat je wilt dat zij jubelt dat het zo'n mooie tekening is, zoals ze vroeger deed toen je ook echt de leeftijd had om niet meer dan drie krassen op een vel te krijgen.
En dat je, nu je volwassen bent en nog niet verder bent gekomen dan drie krassen die én een huis én een auto én een poes voorstellen, je volkomen machteloos/ afgewezen/ verdrietig voelt omdat er niet meer gejubeld wordt hoe prachtig het is wat je gemaakt hebt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 24 juli 2014 01:54
quote:pippa2 schreef op 24 juli 2014 @ 01:28:
[...]
Ik ben ook een mega-jankert, die absoluut niet tegen kritiek en confrontaties kan, want iets in mij schrikt zich HELEMAAL te pletter.
Dat heeft dus met een onrealistisch zelfbeeld te maken. Want als je jezelf goed kent, zowel je sterke als zwakke punten, zal je niet snel verrast zijn door kritiek en je zeker niet te pletter schrikken. Dan denk je: Shit, hij heeft gelijk, ik ben ook een enorme rommelkont, ik kan idd wel weer eens opruimen.
[...]
Ik ben ook een mega-jankert, die absoluut niet tegen kritiek en confrontaties kan, want iets in mij schrikt zich HELEMAAL te pletter.
Dat heeft dus met een onrealistisch zelfbeeld te maken. Want als je jezelf goed kent, zowel je sterke als zwakke punten, zal je niet snel verrast zijn door kritiek en je zeker niet te pletter schrikken. Dan denk je: Shit, hij heeft gelijk, ik ben ook een enorme rommelkont, ik kan idd wel weer eens opruimen.
donderdag 24 juli 2014 02:05
quote:lucifers schreef op 24 juli 2014 @ 01:19:
Daarom ook goed luisteren luquase. Kritiek is een kado. Sommige mensen hebben het goed verwoord, mooi inpakpapier, met slingers. Andere in oud plastic tasje. Het blijft een kado. De ander neemt de moeite om jou een betere versie van jezelf te maken.
Bedank mensen. Ik zeg nu ook weleens. Niet leuk om te horen maar bedankt dat je mij dit vertelt. Soms is het gewoon niet leuk. Doet het pijn. Als klein kind gaan janken helpt niets.
Kritiek als cadeau zien vind ik wel een mooi idee
Dat is het soort kritiek wat je nog wel verbaast. Dat je denkt: verrek, zo had ik het nog niet bekeken en je ineens een nieuw inzicht geeft. Dat is idd een cadeau, al kan het soms even slikken. zijn.
Daarom ook goed luisteren luquase. Kritiek is een kado. Sommige mensen hebben het goed verwoord, mooi inpakpapier, met slingers. Andere in oud plastic tasje. Het blijft een kado. De ander neemt de moeite om jou een betere versie van jezelf te maken.
Bedank mensen. Ik zeg nu ook weleens. Niet leuk om te horen maar bedankt dat je mij dit vertelt. Soms is het gewoon niet leuk. Doet het pijn. Als klein kind gaan janken helpt niets.
Kritiek als cadeau zien vind ik wel een mooi idee
Dat is het soort kritiek wat je nog wel verbaast. Dat je denkt: verrek, zo had ik het nog niet bekeken en je ineens een nieuw inzicht geeft. Dat is idd een cadeau, al kan het soms even slikken. zijn.
donderdag 24 juli 2014 02:27
quote:pippa2 schreef op donderdag 24 juli 2014 01:36 Sabatticalmeds, je lijkt heel heftige gevoelens te hebben over huilen als gedrag vs. (hoe ik het voel/ervaar) huilen als refelx. Je klinkt best wel woedend over mensen die snel huilen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd waar dat vandaan komt. Het lijkt geen 'neutraal' onderwerp voor je te zijn.Jouw gedachten over mij kloppen niet
donderdag 24 juli 2014 02:28
quote:blijfgewoonbianca schreef op donderdag 24 juli 2014 01:43 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="pippa2 in "Snel huilen"" class="messagelink">pippa2 schreef op 24 juli 2014 @ 01:36</a>:</b>
Je klinkt best wel woedend .</div></blockquote>Da's best knap, dat jij Meds hoort praten; ik zie alleen geschreven tekst.
OH JA JOH!!!!!!!!
Hoe komt dit over?
Je klinkt best wel woedend .</div></blockquote>Da's best knap, dat jij Meds hoort praten; ik zie alleen geschreven tekst.
OH JA JOH!!!!!!!!
Hoe komt dit over?
donderdag 24 juli 2014 02:33
quote:loquase schreef op donderdag 24 juli 2014 02:29 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="sabbaticalmeds in "Snel huilen"" class="messagelink">sabbaticalmeds schreef op 24 juli 2014 @ 02:28</a>:</b>
[...]
OH JA JOH!!!!!!!!
Hoe komt dit over?</div></blockquote>Als je zo gaat beginnen, moet ik huilen
OBJECTION! Blackmail
WOEDEND WORD IK HIERVAN
[...]
OH JA JOH!!!!!!!!
Hoe komt dit over?</div></blockquote>Als je zo gaat beginnen, moet ik huilen
OBJECTION! Blackmail
WOEDEND WORD IK HIERVAN
donderdag 24 juli 2014 07:49
Oh de discussie is hier al geevolueerd naar het verschil tussen afwijzing en kritiek en realistische zelfbeelden! interessant.
Even een update over mijn probleem intussen...want gisteren was het weer zover. Vriend en ik hadden een heel leuk avondje gehad, maar kwamen thuis en hij werd boos over iets dat hem aan mij stoorde. Ok dacht ik, geen probleem, goed dat hij dit zegt, moeten we even uitpraten. Er vallen wat woorden, hij loopt weg naar boven. Na een tijdje ga ik bij hem en vraag (nog steeds heel rustig) waarom ben je precies boos en wat heb ik niet goed gedaan.
Hij pakt me beet en begint dan uit te leggen wat er hem juist stoorde, niet meer boos, maar gewoon, lief. En ik dacht zo hard 'niet huilen!!!!! straks manipuleer je hem!!!! Het is kinderachtig!!! Je kan het tegenhouden!!!!!
Maar.... Ja dus toch tranen...
Uiteindelijk hebben we het dan redelijk snel allemaal uitgeklaard en zijn we met een knuffel in slaap gevallen maar aaah ik had het echt droog willen houden...
Ai ai nu zijn jullie allemaal ontgoocheld..?
Even een update over mijn probleem intussen...want gisteren was het weer zover. Vriend en ik hadden een heel leuk avondje gehad, maar kwamen thuis en hij werd boos over iets dat hem aan mij stoorde. Ok dacht ik, geen probleem, goed dat hij dit zegt, moeten we even uitpraten. Er vallen wat woorden, hij loopt weg naar boven. Na een tijdje ga ik bij hem en vraag (nog steeds heel rustig) waarom ben je precies boos en wat heb ik niet goed gedaan.
Hij pakt me beet en begint dan uit te leggen wat er hem juist stoorde, niet meer boos, maar gewoon, lief. En ik dacht zo hard 'niet huilen!!!!! straks manipuleer je hem!!!! Het is kinderachtig!!! Je kan het tegenhouden!!!!!
Maar.... Ja dus toch tranen...
Uiteindelijk hebben we het dan redelijk snel allemaal uitgeklaard en zijn we met een knuffel in slaap gevallen maar aaah ik had het echt droog willen houden...
Ai ai nu zijn jullie allemaal ontgoocheld..?
donderdag 24 juli 2014 07:55
Klinkt alsof stap 1 is gezet. Huilen om ontroering mag toch nog wel?
Of is dat je vriend positief belonen voor goed gedrag en dan ook weer niet goed?
Even de anti-huilers hun mening vragen natuurlijk, ik als kinderachtige onvolwassen medejankert kan het niet goed beoordelen. Zometeen manipuleer ik je nog! ojee daar ga ik al...
Jury? Kom maar op met je kadootjes!
Of is dat je vriend positief belonen voor goed gedrag en dan ook weer niet goed?
Even de anti-huilers hun mening vragen natuurlijk, ik als kinderachtige onvolwassen medejankert kan het niet goed beoordelen. Zometeen manipuleer ik je nog! ojee daar ga ik al...
Jury? Kom maar op met je kadootjes!
donderdag 24 juli 2014 08:04
Je mag janken zoveel je wilt. Om films, als je hamster dood is etc. Als je als volwassen vrouw niet gezien wil worden als manipulatie kleuter, kun je dan beter niet huilen. Als je denkt dat jij dat niet doet daarom. Heb je nog een lange weg te gaan.. De ander kan het proberen te negeren. Denken dat het lukt ook. Maar zo werkt het niet. Of hij moet van steen zijn. Je slikt toch een paar woorden in en je zegt het ook minder snel. Je doet daarmee de relatie te kort. Je eigen keuze.
donderdag 24 juli 2014 08:55
quote:sabbaticalmeds schreef op 23 juli 2014 @ 23:09:
[...]
Je wilt dus horen dat het allemaal niet zo erg is. Je wilt dus geruststelling ipv kritiek. Maar als je geruststelling wilt, waarvoor heb je die geruststelling dan nodig?
Heb er eens over nagedacht en denk dat het te maken heeft met dat ik 't lastig vind om in te schatten hoe "ernstig" de situatie is. Tussen een meningsverschil of een andere visie en echt een ruzie of onoplosbare situatie etc. De nuances daarin zien vind ik lastig. Ik kan daarin te zwart-wit denken.
In hele alledaagse dingen (niet werk gerelateerd) ben ik er soms ook gewoon verbaasd over wat het nut/doel of de meerwaarde is van het maken van opmerkingen. Laat ik het even geen kritiek noemen. Gewoon opmerkingen als: "Dat rokje is wel een beetje kort" of "Ik had dat schilderij 3 cm hoger gehangen" of "Die kleur op de muur is wel een beetje fel hè?" Het zijn opmerkingen die ik uit mijzelf nooit zou maken naar een ander (wel als ik iets heel leuk of mooi vind trouwens) maar denk dan ook vaak: wat is voor iemand de meerwaarde om aan anderen steeds ongevraagd mede te delen hoe je ergens over denkt?
[...]
Je wilt dus horen dat het allemaal niet zo erg is. Je wilt dus geruststelling ipv kritiek. Maar als je geruststelling wilt, waarvoor heb je die geruststelling dan nodig?
Heb er eens over nagedacht en denk dat het te maken heeft met dat ik 't lastig vind om in te schatten hoe "ernstig" de situatie is. Tussen een meningsverschil of een andere visie en echt een ruzie of onoplosbare situatie etc. De nuances daarin zien vind ik lastig. Ik kan daarin te zwart-wit denken.
In hele alledaagse dingen (niet werk gerelateerd) ben ik er soms ook gewoon verbaasd over wat het nut/doel of de meerwaarde is van het maken van opmerkingen. Laat ik het even geen kritiek noemen. Gewoon opmerkingen als: "Dat rokje is wel een beetje kort" of "Ik had dat schilderij 3 cm hoger gehangen" of "Die kleur op de muur is wel een beetje fel hè?" Het zijn opmerkingen die ik uit mijzelf nooit zou maken naar een ander (wel als ik iets heel leuk of mooi vind trouwens) maar denk dan ook vaak: wat is voor iemand de meerwaarde om aan anderen steeds ongevraagd mede te delen hoe je ergens over denkt?
donderdag 24 juli 2014 09:14
quote:kobaar schreef op 24 juli 2014 @ 07:49:
Oh de discussie is hier al geevolueerd naar het verschil tussen afwijzing en kritiek en realistische zelfbeelden! interessant.
Even een update over mijn probleem intussen...want gisteren was het weer zover. Vriend en ik hadden een heel leuk avondje gehad, maar kwamen thuis en hij werd boos over iets dat hem aan mij stoorde. Ok dacht ik, geen probleem, goed dat hij dit zegt, moeten we even uitpraten. Er vallen wat woorden, hij loopt weg naar boven. Na een tijdje ga ik bij hem en vraag (nog steeds heel rustig) waarom ben je precies boos en wat heb ik niet goed gedaan.
Hij pakt me beet en begint dan uit te leggen wat er hem juist stoorde, niet meer boos, maar gewoon, lief. En ik dacht zo hard 'niet huilen!!!!! straks manipuleer je hem!!!! Het is kinderachtig!!! Je kan het tegenhouden!!!!!
Maar.... Ja dus toch tranen...
Uiteindelijk hebben we het dan redelijk snel allemaal uitgeklaard en zijn we met een knuffel in slaap gevallen maar aaah ik had het echt droog willen houden...
Ai ai nu zijn jullie allemaal ontgoocheld..?Ik ben wel benieuwd waarom je nu huilde. Was dat inderdaad uit ontroering zoals Haakje schreef? Dat je je vriend zo lief vond doen?
Oh de discussie is hier al geevolueerd naar het verschil tussen afwijzing en kritiek en realistische zelfbeelden! interessant.
Even een update over mijn probleem intussen...want gisteren was het weer zover. Vriend en ik hadden een heel leuk avondje gehad, maar kwamen thuis en hij werd boos over iets dat hem aan mij stoorde. Ok dacht ik, geen probleem, goed dat hij dit zegt, moeten we even uitpraten. Er vallen wat woorden, hij loopt weg naar boven. Na een tijdje ga ik bij hem en vraag (nog steeds heel rustig) waarom ben je precies boos en wat heb ik niet goed gedaan.
Hij pakt me beet en begint dan uit te leggen wat er hem juist stoorde, niet meer boos, maar gewoon, lief. En ik dacht zo hard 'niet huilen!!!!! straks manipuleer je hem!!!! Het is kinderachtig!!! Je kan het tegenhouden!!!!!
Maar.... Ja dus toch tranen...
Uiteindelijk hebben we het dan redelijk snel allemaal uitgeklaard en zijn we met een knuffel in slaap gevallen maar aaah ik had het echt droog willen houden...
Ai ai nu zijn jullie allemaal ontgoocheld..?Ik ben wel benieuwd waarom je nu huilde. Was dat inderdaad uit ontroering zoals Haakje schreef? Dat je je vriend zo lief vond doen?