Gezondheid
alle pijlers
Domme vragen die je als chronisch zieke gesteld krijgt..
woensdag 2 juli 2014 19:37
Hier een topic waarin je kan spuien over de domme vragen/opmerkingen die je krijgt als je vertelt over je ziekte of aandoening (of die van je man, of kind).
Ter vermaeck, maar ook ter lering..
Naar aanleiding van dit topic. Waarin forumster xchan vertelde over de domme vragen die ze over haar suikerziekte krijgt..
Sommige Facebook berichten grrrquote:xchan__ schreef op 02 juli 2014 @ 15:34:
Oh maar wel de leukste opmerking die ik tot nu toe gekregen heb;
Doen die naalden pijn?
Euh nee natuurlijk niet, mensen met diabetes zijn immuun voor pijn TO begint!
Oh, je bent autist? Wist je dat dat juist een voordeel is? Jullie zijn zo nauwkeurig en analytisch.... In de computer wereld zitten ze te springen om jullie soort mensen!
Eehm.. nee dus. Ja er zijn een paar bedrijven die met autistische software testers werken. Maar dat is een meer een vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen dan knokken om schaars talent. Heel veel autisten kunnen nog steeds geen baan vinden/houden.
Als je werk kan krijgen als autist is het ondanks je aandoening, en niet dankzij.
En oh ja, niet iedere autist is 'goed met computers'. Was het maar zo.
Nu is het jullie beurt!
Edit; Vraag je je af wat je nu wel en niet kan zeggen tegen mensen met een chronische ziekte? Dit artikel vat het allemaal mooi samen. http://mens-en-gezondheid ... n-een-cronisch-zieke.html
Ter vermaeck, maar ook ter lering..
Naar aanleiding van dit topic. Waarin forumster xchan vertelde over de domme vragen die ze over haar suikerziekte krijgt..
Sommige Facebook berichten grrrquote:xchan__ schreef op 02 juli 2014 @ 15:34:
Oh maar wel de leukste opmerking die ik tot nu toe gekregen heb;
Doen die naalden pijn?
Euh nee natuurlijk niet, mensen met diabetes zijn immuun voor pijn TO begint!
Oh, je bent autist? Wist je dat dat juist een voordeel is? Jullie zijn zo nauwkeurig en analytisch.... In de computer wereld zitten ze te springen om jullie soort mensen!
Eehm.. nee dus. Ja er zijn een paar bedrijven die met autistische software testers werken. Maar dat is een meer een vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen dan knokken om schaars talent. Heel veel autisten kunnen nog steeds geen baan vinden/houden.
Als je werk kan krijgen als autist is het ondanks je aandoening, en niet dankzij.
En oh ja, niet iedere autist is 'goed met computers'. Was het maar zo.
Nu is het jullie beurt!
Edit; Vraag je je af wat je nu wel en niet kan zeggen tegen mensen met een chronische ziekte? Dit artikel vat het allemaal mooi samen. http://mens-en-gezondheid ... n-een-cronisch-zieke.html
maandag 21 juli 2014 22:10
Wat vervelend Kuuk.
Wat ik wel gelijk als 'oplossing' denk: een volgende keer met een uitje of als je naar een nieuw huis van familie gaat, dat je dan vraagt hoe en of het toegankelijk is voor jou. Je schoonzus heeft die keer misschien gedacht dat je je benen wel 'aan zou trekken'. Als ze je niet kennen, weten ze ook niet precies wanneer je dat wel of niet kunt doen? (ik zoek excuses, ik weet het) maar qua locaties zou je dus wat assertiever moeten zijn, kenneiljk. Of.. je man misschien. Dat hij op voorhand al aangeeft dat e.e.a. voor jou bereikbaar moet zijn. Met kind is dat nog belangrijker. Straks heb je misschien 2 karretjes, voor kind en jou, geen idee hoe dat gaat, eigenlijk. Maar als je kind loopt, moet jij er wel makkelijk bij kunnen. En een wc.. sjonge.. ik wist niet dat dat bestond, een locatie waar een gehandicapte niet naar wc kan
Sterkte ermee.
Goed dat je in gesprek gegaan bent.
Wat ik wel gelijk als 'oplossing' denk: een volgende keer met een uitje of als je naar een nieuw huis van familie gaat, dat je dan vraagt hoe en of het toegankelijk is voor jou. Je schoonzus heeft die keer misschien gedacht dat je je benen wel 'aan zou trekken'. Als ze je niet kennen, weten ze ook niet precies wanneer je dat wel of niet kunt doen? (ik zoek excuses, ik weet het) maar qua locaties zou je dus wat assertiever moeten zijn, kenneiljk. Of.. je man misschien. Dat hij op voorhand al aangeeft dat e.e.a. voor jou bereikbaar moet zijn. Met kind is dat nog belangrijker. Straks heb je misschien 2 karretjes, voor kind en jou, geen idee hoe dat gaat, eigenlijk. Maar als je kind loopt, moet jij er wel makkelijk bij kunnen. En een wc.. sjonge.. ik wist niet dat dat bestond, een locatie waar een gehandicapte niet naar wc kan
Sterkte ermee.
Goed dat je in gesprek gegaan bent.
Later is nu
maandag 21 juli 2014 22:28
Ik was gestopt met dit topic, omdat het weer een 'het is zo goed bedoeld' gedoe werd, maar ineens zag ik het weer in de lijst staan en ik klikte het aan.
Heb met verbazing en afschuw de laatste pagina's gelezen. Kuuk, dit zijn geen dingen meer die goed bedoeld zouden kunnen zijn en wat mij betreft mag je ook veel harder voor jezelf opkomen. En je man ook..
Ik heb om, denk ik nu, een stuk minder het contact met een groot deel schoonfamilie verbroken. Inmiddels begin ik daar soms aan te twijfelen, denk ik dat ik de grootste en wijste moet zijn, maar als ik denk aan de stress die het mij weer zal geven om daar weer heen te gaan, terwijl ze nooit naar ons komen of zelfs maar wat laten horen dan weet ik weer dat mijn besluit het juiste was. Echt Kuuk, dit gedrag verdien je niet en hoef je van niemand te pikken!
Overigens denk ik heel erg vaak dat het met mij allemaal wel meevalt. Lotgenotencontact vind ik fijn, vooral toen ik erachter kwam dat er meer mensen mijn diagnoses hebben, maar het maakt ook dat ik vaak mijn mond maar houd over hoe het echt met mij gaat. Juist omdat het vaak lijkt op opbieden tegen wat een ander mankeert, of omdat het me stoort om na een klaagzang ook nog eens te moeten zeggen dat het met mij ook 'niet zo lekker' gaat. Stom is dat eigenlijk, want als een vriendin haar been breekt en daarmee zit, dan mag ze van mij ook rustig tegen me aan klagen over hoe lastig het is, want dat zoiets voor haar als ongeveer het einde van de wereld kan voelen, snap ik best.
Heb met verbazing en afschuw de laatste pagina's gelezen. Kuuk, dit zijn geen dingen meer die goed bedoeld zouden kunnen zijn en wat mij betreft mag je ook veel harder voor jezelf opkomen. En je man ook..
Ik heb om, denk ik nu, een stuk minder het contact met een groot deel schoonfamilie verbroken. Inmiddels begin ik daar soms aan te twijfelen, denk ik dat ik de grootste en wijste moet zijn, maar als ik denk aan de stress die het mij weer zal geven om daar weer heen te gaan, terwijl ze nooit naar ons komen of zelfs maar wat laten horen dan weet ik weer dat mijn besluit het juiste was. Echt Kuuk, dit gedrag verdien je niet en hoef je van niemand te pikken!
Overigens denk ik heel erg vaak dat het met mij allemaal wel meevalt. Lotgenotencontact vind ik fijn, vooral toen ik erachter kwam dat er meer mensen mijn diagnoses hebben, maar het maakt ook dat ik vaak mijn mond maar houd over hoe het echt met mij gaat. Juist omdat het vaak lijkt op opbieden tegen wat een ander mankeert, of omdat het me stoort om na een klaagzang ook nog eens te moeten zeggen dat het met mij ook 'niet zo lekker' gaat. Stom is dat eigenlijk, want als een vriendin haar been breekt en daarmee zit, dan mag ze van mij ook rustig tegen me aan klagen over hoe lastig het is, want dat zoiets voor haar als ongeveer het einde van de wereld kan voelen, snap ik best.
maandag 21 juli 2014 22:35
Domste reactie ooit vandaag gehad, korte samenvatting ik heb clusterhoofdpijnen en spiertrekkingen, hier voor krijg ik spierverslappers of te wel diazepam.
Toen t toevallig op een verjaardag ter sprake kwam, och heb een pammetje nodig voor je pijntjes.. Excuse me?
Toen t toevallig op een verjaardag ter sprake kwam, och heb een pammetje nodig voor je pijntjes.. Excuse me?
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
donderdag 24 juli 2014 08:10
quote:suzyqfive schreef op vrijdag 04 juli 2014 21:09 Ismijnnaam, krijg je dat geld nog steeds?
Wij kregen het voor mijn zoon (add en dcd) maar dat is een jaar of twee geleden eruit gehaald. Op zich vond ik het ook niet echt nodig eerlijk gezegd. Het is immers maar add en dcd.
Ben ik ook benieuwd naar. Ik kreeg het eerder ook, diabetes type 1, maar afgelopen jaar had ik er ineens geen recht meer op. Toen ik erover belde zeiden ze dat het zo was omdat ik weinig had aangevraagd/gebruikt. Maar was niet minder dan voorgaande jaren en daarbij heb ik toch zelf het eigen risico betaald.
Nu haal ik dit jaar vaker insuline om alsnog in aanmerking te komen voor de bijdrage. Ja slaat nergens op en kost de verzekering dan meer geld, maar ik rekende op die bijdrage. Heb het nodig.
Wij kregen het voor mijn zoon (add en dcd) maar dat is een jaar of twee geleden eruit gehaald. Op zich vond ik het ook niet echt nodig eerlijk gezegd. Het is immers maar add en dcd.
Ben ik ook benieuwd naar. Ik kreeg het eerder ook, diabetes type 1, maar afgelopen jaar had ik er ineens geen recht meer op. Toen ik erover belde zeiden ze dat het zo was omdat ik weinig had aangevraagd/gebruikt. Maar was niet minder dan voorgaande jaren en daarbij heb ik toch zelf het eigen risico betaald.
Nu haal ik dit jaar vaker insuline om alsnog in aanmerking te komen voor de bijdrage. Ja slaat nergens op en kost de verzekering dan meer geld, maar ik rekende op die bijdrage. Heb het nodig.
donderdag 24 juli 2014 13:07
donderdag 24 juli 2014 21:33
quote:Dreamer schreef op 21 juli 2014 @ 22:10:
Wat vervelend Kuuk.
Wat ik wel gelijk als 'oplossing' denk: een volgende keer met een uitje of als je naar een nieuw huis van familie gaat, dat je dan vraagt hoe en of het toegankelijk is voor jou. Je schoonzus heeft die keer misschien gedacht dat je je benen wel 'aan zou trekken'. Als ze je niet kennen, weten ze ook niet precies wanneer je dat wel of niet kunt doen? (ik zoek excuses, ik weet het) maar qua locaties zou je dus wat assertiever moeten zijn, kenneiljk. Of.. je man misschien. Dat hij op voorhand al aangeeft dat e.e.a. voor jou bereikbaar moet zijn. Met kind is dat nog belangrijker. Straks heb je misschien 2 karretjes, voor kind en jou, geen idee hoe dat gaat, eigenlijk. Maar als je kind loopt, moet jij er wel makkelijk bij kunnen. En een wc.. sjonge.. ik wist niet dat dat bestond, een locatie waar een gehandicapte niet naar wc kan
Sterkte ermee.
Goed dat je in gesprek gegaan bent.
Met protheses aan kan ik wel lopen, maar niet klimmen of hele grote stappen of hoogteverschillen maken. Dat wisten ze ook.
En wat betreft de locaties: bij één van de locaties had ik niet verwacht dat het in een oude schuur zou zijn...... De andere locaties waren op zich wel rolstoeltoegankelijk, maar daar hield het dan verder ook mee op. Je kon binnenkomen, zeg maar. De activiteiten die er gedaan werden, waren niet helemaal voor mij.
In 2 van deze gevallen ging het om een 'feestje'. We waren (als naaste familie) natuurlijk daggast. Dat geeft dan op zich toch wel een probleempje als je niet naar het toilet kunt. In die schuur was het voor mij echt niet mogelijk, op die andere locatie was het gewoon erg moeilijk en behelpen. Kijk, ik kan natuurlijk lopen, maar ik kan niet 'hurken' bijvoorbeeld. Ik heb dan gewoon echt minimaal 1 beugel nodig naast het toilet.
Inmiddels doen we niet echt meer aan dagjes uit met de familie. En dat voelt al stukken beter. Feestjes zitten er voorlopig ook niet echt aan te komen (alleen verjaardagen natuurlijk)
Schiet me net nog iets te binnen. Afgelopen Kerst... We moesten tweede kerstdag naar mijn schoonouders. De week voor kerst werd bij mij zwangerschapssuiker vastgesteld. Schoonfamilie was op de hoogte trouwens omdat ik ook meteen op een dieet werd gezet. Toen we binnenkwamen voor de koffie zei schoonmoeder meteen "Ja, jij hebt nu suiker he? Goh, dan heb ik niks voor je...." En iedereen kreeg vervolgens een gebakje...
Dit is uiteraard een kort bezoekje geworden!
Wat vervelend Kuuk.
Wat ik wel gelijk als 'oplossing' denk: een volgende keer met een uitje of als je naar een nieuw huis van familie gaat, dat je dan vraagt hoe en of het toegankelijk is voor jou. Je schoonzus heeft die keer misschien gedacht dat je je benen wel 'aan zou trekken'. Als ze je niet kennen, weten ze ook niet precies wanneer je dat wel of niet kunt doen? (ik zoek excuses, ik weet het) maar qua locaties zou je dus wat assertiever moeten zijn, kenneiljk. Of.. je man misschien. Dat hij op voorhand al aangeeft dat e.e.a. voor jou bereikbaar moet zijn. Met kind is dat nog belangrijker. Straks heb je misschien 2 karretjes, voor kind en jou, geen idee hoe dat gaat, eigenlijk. Maar als je kind loopt, moet jij er wel makkelijk bij kunnen. En een wc.. sjonge.. ik wist niet dat dat bestond, een locatie waar een gehandicapte niet naar wc kan
Sterkte ermee.
Goed dat je in gesprek gegaan bent.
Met protheses aan kan ik wel lopen, maar niet klimmen of hele grote stappen of hoogteverschillen maken. Dat wisten ze ook.
En wat betreft de locaties: bij één van de locaties had ik niet verwacht dat het in een oude schuur zou zijn...... De andere locaties waren op zich wel rolstoeltoegankelijk, maar daar hield het dan verder ook mee op. Je kon binnenkomen, zeg maar. De activiteiten die er gedaan werden, waren niet helemaal voor mij.
In 2 van deze gevallen ging het om een 'feestje'. We waren (als naaste familie) natuurlijk daggast. Dat geeft dan op zich toch wel een probleempje als je niet naar het toilet kunt. In die schuur was het voor mij echt niet mogelijk, op die andere locatie was het gewoon erg moeilijk en behelpen. Kijk, ik kan natuurlijk lopen, maar ik kan niet 'hurken' bijvoorbeeld. Ik heb dan gewoon echt minimaal 1 beugel nodig naast het toilet.
Inmiddels doen we niet echt meer aan dagjes uit met de familie. En dat voelt al stukken beter. Feestjes zitten er voorlopig ook niet echt aan te komen (alleen verjaardagen natuurlijk)
Schiet me net nog iets te binnen. Afgelopen Kerst... We moesten tweede kerstdag naar mijn schoonouders. De week voor kerst werd bij mij zwangerschapssuiker vastgesteld. Schoonfamilie was op de hoogte trouwens omdat ik ook meteen op een dieet werd gezet. Toen we binnenkwamen voor de koffie zei schoonmoeder meteen "Ja, jij hebt nu suiker he? Goh, dan heb ik niks voor je...." En iedereen kreeg vervolgens een gebakje...
Dit is uiteraard een kort bezoekje geworden!
donderdag 24 juli 2014 21:38
@momodoe, die hele regeling is aangepast, zoals abc ook al zegt. Heel vervelend, maar echt alles wordt gekort. Ga er daarom maar niet vanuit dat je het nu dit jaar wel krijgt.
Ik kreeg het vorig jaar ook niet meer. Heb toen nog gebeld, maar weet het hoe/wat/waarom niet meer (afgelopen jaar zó ontieglijk veel moeten regelen en nabellen, dat ik sommige dingen echt kwijt ben) Wat ik nog wel weet is dat die mevrouw aan de telefoon zei dat er heel schrijnende gevallen zijn. Mensen die tussen wal en schip vallen, wat betreft de regeling. Die er eigenlijk nog wel recht op zouden moeten hebben, maar het niet krijgen door één of ander achterlijk regeltje. Ik hoorde daar ook bij.
Ik kreeg het vorig jaar ook niet meer. Heb toen nog gebeld, maar weet het hoe/wat/waarom niet meer (afgelopen jaar zó ontieglijk veel moeten regelen en nabellen, dat ik sommige dingen echt kwijt ben) Wat ik nog wel weet is dat die mevrouw aan de telefoon zei dat er heel schrijnende gevallen zijn. Mensen die tussen wal en schip vallen, wat betreft de regeling. Die er eigenlijk nog wel recht op zouden moeten hebben, maar het niet krijgen door één of ander achterlijk regeltje. Ik hoorde daar ook bij.
donderdag 24 juli 2014 22:01
Hoi allen! Wat een interessant topic is dit!
Ik heb een artikel geschreven dat alle ergenissen zo'n beetje samen vat, zodat de mensen die het lezen wellicht eerder beseffen hoe kwetsend sommige opmerkingen zijn!
http://mens-en-gezondheid ... doeld-kunnen-kwetsen.html
Wat vinden jullie ervan?
Ik heb een artikel geschreven dat alle ergenissen zo'n beetje samen vat, zodat de mensen die het lezen wellicht eerder beseffen hoe kwetsend sommige opmerkingen zijn!
http://mens-en-gezondheid ... doeld-kunnen-kwetsen.html
Wat vinden jullie ervan?
donderdag 24 juli 2014 22:28
quote:brouwer09 schreef op 24 juli 2014 @ 22:01:
Hoi allen! Wat een interessant topic is dit!
Ik heb een artikel geschreven dat alle ergenissen zo'n beetje samen vat, zodat de mensen die het lezen wellicht eerder beseffen hoe kwetsend sommige opmerkingen zijn!
http://mens-en-gezondheid ... doeld-kunnen-kwetsen.html
Wat vinden jullie ervan?Leuk artikel!
Hoi allen! Wat een interessant topic is dit!
Ik heb een artikel geschreven dat alle ergenissen zo'n beetje samen vat, zodat de mensen die het lezen wellicht eerder beseffen hoe kwetsend sommige opmerkingen zijn!
http://mens-en-gezondheid ... doeld-kunnen-kwetsen.html
Wat vinden jullie ervan?Leuk artikel!
vrijdag 25 juli 2014 00:59
quote:ikeaverslaafde schreef op 25 juli 2014 @ 00:51:
Verdient dat trouwens leuk, daar schrijven? (Sorry, offtopic, ik hou het bij één vraag hoor!)
Valt best tegen.
Heb nu 70 artikelen (2 accounts) en verdien er per dag gemiddeld 1 euro mee. Ga je niet rijk van worden dus. Maar wel passief, dus als het artikel eenmaal staat hoef je niks meer te doen. Dit is het eerste artikel sinds een paar maanden, en de inkomsten zijn intussen niet verminderd of zo..
De beste lopende artikelen zijn die die uit een soort 'woede' of 'noodzaak' geschreven zijn. Over een wijd verspreide onwetendheid dat dan vaak voor misverstanden zorgt.
Hoop daar wat aan te kunnen doen!
Verdient dat trouwens leuk, daar schrijven? (Sorry, offtopic, ik hou het bij één vraag hoor!)
Valt best tegen.
Heb nu 70 artikelen (2 accounts) en verdien er per dag gemiddeld 1 euro mee. Ga je niet rijk van worden dus. Maar wel passief, dus als het artikel eenmaal staat hoef je niks meer te doen. Dit is het eerste artikel sinds een paar maanden, en de inkomsten zijn intussen niet verminderd of zo..
De beste lopende artikelen zijn die die uit een soort 'woede' of 'noodzaak' geschreven zijn. Over een wijd verspreide onwetendheid dat dan vaak voor misverstanden zorgt.
Hoop daar wat aan te kunnen doen!
vrijdag 25 juli 2014 12:06
quote:brouwer09 schreef op 24 juli 2014 @ 22:01:
Hoi allen! Wat een interessant topic is dit!
Ik heb een artikel geschreven dat alle ergenissen zo'n beetje samen vat, zodat de mensen die het lezen wellicht eerder beseffen hoe kwetsend sommige opmerkingen zijn!
http://mens-en-gezondheid ... doeld-kunnen-kwetsen.html
Wat vinden jullie ervan?
Yessss!!!!!!! Dank je!!!
Vooral "ik zag je nog op een terrasje zitten" en het wijzen op voordeeltjes (het blijft me eeuwig kwetsen dat mijn eigen zus blijft rondbazuinen dat ik lekker op vakantie ga van het PGB van de kinderen, want dat doet haar buurvrouw ook - het is een dikke vette leugen maar half Nederland roeptoetert met haar mee).
Hoi allen! Wat een interessant topic is dit!
Ik heb een artikel geschreven dat alle ergenissen zo'n beetje samen vat, zodat de mensen die het lezen wellicht eerder beseffen hoe kwetsend sommige opmerkingen zijn!
http://mens-en-gezondheid ... doeld-kunnen-kwetsen.html
Wat vinden jullie ervan?
Yessss!!!!!!! Dank je!!!
Vooral "ik zag je nog op een terrasje zitten" en het wijzen op voordeeltjes (het blijft me eeuwig kwetsen dat mijn eigen zus blijft rondbazuinen dat ik lekker op vakantie ga van het PGB van de kinderen, want dat doet haar buurvrouw ook - het is een dikke vette leugen maar half Nederland roeptoetert met haar mee).
vrijdag 25 juli 2014 12:14
quote:cumulus schreef op 25 juli 2014 @ 12:06:
[...]
Yessss!!!!!!! Dank je!!!
Vooral "ik zag je nog op een terrasje zitten" en het wijzen op voordeeltjes (het blijft me eeuwig kwetsen dat mijn eigen zus blijft rondbazuinen dat ik lekker op vakantie ga van het PGB van de kinderen, want dat doet haar buurvrouw ook - het is een dikke vette leugen maar half Nederland roeptoetert met haar mee).
Dat terrasje, dat hoor ik vaker. Vandaar dat ik dat er ook in verwerkt heb. Ik vraag me wel eens af waarom mensen anderen zo nauwlettend in de gaten houden (kennelijk compleet met geschiedenis wanneer je wel en niet op een terras zat) ,om er maar zeker van te zijn dat de ander zich niet 'aanstelt'.
Ik heb het ook geschreven zodat mensen die zich hierin hekennen het eventueel aan anderen kunnen laten lezen zodat in de toekomst, mensen wellicht beter wordt na gedacht hierover
[...]
Yessss!!!!!!! Dank je!!!
Vooral "ik zag je nog op een terrasje zitten" en het wijzen op voordeeltjes (het blijft me eeuwig kwetsen dat mijn eigen zus blijft rondbazuinen dat ik lekker op vakantie ga van het PGB van de kinderen, want dat doet haar buurvrouw ook - het is een dikke vette leugen maar half Nederland roeptoetert met haar mee).
Dat terrasje, dat hoor ik vaker. Vandaar dat ik dat er ook in verwerkt heb. Ik vraag me wel eens af waarom mensen anderen zo nauwlettend in de gaten houden (kennelijk compleet met geschiedenis wanneer je wel en niet op een terras zat) ,om er maar zeker van te zijn dat de ander zich niet 'aanstelt'.
Ik heb het ook geschreven zodat mensen die zich hierin hekennen het eventueel aan anderen kunnen laten lezen zodat in de toekomst, mensen wellicht beter wordt na gedacht hierover
vrijdag 25 juli 2014 12:27
quote:brouwer09 schreef op 25 juli 2014 @ 12:14:
[...]
Dat terrasje, dat hoor ik vaker. Vandaar dat ik dat er ook in verwerkt heb. Ik vraag me wel eens af waarom mensen anderen zo nauwlettend in de gaten houden (kennelijk compleet met geschiedenis wanneer je wel en niet op een terras zat) ,om er maar zeker van te zijn dat de ander zich niet 'aanstelt'.
Ik heb het ook geschreven zodat mensen die zich hierin hekennen het eventueel aan anderen kunnen laten lezen zodat in de toekomst, mensen wellicht beter wordt na gedacht hierover
Of ze denken: gelukkig, ze is weer beter.
Mensen zien iemand buiten lopen, maar ze zien niet hoeveel energie het vreet. Dat terrasje zien ze, maar niet de uren in bed daarna. Je kunt het ze niet eens kwalijk nemen dat ze dat denken.
(ik had gisteren een feestje, ja, ik zag er goed uit, kon goed praten, was helder - vandaag is de klap, blergh... Maar dat ziet niemand)
[...]
Dat terrasje, dat hoor ik vaker. Vandaar dat ik dat er ook in verwerkt heb. Ik vraag me wel eens af waarom mensen anderen zo nauwlettend in de gaten houden (kennelijk compleet met geschiedenis wanneer je wel en niet op een terras zat) ,om er maar zeker van te zijn dat de ander zich niet 'aanstelt'.
Ik heb het ook geschreven zodat mensen die zich hierin hekennen het eventueel aan anderen kunnen laten lezen zodat in de toekomst, mensen wellicht beter wordt na gedacht hierover
Of ze denken: gelukkig, ze is weer beter.
Mensen zien iemand buiten lopen, maar ze zien niet hoeveel energie het vreet. Dat terrasje zien ze, maar niet de uren in bed daarna. Je kunt het ze niet eens kwalijk nemen dat ze dat denken.
(ik had gisteren een feestje, ja, ik zag er goed uit, kon goed praten, was helder - vandaag is de klap, blergh... Maar dat ziet niemand)
vrijdag 25 juli 2014 12:50
quote:cumulus schreef op 25 juli 2014 @ 12:27:
[...]
. Je kunt het ze niet eens kwalijk nemen dat ze dat denken.
Het idee dat sommige ziektes op en af gaan, dat is toch niet zo héél moeilijk te bevatten? Het wordt zo'n beetje genoemd in ieder 'persoonlijk verhaal' over een zieke in de viva, libelle, enzovoort.
Dus ik vind het altijd gek dat mensen dat kennelijk nog steeds niet snappen.
En zelfs al wás je een aansteller en een dramaqueen, dan was dat toch jouw zaak (en dat van je eventuele partner en kinderen) wat hebben zij daar nou van te vinden...
[...]
. Je kunt het ze niet eens kwalijk nemen dat ze dat denken.
Het idee dat sommige ziektes op en af gaan, dat is toch niet zo héél moeilijk te bevatten? Het wordt zo'n beetje genoemd in ieder 'persoonlijk verhaal' over een zieke in de viva, libelle, enzovoort.
Dus ik vind het altijd gek dat mensen dat kennelijk nog steeds niet snappen.
En zelfs al wás je een aansteller en een dramaqueen, dan was dat toch jouw zaak (en dat van je eventuele partner en kinderen) wat hebben zij daar nou van te vinden...
vrijdag 25 juli 2014 13:08
quote:Dreamer schreef op 20 juli 2014 @ 18:18:
Jammer dat zelfs mensen, die zelf wat mankeren, vallen voor het 'ik ben zieliger, want wat ik heb is erger' syndroom. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel eens denk, bij mede fm-ers, 'maar ik kan dat toch ook' om me vervolgens te realiseren, dat ik daar dus blij mee mag zijn
(waarna kan blijken dat ik mijn aandoening/ziekte/syndroom weer onderschat en vervolgens weer nodeloos in de kreukels lig)
Ik klik dit topic ook weer even open! In mijn behandeling (voor fm) kreeg ik dit gevoel altijd van de andere mensen die de behandeling ook volgden. Ik heb nog nooit zoiets frustrerends moeten doen in mijn hele leven. Ik ben 22, de jongste na mij was 40. En voor hen telde ik niet mee, want ik had het immers nog maar een paar jaar. En ik had geen kinderen, dus ik wist helemaal niet hoe zwaar fm wel niet kon zijn en ik was toch "maar" chronisch vermoeid, dus ik had sowieso niet zoveel pijn als zij.
Ik heb echt op mijn tanden moeten bijten om niet te gaan schelden zo ongeveer. Ik heb alles moeten laten vallen, ik kon niet eens meer zelf douchen, toen kwamen ze mij vertellen dat zij ook wel eens moe waren als ze de kinderen naar school hadden gebracht en de boodschappen hadden gedaan en dan óók nog eens met de buurvrouw moesten praten. Dan zat ik met tranen in mijn ogen omdat ik dat ook wilde kunnen, ik kon niet eens mijn huis uit komen.
Hetzelfde verhaal was het toen ik zei dat ik wist en vond dat mensen daadwerkelijk kunnen genezen. Het gebeurt, bij het begin van de behandeling werd ook gezegd door de begeleiders dat er vaak uit een groep van 10 wel 1 iemand praktisch zonder klachten verder kan met zijn/haar leven. Toen was ik "schattig" dat ik dat nog geloofde. En hé, als je geneest kan het ook niet zo erg zijn geweest, toch? En ik weet; zij hebben veel pijn. Zij hebben al heel lang veel pijn. Maar waarom ga je in behandeling terwijl je niet het idee hebt dat het beter kan worden?
In diezelfde context: Er was 1 vrouw die het meest van dit soort "kritiek" op mij had. Noemde haar tegenover mijn vriend Anita . Anita klaagde dat het voor mij allemaal zo makkelijk was, want ik was jong, ik had conditie (volgens haar) en god god god ik moest toch maar begrijpen dat zij niet mee kon doen aan de fysiotherapie. VEEL te zwaar. Want ze had zo'n last van astma. Zei ze meerdere keren terwijl ze een sigaret opstak. Mens rookte echt elke mogelijkheid die ze had. Toen raakte ik ook wel deels mijn respect kwijt.
Wat me aan het einde echt pijn deed was dat we een evaluatie hadden waarin iedereen mocht vertellen hoe het ging. De meeste mensen gaven aan dat ze gewoon nog heel erg bezig waren met dingen. Ik kon gelukkig aangeven dat ik al een heel stuk verder was, eigenlijk geen pijn meer had en steeds meer dingen kon doen en dat ik zelfs een vakantie gepland had! Ik zei toen ook dat ik voor mijn gevoel al praktisch genezen was, omdat het nog maar zo weinig aanwezig was dat het me amper belemmerde. Nog 10 minuten later zei iemand 'Ja, maar jullie zeggen aan het begin dat er altijd iemand is die zich beter gaat voelen, maar ik hoor van niemand dat het beter gaat.' Ik was echt even stil, de begeleiders waren al helemaal stil. Dus uiteindelijk zeg ik 'Nou ja, maar met mij gaat het toch wel echt beter!' Het enige wat ze deed was 'Pff, maar dat telt niet mee.'
Jammer dat zelfs mensen, die zelf wat mankeren, vallen voor het 'ik ben zieliger, want wat ik heb is erger' syndroom. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel eens denk, bij mede fm-ers, 'maar ik kan dat toch ook' om me vervolgens te realiseren, dat ik daar dus blij mee mag zijn
(waarna kan blijken dat ik mijn aandoening/ziekte/syndroom weer onderschat en vervolgens weer nodeloos in de kreukels lig)
Ik klik dit topic ook weer even open! In mijn behandeling (voor fm) kreeg ik dit gevoel altijd van de andere mensen die de behandeling ook volgden. Ik heb nog nooit zoiets frustrerends moeten doen in mijn hele leven. Ik ben 22, de jongste na mij was 40. En voor hen telde ik niet mee, want ik had het immers nog maar een paar jaar. En ik had geen kinderen, dus ik wist helemaal niet hoe zwaar fm wel niet kon zijn en ik was toch "maar" chronisch vermoeid, dus ik had sowieso niet zoveel pijn als zij.
Ik heb echt op mijn tanden moeten bijten om niet te gaan schelden zo ongeveer. Ik heb alles moeten laten vallen, ik kon niet eens meer zelf douchen, toen kwamen ze mij vertellen dat zij ook wel eens moe waren als ze de kinderen naar school hadden gebracht en de boodschappen hadden gedaan en dan óók nog eens met de buurvrouw moesten praten. Dan zat ik met tranen in mijn ogen omdat ik dat ook wilde kunnen, ik kon niet eens mijn huis uit komen.
Hetzelfde verhaal was het toen ik zei dat ik wist en vond dat mensen daadwerkelijk kunnen genezen. Het gebeurt, bij het begin van de behandeling werd ook gezegd door de begeleiders dat er vaak uit een groep van 10 wel 1 iemand praktisch zonder klachten verder kan met zijn/haar leven. Toen was ik "schattig" dat ik dat nog geloofde. En hé, als je geneest kan het ook niet zo erg zijn geweest, toch? En ik weet; zij hebben veel pijn. Zij hebben al heel lang veel pijn. Maar waarom ga je in behandeling terwijl je niet het idee hebt dat het beter kan worden?
In diezelfde context: Er was 1 vrouw die het meest van dit soort "kritiek" op mij had. Noemde haar tegenover mijn vriend Anita . Anita klaagde dat het voor mij allemaal zo makkelijk was, want ik was jong, ik had conditie (volgens haar) en god god god ik moest toch maar begrijpen dat zij niet mee kon doen aan de fysiotherapie. VEEL te zwaar. Want ze had zo'n last van astma. Zei ze meerdere keren terwijl ze een sigaret opstak. Mens rookte echt elke mogelijkheid die ze had. Toen raakte ik ook wel deels mijn respect kwijt.
Wat me aan het einde echt pijn deed was dat we een evaluatie hadden waarin iedereen mocht vertellen hoe het ging. De meeste mensen gaven aan dat ze gewoon nog heel erg bezig waren met dingen. Ik kon gelukkig aangeven dat ik al een heel stuk verder was, eigenlijk geen pijn meer had en steeds meer dingen kon doen en dat ik zelfs een vakantie gepland had! Ik zei toen ook dat ik voor mijn gevoel al praktisch genezen was, omdat het nog maar zo weinig aanwezig was dat het me amper belemmerde. Nog 10 minuten later zei iemand 'Ja, maar jullie zeggen aan het begin dat er altijd iemand is die zich beter gaat voelen, maar ik hoor van niemand dat het beter gaat.' Ik was echt even stil, de begeleiders waren al helemaal stil. Dus uiteindelijk zeg ik 'Nou ja, maar met mij gaat het toch wel echt beter!' Het enige wat ze deed was 'Pff, maar dat telt niet mee.'
