Ik kook, dus ik bepaal....!

28-07-2014 09:52 150 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben gewend overleg te hebben over wat er (in de avond) gezamenlijk gegeten wordt.



Ik wil / moet dit of dat eten en als je iets anders wil eten, dan moet je maar voor jezelf zorgen vind ik daarom een vreemde gedachte.



Je kookt voor iedereen of je kookt niet.... En als iemand echt geen trek heeft in wat jij wil eten, hetgeen jij vanuit jezelf voorstelt, dan is het "normaal" om iets anders te maken....



Of niet? eten wat de pot schaft?

Eten maken voor je familie / gezin...

Totaal aantal stemmen: 5

dank voor reactie! (100%)
Alle reacties Link kopieren
Ik overleg eigenlijk nooit als ik kook

Als hij kookt ook niet

We weten van elkaar wat we lekker vinden en daar houden we wel rekening mee



Eigenlijk nooit gedonder
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Vriend en ik doen altijd samen boodschappen voor de hele week. Degene die kookt (meestal ik en 1 of 2 keer in de week vriend) bepaalt wat we die dag eten maar wat we in huis hebben, daar hebben we dus samen over besloten.
Ik kook altijd en vraag vaak wel aan vriend wat we zullen eten, maar meestal is het antwoord 'maakt niet uit' dus verzin ik het zelf. Vriend lust gelukkig heel veel en vindt wat ik maak eigenlijk altijd wel lekker. Heel soms vraagt hij om een specifiek gerecht en dat maak ik dan.
Alle reacties Link kopieren
quote:nerdopviva schreef op 28 juli 2014 @ 10:06:

[...]





Als het aan mijn vriend zou liggen, eten we elke dag nasi, macaroni of spaghetti (dat is ook meestal het antwoord op de vraag "wat wil je eten"). Dat weiger ik, ik wil wel wat gevarieerder eten. Wat dat betreft is het bij ons wel "wie kookt, bepaalt".Bij ons gaat het ook meestal zo. Aangevuld met Indiase Curry of Chili con carne. En dat eten we dus ook regelmatig want vind ik ook lekker. Maar ik kook en doe de boodschappen en wil ook wel eens vegetarisch eten omdat ik elke dag vlees niet nodig vind.
Heeft trouwens niks met opvoeding te maken, bij mij thuis werd er helemaal geen rekening gehouden met wat wij als kind echt niet te eten vonden, ik doe dat juist wel!

Maar uiteindelijk bepaal ik wel, ga geen bespreek uurtje zitten houden met hele gezin
Alle reacties Link kopieren
Als dit nu al een puntje is, dan zou ik heel erg aan je eigen verwachtingspatroon gaan kijken, want dan ga je heel erg de deksel op je neus krijgen, keer op keer.



Hier overleggen we in het weekend wel, doordeweeks kook ik altijd en kook gewoon wat hij lust, ik ga geen dingen staan koken die hij niet lekker vindt. Gelukkig lust hij wek gewoon bijna alles, anders zouden we wel een probleem hebben denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben chef boodschappenlijstjes en kook bijna altijd het diner. Ik bepaal dus. En houdt daarbij rekening met ieders wensen. Favoriete gerechten eten we vaak, af en toe eet er iemand iets wat ie niet zo lekker vindt (dat geldt ook voor mezelf) en ieder mag een drietal gerechten/ingrediënten opgeven om helemaal niet te eten. Dat eten we dan als diegene er niet is of ik doe bijv twee soorten soep. Alleen stiefdochter maakt hier in de praktijk gebruik van, die zou het liefst twintig dingen opgeven om niet te eten, dus die eet het vaakst in de categorie 'vind ik niet zo lekker'. Wordt gelukkig wel steeds beter



En op je eigen verjaardag mag je zelf kiezen en kook ik. Wil je een andere dag perse het eten kiezen, dan mag je dat ook koken
Verstuurd vanaf mijn Ipad
Ik vraag hier eens per week aan iedereen of ze nog wensen hebben voor de komende week, qua eten. En dat is soms wel zo, en soms niet. En de dagen die overblijven die bepaal ik.



En dan ga ik echt niet overleggen, tenzij dat zo uitkomt. Als ik nog niets weet en ik loop met mijn kinderen door de supermarkt overleg ik vaak wel, ben ik alleen dan haal ik gewoon wat.



Elke dag overleggen met 4 personen wat er gegeten moet worden werkt niet, en het staat hier altijd al een paar dagen van tevoren min of meer vast. Dus ik vind 'ik kook dus ik bepaald' een hele gezonde normale houding. Maar dan moet ik ook zeggen dat iedereen hier in huis alles lust. Ik heb er 1 die niet zo houdt van rijst, en 1 die geen rauwe tomaat lust, maar zelfs die rijst wordt nog wel gegeten als dat op tafel staat. Dus ik heb maar weinig om rekening mee te houden.
Ik houd rekening mee met wat mensen echt niet lusten en/of allergisch voor zijn en verder bepaal ik het zelf.



Ik bedoel, ik ga geen vegetariërs vlees voorschotelen en als je geen kaas lust dan maak ik het optioneel. Maar verder is het inderdaad ik kook dus ik bepaal.
Ik haat gekookte aardappelen, dus als ik kook (=vaak) dan maak ik dat niet. Als man 'klaagt' dat hij gekookte aardappelen wil, kan hij zelf gaan koken. In die zin bepaal ik dus wat we eten. Verder maakt het weinig uit want we lusten veel thuis.
Alle reacties Link kopieren
Ik maak altijd een lijstje voor de hele week. Dat laat ik wel aan mijn vriend zien, maar het interesseert hem niet zo. Als ik met hem zou moeten overleggen over wat we zouden gaan eten zou ik daar een hele dag aan kwijt zijn, want elk gerecht wat ik aanbreng zit wel iets in wat hij "liever niet" wil dus dan ben je voor eeuwig bezig. Als ik een weekmenu maak denkt hij er stom genoeg heel veel minder over na, omdat dan niet alle ingrediënten op de lijst staan , als ik het overleg vraagt hij het. Hij vindt het op zo'n lijst 'wel goed' dus dan is het klaar.



Overigens wil mijn vriend ook graag gekookte aardappelen, wat ik zelf ook niet te eten vind. Maar die zet ik er dan ook wel op als hij het van te voren aangeeft dat hij er zin in heeft. Eet ik gewoon geen aardappelen.
Als je met iemand samen eet overleg je waar je beiden die dag trek in hebt. Als de wensen te vaak en te veel uit een lopen, bak en kook je in 2 pannen of kookt ieder voor zich.
quote:Starshine schreef op 28 juli 2014 @ 11:03:

Ik haat gekookte aardappelen, dus als ik kook (=vaak) dan maak ik dat niet. Als man 'klaagt' dat hij gekookte aardappelen wil, kan hij zelf gaan koken. In die zin bepaal ik dus wat we eten. Verder maakt het weinig uit want we lusten veel thuis.

Oh. Ja. Smerig he?



Ik kook inderdaad alleen wat ik lekker vind, maar dat lijkt me niet zo gek. Dus nooit gekookte aardappels. Als ie dat wil, dan kookt ie zelf maar. Werkt prima.
Alle reacties Link kopieren
Het ging hier altijd in overleg, waarbij de mannen altijd mochten beslissen
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Ik doe de boodschappen dus ik bepaal. Ik houd natuurlijk wel rekening met de voorkeuren van vriend.



Ik woonde ooit met een jongen die alleen spaghetti bolognese lust. En dan niet eens verse maar alleen die uit een zakje. Hij kon eten wat de pot schaft of zelf iets maken. Met iemand die maar een iets lust valt geen rekening te houden.
Alle reacties Link kopieren
Ik kook iedere dag en wil tot grote frustratie van mijn vriend vaak overleggen wat. Hij heeft liever dat ik gewoon kies, dus dat probeer ik zo vaak mogelijk wel te doen. De reden dat hij dat zo makkelijk zegt is trouwens wel dat ik altijd rekening hou met wat hij echt niet lust, namelijk pasta. Andersom verwacht hij niet dat ik ooit een stukje zalm voor hem ga staan bakken (dan hang ik gegarandeerd boven het toilet door de lucht). Een paar keer per jaar bakt hij zijn eigen stukje zalm en maak ik pasta voor mezelf.

Ik heb mijn kookstijl in de loop van de jaren trouwens wel aangepast dankzij hem. Ik was vroeger echt een hele slechte groente eter en tegenwoordig bevat bijna elke maaltijd ruim voldoende groente.
Alle reacties Link kopieren
Ik kook dus ik bepaal meestal..... Natuurlijk vraag ik regelmatig waar mijn vriend zin in heeft. Meestal weet hij het dan toch niet!



Uiteraard houdt ik ook rekening met zijn voorkeuren!



Hij vind het ook prima zo, daar hebben we het weleens over gehad!
quote:Captain_Obvious schreef op 28 juli 2014 @ 11:44:

[...]



Oh. Ja. Smerig he?



Ik kook inderdaad alleen wat ik lekker vind, maar dat lijkt me niet zo gek. Dus nooit gekookte aardappels. Als ie dat wil, dan kookt ie zelf maar. Werkt prima.Ik kook nooit rijst of pasta, op 'n heel zeldzame uitzondering na. En iemand moet mij dat ook niet te vaak (lees meer dan 1 keer per maand) voorzetten, want dan haal ik wel wat anders voor mezelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:objectiviteitswens schreef op 28 juli 2014 @ 10:14:

Heeft de vorming vanuit huis hiermee te maken?



Wat zullen we eten? is een andere vraag dan wil je dit of dat eten?



De laatste vraag is sturend en dat betekent wanneer je daar geen trek in hebt, dan heb je een "afstand".



"Als het niet goed genoeg is wat ik wil eten / maak, dan zorg je toch lekker voor jezelf". Ik kan dat niet plaatsen, maar heb dat wel zo ervaren.



Iedere dag overleggen hoeft niet; zeker niet wanneer je sowieso rekening houdt met wat de anderen lekker vinden. Je hoeft geen dingen helemaal anders te doen, maar bepaalde dingen net iets anders doen omdat je weet dat dit wordt gewaardeerd vind ik normaal.



Er vanuit gaan dat wat jij lekker vindt of waar jij trek in hebt ook voor een ander geldt vind ik nogal op "jezelf" gericht. En als je dan aangeeft ergens anders trek in te hebben zelf maar te moeten koken vind ik helemaal ver gaan...



In dit geval heb ik het over de situatie dat er voor me wordt gekookt. Als ik kook probeer ik rekening te houden met de ander en zoveel mogelijk te voldoen aan het voorkeuren van de ander. De waardering vind ik dan super. Iets neerzetten wat ik zelf super vind en dan hopen op volledige waardering (ondanks inzet... daarvoor altijd waardering!!) is niet terecht.... of wel..?



Juist dat beetje extra aandacht voor jou, voor jouw wensen, maakt toch dat je je speciaal voelt. En nee, dat betekent geen uren lang in de keuken moeten staan, maar laten zien dat je het belangrijk vindt dat de ander krijgt wat hij / zij lekker vindt....





Allememaggies... Maak jij overal zo'n drama van?



Laat me raden... Jij lust weinig...

Als het je niet zint, ga dan zelf koken, je komt zeer ondankbaar over..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
Alle reacties Link kopieren
Het is toch wel makkelijk dat ik een partner heb die, net als ik, alles lust, behalve snijbonen. Ik hoef nooit te overleggen, soms hoor ik hooguit "ik heb wel weer eens trek in ... ", nou, dat maak ik dan.
verba volant, scripta manent.
Oh, ik ben dan weer echt een rijst, pasta, couscousmonster
Alle reacties Link kopieren
Ik haal het eten dus bepaal ook wat er gegeten word. Uiteraard houd ik rekening met de wensen van mijn vriend; als hij echt iets wilt eten zegt hij het wel tegen me en anders maakt het hem toch niet veel uit, weet nooit iets te verzinnen. In het weekend kijken we wel altijd waar we beiden trek in hebben, want dan koken we uitgebreider dan doordeweeks.
Alle reacties Link kopieren
Wij overleggen wel meestal van tevoren, want ook al lust je iets wel, kan het zijn dat je toch die dag ergens anders zin in hebt. En dan koken we ook meestal samen. Maar wij zijn ook maar met z'n tweeën, dat scheelt ook denk ik.
Wij wonen niet samen, doen meestal samen boodschappen of ik vraag op de app: zin in...?



Met vriendinnen of huisgenoten net zo.
Ik bepaal, maar ik hou wel rekening met wat iedereen lust. Als ik moeite doe om eten te koken, dan wil ik ook wel graag dat iedereen met smaak eet.

Toen de kinderen nog klein waren maakte ik vaak twee soorten groente klaar, een die ze graag lustten en een die ze niet/minder graag lustten. Van die tweede moesten ze dan een beetje proeven. Tegenwoordig lusten ze vrijwel alles, maar ik maak nog steeds vaak meerdere dingen klaar: vegetarisch, vlees apart, dat soort. Of iets wat ik zelf niet lust, maar de rest weer wel. Eigenlijk is het geen extra moeite; het gaat vanzelf.

En soms vraag ik wel eens wat ze willen eten, als ik zelf geen inspiratie heb. Elke avond weer iets verzinnen, vind ik niet altijd makkelijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven