Ervaringen dove hond?

28-07-2014 12:01 17 berichten
Onze hond is heel erg gevoelig voor geluiden. Op onverwachte geluiden zoals knallen kan hij panisch reageren. In de loop der jaren al heel veel geprobeerd, waaronder gedragstherapie en medicatie, maar dat heeft helaas niet mogen baten. En uiteindelijk zijn we nu in een stadium beland, waarin hij al panisch reageert op het kleinste ploefje in de verte. In de zomermaanden valt het nog wel mee, maar in de aanloop naar de jaarwisseling kunnen we hierdoor een aantal maanden gewoon niet met hem wandelen.



Nu kwam ik op internet gehoorbeschermers voor de hond tegen in de vorm van een soort koptelefoon. En nu wil ik proberen hem daaraan te wennen, zodat hij die ploefjes niet meer hoort en we ook in de wintermaanden gewoon lekker onze dagelijkse boswandeling kunnen maken. Dit betekent echter wel dat ik dan met een “dove” hond in het bos zal lopen. En ook nog eens één die daar niet geleidelijk aan heeft kunnen wennen, maar die dat van de ene op de andere dag is geworden.



Ik wil hem wel graag los laten lopen en heb al gelezen dat met hard in de handen klappen of hard stampen de hond nog wel eens bereikt kan worden. Maar ik kan me zo voorstellen dat hier mensen zijn met honden die van ouderdom doof geworden zijn, die nog wel meer tips hebben. Ik ben dan ook benieuwd naar ervaringen. Tips zijn welkom!
Alle reacties Link kopieren
Geen goed idee, tenzij je hem aan de lijn houdt. Mijn hond is al een tijdje doof, ze wordt veertien. Roepen heeft geen zin, alleen hard fluiten hoort ze nog en héél harde knallen, handen klappen hoort ze nauwelijks. Gelukkig begrijpt ze lichaamstaal heel goed. Ze was altijd doodsbang van onweer en vuurwerk, vanochtend onweerde het, ze bleef lekker op het balkon liggen zonder een spier te vertrekken. Ze mag niet meer los, tenzij het op een grasveld is in een rustige omgeving, dan hoort ze je nog net fluiten. Hard stampen heeft buiten weinig zin, in huis dus op korte afstand werkt het wel omdat ze dan trillingen voelt.
verba volant, scripta manent.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een doofgeboren hond op training gehad. Je kan met heel veel geduld en handgebaren een eind komen. Voor loslopen kan je werken met een halsband die trilt als je op een knopje drukt (dus geen elektrische schok, en ook niet als straf, maar louter om de aandacht van de hond te trekken).



De combinatie schrikachtig en niet kunnen horen lijkt me alleen een rampzalige. Probleem met die dove hond (en veel dove honden) was ook juist het vele schrikken van dingen die er ineens zijn, omdat de hond ze niet aan hoort komen.



Ik zou die gehoorbeschermers absoluut niet combineren met buiten los lopen. Dan liever heel december wanneer er verderop geknald wordt de hond op een andere manier laten werken, zoals met hem fietsen of speuren.
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Spijker. Verder denk ik eerlijk gezegd dat er toch iets niet helemaal goed gegaan is bij de gedragstherapie e.d. als het probleem alleen maar steeds erger is geworden.



Ik zou toch eens een goede cursus zoeken waar je leert om samen met je hond intensief te werken, bijvoorbeeld speuren of een andere hondensport, zodat je hond er lol in krijgt om zich te concentreren op andere dingen in plaats van zo gefixeerd te zijn op kleine omgevingssignalen. Daarmee los je het grote probleem van hard onweer of vuurwerk met oud en nieuw niet op, maar kan je wel de gevoeligheid voor kleinere geluiden stapsgewijs terugdringen.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Als je hond weer eens panisch reageert:

1. blijf zelf zeker, gerust en uiterst kalm vervolg je bezigheden nauwkeurig.

2. zeg met rustig en duidelijke toon: foei.

3. beloon hem / haar wanneer zij / hij helemaal gekalmeerd is en het euvel vergeten is.

4. doe nooit 'zielig' of beschermend tegen de hond. daarmee maak je het veel erger. Geef hem / haar geen aandacht. Beloon schrikgedrag niet.

5. kijk de hond pas aan als hij vrolijk is. kijk zelf ook vrolijk. beloon hem.



Ja, mag je met mij ook doen.
Alle reacties Link kopieren
onze hond is doof maar de situatie is heel anders. ze was al doof toen wij haar kregen met 6maanden. waarschijnlijk gekomen door een infectie achtig iets (ze was zwaar verwaarloosd).



bij de wandelingen gaat alles bij ons op zicht. ze houd ons dus heel goed in de gaten. alle opdrachten e.d. gaan bij ons ook met (hand)signalen. er zijn hondenscholen die trainers hebben die hierin gespecialiseerd zijn. maar bij jou hond weet ik niet hoe zoiets zal lopen. het lijkt me namelijk dat een hond die soms 'doof' is en soms niet, niet helemaal snapt wanneer hij wel of niet dingen kan horen. misschien kan je hem met iets van wat een heel hoog pieptoontje maakt nog bereiken, maar dat is toch ook een minder fijn geluid voor de hond. zijn er geen gehoorbeschermers die wat meer filteren. net als voor mensen zegmaar, dat je nog wel stemmen hoort maar keiharde herrie wordt gedempt?



het lijkt me een lastig probleem wat je hebt. je moet ook oppassen dat je hond niet steeds schrikt van voorbijgangers e.d. want die hoort hij ook niet meer aankomen. een hond die al geneigd is wat overdreven angsten te hebben kan daar wel problemen mee gaan ontwikkelen dus ik zou je zeker aanraden er wel samen met een professional een plan van aanpak voor te maken.
Dank voor de reacties!



Fijn om iets te horen van “ervaringsdeskundigen”. Daar kan ik echt iets mee. Zo geloof ik dat ik inderdaad maar van het idee af moet stappen om hem in het bos nog los te laten lopen. Als ik hem aangelijnd houd heb ik meer controle en kan ik hem ook beter beschermen tegen onverwachte dingen die hij niet aan hoort komen. En aangelijnd in het bos wandelen is altijd nog beter dan helemaal niet wandelen en maandenlang aan huis gekluisterd zijn.



Als alternatief met hem gaan fietsen of speuren zal niet gaan. Hij kan gewoon helemaal niet buiten zijn in die maanden (niet alleen december, maar vorig jaar al vanaf september). De poep- en plasrondjes rondom het huis gaan nog net, maar langere wandelingen zijn gewoon niet haalbaar. Gelukkig zijn er wel genoeg spelletjes te bedenken om hem binnen lekker moe te maken (zowel geestelijk als lichamelijk), maar zelf wil je in die maanden ook wel eens wat anders.
We doen al veel op zicht met hem. Hebben jachttraining met hem gedaan (tot het werken met het schot kwam ), waarbij ook veel met gebaren wordt gedaan. En hij is inmiddels ruim 8 jaar oud en heeft zo in de loop der jaren spelenderwijs ook nog veel gebaren opgepikt.



Maar ik denk inderdaad dat het met zijn toch al angstige inslag met het oog op onverwachte dingen bij nader inzien niet slim is om hem met oordoppen op toch los te laten lopen. Ben blij dat ik dit topic heb geopend!
Ook bedankt voor de reacties betreffende gedragstherapie. Ongetwijfeld goed bedoeld, maar ik kan er niets mee. Dat stadium zijn we allang voorbij. We hebben niet de minste gedragstherapeuten (niet één, maar meerdere in de afgelopen jaren) ingeschakeld en zijn er stad en land voor afgereden. Om elke keer weer tot de conclusie te komen dat de angst gewoon te diep zit. We hebben hem uit het asiel gehaald toen hij anderhalf jaar was en weten niet precies wat hij in die anderhalf jaar heeft meegemaakt. Jammer, want wie weet hadden we daar nog specifiek op in kunnen spelen met de gedragstherapie.
Angst is een heel ongrijpbaar iets. Het is een soort olievlek die zich langzaam maar zeker steeds verder kan uitbreiden. Zo zei iemand het laatst tegen mij en in het geval van onze hond klopt dat ook wel. Het wordt ieder jaar iets erger, wat we ook doen. Komt ook doordat hij ook nog eens vrij slim is en overal verbanden tussen legt.



Maar wat mij betreft gaat dit topic niet over de angst op zich. Ik was vooral benieuwd naar ervaringen met dove honden.
quote:Clothilde schreef op 28 juli 2014 @ 12:52:

Ook bedankt voor de reacties betreffende gedragstherapie. Ongetwijfeld goed bedoeld, maar ik kan er niets mee. Dat stadium zijn we allang voorbij. We hebben niet de minste gedragstherapeuten (niet één, maar meerdere in de afgelopen jaren) ingeschakeld en zijn er stad en land voor afgereden. Om elke keer weer tot de conclusie te komen dat de angst gewoon te diep zit. We hebben hem uit het asiel gehaald toen hij anderhalf jaar was en weten niet precies wat hij in die anderhalf jaar heeft meegemaakt. Jammer, want wie weet hadden we daar nog specifiek op in kunnen spelen met de gedragstherapie.



Goed. Maar ik vermoed dat het alleen erger zal worden wanneer je de hond nog meer voor geluiden af gaat schermen.



Heb je al eens geprobeerd om de radio bijvoorbeeld overdag aan te zetten? Zodat hij/ zij wat minder gevoelig voor geluid wordt.



Zelfs aangeboren conditionering kan aangepast worden.



Gedragstherapie moet vooral op de baas gericht zijn om resultaten te zien bij de hond. Vooral niet flauw doen met de hond. Ik zeg niet dat je dit doet hoor. Maar probeer er op te letten. Niet naar het beestje kijken of reageren op welke manier dan ook als hij weer dat gedrag vertoont.
Het is mij bekend dat het gedrag van jou als hondenbaas grote invloed kan hebben op het gedrag van je hond.



Iemand nog ervaring met dove honden?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel ervaring met dove honden. Maar dat ging dan om honden die echt doof waren. Oude honden, zelfde verhaal als van Marianne Davids.



Jij hebt geen dove hond, je hebt een extreem angstige hond.



Als het echt waar is dat 'niet de minste' gedragstherapeuten (ben wel heel benieuwd wie dat waren trouwens) je hond kennelijk als een hopeloos geval beschouwen, is het leven voor jouw hond dan eigenlijk überhaupt wel een beetje leuk?

Hoe uit zich de angst bij je hond en hoe gedraagt hij zich binnenshuis bij onverwachte geluiden? Wat voor soort ras of kruising is je hond trouwens?



Nog even over doofheid: ik leer mijn honden sowieso van jongsaf aan om (ook) op gebaren te reageren. Aan elk commando dat je aanleert kun je een specifiek gebaar koppelen. Dan kun je altijd switchen tussen die twee manieren van communiceren. Het oefenen van gebaren kun je natuurlijk ook goed buiten aan een lange lijn doen. Je kunt dan de lijn even bewegen om zijn aandacht te trekken. En er vervolgens een spelletje van maken om de gebaren zo goed mogelijk te doorgronden en op te volgen. Houd het leuk, bouw de oefening met heel kleine stapjes op en beloon veel, dan leert een hond razendsnel.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
Maar hoe je het ook aanpakt en wat je ook gaat proberen, uiterst belangrijk blijft dat jij voortdurend in interactie bent met je hond en voortdurend zijn aandacht weet vast te houden en uit te dagen. Als jij buiten het leukste en interessantste op de hele wereld bent voor hem, dan heeft hij letterlijk minder oog en oor voor afleiding in de vorm van (o.a.) geluidjes.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Dana, dankje voor de tips met betrekking tot de doofheid.



En de vraag of zijn leven überhaupt nog wel leuk is stel ik mezelf ook met enige regelmaat. En altijd is het antwoord toch weer “ja”.



We zijn al heel ver met hem gekomen. Toen we hem uit het asiel haalden had hij nog veel meer angsten. Voor andere honden, voor mannen, voor onverwachte dingen, voor alleen zijn, noem maar op. Al die dingen hebben we inmiddels kunnen ombuigen. Alleen met die stomme angst voor onverwachte geluiden lukt dat niet.



Binnenshuis is er inmiddels niets meer aan de hand. Als er een knal klinkt komt hij blij naar ons toe om een koekje te halen en gaat vervolgens weer rustig verder slapen. Helaas lukt het niet om dat door te trekken naar buitenshuis. Dan wordt hij panisch, staat nergens meer voor open en wil alleen nog maar vluchten. En op een gegeven moment betekent buiten zijn voor hem alleen nog maar kans op onheil en is er behalve de poep- en plasrondjes gewoon niet meer met hem te wandelen.



Maar vervolgens vindt hij het volgens mij wel prima als we de dagelijkse boswandeling achterwege laten. We doen genoeg activiteiten met hem binnenshuis, waardoor hij zowel geestelijk als lichamelijk behoorlijk moe wordt. Ik heb niet het idee dat hij ongelukkig is zonder lange wandelingen. Degene die er het meest moeite mee heeft ben ik. Ik mis in de wintermaanden de dagelijkse wandelingen behoorlijk.



Ik heb al vaak verzucht: werd hij maar vast een beetje doof. Dan zou hij op die kleine ploefjes die verder niemand hoort in ieder geval niet meer zo heftig reageren. Maar vooralsnog ziet het er nog niet uit dat hij doof wordt. Dus toen ik die oordoppen tegenkwam op internet leek me dat wel een mooi alternatief.
Alle reacties Link kopieren
Mijn hond was ook doof en ook heel erg angstig. In eerste instantie was ze alleen slechthorend en schrok ze nog van harde geluiden. Later toen ze helemaal doof was schrok ze niet meer van geluiden maar juist weer van aanrakingen of dingen die ze zag. De angst verplaatste zich van geluiden naar andere dingen. Het doof zijn zelf was geen probleem want ze hield je strak in de gaten en met gebaren kom je een heel eind.



Verder had ze nog steeds een heel leuk leven. Ze had eigenlijk altijd het staartje omhoog maar was gewoon erg schrikachtig (asielhondje wat verschrikkelijk veel had meegemaakt).
Zo zou het met onze hond ook wel eens kunnen gaan. Hij zoekt veel contact en reageert goed op gebaren. Waarschijnlijk zal de doofheid op zich dan ook niet zo'n probleem zijn. Maar de kans dat hij angstig wordt door andere dingen die hij niet meer hoort aankomen is wel aanwezig.



Ik ga het met de tips uit dit topic in het achterhoofd toch proberen. We gaan rustige stukken bos opzoeken, waar we vrijwel geen andere mensen en honden tegenkomen. Zo wordt de kans op schrikreacties al kleiner. En verder houd ik hem aangelijnd zodat ik hem beter kan beschermen tegen onverwachte dingen en meer controle heb als hij toch ergens van schrikt.



Mocht het toch verkeerd uitpakken dan stoppen we weer en heeft hij ook zonder dagelijkse boswandeling volgens mij nog een leuk leven. En zal ik voor mezelf in de wintermaanden een alternatief voor die wandelingen moeten vinden.



Nogmaals dank voor de reacties!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven