Excuus aanbieden of toch niet?

28-07-2014 16:41 13 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben sinds 2 jaar samen met mijn vriend. Sinds een half jaar wonen we samen.

We zijn allebei altijd vrij geweest in onze contacten met vrienden. We doen samen ons ding en we doen apart van elkaar onze dingen. Dat is nooit een probleem geweest en hij en ik zijn daar beide altijd open en eerlijk in. Geen reden tot wantrouwen. Tot er ineens een goede vriendin van hem vrijgezel werd. Na verloop van tijd zagen ze elkaar soms 2-3 x in de week. Ik heb hem toen gevraagd of hij het niet een beetje veel vond worden en hij heeft toen aangegeven dat hij erop zou letten. Later hebben we er nog een keer (door mijn gedrag) een flinke discussie over gehad. Hij gaat er super mee om nu, hij spreekt minder met haar af (ik zou hem nooit verbieden met haar om te gaan want zo zitten we beide niet in elkaar) en hij laat ook zien dat hij er zijn best voor doet. Wat er bij mij voor zorgt dat ik me over de hele situatie schuldig voel. Ik heb namelijk nooit reden gehad tot wantrouwen en door dit gebeuren heb ik hem wel dat idee gegeven, waardoor ik nu bang ben dat hij juist een beetje vertrouwen in mijn kwijtgeraakt is of inieder geval dat het spontane van afspreken met vrienden voor hem nu lastiger geworden is, dat hij het niet zo goed tegen me durft te zeggen als hij met iemand af wilt spreken. Waardoor ik me weer schuldig voel als ik zomaar met vriendinnen afspreek. Ik wilde hem zeker niet het gevoel geven dat hij niks meer mag doen en ik maar lekker mijn gang ga. Juist niet..



Ik weet dat er in mijn geval iets van verlatingsangst meespeelt. Ik heb dat aardig onder controle maar af en toe steekt het toch de kop op. In dit geval door eerst jaloers te zijn en me er daarna schuldig over te voelen en bang te zijn dat hij mij daardoor net iets minder leuk is gaan vinden.

Vinden jullie dat ik mijn excuus aan hem moet maken of vinden jullie dat ik het gewoon moet laten zoals het nu is en het niet nogmaals oprakelen. Ik heb er namelijk ook geen zin om hem steeds lastig te vallen met hetzelfde onderwerp...
ik zou hem geen excuus aanbieden nee.



je hebt iets duidelijk gemaakt, je hebt grenzen gesteld. Niks mis mee.



Wat ik wel zou doen, is hem er af en toe aan herinneren dat ik het fijn vind dat hij mij waardeert en respecteert.

want in feite is het wel zo, dat hij dat gedaan heeft door minder met die vriendin af te spreken...
Alle reacties Link kopieren
Juuup, één keer je excusus aanbieden voor wat er is gebeurt en dan zand erover. Anders blijft het onderwerp jou waarschijnlijk nog dwars zitten of je nou wel of niet je excuses aan had moeten bieden... en het is altijd fijn als iemand zijn of haar excuses aanbied na een nare situatie, vind ik zelf..
Alle reacties Link kopieren
Jouw motivatie om wel je excuses aan te bieden is gebaseerd op angst. Dat zou ik nooit doen. Want je excuus is een excuus om hem niet kwijt te raken en dat komt manipulatief over. Zo van:"Oh jee, ik ben eerlijk geweest en nu wil ik die eerlijkheid terugdraaien want straks verlaat ie mij omdat ik een zeur ben!"



Zulke gevoelens wil je niet in je relatie, dus rakel niks op en ga aan de slag met je verlatingsangst.
Excuus is hier niet aan de orde. Je kan wel tegen hem zeggen: lieverd, ik wil graag het volgende met je afspreken. Mocht je ooit mij niet meer leuk (genoeg) vinden, wil je me dan eerlijk zeggen dat dit het geval is? Dan kunnen we er of samen aan werken of netjes uit elkaar gaan. Zullen we afspreken dat wanneer een van ons het gevoel heeft een ander leuker te vinden en de stap wil zetten om vreemd te gaan, om ook dan de relatie eerst te verbreken?



Het geeft een zekere mate van rust, je hebt duidelijk aangegeven wat je wenst en je kan hem aan de belofte houden.
Alle reacties Link kopieren
'Lieverd, heb ik weleens gezegd hoe fijn ik het vind dat jij zoveel rekening houdt met mij en die stomme verlatingsangst van me?' En dan geef je m een dikke zoen en klaar.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
Alle reacties Link kopieren
Waarom zou je je excuses moeten aanbieden? Je hebt toch niets verkeerds gedaan? Je hebt aangegeven dat je het niet leuk vind dat hij die vriendin 2 a 3 keer per week ziet. Dat mag toch.



Het is juist goed dat je grenzen stelt. Vergeet niet 2 op de 3 (of was het nou toch 1 op de 3? In ieder geval een flink aantal) huwelijken loopt mis! In de meeste gevallen niet omdat de ander nou zo'n vreselijk mens is maar omdat het gras elders groener lijkt.



Je moet de kat niet op het spek binden en dat is wel wat er gebeurd als hij zo'n vriendin ineens zo intensief ziet.
Alle reacties Link kopieren
quote:hatsetats schreef op 28 juli 2014 @ 17:19:

'Lieverd, heb ik weleens gezegd hoe fijn ik het vind dat jij zoveel rekening houdt met mij en die stomme verlatingsangst van me?' En dan geef je m een dikke zoen en klaar.



+1



geen excuses nodig, maar laten zien dat je het waardeert dat hij rekening met je houdt.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou geen excuses aanbieden. Je onderbuikgevoel heeft gesproken, je voelde je niet fijn bij de situatie. Wat ik me wel kan voorstellen. Zij vrijgezel en opeens spreken ze dan veel af, terwijl dat eerst niet zo was. Wat deden ze eigenlijk precies tijdens hun afspraakjes? Misschien was het vanuit jouw vriend wel om haar afleiding van de breuk te geven, maar ik denk dat je dat dan echt wel had aangevoeld. Fijn trouwens dat hij er nu rekening mee houdt!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties.

Inderdaad het mijn excuus aanbieden komt voort vanuit angst dat realiseer ik me wel.

Ik ben hierdoor bang geworden dat er bepaald vertrouwen tussen ons minder geworden is. Dat zorgeloze wat we beide hadden, genieten van het leven, samen maar ook apart van elkaar. Ik ben bang dat hij dat niet meer met me kan nu. Dat hij bang geworden is van mijn reactie of baalt of hoe we het ook noemen willen. Daardoor ga ik alles negatief invullen en zie ik waarschijnlijk dingen die er niet zijn. Ik vind het ook lastig omdat ik niet weet hoe hij zich hierbij voelt daar praat hij niet over of hij zegt maak je niet druk doe ik ook niet. Dus dan laat ik het er maar bij en moet ik gewoon vertrouwen hebben dat het dus ook echt goed zit.

Dit gevoel heeft me erg overvallen terwijl ik eerst zo ongedwongen kon genieten van ons... Ik snap wel dat een relatie niet altijd over roosjes zal gaan maar het zou wel leuk zijn als het wel zo was ;)

Ik zal hem er verder niet mee lastig vallen en weer gewoon mijn oude vertrouwde zelf weer ergens tevoorschijn halen.
Alle reacties Link kopieren
Neuh.... Geen excuses ik zie niet in waarom. Hij zag in jouw woorden schijnbaar genoeg reden om zijn gedrag aan te passen en dat zegt toch genoeg?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Een beetje verlatingsangst is normaal.

Iedereen die van iemand houdt wil hem of haar niet verliezen.

Je geeft de ander aan dat je hem niet wil kwijtraken.

Ik pak zoiets altijd op als positief.

En als de ander ook van jou houdt begrijpt diegene ook jouw angsten-onzekerheden-imperfectie.
Hij zegt letterlijk: maak je niet druk,dat doe ik ook niet.

Hoe duidelijk wil je het hebben? Er is niks aan de hand!

Je hebt allerlei spoken in je hoofd, en allerlei analyses voor hem aan in invullen.



Die gedachten komen voort uit je ego, die bang is om verlaten te worden. Maar de persoon anoniem-010 zelf staat helemaal niet achter die gedachten. Die wil gewoon een vrije en onbezorgde relatie

Als je dat soort gedachten dus weer krijgt, zeg je gewoon tegen jezelf, deze gedachten zijn niet van mij, die komen voort uit mijn ego.

Dan zul je merken dat de gedachten afzwakken en niet meer terug komen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven