Relaties
alle pijlers
Moet ik m laten gaan?
maandag 28 juli 2014 13:03
Hoi forummers,
even van me afschrijven...
Sinds 2 maanden spreek ik vaak af met een jongen. Ik vind m erg leuk maar het benauwd ook me heel snel. Deze angst ervaar ik elke keer en het is echt een probleem van me. Ik doe hem hier ook veel pijn mee want het ene moment is het heel leuk en het andere moment slokt de twijfel me zo op dat ik er misselijk en zweterig van wordt..
Dan moet hij voor mijn gevoel weer 'weg' en moet ik duidelijk maken dat ik verder niets serieus wil en hij ook geen hoop moet krijgen.
Maar het idee dat ik hem helemaal kwijt ben doet ook zeer...Hij is zo goed voor me maar wil hem geen pijn doen...
Zit met mijn gevoelens in de knoop en weet niet meer wat ik hier mee aan moet..
Elke keer aan het piekeren of ik m wel leuk genoeg vindt..."je voelt je heel naar en twijfelt dus dan vind je m niet leuk genoeg'
of 'je vindt hem wel leuk maar het is je angst die er voor staat'
Pffff moest het even kwijt...
we zijn beide begin 30...
even van me afschrijven...
Sinds 2 maanden spreek ik vaak af met een jongen. Ik vind m erg leuk maar het benauwd ook me heel snel. Deze angst ervaar ik elke keer en het is echt een probleem van me. Ik doe hem hier ook veel pijn mee want het ene moment is het heel leuk en het andere moment slokt de twijfel me zo op dat ik er misselijk en zweterig van wordt..
Dan moet hij voor mijn gevoel weer 'weg' en moet ik duidelijk maken dat ik verder niets serieus wil en hij ook geen hoop moet krijgen.
Maar het idee dat ik hem helemaal kwijt ben doet ook zeer...Hij is zo goed voor me maar wil hem geen pijn doen...
Zit met mijn gevoelens in de knoop en weet niet meer wat ik hier mee aan moet..
Elke keer aan het piekeren of ik m wel leuk genoeg vindt..."je voelt je heel naar en twijfelt dus dan vind je m niet leuk genoeg'
of 'je vindt hem wel leuk maar het is je angst die er voor staat'
Pffff moest het even kwijt...
we zijn beide begin 30...
maandag 28 juli 2014 13:16
Weet je waarom het je zo benauwd? Je zegt dat je steeds last hebt van deze angst, maar waar ben je dan bang voor?
Is dat altijd zo geweest of is dat op een bepaald moment (ergens door) gekomen?
Heb je dat alleen in een liefdesrelatie of heb je ook in andere relaties moeite om mensen dichtbij te laten komen?
Wat rot voor je dat iets wat zo leuk en mooi kan zijn zoveel stress en angst bij je oproept.
Is dat altijd zo geweest of is dat op een bepaald moment (ergens door) gekomen?
Heb je dat alleen in een liefdesrelatie of heb je ook in andere relaties moeite om mensen dichtbij te laten komen?
Wat rot voor je dat iets wat zo leuk en mooi kan zijn zoveel stress en angst bij je oproept.
maandag 28 juli 2014 13:33
Ik heb toen ik 17 was een relatie gehad waarin ik niet steeds die twijfels had. Daarna alleen maar dit patroon.
Heb geen idee waar t vandaan komt..Heb nu wel gesprek met een psych 1 keer in de 2 weken maar nog niet veel wijzer van..
Ik ben inderdaad bang dat ik nu iets moois weggooi maar voor hem voelt dit niet eerlijk...
Ik heb dit alleen in liefdesrelatie..
Altijd dat ik geen keuze kan maken en dat ik niet weet of ik iemand leuk genoeg vindt maar het ook niet kan stoppen.
Het mag niet te serieus worden..voelt benauwend..
Het is zo raar want ik heb momenten dat ik het superleuk heb en ook wel verliefde gevoelens een beetje heb maar een dag later is het 180 graden gedraaid..en dat is toch niet goed
Heb geen idee waar t vandaan komt..Heb nu wel gesprek met een psych 1 keer in de 2 weken maar nog niet veel wijzer van..
Ik ben inderdaad bang dat ik nu iets moois weggooi maar voor hem voelt dit niet eerlijk...
Ik heb dit alleen in liefdesrelatie..
Altijd dat ik geen keuze kan maken en dat ik niet weet of ik iemand leuk genoeg vindt maar het ook niet kan stoppen.
Het mag niet te serieus worden..voelt benauwend..
Het is zo raar want ik heb momenten dat ik het superleuk heb en ook wel verliefde gevoelens een beetje heb maar een dag later is het 180 graden gedraaid..en dat is toch niet goed
maandag 28 juli 2014 13:57
quote:abc81 schreef op 28 juli 2014 @ 13:33:
Ik heb toen ik 17 was een relatie gehad waarin ik niet steeds die twijfels had. Daarna alleen maar dit patroon.
Heb geen idee waar t vandaan komt..Heb nu wel gesprek met een psych 1 keer in de 2 weken maar nog niet veel wijzer van..
Ik ben inderdaad bang dat ik nu iets moois weggooi maar voor hem voelt dit niet eerlijk...
Ik heb dit alleen in liefdesrelatie..
Altijd dat ik geen keuze kan maken en dat ik niet weet of ik iemand leuk genoeg vindt maar het ook niet kan stoppen.
Het mag niet te serieus worden..voelt benauwend..
Het is zo raar want ik heb momenten dat ik het superleuk heb en ook wel verliefde gevoelens een beetje heb maar een dag later is het 180 graden gedraaid..en dat is toch niet goed
Goed dat je hulp hebt gezocht. Ik weet niet hoelang je al op gesprek gaat maar het is een proces niet een pasklare oplossing en kan wel even duren.
Heb je ooit een langdurige relatie gehad?
Ben je wel eens een tijd bewust alleen geweest?
Ik heb toen ik 17 was een relatie gehad waarin ik niet steeds die twijfels had. Daarna alleen maar dit patroon.
Heb geen idee waar t vandaan komt..Heb nu wel gesprek met een psych 1 keer in de 2 weken maar nog niet veel wijzer van..
Ik ben inderdaad bang dat ik nu iets moois weggooi maar voor hem voelt dit niet eerlijk...
Ik heb dit alleen in liefdesrelatie..
Altijd dat ik geen keuze kan maken en dat ik niet weet of ik iemand leuk genoeg vindt maar het ook niet kan stoppen.
Het mag niet te serieus worden..voelt benauwend..
Het is zo raar want ik heb momenten dat ik het superleuk heb en ook wel verliefde gevoelens een beetje heb maar een dag later is het 180 graden gedraaid..en dat is toch niet goed
Goed dat je hulp hebt gezocht. Ik weet niet hoelang je al op gesprek gaat maar het is een proces niet een pasklare oplossing en kan wel even duren.
Heb je ooit een langdurige relatie gehad?
Ben je wel eens een tijd bewust alleen geweest?
maandag 28 juli 2014 14:00
Ik zou hem niet laten vallen, want als je dat doet en je komt er na een half jaar achter waar je last van hebt en je hebt het verwerkt heb je kans dat je de liefde van je leven hebt laten vliegen.
Ik zou rustig aan doen werken aan jezelf en dit met hem bespreken ook. Wil hij je steunen hierin heeft hij begrip?
Ik zou rustig aan doen werken aan jezelf en dit met hem bespreken ook. Wil hij je steunen hierin heeft hij begrip?
maandag 28 juli 2014 14:06
maandag 28 juli 2014 14:37
Ik weet dat er geen pasklare oplossing is en dacht ook dat ik dan de man in kwesties toch niet leuk genoeg vond. maar omdat het steeds weer gebeurt vind ik het toch heel vreemd.
@Till: wat je zegt, dat wil ik hem dus niet aandoen,,,
Ik bespreek het met hem en hij heeft alle begrip voor me maar dit stukje trekt hij niet (en snap ik natuurlijk helemaal)
@mwcactus: ik ben heel lang alleen geweest
@Till: wat je zegt, dat wil ik hem dus niet aandoen,,,
Ik bespreek het met hem en hij heeft alle begrip voor me maar dit stukje trekt hij niet (en snap ik natuurlijk helemaal)
@mwcactus: ik ben heel lang alleen geweest
maandag 28 juli 2014 14:43
Heel herkenbaar, alleen had ik het bij 1 vorige date (relatie wilde ik het niet noemen). Geen idee wat het was, op dat moment. Precies wat jij beschrijft: gevoelens die per uur/dag 180 gr veranderden. Misselijk, afkeer en dan weer superleuk. Ik werd er helemaal horendol van. Zwabberde hem ook van links naar rechts. Uiteindelijk de stekker eruit getrokken. Het was een erg goeie jongen, niks op aan te merken,maar op de een of andere manier werd ik er niet goed van. En later begreep ik het beter: ik WILDE heel graag verliefd zijn op hem, omdat het toch zo'n goeie gast was. Maar ik WAS het gewoon niet. Ik maakte met mijn verstand de keuze op verliefd te moeten zijn, maar mijn gevoel denderde daar heel de tijd doorheen: ik was het gewoon niet.
Daarna nooit meer gehad. Probeer te voelen, en niet veel na te denken. Je brein kan je goed voor de gek houden.
Ik zeg niet dat dit het is wat jij hebt, maar misschien herken je er iets van?
Daarna nooit meer gehad. Probeer te voelen, en niet veel na te denken. Je brein kan je goed voor de gek houden.
Ik zeg niet dat dit het is wat jij hebt, maar misschien herken je er iets van?
maandag 28 juli 2014 14:50
Dat is heel fijn dat je hem dat wil besparen. Probeer eerst te kijken waar je angst vandaan komt. Je hebt het er zelf over dus je weet dat er iets zit. Is het iets uit het verleden? Heb je een idee? Pas dan kan je het iemand uitleggen. Als jij al niet weet hoe het zit, dan kan hij het ook niet weten en er ook niet mee omgaan.
maandag 28 juli 2014 14:54
quote:pollewop75 schreef op 28 juli 2014 @ 14:43:
Heel herkenbaar, alleen had ik het bij 1 vorige date (relatie wilde ik het niet noemen). Geen idee wat het was, op dat moment. Precies wat jij beschrijft: gevoelens die per uur/dag 180 gr veranderden. Misselijk, afkeer en dan weer superleuk. Ik werd er helemaal horendol van. Zwabberde hem ook van links naar rechts. Uiteindelijk de stekker eruit getrokken. Het was een erg goeie jongen, niks op aan te merken,maar op de een of andere manier werd ik er niet goed van. En later begreep ik het beter: ik WILDE heel graag verliefd zijn op hem, omdat het toch zo'n goeie gast was. Maar ik WAS het gewoon niet. Ik maakte met mijn verstand de keuze op verliefd te moeten zijn, maar mijn gevoel denderde daar heel de tijd doorheen: ik was het gewoon niet.
Daarna nooit meer gehad. Probeer te voelen, en niet veel na te denken. Je brein kan je goed voor de gek houden.
Ik zeg niet dat dit het is wat jij hebt, maar misschien herken je er iets van?Maar bij to gebeurt het steeds. Ze herkent een patroon. Dan wordt het wel een beetje een probleem denk ik.
Heel herkenbaar, alleen had ik het bij 1 vorige date (relatie wilde ik het niet noemen). Geen idee wat het was, op dat moment. Precies wat jij beschrijft: gevoelens die per uur/dag 180 gr veranderden. Misselijk, afkeer en dan weer superleuk. Ik werd er helemaal horendol van. Zwabberde hem ook van links naar rechts. Uiteindelijk de stekker eruit getrokken. Het was een erg goeie jongen, niks op aan te merken,maar op de een of andere manier werd ik er niet goed van. En later begreep ik het beter: ik WILDE heel graag verliefd zijn op hem, omdat het toch zo'n goeie gast was. Maar ik WAS het gewoon niet. Ik maakte met mijn verstand de keuze op verliefd te moeten zijn, maar mijn gevoel denderde daar heel de tijd doorheen: ik was het gewoon niet.
Daarna nooit meer gehad. Probeer te voelen, en niet veel na te denken. Je brein kan je goed voor de gek houden.
Ik zeg niet dat dit het is wat jij hebt, maar misschien herken je er iets van?Maar bij to gebeurt het steeds. Ze herkent een patroon. Dan wordt het wel een beetje een probleem denk ik.
maandag 28 juli 2014 15:18
Als de eerste keer toen je een relatie had (17 jaar) je dit gevoel niet had. En vervolgens alle volgende relaties wel dan zit daar een zeker patroon in.
Is die eerste relatie soms op en rottige manier uitgegaan?
En daardoor durf je je niet over te geven aan het verliefde gevoel in een volgende relatie? Je houdt afstand om jezelf te beschermen, denk je. Maar in feite onthou je jezelf om een volgende stap te zetten.
Dan krijg je het gevoel dat het op niets uitloopt en wil je de touwtjes zelf in handen houden. Waardoor je steeds het gevoel krijg van: 'stoppen'.
Lijkt ontzettend op bindingsangst volgens mij.
Is die eerste relatie soms op en rottige manier uitgegaan?
En daardoor durf je je niet over te geven aan het verliefde gevoel in een volgende relatie? Je houdt afstand om jezelf te beschermen, denk je. Maar in feite onthou je jezelf om een volgende stap te zetten.
Dan krijg je het gevoel dat het op niets uitloopt en wil je de touwtjes zelf in handen houden. Waardoor je steeds het gevoel krijg van: 'stoppen'.
Lijkt ontzettend op bindingsangst volgens mij.
maandag 28 juli 2014 15:25
Hoelang ben je al in behandeling bij de psych(oloog/iater?)? Heb het idee dat je met hem/haar ergens komt wat betreft het waarom van dit gevoel en misschien advies dat je krijgt?
Aangezien je er zoveel en al zolang last van hebt lijkt het mij goed daar mee aan de slag te gaan.
Wat je met deze relatie moet is lastig. Hij wil logischerwijs weten waar hij aan toe is en dat benauwd jou. Op die manier draaien jullie in een (heel vermoeiend) cirkeltje rond omdat die dingen niet verenigbaar zijn. De vraag is hoeveel energie hebben jullie beide om dit vol te houden tot het op een positieve manier doorbroken kan worden? Als je er simpelweg voor kon gaan had je dat waarschijnlijk al gedaan en was je niet in therapie. Dan kun je het wel zeggen en misschien ook wel willen maar als je gevoel anders is hebben die woorden geen betekenis, voor jullie beide niet.
Lastige situatie hoor. Bespreek het ook zeker met de psych.
Aangezien je er zoveel en al zolang last van hebt lijkt het mij goed daar mee aan de slag te gaan.
Wat je met deze relatie moet is lastig. Hij wil logischerwijs weten waar hij aan toe is en dat benauwd jou. Op die manier draaien jullie in een (heel vermoeiend) cirkeltje rond omdat die dingen niet verenigbaar zijn. De vraag is hoeveel energie hebben jullie beide om dit vol te houden tot het op een positieve manier doorbroken kan worden? Als je er simpelweg voor kon gaan had je dat waarschijnlijk al gedaan en was je niet in therapie. Dan kun je het wel zeggen en misschien ook wel willen maar als je gevoel anders is hebben die woorden geen betekenis, voor jullie beide niet.
Lastige situatie hoor. Bespreek het ook zeker met de psych.
maandag 28 juli 2014 18:30
quote:privegraag schreef op 28 juli 2014 @ 14:00:
Ik zou hem niet laten vallen, want als je dat doet en je komt er na een half jaar achter waar je last van hebt en je hebt het verwerkt heb je kans dat je de liefde van je leven hebt laten vliegen.
Ik zou rustig aan doen werken aan jezelf en dit met hem bespreken ook. Wil hij je steunen hierin heeft hij begrip?Binnen twee maanden zo veel gedoe en gezeur en aantrekken en afstoten en dan vraag je of hij je wil helpen? Dan moet je toch wel heeeeeeel geweldig zijn op de dagen dat je " geen last hebt " en een gouden kutje hebben, hoor. Welke gezonde vent heeft er zin in zoveel gedoe?
Ik zou hem niet laten vallen, want als je dat doet en je komt er na een half jaar achter waar je last van hebt en je hebt het verwerkt heb je kans dat je de liefde van je leven hebt laten vliegen.
Ik zou rustig aan doen werken aan jezelf en dit met hem bespreken ook. Wil hij je steunen hierin heeft hij begrip?Binnen twee maanden zo veel gedoe en gezeur en aantrekken en afstoten en dan vraag je of hij je wil helpen? Dan moet je toch wel heeeeeeel geweldig zijn op de dagen dat je " geen last hebt " en een gouden kutje hebben, hoor. Welke gezonde vent heeft er zin in zoveel gedoe?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 28 juli 2014 19:18
quote:abc81 schreef op 28 juli 2014 @ 18:19:
Heb ook wel aan bindingsangst gedacht maar wat ik daar over lees... Is dat je dan wel weet dat je iemand leuk vindt maar het binden zelf eng vindt.Voortdurende twijfel of je wel de ware hebt is een van de "symptomen" Verder krijg je het snel benauwd, mis je vrijheid enz. Maar gooi het eens bij de psych op tafel!
Heb ook wel aan bindingsangst gedacht maar wat ik daar over lees... Is dat je dan wel weet dat je iemand leuk vindt maar het binden zelf eng vindt.Voortdurende twijfel of je wel de ware hebt is een van de "symptomen" Verder krijg je het snel benauwd, mis je vrijheid enz. Maar gooi het eens bij de psych op tafel!
