Eten
alle pijlers
Ik kook, dus ik bepaal....!
maandag 28 juli 2014 09:52
Ik ben gewend overleg te hebben over wat er (in de avond) gezamenlijk gegeten wordt.
Ik wil / moet dit of dat eten en als je iets anders wil eten, dan moet je maar voor jezelf zorgen vind ik daarom een vreemde gedachte.
Je kookt voor iedereen of je kookt niet.... En als iemand echt geen trek heeft in wat jij wil eten, hetgeen jij vanuit jezelf voorstelt, dan is het "normaal" om iets anders te maken....
Of niet? eten wat de pot schaft?
Ik wil / moet dit of dat eten en als je iets anders wil eten, dan moet je maar voor jezelf zorgen vind ik daarom een vreemde gedachte.
Je kookt voor iedereen of je kookt niet.... En als iemand echt geen trek heeft in wat jij wil eten, hetgeen jij vanuit jezelf voorstelt, dan is het "normaal" om iets anders te maken....
Of niet? eten wat de pot schaft?
maandag 28 juli 2014 18:47
@ Thordis: Ik begrijp je reactie. En ja, had niet alleen Hatseflats moeten aanhalen.
Wanneer je beide van elkaar weet wat dat "verwengevoel" oplevert, waarom zou je dat niet doen? En ja, precies dat wat jij aangeeft verzorg ik regelmatig. Heerlijk om zo thuis te komen toch...?
Net zoals het heerlijk is om thuis te komen als er een maaltijd staat die je echt fantastisch vindt....!
Juist omdat de waardering / noodzaak / behoefte afwijkt is er een verschil in verwachting (wens).
Uitgebreid koken kost tijd. Ik vraag geen 5 gangen menu. Ik vraag bijvoorbeeld 10 minuten extra van de tijd van mijn vriendin om dat te investeren in mij / voor mij. Kan dat? Geven en nemen. Die tijd die aan mij wordt besteedt komt zeker terug en dan heb ik het niet over 10 minuten.
Het is desinteresse en dat maakt het lastig. Iedere relatie is anders. Het gaat hier om "rekening houden met elkaar" en overleggen. Je geeft aan dat je soms dingen doet om het gezin "extra" te verwennen. Super! En dat is juist het gemis...
Ja, je mag best wat voor elkaar over hebben, zeker als we het over iets van 10 minuten hebben...! Dat is een wisselwerking.
Wanneer je beide van elkaar weet wat dat "verwengevoel" oplevert, waarom zou je dat niet doen? En ja, precies dat wat jij aangeeft verzorg ik regelmatig. Heerlijk om zo thuis te komen toch...?
Net zoals het heerlijk is om thuis te komen als er een maaltijd staat die je echt fantastisch vindt....!
Juist omdat de waardering / noodzaak / behoefte afwijkt is er een verschil in verwachting (wens).
Uitgebreid koken kost tijd. Ik vraag geen 5 gangen menu. Ik vraag bijvoorbeeld 10 minuten extra van de tijd van mijn vriendin om dat te investeren in mij / voor mij. Kan dat? Geven en nemen. Die tijd die aan mij wordt besteedt komt zeker terug en dan heb ik het niet over 10 minuten.
Het is desinteresse en dat maakt het lastig. Iedere relatie is anders. Het gaat hier om "rekening houden met elkaar" en overleggen. Je geeft aan dat je soms dingen doet om het gezin "extra" te verwennen. Super! En dat is juist het gemis...
Ja, je mag best wat voor elkaar over hebben, zeker als we het over iets van 10 minuten hebben...! Dat is een wisselwerking.
maandag 28 juli 2014 18:52
Je kunt het vragen. Zij mag weigeren. Het is gewoon een klus, die moet gedaan worden. Zij kookt niet alleen voor jouw lol, maar omdat het moet. Dus eisen stellen is wat mij betreft not done.
En ik krijg de rillingen van je manier van praten. Ben je altijd zo controlerend en veeleisend en weiger je altijd om je in te leven in anderen?
En ik krijg de rillingen van je manier van praten. Ben je altijd zo controlerend en veeleisend en weiger je altijd om je in te leven in anderen?
maandag 28 juli 2014 19:02
@ Thordis: je mening is duidelijk.
Ik heb inderdaad graag veel te zeggen over mijn eten. In alle andere dingen ga ik volledig mee met mijn vriendin. Dat doe ik. Voor haar, voor mij, voor de relatie.
Je hebt dus gelijk dat ik graag wil controleren wat ik eet. En veeleisend heb. Op dit punt...!
En ik zou idealiter zien dat in de relatie die ook wordt gezien.
Qua inleving: ja, na een dag werken is eten maken niet altijd makkelijk. Dus ik begrijp dat het zwaar kan zijn. Hoeveel energie krijg je ervan als je partner helemaal gelukkig is met het aangeboden eten?
Tot in welke mate wordt er ingeleefd bij mij? Als iets echt belangrijk is voor mij, waarom is 10 minuten extra tijd dan niet mogelijk?
Ik heb inderdaad graag veel te zeggen over mijn eten. In alle andere dingen ga ik volledig mee met mijn vriendin. Dat doe ik. Voor haar, voor mij, voor de relatie.
Je hebt dus gelijk dat ik graag wil controleren wat ik eet. En veeleisend heb. Op dit punt...!
En ik zou idealiter zien dat in de relatie die ook wordt gezien.
Qua inleving: ja, na een dag werken is eten maken niet altijd makkelijk. Dus ik begrijp dat het zwaar kan zijn. Hoeveel energie krijg je ervan als je partner helemaal gelukkig is met het aangeboden eten?
Tot in welke mate wordt er ingeleefd bij mij? Als iets echt belangrijk is voor mij, waarom is 10 minuten extra tijd dan niet mogelijk?
maandag 28 juli 2014 19:07
@ captain: het is aanbodgestuurd en niet vraaggestuurd....
Ze kookt wat ze zelf lekker vindt op de manier dat zij lekker vindt. En dat doet ze met liefde. Maar het is lastig als je het flauw vindt...
verse kruiden snijden: 60 sec. 12 tomaten snijden: 2 minuten.
het is niet eens 10 minuten, maar wel te veel moeite....
Hoe vaak vraag jij je partner om een paar minuten van zijn tijd voor iets dat voor jou belangrijker is dan voor hem?
Ik had al aangegeven dat ik mijn lat zou verlagen / mijn verwachtingen zou aanpassen. En vooruitkoken is ook een goed idee.
Iets met liefde doen, vanuit je eigen smaak koken, kan nog steeds betekenen dat er desinteresse is t.a.v. mijn smaak.
Maar zoals ik al zei: ik kan het altijd naar eigen smaak zelf afronden. Het is alleen jammer dat ik dat niet mag vragen of verwachten.
Ze kookt wat ze zelf lekker vindt op de manier dat zij lekker vindt. En dat doet ze met liefde. Maar het is lastig als je het flauw vindt...
verse kruiden snijden: 60 sec. 12 tomaten snijden: 2 minuten.
het is niet eens 10 minuten, maar wel te veel moeite....
Hoe vaak vraag jij je partner om een paar minuten van zijn tijd voor iets dat voor jou belangrijker is dan voor hem?
Ik had al aangegeven dat ik mijn lat zou verlagen / mijn verwachtingen zou aanpassen. En vooruitkoken is ook een goed idee.
Iets met liefde doen, vanuit je eigen smaak koken, kan nog steeds betekenen dat er desinteresse is t.a.v. mijn smaak.
Maar zoals ik al zei: ik kan het altijd naar eigen smaak zelf afronden. Het is alleen jammer dat ik dat niet mag vragen of verwachten.
maandag 28 juli 2014 19:08
quote:objectiviteitswens schreef op 28 juli 2014 @ 19:02:
@ Thordis: je mening is duidelijk.
Ik heb inderdaad graag veel te zeggen over mijn eten. In alle andere dingen ga ik volledig mee met mijn vriendin. Dat doe ik. Voor haar, voor mij, voor de relatie.
Je hebt dus gelijk dat ik graag wil controleren wat ik eet. En veeleisend heb. Op dit punt...!
En ik zou idealiter zien dat in de relatie die ook wordt gezien.
Qua inleving: ja, na een dag werken is eten maken niet altijd makkelijk. Dus ik begrijp dat het zwaar kan zijn. Hoeveel energie krijg je ervan als je partner helemaal gelukkig is met het aangeboden eten?
Tot in welke mate wordt er ingeleefd bij mij? Als iets echt belangrijk is voor mij, waarom is 10 minuten extra tijd dan niet mogelijk?Omdat dat stipje op je buik je navel is, en niet het middelpunt van het universum.
@ Thordis: je mening is duidelijk.
Ik heb inderdaad graag veel te zeggen over mijn eten. In alle andere dingen ga ik volledig mee met mijn vriendin. Dat doe ik. Voor haar, voor mij, voor de relatie.
Je hebt dus gelijk dat ik graag wil controleren wat ik eet. En veeleisend heb. Op dit punt...!
En ik zou idealiter zien dat in de relatie die ook wordt gezien.
Qua inleving: ja, na een dag werken is eten maken niet altijd makkelijk. Dus ik begrijp dat het zwaar kan zijn. Hoeveel energie krijg je ervan als je partner helemaal gelukkig is met het aangeboden eten?
Tot in welke mate wordt er ingeleefd bij mij? Als iets echt belangrijk is voor mij, waarom is 10 minuten extra tijd dan niet mogelijk?Omdat dat stipje op je buik je navel is, en niet het middelpunt van het universum.
maandag 28 juli 2014 19:11
Ik vraag overigens mijn partner nooit zomaar iets. Ik kan me er ook niet bij voorstellen dat je gaat vragen om uitgebreider te koken of om op je rug gekriebeld te worden. Als mijn partner mij wil verwennen komt dat vanuit hém, en andersom ook. Hij zou mij nooit vragen wat jij vraagt, 'is tien minuutjes van je tijd in mij investeren soms teveel gevraagd'. Dat stuit me zelfs nogal tegen de borst.
We vragen elkaar best weleens dingen, maar dan meer 'wil jij morgen de auto even wassen' of 'doe jij morgen de boodschappen?' Maar niet 'wil je in het vervolg uitgebreider koken' of 'kun je niet elke dag even het huis opruimen voor mij?'
Dat is eisen, en dat doe je niet in een relatie. Als jij koken belangrijk vindt dan kook je vaker. Als zij je wil verwennen dan doet ze dat, uit zichzelf, niet omdat hij dat eist.
We vragen elkaar best weleens dingen, maar dan meer 'wil jij morgen de auto even wassen' of 'doe jij morgen de boodschappen?' Maar niet 'wil je in het vervolg uitgebreider koken' of 'kun je niet elke dag even het huis opruimen voor mij?'
Dat is eisen, en dat doe je niet in een relatie. Als jij koken belangrijk vindt dan kook je vaker. Als zij je wil verwennen dan doet ze dat, uit zichzelf, niet omdat hij dat eist.
maandag 28 juli 2014 19:12
Het zal wel komen doordat eten bij mij doordeweeks meer functioneel is dan een hele happening. Maar ik begrijp nog steeds je punt niet.
Als je graag zelfgemaakte pastasaus wilt, dan maak je dat toch van tevoren? Als je het nou in een potje doet dan wil ze ongetwijfeld met liefde dat door de pasta gooien.
Als je graag zelfgemaakte pastasaus wilt, dan maak je dat toch van tevoren? Als je het nou in een potje doet dan wil ze ongetwijfeld met liefde dat door de pasta gooien.
maandag 28 juli 2014 19:12
@ Thordis: geven en nemen. Als ik mezelf als centrum van het universum zou zien, dan had je gelijk. Je leest niet goed volgens mij. Ik kom in alles meer dan tegemoet / ontzorg. Dan mag je iets terugverwachten. Of is jouw relatie niet gebaseerd op gelijkwaardigheid; geven en nemen; dingen voor elkaar over hebben? Je trekt verkeerde conclusies. 3 - 10 minuten vragen vind ik zelf niet raar. Maar kan me voorstellen dat je vindt dat ik een zeurpiet ben op dit onderwerp. Het is een gevoelig onderwerp voor me...!
maandag 28 juli 2014 19:18
Is het iets moois dat als je partner iets vraagt dat je dit doet?
Zo heb ik dat op eigenlijk alles. Maar krijg dat niet terug.
Dus zie ongelijkheid.
Ik ga meer vooruitkoken. En assertiever zijn. Niet alles doen wat mij gevraagd wordt. Dat doe ik namelijk. Dat zorgt voor disbalans.
Dat is hetgeen ik mis: ik zeg ja en doe ja en ontvang nee. Helaas gaat het breder dan het topic was bedoeld.
Ik denk dat het belangrijk is om wensen en behoeften duidelijk te hebben, over en weer. En deze zo goed mogelijk in te vullen zonder jezelf weg te cijferen.
Mijn behoeften zijn anders op dit punt. Dus moet ik een andere oplossing vinden, want ik mag het niet verwachten / vragen. Volgens een aantal mensen hier. En volgens een aantal wel. Maar goed... Dank voor alle input!
Zo heb ik dat op eigenlijk alles. Maar krijg dat niet terug.
Dus zie ongelijkheid.
Ik ga meer vooruitkoken. En assertiever zijn. Niet alles doen wat mij gevraagd wordt. Dat doe ik namelijk. Dat zorgt voor disbalans.
Dat is hetgeen ik mis: ik zeg ja en doe ja en ontvang nee. Helaas gaat het breder dan het topic was bedoeld.
Ik denk dat het belangrijk is om wensen en behoeften duidelijk te hebben, over en weer. En deze zo goed mogelijk in te vullen zonder jezelf weg te cijferen.
Mijn behoeften zijn anders op dit punt. Dus moet ik een andere oplossing vinden, want ik mag het niet verwachten / vragen. Volgens een aantal mensen hier. En volgens een aantal wel. Maar goed... Dank voor alle input!
maandag 28 juli 2014 19:19
Je mag iets terugverwachten? Nee dus. Jij investeert vanuit jouzelf, dat is een wens van jóu, dat doe je niet omdat je dan iets terug mag verwachten,
Jij zit kennelijk in een ongelijkwaardige relatie als je zo moet afmeten wie wat investeert en of je dan wel wat terug krijgt. Ik heb al 15 jaar dezelfde relatie ik heb hier zelfs nog nooit over nagedacht, ook niet over of ik verwend wordt of niet en of hij wel genoeg investeert.
Jij zit kennelijk in een ongelijkwaardige relatie als je zo moet afmeten wie wat investeert en of je dan wel wat terug krijgt. Ik heb al 15 jaar dezelfde relatie ik heb hier zelfs nog nooit over nagedacht, ook niet over of ik verwend wordt of niet en of hij wel genoeg investeert.
maandag 28 juli 2014 19:22
@ Thordis: denk dat je gelijk hebt! Geven en nemen moet en kun je niet benoemen, noch moet je dit willen... Zorgt voor spanningen.
Iets doen voor een ander moet intrinsiek zijn. Inderdaad: je kan het niet eisen. Maar hoe voelt het wanneer je iets (in mijn beleving) kleins vraagt en dat wordt niet beantwoordt? Vragen, niet eisen.
Iets doen voor een ander moet intrinsiek zijn. Inderdaad: je kan het niet eisen. Maar hoe voelt het wanneer je iets (in mijn beleving) kleins vraagt en dat wordt niet beantwoordt? Vragen, niet eisen.
maandag 28 juli 2014 19:23
Wij zijn maar met zijn tweeën. Het bepalen wat er gegeten wordt is eerder een last dan een lust, dus in de praktijk bepaalt degene die kookt. Of eigenlijk degene die de wekelijkse boodschappen doet.
Maar we weten wel van elkaar wat we lusten, dus ik zal niet snel iets kopen wat hij afschuwelijk vindt en hij niet zo snel wat ik afschuwelijk vind. Daar tussenin is alles prima.
Maar we weten wel van elkaar wat we lusten, dus ik zal niet snel iets kopen wat hij afschuwelijk vindt en hij niet zo snel wat ik afschuwelijk vind. Daar tussenin is alles prima.
maandag 28 juli 2014 19:28
Oh men, ik heb alleen de laatste blz gelezen nu, maar krijg helemaal de kriebels van jouw denkwijze.
Hoeveel energie ik er van krijg als ik zie dat mijn lief iets wegpeuzelt wat hij heeeeerlijjk vindt en wat ik voor hem bereid heb? Nou nul. Want koken is nog steeds koken.
Ik ben blij dat hij tevreden is met zijn maaltje en zie mijn vriend graag tevreden, maar na een dag werken is koken nog steeds een rotklus die een van ons (of samen) moet opknappen.
En als ik niet gewerkt heb die dag en hij wel, kan het nog steeds voorkomen dat ik zeg dat ik geen zin heb om te koken en dat hij dat doet.
Wij houden geen score bij en zodra hij vanalles van me zou verwachten met de beweegredenen die jij noemt (uitgedrukt in seconden ) zou het snel einde oefening zijn.
Hoeveel energie ik er van krijg als ik zie dat mijn lief iets wegpeuzelt wat hij heeeeerlijjk vindt en wat ik voor hem bereid heb? Nou nul. Want koken is nog steeds koken.
Ik ben blij dat hij tevreden is met zijn maaltje en zie mijn vriend graag tevreden, maar na een dag werken is koken nog steeds een rotklus die een van ons (of samen) moet opknappen.
En als ik niet gewerkt heb die dag en hij wel, kan het nog steeds voorkomen dat ik zeg dat ik geen zin heb om te koken en dat hij dat doet.
Wij houden geen score bij en zodra hij vanalles van me zou verwachten met de beweegredenen die jij noemt (uitgedrukt in seconden ) zou het snel einde oefening zijn.
maandag 28 juli 2014 19:30
Hier geldt wel: koken is bepalen!
Kinderen en man en ik lusten bijna alles, gelukkig. En ja die 1 vindt dit lekker en de ander dat. Ik kan niet iedereen tevreden houden en dat wil ik ook niet.
Soms een makkelijke dag met een 'wereldgerecht' en soms (heel soms) een culinair hoogstandje. Maar vaak 'gewone' kost.
Kinderen en man en ik lusten bijna alles, gelukkig. En ja die 1 vindt dit lekker en de ander dat. Ik kan niet iedereen tevreden houden en dat wil ik ook niet.
Soms een makkelijke dag met een 'wereldgerecht' en soms (heel soms) een culinair hoogstandje. Maar vaak 'gewone' kost.
maandag 28 juli 2014 19:34
@ Theia... ik houd geen scores bij. Ik zal wel een simpele ziel zijn in deze die zeurt... Ik vraag om geen potje te openen maar om een paar dingen te snijden. Dat is veeleisend. Blijkbaar. Het is een rotklus, maar met een paar minuten extra smaakt het (voor mij in ieder geval wel..) 2x zo lekker. Gelukkig denken andere mensen hier er wel hetzelfde over en ben ik niet helemaal alleen. Ik ben kritisch, dat klopt. Waarschijnlijk te kritisch. Maar de ontvangen reacties zijn daarom welkom. Bewustwording.
maandag 28 juli 2014 19:42
Ik vraag soms wel aan mijn vriend of hij het goed vind als we bijvoorbeels nasi eten. Maar het komt vaak genoeg voor dat ik gewoon zelf wat heb verzonnen zonder het te overleggen. Gelukkig is hij erg makkelijk. Ik zal nooit iets maken dat hij echt niet lust maar hij lust bijna alles.
Ik begrijp best dat mijn moeder vroeger geen rekening hield met waar iedereen trek in had met drie kinderen en een man. Als we echt iets niet lustte maakte ze natuurlijk wat anders voor diegen. Maar meestal aten we gewoon wat de pot schafte en zo zou ik het ook doen.
Ik begrijp best dat mijn moeder vroeger geen rekening hield met waar iedereen trek in had met drie kinderen en een man. Als we echt iets niet lustte maakte ze natuurlijk wat anders voor diegen. Maar meestal aten we gewoon wat de pot schafte en zo zou ik het ook doen.
maandag 28 juli 2014 19:43
Als man bepaalde wensen heeft voor het eten mag hij mij dat gerust laten weten, maar dan moet het wel haalbaar zijn. Maar, ik doe dat omdat ik hem daar blij mee maak. Dat bepaal ik zelf. Als het niet gaat, dan mag hij het zelf doen. Als hij vervolgens dan nog op mij blijft aandringen dat ik het moet doen, mag hij in de hoogste boom klimmen. Als hij iets perse wilt, moet hij er tijd voor maken en alle aangeboden hulp is meegenomen. Ik heb het ook regelmatig in mijn bol dat ik meer biologisch/vers/zonder E-nummers wil eten. Dat vind man allemaal prima, als ik er maar de boodschappen voor doe en moeilijke recepten maak. Hij wil dan gerust dan eens wat meenemen van de supermarkt of een keertje koken, maar dat is dan een gunst en daar kan ik het mee doen. Helemaal prima, maar zo werkt het ook ins ons huishouden. En het zou je sieren hetzelfde te doen.
maandag 28 juli 2014 20:11
quote:objectiviteitswens schreef op 28 juli 2014 @ 19:09:
Mijn werkdagen zijn van 08.00 tot 21.00u van ma tot do.
Is dus technisch haalbaar, maar praktisch gezien niet.
Dank voor de tip trouwens...!
Ik ben blij dat je support dat meer vers en meer smaak net lekkerder is dan uit een potje.
Je schrijft eerder dat "lekker" koken maar een kleine moeite is die nog geen 10 minuten duurt. Wat maakt het dan uit of je om 9 uur of om half tien eet. Als mijn vriend zo zou zeveren, mag hij het inderdaad zelf doen. Voor sommige mensen is koken echt een taak die ze niet leuk vinden en waar ze zo weinig mogelijk tijd aan besteden. Als je dat niet bevalt, moet je het zelf doen.
Ik krijg een beetje dit beeld bij je, TO:
http://americanmemoryofth ... /180419511/halloween1.jpg
Mijn werkdagen zijn van 08.00 tot 21.00u van ma tot do.
Is dus technisch haalbaar, maar praktisch gezien niet.
Dank voor de tip trouwens...!
Ik ben blij dat je support dat meer vers en meer smaak net lekkerder is dan uit een potje.
Je schrijft eerder dat "lekker" koken maar een kleine moeite is die nog geen 10 minuten duurt. Wat maakt het dan uit of je om 9 uur of om half tien eet. Als mijn vriend zo zou zeveren, mag hij het inderdaad zelf doen. Voor sommige mensen is koken echt een taak die ze niet leuk vinden en waar ze zo weinig mogelijk tijd aan besteden. Als je dat niet bevalt, moet je het zelf doen.
Ik krijg een beetje dit beeld bij je, TO:
http://americanmemoryofth ... /180419511/halloween1.jpg
