Relaties
alle pijlers
Verloofd, maar twijfels!
dinsdag 22 juli 2014 13:59
Ik zit met mijn handen in het haar. Ik weet niet wat ik moet denken/doen en hoop hierover met jullie te kunnen reflecteren 
Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.
Ik zit in een stabiele relatie met mijn vriend die goed verloopt zonder ruzies. Mijn vriend is een rustige, intelligente, knappe man. Echter ik heb het gevoel dat het saai is geworden en begin mij meer te ergeren. Zo is hij een rationeel persoon en ik mis de aandacht, de complimentjes en het lief zijn. Dit merk je in sociale situaties ook dat hij wat koeler en afstandelijker overkomt in tegenstelling tot mij (de spontane, sociale en warme persoon). Qua persoon verschillen we echt op dit vlak.
Ik weet nu echt niet of ik moet trouwen met mijn vriend - moet ik de relatie beëndigen en wachten tot ik iemand ontmoet waar ik dat allemaal wel bij heb, bestaat dat wel en is dat realistisch? Maar als de verliefdheid over is, dan komt ik misschien weer op ditzelfde punt? Het gras is toch groener aan de overkant?
Pffff ik hem objectieve raad nodig, alvast bedankt voor het lezen van mijn post
Update:
Even een update...
Ik heb met mijn moeder er ook eens over gepraat. Het was verrassend: zij vertelde mij ook dat ik vooral moet kijken naar de positieve dingen. Ik heb namelijk wel een hele goede relatie en ik kan niet verwachten dat alles perfect is. Ze ziet ons wel goed samen.
Ik voel mij vaak ook goed, maar ik heb nog niet het wauw gevoel van we gaan trouwen (dat ik een half jaar terug wel had!!)teruggekregen. Ik blijf in mijn achterhoofd de twijfel hebben of ik met een rationeel persoon echt gelukkig kan zijn voor de rest van mijn leven... Verschrikkelijk is dit, ik heb echt momenten van ja dit wil ik gewoon niet missen want het is ook wel super dat je altijd rustig met hem kan praten zonder bevliegingen of met woorden naar elkaar smijten (ik kan soms wel zo doen). Het is gemakkelijk en smooth tussen ons. En andere momenten denk ik dan: dit zou toch leuker zijn met een andere minder rationele persoon waar ik meer spontaniteit zou mee hebben, meer kunnen lachen, 'andere' soort gesprekken kunnen hebben, meer voelen...
Ik heb het met hem er ook nog vorige week over gehad, ik merk dat ik terug meer wil voelen. Omdat onze relatie net zo goed loopt, is het meer een geoliede machine, maar de spark, echt voelen met heel mijn hart, daar struikel ik
Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.
Ik zit in een stabiele relatie met mijn vriend die goed verloopt zonder ruzies. Mijn vriend is een rustige, intelligente, knappe man. Echter ik heb het gevoel dat het saai is geworden en begin mij meer te ergeren. Zo is hij een rationeel persoon en ik mis de aandacht, de complimentjes en het lief zijn. Dit merk je in sociale situaties ook dat hij wat koeler en afstandelijker overkomt in tegenstelling tot mij (de spontane, sociale en warme persoon). Qua persoon verschillen we echt op dit vlak.
Ik weet nu echt niet of ik moet trouwen met mijn vriend - moet ik de relatie beëndigen en wachten tot ik iemand ontmoet waar ik dat allemaal wel bij heb, bestaat dat wel en is dat realistisch? Maar als de verliefdheid over is, dan komt ik misschien weer op ditzelfde punt? Het gras is toch groener aan de overkant?
Pffff ik hem objectieve raad nodig, alvast bedankt voor het lezen van mijn post
Update:
Even een update...
Ik heb met mijn moeder er ook eens over gepraat. Het was verrassend: zij vertelde mij ook dat ik vooral moet kijken naar de positieve dingen. Ik heb namelijk wel een hele goede relatie en ik kan niet verwachten dat alles perfect is. Ze ziet ons wel goed samen.
Ik voel mij vaak ook goed, maar ik heb nog niet het wauw gevoel van we gaan trouwen (dat ik een half jaar terug wel had!!)teruggekregen. Ik blijf in mijn achterhoofd de twijfel hebben of ik met een rationeel persoon echt gelukkig kan zijn voor de rest van mijn leven... Verschrikkelijk is dit, ik heb echt momenten van ja dit wil ik gewoon niet missen want het is ook wel super dat je altijd rustig met hem kan praten zonder bevliegingen of met woorden naar elkaar smijten (ik kan soms wel zo doen). Het is gemakkelijk en smooth tussen ons. En andere momenten denk ik dan: dit zou toch leuker zijn met een andere minder rationele persoon waar ik meer spontaniteit zou mee hebben, meer kunnen lachen, 'andere' soort gesprekken kunnen hebben, meer voelen...
Ik heb het met hem er ook nog vorige week over gehad, ik merk dat ik terug meer wil voelen. Omdat onze relatie net zo goed loopt, is het meer een geoliede machine, maar de spark, echt voelen met heel mijn hart, daar struikel ik
vrijdag 25 juli 2014 22:57
Wow.. Het lijkt mij niks om zo een 'ingewikkelde' relatie te hebben zoals sommigen. Begrijp me niet verkeerd, ieder zijn potje of dekseltje.
Ik hoef nooit na te denken wat mijn vriend misschien denkt. Ik hoef hem niet uit te leggen wat ik voel en ik hoef het hem ook niet logisch te vertellen. Soms verschillen we van mening en kunnen we uren discussieren. Ik vind zijn kijk op dingen soms heel verhelderend.
Ik hoef nooit na te denken wat mijn vriend misschien denkt. Ik hoef hem niet uit te leggen wat ik voel en ik hoef het hem ook niet logisch te vertellen. Soms verschillen we van mening en kunnen we uren discussieren. Ik vind zijn kijk op dingen soms heel verhelderend.
zaterdag 26 juli 2014 17:21
quote:ladyveraa schreef op 25 juli 2014 @ 23:14:
Hoezo wachten tot je iemand anders ontmoet??? Ben je bang om alleen te zijn ofzo? PffNee daar komt het absoluut niet op neer, zie nu dat je het in mijn post ook zo kon interpreteren maar dan ben je blijkbaar de eerste. Het het aangepast om misverstanden te vermijden.
Hoezo wachten tot je iemand anders ontmoet??? Ben je bang om alleen te zijn ofzo? PffNee daar komt het absoluut niet op neer, zie nu dat je het in mijn post ook zo kon interpreteren maar dan ben je blijkbaar de eerste. Het het aangepast om misverstanden te vermijden.
zaterdag 26 juli 2014 18:48
Heb met hem hierover gepraat, het moest daarstraks er echt uit met tranen inclusief. Heb verteld dat ik mij slecht voel over ons en dat ik het lief zijn/aandacht/complimentjes/gezellig samen/passie mis. Hij bleef heel rustig en kalm en we hebben gepraat.
Hij gaf aan dat ik het zelf ook niet kwam opzoeken, maar ik sloot mij ook meer af omdat hij in de zetel altijd koel/afstandelijk aan het werken was en dan is dat echt niet uitnodigend om hem te komen knuffelen, ik wil ook niet om aandacht smeken. Maar hij zegt dan weer dat ik hem op tijd moet komen opeisen omdat hij in zijn werk opgaat. Dus het ligt dan ook deels aan mij kwam het op neer. En is ook een deel waar op het vlak van lief zijn, ik liet wel merken dat ik de laatste tijd me meer ergerde aan hem en werd ook kouder aan hem toe, voelde mij ook geslotener worden. Als iemand niet spontaan op mijn knuffels terug reageert, dan blijf ik dit toch niet doen?
Hij gaf ook aan dat we wel een goede match zijn op rationeel/emotioneel omdat we dan elkaars gebreken aanvullen. Ik zou meer voor het emotionele zorgen in de relatie en hij brengt mij dan weer rust zodat ik minder stressy ben.
Ik denk dat het nu wat afwachten wordt, zien hoe het verder loopt en hopelijk gaat mijn verward/negatief gevoel weg...
Hij gaf aan dat ik het zelf ook niet kwam opzoeken, maar ik sloot mij ook meer af omdat hij in de zetel altijd koel/afstandelijk aan het werken was en dan is dat echt niet uitnodigend om hem te komen knuffelen, ik wil ook niet om aandacht smeken. Maar hij zegt dan weer dat ik hem op tijd moet komen opeisen omdat hij in zijn werk opgaat. Dus het ligt dan ook deels aan mij kwam het op neer. En is ook een deel waar op het vlak van lief zijn, ik liet wel merken dat ik de laatste tijd me meer ergerde aan hem en werd ook kouder aan hem toe, voelde mij ook geslotener worden. Als iemand niet spontaan op mijn knuffels terug reageert, dan blijf ik dit toch niet doen?
Hij gaf ook aan dat we wel een goede match zijn op rationeel/emotioneel omdat we dan elkaars gebreken aanvullen. Ik zou meer voor het emotionele zorgen in de relatie en hij brengt mij dan weer rust zodat ik minder stressy ben.
Ik denk dat het nu wat afwachten wordt, zien hoe het verder loopt en hopelijk gaat mijn verward/negatief gevoel weg...
zaterdag 26 juli 2014 21:36
Heb jij een relatie met mijn ex? Want toen ik met hem het gesprek aanging kwam het op precies hetzelfde neer namelijk. Ik moest hem erop attenderen, ik moest het aan hem vragen. En o ja die dat ik zelf ook afstandelijk deed kwam ook voorbij. Ik was de stille afwijzingen namelijk zat op een gegeven moment en pakte dan ook mijn laptop en ja dat was ook niet uitnodigend bla bla bla bla.
Als ik nu met mijn laptopje zit dan schuift mijn vriend vanzelf wel mijn kant op en komt hij kroelen en dan klap ik het ding dicht en kroel ik terug. Maken we geen woord aan vuil. Terwijl het bij ex hele psychologische oorlogvoering leek van "Ja maar jij zit achter je pc ja maar JIJ zat achter je laptop ja maar JIJJJ reageert niet op mijn knuffels JA maar JIJ had het moeten vragen."
Ik ben benieuwd of jouw gevoel weggaat. Klinkt op mij alsof hij je verwijten terugkaatst en je het gevoel geeft dat het dus aan jou ligt. Want joh gekkie JIJ had het moeten aangeven. Dan denk ik NEE ei, JIJ had ook gewoon knuffel komen brengen.
Als ik nu met mijn laptopje zit dan schuift mijn vriend vanzelf wel mijn kant op en komt hij kroelen en dan klap ik het ding dicht en kroel ik terug. Maken we geen woord aan vuil. Terwijl het bij ex hele psychologische oorlogvoering leek van "Ja maar jij zit achter je pc ja maar JIJ zat achter je laptop ja maar JIJJJ reageert niet op mijn knuffels JA maar JIJ had het moeten vragen."
Ik ben benieuwd of jouw gevoel weggaat. Klinkt op mij alsof hij je verwijten terugkaatst en je het gevoel geeft dat het dus aan jou ligt. Want joh gekkie JIJ had het moeten aangeven. Dan denk ik NEE ei, JIJ had ook gewoon knuffel komen brengen.
dinsdag 29 juli 2014 18:48
Jeetje Appelsientje! Dit lijkt mijn verhaal wel. Ik zit met precies dezelfde twijfels. Wij zijn alleen niet verloofd én wel al een stuk langer bij elkaar..
Wijsheid van iemand anders gaat niet komen; niemand anders kan je vertellen wat je moet doen. Daar moet je helemaal zelf achterkomen. Uit ervaring weet ik dat het verdomde moeilijk is.
Twijfel aan mezelf, voel me een ondankbaar mens. Heb het idee dat ik in mijn handjes moet knijpen met deze relatie!
Maar.. De passie is er niet. Er ontbreekt wel degelijk iets. Ís dat voldoende 'gevoel' om iemand niet meer als partner te willen? Potverdorie. Wat zou ik graag willen dat iemand mij vertelt dat ik een bepaalde keuze moet maken en dat ik vast nog gelukkig ga worden.. Heel. Veel. Twijfel. En onzekerheid.
Ik wens je veel sterkte!
Wijsheid van iemand anders gaat niet komen; niemand anders kan je vertellen wat je moet doen. Daar moet je helemaal zelf achterkomen. Uit ervaring weet ik dat het verdomde moeilijk is.
Twijfel aan mezelf, voel me een ondankbaar mens. Heb het idee dat ik in mijn handjes moet knijpen met deze relatie!
Maar.. De passie is er niet. Er ontbreekt wel degelijk iets. Ís dat voldoende 'gevoel' om iemand niet meer als partner te willen? Potverdorie. Wat zou ik graag willen dat iemand mij vertelt dat ik een bepaalde keuze moet maken en dat ik vast nog gelukkig ga worden.. Heel. Veel. Twijfel. En onzekerheid.
Ik wens je veel sterkte!
donderdag 31 juli 2014 00:47
als je nu al twijfelt, moet je het gewoon niet doen.
Er over praten helpt zoiezo heel erg goed, mijn nieuwe vriend en ik doen niks anders dan praten.
En dat helpt!
Praten helpt! En openheid des te meer! Als je niet open bent naar elkaar, dan gaat het zoiezo niet werken. En dan komt het ook nooit meer goed.
Ik zag dat wel met mijn aanstaande(!) exman.
We zijn 3 jaar en een paar maanden bij elkaar geweest in totaal.
Maar omdat hij absoluut niet open naar mij was, en alles maar voor zichzelf hield enzo en dingen verzweeg en alles, liep het fout. En ook wel om meerdere redenen maar goed.
Openheid en praten is de sleutel van het succes in je relatie/huwelijk.
Dus ik zou zeggen, praat er over met je verloofde, wees open, dan weet hij ook waar hij aan toe is.
En wie weet komen jullie allebei wel tot de conclusie dat het niet meer werkt tussen jullie.
Succes!
Er over praten helpt zoiezo heel erg goed, mijn nieuwe vriend en ik doen niks anders dan praten.
En dat helpt!
Praten helpt! En openheid des te meer! Als je niet open bent naar elkaar, dan gaat het zoiezo niet werken. En dan komt het ook nooit meer goed.
Ik zag dat wel met mijn aanstaande(!) exman.
We zijn 3 jaar en een paar maanden bij elkaar geweest in totaal.
Maar omdat hij absoluut niet open naar mij was, en alles maar voor zichzelf hield enzo en dingen verzweeg en alles, liep het fout. En ook wel om meerdere redenen maar goed.
Openheid en praten is de sleutel van het succes in je relatie/huwelijk.
Dus ik zou zeggen, praat er over met je verloofde, wees open, dan weet hij ook waar hij aan toe is.
En wie weet komen jullie allebei wel tot de conclusie dat het niet meer werkt tussen jullie.
Succes!
donderdag 31 juli 2014 00:57
quote:appelsientje_ schreef op 26 juli 2014 @ 18:48:
Heb met hem hierover gepraat, het moest daarstraks er echt uit met tranen inclusief. Heb verteld dat ik mij slecht voel over ons en dat ik het lief zijn/aandacht/complimentjes/gezellig samen/passie mis. Hij bleef heel rustig en kalm en we hebben gepraat.
Hij gaf aan dat ik het zelf ook niet kwam opzoeken, maar ik sloot mij ook meer af omdat hij in de zetel altijd koel/afstandelijk aan het werken was en dan is dat echt niet uitnodigend om hem te komen knuffelen, ik wil ook niet om aandacht smeken. Maar hij zegt dan weer dat ik hem op tijd moet komen opeisen omdat hij in zijn werk opgaat. Dus het ligt dan ook deels aan mij kwam het op neer. En is ook een deel waar op het vlak van lief zijn, ik liet wel merken dat ik de laatste tijd me meer ergerde aan hem en werd ook kouder aan hem toe, voelde mij ook geslotener worden. Als iemand niet spontaan op mijn knuffels terug reageert, dan blijf ik dit toch niet doen?
Hij gaf ook aan dat we wel een goede match zijn op rationeel/emotioneel omdat we dan elkaars gebreken aanvullen. Ik zou meer voor het emotionele zorgen in de relatie en hij brengt mij dan weer rust zodat ik minder stressy ben.
Ik denk dat het nu wat afwachten wordt, zien hoe het verder loopt en hopelijk gaat mijn verward/negatief gevoel weg...
Och jezus dat gaat echt niet werken!
Ik herken zoveel in mijn aanstaande exman hierin wat ik van jou lees over jouw verloofde..
Die gozer is gewoon computerverslaafd!
En dat is mijn aanstaande exman ook...
En hij doet niks anders als de hele godganse dag spelletjes op internet, facebook, computerspellen...
Op n geven moment was het zelfs zo erg, hij zat achter zijn laptop, ik zat achter mijn computer en de enige manier van communiceren was met elkaar chatten via facebook, terwijl we in de zelfde ruimte waren!!!
Ik werd dat zo zat na een poos dat ik er per direct mee ben gestopt en hem er heeeeeel vaak op heb aangesproken, maar hij werd er alleen maar kwaaier en kwaaier om en hij maakte er van dat hij helemaal niks meer mocht op computergebied.
Ik wens je nogmaals heel erg veel sterkte toe, en ik hóóp echt voor je dat hij toch wat minder achter dat stomme ding gaat zitten...
Als je een relatie hebt en bij elkaar bent, en van elkaar wilt genieten, moet je geen internet/computerrelatie opbouwen. Maar ja dat is hoe ik er over denk. Dat is mijn ervaring met mijn aanstaande exman.
Heb met hem hierover gepraat, het moest daarstraks er echt uit met tranen inclusief. Heb verteld dat ik mij slecht voel over ons en dat ik het lief zijn/aandacht/complimentjes/gezellig samen/passie mis. Hij bleef heel rustig en kalm en we hebben gepraat.
Hij gaf aan dat ik het zelf ook niet kwam opzoeken, maar ik sloot mij ook meer af omdat hij in de zetel altijd koel/afstandelijk aan het werken was en dan is dat echt niet uitnodigend om hem te komen knuffelen, ik wil ook niet om aandacht smeken. Maar hij zegt dan weer dat ik hem op tijd moet komen opeisen omdat hij in zijn werk opgaat. Dus het ligt dan ook deels aan mij kwam het op neer. En is ook een deel waar op het vlak van lief zijn, ik liet wel merken dat ik de laatste tijd me meer ergerde aan hem en werd ook kouder aan hem toe, voelde mij ook geslotener worden. Als iemand niet spontaan op mijn knuffels terug reageert, dan blijf ik dit toch niet doen?
Hij gaf ook aan dat we wel een goede match zijn op rationeel/emotioneel omdat we dan elkaars gebreken aanvullen. Ik zou meer voor het emotionele zorgen in de relatie en hij brengt mij dan weer rust zodat ik minder stressy ben.
Ik denk dat het nu wat afwachten wordt, zien hoe het verder loopt en hopelijk gaat mijn verward/negatief gevoel weg...
Och jezus dat gaat echt niet werken!
Ik herken zoveel in mijn aanstaande exman hierin wat ik van jou lees over jouw verloofde..
Die gozer is gewoon computerverslaafd!
En dat is mijn aanstaande exman ook...
En hij doet niks anders als de hele godganse dag spelletjes op internet, facebook, computerspellen...
Op n geven moment was het zelfs zo erg, hij zat achter zijn laptop, ik zat achter mijn computer en de enige manier van communiceren was met elkaar chatten via facebook, terwijl we in de zelfde ruimte waren!!!
Ik werd dat zo zat na een poos dat ik er per direct mee ben gestopt en hem er heeeeeel vaak op heb aangesproken, maar hij werd er alleen maar kwaaier en kwaaier om en hij maakte er van dat hij helemaal niks meer mocht op computergebied.
Ik wens je nogmaals heel erg veel sterkte toe, en ik hóóp echt voor je dat hij toch wat minder achter dat stomme ding gaat zitten...
Als je een relatie hebt en bij elkaar bent, en van elkaar wilt genieten, moet je geen internet/computerrelatie opbouwen. Maar ja dat is hoe ik er over denk. Dat is mijn ervaring met mijn aanstaande exman.
zondag 3 augustus 2014 11:23
quote:extreemverliefd schreef op 31 juli 2014 @ 00:57:
[...]
Och jezus dat gaat echt niet werken!
Ik herken zoveel in mijn aanstaande exman hierin wat ik van jou lees over jouw verloofde..
Die gozer is gewoon computerverslaafd!
En dat is mijn aanstaande exman ook...
En hij doet niks anders als de hele godganse dag spelletjes op internet, facebook, computerspellen...
Op n geven moment was het zelfs zo erg, hij zat achter zijn laptop, ik zat achter mijn computer en de enige manier van communiceren was met elkaar chatten via facebook, terwijl we in de zelfde ruimte waren!!!
Ik werd dat zo zat na een poos dat ik er per direct mee ben gestopt en hem er heeeeeel vaak op heb aangesproken, maar hij werd er alleen maar kwaaier en kwaaier om en hij maakte er van dat hij helemaal niks meer mocht op computergebied.
Ik wens je nogmaals heel erg veel sterkte toe, en ik hóóp echt voor je dat hij toch wat minder achter dat stomme ding gaat zitten...
Als je een relatie hebt en bij elkaar bent, en van elkaar wilt genieten, moet je geen internet/computerrelatie opbouwen. Maar ja dat is hoe ik er over denk. Dat is mijn ervaring met mijn aanstaande exman.
Jaa maar zo zijn er ook wel veel goede dingen die hem het wel maken. Zo bijvoorbeeld had hij deze week gekookt (hij is altijd wel de kok) toen een vriendin bleef eten. Zat ik met haar gezellig op ons terras terwijl dat hij bezig was om super lekker te koken en er veel tijd ingestoken had en wij werden toen dan bediend, en dan waardeer ik dat ook heel hard
Maar dan kwam mijn moeder bijvoorbeeld op bezoek en dan zei hij weinig tegen haar (hij vindt het moeilijk om over koetjes en kalfjes te praten, meer enkel over feiten enzo heeft hij ook wel bij die andere vriendin die was blijven eten). En dan voel je wel wat spanning, dan is hij wat afwezig. Ik weet dat mijn moeder dat ook erg vindt dat hij zo is, want zij is ook een heel gevoelige (vroeger zei ze hier vaak iets over tegen mij, wat ik héél ambetant vond. Ben toen een keer kwaad over geworden en had gezegd dat ik het niet leuk vond dat ze dat vaak zei. Voor mij wogen de andere dingen veel harder door toen, hij heeft veel andere positieve punten en onze relatie zit toch goed met weinig ruzie? Nu zegt ze er niets meer van, maar ben ik het hier die nu erover hard struikelt).
En begin nu meer het vrijgezellenleven te missen... wil kunnen doen wat ik wil, verliefdheidsgevoelens en passie voelen (ik denk vaak terug hoe het op dat vlak met een ex was en kan zijn, hoewel er toen andere dingen fout waren), maar ik weet dat als ik single ben dat ik mij heel hard zou afvragen of ik niet heel dom geweest ben om hem te laten gaan.
[...]
Och jezus dat gaat echt niet werken!
Ik herken zoveel in mijn aanstaande exman hierin wat ik van jou lees over jouw verloofde..
Die gozer is gewoon computerverslaafd!
En dat is mijn aanstaande exman ook...
En hij doet niks anders als de hele godganse dag spelletjes op internet, facebook, computerspellen...
Op n geven moment was het zelfs zo erg, hij zat achter zijn laptop, ik zat achter mijn computer en de enige manier van communiceren was met elkaar chatten via facebook, terwijl we in de zelfde ruimte waren!!!
Ik werd dat zo zat na een poos dat ik er per direct mee ben gestopt en hem er heeeeeel vaak op heb aangesproken, maar hij werd er alleen maar kwaaier en kwaaier om en hij maakte er van dat hij helemaal niks meer mocht op computergebied.
Ik wens je nogmaals heel erg veel sterkte toe, en ik hóóp echt voor je dat hij toch wat minder achter dat stomme ding gaat zitten...
Als je een relatie hebt en bij elkaar bent, en van elkaar wilt genieten, moet je geen internet/computerrelatie opbouwen. Maar ja dat is hoe ik er over denk. Dat is mijn ervaring met mijn aanstaande exman.
Jaa maar zo zijn er ook wel veel goede dingen die hem het wel maken. Zo bijvoorbeeld had hij deze week gekookt (hij is altijd wel de kok) toen een vriendin bleef eten. Zat ik met haar gezellig op ons terras terwijl dat hij bezig was om super lekker te koken en er veel tijd ingestoken had en wij werden toen dan bediend, en dan waardeer ik dat ook heel hard
Maar dan kwam mijn moeder bijvoorbeeld op bezoek en dan zei hij weinig tegen haar (hij vindt het moeilijk om over koetjes en kalfjes te praten, meer enkel over feiten enzo heeft hij ook wel bij die andere vriendin die was blijven eten). En dan voel je wel wat spanning, dan is hij wat afwezig. Ik weet dat mijn moeder dat ook erg vindt dat hij zo is, want zij is ook een heel gevoelige (vroeger zei ze hier vaak iets over tegen mij, wat ik héél ambetant vond. Ben toen een keer kwaad over geworden en had gezegd dat ik het niet leuk vond dat ze dat vaak zei. Voor mij wogen de andere dingen veel harder door toen, hij heeft veel andere positieve punten en onze relatie zit toch goed met weinig ruzie? Nu zegt ze er niets meer van, maar ben ik het hier die nu erover hard struikelt).
En begin nu meer het vrijgezellenleven te missen... wil kunnen doen wat ik wil, verliefdheidsgevoelens en passie voelen (ik denk vaak terug hoe het op dat vlak met een ex was en kan zijn, hoewel er toen andere dingen fout waren), maar ik weet dat als ik single ben dat ik mij heel hard zou afvragen of ik niet heel dom geweest ben om hem te laten gaan.
zondag 3 augustus 2014 11:27
Dus het gaat hier over een man die zijn partner graag verzorgd en ziet maar die niet weet wat hij tegen zijn schoonmoeder moet zeggen? En over een vrouw die eigenlijk liever weer de spanning van het vrijgezellenleven wil voelen maar liever niet het emotionele comfort van een man die om haar geeft wil opgeven?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 3 augustus 2014 11:30
quote:Enn schreef op 03 augustus 2014 @ 11:27:
Dus het gaat hier over een man die zijn partner graag verzorgd en ziet maar die niet weet wat hij tegen zijn schoonmoeder moet zeggen? En over een vrouw die eigenlijk liever weer de spanning van het vrijgezellenleven wil voelen maar liever niet het emotionele comfort van een man die om haar geeft wil opgeven?
Ja/nee
Je moet dit bekijken in het geheel met mijn andere posts, anders is mijn vorige post uit de context getrokken
Dus het gaat hier over een man die zijn partner graag verzorgd en ziet maar die niet weet wat hij tegen zijn schoonmoeder moet zeggen? En over een vrouw die eigenlijk liever weer de spanning van het vrijgezellenleven wil voelen maar liever niet het emotionele comfort van een man die om haar geeft wil opgeven?
Ja/nee
Je moet dit bekijken in het geheel met mijn andere posts, anders is mijn vorige post uit de context getrokken
maandag 18 augustus 2014 14:06
Begin vorige week hebben we nog gepraat, ik heb echt duidelijk gezegd dat ik twijfel. Er ligt nog een factuur te wachten voor onze trouw maar ik wil hem niet al betalen met de gedachte van "misschien is het weggegooid geld...". Hij gaf aan dat hij zich machteloos voelt omdat het over zijn persoonlijkheid ook gaat. Typisch voor hem hij bleef zo rustig bij dat gesprek en was hij echt zo kalm!!! (ik zou zelf in paniek geschoten hebben bij manier van spreken). Ik heb aangegeven dat ik het niet meer weet en dat ik met gemengde gevoelens zit ja en nee
Maar vorige week hadden we samen 4 dagen verlof en we zijn heel de tijd bij elkaar geweest en we hadden het wel erg leuk! Hij geeft me meer aandacht, laat meer zien dat hij lief is en dat heb ik wel gemist. Dus momenteel voel ik me goed en zijn mijn negatieve gedachten weg. Nu heb ik alleen schrik of deze nog terug gaan komen of niet dus afwachten zeker??
Maar vorige week hadden we samen 4 dagen verlof en we zijn heel de tijd bij elkaar geweest en we hadden het wel erg leuk! Hij geeft me meer aandacht, laat meer zien dat hij lief is en dat heb ik wel gemist. Dus momenteel voel ik me goed en zijn mijn negatieve gedachten weg. Nu heb ik alleen schrik of deze nog terug gaan komen of niet dus afwachten zeker??
maandag 18 augustus 2014 14:21
maandag 18 augustus 2014 14:22
Ik kan je niet adviseren wat je moet doen. Die keus is uiteindelijk aan jou maar ik wil je wel het volgende meegeven.
De twijfels die jij beschrijft zijn vooral twijfels over de persoon, niet de omstandigheden. Jullie omstandigheden, als ik het zo lees, zijn prima: niets staat een gelukkig huwelijk in de weg.
Echter, met zijn persoon heb jij een probleem. Omstandigheden kun je (wellicht) veranderen, een persoon doorgaans niet. Bovendien geldt dat je dat ook niet zo moeten willen, want hij heeft net zo veel recht te zijn wie hij is als dat jij dat hebt. Een gulden midden weg zit er niet in en dus moet jij, als jij dit huwelijk doorzet, er rekening mee houden dat bepaalde dingen zo zullen blijven. Kun jij dit? Ben jij gelukkig genoeg? Denk jij deze persoon "eewige trouw" te kunnen beloven als het nu al zo moeilijk voelt?
Het lijkt er sterk op dat jouw verloofde de juiste man is met de juiste papieren, er verder niets aan jullie omstandigheden ontbreekt dat een huwelijk in de weg staat, maar jij nog steeds iets mist. Ik vind dat wel een slecht teken, want je sluit wel een contract met elkaar.
Natuurlijk kun je er binnen een huwelijk altijd achter komen dat de persoon niet 'de ware' is en gelukkig is daar ook weer wat aan te doen, maar dit is niet de insteek van het huwelijk. Je begint er aan omdat je denkt dat je er een succes van kan maken. In jouw geval zou ik dit nog maar een keer overwegen, hetoverwegen, etc. alvorens je hiermee verder gaat.
De twijfels die jij beschrijft zijn vooral twijfels over de persoon, niet de omstandigheden. Jullie omstandigheden, als ik het zo lees, zijn prima: niets staat een gelukkig huwelijk in de weg.
Echter, met zijn persoon heb jij een probleem. Omstandigheden kun je (wellicht) veranderen, een persoon doorgaans niet. Bovendien geldt dat je dat ook niet zo moeten willen, want hij heeft net zo veel recht te zijn wie hij is als dat jij dat hebt. Een gulden midden weg zit er niet in en dus moet jij, als jij dit huwelijk doorzet, er rekening mee houden dat bepaalde dingen zo zullen blijven. Kun jij dit? Ben jij gelukkig genoeg? Denk jij deze persoon "eewige trouw" te kunnen beloven als het nu al zo moeilijk voelt?
Het lijkt er sterk op dat jouw verloofde de juiste man is met de juiste papieren, er verder niets aan jullie omstandigheden ontbreekt dat een huwelijk in de weg staat, maar jij nog steeds iets mist. Ik vind dat wel een slecht teken, want je sluit wel een contract met elkaar.
Natuurlijk kun je er binnen een huwelijk altijd achter komen dat de persoon niet 'de ware' is en gelukkig is daar ook weer wat aan te doen, maar dit is niet de insteek van het huwelijk. Je begint er aan omdat je denkt dat je er een succes van kan maken. In jouw geval zou ik dit nog maar een keer overwegen, hetoverwegen, etc. alvorens je hiermee verder gaat.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 18 augustus 2014 14:56
Lastig!
M'n advies is bij twijfel niet doen.
Ik heb ook getwijfeld toen ik verloofd was, uiteindelijk dacht ik dat het goed zat en ik gelukkig was... Helaas is bij mij na het trouwen de twijfel erger geworden. Ik heb periodes dat ik denk het is goed zo maar ook periodes dat ik denk ik ben niet gelukkig.
Heel verwarrend allemaal, m'n man weet van m'n twijfels, verwarring en gevoelens
M'n advies is bij twijfel niet doen.
Ik heb ook getwijfeld toen ik verloofd was, uiteindelijk dacht ik dat het goed zat en ik gelukkig was... Helaas is bij mij na het trouwen de twijfel erger geworden. Ik heb periodes dat ik denk het is goed zo maar ook periodes dat ik denk ik ben niet gelukkig.
Heel verwarrend allemaal, m'n man weet van m'n twijfels, verwarring en gevoelens
maandag 18 augustus 2014 15:03
Heb je hem concreet gezegd wat jij anders wil zien van hem? En zijn dit zaken die wel te veranderen zijn? Soms pas je gewoon niet goed genoeg bij elkaar. Laat je in elk geval niet weerhouden van afblazen omdat je het nu eenmaal al gepland hebt! Ik bedoel: Wendy van Dijk heeft ook 2 dagen voor het hun huwelijksdag de trouwerij afgeblazen omdat Xander 2x vreemd was gegaan. En nu zijn ze beide hartstikke gelukkig met een ander.
Ik denk dat je weer helderder na gaat denken als je de datum voor het huwelijk voor onbepaalde tijd uitstelt en daar nu niet meer in gaat plannen en voorbereiden. Eerst terug naar de basis en kijken of jullie daar uitkomen, wellicht in relatietherapie. Maar een huwelijk is te groot om er halfslachtig in te stappen.
Ik denk dat je weer helderder na gaat denken als je de datum voor het huwelijk voor onbepaalde tijd uitstelt en daar nu niet meer in gaat plannen en voorbereiden. Eerst terug naar de basis en kijken of jullie daar uitkomen, wellicht in relatietherapie. Maar een huwelijk is te groot om er halfslachtig in te stappen.
maandag 18 augustus 2014 15:25
Herkenbaar dit verhaal !!
Ik ben 5 jaar met iemand samen. Wilde kinderen en een huis kopen met hem. Maar nu twijfel ik... Wil ik wel mijn hele leven bij hem blijven? We hebben het hartstikke goed samen, het is een fantastische vent. Maar is mis iets..... Dit heb ik met hem besproken. Het maakt hem bang en verdrietig. Maar nu ??
Ik ben 5 jaar met iemand samen. Wilde kinderen en een huis kopen met hem. Maar nu twijfel ik... Wil ik wel mijn hele leven bij hem blijven? We hebben het hartstikke goed samen, het is een fantastische vent. Maar is mis iets..... Dit heb ik met hem besproken. Het maakt hem bang en verdrietig. Maar nu ??
dinsdag 19 augustus 2014 10:48
quote:Baggal schreef op 18 augustus 2014 @ 14:22:
De twijfels die jij beschrijft zijn vooral twijfels over de persoon, niet de omstandigheden. Jullie omstandigheden, als ik het zo lees, zijn prima: niets staat een gelukkig huwelijk in de weg.
Echter, met zijn persoon heb jij een probleem. Omstandigheden kun je (wellicht) veranderen, een persoon doorgaans niet. Bovendien geldt dat je dat ook niet zo moeten willen, want hij heeft net zo veel recht te zijn wie hij is als dat jij dat hebt. Een gulden midden weg zit er niet in en dus moet jij, als jij dit huwelijk doorzet, er rekening mee houden dat bepaalde dingen zo zullen blijven. Kun jij dit? Ben jij gelukkig genoeg? Denk jij deze persoon "eewige trouw" te kunnen beloven als het nu al zo moeilijk voelt?
Het lijkt er sterk op dat jouw verloofde de juiste man is met de juiste papieren, er verder niets aan jullie omstandigheden ontbreekt dat een huwelijk in de weg staat, maar jij nog steeds iets mist. Ik vind dat wel een slecht teken, want je sluit wel een contract met elkaar.
Natuurlijk kun je er binnen een huwelijk altijd achter komen dat de persoon niet 'de ware' is en gelukkig is daar ook weer wat aan te doen, maar dit is niet de insteek van het huwelijk. Je begint er aan omdat je denkt dat je er een succes van kan maken. In jouw geval zou ik dit nog maar een keer overwegen, hetoverwegen, etc. alvorens je hiermee verder gaat.
Dankjewel, mooie post dat me laat nadenken (de man met de juiste papieren, de omstandigheden, ja klopt helemaal!)
Nu ik dit weer lees, voel ik me weer minder goed eigenlijk en weet ik dat de twijfel er ergens blijft, want jullie hebben gelijk. Maar probeer nu wel even positief te blijven, afgelopen 4 dagen waren wel fijn samen... en hij doet moeite om me wel voldoende aandacht te geven en lief te zijn. Ik zal zien tot in september (dan moeten we beslissen wat we doen met die factuur) dus ga zien wat er met het positieve gevoel gebeurd
De twijfels die jij beschrijft zijn vooral twijfels over de persoon, niet de omstandigheden. Jullie omstandigheden, als ik het zo lees, zijn prima: niets staat een gelukkig huwelijk in de weg.
Echter, met zijn persoon heb jij een probleem. Omstandigheden kun je (wellicht) veranderen, een persoon doorgaans niet. Bovendien geldt dat je dat ook niet zo moeten willen, want hij heeft net zo veel recht te zijn wie hij is als dat jij dat hebt. Een gulden midden weg zit er niet in en dus moet jij, als jij dit huwelijk doorzet, er rekening mee houden dat bepaalde dingen zo zullen blijven. Kun jij dit? Ben jij gelukkig genoeg? Denk jij deze persoon "eewige trouw" te kunnen beloven als het nu al zo moeilijk voelt?
Het lijkt er sterk op dat jouw verloofde de juiste man is met de juiste papieren, er verder niets aan jullie omstandigheden ontbreekt dat een huwelijk in de weg staat, maar jij nog steeds iets mist. Ik vind dat wel een slecht teken, want je sluit wel een contract met elkaar.
Natuurlijk kun je er binnen een huwelijk altijd achter komen dat de persoon niet 'de ware' is en gelukkig is daar ook weer wat aan te doen, maar dit is niet de insteek van het huwelijk. Je begint er aan omdat je denkt dat je er een succes van kan maken. In jouw geval zou ik dit nog maar een keer overwegen, hetoverwegen, etc. alvorens je hiermee verder gaat.
Dankjewel, mooie post dat me laat nadenken (de man met de juiste papieren, de omstandigheden, ja klopt helemaal!)
Nu ik dit weer lees, voel ik me weer minder goed eigenlijk en weet ik dat de twijfel er ergens blijft, want jullie hebben gelijk. Maar probeer nu wel even positief te blijven, afgelopen 4 dagen waren wel fijn samen... en hij doet moeite om me wel voldoende aandacht te geven en lief te zijn. Ik zal zien tot in september (dan moeten we beslissen wat we doen met die factuur) dus ga zien wat er met het positieve gevoel gebeurd
dinsdag 19 augustus 2014 10:50
quote:blackshadow schreef op 18 augustus 2014 @ 15:35:
bij twijfel niet doen. Want bij trouwen moet je het zeker weten!! ikzelf had de avond vooraf nog twijfels en 5 maanden later besloten we te scheiden. Iedere situatie is anders maar je moet wel met overtuiging ja kunnen zeggen die dag toch?
Ja klopt!! Moet je niet helemaal weg zijn van jouw vriend/verloofde als je gaat trouwen en absoluut geen twijfels hebben? Wil absoluut geen dubbel gevoel hebben die dag...
Vanwaar kwamen jou twijfels?
bij twijfel niet doen. Want bij trouwen moet je het zeker weten!! ikzelf had de avond vooraf nog twijfels en 5 maanden later besloten we te scheiden. Iedere situatie is anders maar je moet wel met overtuiging ja kunnen zeggen die dag toch?
Ja klopt!! Moet je niet helemaal weg zijn van jouw vriend/verloofde als je gaat trouwen en absoluut geen twijfels hebben? Wil absoluut geen dubbel gevoel hebben die dag...
Vanwaar kwamen jou twijfels?
