Geld & Recht
alle pijlers
Eerlijk delen
maandag 28 juli 2014 16:02
Vriend en ik (+10 jr. relatie, samenwonend in mijn huurhuis) gaan binnenkort samen een huis kopen. Het huis zal worden gekocht op één salaris + spaargeld (beide van vriend). De hypotheek zal alleen op naam van vriend komen te staan. In de dagelijkse praktijk zal het huis van ons samen zijn maar financieel en juridisch gezien is het dan dus van vriend, zowel bij verlies als bij winst.
Het risico op verlies hopen we te beperken door een lagere hypotheek te nemen dan de getaxeerde waarde van het huis (verschil ingelegd met het spaargeld). We kijken naar huizen waarbij de verhouding hypotheek versus spaargeld respectievelijk ongeveer 4/5 versus 1/5 van de koopprijs zal zijn.
Vriend verdient goed en op dit moment veel meer dan ik (op jaarbasis ongeveer drie keer zoveel). Vanwege ongunstige perspectieven aan mijn kant (gezondheid) zal dit verschil helaas vermoedelijk zo blijven, of zelfs (hopelijk tijdelijk) nog groter worden.
Hoe verdelen we in deze ongelijke uitgangspositie de kosten van het huis toch zo redelijk en gelijkwaardig mogelijk?
Wat te doen met:
- Volledige aflossing van de hypotheek (ons idee: vriend betaalt dit en heeft de winst of het verlies)
- Rente op de hypotheek (ons idee: 50/50)
- Rente die vriend misloopt op spaargeld (idee vriend: ik compenseer hem daar maandelijks voor zolang we in het huis wonen, mijn vraag: is dit redelijk?)
- Reservering -groot- onderhoud (idee vriend: 50/50, mijn idee: groot onderhoud hoort bij het huis en dus bij zijn kosten, klein verbruiksonderhoud zoals incidentele loodgieter 50/50)
- Opstalverzekering (idee vriend: 50/50, mijn vraag: hoort bij casco huis dus bij risico/kosten van vriend?)
- VVE (zelfde als opstal)
- Belastingen: OZB + gemeente/riool/waterschap (ons idee: 50/50, of hoort OZB apart?)
- GWL (ons idee: 50/50)
- Internet/tv/vaste telefoon (ons idee: 50/50)
Het risico op verlies hopen we te beperken door een lagere hypotheek te nemen dan de getaxeerde waarde van het huis (verschil ingelegd met het spaargeld). We kijken naar huizen waarbij de verhouding hypotheek versus spaargeld respectievelijk ongeveer 4/5 versus 1/5 van de koopprijs zal zijn.
Vriend verdient goed en op dit moment veel meer dan ik (op jaarbasis ongeveer drie keer zoveel). Vanwege ongunstige perspectieven aan mijn kant (gezondheid) zal dit verschil helaas vermoedelijk zo blijven, of zelfs (hopelijk tijdelijk) nog groter worden.
Hoe verdelen we in deze ongelijke uitgangspositie de kosten van het huis toch zo redelijk en gelijkwaardig mogelijk?
Wat te doen met:
- Volledige aflossing van de hypotheek (ons idee: vriend betaalt dit en heeft de winst of het verlies)
- Rente op de hypotheek (ons idee: 50/50)
- Rente die vriend misloopt op spaargeld (idee vriend: ik compenseer hem daar maandelijks voor zolang we in het huis wonen, mijn vraag: is dit redelijk?)
- Reservering -groot- onderhoud (idee vriend: 50/50, mijn idee: groot onderhoud hoort bij het huis en dus bij zijn kosten, klein verbruiksonderhoud zoals incidentele loodgieter 50/50)
- Opstalverzekering (idee vriend: 50/50, mijn vraag: hoort bij casco huis dus bij risico/kosten van vriend?)
- VVE (zelfde als opstal)
- Belastingen: OZB + gemeente/riool/waterschap (ons idee: 50/50, of hoort OZB apart?)
- GWL (ons idee: 50/50)
- Internet/tv/vaste telefoon (ons idee: 50/50)
maandag 28 juli 2014 17:31
wat voor ziekte ongeveer? het klinkt als of de relatie op alle vlakken vrij ongelijkwaardig is en je in principe een maatje te groot gaat wonen voor je omstandigheden. Het is een zakelijke constructie dus zo zou ik het dan ook bekijken: zou je zo wonen (stel, je zou het huren en je stond lang genoeg in geschreven voor een sociaal huur flatje) als je niet ging samen wonen? Hoe veel hou jij over om te sparen?
met veranderende omstandigheden kan de relatie al scheef groeien om dat de een veel meer werkt en dingen doet, maar als deze woon constructie (sja samen wonen spreekt meer liefde uit maar dit lijkt meer op een contract) er ook nog eens bij komt...
met veranderende omstandigheden kan de relatie al scheef groeien om dat de een veel meer werkt en dingen doet, maar als deze woon constructie (sja samen wonen spreekt meer liefde uit maar dit lijkt meer op een contract) er ook nog eens bij komt...
maandag 28 juli 2014 17:34
quote:eerlijkdelen schreef op 28 juli 2014 @ 17:29:
[...]
Oef! Ik ga er eens over nadenken of ik het met je eens ben. Je opmerking komt binnen dus misschien raakt het toch een teer punt.
Aan de andere kant: is het redelijk om te vragen dat hij zóveel risico en last op zich neemt, terwijl hij natuurlijk net zo goed niks aan de ongelijke uitgangspunten kan doen?
Hoezo neemt hij zoveel risico en last op zich? Al het risico is voor jou, in de voorgestelde constructie.
Bovendien houdt hij na aftrek van vaste lasten nog steeds veel meer over dan jij, en hij bouwt ook nog kapitaal op.
Bij een gedeeld leven hoort een gedeeld risico. Jij hebt pech gehad, hij niet en zoals je zelf al zegt had het ook andersom kunnen zijn.
Zelf zou ik juist voor een zieke partner extra goed willen zorgen.
[...]
Oef! Ik ga er eens over nadenken of ik het met je eens ben. Je opmerking komt binnen dus misschien raakt het toch een teer punt.
Aan de andere kant: is het redelijk om te vragen dat hij zóveel risico en last op zich neemt, terwijl hij natuurlijk net zo goed niks aan de ongelijke uitgangspunten kan doen?
Hoezo neemt hij zoveel risico en last op zich? Al het risico is voor jou, in de voorgestelde constructie.
Bovendien houdt hij na aftrek van vaste lasten nog steeds veel meer over dan jij, en hij bouwt ook nog kapitaal op.
Bij een gedeeld leven hoort een gedeeld risico. Jij hebt pech gehad, hij niet en zoals je zelf al zegt had het ook andersom kunnen zijn.
Zelf zou ik juist voor een zieke partner extra goed willen zorgen.
maandag 28 juli 2014 17:39
Hoe zit het net de overlijdensrisicoverzekering bij de hypotheek? Wie is de begunstigde?
Met andere woorden; als hem iets overkomt, wat gebeurt er dan met jou? Moet je direct weg, of ben jij degene aan wie het bedrag uit de verzekering wordt uitgekeerd en ben jij de erfgenaam?
Met andere woorden; als hem iets overkomt, wat gebeurt er dan met jou? Moet je direct weg, of ben jij degene aan wie het bedrag uit de verzekering wordt uitgekeerd en ben jij de erfgenaam?
De toekomst is niet meer wat het was
maandag 28 juli 2014 17:41
quote:strikjemetstippels schreef op 28 juli 2014 @ 17:31:
wat voor ziekte ongeveer? het klinkt als of de relatie op alle vlakken vrij ongelijkwaardig is en je in principe een maatje te groot gaat wonen voor je omstandigheden. Het is een zakelijke constructie dus zo zou ik het dan ook bekijken: zou je zo wonen (stel, je zou het huren en je stond lang genoeg in geschreven voor een sociaal huur flatje) als je niet ging samen wonen? Hoe veel hou jij over om te sparen?
met veranderende omstandigheden kan de relatie al scheef groeien om dat de een veel meer werkt en dingen doet, maar als deze woon constructie (sja samen wonen spreekt meer liefde uit maar dit lijkt meer op een contract) er ook nog eens bij komt...Ik denk niet dat de relatie op alle vlakken ongelijkwaardig is. Er is veel liefde en vertrouwelijkheid over en weer. We zijn alleen beiden nog relatiefjong (begin 30) en opgegroeid met en overtuigd van zelfstandigheidsidealen. We gingen ook lang gelijk op: studeren, startende carrière. Pas in de laatste periode is het financieel ontzettend uit elkaar gegroeid doordat het fiancieel heel goed bleef gaan met hem en slecht werd voor mij. We zijn elkaar daar emotioneel gezien niet in verloren. Financieel geeft het inderdaad wel ongelijkheid. Ik ben er bewust van dat dit rap kan leiden tot ongelijkwaardigheid. Daarom ook de discussie met vriend hierover. En daarom veel dank voor jullie input!
wat voor ziekte ongeveer? het klinkt als of de relatie op alle vlakken vrij ongelijkwaardig is en je in principe een maatje te groot gaat wonen voor je omstandigheden. Het is een zakelijke constructie dus zo zou ik het dan ook bekijken: zou je zo wonen (stel, je zou het huren en je stond lang genoeg in geschreven voor een sociaal huur flatje) als je niet ging samen wonen? Hoe veel hou jij over om te sparen?
met veranderende omstandigheden kan de relatie al scheef groeien om dat de een veel meer werkt en dingen doet, maar als deze woon constructie (sja samen wonen spreekt meer liefde uit maar dit lijkt meer op een contract) er ook nog eens bij komt...Ik denk niet dat de relatie op alle vlakken ongelijkwaardig is. Er is veel liefde en vertrouwelijkheid over en weer. We zijn alleen beiden nog relatiefjong (begin 30) en opgegroeid met en overtuigd van zelfstandigheidsidealen. We gingen ook lang gelijk op: studeren, startende carrière. Pas in de laatste periode is het financieel ontzettend uit elkaar gegroeid doordat het fiancieel heel goed bleef gaan met hem en slecht werd voor mij. We zijn elkaar daar emotioneel gezien niet in verloren. Financieel geeft het inderdaad wel ongelijkheid. Ik ben er bewust van dat dit rap kan leiden tot ongelijkwaardigheid. Daarom ook de discussie met vriend hierover. En daarom veel dank voor jullie input!
maandag 28 juli 2014 17:41
@eerlijkdelen, over de rato verdeling:
Je kan een hoop laten vastleggen. Dus dat de betaling naar rato geschiedt en dat je bij het beëindigen van de relatie ook naar rato de winst wil verdelen, kan prima in een samenlevingsovereenkomst worden opgenomen. Dan heb je misschien minder het gevoel 'gebruik van hem te maken'.
Dikke kans dat hij tegen die tijd in het huis wil blijven wonen en jij niet (omdat je het niet zelfstandig kan betalen) en dan koopt hij je uit. Heb je toch mooi een stuk vermogen.
Natuurlijk loop je wel altijd ook het risico op een restschuld, maar je koopt in een bijzonder gunstige tijd (zowel qua huizenprijzen als qua rente) en hebt een stabiele relatie. Dus de kans dat je er lang genoeg in blijft om bij verkoop je kosten koper eruit te halen, is wel groot.
Zelf ben ik overigens meer voorstander van ook bij rato verdeling nog een 50/50 uitkering van de winsten te hanteren, tenzij het lagere inkomen afkomstig is uit een misplaatste onwil om meer inkomsten te genereren. Dat is bij jou niet zo. Je hebt binnen je relatie wel beide met deze situatie te dealen en kiest gezamenlijk voor deze constructie. Dan mag je ook gezamenlijk de gevolgen dragen, is mijn mening.
En aan het eind van de rit spaart hij toch al altijd meer dan jij.
Je kan een hoop laten vastleggen. Dus dat de betaling naar rato geschiedt en dat je bij het beëindigen van de relatie ook naar rato de winst wil verdelen, kan prima in een samenlevingsovereenkomst worden opgenomen. Dan heb je misschien minder het gevoel 'gebruik van hem te maken'.
Dikke kans dat hij tegen die tijd in het huis wil blijven wonen en jij niet (omdat je het niet zelfstandig kan betalen) en dan koopt hij je uit. Heb je toch mooi een stuk vermogen.
Natuurlijk loop je wel altijd ook het risico op een restschuld, maar je koopt in een bijzonder gunstige tijd (zowel qua huizenprijzen als qua rente) en hebt een stabiele relatie. Dus de kans dat je er lang genoeg in blijft om bij verkoop je kosten koper eruit te halen, is wel groot.
Zelf ben ik overigens meer voorstander van ook bij rato verdeling nog een 50/50 uitkering van de winsten te hanteren, tenzij het lagere inkomen afkomstig is uit een misplaatste onwil om meer inkomsten te genereren. Dat is bij jou niet zo. Je hebt binnen je relatie wel beide met deze situatie te dealen en kiest gezamenlijk voor deze constructie. Dan mag je ook gezamenlijk de gevolgen dragen, is mijn mening.
En aan het eind van de rit spaart hij toch al altijd meer dan jij.
maandag 28 juli 2014 17:42
quote:eerlijkdelen schreef op 28 juli 2014 @ 17:29:
Aan de andere kant: is het redelijk om te vragen dat hij zóveel risico en last op zich neemt, terwijl hij natuurlijk net zo goed niks aan de ongelijke uitgangspunten kan doen?
Het enige risico wat hij loopt is dat jij er met een ander vandoor gaat en dat hij dan de helft van de overwaarde met jou moet delen terwijl je niet voor de helft hebt meebetaald aan de hypotheek.
Die overwaarde moet je eerst maar eens zien te bereiken. Tot die tijd loopt hij geen enkel risico.
Jij kent jezelf. Je weet van je zelf of je van plan bent om hem te verlaten of niet. Ben je dat niet van plan dan loopt hij ook geen enkel risico door het huis en de hypotheek ook op jouw naam te zetten.
Aan de andere kant: is het redelijk om te vragen dat hij zóveel risico en last op zich neemt, terwijl hij natuurlijk net zo goed niks aan de ongelijke uitgangspunten kan doen?
Het enige risico wat hij loopt is dat jij er met een ander vandoor gaat en dat hij dan de helft van de overwaarde met jou moet delen terwijl je niet voor de helft hebt meebetaald aan de hypotheek.
Die overwaarde moet je eerst maar eens zien te bereiken. Tot die tijd loopt hij geen enkel risico.
Jij kent jezelf. Je weet van je zelf of je van plan bent om hem te verlaten of niet. Ben je dat niet van plan dan loopt hij ook geen enkel risico door het huis en de hypotheek ook op jouw naam te zetten.
maandag 28 juli 2014 17:47
quote:eerlijkdelen schreef op 28 juli 2014 @ 17:41:
[...]
Ik denk niet dat de relatie op alle vlakken ongelijkwaardig is. Er is veel liefde en vertrouwelijkheid over en weer. We zijn alleen beiden nog relatiefjong (begin 30) en opgegroeid met en overtuigd van zelfstandigheidsidealen. We gingen ook lang gelijk op: studeren, startende carrière. Pas in de laatste periode is het financieel ontzettend uit elkaar gegroeid doordat het fiancieel heel goed bleef gaan met hem en slecht werd voor mij. We zijn elkaar daar emotioneel gezien niet in verloren. Financieel geeft het inderdaad wel ongelijkheid. Ik ben er bewust van dat dit rap kan leiden tot ongelijkwaardigheid. Daarom ook de discussie met vriend hierover. En daarom veel dank voor jullie input!
ik bedoelde het niet als kritiek of zo hoor, ik bedoel meer dat als je ziekte iets progressief is en je steeds minder gaat kunnen doen, ook een emotionele factor kan gaan mee spelen, naast de financiele (en uit de financiele ongelijkwaardigheid kan ook weer emotionele onvrede ontstaan). Je werkt denk ik minder, maar kan je dan wel een groot deel huishouden doen? Heb je het idee dat hij dat er bij kan nemen, uit wil besteden of dat hij verwacht dat jij het doet om dat hij (gok ik) fulltime werkt? Willen jullie kinderen?
dat idee. En als jullie dan deze constructie aan gaan, waar in jij geen enkel voordeel hebt, en je je weinig loon dan ook nog stopt in een huis waar je minder rechten aan ontleent dan een gemiddelde huurder, dan hou je niks over mocht er iets wijzigen in jullie relatie. Hij heeft dit bewust of onbewust kennelijk mee gewogen in zijn beslissing voor deze constructie, dus ik zou als ik jou was ook na denken over de consequenties want hoe het ook zit, jij kan straks niet even meer uren werken om de financieen op te vangen mocht de relatie anders lopen dan je had gehoopt.
[...]
Ik denk niet dat de relatie op alle vlakken ongelijkwaardig is. Er is veel liefde en vertrouwelijkheid over en weer. We zijn alleen beiden nog relatiefjong (begin 30) en opgegroeid met en overtuigd van zelfstandigheidsidealen. We gingen ook lang gelijk op: studeren, startende carrière. Pas in de laatste periode is het financieel ontzettend uit elkaar gegroeid doordat het fiancieel heel goed bleef gaan met hem en slecht werd voor mij. We zijn elkaar daar emotioneel gezien niet in verloren. Financieel geeft het inderdaad wel ongelijkheid. Ik ben er bewust van dat dit rap kan leiden tot ongelijkwaardigheid. Daarom ook de discussie met vriend hierover. En daarom veel dank voor jullie input!
ik bedoelde het niet als kritiek of zo hoor, ik bedoel meer dat als je ziekte iets progressief is en je steeds minder gaat kunnen doen, ook een emotionele factor kan gaan mee spelen, naast de financiele (en uit de financiele ongelijkwaardigheid kan ook weer emotionele onvrede ontstaan). Je werkt denk ik minder, maar kan je dan wel een groot deel huishouden doen? Heb je het idee dat hij dat er bij kan nemen, uit wil besteden of dat hij verwacht dat jij het doet om dat hij (gok ik) fulltime werkt? Willen jullie kinderen?
dat idee. En als jullie dan deze constructie aan gaan, waar in jij geen enkel voordeel hebt, en je je weinig loon dan ook nog stopt in een huis waar je minder rechten aan ontleent dan een gemiddelde huurder, dan hou je niks over mocht er iets wijzigen in jullie relatie. Hij heeft dit bewust of onbewust kennelijk mee gewogen in zijn beslissing voor deze constructie, dus ik zou als ik jou was ook na denken over de consequenties want hoe het ook zit, jij kan straks niet even meer uren werken om de financieen op te vangen mocht de relatie anders lopen dan je had gehoopt.
maandag 28 juli 2014 17:49
Het begint steeds meer op een zakelijke constructie te lijken. In een relatie gaat het om jou en hem en niet om scheve (financiele of wat voor soort ) verhoudingen. Die neem je voor lief want die heb je altijd. Die accepteer je van beide kanten, hoe groot ze ook zijn.
Hij loopt geen risico. Jij loopt alleen maar risico als het toch eens mis gaat tussen jullie. Wat dat betreft mag hij jou zeker wel wat meer zekerheid bieden dan nu want anders ga je er alleen maar op achteruit. Ook al komt het financieel nu meer op hem terecht. Begrijp best wel dat dat moeilijk is voor jullie tov van nu maar ik denk dat met dit koophuis er een nieuw aspect bijkomt in jullie relatie en dat jullie het anders moet benaderen.
Hij loopt geen risico. Jij loopt alleen maar risico als het toch eens mis gaat tussen jullie. Wat dat betreft mag hij jou zeker wel wat meer zekerheid bieden dan nu want anders ga je er alleen maar op achteruit. Ook al komt het financieel nu meer op hem terecht. Begrijp best wel dat dat moeilijk is voor jullie tov van nu maar ik denk dat met dit koophuis er een nieuw aspect bijkomt in jullie relatie en dat jullie het anders moet benaderen.
Enjoying life
maandag 28 juli 2014 17:55
quote:theia schreef op 28 juli 2014 @ 17:41:
@eerlijkdelen, over de rato verdeling:
Je kan een hoop laten vastleggen. Dus dat de betaling naar rato geschiedt en dat je bij het beëindigen van de relatie ook naar rato de winst wil verdelen, kan prima in een samenlevingsovereenkomst worden opgenomen. Dan heb je misschien minder het gevoel 'gebruik van hem te maken'.
Dikke kans dat hij tegen die tijd in het huis wil blijven wonen en jij niet (omdat je het niet zelfstandig kan betalen) en dan koopt hij je uit. Heb je toch mooi een stuk vermogen.
Natuurlijk loop je wel altijd ook het risico op een restschuld, maar je koopt in een bijzonder gunstige tijd (zowel qua huizenprijzen als qua rente) en hebt een stabiele relatie. Dus de kans dat je er lang genoeg in blijft om bij verkoop je kosten koper eruit te halen, is wel groot.
Zelf ben ik overigens meer voorstander van ook bij rato verdeling nog een 50/50 uitkering van de winsten te hanteren, tenzij het lagere inkomen afkomstig is uit een misplaatste onwil om meer inkomsten te genereren. Dat is bij jou niet zo. Je hebt binnen je relatie wel beide met deze situatie te dealen en kiest gezamenlijk voor deze constructie. Dan mag je ook gezamenlijk de gevolgen dragen, is mijn mening.
En aan het eind van de rit spaart hij toch al altijd meer dan jij.
Dank je wel voor het meedenken! Dit is een heel revolutionaire gedachte, voor zowel vriend (denk ik) als mijzelf Het is een heel andere insteek om naar de situatie te kijken dan hoe vriend en ik het tot nu toe deden. Ik ga het allemaal even laten bezinken. Ik kom er op terug
Bedankt allemaal.
@eerlijkdelen, over de rato verdeling:
Je kan een hoop laten vastleggen. Dus dat de betaling naar rato geschiedt en dat je bij het beëindigen van de relatie ook naar rato de winst wil verdelen, kan prima in een samenlevingsovereenkomst worden opgenomen. Dan heb je misschien minder het gevoel 'gebruik van hem te maken'.
Dikke kans dat hij tegen die tijd in het huis wil blijven wonen en jij niet (omdat je het niet zelfstandig kan betalen) en dan koopt hij je uit. Heb je toch mooi een stuk vermogen.
Natuurlijk loop je wel altijd ook het risico op een restschuld, maar je koopt in een bijzonder gunstige tijd (zowel qua huizenprijzen als qua rente) en hebt een stabiele relatie. Dus de kans dat je er lang genoeg in blijft om bij verkoop je kosten koper eruit te halen, is wel groot.
Zelf ben ik overigens meer voorstander van ook bij rato verdeling nog een 50/50 uitkering van de winsten te hanteren, tenzij het lagere inkomen afkomstig is uit een misplaatste onwil om meer inkomsten te genereren. Dat is bij jou niet zo. Je hebt binnen je relatie wel beide met deze situatie te dealen en kiest gezamenlijk voor deze constructie. Dan mag je ook gezamenlijk de gevolgen dragen, is mijn mening.
En aan het eind van de rit spaart hij toch al altijd meer dan jij.
Dank je wel voor het meedenken! Dit is een heel revolutionaire gedachte, voor zowel vriend (denk ik) als mijzelf Het is een heel andere insteek om naar de situatie te kijken dan hoe vriend en ik het tot nu toe deden. Ik ga het allemaal even laten bezinken. Ik kom er op terug
Bedankt allemaal.
maandag 28 juli 2014 18:43
Zonder alles gelezen te hebben: wat een gedoe. Na 10 jaar weet je toch wel of je met elkaar door blijft gaan of niet?
Misschien traditioneel, maar zeker als jou financiële situatie beïnvloed wordt door ziekte, is het toch iets heel moois als je voor elkaar kan zorgen?
Is het niet verstandiger om te blijven huren in deze situatie?
Misschien traditioneel, maar zeker als jou financiële situatie beïnvloed wordt door ziekte, is het toch iets heel moois als je voor elkaar kan zorgen?
Is het niet verstandiger om te blijven huren in deze situatie?
maandag 28 juli 2014 19:28
Ik geloof niet dat ik dit zo zou doen. Jij hebt vanwege je gezondheid weinig financiële armslag, maar bent momenteel onafhankelijk van hem omdat je een eigen huurwoning hebt.
Straks heb jij nog steeds weinig financiële armslag (of misschien heb je mogelijk helemaal geen inkomen meer?), maar ben je voor je huisvesting compleet afhankelijk van hem. Jij hebt geen enkele rechten. In het slechtste geval heb je weinig tot geen inkomen, geen hoofd boven je dak en geen spaargeld. Ik zou niet zo afhankelijk willen zijn.
Jíj bent degene die alle risico's neemt; niet hij. Hij kan, financieel gezien, prima blijven leven en wonen als jullie uit elkaar gaan. Ik kan me voorstellen dat je geen hypotheek op je naam wil hebben, maar zorg er dan in ieder geval voor dat jij de ruimte hebt om redelijk wat te sparen. En schrijf je idd gelijk weer in voor een huurwoning. Ik ben het compleet eens met de verdeling van Kalkoenette, met de kanttekening dat ik - gezien het gegeven dat hij 3 keer meer verdient dan jij - alles naar rato zou verdelen.
Erg raar trouwens dat hij wil dat jij zijn 'misgelopen' rente op zijn spaargeld aan hem gaat betalen. Hij kiest ervoor om een huis te kopen, en daar zijn voor hém lasten en voordelen aan verbonden. Wat zou hij doen als hij alleen ging wonen, zijn moeder vragen om de 'misgelopen' rente te betalen?
Ik snap trouwens sowieso al niet dat jullie - gezien het grote verschil in inkomen - bij het huidige samenwonen de kosten 50/50 verdelen.
Straks heb jij nog steeds weinig financiële armslag (of misschien heb je mogelijk helemaal geen inkomen meer?), maar ben je voor je huisvesting compleet afhankelijk van hem. Jij hebt geen enkele rechten. In het slechtste geval heb je weinig tot geen inkomen, geen hoofd boven je dak en geen spaargeld. Ik zou niet zo afhankelijk willen zijn.
Jíj bent degene die alle risico's neemt; niet hij. Hij kan, financieel gezien, prima blijven leven en wonen als jullie uit elkaar gaan. Ik kan me voorstellen dat je geen hypotheek op je naam wil hebben, maar zorg er dan in ieder geval voor dat jij de ruimte hebt om redelijk wat te sparen. En schrijf je idd gelijk weer in voor een huurwoning. Ik ben het compleet eens met de verdeling van Kalkoenette, met de kanttekening dat ik - gezien het gegeven dat hij 3 keer meer verdient dan jij - alles naar rato zou verdelen.
Erg raar trouwens dat hij wil dat jij zijn 'misgelopen' rente op zijn spaargeld aan hem gaat betalen. Hij kiest ervoor om een huis te kopen, en daar zijn voor hém lasten en voordelen aan verbonden. Wat zou hij doen als hij alleen ging wonen, zijn moeder vragen om de 'misgelopen' rente te betalen?
Ik snap trouwens sowieso al niet dat jullie - gezien het grote verschil in inkomen - bij het huidige samenwonen de kosten 50/50 verdelen.
maandag 28 juli 2014 19:32
Eerlijk delen, wat gaan jullie krampachtig met geld om! Jeetje 
Mijn vriend woont in mijn appartement en betaalt gewoon alles mee naar rato. Wat wij doen: alle inkomsten gaan naar de gezamenlijke rekening en we maken ieder een x bedrag naar onze privérekening over waar we van kunnen doen en laten wat we willen zonder dat we daar verantwoording over af hoeven te leggen.
Nu is ook het verschil in komen bij ons niet 3x, eerder 1,5 (ik verdien meer dan mijn vriend), maar dit voelt voor mij toch eerlijker dan dat ik vriend van alles de helft zou laten betalen!
Mijn vriend woont in mijn appartement en betaalt gewoon alles mee naar rato. Wat wij doen: alle inkomsten gaan naar de gezamenlijke rekening en we maken ieder een x bedrag naar onze privérekening over waar we van kunnen doen en laten wat we willen zonder dat we daar verantwoording over af hoeven te leggen.
Nu is ook het verschil in komen bij ons niet 3x, eerder 1,5 (ik verdien meer dan mijn vriend), maar dit voelt voor mij toch eerlijker dan dat ik vriend van alles de helft zou laten betalen!
maandag 28 juli 2014 20:08
Bij zo'n groot inkomensverschil vind ik naar rato ook al een beetje knieperig. Waarom zorg je niet dat beide evenveel vrij te besteden hebben? Anders krijg je de situatie dat jij almaar dankbaar moet zijn dat je mee mag op vakantie, of dat je niet mee kunt op vakantie omdat je hoge tandartskosten hebt gehad o.i.d.
Ik ben ook erg voor zelfstandigheid maar dan in de situatie dat je ook echt alleen bent. Zorg dat je te allen tijde zelf voor je dak boven je hoofd en onderhoud kunt zorgen (evt. met de vangnetregelingen die er zijn).
Zou jij nu je eigen woning en onderhoud zelf kunnen betalen?
Ik ben ook erg voor zelfstandigheid maar dan in de situatie dat je ook echt alleen bent. Zorg dat je te allen tijde zelf voor je dak boven je hoofd en onderhoud kunt zorgen (evt. met de vangnetregelingen die er zijn).
Zou jij nu je eigen woning en onderhoud zelf kunnen betalen?
maandag 28 juli 2014 21:15
Ik zou ook eigenaar willen worden. Destijds kochten wij ook samen en hebben toen het verschil in eigen geld laten beschrijven.
Dat de ene meer verdient of meer werkt dan de ander hebben we nooit verrekend. We woonden er samen en hebben vanaf toen alles op 1 hoop gegooid.
Bij het uit elkaar gaan zijn we teruggevallen op het samenlevingscontract.
Of 20% eigenaar worden? Ik zou een notaris om (gratis) advies vragen.
Dat de ene meer verdient of meer werkt dan de ander hebben we nooit verrekend. We woonden er samen en hebben vanaf toen alles op 1 hoop gegooid.
Bij het uit elkaar gaan zijn we teruggevallen op het samenlevingscontract.
Of 20% eigenaar worden? Ik zou een notaris om (gratis) advies vragen.
maandag 28 juli 2014 23:27
Volgens mij is jullie relatie niet goed. En dat concludeer ik uit het punt dat hij vindt dat jij hem moet compenseren voor misgelopen spaarrente. Dat ik zo een constructie vreemd vind tot daaraan toe maar hij wil volgens mij alleen maar profiteren van jou. Van liefde door dik en dun proef ik te weinig in jouw verhaal.
maandag 28 juli 2014 23:36
Nou inderdaad. Hij wordt er dan beter van dan als hij alleenstaand zou zijn en hetzelfde huis zou kopen.
Hoe ziet hij trouwens de toekomst voor zich? Houden jullie nog 30 jaar alles gescheiden? En als er kinderen zouden komen, zo'n vage afspraak dat jij alles betaalt voor de kinderen en dan amper geld hebt om zelf naar de kapper te gaan (zoals je hier wel eens leest).
Hoe ziet hij trouwens de toekomst voor zich? Houden jullie nog 30 jaar alles gescheiden? En als er kinderen zouden komen, zo'n vage afspraak dat jij alles betaalt voor de kinderen en dan amper geld hebt om zelf naar de kapper te gaan (zoals je hier wel eens leest).
dinsdag 29 juli 2014 08:10
Hoi eerlijk delen. Op zich hoeft een scheiding van vermogens geen problematische relatie te betekenen volgens mij. Het kan om allerlei redenen verstandig te zijn om overzicht te houden van wie welk geld is. Bij scheiding of overlijden krijg je dan geen gedoe daarover. En mochten er kinderen komen, dan zijn die kosten toch vanzelfsprekend gezamenlijk? Dat zou toch ook zo zijn als jullie in een huurhuis blijven? Ik begrijp dat de situatie voor jullie nieuw wordt met een koophuis. Ook voor je vriend. Ik zou misgelopen spaarrente niet vergoeden (hij krijgt de hypotheekrenteaftrek), maar ook niet zo zwaar tillen een uitspraak die misschien zomaar een gedachtespinsel was van iemand die ook maar probeert een nieuwe situatie goed te overzien. Wat wel belangrijk is om vast te leggen, in een samenlevingscontract of huwelijkse voorwaarden, is wat er gebeurt met het huis als je vriend overlijdt of als jullie uit elkaar gaan. Is er een levensverzekering die aan jou uitkeert? Ben jij vriends erfgenaam? Deel je in de overwaarde/kosten voor verkoop bij een relatiebreuk? Vergoedt je vriend verhuiskosten of woonruimte in een overbruggingsperiode? Wat mij niet helemaal duidelijk was is of jij zelf ook spaargeld in het huis zou investeren. Als dat zo is, en het huis is van je vriend, zou ik ook dat vastleggen. En ja...in je huurhuis blijven biedt meer zekerheid van woonruimte voor jou. En mocht het inkomen van je vriend wegvallen, kun je huurtoeslag krijgen. Sterkte! Ook in het omgaan met je ziekte!
