Zwanger
alle pijlers
Spannend! Wij gaan voor een tweede kind!
maandag 28 juli 2014 12:35
Afgelopen weekend samen besloten om voor ons tweede kind te gaan! We hebben al een zoon van ruim 3 en twijfelden al langer of we het wel of niet zouden doen. Ivm lichamelijke klachten tijdens mijn eerste zwangerschap altijd het gevoel van twijfel gehad. Afgelopen jaar toch veel last van rammelende eierstokken . En nu gaan we er gewoon voor! Ik vind het wel heel spannend! Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen, hoe lang het duurde voordat jullie bij de tweede zwanger waren en hoe een zwangerschap gaat als je in een eerdere zwangerschap bekkenklachten hebt gehad?
En wie gaat er nu ook voor een tweede en wil gewoon gezellig meeschrijven?
En wie gaat er nu ook voor een tweede en wil gewoon gezellig meeschrijven?
maandag 28 juli 2014 13:11
Wij gaan voor een derde, ook heel lang getwijfeld, ik heb bij de eerste een klein beetje en tweede erg last van bekkeninstabiliteit gehad. Ik was gewoon niet fit, vandaar bij de tweede zoveel meer last (denk ik).
Nu ben ik fitter, heb ook samen met de fysiotherapeut getraind en hoop dat het nu (in ieder geval een klein beetje) minder is!
Succes! Ik hoop dat het je bekkenklachten gaan meevallen!!
Nu ben ik fitter, heb ook samen met de fysiotherapeut getraind en hoop dat het nu (in ieder geval een klein beetje) minder is!
Succes! Ik hoop dat het je bekkenklachten gaan meevallen!!
maandag 28 juli 2014 13:17
maandag 28 juli 2014 13:22
m2k : ik had bij de eerste ontzettend veel last, maar achteraf denk ik dat ik te lang ben doorgelopen. Ik had in het begin al veel onderrugpijn en bekkenpijn, maar dacht dat het zo hoorde. Uiteindelijk kon ik niet meer lopen omdat het bekken zo verdraaid was dat er een zenuw klem zat. Dat was toen vanaf 16 weken al met krukken en met 20 weken plat.
Nu weet ik hoe het voelt, welke oefeningen ik kan doen en natuurlijk fysio mocht het nodig zijn. Het zware lichamelijke werk wat ik tijdens de eerste deed, doe ik nu ook niet meer.
Nu weet ik hoe het voelt, welke oefeningen ik kan doen en natuurlijk fysio mocht het nodig zijn. Het zware lichamelijke werk wat ik tijdens de eerste deed, doe ik nu ook niet meer.
maandag 28 juli 2014 13:30
Wij zijn ook net begonnen voor de tweede.
Bij mijn eerste ook bekkeninstabiliteit last gehad tot mijn dochter 11 mnd was. Nu af en toe nog last.
Ik hoop dat het me deze keer bespaard blijft maar vrees het ergste en toch wil ik graag een tweede.
Tijdens mijn eerste zwangerschap zwangerschapscursu mensedieck gedaan , daar wel oefeningen geleerd.
@ilovemyshoes hoe lang zijn jullie bezig voor een tweede? Of is dit deveerste ronde?
Bij mijn eerste ook bekkeninstabiliteit last gehad tot mijn dochter 11 mnd was. Nu af en toe nog last.
Ik hoop dat het me deze keer bespaard blijft maar vrees het ergste en toch wil ik graag een tweede.
Tijdens mijn eerste zwangerschap zwangerschapscursu mensedieck gedaan , daar wel oefeningen geleerd.
@ilovemyshoes hoe lang zijn jullie bezig voor een tweede? Of is dit deveerste ronde?
maandag 28 juli 2014 14:13
Ik had bij de eerste BI vanaf een week of 18-20 en dat werd ondanks fysiotherapie zo erg dat ik geen 100 meter meer kon lopen. (Laatste weken thuis of in een rolstoel)
Mijn oudste is nu 2,5 en ik ben 32 weken zwanger van de tweede. Aangaande mijn bekken helaas geen goed nieuws, ondanks behoorlijk wat meer sport tussen de zwangerschappen heb ik weer BI, eerder en heftiger dan de vorige keer. Ik heb nu 2x p.w. fysiotherapie (gespecialiseerd in bekkentherapie), een bekkenband en vanaf komende week 3 dagdelen opvang voor zoon.
Ik ben effectief redelijk opgesloten in huis met peuter, ik kan niet genoeg lopen om met hem er op uit te gaan, fietsen gaat nog wel, maar dan ben ik ergens en dan kan ik nog niks.
Ik hoop voor jullie een voorspoediger zwangerschap.
Mijn oudste is nu 2,5 en ik ben 32 weken zwanger van de tweede. Aangaande mijn bekken helaas geen goed nieuws, ondanks behoorlijk wat meer sport tussen de zwangerschappen heb ik weer BI, eerder en heftiger dan de vorige keer. Ik heb nu 2x p.w. fysiotherapie (gespecialiseerd in bekkentherapie), een bekkenband en vanaf komende week 3 dagdelen opvang voor zoon.
Ik ben effectief redelijk opgesloten in huis met peuter, ik kan niet genoeg lopen om met hem er op uit te gaan, fietsen gaat nog wel, maar dan ben ik ergens en dan kan ik nog niks.
Ik hoop voor jullie een voorspoediger zwangerschap.
maandag 28 juli 2014 14:34
Mevrouwdekees: vanaf wanneer kreeg je weer bekkenklachten bij de 2e?
Is eigenlijk wel mijn grootste angst om weer zulke heftige bekkenklachten te krijgen. Ik heb een half jaar op een bed in huis gelegen en mijn wekelijkse uitje was met de rolstoel naar de supermarkt om boodschappen.
Als ik jou verhaal lees, durf ik het risico bijna niet te nemen...
Is eigenlijk wel mijn grootste angst om weer zulke heftige bekkenklachten te krijgen. Ik heb een half jaar op een bed in huis gelegen en mijn wekelijkse uitje was met de rolstoel naar de supermarkt om boodschappen.
Als ik jou verhaal lees, durf ik het risico bijna niet te nemen...
maandag 28 juli 2014 14:36
Leuk dat jullie voor een tweede gaan! Ik ben ondertussen zwanger van de tweede. Dat was in eerste instantie meteen raak. Helaas met 7 weken een miskraam gehad en nu na de miskraam meteen weer zwanger. Helaas ben ik nu wel een stuk minder onbezorgd dan de vorige keer, maar tegelijkertijd ook heel blij dat ik weer zo snel zwanger ben. Onze oudste is overigens ook ruim 3 (bijna 4) en wij zijn ook de dertig al een tijdje gepasseerd.
maandag 28 juli 2014 15:01
Ja, maar ze konden er niks over zeggen. Tijdens mijn zwangerschap en daarna ook bij een neuroloog gelopen voor de klachten en zelfs hij kon niks zeggen over de gevolgen bij een eventuele tweede zwangerschap. Het enige wat hij zei was: iedere zwangerschap is anders en het wil niet zeggen dat je er bij een tweede ook zoveel last van hebt....
Dus het is gewoon heel spannend om dan de stap te nemen om voor een tweede te gaan.
Dus het is gewoon heel spannend om dan de stap te nemen om voor een tweede te gaan.
maandag 28 juli 2014 15:18
Deze zwangerschap voelde ik het met een week of 8 al, heb ik rond de 10 weken de fysiotherapeut gebeld met angst om het hart zo slecht als het al was. Tegen al mijn verwachtingen in was het bij het aanbreken van het tweede trimester weer 'over'. Het zat los, maar nog net stabiel genoeg om zonder pijnklachten dingen te ondernemen. Ik heb een fantastische maand gehad toen, wél zwanger, eerste trimester klachten over en dubbel en dwars genoten en zoveel mogelijk met zoon ondernomen in de wetenschap dat het niet zo lang zou duren.
Vanaf week 17 weer bij de fysio, 1 keer per week/ per 2 weken. Rond de 22 een bekkenband om kleine stukjes te kunnen blijven lopen (denk: op goede dagen 30 minuten naar de eendjes in het park als dé activiteit van de dag, dan ook geen was op zolder meer in de machine kunnen doen) en sinds een week of 28 eigenlijk niet meer buiten met peuter kunnen lopen. Ik kan op een goede dag nog wel een meter of 100-200 achter elkaar maar het tempo en de onmogelijkheid in te grijpen op peuterdriftjes maakt het onverantwoord op de openbare weg.
Ik ga nu 2 keer per week naar de fysio, dan is het ook echt weer scheef en zit het vast ondanks alle voorzorgsmaatregelen. Het is de mening van mijn fysio dat als ik niet onder behandeling was, ik inmiddels mijn bed al een tijdje niet meer uit zou kunnen.
Vanaf week 17 weer bij de fysio, 1 keer per week/ per 2 weken. Rond de 22 een bekkenband om kleine stukjes te kunnen blijven lopen (denk: op goede dagen 30 minuten naar de eendjes in het park als dé activiteit van de dag, dan ook geen was op zolder meer in de machine kunnen doen) en sinds een week of 28 eigenlijk niet meer buiten met peuter kunnen lopen. Ik kan op een goede dag nog wel een meter of 100-200 achter elkaar maar het tempo en de onmogelijkheid in te grijpen op peuterdriftjes maakt het onverantwoord op de openbare weg.
Ik ga nu 2 keer per week naar de fysio, dan is het ook echt weer scheef en zit het vast ondanks alle voorzorgsmaatregelen. Het is de mening van mijn fysio dat als ik niet onder behandeling was, ik inmiddels mijn bed al een tijdje niet meer uit zou kunnen.
maandag 28 juli 2014 15:25
Mijn verhaal klinkt (hoewel pittig) nog niet zo heftig als het jouwe TO, ik zou gezien de leeftijd van je zoon eens rekenen in hoeverre je kunt/ wilt wachten met proberen zodat (gegeven de eerste keer raak) je maximaal 16 weken zwanger bent als je oudste naar school gaat. Dat is de termijn waarop in principe de verwekende hormonen (relaxine) echt hun intrede doen en je met een beetje pech in no-time niet meer goed voor hem kan zorgen.
maandag 28 juli 2014 16:18
Tja ook ik ben er welbewust in gegaan, wij hebben wel gewacht tot oudste iets zelfstandiger was (en man klaar was met een periode van regelmatig reizen voor zijn werk), maar toch.
Vraag je gewoon af hoe je het gaat oplossen als het weer zo erg wordt als de vorige keer: Kan man dan 1 dag in de week (of 2) minder gaan werken? Is er familie die structureel een dag voor oudste kan zorgen? Ook als het een half jaar duurt? Kun je het je veroorloven om hem voor een paar maanden zonder vergoeding op het kdv te plaatsen? Bezorgt een van de supermarkten in je stad boodschappen? Kun je een hulp nemen? Is het een goed moment om een droger aan te schaffen/ meer te gebruiken? Of een vaatwasser/ stofzuigrobot?
Niet al die dingen zijn natuurlijk nodig, maar door te plannen op het ergste krijg je er wel meer grip op.
Vraag je gewoon af hoe je het gaat oplossen als het weer zo erg wordt als de vorige keer: Kan man dan 1 dag in de week (of 2) minder gaan werken? Is er familie die structureel een dag voor oudste kan zorgen? Ook als het een half jaar duurt? Kun je het je veroorloven om hem voor een paar maanden zonder vergoeding op het kdv te plaatsen? Bezorgt een van de supermarkten in je stad boodschappen? Kun je een hulp nemen? Is het een goed moment om een droger aan te schaffen/ meer te gebruiken? Of een vaatwasser/ stofzuigrobot?
Niet al die dingen zijn natuurlijk nodig, maar door te plannen op het ergste krijg je er wel meer grip op.
maandag 28 juli 2014 17:52
Over alle dingen die opsomt hebben we inderdaad veel gesproken. Man gaat niet minder werken. Dat kan helaas nog niet, maar zoon kan(mocht het misgaan met mijn bekken) mee naar het werk. Dat doe hij nu ook vaak en dat gaat goed. In februari gaat hij naar school, dus ik denk dat het qua planning wel goed uitkomt.
Maar het is wel heel spannend allemaal...
Maar het is wel heel spannend allemaal...
maandag 28 juli 2014 21:07
Wij gaan ook weer proberen; wel heel spannend. Onze oudste is nu bijna 20 maanden Ik heb zware astma, welke tijdens de zwangerschap ook nog eens verergerde. Kan niet meepraten over bekkeninstabiliteit maar herken wel de zorgen. Vanaf dag 1 problemen met ademhalen, benauwdheid, impact op bloeddruk en constant moe (voordeel: van niet kunnen slapen door een dikke buik heb ik geen ladt gehad). Weet niet hoe het een tweede keer zal gaan, en er nu loopt er natuurlijk een kleintje rond. Veel sterkte, hoop dat het lukt en dat je je een nieuwe zwangersschap naar omstandigheden goed mag doorlopen!
dinsdag 29 juli 2014 14:00
Wij gaan ook voor een tweede! Onze zoon is nu 16 maanden. Heel erg spannend, eng en leuk. Hopen dat het lukt natuurlijk! Er was geen twijfel of we een tweede wilden, maar het moment kiezen is wel lastig. Een beetje onzeker ben ik er wel over, kan ik het wel, hoe reageert onze zoon er op, lukt het überhaubt om zwanger te worden... Spannend!
