Partner wil vrijheid

30-07-2014 20:50 218 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden,



Ik zit even zo in de knoop en hoop hier wat antwoorden te vinden.

Het zit zo:



Mijn partner en ik zijn 12 jaar samen, alles leuk voor elkaar, schat van een zoon, niks te klagen. Eind vorig jaar ben ik met mijn stomme kop met een ander naar bed gegaan, dit was eenmalig, ook hij heeft een partner. Op de een of andere manier bleef er een klik en hadden we nog regelmatig sms contact, en tijdens het uitgaan kwamen we elkaar ook wel tegen, maar verder niks gebeurd.



Maart van dit jaar zag mijn partner berichtjes op mijn telefoon, en hoewel daar niks geks uit te halen was, heb ik toegegeven met deze persoon te zijn vreemdgegaan. Veel verdriet en woede uiteraard.. Aangezien ik toen zwanger was/ben en we al een kindje hebben, heeft hij de keuze gemaakt om mij te laten blijven. Contact met die persoon is overigens per direct gestopt.



Met ups en downs zijn we nu een aantal maanden verder en over een paar dagen verwachten wij ons tweede kindje. Maar nu zit ik met het volgende, want mijn vriend heeft een aantal weken geleden een andere meid leren kennen tijdens het stappen, na een paar keer zijn zij met elkaar naar bed geweest, hij heeft het mij allemaal eerlijk verteld. Uiteraard even slikken, maar hij had de hoop de situatie voor zichzelf te kunnen afsluiten, en dat voelde verder ook heel goed. Ik merkte dat we ook wel meer naar elkaar toe groeide hierdoor.



Toch bleef hij een beetje vreemd en heel slecht, na wat zoeken op zijn p.c. kwam ik wat gesprekken tussen hem en die andere meid tegen. Hij gaf het meteen toe, en zei dat hij het nog niet kon afsluiten, en soort van 'gelijk' wil komen met mij, hij anders de situatie niet kan accepteren dat ik hem heb bedrogen en voorgelogen.



Omdat ik ook het beste voor mijn gezin wil heb ik maar ingestemd, in de hoop dat het over een poosje klaar is, en wij weer voor 100% verder kunnen, streep eronder, klaar.

Maar ik blijf het zo verdomde moeilijk vinden, ik kwam erachter dat ze elkaar gisteren weer hadden gezien, en uit mailtjes weet ik dat er voor morgen ook wat op de planning staat, echter ontkende hij het, maar goed.



Het was zijn bedoeling het mij pas over een poosje te vertellen, dat ik er dan maar mee moest dealen, maar nu ik weet dat hij plannen heeft en ik hem er maar even in moet laten, hebben we elke keer flinke discussies. En hoe graag ik ook mee wil werken; ik vind het zo kut. Ik gun hem de spanning en het pleziertje ook heus wel, maar de wetenschap dat hij elk moment met haar kan afspreken maakt me zo verdrietig, en ik hoor nu juist met andere dingen bezig te zijn, over een paar dagen is er een baby..

We hadden net de grootste ruzie, en hij vindt het slecht van me dat ik er steeds zo over zeur aangezien ik degene ben die alles heeft veroorzaakt, en hij vindt gewoon dat hij dit moet doen om onze relatie te redden, anders gaan we sowieso uit elkaar. Hij kan ook niet aangeven hoelang hij ermee door wil gaan, en of het überhaupt werkt voor de acceptatie



Pfff een heel verhaal geworden dit, hopelijk is het allemaal te volgen.

Wat vinden jullie? ik heb er maar mee even mee te dealen, en denken jullie dat het een oplossing is?



x Bloem
Alle reacties Link kopieren
Je vriend is een rancuneuze etterbak die geniet van het feit dat hij een stok heeft om de hond mee te slaan en een vrijbrief om zich lekker uit te leven. Ik zou zeker wel mijn grens trekken. Dan is het maar over. Wat wil je dan, een huwelijk met iemand die jouw misstap blijft aangrijpen om je eindeloos terug te pakken en je monddood te maken als hij zelf over de schreef gaat? Jij bent immers een keer met een ander naar bed gegaan, dus moet je het nu accepteren dat hij dat honderd keer terugdoet?



Als dit gedrag representatief is voor het karakter van je man dan kan je er maar beter vanaf zijn. Een keer vreemdgaan is stom, goed stom zelfs, maar de manier waarop hij er vervolgens mee omgaat is gewoon gluiperig, gemeen en veel erger dan dat hele slippertje van jou, nog los van het feit dat het vreemdgaan op zich allang is geëvenaard.



Echt, ik vind je partner een intense kwal, en dan druk ik mij nog mild uit. Eerlijk gezegd denk ik dat je jezelf er een genoegen mee doet als hij gewoon oprot.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Je partner wil meer dan vrijheid.... Hij wil de situatie grensoverschrijdend uitbuiten!



Je hebt wel straf genoeg gehad zo, vind je niet? Trek eens een grens zeg!!
Wie naar het verleden kijkt, staat met zijn rug naar de toekomst...
Alle reacties Link kopieren
Ben je vreemdgegaan, terwijl je al zwanger was?
You have made your bed now lie in it. Wat een zooi hebben jullie er van gemaakt. Dit gaat niet meer goed komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Chart schreef op 30 juli 2014 @ 22:22:

Je partner wil meer dan vrijheid.... Hij wil de situatie grensoverschrijdend uitbuiten!



Je hebt wel straf genoeg gehad zo, vind je niet? Trek eens een grens zeg!!Inderdaad, uitbuiten, dat is precies het goede woord.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Ah, de wraak-affaire.





Op deze manier streven naar evenwicht in een relatie is echt belachelijk. Funest. Wat een bende zeg.
Is to al gaan dichten?
Alle reacties Link kopieren
quote:blijftgewoondametje schreef op 31 juli 2014 @ 00:58:

Is to al gaan dichten?Nee.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
En toch . . . .



Ik heb de OP gelezen en wat reacties. Niet allemaal.

Het is niet netjes maar ergens kan ik me wel in de situatie inleven.



Nu vanuit de man gekeken. Zijn vrouw is vreemdgegaan. Dat was éénmalig (zegt ze) maar kwam hem nog regelmatig tegen. De man denkt: "Verdomme, wie kan mij garanderen dat het 1 keer was? En hoe lang is dit &*$%#@ al aan de gang?"



Voor een vrouw is het erg als haar man vreemd gaat. Maar andersom is het voor een man op zijn minst net zo erg.

En de haan weet nu dat een andere haan, met volledige goedkeuring van de kip, haar heeft gebruikt zonder dat hij dat wist.



Neem maar aan dat de haan uit elkaar knalt van woede dat ZIJN kip, achter zijn rug om, haar kippenpootjes bereidwillig gespreid heeft voor een andere haan. Zijn ego is diep gekrenkt. En vraagt zich gelijk af of hij haar niet voldoende seks kan geven. Blijkbaar heeft ze niet genoeg aan hem als enige haan. Maar zoekt ze haar seksuele genoegens ook elders bij een andere haan.



Hij denkt dus dat ze aan hem niet genoeg heeft. Hij het NIET GOED DOET. Dus het voelt of hij tekort schiet op dit gebied. En voor een man die een deuk in zijn ego wat betreft seksuele handelingen heeft opgelopen is dit best erg.



En dan kan het wel uitgepraat worden. Maar het blijft in zijn achterhoofd rondspoken. Volledig wissen is onmogelijk.



En dan ineens...........

Ontmoet hij daar een kippetje. Een leuk fris beestje. En weet je.... ze vinden elkaar wel leuk. En dit kippetje is ook bereid om haar kippenpootjes te spreiden. Hij weet in zijn achterhoofd dat het eigenlijk heel fout is wat hij doet.



Maar hij is horny, en zij geeft hem het gevoel DE HUNK te zijn.

Dan denkt hij: 'What the Hell, zij deed het ook. En nu zal ik deze kans niet mogen benutten? En hij gaat er op in.



Hij blijkt intussen geweldig te kunnen presteren tussen haar pootjes. En hij........ Hij voelt zich de koning te rijk. Hij denk: "Verdorie, zie je wel dat ik het WEL goed kan". Dit kippetje is gek op me. Ik kan haar seksueel volledig bevredigen. DUS HET LIGT NIET MIJ.



Kortom, dit nieuwe kippetjes geeft hem zijn zelfvertrouwen terug. Hij staat weer als nummer 1 in de lijst.



---------------------



Als je dit leest zeg ik dus dat het voor een man een ontzettende knak in zijn ego geeft als hij voelt dat zijn vrouw niet genoeg qua seks aan hem heeft. Of dit ook zo is maakt eigenlijk niet uit. Hij ervaart dat in ieder geval wel zo. Hij denkt gelijk dat hij onder de maat presteert.



Een man bekijkt en ervaart dit anders als een vrouw.

Ik vond het wel nodig om ook even de zienswijze van een man hier in te brengen. Hoe wij dit ervaren en om inzicht te geven hoe een man (kan) reageren.
Ah. Kippetje, haan. Helder.
Wat een puinhoop. Waar zijn jullie mee bezig er zijn kinderen bij betrokken. Stel grenzen. Hij wil wraak nemen. Sta dat niet toe. Zet hem de deur uit en doorbreek deze vernietiging. Het kan dan twee kanten op, of hij komt tot inkeer if hij gaat bij je weg. Kiest hij het eerste dan ontkomen juliie niet aan therapie. Kiest hij het tweede dan huil je uit en ga je verder. Meer opties zijn er niet.
Alle reacties Link kopieren
En jij denkt dat dat anders is dan bij vrouwen Rob? Want wat je beschrijft is zo'n beetje hoe ik het vreemdgaan van mijn man ervaren heb. En het deel erna wat ik ervaren heb toen ook ik legaal vreemd mocht gaan. (Niet om gelijk te komen, maar omdat wij richting open relatie gingen.) Maar wij hebben elkaar niet aan het lijntje gehouden en ik had mijn inmiddels ex al vergeven voor ik met een ander ging. Dit is gewoon geen gelijkspel meer, hij straft haar.
Mijn visie op dit verhaal; het zat al niet lekker tussen jullie ( anders ga je niet vreemd) en hij ziet dit als een mooie kans om ook buiten de deur te neuken. Hij gaat je dit niet 'vergeven', al is er van vergeven weinig sprake omdat het hem eigenlijk wel mooi uitkomt. Maar hij gaat dit tegen je gebruiken, in elke situatie, want jij bent tenslotte als eerste begonnen en dat is zielig voor hem en dus moet je het je maar laten aanleunen.





Als mijn man vreemd zou gaan, en ik zou de relatie willen herstellen, zou 'terugdoen' niet in me opkomen. Omdat ik nu de behoefte niet heb, en die krijg ik dan ook niet ineens.
En ook onbegrijpelijk dat je even zwanger wordt als je huwelijk in crisis is.
Alle reacties Link kopieren
quote:millefleurs schreef op 31 juli 2014 @ 09:27:

En jij denkt dat dat anders is dan bij vrouwen Rob? Want wat je beschrijft is zo'n beetje hoe ik het vreemdgaan van mijn man ervaren heb. En het deel erna wat ik ervaren heb toen ook ik legaal vreemd mocht gaan. Maar wij hebben elkaar niet aan het lijntje gehouden en ik had mijn inmiddels ex al vergeven voor ik met een ander ging. Dit is gewoon geen gelijkspel meer, hij straft haar.

Ik keur het ook niet goed. Ik trek ook geen partij.



Ik probeer door de kip en de haan op een eenvoudige manier de denkwijze van een man te vertellen. En misschien heb jij, als vrouw, het ook zo ervaren. Als man weet ik niet precies wat er in het hoofd van een vrouw afspeelt als zoiets gebeurt.



Kan me goed voorstellen dat je ook woedend bent, logisch.



Maar dit stukje heb ik als denkwijze vanuit het mannelijk brein en het gevoel qua ego proberen te vertellen. Want voor een man is het ego op seksueel gebied heeeellll erg gevoelig.
Alle reacties Link kopieren
Voor een vrouw net zo. want je man is klaargekomen in een ander, werd opgewonden van een ander, was liever bij een ander dan bij jou. Je vraagt je af of de seks met die ander niet beter was, je gaat je vergelijken. Man, vrouw, denk niet dat er veel verschil is wat dit betreft.
quote:whopper schreef op 31 juli 2014 @ 09:23:

Ah. Kippetje, haan. Helder. +1
Alle reacties Link kopieren
Als (ooit bedrogen) man, kan ik me perfect vinden in het verhaal van Rob. In die situatie spookte exact dat in mijn hoofd. Het verschil is dat ik er nooit wat mee gedaan heb. Ik ben nog een stap verder gegaan. Ik zag snel genoeg in dat het aan haar lag en niks mis met mij was. Dan is er ook pas ruimte voor verwerking. Haar vergeven of de deur wijzen. Blij dat ik het tweede gekozen heb. ;)



Enigste "oplossing" voor TO is tabula rasa van de twee kanten en kei hard werken aan iets nieuws. Ik vrees alleen dat het mes te diep gesneden heeft.... Jammer voor die kids....altijd weer jammer voor die kids...
Don't cry because it's over, smile because it happened.
Alle reacties Link kopieren
Wat een kinderachtig gedrag namens beide! Ik zou dit nooit niet pikken van mijn man, maar ik zou het ook niet pikken, want volgens mij ben je toen je al zwanger was vreemdgegaan.

Zoals er al vaker staat, er zijn kindjes in het spel! Wat erg. De mijne kon vertrekken! Zometeen is hij bij zijn 'vriendin' en breken je vliezen.



Wat een verhaal..
Alle reacties Link kopieren
Je man is echt zwaar onzeker geworden/gekwetst van jouw vreemdgaan en in plaats van dit op te lossen door te praten, te vergeven of uit elkaar te gaan heeft hij zijn ego laten spreken. Ik vind het erg onvolwassen van hem hoe hij met de situatie omgaat. Hij wil nu gewoon net zo lang met een ander n*uken totdat hij het gevoel heeft dat zijn ego weer hersteld is en dat hij zich weer 'beter voelt' dan jij. Ondanks dat jij ook bent vreemdgegaan en dat dat gewoon niet oké is, zou ik de situatie niet langer accepteren. Hij is nu op zo'n punt aangekomen dat hij de situatie echt uitbuit en jou er mee straft. Dit is eigenlijk gewoon pesten wat hij nu doet en het is supertriest en walgelijk, waar hij mee bezig is. Er zijn grenzen. Als hij zo graag met die ander blijft rotzooien, waarom zou hij dan nog bij jou willen blijven? Ik vrees dat jullie relatie kapot is.
Alle reacties Link kopieren
Zat ik ook nog te denken... Als hij hier zo mee bezig is terwijl hij over een paar dagen met jou een kindje erbij krijgt (kan dus elk moment zijn), waarom dan nu nog met haar verder willen afspreken? En waarom steeds met dezelfde? Logische gedachtengang is: omdat hij gevoelens voor hij heeft/krijgt.

Ik zou het eens aankaarten, grote kans dat hij al weet dat hij niet met jou verder wil, maar weet dat het een hufterstreek is om je nu te laten vallen. Kies voor jezelf, kies voor je kinderen. Want ik ben bang dat je je erop verkijkt en hij na de geboorte alsnog bij je weg gaat.
Alle reacties Link kopieren
quote:millefleurs schreef op 31 juli 2014 @ 09:57:

Zat ik ook nog te denken... Als hij hier zo mee bezig is terwijl hij over een paar dagen met jou een kindje erbij krijgt (kan dus elk moment zijn), waarom dan nu nog met haar verder willen afspreken? En waarom steeds met dezelfde? Logische gedachtengang is: omdat hij gevoelens voor hij heeft/krijgt.

Ik zou het eens aankaarten, grote kans dat hij al weet dat hij niet met jou verder wil, maar weet dat het een hufterstreek is om je nu te laten vallen. Kies voor jezelf, kies voor je kinderen. Want ik ben bang dat je je erop verkijkt en hij na de geboorte alsnog bij je weg gaat.



Dat heb ik ook gevraagd. Zijn reden is dat hij het met haar ' safe' vindt, ze is immers nog jong (21) en daarom niet bang hoef zijn dat hij met haar verder wil. Terwijl ik denk, als hij hier nog mee door blijft gaan komen er misschien wel serieuze gevoelens bij kijken. Al dan niet van haar kant, en dat maakt het juist nog ingewikkelder.



Het verhaal van Rob kan ik ergens ook begrijpen, precies dit verteld mijn vriend ook. Maar hoelang moet dit nog door blijven gaan. Tot hij er genoeg van heeft? zijn ego idd weer is hersteld? En dan... 'moet' hij weer met mij verder, zal hij dat andere, nieuwe gevoel dan niet blijven missen? Ik weet het niet, en hij durft er zelf ook geen uitspraken over te doen..



Als er geen kinderen/zwangerschap in het spel waren geweest, dan had er al een dikke punt achter de relatie gestaan, maar een zwangere trap je ook niet de deur uit natuurlijk..
Je moet dit niet pikken. Het is al veel te ver gegaan. Grenzen stellen, in het ergste geval gaat hij weg. Maar dat heb je dan aan jezelf te danken. Je raakt hem ook kwijt als hij een relatie op kan bouwen met een ander, wat nu gebeurt. Waarom zijn jullie in deze shit zwanger geworden?
Alle reacties Link kopieren
Niks is safe, want op een 21-jarige kun je ook vallen. En hij valt genoeg op haar om meerdere malen seks te hebben, zelfs op momenten dat hij vader zou kunnen worden. Hoe kun je hem verdragen bij je bevalling? Hoe kun je doorgaan wetende dat hij alleen blijft vanwege de kinderen. Kun je hem ooit nog vertrouwen?



En ja, ik weet dat jij hiermee begonnen bent, door je vreemdgaan. Maar dit gaat veel te ver. Vergeef jij jezelf eens voor wat je hebt gedaan, misschien dat je dan inziet dat hij niet bezig is om iets op te lossen...
Alle reacties Link kopieren
quote:bloem. schreef op 31 juli 2014 @ 10:29:

Als er geen kinderen/zwangerschap in het spel waren geweest, dan had er al een dikke punt achter de relatie gestaan, maar een zwangere trap je ook niet de deur uit natuurlijk..jij bent de man in dit verhaal ipv de zwangere vrouw?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven