Geld & Recht
alle pijlers
Eerlijk delen
maandag 28 juli 2014 16:02
Vriend en ik (+10 jr. relatie, samenwonend in mijn huurhuis) gaan binnenkort samen een huis kopen. Het huis zal worden gekocht op één salaris + spaargeld (beide van vriend). De hypotheek zal alleen op naam van vriend komen te staan. In de dagelijkse praktijk zal het huis van ons samen zijn maar financieel en juridisch gezien is het dan dus van vriend, zowel bij verlies als bij winst.
Het risico op verlies hopen we te beperken door een lagere hypotheek te nemen dan de getaxeerde waarde van het huis (verschil ingelegd met het spaargeld). We kijken naar huizen waarbij de verhouding hypotheek versus spaargeld respectievelijk ongeveer 4/5 versus 1/5 van de koopprijs zal zijn.
Vriend verdient goed en op dit moment veel meer dan ik (op jaarbasis ongeveer drie keer zoveel). Vanwege ongunstige perspectieven aan mijn kant (gezondheid) zal dit verschil helaas vermoedelijk zo blijven, of zelfs (hopelijk tijdelijk) nog groter worden.
Hoe verdelen we in deze ongelijke uitgangspositie de kosten van het huis toch zo redelijk en gelijkwaardig mogelijk?
Wat te doen met:
- Volledige aflossing van de hypotheek (ons idee: vriend betaalt dit en heeft de winst of het verlies)
- Rente op de hypotheek (ons idee: 50/50)
- Rente die vriend misloopt op spaargeld (idee vriend: ik compenseer hem daar maandelijks voor zolang we in het huis wonen, mijn vraag: is dit redelijk?)
- Reservering -groot- onderhoud (idee vriend: 50/50, mijn idee: groot onderhoud hoort bij het huis en dus bij zijn kosten, klein verbruiksonderhoud zoals incidentele loodgieter 50/50)
- Opstalverzekering (idee vriend: 50/50, mijn vraag: hoort bij casco huis dus bij risico/kosten van vriend?)
- VVE (zelfde als opstal)
- Belastingen: OZB + gemeente/riool/waterschap (ons idee: 50/50, of hoort OZB apart?)
- GWL (ons idee: 50/50)
- Internet/tv/vaste telefoon (ons idee: 50/50)
Het risico op verlies hopen we te beperken door een lagere hypotheek te nemen dan de getaxeerde waarde van het huis (verschil ingelegd met het spaargeld). We kijken naar huizen waarbij de verhouding hypotheek versus spaargeld respectievelijk ongeveer 4/5 versus 1/5 van de koopprijs zal zijn.
Vriend verdient goed en op dit moment veel meer dan ik (op jaarbasis ongeveer drie keer zoveel). Vanwege ongunstige perspectieven aan mijn kant (gezondheid) zal dit verschil helaas vermoedelijk zo blijven, of zelfs (hopelijk tijdelijk) nog groter worden.
Hoe verdelen we in deze ongelijke uitgangspositie de kosten van het huis toch zo redelijk en gelijkwaardig mogelijk?
Wat te doen met:
- Volledige aflossing van de hypotheek (ons idee: vriend betaalt dit en heeft de winst of het verlies)
- Rente op de hypotheek (ons idee: 50/50)
- Rente die vriend misloopt op spaargeld (idee vriend: ik compenseer hem daar maandelijks voor zolang we in het huis wonen, mijn vraag: is dit redelijk?)
- Reservering -groot- onderhoud (idee vriend: 50/50, mijn idee: groot onderhoud hoort bij het huis en dus bij zijn kosten, klein verbruiksonderhoud zoals incidentele loodgieter 50/50)
- Opstalverzekering (idee vriend: 50/50, mijn vraag: hoort bij casco huis dus bij risico/kosten van vriend?)
- VVE (zelfde als opstal)
- Belastingen: OZB + gemeente/riool/waterschap (ons idee: 50/50, of hoort OZB apart?)
- GWL (ons idee: 50/50)
- Internet/tv/vaste telefoon (ons idee: 50/50)
woensdag 30 juli 2014 15:21
quote:sugarmiss schreef op 30 juli 2014 @ 14:37:
Nou gefeliciteerd hoor je mag nog 3 maanden blijven als je relatie ten einde loopt. Er is geen woningbouwvereniging te vinden waar je na 3 maanden al een huis hebt. Ze kan zich nu natuurlijk al inschrijven, dan bouwt ze vanzelf inschrijftijd op 'voor het geval dat'.
Nou gefeliciteerd hoor je mag nog 3 maanden blijven als je relatie ten einde loopt. Er is geen woningbouwvereniging te vinden waar je na 3 maanden al een huis hebt. Ze kan zich nu natuurlijk al inschrijven, dan bouwt ze vanzelf inschrijftijd op 'voor het geval dat'.
woensdag 30 juli 2014 15:37
Ik snap jou nog steeds niet. Dat jij hiermee akkoord gaat. Om straks heel veel 'gezeik' te voorkomen als je uit elkaar gaat doe je nu maar via de moeilijke weg?
Je vriend vindt alles prima. Maar stel je eens voor als het helemaal omgedraaid was geweest. Dat jij het huis zou kopen. Ik weet zeker dat vriend daar nooit meer akkoord was gegaan. Hij denkt zakelijk maar jij moet dat ook maar eens gaan doen. Meer voor je eigen belangen opkomen. Want binnen deze onderhandelingen sta jij niet stevig in je schoenen. Daar gaat je positie.
Waarom stel je hem niet gewoon voor om samen dat huis te kopen? Wat zegt hij dan?
Jullie willen samen verder. Daar zijn jullie het toch over eens? Maar jij moet dan maar even je huurwoning opzeggen om bij hem in te gaan wonen? Want daar komt het op neer. Daarbij is een samenlevingscontract naar mijn idee veel te simpel om jullie constructie goed vast te leggen zodat altijd de ander goed verzorgd achterblijft.
Je vriend vindt alles prima. Maar stel je eens voor als het helemaal omgedraaid was geweest. Dat jij het huis zou kopen. Ik weet zeker dat vriend daar nooit meer akkoord was gegaan. Hij denkt zakelijk maar jij moet dat ook maar eens gaan doen. Meer voor je eigen belangen opkomen. Want binnen deze onderhandelingen sta jij niet stevig in je schoenen. Daar gaat je positie.
Waarom stel je hem niet gewoon voor om samen dat huis te kopen? Wat zegt hij dan?
Jullie willen samen verder. Daar zijn jullie het toch over eens? Maar jij moet dan maar even je huurwoning opzeggen om bij hem in te gaan wonen? Want daar komt het op neer. Daarbij is een samenlevingscontract naar mijn idee veel te simpel om jullie constructie goed vast te leggen zodat altijd de ander goed verzorgd achterblijft.
woensdag 30 juli 2014 20:57
Ik snap dit echt niet. Jullie gaan samen een huis kopen. Vriend legt al het geld in. Oké dat kan vanwege jouw gezondheid. Maar als ik dit zo lees gedragen jullie je nu al alsof je relatie elk moment kan knappen. Al het salaris brengen jullie toch samen in, jullie werken allebei zo hard mogelijk lijkt mij. Waarom altijd zo moeilijk doen over verdelingen, want de een verdient meer als de ander? Ik zou zeggen gooi het op een hoop en betaal je vaste lasten en boodschappen.
donderdag 31 juli 2014 09:57
Er is al veel zinnigs gezegd, maar ik mis nog een ding.
Hoe verhoudt de hoogte van de toekomstige kosten zich met de hoogte van de kosten die je nu hebt? Als de helft van de hypotheekrente bij wijze van spreke meer is dan nu de helft van je huur, vind ik het geen eerlijke verdeling.
Jij zit nu in een goedkoop huis, kunt vanwege je gezondheid en perspectieven niks anders betalen. Ik zou het van de zotte vinden als jij hogere lasten gaat krijgen om in het huis van je vriend te gaan wonen.
Ik zou ook meer gezamenlijkheid willen dan bij jullie nu het geval lijkt te zijn en nog eens heel goed samen praten over hoe je de rest van je leven om wil gaan met financien wel/niet delen, zeker als je ook kinderen zou willen (maar dat lees ik nog nergens).
Hoe verhoudt de hoogte van de toekomstige kosten zich met de hoogte van de kosten die je nu hebt? Als de helft van de hypotheekrente bij wijze van spreke meer is dan nu de helft van je huur, vind ik het geen eerlijke verdeling.
Jij zit nu in een goedkoop huis, kunt vanwege je gezondheid en perspectieven niks anders betalen. Ik zou het van de zotte vinden als jij hogere lasten gaat krijgen om in het huis van je vriend te gaan wonen.
Ik zou ook meer gezamenlijkheid willen dan bij jullie nu het geval lijkt te zijn en nog eens heel goed samen praten over hoe je de rest van je leven om wil gaan met financien wel/niet delen, zeker als je ook kinderen zou willen (maar dat lees ik nog nergens).
donderdag 31 juli 2014 10:00
Je hebt een laag inkomen en betaalt 50% van de boodschappen. Gaat het daar al niet mis? Als je alleen zou zijn, zou je naar de Aldi moeten en nu koop je bij wijs van spreken sushi bij de AH. Of eet je vriend nu ook goedkoop omdat jij het niet kan betalen?
Die leningen voor studie die je bij hem hebt geven kriebels op mijn rug. Je mag ze terugbetalen als jullie uit elkaar gaan?
Jij vindt dat je gebruik maakt van hem, maar eigenlijk lees ik dat hij gebruik maakt van jou.
Als je alleen zou wonen, zou je dan huurtoeslag krijgen? En zo ja, compenseert hij je daarvoor?
Die leningen voor studie die je bij hem hebt geven kriebels op mijn rug. Je mag ze terugbetalen als jullie uit elkaar gaan?
Jij vindt dat je gebruik maakt van hem, maar eigenlijk lees ik dat hij gebruik maakt van jou.
Als je alleen zou wonen, zou je dan huurtoeslag krijgen? En zo ja, compenseert hij je daarvoor?
...
donderdag 31 juli 2014 10:14
quote:Crique schreef op 29 juli 2014 @ 17:20:
Zakelijk is niet erg.
Je kunt prima je eigen belangen beschermen, en het toch zo regelen dat de ander behoorlijk verzorgd en beschermd achter blijft als er iets mis gaat.
Ik kan me niet zoveel voorstellen bij een relatie waarin de mazzel en pech alleen op je eigen bord blijft liggen, en je partner daar niet in meedeelt.
In dit geval kan Eerlijkdelen eigenlijk niet anders dan net zo zakelijk haar eigen belangen verdedigen als haar vriend dat doet. Lijkt me erg jammer als het zo moet.In het geval van de middelste alinea ligt dat natuurlijk genuanceerder. Zijn verdienste is niet alleen mazzel, maar ook hard werken. En mijn pech is in veel opzichten ook zíjn pech. Verder ben ik het met je eens.
Zakelijk is niet erg.
Je kunt prima je eigen belangen beschermen, en het toch zo regelen dat de ander behoorlijk verzorgd en beschermd achter blijft als er iets mis gaat.
Ik kan me niet zoveel voorstellen bij een relatie waarin de mazzel en pech alleen op je eigen bord blijft liggen, en je partner daar niet in meedeelt.
In dit geval kan Eerlijkdelen eigenlijk niet anders dan net zo zakelijk haar eigen belangen verdedigen als haar vriend dat doet. Lijkt me erg jammer als het zo moet.In het geval van de middelste alinea ligt dat natuurlijk genuanceerder. Zijn verdienste is niet alleen mazzel, maar ook hard werken. En mijn pech is in veel opzichten ook zíjn pech. Verder ben ik het met je eens.
donderdag 31 juli 2014 10:25
quote:Capibara_ schreef op 29 juli 2014 @ 14:35:
[...]
Daarom moeten ze ook testamenten afsluiten, zodat TO het huis erft als hij overlijdt. En dan het liefst ook een overlijdensrisicoverzekering natuurlijk, zodat ze ook de hypotheeklasten kan blijven voldoen als ze alleen achterblijft.
Ik snap helemaal dat ze het huis op slechts één naam kopen. Dat heb ik ook gedaan (mijn man en ik zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd, ook al zo'n tien jaar inmiddels). Ik vind gescheiden financiën geen teken dat de relatie slecht is, het is alleen een voorzorgsmaatregel voor het geval de relatie ooit verbroken zou worden. Maar daar gaan we niet van uit natuurlijk. Als ik overlijd erft hij alles. Het verschil met TO is echter dat wij evenveel verdienen, en dat mijn man dus wél flink kan sparen. En als een van ons door omstandigheden minder of helemaal niet meer kan werken dan vangt de ander dat zonder morren op. Dat mis ik volgens mij bij TO en haar vriend.
Hoe jullie het geregeld hebben is mijn ideaal. Maar hoe houd je gescheiden financiën wanneer er een groot inkomensverschil is?
Wij overdenken nu een constructie die neigt naar naar rato maar die ook rekening houdt met concrete bedragen, zoals hoeveel huur ik nu betaal.
[...]
Daarom moeten ze ook testamenten afsluiten, zodat TO het huis erft als hij overlijdt. En dan het liefst ook een overlijdensrisicoverzekering natuurlijk, zodat ze ook de hypotheeklasten kan blijven voldoen als ze alleen achterblijft.
Ik snap helemaal dat ze het huis op slechts één naam kopen. Dat heb ik ook gedaan (mijn man en ik zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd, ook al zo'n tien jaar inmiddels). Ik vind gescheiden financiën geen teken dat de relatie slecht is, het is alleen een voorzorgsmaatregel voor het geval de relatie ooit verbroken zou worden. Maar daar gaan we niet van uit natuurlijk. Als ik overlijd erft hij alles. Het verschil met TO is echter dat wij evenveel verdienen, en dat mijn man dus wél flink kan sparen. En als een van ons door omstandigheden minder of helemaal niet meer kan werken dan vangt de ander dat zonder morren op. Dat mis ik volgens mij bij TO en haar vriend.
Hoe jullie het geregeld hebben is mijn ideaal. Maar hoe houd je gescheiden financiën wanneer er een groot inkomensverschil is?
Wij overdenken nu een constructie die neigt naar naar rato maar die ook rekening houdt met concrete bedragen, zoals hoeveel huur ik nu betaal.
donderdag 31 juli 2014 10:26
Even iets heel anders.
Jullie zijn al 10 jaar samen en het inkomens verschil wordt alleen maar meer, waarom niet op 1 hoop of naar rato?
Je vriend zit er zo lekker bij.
Waarom gooien jullie niet beide inkomens op 1 grote hoop?
Daarvan betalen jullie alles ( ook evt later met kinderen?)
En sparen jullie ook beide, spaargeld dat van jullie allebei is.
En het huis komt dan op beider naam en zijn jullie gewoon fiscale partners?
Want waarom is fiscale partnerschap nadelig voor jullie? ( ben er niet niet in bekend nu)
Jullie zijn al 10 jaar samen en het inkomens verschil wordt alleen maar meer, waarom niet op 1 hoop of naar rato?
Je vriend zit er zo lekker bij.
Waarom gooien jullie niet beide inkomens op 1 grote hoop?
Daarvan betalen jullie alles ( ook evt later met kinderen?)
En sparen jullie ook beide, spaargeld dat van jullie allebei is.
En het huis komt dan op beider naam en zijn jullie gewoon fiscale partners?
Want waarom is fiscale partnerschap nadelig voor jullie? ( ben er niet niet in bekend nu)
donderdag 31 juli 2014 10:41
quote:mabelle schreef op 30 juli 2014 @ 15:37:
Ik snap jou nog steeds niet. Dat jij hiermee akkoord gaat. Om straks heel veel 'gezeik' te voorkomen als je uit elkaar gaat doe je nu maar via de moeilijke weg?
Je vriend vindt alles prima. Maar stel je eens voor als het helemaal omgedraaid was geweest. Dat jij het huis zou kopen. Ik weet zeker dat vriend daar nooit meer akkoord was gegaan. Hij denkt zakelijk maar jij moet dat ook maar eens gaan doen. Meer voor je eigen belangen opkomen. Want binnen deze onderhandelingen sta jij niet stevig in je schoenen. Daar gaat je positie.
Waarom stel je hem niet gewoon voor om samen dat huis te kopen? Wat zegt hij dan?
Jullie willen samen verder. Daar zijn jullie het toch over eens? Maar jij moet dan maar even je huurwoning opzeggen om bij hem in te gaan wonen? Want daar komt het op neer. Daarbij is een samenlevingscontract naar mijn idee veel te simpel om jullie constructie goed vast te leggen zodat altijd de ander goed verzorgd achterblijft.
Vriend heeft soms een gekke gedachtekronkel zoals die spaargeld opmerking. Daar lachen we daarna samen om (hij wat beschaamd ).
Hij heeft destijds ook zijn huurwoning opgezegd om bij mij te komen wonen. Ook zonder samenlevingscontract en zonder rechten. De situatie is niet vergelijkbaar met nu want er was toen weinig inkomensverschil tussen ons, maar het is dus zeker niet zo dat vriend alles voor zichzelf regelt en ik het nakijken heb in onze relatie.
Geld was voorheen puur zakelijk ondanks dat we een relatie hadden en dat vonden we allebei wel prettig. We waren jong, zelfstandig en in gelijke posities. Nu is er door overmacht een kloof ontstaan en kijken we meer naar de langere toekomst. Dat betekent dat we onze constructie moeten herzien en dat doen we dan ook.
Ik snap jou nog steeds niet. Dat jij hiermee akkoord gaat. Om straks heel veel 'gezeik' te voorkomen als je uit elkaar gaat doe je nu maar via de moeilijke weg?
Je vriend vindt alles prima. Maar stel je eens voor als het helemaal omgedraaid was geweest. Dat jij het huis zou kopen. Ik weet zeker dat vriend daar nooit meer akkoord was gegaan. Hij denkt zakelijk maar jij moet dat ook maar eens gaan doen. Meer voor je eigen belangen opkomen. Want binnen deze onderhandelingen sta jij niet stevig in je schoenen. Daar gaat je positie.
Waarom stel je hem niet gewoon voor om samen dat huis te kopen? Wat zegt hij dan?
Jullie willen samen verder. Daar zijn jullie het toch over eens? Maar jij moet dan maar even je huurwoning opzeggen om bij hem in te gaan wonen? Want daar komt het op neer. Daarbij is een samenlevingscontract naar mijn idee veel te simpel om jullie constructie goed vast te leggen zodat altijd de ander goed verzorgd achterblijft.
Vriend heeft soms een gekke gedachtekronkel zoals die spaargeld opmerking. Daar lachen we daarna samen om (hij wat beschaamd ).
Hij heeft destijds ook zijn huurwoning opgezegd om bij mij te komen wonen. Ook zonder samenlevingscontract en zonder rechten. De situatie is niet vergelijkbaar met nu want er was toen weinig inkomensverschil tussen ons, maar het is dus zeker niet zo dat vriend alles voor zichzelf regelt en ik het nakijken heb in onze relatie.
Geld was voorheen puur zakelijk ondanks dat we een relatie hadden en dat vonden we allebei wel prettig. We waren jong, zelfstandig en in gelijke posities. Nu is er door overmacht een kloof ontstaan en kijken we meer naar de langere toekomst. Dat betekent dat we onze constructie moeten herzien en dat doen we dan ook.
donderdag 31 juli 2014 10:47
Ik vind het ongelooflijk dat hier zo massaal wordt geroepen dat het oneerlijk is voor TO. Ik zie dat totaal anders. Ik wil dan ook nooit meer een gezamenlijke hypotheek. Het is juist erg prettig in mijn ogen als het huis op 1 naam staat, dan heb je bij een relatiebreuk veel minder gedoe.
Hoezo zou TO dan met niets op straat staan? Vriend zit met een huis wat hij niet zomaar kwijt is en TO kan gaan en staan waar ze wil. Er zijn echt woonplaatsen waar je snel een sociale huurwoning kunt krijgen in zo'n geval.
Wel zijn er een paar kanttekeningen te maken op de verdeling zoals voorgesteld in de openingspost. Fijn dat de rentevergoeding van de baan is.
Wat betreft de vaste lasten zoals energie, tv, evt zelfs rente zou het eerlijker zijn als dat naar rato wordt verdeeld. Zodat TO net als vriend kan sparen.
Ik las dat er nog helemaal niet is gesproken over wat er gebeurt na overlijden. Terwijl dat een erg belangrijk iets is. Laat vriend vooral een testament opmaken. En bedenk samen wat je doet met de overlijdensrisicoverzekering die bij de hypotheek zit.
Hoezo zou TO dan met niets op straat staan? Vriend zit met een huis wat hij niet zomaar kwijt is en TO kan gaan en staan waar ze wil. Er zijn echt woonplaatsen waar je snel een sociale huurwoning kunt krijgen in zo'n geval.
Wel zijn er een paar kanttekeningen te maken op de verdeling zoals voorgesteld in de openingspost. Fijn dat de rentevergoeding van de baan is.
Wat betreft de vaste lasten zoals energie, tv, evt zelfs rente zou het eerlijker zijn als dat naar rato wordt verdeeld. Zodat TO net als vriend kan sparen.
Ik las dat er nog helemaal niet is gesproken over wat er gebeurt na overlijden. Terwijl dat een erg belangrijk iets is. Laat vriend vooral een testament opmaken. En bedenk samen wat je doet met de overlijdensrisicoverzekering die bij de hypotheek zit.
donderdag 31 juli 2014 10:55
quote:Kastanjez schreef op 31 juli 2014 @ 09:57:
Er is al veel zinnigs gezegd, maar ik mis nog een ding.
Hoe verhoudt de hoogte van de toekomstige kosten zich met de hoogte van de kosten die je nu hebt? Als de helft van de hypotheekrente bij wijze van spreke meer is dan nu de helft van je huur, vind ik het geen eerlijke verdeling.
Jij zit nu in een goedkoop huis, kunt vanwege je gezondheid en perspectieven niks anders betalen. Ik zou het van de zotte vinden als jij hogere lasten gaat krijgen om in het huis van je vriend te gaan wonen.
Ik zou ook meer gezamenlijkheid willen dan bij jullie nu het geval lijkt te zijn en nog eens heel goed samen praten over hoe je de rest van je leven om wil gaan met financien wel/niet delen, zeker als je ook kinderen zou willen (maar dat lees ik nog nergens).
Of we kinderen kunnen en willen krijgen hangt samen met mijn ziekte. We weten nu dus niet hoe het loopt. We zijn het eens dat er dan een heel andere constructie moet komen. Waarschijnlijk trouwen op huwelijkse voorwaarden, zodat ook erkenning en gezag geregeld zijn. Maar het is dus de vraag of die kwestie zal gaan spelen.
De maandelijkse bijdrage die ik aan hem zou betalen zou ongeveer gelijk liggen met mijn huidige kosten. Onder de streep is er dan voor netto woonkosten weinig verschil met mijn woonkosten nu. Ik ben het eens met anderen dat dit op de lange termijn nog geen gelijkwaardige uitgangsposities geeft vanwege de verschillen in rechten en vermogen.
Er is al veel zinnigs gezegd, maar ik mis nog een ding.
Hoe verhoudt de hoogte van de toekomstige kosten zich met de hoogte van de kosten die je nu hebt? Als de helft van de hypotheekrente bij wijze van spreke meer is dan nu de helft van je huur, vind ik het geen eerlijke verdeling.
Jij zit nu in een goedkoop huis, kunt vanwege je gezondheid en perspectieven niks anders betalen. Ik zou het van de zotte vinden als jij hogere lasten gaat krijgen om in het huis van je vriend te gaan wonen.
Ik zou ook meer gezamenlijkheid willen dan bij jullie nu het geval lijkt te zijn en nog eens heel goed samen praten over hoe je de rest van je leven om wil gaan met financien wel/niet delen, zeker als je ook kinderen zou willen (maar dat lees ik nog nergens).
Of we kinderen kunnen en willen krijgen hangt samen met mijn ziekte. We weten nu dus niet hoe het loopt. We zijn het eens dat er dan een heel andere constructie moet komen. Waarschijnlijk trouwen op huwelijkse voorwaarden, zodat ook erkenning en gezag geregeld zijn. Maar het is dus de vraag of die kwestie zal gaan spelen.
De maandelijkse bijdrage die ik aan hem zou betalen zou ongeveer gelijk liggen met mijn huidige kosten. Onder de streep is er dan voor netto woonkosten weinig verschil met mijn woonkosten nu. Ik ben het eens met anderen dat dit op de lange termijn nog geen gelijkwaardige uitgangsposities geeft vanwege de verschillen in rechten en vermogen.
donderdag 31 juli 2014 11:10
Het feit dat het huis op één naam staat, is op zich niet erg. Dit is natuurlijk niet nadelig voor vriend: ten eerste, kan hij er blijven wonen na een relatiebreuk, want het is gebaseerd op zijn inkomen dus kan hij in zijn eentje de lasten dragen. Ten tweede, ligt het helemaal aan de woningmarkt of hij er pech of geluk mee heeft. Voor hetzelfde geld heeft hij over twintig jaar een forse overwaarde.
Het is ook helemaal niet onredelijk dat TO iets bijdraagt, maar dat ze 50% zou moeten bijdragen terwijl ze veel minder inkomen heeft, is op zijn zachtst gezegd, vreemd. Als ze alleen een zakelijke relatie tot elkaar zouden hebben, dan zou dat misschien anders liggen, maar in elke normale, liefdevolle relatie wil je toch ook voor elkaar zorgen? Dat betekent op zijn minst, dat TO ook in staat moet zijn om te sparen, zodat ze niet met lege handen komt te staan mocht de relatie eindigen.
Wij hebben zelf alles op één hoop gegooid. Geld is nooit zo belangrijk geweest in onze relatie; meer een middel wat je nodig hebt om van te kunnen leven. We hebben zowel jaren gehad waarin ik meer verdiende, en een tijd waarin mijn man meer verdiende. Beide hadden we gelukkig de instelling, dat wat binnenkwam "gezinsgeld" was, waar we allebei evenveel aanspraak op hadden. We hebben ook altijd maar één spaarrekening gehad.
Ik kan me best voorstellen dat mensen daar anders over denken, of dat de één bijvoorbeeld een heel ander idee heeft over sparen zodat het beter is om de financiën gescheiden te houden. Maar naar rato bijdragen aan de kosten lijkt me in zo'n geval de enige logische stap.
Het is ook helemaal niet onredelijk dat TO iets bijdraagt, maar dat ze 50% zou moeten bijdragen terwijl ze veel minder inkomen heeft, is op zijn zachtst gezegd, vreemd. Als ze alleen een zakelijke relatie tot elkaar zouden hebben, dan zou dat misschien anders liggen, maar in elke normale, liefdevolle relatie wil je toch ook voor elkaar zorgen? Dat betekent op zijn minst, dat TO ook in staat moet zijn om te sparen, zodat ze niet met lege handen komt te staan mocht de relatie eindigen.
Wij hebben zelf alles op één hoop gegooid. Geld is nooit zo belangrijk geweest in onze relatie; meer een middel wat je nodig hebt om van te kunnen leven. We hebben zowel jaren gehad waarin ik meer verdiende, en een tijd waarin mijn man meer verdiende. Beide hadden we gelukkig de instelling, dat wat binnenkwam "gezinsgeld" was, waar we allebei evenveel aanspraak op hadden. We hebben ook altijd maar één spaarrekening gehad.
Ik kan me best voorstellen dat mensen daar anders over denken, of dat de één bijvoorbeeld een heel ander idee heeft over sparen zodat het beter is om de financiën gescheiden te houden. Maar naar rato bijdragen aan de kosten lijkt me in zo'n geval de enige logische stap.
donderdag 31 juli 2014 11:11
Ik mis hier het onderscheid tussen de verdeling van het bezit en de verdeling van de hypotheek. Het huis kan prima op 2 namen staan terwijl de hypotheek formeel op 1 inkomen genomen wordt. Zo scheid je de (on) zekerheid van het samen hebben van een huis en de inkomsten / uitgaven situatie.
Let bij de verdeling van het bezit wel op de verhouding, bij een verhouding van meer dan 2/3 - 1/3 wil de belastingdienst mee profiteren, als het goed is zal de notaris je daar op wijzen.
Ooit was ik getrouwd op huwelijkse voorwaarden, met koophuis. Ik leende 1/3 van het aankoopbedrag van mijn ouders, voor het overige deel hadden we samen een hypotheek. Lagere lasten voor hem dus, later ook voor mij toen mijn ouders de lening kwijtscholden. Huis stond dan wel voor 2/3 op mijn naam en 1/3 op zijn naam, alles lasten deelden we 50/50, ik legde meer spaargeld in iedere maand wegens hoger inkomen. Daarnaast hielden we ieder een gelijk 'eigen' deel over.
Bij de scheiding kocht ik hem uit, voor 1/3 deel van de originele woningwaarde, ik betaalde de extra belasting omdat ik in het voordeel was door deze constructie.
Wij hebben dit helemaal samen gedaan en zijn nog steeds goede vrienden.
Ook na tientallen jaren kan een relatie op de klippen lopen, nu nadenken over 'what if' is eigenlijk een verzekering afsluiten zodat je je er nooit meer zorgen over hoeft te maken, ook in geval van overlijden etc.
Nu is de situatie weer anders, huis is nog altijd van mij, nieuwe vriend trekt binnenkort bij mij in, wij zijn nog op zoek naar nieuwe constructie. Ik heb een vaste baan en goed inkomen, eigen huis etc. Hij is freelancer met soms veel en soms weinig inkomen, wel heel veel spaargeld. Extra factor dit keer is een kleine op komst, waar hij primair voor gaat zorgen, uiteraard betekent dat dat ik ervoor ga zorgen dat hij ten alle tijden in het huis kan blijven als mij iets overkomt.
Let bij de verdeling van het bezit wel op de verhouding, bij een verhouding van meer dan 2/3 - 1/3 wil de belastingdienst mee profiteren, als het goed is zal de notaris je daar op wijzen.
Ooit was ik getrouwd op huwelijkse voorwaarden, met koophuis. Ik leende 1/3 van het aankoopbedrag van mijn ouders, voor het overige deel hadden we samen een hypotheek. Lagere lasten voor hem dus, later ook voor mij toen mijn ouders de lening kwijtscholden. Huis stond dan wel voor 2/3 op mijn naam en 1/3 op zijn naam, alles lasten deelden we 50/50, ik legde meer spaargeld in iedere maand wegens hoger inkomen. Daarnaast hielden we ieder een gelijk 'eigen' deel over.
Bij de scheiding kocht ik hem uit, voor 1/3 deel van de originele woningwaarde, ik betaalde de extra belasting omdat ik in het voordeel was door deze constructie.
Wij hebben dit helemaal samen gedaan en zijn nog steeds goede vrienden.
Ook na tientallen jaren kan een relatie op de klippen lopen, nu nadenken over 'what if' is eigenlijk een verzekering afsluiten zodat je je er nooit meer zorgen over hoeft te maken, ook in geval van overlijden etc.
Nu is de situatie weer anders, huis is nog altijd van mij, nieuwe vriend trekt binnenkort bij mij in, wij zijn nog op zoek naar nieuwe constructie. Ik heb een vaste baan en goed inkomen, eigen huis etc. Hij is freelancer met soms veel en soms weinig inkomen, wel heel veel spaargeld. Extra factor dit keer is een kleine op komst, waar hij primair voor gaat zorgen, uiteraard betekent dat dat ik ervoor ga zorgen dat hij ten alle tijden in het huis kan blijven als mij iets overkomt.
donderdag 31 juli 2014 11:12
quote:ankalida schreef op 31 juli 2014 @ 10:00:
Je hebt een laag inkomen en betaalt 50% van de boodschappen. Gaat het daar al niet mis? Als je alleen zou zijn, zou je naar de Aldi moeten en nu koop je bij wijs van spreken sushi bij de AH. Of eet je vriend nu ook goedkoop omdat jij het niet kan betalen?
Die leningen voor studie die je bij hem hebt geven kriebels op mijn rug. Je mag ze terugbetalen als jullie uit elkaar gaan?Het zijn omscholingscursussen en de afspraak van terugbetalen komt van mij. Ik wil dat stuk perspectief niet opgeven. Misschien komt dat vreemd over, maar het geeft mij kracht om te denken dat ik het ooit kan terugbetalen. Vriend heeft het er nooit over en hij wuift het weg als ik het noem. Hij zegt dat ik me daar niet mee bezig moet houden. Soms is het niet zo zwart wit als het lijkt
Je hebt een laag inkomen en betaalt 50% van de boodschappen. Gaat het daar al niet mis? Als je alleen zou zijn, zou je naar de Aldi moeten en nu koop je bij wijs van spreken sushi bij de AH. Of eet je vriend nu ook goedkoop omdat jij het niet kan betalen?
Die leningen voor studie die je bij hem hebt geven kriebels op mijn rug. Je mag ze terugbetalen als jullie uit elkaar gaan?Het zijn omscholingscursussen en de afspraak van terugbetalen komt van mij. Ik wil dat stuk perspectief niet opgeven. Misschien komt dat vreemd over, maar het geeft mij kracht om te denken dat ik het ooit kan terugbetalen. Vriend heeft het er nooit over en hij wuift het weg als ik het noem. Hij zegt dat ik me daar niet mee bezig moet houden. Soms is het niet zo zwart wit als het lijkt
donderdag 31 juli 2014 16:46
quote:twijlfelmiep schreef op 30 juli 2014 @ 10:11:
[...]
Zakelijk is in jouw geval profiteren! je betaalt helemaal geen woonlasten, zelfs geen huurvergoeding! Dat jouw ex?-vriend dat heeft gepikt. Ja zo kan ik het ook!Goh, en dat is het enige wat jij uit mijn verhaal haalt? Ik wilde dat wel betalen, maar hij wilde dat niet, juist omdat ik bij evt beeindigen van de relatie niets zou hebben opgebouwd. Ik betaalde overigens wél mee aan de woonlasten, alleen niet aan hypotheekrente/huur. En ja, dat vond ik heel lief van hem! Verder betaalde ik overal aan mee hoor, mocht je het willen weten, zelfs als het om zijn kind uit een eerdere relatie ging.
[...]
Zakelijk is in jouw geval profiteren! je betaalt helemaal geen woonlasten, zelfs geen huurvergoeding! Dat jouw ex?-vriend dat heeft gepikt. Ja zo kan ik het ook!Goh, en dat is het enige wat jij uit mijn verhaal haalt? Ik wilde dat wel betalen, maar hij wilde dat niet, juist omdat ik bij evt beeindigen van de relatie niets zou hebben opgebouwd. Ik betaalde overigens wél mee aan de woonlasten, alleen niet aan hypotheekrente/huur. En ja, dat vond ik heel lief van hem! Verder betaalde ik overal aan mee hoor, mocht je het willen weten, zelfs als het om zijn kind uit een eerdere relatie ging.
vrijdag 1 augustus 2014 12:53
quote:eerlijkdelen schreef op 31 juli 2014 @ 11:12:
[...]
Het zijn omscholingscursussen en de afspraak van terugbetalen komt van mij. Ik wil dat stuk perspectief niet opgeven. Misschien komt dat vreemd over, maar het geeft mij kracht om te denken dat ik het ooit kan terugbetalen. Vriend heeft het er nooit over en hij wuift het weg als ik het noem. Hij zegt dat ik me daar niet mee bezig moet houden. Soms is het niet zo zwart wit als het lijkt
Jij bent echt wel ongelofelijk naïef. Denk je dat stellen die nu in een vechtscheiding zitten en elkaar het vel over de oren halen en elkaar niets gunnen ook al ruzie makend zijn getrouwd?
Die waren ook ooit zo vreselijk verliefd en gunden elkaar het beste.
Als je ooit uit elkaar gaat en er staat op papier dat jij die studielening aan hem moet terugbetalen, bestaat er een reële kans dat hij dit daadwerkelijk gaat opeisen op het moment dat je het geld echt niet kan missen.
Het is niet dat je je compleet afhankelijk van hem maakt dat hij daardoor wel bij je (moet) blijven. Hoog tijd dat je eens wat meer voor je zelf opkomt. Hij doet dat ook voor zich zelf.
Als jij hoop op een betere toekomst nodig hebt i.v.m. je ziekte haal dat dan alsjeblieft uit andere dingen dan te willen vast leggen dat je van alles en nog wat aan hem gaat terugbetalen.
[...]
Het zijn omscholingscursussen en de afspraak van terugbetalen komt van mij. Ik wil dat stuk perspectief niet opgeven. Misschien komt dat vreemd over, maar het geeft mij kracht om te denken dat ik het ooit kan terugbetalen. Vriend heeft het er nooit over en hij wuift het weg als ik het noem. Hij zegt dat ik me daar niet mee bezig moet houden. Soms is het niet zo zwart wit als het lijkt
Jij bent echt wel ongelofelijk naïef. Denk je dat stellen die nu in een vechtscheiding zitten en elkaar het vel over de oren halen en elkaar niets gunnen ook al ruzie makend zijn getrouwd?
Die waren ook ooit zo vreselijk verliefd en gunden elkaar het beste.
Als je ooit uit elkaar gaat en er staat op papier dat jij die studielening aan hem moet terugbetalen, bestaat er een reële kans dat hij dit daadwerkelijk gaat opeisen op het moment dat je het geld echt niet kan missen.
Het is niet dat je je compleet afhankelijk van hem maakt dat hij daardoor wel bij je (moet) blijven. Hoog tijd dat je eens wat meer voor je zelf opkomt. Hij doet dat ook voor zich zelf.
Als jij hoop op een betere toekomst nodig hebt i.v.m. je ziekte haal dat dan alsjeblieft uit andere dingen dan te willen vast leggen dat je van alles en nog wat aan hem gaat terugbetalen.
