Psyche
alle pijlers
teruggaan naar ex?
donderdag 31 juli 2014 12:09
hey iedereen
ik ben een jonge vrouw van 28 en ben 2 jaar geleden weggegaan van mijn ex waarmee ik 5 jaar samenwas en 3 jaar samenwoonde. Ik ben weggegaan omwille van 2 redenen, de eerste omdat ik gevoelens voor een ander kreeg, de tweede omdat de relatie niet meer goed zat of eigenlijk nooit goed gezeten heeft.
Die gevoelens voor de ander onststonden het laatste jaar van onze relatie...ik heb deze gevoelens pas op het einde tegen mijn ex gezegd uit angst voor zijn reactie en uit angst onze relatie op te blazen want ik was zelf nog bezig met te analyseren in hoeverre deze gevoelens voor de ander geen bevlieging waren. Ik heb mijn ex niet bedrogen, wel 1x gekust als ik nog in relatie was, dit was fout...Toen ik tegen mijn ex zei dat ik gevoelens had voor een ander, we waren met de auto, liet hij me op een verlaten plek staan en dreigde hij al mijn spullen uit het raam te gooien. Ik heb dan een eindje bij vrienden gewoond, nog steeds aan het twijfelen tussen beide, maar mijn ex zette mij telkens onder druk: het is nu dat je terug bij mij moet komen of nooit. Terwijl ik ademruimte nodig had. Ik ben dan 2 dagen teruggegaan maar hij eiste van mij dat ik als hij van zijn werk thuiskwam, ook thuis moest zijn, wou me verbieden van nog uit te gaan etc. Ik hield dit niet vol en verliet hem. Ik kreeg een verstikkend gevoel en kon dit niet aan. Mijn relatie met de ex kende altijd veel ups maar ook down, het laatste jaar meer downs. Hij steunde mij niet bij het ontslag van mijn werk, hij kloeg altijd dat ik niets in het huishouden deed (dit deed hij vanaf we samenwoonden terwijl ik kookte, boodschappen deed, afwaste en nog studeerde ook), hij stoorde zich vaak aan mijn rommel en begon daar altijd ruzie om te maken (ik ben rommelig persoontje maar heb mijn uiterste best gedaan eraan te werken, ik heb mijn alles aan hem gegeven en het was nooit goed genoeg)...onze ruzies die er eigenlijk vanaf het begin waren, ontstonden meestal vanuit hem, uit zijn frustraties (naar mij toe, of over het feit dat hij honger had, of in het verkeer etc) en verliepen verbaal agressief (hij schold mij uit met de lelijkste woorden en ik nam dat patroon dan ook over)..Het laatste jaar zei hij zelf naar zijn vrienden toe (terwijl ik erbij was):'ik ben deze beu', hij heeft mij 1x in het gezicht gespuugd en zei 'dit is wat je waard bent'...die ruzies escaleerden omdat hij voelde dat ik meer mijn eigen weg aan het opgaan was het laatste jaar...hij wou ook een huis kopen en ik nog niet (kon nog niet financieel) en daar werd hij ook kwaad van, hij zei dan ook 'hebben wij nog wel een toekomst'...
Toen we effectief uit elkaar waren (met nog veel drama, hij maakte meubels kapot toen hij mijn gsm afpakte na onze breuk en smsjes zag van die man waar ik gevoelens voor had, terwijl het al gedaan was,vernietigde hij een aantal meubels van mij)...Ik heb dan een jaar (2maand nadat mijn relatie met ex afgelopen was) met die persoon waar ik gevoelens voor had, een relatie gehad, deze liep ook verkeerd (hij bedroog me, ik had ook nog veel schuldgevoelens naar ex toe). Toch heb ik, na 2 jaar, nog schuldgevoelens naar mijn ex toe, ik heb hem ineens zomaar laten staan,had misschien meer moeten communiceren, ik heb hem ongelukkig gemaakt. Iedere keer dat ik hem zie, wakkert hij mijn schuldgevoel aan: 'je hebt mij ongelukkig gemaakt', 'je hebt mijn leven stuk gemaakt', 'hoe heb je mij dit kunnen aandoen'...ik wordt er nog steeds zeer ongelukkig van...ook als ik hem zie denk ik terug aan de vele positieve momenten die we hebben gehad (we hadden ondanks de vele ruzies ook wel een heel intense band, ik zag hem heel graag en omgekeerd ook wel)...hij wil nog wel opnieuw proberen en zegt wel dat hij veranderd is en fouten van vroeger inzag, ik denk dan ook aan misschien teruggaan,...ik mis hem wel...maar hij heeft mij nog niet vergeven dat ik hem verlaten heb en vind nu dat als we terug samenkomen dat ik vanalles 'goed te maken heb'...
kan het wel goedkomen als iemand mij nog zoveel verwijt en mij vooral als schuldige ziet van het afbreken van onze relatie ('jij hebt de relatie verwoest')? Ik heb ook 6 maand geleden mijn vader verloren en heb vooral iemand nodig die mij (en mijn rommel, maar ook mijn positieve kanten, want ik ben een persoon die heel empatisch is en een heel groot hart heeft en heel veel voor anderen doet, misschien ook teveel) aanvaard en die mij ondersteunt in het verlies van mijn vader...ik weet niet of ik het aankan om dan weer alles van mezelf te geven en zelfs meer 'want ik heb vanalles goed te maken' terwijl ik met het verdriet zit van mijn vader...
En toch twijfel ik...ik heb deze persoon zo graag gezien en hij mij ook wel veronderstel ik (hij zegt ook dat hij na mij, hij heeft op 2 jaar al 6 of meer stukgelopen relaties gehad, nooit meer verliefd geworden is en mij niet kan vergeten)...en dat schuldgevoel laat mij maar niet los
WAT DOE IK?
Mijn excuses voor het lange bericht
ik ben een jonge vrouw van 28 en ben 2 jaar geleden weggegaan van mijn ex waarmee ik 5 jaar samenwas en 3 jaar samenwoonde. Ik ben weggegaan omwille van 2 redenen, de eerste omdat ik gevoelens voor een ander kreeg, de tweede omdat de relatie niet meer goed zat of eigenlijk nooit goed gezeten heeft.
Die gevoelens voor de ander onststonden het laatste jaar van onze relatie...ik heb deze gevoelens pas op het einde tegen mijn ex gezegd uit angst voor zijn reactie en uit angst onze relatie op te blazen want ik was zelf nog bezig met te analyseren in hoeverre deze gevoelens voor de ander geen bevlieging waren. Ik heb mijn ex niet bedrogen, wel 1x gekust als ik nog in relatie was, dit was fout...Toen ik tegen mijn ex zei dat ik gevoelens had voor een ander, we waren met de auto, liet hij me op een verlaten plek staan en dreigde hij al mijn spullen uit het raam te gooien. Ik heb dan een eindje bij vrienden gewoond, nog steeds aan het twijfelen tussen beide, maar mijn ex zette mij telkens onder druk: het is nu dat je terug bij mij moet komen of nooit. Terwijl ik ademruimte nodig had. Ik ben dan 2 dagen teruggegaan maar hij eiste van mij dat ik als hij van zijn werk thuiskwam, ook thuis moest zijn, wou me verbieden van nog uit te gaan etc. Ik hield dit niet vol en verliet hem. Ik kreeg een verstikkend gevoel en kon dit niet aan. Mijn relatie met de ex kende altijd veel ups maar ook down, het laatste jaar meer downs. Hij steunde mij niet bij het ontslag van mijn werk, hij kloeg altijd dat ik niets in het huishouden deed (dit deed hij vanaf we samenwoonden terwijl ik kookte, boodschappen deed, afwaste en nog studeerde ook), hij stoorde zich vaak aan mijn rommel en begon daar altijd ruzie om te maken (ik ben rommelig persoontje maar heb mijn uiterste best gedaan eraan te werken, ik heb mijn alles aan hem gegeven en het was nooit goed genoeg)...onze ruzies die er eigenlijk vanaf het begin waren, ontstonden meestal vanuit hem, uit zijn frustraties (naar mij toe, of over het feit dat hij honger had, of in het verkeer etc) en verliepen verbaal agressief (hij schold mij uit met de lelijkste woorden en ik nam dat patroon dan ook over)..Het laatste jaar zei hij zelf naar zijn vrienden toe (terwijl ik erbij was):'ik ben deze beu', hij heeft mij 1x in het gezicht gespuugd en zei 'dit is wat je waard bent'...die ruzies escaleerden omdat hij voelde dat ik meer mijn eigen weg aan het opgaan was het laatste jaar...hij wou ook een huis kopen en ik nog niet (kon nog niet financieel) en daar werd hij ook kwaad van, hij zei dan ook 'hebben wij nog wel een toekomst'...
Toen we effectief uit elkaar waren (met nog veel drama, hij maakte meubels kapot toen hij mijn gsm afpakte na onze breuk en smsjes zag van die man waar ik gevoelens voor had, terwijl het al gedaan was,vernietigde hij een aantal meubels van mij)...Ik heb dan een jaar (2maand nadat mijn relatie met ex afgelopen was) met die persoon waar ik gevoelens voor had, een relatie gehad, deze liep ook verkeerd (hij bedroog me, ik had ook nog veel schuldgevoelens naar ex toe). Toch heb ik, na 2 jaar, nog schuldgevoelens naar mijn ex toe, ik heb hem ineens zomaar laten staan,had misschien meer moeten communiceren, ik heb hem ongelukkig gemaakt. Iedere keer dat ik hem zie, wakkert hij mijn schuldgevoel aan: 'je hebt mij ongelukkig gemaakt', 'je hebt mijn leven stuk gemaakt', 'hoe heb je mij dit kunnen aandoen'...ik wordt er nog steeds zeer ongelukkig van...ook als ik hem zie denk ik terug aan de vele positieve momenten die we hebben gehad (we hadden ondanks de vele ruzies ook wel een heel intense band, ik zag hem heel graag en omgekeerd ook wel)...hij wil nog wel opnieuw proberen en zegt wel dat hij veranderd is en fouten van vroeger inzag, ik denk dan ook aan misschien teruggaan,...ik mis hem wel...maar hij heeft mij nog niet vergeven dat ik hem verlaten heb en vind nu dat als we terug samenkomen dat ik vanalles 'goed te maken heb'...
kan het wel goedkomen als iemand mij nog zoveel verwijt en mij vooral als schuldige ziet van het afbreken van onze relatie ('jij hebt de relatie verwoest')? Ik heb ook 6 maand geleden mijn vader verloren en heb vooral iemand nodig die mij (en mijn rommel, maar ook mijn positieve kanten, want ik ben een persoon die heel empatisch is en een heel groot hart heeft en heel veel voor anderen doet, misschien ook teveel) aanvaard en die mij ondersteunt in het verlies van mijn vader...ik weet niet of ik het aankan om dan weer alles van mezelf te geven en zelfs meer 'want ik heb vanalles goed te maken' terwijl ik met het verdriet zit van mijn vader...
En toch twijfel ik...ik heb deze persoon zo graag gezien en hij mij ook wel veronderstel ik (hij zegt ook dat hij na mij, hij heeft op 2 jaar al 6 of meer stukgelopen relaties gehad, nooit meer verliefd geworden is en mij niet kan vergeten)...en dat schuldgevoel laat mij maar niet los
WAT DOE IK?
Mijn excuses voor het lange bericht
donderdag 31 juli 2014 13:44
quote:estrella9 schreef op 31 juli 2014 @ 13:27:
viva-amber:
ik focus natuurlijk op de negatieve zaken, maar zou ook een A4 van goede zaken kunnen schrijven...vandaar de twijfel...
moeilijk uit te maken of goede zaken opwegen tegen slechte
Meisje toch! Waar is je eisenlijstje voor wat jij zoekt in een partner? Er staat vast niet op dat je ridder op het witte paard je spullen mag vernielen, je verbaal agressief tegemoet mag treden, je mag intimideren, dat hij je mag verbieden om uit te gaan, dat hij geen respect voor je toont.
Stuk voor stuk dealbreakers tot en met. Mag ie nog 100 leuke eigenschappen hebben, in tijden van crisis ga je met hem die niet het hoofd bieden. Twijfel? Aan je eigen gezonde verstand welteverstaan. Niet of je weer opnieuw in een relatie met hem moet stappen. Mijn hemel, jullie hebben al ruzie terwijl jullie 'gezellig' een avondje samen zijn! En dat gaat dan veranderen als jullie weer een stel zijn? Samenwonen? Dan kun je niet aan zijn buien ontsnappen.
Echt, ik snap niet dat je het zelfs nog overweegt! Geen haar op je hoofd zou eraan moeten denken!
viva-amber:
ik focus natuurlijk op de negatieve zaken, maar zou ook een A4 van goede zaken kunnen schrijven...vandaar de twijfel...
moeilijk uit te maken of goede zaken opwegen tegen slechte
Meisje toch! Waar is je eisenlijstje voor wat jij zoekt in een partner? Er staat vast niet op dat je ridder op het witte paard je spullen mag vernielen, je verbaal agressief tegemoet mag treden, je mag intimideren, dat hij je mag verbieden om uit te gaan, dat hij geen respect voor je toont.
Stuk voor stuk dealbreakers tot en met. Mag ie nog 100 leuke eigenschappen hebben, in tijden van crisis ga je met hem die niet het hoofd bieden. Twijfel? Aan je eigen gezonde verstand welteverstaan. Niet of je weer opnieuw in een relatie met hem moet stappen. Mijn hemel, jullie hebben al ruzie terwijl jullie 'gezellig' een avondje samen zijn! En dat gaat dan veranderen als jullie weer een stel zijn? Samenwonen? Dan kun je niet aan zijn buien ontsnappen.
Echt, ik snap niet dat je het zelfs nog overweegt! Geen haar op je hoofd zou eraan moeten denken!
donderdag 31 juli 2014 14:14
Je relatie zat niet lekker. Dat was niet voor niets. Jij hebt niet voor niets die keuzes gemaakt.
Ga het nu achteraf niet idealiseren; dat heeft geen zin.
En TUURLIJK is het rot dat je hem pijn gedaan hebt. MAAR... is dat niet inherent aan relaties, dat het pijn doet als een van de twee besluit dat het over is? Hoort dat er niet gewoon bij? (en heeft hij jou nooit pijn gedaan????)
Ik geef je op een briefje dat alle negatieve dingen die je al beschreven hebt, niet nu over zijn, als je teruggaat. Sterker nog, ik ben heel bang dat het juist erger wordt. Hij 'klinkt' als een kerel die jou boete gaat laten doen.
En ik sluit ook niet uit dat 'ie z'n handjes gaat laten wapperen, als ik dat zo eens lees.
WAAROM wil je terug? Wat word JIJ er beter van?
Ga het nu achteraf niet idealiseren; dat heeft geen zin.
En TUURLIJK is het rot dat je hem pijn gedaan hebt. MAAR... is dat niet inherent aan relaties, dat het pijn doet als een van de twee besluit dat het over is? Hoort dat er niet gewoon bij? (en heeft hij jou nooit pijn gedaan????)
Ik geef je op een briefje dat alle negatieve dingen die je al beschreven hebt, niet nu over zijn, als je teruggaat. Sterker nog, ik ben heel bang dat het juist erger wordt. Hij 'klinkt' als een kerel die jou boete gaat laten doen.
En ik sluit ook niet uit dat 'ie z'n handjes gaat laten wapperen, als ik dat zo eens lees.
WAAROM wil je terug? Wat word JIJ er beter van?
donderdag 31 juli 2014 14:25
dat hij fysiek agressief zou worden is moeilijk in te schatten, soms denk ik van wel en soms van niet
zijn vader was dit in het verleden ook naar zijn moeder toe en hij heeft meermaals zijn hand omhoog gedaan als dreiging in ruzies (omdat ik dan ook spijtig genoeg hysterisch werd van altijd al die negatieve commentaar over mij heen te krijgen)...
en toch heeft hij ergens wel een goed hart...dat weet ik...(ook al lijkt jullie dit onwaarschijnlijk na mijn beschrijving) maar om mee samen te leven is echt niet makkelijk
zijn vader was dit in het verleden ook naar zijn moeder toe en hij heeft meermaals zijn hand omhoog gedaan als dreiging in ruzies (omdat ik dan ook spijtig genoeg hysterisch werd van altijd al die negatieve commentaar over mij heen te krijgen)...
en toch heeft hij ergens wel een goed hart...dat weet ik...(ook al lijkt jullie dit onwaarschijnlijk na mijn beschrijving) maar om mee samen te leven is echt niet makkelijk
donderdag 31 juli 2014 14:26
Stop met denken. Echt waar. Maak je los van deze man.
Verbreek al het contact. Het levert je niets dan ellende op en je staat nu al 2 jaar stil. Al 2 jaar hoop je op beterschap en die komt er niet, nu niet, morgen niet, volgend jaar niet, nooit.
Sluit dit hoofdstuk voorgoed. Klap het boek dicht en begin eens daadwerkelijk met het verwerken van de laatste 2 jaar. Zonder hem.
Verbreek al het contact. Het levert je niets dan ellende op en je staat nu al 2 jaar stil. Al 2 jaar hoop je op beterschap en die komt er niet, nu niet, morgen niet, volgend jaar niet, nooit.
Sluit dit hoofdstuk voorgoed. Klap het boek dicht en begin eens daadwerkelijk met het verwerken van de laatste 2 jaar. Zonder hem.
donderdag 31 juli 2014 14:36
quote:estrella9 schreef op 31 juli 2014 @ 14:25:
dat hij fysiek agressief zou worden is moeilijk in te schatten, soms denk ik van wel en soms van niet
zijn vader was dit in het verleden ook naar zijn moeder toe en hij heeft meermaals zijn hand omhoog gedaan als dreiging in ruzies (omdat ik dan ook spijtig genoeg hysterisch werd van altijd al die negatieve commentaar over mij heen te krijgen)...
en toch heeft hij ergens wel een goed hart...dat weet ik...(ook al lijkt jullie dit onwaarschijnlijk na mijn beschrijving) maar om mee samen te leven is echt niet makkelijkGa NIET terug, Dit gaat niet goed komen.
dat hij fysiek agressief zou worden is moeilijk in te schatten, soms denk ik van wel en soms van niet
zijn vader was dit in het verleden ook naar zijn moeder toe en hij heeft meermaals zijn hand omhoog gedaan als dreiging in ruzies (omdat ik dan ook spijtig genoeg hysterisch werd van altijd al die negatieve commentaar over mij heen te krijgen)...
en toch heeft hij ergens wel een goed hart...dat weet ik...(ook al lijkt jullie dit onwaarschijnlijk na mijn beschrijving) maar om mee samen te leven is echt niet makkelijkGa NIET terug, Dit gaat niet goed komen.
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 31 juli 2014 14:41
quote:estrella9 schreef op 31 juli 2014 @ 14:25:
dat hij fysiek agressief zou worden is moeilijk in te schatten, soms denk ik van wel en soms van niet
zijn vader was dit in het verleden ook naar zijn moeder toe en hij heeft meermaals zijn hand omhoog gedaan als dreiging in ruzies (omdat ik dan ook spijtig genoeg hysterisch werd van altijd al die negatieve commentaar over mij heen te krijgen)...
en toch heeft hij ergens wel een goed hart...dat weet ik...(ook al lijkt jullie dit onwaarschijnlijk na mijn beschrijving) maar om mee samen te leven is echt niet makkelijk
Waarom ben jij de enige op de wereld die hem kan redden? Waarom moet JIJ hem laten zien dat de wereld niet altijd gemeen is? Dat jij hem moet helpen om nog lang en gelukkig te leven?
Hij gebruikt zijn nare jeugd (zoals elke andere persoon die macht over de ander wil) om zijn gedrag van het heden te rechtvaardigen. Hij kan ook besluiten: wat mijn vader deed, zo wil ik niet. Maar hij begint meer en meer op zijn vader te lijken.
Wil jij zijn moeder worden? Wil jij ineenkrimpen voor zijn toorn? Wil jij je kinderen aan zo iemand blootstellen? Zodat je zoon hetzelfde gaat doen bij zijn vriendin? Zodat je dochter een zelfde man vind om bij ineen te krimpen?
Kom op zeg, stap erbij weg. Dit is geen relatie. Dit is geen liefde. Jij bent niet zijn hulpverlener en hij wil geen hulp van jou. Hij wil macht over jou. Controle over jou. Maar geen hulp. Stop met deze bemoeizorg! Kies voor jezelf!
dat hij fysiek agressief zou worden is moeilijk in te schatten, soms denk ik van wel en soms van niet
zijn vader was dit in het verleden ook naar zijn moeder toe en hij heeft meermaals zijn hand omhoog gedaan als dreiging in ruzies (omdat ik dan ook spijtig genoeg hysterisch werd van altijd al die negatieve commentaar over mij heen te krijgen)...
en toch heeft hij ergens wel een goed hart...dat weet ik...(ook al lijkt jullie dit onwaarschijnlijk na mijn beschrijving) maar om mee samen te leven is echt niet makkelijk
Waarom ben jij de enige op de wereld die hem kan redden? Waarom moet JIJ hem laten zien dat de wereld niet altijd gemeen is? Dat jij hem moet helpen om nog lang en gelukkig te leven?
Hij gebruikt zijn nare jeugd (zoals elke andere persoon die macht over de ander wil) om zijn gedrag van het heden te rechtvaardigen. Hij kan ook besluiten: wat mijn vader deed, zo wil ik niet. Maar hij begint meer en meer op zijn vader te lijken.
Wil jij zijn moeder worden? Wil jij ineenkrimpen voor zijn toorn? Wil jij je kinderen aan zo iemand blootstellen? Zodat je zoon hetzelfde gaat doen bij zijn vriendin? Zodat je dochter een zelfde man vind om bij ineen te krimpen?
Kom op zeg, stap erbij weg. Dit is geen relatie. Dit is geen liefde. Jij bent niet zijn hulpverlener en hij wil geen hulp van jou. Hij wil macht over jou. Controle over jou. Maar geen hulp. Stop met deze bemoeizorg! Kies voor jezelf!
donderdag 31 juli 2014 15:05
hij zegt ook altijd dat hij absoluut wil vermijden dat het verleden zich bij hem herhaalt (zijn ouders zijn dan ook gescheiden)...en dat hij zich niet meer zo zou ergeren aan mijn rommel of minpuntjes...dat hij nu meer kan relativeren...
ik wil hem geloven maar heb schrik, dat zoals jullie zeggen, het weer allemaal tijdverlies zal zijn om opnieuw te proberen en om een 2de breuk wederom te moeten verwerken
ik wil hem geloven maar heb schrik, dat zoals jullie zeggen, het weer allemaal tijdverlies zal zijn om opnieuw te proberen en om een 2de breuk wederom te moeten verwerken
donderdag 31 juli 2014 15:17
Kijk alleen even naar jullie laatste samenzijn, waar hij je wederom voor de voeten gooide dat alles jou schuld is.
En nu schrijf je weer: ik wil niet zoals mijn vader zijn, maar ik moet wel, omdat jij zoveel rommel en irritaties veroorzaakt.
Waarom wil je zijn woorden geloven en zijn daden negeren? Zijn daden zeggen toch 19283474763x meer dan een holle ik zal, ik beloof, ik ga ... Kijk alleen maar hoe jij je voelt na een afspraakje! En bedenk dan dat hij zich waarschijnlijk nog inhoudt voor de goede orde.
En nu schrijf je weer: ik wil niet zoals mijn vader zijn, maar ik moet wel, omdat jij zoveel rommel en irritaties veroorzaakt.
Waarom wil je zijn woorden geloven en zijn daden negeren? Zijn daden zeggen toch 19283474763x meer dan een holle ik zal, ik beloof, ik ga ... Kijk alleen maar hoe jij je voelt na een afspraakje! En bedenk dan dat hij zich waarschijnlijk nog inhoudt voor de goede orde.
donderdag 31 juli 2014 15:41
quote:estrella9 schreef op 31 juli 2014 @ 15:34:
tanjaaa: dom ben ik niet:) het is gewoon gevoel en hoofd dat elkaar tegenspreken
toch bedankt voor je woorden: soms is een verbale confrontatie nodig om 'wakker' te wordenIk ken je niet goed genoeg om te kunnen zeggen dat je dom of slim bent, maar ik bedoelde dat ik het behoorlijk dom vind om na dit alles nog terug te gaan. Je weet dat dit niet de man van je dromen is of wordt. Jij kreeg gevoelens voor een ander (niet leuk, kan gebeuren) en hij gaat vervolgens onmenselijk met je om. Je pikt het toch niet als je PARTNER je in je gezicht spuugt? Dan pak je toch gelijk je spullen en weiger je om zo'n persoon ooit nog in je leven te hebben of ben ik nou gek?
tanjaaa: dom ben ik niet:) het is gewoon gevoel en hoofd dat elkaar tegenspreken
toch bedankt voor je woorden: soms is een verbale confrontatie nodig om 'wakker' te wordenIk ken je niet goed genoeg om te kunnen zeggen dat je dom of slim bent, maar ik bedoelde dat ik het behoorlijk dom vind om na dit alles nog terug te gaan. Je weet dat dit niet de man van je dromen is of wordt. Jij kreeg gevoelens voor een ander (niet leuk, kan gebeuren) en hij gaat vervolgens onmenselijk met je om. Je pikt het toch niet als je PARTNER je in je gezicht spuugt? Dan pak je toch gelijk je spullen en weiger je om zo'n persoon ooit nog in je leven te hebben of ben ik nou gek?
donderdag 31 juli 2014 15:45
quote:tanjaaa schreef op 31 juli 2014 @ 15:41:
[...]
Ik ken je niet goed genoeg om te kunnen zeggen dat je dom of slim bent, maar ik bedoelde dat ik het behoorlijk dom vind om na dit alles nog terug te gaan. Je weet dat dit niet de man van je dromen is of wordt. Jij kreeg gevoelens voor een ander (niet leuk, kan gebeuren) en hij gaat vervolgens onmenselijk met je om. Je pikt het toch niet als je PARTNER je in je gezicht spuugt? Dan pak je toch gelijk je spullen en weiger je om zo'n persoon ooit nog in je leven te hebben of ben ik nou gek?Nee, je bent niet gek, dat zou iedereen moeten doen.
[...]
Ik ken je niet goed genoeg om te kunnen zeggen dat je dom of slim bent, maar ik bedoelde dat ik het behoorlijk dom vind om na dit alles nog terug te gaan. Je weet dat dit niet de man van je dromen is of wordt. Jij kreeg gevoelens voor een ander (niet leuk, kan gebeuren) en hij gaat vervolgens onmenselijk met je om. Je pikt het toch niet als je PARTNER je in je gezicht spuugt? Dan pak je toch gelijk je spullen en weiger je om zo'n persoon ooit nog in je leven te hebben of ben ik nou gek?Nee, je bent niet gek, dat zou iedereen moeten doen.
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 31 juli 2014 16:28
quote:Doreia schreef op 31 juli 2014 @ 13:44:
[...]
Meisje toch! Waar is je eisenlijstje voor wat jij zoekt in een partner? Er staat vast niet op dat je ridder op het witte paard je spullen mag vernielen, je verbaal agressief tegemoet mag treden, je mag intimideren, dat hij je mag verbieden om uit te gaan, dat hij geen respect voor je toont.
Stuk voor stuk dealbreakers tot en met. Mag ie nog 100 leuke eigenschappen hebben, in tijden van crisis ga je met hem die niet het hoofd bieden. Twijfel? Aan je eigen gezonde verstand welteverstaan. Niet of je weer opnieuw in een relatie met hem moet stappen. Mijn hemel, jullie hebben al ruzie terwijl jullie 'gezellig' een avondje samen zijn! En dat gaat dan veranderen als jullie weer een stel zijn? Samenwonen? Dan kun je niet aan zijn buien ontsnappen.
Echt, ik snap niet dat je het zelfs nog overweegt! Geen haar op je hoofd zou eraan moeten denken!ja maar hij is soms zo lief en ja maar ik ben zelf ook niet makkelijk, ja maar hij had een slechte jeugd, ja maar, ja maar, ja maar, ja maar ik houd toch van hem.
[...]
Meisje toch! Waar is je eisenlijstje voor wat jij zoekt in een partner? Er staat vast niet op dat je ridder op het witte paard je spullen mag vernielen, je verbaal agressief tegemoet mag treden, je mag intimideren, dat hij je mag verbieden om uit te gaan, dat hij geen respect voor je toont.
Stuk voor stuk dealbreakers tot en met. Mag ie nog 100 leuke eigenschappen hebben, in tijden van crisis ga je met hem die niet het hoofd bieden. Twijfel? Aan je eigen gezonde verstand welteverstaan. Niet of je weer opnieuw in een relatie met hem moet stappen. Mijn hemel, jullie hebben al ruzie terwijl jullie 'gezellig' een avondje samen zijn! En dat gaat dan veranderen als jullie weer een stel zijn? Samenwonen? Dan kun je niet aan zijn buien ontsnappen.
Echt, ik snap niet dat je het zelfs nog overweegt! Geen haar op je hoofd zou eraan moeten denken!ja maar hij is soms zo lief en ja maar ik ben zelf ook niet makkelijk, ja maar hij had een slechte jeugd, ja maar, ja maar, ja maar, ja maar ik houd toch van hem.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 31 juli 2014 16:34
ik weet het...je zou raad die je aan vrienden/familie zou geven, zelf ook moeten opvolgen
maar bij mij zijn er de gevoelens nog van 'wat als'
en ik moet inderdaad zijn moederrol niet opnemen (hij is een moederskind en zijn moeder was ook razend toen ik hem verliet, heeft mij via sms nog laten weten dat ze blij zijn dat ze eindelijk 'de ware ik' hebben leren kennen, dus de familie is ook al een probleem)
het is gewoon dat schuldgevoel dat mij zo irrationeel maakt of zo'n irrationele gedachtes veroorzaakt...de breuk is gewoon erg abrupt gebeurd: van de ene dag op de andere, na het vertellen over die gevoelens, woonde ik bij mn vrienden...dan zoals ik zei nog eens 2 dagen geprobeerd en toen hij terugkwam van werk heb ik hem gezegd dat ik dit niet kon en ben ik voorgoed weggegaan...ik heb hem ook geen 'kans' meer gegeven om erover te praten...terwijl hij het wel wou goedmaken nog...
ik had toen tijd aan bezinning maar hij wou meteen 'alles of niets' en dat kon ik toen niet...ik ben erna wel te snel in nieuwe relatie gestapt terwijl ik er nog niet klaar voor was...
het is allemaal erg hard hoor...zelfs onlangs schold een vriend van hem mij nog uit als ik voorbij wandelde (ook al is het al 2 jaar over)...
zoals ik zei...het was echt een pijnlijke zelf wat traumatiserende breuk...ik heb al mn spullen op 1u moeten verhuizen en dan nog scheurde hij mn dozen open om te kijken of ik niets meenam dat van hem was...
en dan hebben we de voorbije jaren nog een aantal x proberen te praten...erg vermoeiend met dat schuldgevoel dat mij altijd opgezadeld wordt 'je hebt het geen kans meer gegeven' 'we hebben er niet over gepraat'...mijn fout is van mijn gevoelens voor die ander niet eerder gezegd te hebben...maar zoals ik zei...ik was nog aan het analyseren of die gevoelens niet vluchtig waren...maar meer en meer ontdekte ik/dacht ik dat die nieuwe man meer had wat ik niet vond bij mn ex...
mijn fout is dat ik te vaak vergaf...(wel met mijn hart en uit liefde)...niet voldoende communiceerde waardoor ex niet doorhad dat de zaken niet konden die hij deed en dat de breuk wel echt onverwacht voor hem was
ik wou onze relatie zelfs niet eens gedaan maken..maar moest mijn gevoelens naar die andere toe wel kwijt aan mn ex...ik kon dat niet langer verzwijgen...het is eerder de reactie van mn ex en zijn eisen (minder uitgaan, meer thuiszijn) die mij hebben doen weglopen
maar bij mij zijn er de gevoelens nog van 'wat als'
en ik moet inderdaad zijn moederrol niet opnemen (hij is een moederskind en zijn moeder was ook razend toen ik hem verliet, heeft mij via sms nog laten weten dat ze blij zijn dat ze eindelijk 'de ware ik' hebben leren kennen, dus de familie is ook al een probleem)
het is gewoon dat schuldgevoel dat mij zo irrationeel maakt of zo'n irrationele gedachtes veroorzaakt...de breuk is gewoon erg abrupt gebeurd: van de ene dag op de andere, na het vertellen over die gevoelens, woonde ik bij mn vrienden...dan zoals ik zei nog eens 2 dagen geprobeerd en toen hij terugkwam van werk heb ik hem gezegd dat ik dit niet kon en ben ik voorgoed weggegaan...ik heb hem ook geen 'kans' meer gegeven om erover te praten...terwijl hij het wel wou goedmaken nog...
ik had toen tijd aan bezinning maar hij wou meteen 'alles of niets' en dat kon ik toen niet...ik ben erna wel te snel in nieuwe relatie gestapt terwijl ik er nog niet klaar voor was...
het is allemaal erg hard hoor...zelfs onlangs schold een vriend van hem mij nog uit als ik voorbij wandelde (ook al is het al 2 jaar over)...
zoals ik zei...het was echt een pijnlijke zelf wat traumatiserende breuk...ik heb al mn spullen op 1u moeten verhuizen en dan nog scheurde hij mn dozen open om te kijken of ik niets meenam dat van hem was...
en dan hebben we de voorbije jaren nog een aantal x proberen te praten...erg vermoeiend met dat schuldgevoel dat mij altijd opgezadeld wordt 'je hebt het geen kans meer gegeven' 'we hebben er niet over gepraat'...mijn fout is van mijn gevoelens voor die ander niet eerder gezegd te hebben...maar zoals ik zei...ik was nog aan het analyseren of die gevoelens niet vluchtig waren...maar meer en meer ontdekte ik/dacht ik dat die nieuwe man meer had wat ik niet vond bij mn ex...
mijn fout is dat ik te vaak vergaf...(wel met mijn hart en uit liefde)...niet voldoende communiceerde waardoor ex niet doorhad dat de zaken niet konden die hij deed en dat de breuk wel echt onverwacht voor hem was
ik wou onze relatie zelfs niet eens gedaan maken..maar moest mijn gevoelens naar die andere toe wel kwijt aan mn ex...ik kon dat niet langer verzwijgen...het is eerder de reactie van mn ex en zijn eisen (minder uitgaan, meer thuiszijn) die mij hebben doen weglopen
donderdag 31 juli 2014 16:39
donderdag 31 juli 2014 16:47
Hij heeft je nog steeds in zijn macht. Hij heeft nog steeds de controle over jou. Na twee jaar beheerst hij nog altijd je denken.
Ik bedoelde met mijn opmerking over zijn moeder zijn, létterlijk zijn moeder. Wil jij net zoals zijn moeder ineenkromp voor zijn vader, ineenkrimpen voor je vriend?
Stap hierbij weg. Je gaat hem niet veranderen. Je gaat hem niet maken tot wie jij denkt dat hij is.
En het masker op wie jij verliefd bent geworden in de allereerste periode was precies dat: een masker om je te verleiden en in zijn klauwen te krijgen. Dat masker viel af zodra het niet meer nodig was en nu heb je te maken met zijn ware aard.
En zijn ware aard is niet door jou te veranderen. Niet te redden. Jij gaat eraan onderdoor. Traumatiserend gebruiken in combinatie met je partner is NOOT goed.
Wis, verwijder en blokkeer hem. STOP met hulpverlenertje spelen, STOP met zoeken naar mogelijkheden om het te laten werken.
Meid, uit ervaring, want ik was zoals jij, wil ik je bij de schouders pakken, diep in de ogen kijken en zeggen: GUN JEZELF WAT BETERS! Wanneer ga je definitief bij hem weg? Pas toen ik wegging? Ik ging pas weg (na 2x terugkomen) toen hij me wurgde op de grond om iets onbenulligs en het zwart voor ogen werd. Dat wil ik jou besparen. STOP MET DEZE MAN!
Ik bedoelde met mijn opmerking over zijn moeder zijn, létterlijk zijn moeder. Wil jij net zoals zijn moeder ineenkromp voor zijn vader, ineenkrimpen voor je vriend?
Stap hierbij weg. Je gaat hem niet veranderen. Je gaat hem niet maken tot wie jij denkt dat hij is.
En het masker op wie jij verliefd bent geworden in de allereerste periode was precies dat: een masker om je te verleiden en in zijn klauwen te krijgen. Dat masker viel af zodra het niet meer nodig was en nu heb je te maken met zijn ware aard.
En zijn ware aard is niet door jou te veranderen. Niet te redden. Jij gaat eraan onderdoor. Traumatiserend gebruiken in combinatie met je partner is NOOT goed.
Wis, verwijder en blokkeer hem. STOP met hulpverlenertje spelen, STOP met zoeken naar mogelijkheden om het te laten werken.
Meid, uit ervaring, want ik was zoals jij, wil ik je bij de schouders pakken, diep in de ogen kijken en zeggen: GUN JEZELF WAT BETERS! Wanneer ga je definitief bij hem weg? Pas toen ik wegging? Ik ging pas weg (na 2x terugkomen) toen hij me wurgde op de grond om iets onbenulligs en het zwart voor ogen werd. Dat wil ik jou besparen. STOP MET DEZE MAN!
donderdag 31 juli 2014 17:01
Laat me raden. Je bent (vind jezelf) waarschijnlijk een beetje te dik, verlegen en nogal een binnenvetter? Je zelfbeeld is voornamelijk negatief? Je bent al blij met het feit dat deze man überhaupt aandacht aan je besteed? Een beetje mishandeling komt in de beste relaties voor toch? Kortom je bent het perfecte slachtoffer en erg goed in het kiezen van foute mannen?
Klopt bovenstaande beschrijving in hoofdlijnen dan zou ik vooral teruggaan. Deze of een andere klootzak, dat maakt geen moer uit. Zolang jij niets aan jezelf en je eigen zelfbeeld doet maakt het tenslotte niet uit door wie je verbaal en fysiek mishandeld wordt. Dan is het wel zo veilig dat je weet wat er staat te gebeuren.
Klopt dat beeld niet, dan begrijp ik eigenlijk niet waarom je überhaupt twijfelt. Je beschrijft een ongelofelijke loser. Een zakkenwasser eersteklas waar je de eerste keer gelukkig met niet al teveel schade afscheid van hebt genomen.
Klopt bovenstaande beschrijving in hoofdlijnen dan zou ik vooral teruggaan. Deze of een andere klootzak, dat maakt geen moer uit. Zolang jij niets aan jezelf en je eigen zelfbeeld doet maakt het tenslotte niet uit door wie je verbaal en fysiek mishandeld wordt. Dan is het wel zo veilig dat je weet wat er staat te gebeuren.
Klopt dat beeld niet, dan begrijp ik eigenlijk niet waarom je überhaupt twijfelt. Je beschrijft een ongelofelijke loser. Een zakkenwasser eersteklas waar je de eerste keer gelukkig met niet al teveel schade afscheid van hebt genomen.
