Zwanger
alle pijlers
Abortus verzwijgen
donderdag 31 juli 2014 14:02
Hi.
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden om een abortus te verzwijgen en dus stiekem te ondergaan. Om het besluit dus niet te overleggen met je partner, maar om zelf de keuze te maken om het kind niet te willen (met welke reden dan ook) en om het niet aan je partner of wie dan ook te vertellen. Is dat schadelijk voor je relatie? Of bespaar je je partner dan juist kopzorgen?
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden om een abortus te verzwijgen en dus stiekem te ondergaan. Om het besluit dus niet te overleggen met je partner, maar om zelf de keuze te maken om het kind niet te willen (met welke reden dan ook) en om het niet aan je partner of wie dan ook te vertellen. Is dat schadelijk voor je relatie? Of bespaar je je partner dan juist kopzorgen?
donderdag 31 juli 2014 16:13
quote:Yraatje schreef op 31 juli 2014 @ 15:52:
[...]
Voor jou ook
Als ik al denk hoe ik er nog mee bezig ben terwijl ik het zelf met volle verstand en vrijwillig besloten heb en er nog steeds achter sta dat dat op dat moment niet juist was en niet de juiste man, dan gaat mijn hart uit naar jou die gedwongen is....
Dankjewel Yraatje!
Het is hoe dan ook een moeilijke keuze... 'makkelijk' bestaat hier niet!
[...]
Voor jou ook
Als ik al denk hoe ik er nog mee bezig ben terwijl ik het zelf met volle verstand en vrijwillig besloten heb en er nog steeds achter sta dat dat op dat moment niet juist was en niet de juiste man, dan gaat mijn hart uit naar jou die gedwongen is....
Dankjewel Yraatje!
Het is hoe dan ook een moeilijke keuze... 'makkelijk' bestaat hier niet!
Two roads diverged in a wood and I - I took the one less traveled by, and that has made all the difference. ~R. Frost
donderdag 31 juli 2014 16:23
Begrijp ik nou goed dat jij helemaal geen kinderwens hebt en hij wel? Of wil je het over een paar jaar wel?
Want anders lijkt het mij dat je sowieso beter kunt stoppen met de relatie, die is dan toch tijdelijk. Totdat het bij hem echt begint te kriebelen en hij op zoek gaat naar een vrouw om kinderen mee te krijgen.
Want anders lijkt het mij dat je sowieso beter kunt stoppen met de relatie, die is dan toch tijdelijk. Totdat het bij hem echt begint te kriebelen en hij op zoek gaat naar een vrouw om kinderen mee te krijgen.
Erger je niet, maar verbaas je!
donderdag 31 juli 2014 16:30
O ja, over wel of niet vertellen. Er zijn ook mensen die vreemdgaan en het niet vertellen onder het mom: wat niet weet, dat niet deert. Ik vind dat jouw vriend het recht heeft de keuze te maken of hij wel of niet bij je wil blijven als je zo'n ingrijpende beslissing maakt, die ook voor hem grote impact heeft.
Erger je niet, maar verbaas je!
donderdag 31 juli 2014 16:33
quote:lattemachiato schreef op 31 juli 2014 @ 15:24:
[...]
Hmm, ik denk hier misschien toch wat anders over dan de rest. Ik deel niet de mening: "het is ook zijn kind, dus hij heeft er ook wat over te zeggen". Hij heeft er in mijn ogen pas wat over te zeggen als het kind daadwerkelijk een kind is, in staat om buiten de baarmoeder te overleven. Hij heeft geen enkel recht op jouw lijf als broedmachine. Wel vind ik het verontrustend dat jullie blijkbaar zover uit elkaar staan op dit punt en vraag ik me af of hij niet een erg dominante man is, ik heb het gevoel dat hij hier heel stellig in is en dat er niet echt over te praten valt en dat je het daarom maar vermijdt. Ik vraag me af of deze relatie een lang leven beschoren is en daarom denk ik dat het beter is om het buiten hem om te doen en gelijk de gelegenheid aan te grijpen om eens na te denken over deze relatie en deze mogelijk te beeindigen.
Ik vind dit eigenlijk ook. In de situatie van TO vind ik het ook geen vanzelfsprekendheid om 'vriend' in de beslissing te betrekken.
stresskipje, is er niemand die je in vertrouwen kunt nemen? Een abortus is geen peulschil en ik hoop niet dat je alleen naar de kliniek gaat (sterker nog, erg af te raden..). Veel sterkte
[...]
Hmm, ik denk hier misschien toch wat anders over dan de rest. Ik deel niet de mening: "het is ook zijn kind, dus hij heeft er ook wat over te zeggen". Hij heeft er in mijn ogen pas wat over te zeggen als het kind daadwerkelijk een kind is, in staat om buiten de baarmoeder te overleven. Hij heeft geen enkel recht op jouw lijf als broedmachine. Wel vind ik het verontrustend dat jullie blijkbaar zover uit elkaar staan op dit punt en vraag ik me af of hij niet een erg dominante man is, ik heb het gevoel dat hij hier heel stellig in is en dat er niet echt over te praten valt en dat je het daarom maar vermijdt. Ik vraag me af of deze relatie een lang leven beschoren is en daarom denk ik dat het beter is om het buiten hem om te doen en gelijk de gelegenheid aan te grijpen om eens na te denken over deze relatie en deze mogelijk te beeindigen.
Ik vind dit eigenlijk ook. In de situatie van TO vind ik het ook geen vanzelfsprekendheid om 'vriend' in de beslissing te betrekken.
stresskipje, is er niemand die je in vertrouwen kunt nemen? Een abortus is geen peulschil en ik hoop niet dat je alleen naar de kliniek gaat (sterker nog, erg af te raden..). Veel sterkte
donderdag 31 juli 2014 16:36
quote:verhuisd schreef op 31 juli 2014 @ 16:33:
[...]
Ik vind dit eigenlijk ook. In de situatie van TO vind ik het ook geen vanzelfsprekendheid om 'vriend' in de beslissing te betrekken.
stresskipje, is er niemand die je in vertrouwen kunt nemen? Een abortus is geen peulschil en ik hoop niet dat je alleen naar de kliniek gaat (sterker nog, erg af te raden..). Veel sterkteIk zeg ook niet per se dat hij mee moet beslissen. Het is haar lichaam. Ik vind het wel verstandiger dat ze het vertelt aan haar vriend.
[...]
Ik vind dit eigenlijk ook. In de situatie van TO vind ik het ook geen vanzelfsprekendheid om 'vriend' in de beslissing te betrekken.
stresskipje, is er niemand die je in vertrouwen kunt nemen? Een abortus is geen peulschil en ik hoop niet dat je alleen naar de kliniek gaat (sterker nog, erg af te raden..). Veel sterkteIk zeg ook niet per se dat hij mee moet beslissen. Het is haar lichaam. Ik vind het wel verstandiger dat ze het vertelt aan haar vriend.
donderdag 31 juli 2014 22:51
Hij wil wel kinderen en jij niet? Dat is sowieso al een belangrijk onderwerp om te bepraten en niet zomaar weg te stoppen je moet daar samen uit komen , zo niet een beslissing maken of jullie toekomst dan samen is!
Ik snap heel goed dat het voor jou lastig is nu aangezien je weet hoe je vriend erover denkt , maar dat weet hij toch ook van jou neem ik aan?
Verzwijgen is in mijn ogen echt geen optie, de beslissing is wel aan jou maar hou de "eer" aan jezelf maak het bespreekbaar ook al weet je zijn reactie. Dit kun je niet achter zijn rug om doen het zal ondanks dat je het kind niet wil wel zwaar zijn.
Veel sterkte ik hoop dat je er samen over kan praten en eruit komt samen
Ik snap heel goed dat het voor jou lastig is nu aangezien je weet hoe je vriend erover denkt , maar dat weet hij toch ook van jou neem ik aan?
Verzwijgen is in mijn ogen echt geen optie, de beslissing is wel aan jou maar hou de "eer" aan jezelf maak het bespreekbaar ook al weet je zijn reactie. Dit kun je niet achter zijn rug om doen het zal ondanks dat je het kind niet wil wel zwaar zijn.
Veel sterkte ik hoop dat je er samen over kan praten en eruit komt samen
Liever spijt van iets wat je heb gedaan, dan spijt van iets wat je niet heb gedaan
donderdag 31 juli 2014 22:59
Het is jouw beslissing, jouw lichaam. Ik heb het ooit niet verteld aan mijn toenmalige partner, maar dat was omdat ik me sowieso niet veilig voelde bij hem. Ik heb het ondergaan en heb daar zelf nooit rot onder gevoeld.
Als je band goed is met je partner zou ik het wel delen. Omdat het nou eenmaal goed is (imo) om belangrijke dingen met elkaar te delen. Dit houdt je relatie sterk ipv grote geheimen voor elkaar te hebben.
Als je band goed is met je partner zou ik het wel delen. Omdat het nou eenmaal goed is (imo) om belangrijke dingen met elkaar te delen. Dit houdt je relatie sterk ipv grote geheimen voor elkaar te hebben.
donderdag 31 juli 2014 23:09
Stresskipje, je hebt vast al vele drogredenen gehoord/gelezen...
Jij en jij alleen moet beslissen of je een abortus wilt. Of je het aan je huidige partner vertelt of niet is JOUW zaak. Ik zeg huidige partner, want de kans dat jij over 20 jaar nog met hem samenleeft is uiterst klein, gezien de huidige aantal relatiebreuken.
Maak je niet druk, je leeft nog niet samen met je huidige partner, dus is de abortus iets wat alleen jou aangaat!
Jij en jij alleen moet beslissen of je een abortus wilt. Of je het aan je huidige partner vertelt of niet is JOUW zaak. Ik zeg huidige partner, want de kans dat jij over 20 jaar nog met hem samenleeft is uiterst klein, gezien de huidige aantal relatiebreuken.
Maak je niet druk, je leeft nog niet samen met je huidige partner, dus is de abortus iets wat alleen jou aangaat!
donderdag 31 juli 2014 23:10
Wat ik me afvraag. Hij wil wel een kind jij niet. Als je het vertelt, heb je dan een conflictsituatie. Jouw leven, jouw buik, jouw keus. Maar bestaat de mogelijkheid dat hij door deze conflictsituatie zal besluiten de relatie te beëindigen? Als jij doorzet met een abortus? En is dat de reden waarom je het niet vertelt? Omdat je wel door wilt met de relatie (maar zonder kind)? Ben je in dat geval niet heel egoistisch bezig; je eigen belang vooropstellend en volkomen voorbijgaand aan het belang van je vriend?
Dit zijn geen aannames? Dit zijn vragen die bij mij opkomen na het lezen van je verhaal.
Hij kan je niet dwingen tot het houden van het kind, hij heeft wel het recht het te weten. Ook als dat het einde van de relatie betekent.
Dit zijn geen aannames? Dit zijn vragen die bij mij opkomen na het lezen van je verhaal.
Hij kan je niet dwingen tot het houden van het kind, hij heeft wel het recht het te weten. Ook als dat het einde van de relatie betekent.
donderdag 31 juli 2014 23:24
Hoe lang ben je al zwanger?
Kan je psychische toestand dan wellicht ook niet verklaard worden juist doordat je zwanger bent. Door alle hormonen kan het soms lastig zijn helder te denken.
Persoonlijk vind ik dat als 2 mensen structureel, binnen een relatie, nöken en daar komt een kindje van dat dat een risico van 't vak is. Dan ben ik dus ook ontzettend tegen abortus.
In dit geval is het van jullie 2, dus moeten jullie 2 het samen eens worden. Niet jij alleen!
Kan je psychische toestand dan wellicht ook niet verklaard worden juist doordat je zwanger bent. Door alle hormonen kan het soms lastig zijn helder te denken.
Persoonlijk vind ik dat als 2 mensen structureel, binnen een relatie, nöken en daar komt een kindje van dat dat een risico van 't vak is. Dan ben ik dus ook ontzettend tegen abortus.
In dit geval is het van jullie 2, dus moeten jullie 2 het samen eens worden. Niet jij alleen!
donderdag 31 juli 2014 23:24
Mijn mening.
Een man heeft recht op informatie als een vrouw het kind gaat houden. Het kind heeft sowieso recht op een vader en een moeder.
Bij een abortus, zeker in een instabiele relatie of een scharrel, heeft een man niet per se recht op informatie. Zeker wanneer het verzwijgen van info hem niet zal schaden en het vertellen de vrouw wel zal schaden.
Het verbreken van de relatie valt aan te raden.
Een man heeft recht op informatie als een vrouw het kind gaat houden. Het kind heeft sowieso recht op een vader en een moeder.
Bij een abortus, zeker in een instabiele relatie of een scharrel, heeft een man niet per se recht op informatie. Zeker wanneer het verzwijgen van info hem niet zal schaden en het vertellen de vrouw wel zal schaden.
Het verbreken van de relatie valt aan te raden.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
donderdag 31 juli 2014 23:26
quote:iamalady schreef op 31 juli 2014 @ 23:24:
Hoe lang ben je al zwanger?
Kan je psychische toestand dan wellicht ook niet verklaard worden juist doordat je zwanger bent. Door alle hormonen kan het soms lastig zijn helder te denken.
Persoonlijk vind ik dat als 2 mensen structureel, binnen een relatie, nöken en daar komt een kindje van dat dat een risico van 't vak is. Dan ben ik dus ook ontzettend tegen abortus.
In dit geval is het van jullie 2, dus moeten jullie 2 het samen eens worden. Niet jij alleen!onzin. Juist abortus kan een schoolvoorbeeld van eigen verantwoording nemen zijn.
Hoe lang ben je al zwanger?
Kan je psychische toestand dan wellicht ook niet verklaard worden juist doordat je zwanger bent. Door alle hormonen kan het soms lastig zijn helder te denken.
Persoonlijk vind ik dat als 2 mensen structureel, binnen een relatie, nöken en daar komt een kindje van dat dat een risico van 't vak is. Dan ben ik dus ook ontzettend tegen abortus.
In dit geval is het van jullie 2, dus moeten jullie 2 het samen eens worden. Niet jij alleen!onzin. Juist abortus kan een schoolvoorbeeld van eigen verantwoording nemen zijn.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
donderdag 31 juli 2014 23:30
Weet je zeker dat je geen kinderen wilt, of wil je nu geen kind omdat je nog studeert? Want aan dat laatste valt echt wel een mouw aan te passen hoor, ook al denk je nu van niet.
Denk niet al te lichtzinnig over een abortus, ook ik heb een abortus gehad, alweer 12 jaar geleden (beetje zelfde situatie als Dutchess) en het er heel lang heel moeilijk mee gehad. Ik denk soms nog weleens: wat als.....
Je zou eventueel een afspraak kunnen maken bij een abortuskliniek en daar eens praten. bedenktijd krijg je sowieso verplicht dus misschien krijg je dan de zaken op een rij of je het je vriend toch wilt vertellen of misschien anders besluit.
Denk niet al te lichtzinnig over een abortus, ook ik heb een abortus gehad, alweer 12 jaar geleden (beetje zelfde situatie als Dutchess) en het er heel lang heel moeilijk mee gehad. Ik denk soms nog weleens: wat als.....
Je zou eventueel een afspraak kunnen maken bij een abortuskliniek en daar eens praten. bedenktijd krijg je sowieso verplicht dus misschien krijg je dan de zaken op een rij of je het je vriend toch wilt vertellen of misschien anders besluit.
donderdag 31 juli 2014 23:38
Toch.. Ben ik het niet helemaal eens met de algemene gedachte hier..
Ik kende mijn vriend 1 maand, 1e keer sex gehad, onveilig. Ik was net 3 weken ervoor met anticonceptie gestopt. Al die verhalen van ontpillen, blabla. Dus dacht, ach, zal wel loslopen.
Niet dus!
We waren beetje aan het daten, maar wist niet of het uit ging lopen op iets serieus. Sprak hem vaak dagen niet of zag hem weken niet.
En toen.. Bleek ik zwanger. Van die ene keer.
Ik heb hem er niet mee lastig gevallen, heb een abortus ondergaan (was toen 5 weken).
Bleek dat het toch een blijvertje was. Ik heb het hem verteld toen het een jaar geleden was. Ik Was heel verdrietig namelijk.
Hij was verbaasd, vond het dapper van me dat ik het gedaan had en was blij dat ik het hem vertelde. Maar zei me ook dat hij blij was dat ik het hem toen niet verteld had. Dan was hij waarschijnlijk "weggerend". Hij heeft me lief getroost.
Nu let ik goed op mn anticonceptie en hebben we afgesproken dat als ik toch perongeluk zwanger wordt dat we het houden.
Ik wil het namelijk niet nog een keer meemaken. En dan was het lichamelijke niet eens zo traumatisch, maar vooral die hormoonswing die je krijgt waar je doorheen moet.. Ik had er veel last van, irrationele gedachten, huilen, boosheid.. Heb er ook echt om gerouwd, van me afgeschreven, maar het was beter zo.
Ik had nooit verwacht dat het zo'n impact zou hebben. "Het is maar een klompje cellen".
Dus dat je relatie kapot gaat als je het later vertelt, dat is helemaal afhankelijk van de situatie! Ben je al langer bij elkaar: vertellen. Ben je niet echt in een relatie of nog maar net: niet vertellen.
Maar dat is mijn mening.. Succes!
Ik kende mijn vriend 1 maand, 1e keer sex gehad, onveilig. Ik was net 3 weken ervoor met anticonceptie gestopt. Al die verhalen van ontpillen, blabla. Dus dacht, ach, zal wel loslopen.
Niet dus!
We waren beetje aan het daten, maar wist niet of het uit ging lopen op iets serieus. Sprak hem vaak dagen niet of zag hem weken niet.
En toen.. Bleek ik zwanger. Van die ene keer.
Ik heb hem er niet mee lastig gevallen, heb een abortus ondergaan (was toen 5 weken).
Bleek dat het toch een blijvertje was. Ik heb het hem verteld toen het een jaar geleden was. Ik Was heel verdrietig namelijk.
Hij was verbaasd, vond het dapper van me dat ik het gedaan had en was blij dat ik het hem vertelde. Maar zei me ook dat hij blij was dat ik het hem toen niet verteld had. Dan was hij waarschijnlijk "weggerend". Hij heeft me lief getroost.
Nu let ik goed op mn anticonceptie en hebben we afgesproken dat als ik toch perongeluk zwanger wordt dat we het houden.
Ik wil het namelijk niet nog een keer meemaken. En dan was het lichamelijke niet eens zo traumatisch, maar vooral die hormoonswing die je krijgt waar je doorheen moet.. Ik had er veel last van, irrationele gedachten, huilen, boosheid.. Heb er ook echt om gerouwd, van me afgeschreven, maar het was beter zo.
Ik had nooit verwacht dat het zo'n impact zou hebben. "Het is maar een klompje cellen".
Dus dat je relatie kapot gaat als je het later vertelt, dat is helemaal afhankelijk van de situatie! Ben je al langer bij elkaar: vertellen. Ben je niet echt in een relatie of nog maar net: niet vertellen.
Maar dat is mijn mening.. Succes!
vrijdag 1 augustus 2014 16:15
quote:teedeekaa schreef op 31 juli 2014 @ 15:19:
Het is natuurlijk zo dat het kind in jouw lijf negen maanden mag groeien maar het is wel degelijk ook zijn kind dus hij heeft op zijn minst het recht om te weten dat je hem een kans op vaderschap wilt ontnemen.
Zo dan. Ik zie er nog net geen boze opgeheven vinger bij.
Vind je dat haar pilgebruik daar ook onder valt, onder het ontnemen van zijn vaderschap?
Het is natuurlijk zo dat het kind in jouw lijf negen maanden mag groeien maar het is wel degelijk ook zijn kind dus hij heeft op zijn minst het recht om te weten dat je hem een kans op vaderschap wilt ontnemen.
Zo dan. Ik zie er nog net geen boze opgeheven vinger bij.
Vind je dat haar pilgebruik daar ook onder valt, onder het ontnemen van zijn vaderschap?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 1 augustus 2014 21:12
Ja ik vind het prima kunnen om in een situatie zoals de jouwe een abortus te verzwijgen. Ik zie het echt voor mij dat als hij het weet hij jouw gaat dwingen om het kind te houden en dat is geen doen. Daar zit je je hele leven aan vast terwijl je het echt niet wilt, dat vind ik echt zielig voor je kind.
vrijdag 1 augustus 2014 21:42
Ik zou je aanraden om in elk geval met iemand te praten. Een familielid, een vriendin, of een professional.
Ik vind ook dat jouw vriend recht heeft op de waarheid. Als je hier niet over praat, wil je dat dan jullie relatie lang als diep donker geheim bij je dragen? Daar krijg je heel veel last van, voorspel ik!
En ik vind het sowieso geen goed teken voor een relatie, wanneer je dit soort belangrijke zaken niet met elkaar durft te bespreken.
Mocht je het wel doorzetten, hou er dan rekening mee dat er iemand mee moet om jou terug naar huis te brengen. Bovendien is het beter als er zeker de eerste nacht iemand bij jou is, die op je kan letten en zonodig een arts kan waarschuwen. (Meestal gaat het goed, maar er kunnen altijd complicaties optreden). Na de abortus mag je een week lang niets vaginaal inbrengen (denk aan tampons en sex) en mag je ook niet in bad. Het is dus ook erg lastig om dit voor je partner te verstoppen.
Ik vind ook dat jouw vriend recht heeft op de waarheid. Als je hier niet over praat, wil je dat dan jullie relatie lang als diep donker geheim bij je dragen? Daar krijg je heel veel last van, voorspel ik!
En ik vind het sowieso geen goed teken voor een relatie, wanneer je dit soort belangrijke zaken niet met elkaar durft te bespreken.
Mocht je het wel doorzetten, hou er dan rekening mee dat er iemand mee moet om jou terug naar huis te brengen. Bovendien is het beter als er zeker de eerste nacht iemand bij jou is, die op je kan letten en zonodig een arts kan waarschuwen. (Meestal gaat het goed, maar er kunnen altijd complicaties optreden). Na de abortus mag je een week lang niets vaginaal inbrengen (denk aan tampons en sex) en mag je ook niet in bad. Het is dus ook erg lastig om dit voor je partner te verstoppen.
vrijdag 1 augustus 2014 21:45
Laat ik voorop stellen dat jij uiteraard zelf moet beslissen of je de zwangerschap doorzet of niet. Het is jouw lichaam, en jouw beslissing.
Wat ik me echter totaal niet kan voorstellen is dat je een zwangerschap en mogelijke abortus voor je partner verzwijgt. Juíst met je partner zou je zoiets moeten willen en kunnen delen. Is jullie relatie wel goed?
Ik vind dat hij het recht heeft om het weten. Hij heeft een kinderwens. Jij wil zijn kind in wording laten weghalen. Prima, is jouw keuze, maar dan vind ik het zijn recht om daar ook iets van te vinden.
Wat ik me echter totaal niet kan voorstellen is dat je een zwangerschap en mogelijke abortus voor je partner verzwijgt. Juíst met je partner zou je zoiets moeten willen en kunnen delen. Is jullie relatie wel goed?
Ik vind dat hij het recht heeft om het weten. Hij heeft een kinderwens. Jij wil zijn kind in wording laten weghalen. Prima, is jouw keuze, maar dan vind ik het zijn recht om daar ook iets van te vinden.
