Zwanger
alle pijlers
aanraking buik
donderdag 31 juli 2014 11:21
Hebben jullie dat ook dat mensen steeds aan je buik willen komen nu je zwanger bent? Ik wel. Dan komen ze af en direct die hand op mijn buik. Bij mensen die ik niet ken of maar oppervlakkig duw ik die hand weg. Heb dat niet graag. Sommige zijn dan verontwaardigd maar daar trek ik me niets van aan. Tenslotte is het nog steeds mijn lichaam. Of is overdreven van mij? Snap niet waarom sommigen denken omdat je zwanger bent je buik publielijk bezit is. Wat doen jullie als iemand plots haar/zijn hand op je buik legt?
donderdag 31 juli 2014 13:40
quote:Lady-Voldemort schreef op 31 juli 2014 @ 13:35:
Gewoon zeggen dat je er niet van gediend bent dat iedereen maar aan je buik zit?
Je kunt ook de methode-Mevrouwdekees toepassen .Jep, voor de 'probleemzone' die wat gevoelig ligt kiezen, buikje, billen, voor heel hardnekkige schoonmoeders borsten desnoods, lekker aaien/ zachtjes knijpen, hoe ongepaster hoe beter. En hoogst verbaast reageren als zij dat net zo vervelend blijkt te vinden als jij.
Gewoon zeggen dat je er niet van gediend bent dat iedereen maar aan je buik zit?
Je kunt ook de methode-Mevrouwdekees toepassen .Jep, voor de 'probleemzone' die wat gevoelig ligt kiezen, buikje, billen, voor heel hardnekkige schoonmoeders borsten desnoods, lekker aaien/ zachtjes knijpen, hoe ongepaster hoe beter. En hoogst verbaast reageren als zij dat net zo vervelend blijkt te vinden als jij.
donderdag 31 juli 2014 13:44
quote:Mevrouwdekees schreef op 31 juli 2014 @ 11:59:
Bij mijn oudste had ik een collega die er een handje van had, die heb ik op een gegeven moment vriendelijk over haar kont geaaid. Op haar zeer verbaasde hoofd gereageerd met: "Oh, ik dacht dat we even lekker aan elkaar gingen zitten." Dat was gelijk de laatste keer dat ze het deed. die moet ik onthouden!
Bij mijn oudste had ik een collega die er een handje van had, die heb ik op een gegeven moment vriendelijk over haar kont geaaid. Op haar zeer verbaasde hoofd gereageerd met: "Oh, ik dacht dat we even lekker aan elkaar gingen zitten." Dat was gelijk de laatste keer dat ze het deed. die moet ik onthouden!
donderdag 31 juli 2014 13:47
quote:Mevrouwdekees schreef op 31 juli 2014 @ 11:59:
Bij mijn oudste had ik een collega die er een handje van had, die heb ik op een gegeven moment vriendelijk over haar kont geaaid. Op haar zeer verbaasde hoofd gereageerd met: "Oh, ik dacht dat we even lekker aan elkaar gingen zitten." Dat was gelijk de laatste keer dat ze het deed.
Bij mijn oudste had ik een collega die er een handje van had, die heb ik op een gegeven moment vriendelijk over haar kont geaaid. Op haar zeer verbaasde hoofd gereageerd met: "Oh, ik dacht dat we even lekker aan elkaar gingen zitten." Dat was gelijk de laatste keer dat ze het deed.
donderdag 31 juli 2014 13:48
Bij mij zaten er geen vreemden aan mijn buik, maar ik geloof dat ze dat wel hebben ingehaald vanaf het moment dat mijn kinderen geboren zijn.
Vooral bij mijn oudste zitten er steeds wildvreemden aan hem. Hij vindt het vervelend, ik ook en ik snap niet dat mensen zomaar aan andermans kinderen gaan zitten
Vooral bij mijn oudste zitten er steeds wildvreemden aan hem. Hij vindt het vervelend, ik ook en ik snap niet dat mensen zomaar aan andermans kinderen gaan zitten
donderdag 31 juli 2014 14:30
Bij mij ga je het nu goed zien dus t geouwehoer begint nu al.
Misschien hard maar ik kan t van niemand hebben, niet van mijn moeder, schoonmoeder, vrienden whatever.. Alleen mijn vriend.
Snap er ook niks van, blijf lekker van me af. Ga toch ook niet bij de partner van een zwangere over zijn zak wrijven, want tja daar is de baby uiteindelijk als eerste uitgekomen.
Misschien hard maar ik kan t van niemand hebben, niet van mijn moeder, schoonmoeder, vrienden whatever.. Alleen mijn vriend.
Snap er ook niks van, blijf lekker van me af. Ga toch ook niet bij de partner van een zwangere over zijn zak wrijven, want tja daar is de baby uiteindelijk als eerste uitgekomen.
donderdag 31 juli 2014 14:58
Peaches, zo denk ik er ook over! Het is gewoon te intiem. Het voelt bij mij als aanranding en ik weet waar ik over spreek, spijtig genoeg.
LadyVoldemort en MDK, die methode gaat helaas niet op. Schoonfamilie is sowieso nogal touchy-feely(om een mooi NL woord te gebruiken) en als ik het harder doe, komt het de relatie met schoonmoeder zeker niet ten goede. Die relatie is al wat lastig. Bovendien vindt mijn vriend het verre van leuk als ik pinnig reageer op zijn ouders, die zijn nl heilig voor m. Dat heeft hij van de week nog herhaald nadat ik zei dat ik niet gediend was van handen op mijn buik (of (ongevraagde) handen aan mijn kind straks). Moeders rookt nl en ik ben daar juist fel tegen. Dus ik wil niet dat ze met haar vieze vingers en kleding aan mijn buik zit (of aan baby straks).
Het ligt alles bij elkaar dus nogal gevoelig, letterlijk en figuurlijk.
Een subtiele maar gerichte aanpak is dus wat ik heel graag zou willen!
LadyVoldemort en MDK, die methode gaat helaas niet op. Schoonfamilie is sowieso nogal touchy-feely(om een mooi NL woord te gebruiken) en als ik het harder doe, komt het de relatie met schoonmoeder zeker niet ten goede. Die relatie is al wat lastig. Bovendien vindt mijn vriend het verre van leuk als ik pinnig reageer op zijn ouders, die zijn nl heilig voor m. Dat heeft hij van de week nog herhaald nadat ik zei dat ik niet gediend was van handen op mijn buik (of (ongevraagde) handen aan mijn kind straks). Moeders rookt nl en ik ben daar juist fel tegen. Dus ik wil niet dat ze met haar vieze vingers en kleding aan mijn buik zit (of aan baby straks).
Het ligt alles bij elkaar dus nogal gevoelig, letterlijk en figuurlijk.
Een subtiele maar gerichte aanpak is dus wat ik heel graag zou willen!
donderdag 31 juli 2014 23:14
quote:Cheery schreef op 31 juli 2014 @ 14:58:
Peaches, zo denk ik er ook over! Het is gewoon te intiem. Het voelt bij mij als aanranding en ik weet waar ik over spreek, spijtig genoeg.
LadyVoldemort en MDK, die methode gaat helaas niet op. Schoonfamilie is sowieso nogal touchy-feely(om een mooi NL woord te gebruiken) en als ik het harder doe, komt het de relatie met schoonmoeder zeker niet ten goede. Die relatie is al wat lastig. Bovendien vindt mijn vriend het verre van leuk als ik pinnig reageer op zijn ouders, die zijn nl heilig voor m. Dat heeft hij van de week nog herhaald nadat ik zei dat ik niet gediend was van handen op mijn buik (of (ongevraagde) handen aan mijn kind straks). Moeders rookt nl en ik ben daar juist fel tegen. Dus ik wil niet dat ze met haar vieze vingers en kleding aan mijn buik zit (of aan baby straks).
Het ligt alles bij elkaar dus nogal gevoelig, letterlijk en figuurlijk.
Een subtiele maar gerichte aanpak is dus wat ik heel graag zou willen!
Dus jij wilt je vriend niet voor het hoofd stoten en dus "subtiel" duidelijk maken dat zijn familie van je buik af moet blijven? Wat heeft hij daarover te zeggen?
Juist als je bent aangerand, is het belangrijk dat jij voor jezelf op kan komen. Je vriend houdt, neem ik aan, van je. Hij wil toch niet dat jij je nog een keer aangerand voelt? Snapt hij wel wat het met je doet, luistert hij naar je? Of vindt hij zijn eigen gevoelens hierin belangrijker? Zo klinkt het nu wel, en jij volgt hem daarin. Bedenk dat er maar één iemand is die jouw gevoelens vooropstelt, en dat ben jij. Als jij het niet doet, doet blijkbaar niemand het.
Peaches, zo denk ik er ook over! Het is gewoon te intiem. Het voelt bij mij als aanranding en ik weet waar ik over spreek, spijtig genoeg.
LadyVoldemort en MDK, die methode gaat helaas niet op. Schoonfamilie is sowieso nogal touchy-feely(om een mooi NL woord te gebruiken) en als ik het harder doe, komt het de relatie met schoonmoeder zeker niet ten goede. Die relatie is al wat lastig. Bovendien vindt mijn vriend het verre van leuk als ik pinnig reageer op zijn ouders, die zijn nl heilig voor m. Dat heeft hij van de week nog herhaald nadat ik zei dat ik niet gediend was van handen op mijn buik (of (ongevraagde) handen aan mijn kind straks). Moeders rookt nl en ik ben daar juist fel tegen. Dus ik wil niet dat ze met haar vieze vingers en kleding aan mijn buik zit (of aan baby straks).
Het ligt alles bij elkaar dus nogal gevoelig, letterlijk en figuurlijk.
Een subtiele maar gerichte aanpak is dus wat ik heel graag zou willen!
Dus jij wilt je vriend niet voor het hoofd stoten en dus "subtiel" duidelijk maken dat zijn familie van je buik af moet blijven? Wat heeft hij daarover te zeggen?
Juist als je bent aangerand, is het belangrijk dat jij voor jezelf op kan komen. Je vriend houdt, neem ik aan, van je. Hij wil toch niet dat jij je nog een keer aangerand voelt? Snapt hij wel wat het met je doet, luistert hij naar je? Of vindt hij zijn eigen gevoelens hierin belangrijker? Zo klinkt het nu wel, en jij volgt hem daarin. Bedenk dat er maar één iemand is die jouw gevoelens vooropstelt, en dat ben jij. Als jij het niet doet, doet blijkbaar niemand het.
Ga in therapie!
donderdag 31 juli 2014 23:33
Dubiootje, je hebt gelijk wat betreft het grenzen stellen. Het is ook niet zo dat mijn vriend eist dat ik dit toesta, daar hebben we het überhaupt (nog) niet over gehad. Het is meer dat hij me laatst nog op het hart drukte dat hij zijn band met zijn ouders heel belangrijk vindt. Eerder heb ik eens ruzie gehad met z'n ouders, omdat ik het gevoel had opgeslokt te worden en daar gillend gek van werd. Dat haalde hij aan als voorbeeld van wat hij niet meer wilde meemaken. Mijn schoonmoeder is nogal een felle tante, die graag haar grenzen verlegt (een soort Rusland zeg maar ) en ik vind het lastig daarmee om te gaan en niet meteen ook vriend tegen me in het harnas te jagen gezien z'n eerdere opmerking.
Nu ik dit zo opschrijf, denk ik dat ik het toch met mijn vriend moet bespreken. Ik weet dat hij me begrijpt ivm aanranding, anders was er nooit een kind in wording geweest. Maar ik denk dat ik m wel duidelijk moet maken, dat dat nog altijd wel effect heeft en dat zijn ouders dat ook moeten begrijpen.
Nog tips hierover?
In ieder geval dank voor je reactie!
En excuses voor de lichte off-topic.
Nu ik dit zo opschrijf, denk ik dat ik het toch met mijn vriend moet bespreken. Ik weet dat hij me begrijpt ivm aanranding, anders was er nooit een kind in wording geweest. Maar ik denk dat ik m wel duidelijk moet maken, dat dat nog altijd wel effect heeft en dat zijn ouders dat ook moeten begrijpen.
Nog tips hierover?
In ieder geval dank voor je reactie!
En excuses voor de lichte off-topic.
donderdag 31 juli 2014 23:49
Goed idee om het met je vriend te bespreken. Je hebt hem wel verteld over de aanranding, maar hij zal onmogelijk invoelen hoe het voor jou voelt, en wat voor gevoelens dit grensoverschrijdende gedrag in jou oproept.
Ik denk dat het belangrijkste is dat hij respecteert dat jij als enige de grenzen stelt wat jouw lichaam betreft. Een ander (zijn familie, hij) kan daar van alles van vinden, maar dat is irrelevant. Ik denk dat de kans dat jij heel fel gaat reageren ook kleiner is als je weet dat hij dat respecteert en je daarin steunt. Hij kan daar ook een actieve rol in spelen door zelf aan te geven aan zijn familie wanneer ze te ver gaan, of subtieler door bijvoorbeeld op zo'n moment tussen jou en hen in te komen staan en je een knuffel te geven.
Bedenk wel dat het uiteindelijk aan jou is om te zorgen dat je grenzen gerespecteerd worden.
Ik denk dat het belangrijkste is dat hij respecteert dat jij als enige de grenzen stelt wat jouw lichaam betreft. Een ander (zijn familie, hij) kan daar van alles van vinden, maar dat is irrelevant. Ik denk dat de kans dat jij heel fel gaat reageren ook kleiner is als je weet dat hij dat respecteert en je daarin steunt. Hij kan daar ook een actieve rol in spelen door zelf aan te geven aan zijn familie wanneer ze te ver gaan, of subtieler door bijvoorbeeld op zo'n moment tussen jou en hen in te komen staan en je een knuffel te geven.
Bedenk wel dat het uiteindelijk aan jou is om te zorgen dat je grenzen gerespecteerd worden.
Ga in therapie!
vrijdag 1 augustus 2014 08:33
Ik zou meer voor zo'n t'shirt gaan :
http://www.cafepress.com/ ... rnity?productId=288897769
Omdat sommige mensen niet de tekst gaan lezen voordat ze op je afstevenen en er nog steeds mensen zijn die uberhaupt geen Engels kunnen lezen.
Een duidelijk symbool is dan handiger.
http://www.cafepress.com/ ... rnity?productId=288897769
Omdat sommige mensen niet de tekst gaan lezen voordat ze op je afstevenen en er nog steeds mensen zijn die uberhaupt geen Engels kunnen lezen.
Een duidelijk symbool is dan handiger.
vrijdag 1 augustus 2014 08:37
Ik denk dat het ook door uitstraling komt, een vriendin van mij had er nooit last van.. Daar zag je van meters afstand al aan dat het een hormonale bom was die elk moment kon ontploffen.. Een andere vriendin die juist heel lieflijk is en prachtig zwanger was had juist wel last van mensen die continue aan haar buik wilden zitten. Lijkt me vreselijk..
vrijdag 1 augustus 2014 08:47
Bij mij gisteren nog, laatste werkdag voor mijn verlof.
Komt er een collega met twee uitgestrekte handen op me af; al roepend "even aaien hoor".
En ik flapte er echt direct uit terwijl ik me al afdraaide; "dat dacht ik dus niet"
Zegt ze: "maar dat vind ik leuk"
Dus ik terug, "dat kan wel, maar ik niet, en het is míjn buik!"
Het ergste is, het is een nieuwe collega, ik heb haar twee keer langs zien lopen toen ik bezig was en ze heeft zich nog niet eens voorgesteld!
Ik vind het echt zo onbeschoft......
Mensen die me een beetje kennen zeggen wel dat ik het uitstraal dat ik het liever niet heb.
Mijn moeder deed het in het begin ook, heb toen ook meteen gezegd dat ik wil dat ze het eerst even vraagt. Gewoon omdat het soms onprettig is als 'mini' net heel hard op mijn blaas danst, of tegen mijn gekneusde ribben duwt. Dat helpt wel.
Komt er een collega met twee uitgestrekte handen op me af; al roepend "even aaien hoor".
En ik flapte er echt direct uit terwijl ik me al afdraaide; "dat dacht ik dus niet"
Zegt ze: "maar dat vind ik leuk"
Dus ik terug, "dat kan wel, maar ik niet, en het is míjn buik!"
Het ergste is, het is een nieuwe collega, ik heb haar twee keer langs zien lopen toen ik bezig was en ze heeft zich nog niet eens voorgesteld!
Ik vind het echt zo onbeschoft......
Mensen die me een beetje kennen zeggen wel dat ik het uitstraal dat ik het liever niet heb.
Mijn moeder deed het in het begin ook, heb toen ook meteen gezegd dat ik wil dat ze het eerst even vraagt. Gewoon omdat het soms onprettig is als 'mini' net heel hard op mijn blaas danst, of tegen mijn gekneusde ribben duwt. Dat helpt wel.
vrijdag 1 augustus 2014 12:24
ja ik weet niet wat het is, maar het is inderdaad bloedje irritant! ik had er ook last van en heb er destijds ook een topic over geopend;) Kreeg toen ook veel 'je zal het wel uitstralen' of 'met je buik te koop lopen', al vraag ik me nog steeds af wat dat is, aangezien er bij mij pas met 20wkn wat te zien was en ik me volgens mij vrij preuts kleed. Maar goed.
Ik kreeg toen ook een paar goede tips. Zelf handtastelijk terug doen vind ik nog steeds een top-idee, maar ik krijg zelf een beetje jeuk van het idee aan iemand anders z'n buik te moeten zitten, dus heb dat nooit gedaan. Deze tips werkten wel goed voor mij: zelf je hand(en) op je buik houden als je in een situatie komt waar het zou kunnen gebeuren, of een sjaal oid ervoor. Als ik een hand aan zag komen, legde ik ook snel m'n eigen handen op m'n buik, dat was dan meestal al genoeg voor de ander om terug te trekken. Nou goed, misschien heb je er nog wat aan! Succes!
Ik kreeg toen ook een paar goede tips. Zelf handtastelijk terug doen vind ik nog steeds een top-idee, maar ik krijg zelf een beetje jeuk van het idee aan iemand anders z'n buik te moeten zitten, dus heb dat nooit gedaan. Deze tips werkten wel goed voor mij: zelf je hand(en) op je buik houden als je in een situatie komt waar het zou kunnen gebeuren, of een sjaal oid ervoor. Als ik een hand aan zag komen, legde ik ook snel m'n eigen handen op m'n buik, dat was dan meestal al genoeg voor de ander om terug te trekken. Nou goed, misschien heb je er nog wat aan! Succes!
vrijdag 1 augustus 2014 12:27
o wat trouwens ook hielp was in zo veel mogelijk vrienden- en collega-groepjes het bespreken alsof het over heel onbeschofte mensen gaat "weet je wat ik nou steeds mee maak? Mensen zitten aan m'n buik, zomaar ineens!! dat is toch asociaal!!". Iedereen stemt daar natuurlijk mee in en niemand zit ooit nog aan je buik.
