Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
donderdag 31 juli 2014 23:43
Tja, misschien wel. Ik weet nog niet zo goed wat ik verder met hem moet eigenlijk... Het is natuurlijk niet zo dat ik niks meer voor hem voel.
We komen elkaar vroeg of laat wel weer tegen op het werk natuurlijk, lijkt me zo raar als we elkaar voor die tijd niet gesproken hebben in een 'normale' setting. We hebben immers nogal wat meegemaakt...
Nou ja komt tijd komt raat. Eerst lekker weekend uitwaaien met man en leasehond
We komen elkaar vroeg of laat wel weer tegen op het werk natuurlijk, lijkt me zo raar als we elkaar voor die tijd niet gesproken hebben in een 'normale' setting. We hebben immers nogal wat meegemaakt...
Nou ja komt tijd komt raat. Eerst lekker weekend uitwaaien met man en leasehond
vrijdag 1 augustus 2014 00:37
Waarom ik moet onthouden hoe ik me nu voel.
Het is nu een week geleden dat X en ik onze laatste berichtjes wisselden, bijna twee sinds we elkaar voor het laatst spraken en meer dan drie weken geleden dat we elkaar zagen.
Ik heb me sindsdien heel beroerd gevoeld, en heel emotioneel. Mijn gezin heeft er last van gehad. Ik was kortaf. Leeg.
Het gemis aan happy hormones door leuk contact en dito sex met X, is zeer voelbaar. Het is vergelijkbaar met dips die ik weleens had tijdens het weekend. Alleen duurt het nu langer en voelt het intenser, omdat er geen zicht is op een endorfine-injectie (een hoteldate met X).
Maar de afhankelijkheid van dat gevoel, die chemie, begint heel langzaam maar zeker af te nemen.
Voordat ik met vakantie ging wist ik heel goed dat ik op een kruispunt was aanbeland.
Een affaire van tien maanden, wekelijkse dates, bijna dagelijks contact...al snel was het niets minder dan een schaduwrelatie.
Achteraf zie ik hoe begrijpelijk het is, de/mijn behoefte om het verder uit te willen bouwen. Maar er moest voortdurend een deksel op elk ontluikend gevoel in die richting. Stop-start-stop-start...slopend. Neem daarbij de hoeveelheden wijn die "hielpen" om het vol te kunnen houden, mijn dubbelleven. Want hoewel ik stilzwijgende toestemming heb thuis voor contacten buitenshuis kan het geen gespreksonderwerp zijn. Laat staan dat de omvang en intensiteit van deze affaire aan het licht zou komen.
Ik heb zelf de contactstop geïnitieerd. Power to me. Ingecheckt in deze virtuele ontwenningskliniek in dit vakantie-oord. Het zal nog veel tijd kosten om de leegte op te vullen met iets anders (iets, niet iemand). Ik hoef Coldplay maar te horen, ik hoef maar te denken aan de blik in X's ogen en zijn heerlijke lijf voordat we de sterren van de hemel gingen neuken, zijn armen waarin ik in slaap kon vallen (wat ik bij niemand anders kan)....god wat steekt het dan nog.
Toch kan ik er nu al achteraan denken: maar ik had hem te leen. Al die maanden had ik hem slechts te leen. En hij mij. We speelden relatietje maar onze echte relaties lagen en liggen elders. Tuurlijk: we bleken uit dezelfde studentenstad te komen en ja, hoe leuk is het om te fantaseren over hoe het had kunnen lopen..
Nee dat fantasietje is helemaal niet leuk eigenlijk. Vooral pijnlijk is het en onnodig kwellend.
Ons dagelijkse leven speelt zich 240 km van elkaar af, in vergelijkbare families maar verschillende werelden. En nu ik 1500 km verderop zit wordt dat beeld alleen maar helderder. Door ons intieme contact en onze vele gesprekken leek de afstand bijna te verwaarlozen...maar dat kon alleen door in feite hele gezinnen "weg te denken".
En dat proces holt je uit, het is het water van de rivier dat de rots erodeert. Dit is wat ik geschreven heb aan X. De reden waarom een contactstop nodig was en waarom die zal (moeten) overgaan in een definitief afscheid. Al heb ik dat laatste nog niet hardop uitgesproken. Maar nu in elk geval opgeschreven.
Het is nu een week geleden dat X en ik onze laatste berichtjes wisselden, bijna twee sinds we elkaar voor het laatst spraken en meer dan drie weken geleden dat we elkaar zagen.
Ik heb me sindsdien heel beroerd gevoeld, en heel emotioneel. Mijn gezin heeft er last van gehad. Ik was kortaf. Leeg.
Het gemis aan happy hormones door leuk contact en dito sex met X, is zeer voelbaar. Het is vergelijkbaar met dips die ik weleens had tijdens het weekend. Alleen duurt het nu langer en voelt het intenser, omdat er geen zicht is op een endorfine-injectie (een hoteldate met X).
Maar de afhankelijkheid van dat gevoel, die chemie, begint heel langzaam maar zeker af te nemen.
Voordat ik met vakantie ging wist ik heel goed dat ik op een kruispunt was aanbeland.
Een affaire van tien maanden, wekelijkse dates, bijna dagelijks contact...al snel was het niets minder dan een schaduwrelatie.
Achteraf zie ik hoe begrijpelijk het is, de/mijn behoefte om het verder uit te willen bouwen. Maar er moest voortdurend een deksel op elk ontluikend gevoel in die richting. Stop-start-stop-start...slopend. Neem daarbij de hoeveelheden wijn die "hielpen" om het vol te kunnen houden, mijn dubbelleven. Want hoewel ik stilzwijgende toestemming heb thuis voor contacten buitenshuis kan het geen gespreksonderwerp zijn. Laat staan dat de omvang en intensiteit van deze affaire aan het licht zou komen.
Ik heb zelf de contactstop geïnitieerd. Power to me. Ingecheckt in deze virtuele ontwenningskliniek in dit vakantie-oord. Het zal nog veel tijd kosten om de leegte op te vullen met iets anders (iets, niet iemand). Ik hoef Coldplay maar te horen, ik hoef maar te denken aan de blik in X's ogen en zijn heerlijke lijf voordat we de sterren van de hemel gingen neuken, zijn armen waarin ik in slaap kon vallen (wat ik bij niemand anders kan)....god wat steekt het dan nog.
Toch kan ik er nu al achteraan denken: maar ik had hem te leen. Al die maanden had ik hem slechts te leen. En hij mij. We speelden relatietje maar onze echte relaties lagen en liggen elders. Tuurlijk: we bleken uit dezelfde studentenstad te komen en ja, hoe leuk is het om te fantaseren over hoe het had kunnen lopen..
Nee dat fantasietje is helemaal niet leuk eigenlijk. Vooral pijnlijk is het en onnodig kwellend.
Ons dagelijkse leven speelt zich 240 km van elkaar af, in vergelijkbare families maar verschillende werelden. En nu ik 1500 km verderop zit wordt dat beeld alleen maar helderder. Door ons intieme contact en onze vele gesprekken leek de afstand bijna te verwaarlozen...maar dat kon alleen door in feite hele gezinnen "weg te denken".
En dat proces holt je uit, het is het water van de rivier dat de rots erodeert. Dit is wat ik geschreven heb aan X. De reden waarom een contactstop nodig was en waarom die zal (moeten) overgaan in een definitief afscheid. Al heb ik dat laatste nog niet hardop uitgesproken. Maar nu in elk geval opgeschreven.
vrijdag 1 augustus 2014 00:39
vrijdag 1 augustus 2014 00:47
Dag allemaal, sorry voor mijn plotselinge radiostilte en het binnnenvallen hier. Ik heb wekenlang alles rondom het minnaarschap rigoureus losgelaten inclusief dit mooie topic...Ik ben nog steeds met vakantie en een weg ingeslagen (net als mikmakk zie ik? Top). Ben er nog lang niet maar er is wel een flinke hap uit de zure appel. En dat wilde ik toch even met jullie delen. Welterusten...dank oranje en sense...en een speciale voor
vrijdag 1 augustus 2014 00:59
vrijdag 1 augustus 2014 01:27
quote:Ano*k schreef op 01 augustus 2014 @ 00:37:
[..]Prachtig het minnaarschap met alle voor- en nadelen ervan omschreven Ano*k. Waar je ook zit en wat je ook doet: succes met je keuze, welke je ook maakt. Maar zo te lezen moet je nu even volhouden. Sterkte!
[..]Prachtig het minnaarschap met alle voor- en nadelen ervan omschreven Ano*k. Waar je ook zit en wat je ook doet: succes met je keuze, welke je ook maakt. Maar zo te lezen moet je nu even volhouden. Sterkte!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-08-2014 12:17
Reden: Quote verwijderd ivm privacy
Reden: Quote verwijderd ivm privacy
% gewijzigd
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
vrijdag 1 augustus 2014 09:31
Dag 2 van mijn verwardheid.
Heeft het met mijn hormonen te maken? Geen idee.
Ik ben weer heel onzeker. Mijn nr2 gaat volgende week op reis en ik weet niet goed hoe ik erover moet denken.
Hij heeft zo lang mogelijk het boeken van een reis trachten uit te stellen omdat hij steeds rekening hield met een breuk met zijn partner tegen dan.
Maar het is er toch van gekomen. Een week zuid Frankrijk.
Vooral voor de kinderen zegt hij en dat klinkt heel aannemelijk.
Maar nu zegt een klein stemmetje in mij... Als hij wil breken met zijn partner waarom dan nog op reis gaan?
Hij meent het echt dat hij niet meer verder wil met zijn partner. Ze hebben veel strubbelingen en ze belde eens tijdens een van onze dagjes uit en hoe ze tegen elkaar praatten aan de telefoon was onder het vriespunt.
Doet hij het echt enkel voor de kinderen?
Grrr ik haat het als ik zo'n dip-dagen heb!
Heeft het met mijn hormonen te maken? Geen idee.
Ik ben weer heel onzeker. Mijn nr2 gaat volgende week op reis en ik weet niet goed hoe ik erover moet denken.
Hij heeft zo lang mogelijk het boeken van een reis trachten uit te stellen omdat hij steeds rekening hield met een breuk met zijn partner tegen dan.
Maar het is er toch van gekomen. Een week zuid Frankrijk.
Vooral voor de kinderen zegt hij en dat klinkt heel aannemelijk.
Maar nu zegt een klein stemmetje in mij... Als hij wil breken met zijn partner waarom dan nog op reis gaan?
Hij meent het echt dat hij niet meer verder wil met zijn partner. Ze hebben veel strubbelingen en ze belde eens tijdens een van onze dagjes uit en hoe ze tegen elkaar praatten aan de telefoon was onder het vriespunt.
Doet hij het echt enkel voor de kinderen?
Grrr ik haat het als ik zo'n dip-dagen heb!
vrijdag 1 augustus 2014 09:40
@ Nell. Ik weet niet wat wijs is nell. Lijkt mij een hele moeilijke. Volg je gevoel wat betreft het samen wonen. Ik zou hem die week gunnen met zijn kinderen. Maar ik zou ook voor mezelf een datum nemen.... dat ik verwacht dat er knopen serieus door gehakt worden. Die datum hoef je niet persee te delen met hem, zou dat voor mezelf doen.
@.... Opvallend hoe een kruispunt zich meestal rond de 10 maanden aanmeld. Maar een kruispunt komt altijd, onvermijdelijk....
Een minnaarsrelatie kan je ziel voeden en breken tegelijk.
@ Anouk. Jeetje, ik begrijp dat je er flink chagrijnig van wordt. Het is niet niks!!!!! Je relatie waar je met hart in ziel in stond heb je geëindigd. Ik zend je wat "kracht" toe.... }}}}}}
Thx voor jullie tips. Kan ik wel wat mee. De hobbel is dat ik op dit moment heel erg jaloers ben op zijn vriendin (niet op wie zij is maar wat zij heeft - hem). Bolletjes ontrafelen en in zen status.
@.... Opvallend hoe een kruispunt zich meestal rond de 10 maanden aanmeld. Maar een kruispunt komt altijd, onvermijdelijk....
Een minnaarsrelatie kan je ziel voeden en breken tegelijk.
@ Anouk. Jeetje, ik begrijp dat je er flink chagrijnig van wordt. Het is niet niks!!!!! Je relatie waar je met hart in ziel in stond heb je geëindigd. Ik zend je wat "kracht" toe.... }}}}}}
Thx voor jullie tips. Kan ik wel wat mee. De hobbel is dat ik op dit moment heel erg jaloers ben op zijn vriendin (niet op wie zij is maar wat zij heeft - hem). Bolletjes ontrafelen en in zen status.
vrijdag 1 augustus 2014 09:51
Anouk, oeff.... Wat ontzettend krachtig van je, en wat knap dat je nu gewoon cold turkey al een paar weken verder bent. Supergoed van je! Je bent al heel ver op weg, je beseft waarom je het doet, en ja het zal vreselijke pijn doen, en dat mag ook, hij zat diep. Maar wat een kracht zit er je!
Mikmak, je bent ook al halverwege. Voor jou is het lastiger omdat je hem blijft tegenkomen. Sterkte met welke kant het ook uitrolt
Nell, woow, wat een besluit! Ik zou ook denken dat je er verstandig aan doet om eerst op jezelf te gaan, voor jezelf te leren zorgen, lief te zijn voor jezelf. Ook vanwege je kinderen. En vanwege nr 2 die geen knoop doorhakt. Ga je eigen leven leiden, je bent niet van nr 2 afhankelijk. Ik zou niet eisen dat hij snel een beslissing neemt, want dat gaat hij jou dan later verwijten, dat hij onder druk gezet is. Zijn besluit moet uit zichzelf komen, net als dat het bij jou door jouzelf is besloten, los van hem. Ook voor jou veel sterkte
Mikmak, je bent ook al halverwege. Voor jou is het lastiger omdat je hem blijft tegenkomen. Sterkte met welke kant het ook uitrolt
Nell, woow, wat een besluit! Ik zou ook denken dat je er verstandig aan doet om eerst op jezelf te gaan, voor jezelf te leren zorgen, lief te zijn voor jezelf. Ook vanwege je kinderen. En vanwege nr 2 die geen knoop doorhakt. Ga je eigen leven leiden, je bent niet van nr 2 afhankelijk. Ik zou niet eisen dat hij snel een beslissing neemt, want dat gaat hij jou dan later verwijten, dat hij onder druk gezet is. Zijn besluit moet uit zichzelf komen, net als dat het bij jou door jouzelf is besloten, los van hem. Ook voor jou veel sterkte
vrijdag 1 augustus 2014 10:01
noukie wat een sterke beslissing! Weet nr2 het al? Of is hij nog in het ongewisse en denkt hij dat het door de vakantie komt? En wat mooi en zeer treffend verwoord: we hebben ze maar te leen. Alhoewel we soms zouden willen dat ze van ons zelf zijn. En soms gebeurt dat (gelukkig?) ook. Kijk maar naar Nell. Heel veel sterkte met je beslissing... het is natuurlijk makkelijk (en verleidelijk) om gelijk bij hem in te trekken, maar denk er toch even goed over na. Zeker voor je kinderen! Veel wijsheid gewenst!
Ik heb het trouwens ook wel eens een slight moment gedacht. Zo van waarom heeft hij me na zijn scheiding verdorie niet gezocht na onze heerlijke tijd toen, en is hij met S verder gegaan die hij ook van vroeger van het werk kent maar niks mee had verder? Nou had hij me wel gezocht maar niet gevonden want ik heb nog geeneens fb, maar goed. En dan dacht ik er achteraan: ja, en dan was hij zeer waarschijnlijk nu met haar vreemdgegaan ipv andersom... mannen... Ik kwam er trouwens gister achter dat mn kikmaatje van een maand terug niet eerlijk was. Zouden eerlijk tegen elkaar zijn, hij zei dat hij niet op zoek was en wel zou zien hoe het liep. Dat hij geen vreemdgaander was, maar er nu wel voor open stond. Na een leuke eerste ontmoeting liep mijn tablet toch vast? weten jullie nog, dus kon ik hem niet meer contacten. Miste hem ineens gisteren, en wat zitten googlen.. ontdek ik dat hij op een of andere datingsite staat waar hij donkere vrouwen zoekt. En ik ben hartstikke blond... nou ja zeg, sommige mannen zijn zulke eikels... en dom. Exit dus... Next!
Er stoppen trouwens veel minnaressen met hun nr2. Komt t door het weer, de vakantie met nr1?
En er zijn weinig dates... gelukkig gaat het bij Oranje en Roos allemaal lekker in hun postboxes geloof ik. Lekker dames!! Leuk om een beetje mee te genieten. Brabander een leuke, lekkere Oranje? Haha lol. Heb je daar die date mee?
Hoe is het met Highlander, met Annabel, met Heidi?
Mooi nummer juf! Zeer treffend. (en ik vind het zooo fijn voor je dat het bij jou een positieve wending begint te krijgen!) X
Krimp, heel veel sterkte. Wat onwijs vervelend... dat je de situatie bij je nr2 verkeerd interpreteerde en nu moet zoeken waar je nu staat bij hem. Hij reageerde toch niet vervelend op je vraag? Of kwam dat voor hem als donderslag bij heldere hemel? En vergeet de woorden ooit van Roos niet die ik steeds in mijn achterhoofd hou. Je hoeft niet jaloers te zijn op degene die hij bedriegt. X Mikmak, voelt nr2 nattigheid denk je?
Jane, lekker dat het bij jou redelijk loopt allemaal met jager. Je bent een stuk sterker geworden!
Ik heb het trouwens ook wel eens een slight moment gedacht. Zo van waarom heeft hij me na zijn scheiding verdorie niet gezocht na onze heerlijke tijd toen, en is hij met S verder gegaan die hij ook van vroeger van het werk kent maar niks mee had verder? Nou had hij me wel gezocht maar niet gevonden want ik heb nog geeneens fb, maar goed. En dan dacht ik er achteraan: ja, en dan was hij zeer waarschijnlijk nu met haar vreemdgegaan ipv andersom... mannen... Ik kwam er trouwens gister achter dat mn kikmaatje van een maand terug niet eerlijk was. Zouden eerlijk tegen elkaar zijn, hij zei dat hij niet op zoek was en wel zou zien hoe het liep. Dat hij geen vreemdgaander was, maar er nu wel voor open stond. Na een leuke eerste ontmoeting liep mijn tablet toch vast? weten jullie nog, dus kon ik hem niet meer contacten. Miste hem ineens gisteren, en wat zitten googlen.. ontdek ik dat hij op een of andere datingsite staat waar hij donkere vrouwen zoekt. En ik ben hartstikke blond... nou ja zeg, sommige mannen zijn zulke eikels... en dom. Exit dus... Next!
Er stoppen trouwens veel minnaressen met hun nr2. Komt t door het weer, de vakantie met nr1?
En er zijn weinig dates... gelukkig gaat het bij Oranje en Roos allemaal lekker in hun postboxes geloof ik. Lekker dames!! Leuk om een beetje mee te genieten. Brabander een leuke, lekkere Oranje? Haha lol. Heb je daar die date mee?
Hoe is het met Highlander, met Annabel, met Heidi?
Mooi nummer juf! Zeer treffend. (en ik vind het zooo fijn voor je dat het bij jou een positieve wending begint te krijgen!) X
Krimp, heel veel sterkte. Wat onwijs vervelend... dat je de situatie bij je nr2 verkeerd interpreteerde en nu moet zoeken waar je nu staat bij hem. Hij reageerde toch niet vervelend op je vraag? Of kwam dat voor hem als donderslag bij heldere hemel? En vergeet de woorden ooit van Roos niet die ik steeds in mijn achterhoofd hou. Je hoeft niet jaloers te zijn op degene die hij bedriegt. X Mikmak, voelt nr2 nattigheid denk je?
Jane, lekker dat het bij jou redelijk loopt allemaal met jager. Je bent een stuk sterker geworden!
vrijdag 1 augustus 2014 10:19
Mijns inziens is eerst apart wonen de beste optie.
Dat nr2 dit niet 100% zint omdat hij vindt dat ik onnodige aankopen moet doen (meubeltjes en zo) en dan later terug moet verkopen, daar hoef ik geen rekening mee te houden denk ik.
Was zowiezo van plan om tweedehands spulletjes te kopen en alleen het essentiële. Ik moet niet van 0 beginnen, ik heb wel wat spullen die ik van thuis mee neem.
Ik zet hem niet onder druk om een knoop door te hakken.
Ik heb in mijn hoofd wel een datum tegen wanneer ik hoop dat het 'gebeurd' is. Maar die deel ik hem niet mee.
Hij wil echt opnieuw beginnen met mij. Weet ik heel zeker.
Maar de uitvoering voor hem is wat moeilijk omdat hij in zijn huis wil blijven onder andere (heeft het alleen afbetaald, partner heeft geen cent ingebracht).
Ben benieuwd hoe dit verder zal ontwikkelen.
Dat nr2 dit niet 100% zint omdat hij vindt dat ik onnodige aankopen moet doen (meubeltjes en zo) en dan later terug moet verkopen, daar hoef ik geen rekening mee te houden denk ik.
Was zowiezo van plan om tweedehands spulletjes te kopen en alleen het essentiële. Ik moet niet van 0 beginnen, ik heb wel wat spullen die ik van thuis mee neem.
Ik zet hem niet onder druk om een knoop door te hakken.
Ik heb in mijn hoofd wel een datum tegen wanneer ik hoop dat het 'gebeurd' is. Maar die deel ik hem niet mee.
Hij wil echt opnieuw beginnen met mij. Weet ik heel zeker.
Maar de uitvoering voor hem is wat moeilijk omdat hij in zijn huis wil blijven onder andere (heeft het alleen afbetaald, partner heeft geen cent ingebracht).
Ben benieuwd hoe dit verder zal ontwikkelen.
vrijdag 1 augustus 2014 10:25
Goed zo, Nell. Nee, je hoeft geen rekening te houden met wat hij vindt van een tijdelijke woning. Beter vanuit rust een nieuwe start maken dan vanuit een turbulente situatie. Ik hoop voor je dat het zo gaat werken, rust in je hoofd, voor je kinderen. En dan inderdaad zien hoe alles zich gaat ontwikkelen. Neem je eigen beslissingen.
