Kinderen
alle pijlers
Verdwijnen babykriebels ooit??
vrijdag 1 augustus 2014 12:25
Voor wij kinderen kregen was ons ideaalbeeld 2 kinderen, mijn man is enig kind en wilde door zijn eigen ervaring liever ook meer dan 1 kind.
Na de geboorte van de oudste zag ik vooral heel veel beren op de weg voor een nr 2. De bevalling van hem heb ik als erg onprettig ervaren, oudste was een huilbaby , mijn lichamelijk herstel duurde erg lang en achteraf gezien had ik ook een PND.
We wilde toch wel een broertje of zusje voor de oudste dus op een gegeven moment alle vraagtekens ( bij mij vooral) wat losgelaten en letterlijk in 1 keer was het raak. Bijna 2 1/2 jaar na nr 1 werd mijn 2de zoon geboren.
Een bevalling waar ik de volgende dag al met een goed gevoel naar terug keek en ook in de kraamweek al regelmatig gedachtes dat het vast niet klaar was...er misschien nog wel een kindje zou komen.
De jongste is een veel makkelijker kind dan de oudste en deze keer een fijne babytijd ( op de nachten na dan ) en de kriebels voor een 3de worden alleen maar erger....
Die 3de wil ik sowieso niet voor de jongste ( nu bijna 2) bijna 4 is, 2 kleine kinderen thuis vind ik best wel pittig en ergens hoop ik ook heel erg dat tegen die tijd de babykriebels weg zijn....
Want mijn man wil geen 3de...hij vind 2 kinderen meer dan zat. En de praktische bezwaren wegen voor hem erg zwaar.
oa te weinig slaapkamers, moeten een andere auto, vakanties zoals nu ( vliegen) zullen moeilijker kunnen financieel, We willen dat de kinderen later kunnen studeren , evt wat van de wereld zien dus als ze willen tijdje stage/studeren in buitenland , 3 keer dat betalen is erg duur etc
We hebben nu 2 gezonde kinderen die het heel leuk samen hebben, de 3de kan er straks een btje bij hangen ( mede door t leeftijdverschil etc etc)
Ik had verwacht mij na de 2de compleet te voelen met mijn gezin maar de kriebels worden steeds meer.
Het lijsje om het bij 2 te houden is ook heel veel langer dan het lijstje om toch in de toekomst nog een kindje te krijgen.
verstandelijk dus al duidelijk dat we het bij 2 kindjes laten maar die verrekte kriebel naar nog 1tje spookt bijna elke dag door mijn hoofd.
Gaat dat over?? Verdwijnen die kriebels...het voelt nu al bijna net zo erg als toen ik zwanger wilde worden van nr 1
Of zijn er met dezelfde twijfels die toch een 3de hebben gekregen , voelde je je daarna wel compleet of kreeg je weer kriebels?
Is het echt veel drukker of valt het erg mee. had je achteraf met 2 net zo gelukkig geweest ( los natuurlijk ervan dat je nr 3 nooit zou willen missen meer)of is de 3de echt zo veel leuker?
Kortom , herkenbaar?!
Na de geboorte van de oudste zag ik vooral heel veel beren op de weg voor een nr 2. De bevalling van hem heb ik als erg onprettig ervaren, oudste was een huilbaby , mijn lichamelijk herstel duurde erg lang en achteraf gezien had ik ook een PND.
We wilde toch wel een broertje of zusje voor de oudste dus op een gegeven moment alle vraagtekens ( bij mij vooral) wat losgelaten en letterlijk in 1 keer was het raak. Bijna 2 1/2 jaar na nr 1 werd mijn 2de zoon geboren.
Een bevalling waar ik de volgende dag al met een goed gevoel naar terug keek en ook in de kraamweek al regelmatig gedachtes dat het vast niet klaar was...er misschien nog wel een kindje zou komen.
De jongste is een veel makkelijker kind dan de oudste en deze keer een fijne babytijd ( op de nachten na dan ) en de kriebels voor een 3de worden alleen maar erger....
Die 3de wil ik sowieso niet voor de jongste ( nu bijna 2) bijna 4 is, 2 kleine kinderen thuis vind ik best wel pittig en ergens hoop ik ook heel erg dat tegen die tijd de babykriebels weg zijn....
Want mijn man wil geen 3de...hij vind 2 kinderen meer dan zat. En de praktische bezwaren wegen voor hem erg zwaar.
oa te weinig slaapkamers, moeten een andere auto, vakanties zoals nu ( vliegen) zullen moeilijker kunnen financieel, We willen dat de kinderen later kunnen studeren , evt wat van de wereld zien dus als ze willen tijdje stage/studeren in buitenland , 3 keer dat betalen is erg duur etc
We hebben nu 2 gezonde kinderen die het heel leuk samen hebben, de 3de kan er straks een btje bij hangen ( mede door t leeftijdverschil etc etc)
Ik had verwacht mij na de 2de compleet te voelen met mijn gezin maar de kriebels worden steeds meer.
Het lijsje om het bij 2 te houden is ook heel veel langer dan het lijstje om toch in de toekomst nog een kindje te krijgen.
verstandelijk dus al duidelijk dat we het bij 2 kindjes laten maar die verrekte kriebel naar nog 1tje spookt bijna elke dag door mijn hoofd.
Gaat dat over?? Verdwijnen die kriebels...het voelt nu al bijna net zo erg als toen ik zwanger wilde worden van nr 1
Of zijn er met dezelfde twijfels die toch een 3de hebben gekregen , voelde je je daarna wel compleet of kreeg je weer kriebels?
Is het echt veel drukker of valt het erg mee. had je achteraf met 2 net zo gelukkig geweest ( los natuurlijk ervan dat je nr 3 nooit zou willen missen meer)of is de 3de echt zo veel leuker?
Kortom , herkenbaar?!
vrijdag 1 augustus 2014 14:42
ik herken het gevoel helemaal TO, ik vraag het me ook wel eens af, of het echt ooit over gaat. En bij mij valt er eigenlijk niets meer te kriebelen, want manlief is al gesteriliseerd, hij wilde ECHT geen kinderen meer. Dus het is afgesloten, na 3 kinderen. Voor mij is het nog steeds wel eens slikken. Bij ons kwam nummer 3 er gratis bij toen ik van nr 2 in verwachting was. Die tweelingzwangerschap was erg zwaar en niet wat ik me had voorgesteld van te voren. Ik denk zelf dus dat mijn kriebels worden veroorzaakt door het verlangen om nog een keer 'normaal' zwanger te zijn, fijn thuis te bevallen, rustig 1 kindje de borst geven, dat soort dingen. Allemaal gevoelsmatig, want ik vind een gezin met drie zulke jonge kinderen heftig (nu 3-1-1 jaar) en weet dat er met de keuzes die wij maken met werk en hobby's rationeel gezien geen ruimte meer is voor nog een kind.
Maar ik gun het mezelf om wel afscheid te nemen van dit gevoel, dat ik dus niet meer zwanger zal zijn.
Maar ik gun het mezelf om wel afscheid te nemen van dit gevoel, dat ik dus niet meer zwanger zal zijn.
vrijdag 1 augustus 2014 14:47
Lastig he?
Sommige dingen zul je nooit zeker weten.
En er is ook geen 100% juiste beslissing. Komt er geen derde, dan kun je je dat altijd blijven afvragen. Komt er wel een derde, dan treedt waarschijnlijk grotendeels je bezwarenlijst in werking.
Heeft het ook niet te maken met de tegenvallende bevalling en kraamtijd van de eerste? En toen je eenmaal had ervaren dat het wel fijn kon zijn, je dacht: ik wil dat nóg een keer?
Bij mij heeft die sluimerende wens voor een derde wel daarmee te maken, al was het bij mij de tweede kraamtijd die tegenviel. Juist omdat bij de eerste alles zo goed liep, had ik daar niet op gerekend.
Maar een nieuwe baby/nieuwe kraamtijd kan die vorige nooit goedmaken. Ik moet gewoon accepteren dat dat toen zo gelopen is.
Sommige dingen zul je nooit zeker weten.
En er is ook geen 100% juiste beslissing. Komt er geen derde, dan kun je je dat altijd blijven afvragen. Komt er wel een derde, dan treedt waarschijnlijk grotendeels je bezwarenlijst in werking.
Heeft het ook niet te maken met de tegenvallende bevalling en kraamtijd van de eerste? En toen je eenmaal had ervaren dat het wel fijn kon zijn, je dacht: ik wil dat nóg een keer?
Bij mij heeft die sluimerende wens voor een derde wel daarmee te maken, al was het bij mij de tweede kraamtijd die tegenviel. Juist omdat bij de eerste alles zo goed liep, had ik daar niet op gerekend.
Maar een nieuwe baby/nieuwe kraamtijd kan die vorige nooit goedmaken. Ik moet gewoon accepteren dat dat toen zo gelopen is.
vrijdag 1 augustus 2014 14:49
In mijn geval gaan de kriebels niet over...Na 5 jongens kwam nog een meid...ik dacht dat het dan eindelijk over zou zijn, niet dus!! Een derde willen voor bijvoorbeeld een ander geslacht kan dus niet zo uitpakken als je gepland had.
Ik heb mij ondanks de kriebels laten steriliseren en mijn vriend ook. Genoeg is genoeg, ongeacht wat mijn gevoel zegt.
Ik heb mij ondanks de kriebels laten steriliseren en mijn vriend ook. Genoeg is genoeg, ongeacht wat mijn gevoel zegt.
vrijdag 1 augustus 2014 14:52
Wij hebben heel lang getwijfeld, er ging geen dag voorbij of ik dacht er aan. Uiteindelijk een derde gekregen en nu zijn de kriebels weg. We zijn compleet, het is goed zo.
Ik kan met weemoed naar een zwangere vrouw kijken, of aan mijn kraam weken denken, maar nee, geen reden om voor een vierde te gaan.
Ik kan met weemoed naar een zwangere vrouw kijken, of aan mijn kraam weken denken, maar nee, geen reden om voor een vierde te gaan.
vrijdag 1 augustus 2014 14:55
quote:Aureel schreef op 01 augustus 2014 @ 14:47:
Heeft het ook niet te maken met de tegenvallende bevalling en kraamtijd van de eerste? En toen je eenmaal had ervaren dat het wel fijn kon zijn, je dacht: ik wil dat nóg een keer?
Bij mij heeft die sluimerende wens voor een derde wel daarmee te maken, al was het bij mij de tweede kraamtijd die tegenviel. Juist omdat bij de eerste alles zo goed liep, had ik daar niet op gerekend.
Maar een nieuwe baby/nieuwe kraamtijd kan die vorige nooit goedmaken. Ik moet gewoon accepteren dat dat toen zo gelopen is.mooi gezegd: dat geldt voor mij ook: na een heel zware tijd met mijn oudste (waarschijnlijk ook PND en huilbaby) en dus de heftige zwangerschap en kraamtijd van mijn tweeling, is het denk ik logisch dat ik moeite heb met het afscheid nemen van mijn roze wolk gedachtes over baby's krijgen.
Heeft het ook niet te maken met de tegenvallende bevalling en kraamtijd van de eerste? En toen je eenmaal had ervaren dat het wel fijn kon zijn, je dacht: ik wil dat nóg een keer?
Bij mij heeft die sluimerende wens voor een derde wel daarmee te maken, al was het bij mij de tweede kraamtijd die tegenviel. Juist omdat bij de eerste alles zo goed liep, had ik daar niet op gerekend.
Maar een nieuwe baby/nieuwe kraamtijd kan die vorige nooit goedmaken. Ik moet gewoon accepteren dat dat toen zo gelopen is.mooi gezegd: dat geldt voor mij ook: na een heel zware tijd met mijn oudste (waarschijnlijk ook PND en huilbaby) en dus de heftige zwangerschap en kraamtijd van mijn tweeling, is het denk ik logisch dat ik moeite heb met het afscheid nemen van mijn roze wolk gedachtes over baby's krijgen.
vrijdag 1 augustus 2014 14:56
Met drie was mijn gezin echt compleet. Na de tweede heb ik alles bewaard, wilde het echt niet wegdoen ook al was het plan om het er bij 2 te houden. Uiteindelijk kwam nummer 3 toch en toen was het echt klaar. Geen babykriebels meer, we hebben nu een nichtje van 5 maanden, heerlijk kind. Ik vind het ook echt leuk om haar vast te houden en met haar te spelen, maar ik hoef er niet nog een van mezelf.
Geen vliegvakanties (maar aangezien mijn man vliegangst heeft zat dat er toch al niet in), wel kamperen in de zomer, weekendjes weg en wintersport, we zijn verhuisd want we kwamen een kamer tekort, de auto hadden we er al gelukkig voor.
En ja, ik vind het veel leuker met drie kinderen. De interactie is heel anders en ja het is druk. Nu de derde 3 jaar is wordt het weer rustiger.
Geen vliegvakanties (maar aangezien mijn man vliegangst heeft zat dat er toch al niet in), wel kamperen in de zomer, weekendjes weg en wintersport, we zijn verhuisd want we kwamen een kamer tekort, de auto hadden we er al gelukkig voor.
En ja, ik vind het veel leuker met drie kinderen. De interactie is heel anders en ja het is druk. Nu de derde 3 jaar is wordt het weer rustiger.
vrijdag 1 augustus 2014 15:08
pfff teepje, dat lijkt mij ook heftig ja..een tweeling.
MIjn man is ook bang dat t geen nr 3 wordt maar een 3 en 4 in 1. Haha helemaal geen reden toe maar in mijn kennissenkring zijn er wel 2 die na 2 kinderen voor een nr 3 gingen en het er dus 2 tegelijk waren en dan heb je dus zelfs 4 kinderen.
Ik hoop dat je afscheid kunt nemen van dat gevoel ja, zelf hoop ik dat ook al was mijn laatste zwangerschap en babytijd juist heel fijn. Misschien dat ik t daarom nog eens il
MIjn man is ook bang dat t geen nr 3 wordt maar een 3 en 4 in 1. Haha helemaal geen reden toe maar in mijn kennissenkring zijn er wel 2 die na 2 kinderen voor een nr 3 gingen en het er dus 2 tegelijk waren en dan heb je dus zelfs 4 kinderen.
Ik hoop dat je afscheid kunt nemen van dat gevoel ja, zelf hoop ik dat ook al was mijn laatste zwangerschap en babytijd juist heel fijn. Misschien dat ik t daarom nog eens il
vrijdag 1 augustus 2014 15:10
quote:Aureel schreef op 01 augustus 2014 @ 14:47:
Lastig he?
Sommige dingen zul je nooit zeker weten.
En er is ook geen 100% juiste beslissing. Komt er geen derde, dan kun je je dat altijd blijven afvragen. Komt er wel een derde, dan treedt waarschijnlijk grotendeels je bezwarenlijst in werking.
Heeft het ook niet te maken met de tegenvallende bevalling en kraamtijd van de eerste? En toen je eenmaal had ervaren dat het wel fijn kon zijn, je dacht: ik wil dat nóg een keer?
Bij mij heeft die sluimerende wens voor een derde wel daarmee te maken, al was het bij mij de tweede kraamtijd die tegenviel. Juist omdat bij de eerste alles zo goed liep, had ik daar niet op gerekend.
Maar een nieuwe baby/nieuwe kraamtijd kan die vorige nooit goedmaken. Ik moet gewoon accepteren dat dat toen zo gelopen is.KLopt helemaal denk ik....
Lastig he?
Sommige dingen zul je nooit zeker weten.
En er is ook geen 100% juiste beslissing. Komt er geen derde, dan kun je je dat altijd blijven afvragen. Komt er wel een derde, dan treedt waarschijnlijk grotendeels je bezwarenlijst in werking.
Heeft het ook niet te maken met de tegenvallende bevalling en kraamtijd van de eerste? En toen je eenmaal had ervaren dat het wel fijn kon zijn, je dacht: ik wil dat nóg een keer?
Bij mij heeft die sluimerende wens voor een derde wel daarmee te maken, al was het bij mij de tweede kraamtijd die tegenviel. Juist omdat bij de eerste alles zo goed liep, had ik daar niet op gerekend.
Maar een nieuwe baby/nieuwe kraamtijd kan die vorige nooit goedmaken. Ik moet gewoon accepteren dat dat toen zo gelopen is.KLopt helemaal denk ik....
vrijdag 1 augustus 2014 15:13
quote:jua schreef op 01 augustus 2014 @ 14:26:
ja je weet t niet he.....ik ken ook wel vrouwen die na de 3de hun gezin echt compleet voelde, en geen kriebels meer hadden.
Maar dat weet je pas als nr 3 er is.
Misschien speelt er ook mee dat ik nu 2 jongens heb en dat ik altijd het idee heb gehad later een dochter te hebben?
Dus als nr 2 een meisje was geweest dat t dan completer had gevoeld? Maar goed , ik zou geen 3de nemen omdat t misschien een meisje zou zijn. 3 jongens lijkt mij ook erg leukWij wilden een derde gewoon omdat we een derde wilden. Mijn oudste twee zijn jongens en ik had me helemaal op een jongetje ingesteld. Nummer drie was een meisje. Ik was toch erg verrast. Ze is nu 12 weken en het is alsof ze er altijd al is geweest.
ja je weet t niet he.....ik ken ook wel vrouwen die na de 3de hun gezin echt compleet voelde, en geen kriebels meer hadden.
Maar dat weet je pas als nr 3 er is.
Misschien speelt er ook mee dat ik nu 2 jongens heb en dat ik altijd het idee heb gehad later een dochter te hebben?
Dus als nr 2 een meisje was geweest dat t dan completer had gevoeld? Maar goed , ik zou geen 3de nemen omdat t misschien een meisje zou zijn. 3 jongens lijkt mij ook erg leukWij wilden een derde gewoon omdat we een derde wilden. Mijn oudste twee zijn jongens en ik had me helemaal op een jongetje ingesteld. Nummer drie was een meisje. Ik was toch erg verrast. Ze is nu 12 weken en het is alsof ze er altijd al is geweest.
vrijdag 1 augustus 2014 15:18
Als je man het niet wil, houdt het op, vind ik dan. En het is een gevoel, en gevoelens gaan doorgaans, vroeg of laat ook weer over. Er komt weer een andere tijd, dat je ineens beseft dat het helemaal op de achtergrond is geraakt. Blijf je je verlangen steeds voeden, dan kom je er maar moeilijk los van.
Hoe is het voor je om te lezen dat sommigen altijd kriebels blijven houden? Kan je het nu beter relativeren?
Hoe is het voor je om te lezen dat sommigen altijd kriebels blijven houden? Kan je het nu beter relativeren?
vrijdag 1 augustus 2014 15:23
quote:lokee schreef op 01 augustus 2014 @ 13:39:
[...]
Maar wie geeft me de garantie dat het bij mij ook bij vijf stopt?
Die garantie heb je niet!
Maar het gezond verstand geeft uiteindelijk toch de doorslag?
Bij de vijfde had ik af en toe zoiets: ach ja, leuk hoor, kruipen, lopen, zo'n tandje, maar ik heb het nou wel gezien.
Zo spijtig voor zo'n vijfde.
En om er dan ook nog een zesde achteraan te doen?
Nee hoor, ik was er echt helemaal klaar mee!
Een sterilisatie voor mijn man dus.
(en heel veel kriebels om weer lekker vol op aan het werk te gaan!)
[...]
Maar wie geeft me de garantie dat het bij mij ook bij vijf stopt?
Die garantie heb je niet!
Maar het gezond verstand geeft uiteindelijk toch de doorslag?
Bij de vijfde had ik af en toe zoiets: ach ja, leuk hoor, kruipen, lopen, zo'n tandje, maar ik heb het nou wel gezien.
Zo spijtig voor zo'n vijfde.
En om er dan ook nog een zesde achteraan te doen?
Nee hoor, ik was er echt helemaal klaar mee!
Een sterilisatie voor mijn man dus.
(en heel veel kriebels om weer lekker vol op aan het werk te gaan!)
vrijdag 1 augustus 2014 15:26
vrijdag 1 augustus 2014 15:38
Wat dubbeltje4 zegt...gezond verstand geeft de doorslag...als het aan mijn gevoel had gelegen dan had ik tot ik in de overgang zou komen, met het tempo waarin de kids zijn geboren, nog 25 kinderen kunnen krijgen. Maar ergens moet het ophouden.
Ik heb altijd gehoopt dat ik zeker zou weten dat het genoeg was qua gevoel omdat ik ook koppels ken die zo zeker weten dat ze er maar 1,2 of geen willen. Bij mij is dat tot nu toe niet gebeurd. Daarom heb ik een verstandige keuze gemaakt.
Een dochter krijgen veranderde uiteindelijk niets aan mijn gevoel en dat had ik wel gedacht.
Iemand schreef trouwens dat het bij de 5e minder is qua enthousiasme voor tandjes, kruipen etc, maar dat ervaar ik helemaal niet zo. Elk kind is weer een nieuwe "reis" op zich.
Ik heb altijd gehoopt dat ik zeker zou weten dat het genoeg was qua gevoel omdat ik ook koppels ken die zo zeker weten dat ze er maar 1,2 of geen willen. Bij mij is dat tot nu toe niet gebeurd. Daarom heb ik een verstandige keuze gemaakt.
Een dochter krijgen veranderde uiteindelijk niets aan mijn gevoel en dat had ik wel gedacht.
Iemand schreef trouwens dat het bij de 5e minder is qua enthousiasme voor tandjes, kruipen etc, maar dat ervaar ik helemaal niet zo. Elk kind is weer een nieuwe "reis" op zich.
vrijdag 1 augustus 2014 15:55
Herkenbaar.. Ik heb twee zoontjes van 5 en 3 en ondanks dat ik 100% zeker weet dat ik geen derde wil, zegt mijn lijf heel wat anders! Ook hier soms nog wel de wens voor een meisje, maar daar ga ik echt niet nog een baby voor maken.
Il zou wel echt heel graag nog eens zwanger willen zijn en willen bevallen! Wat dat betreft ben ik een natuurtalent: ik ben beide keren direct zwanger geraakt, droom zwangerschappen gehad en bevallen doe ik snel en schadevrij... Maar nog een kindje wil ik niet. Dus houdt het op.
Maar die stomme k*t kriebels, gek word ik ervan!! Gelukkig gaat er volgende week een implanon in.
Il zou wel echt heel graag nog eens zwanger willen zijn en willen bevallen! Wat dat betreft ben ik een natuurtalent: ik ben beide keren direct zwanger geraakt, droom zwangerschappen gehad en bevallen doe ik snel en schadevrij... Maar nog een kindje wil ik niet. Dus houdt het op.
Maar die stomme k*t kriebels, gek word ik ervan!! Gelukkig gaat er volgende week een implanon in.
vrijdag 1 augustus 2014 16:01
Na mijn eerste bevalling zei ik bijna ruim een jaar NO WAY dat ik nog een keer ga bevallen. Na mijn 2de bevalling droom ik nog regelmatig van dat super gevoel , dat moment dat ik dat kleine warme, glibberige lijfje op mijn buik legde
Ik geef nog wel borstvoeding dus misschien spelen die hormonen ook mee. Heb wel ( na lang uitstellen) nu een spiraaltje maar na bijna een half jaar merk ik niks van minder kriebels haha.
Ik geef nog wel borstvoeding dus misschien spelen die hormonen ook mee. Heb wel ( na lang uitstellen) nu een spiraaltje maar na bijna een half jaar merk ik niks van minder kriebels haha.
vrijdag 1 augustus 2014 16:53
Herkenbaar TO, terwijl ook ik na mijn oudste echt ruim een jaar niet moest denken aan nr 2, kreeg ik na nr 2 toch al snel het gevoel van 'dit is toch niet de laatste toch, nee toch?'. Ik had je OP kunnen schrijven, al zijn die van mijn nu net 1 en 3 en zijn de kriebels wel iets minder sterk dan bij jou. Verstandelijk vind ik het prima zo, ze zijn leuk samen, financieel en qua drukte is het behapbaar en wat heb ik eigenlijk nog te wensen met deze twee mooie meiden? Maar die kriebels he, een bijzondere tijd (al vind ik zwanger zijn niet eens leuk), die verwachting en dat uitkijken naar een nieuw persoontje om te leren kennen, etc. Ik hou het er maar op dat het hormonaal is En man vindt 2 genoeg dus vooralsnog (daar ga ik alweer) is het prima zo.
vrijdag 1 augustus 2014 17:10
quote:NYC schreef op 01 augustus 2014 @ 13:12:
Hier 1 kind en vanaf het moment dat hij geboren werd (nu 9 maanden geleden) voelt het gewoon ontzettend compleet. Wat we graag wilden (moeder worden) is waargemaakt, onze wens is in vervulling gegaan en ik geniet van elk moment en elke ontwikkeling.
Alles draait hier om zoon (is misschien ook niet helemaal goed maar dat is een ander soort discussie ) en alles wordt afgestemd op zijn ontwikkelin(sfase). Dat maakt het eigenlijk voor iedereen heel overzichtelijk en prettig. Ik herken dus helemaal niks van babykriebels. Soms baal ik daar wel eens van want veel mensen kunnen zich heel weinig voorstellen bij je compleet voelen na 1 kind of vinden dat het gezin dan niet echt af is.
Vind het eigenlijk recht doen aan een evt 2e of volgende kind als je weer met net zoveel enthousiasme, blijdschap, hoop en goede moed aan een zwangerschap kunt beginnen.Same here!!!
Hier 1 kind en vanaf het moment dat hij geboren werd (nu 9 maanden geleden) voelt het gewoon ontzettend compleet. Wat we graag wilden (moeder worden) is waargemaakt, onze wens is in vervulling gegaan en ik geniet van elk moment en elke ontwikkeling.
Alles draait hier om zoon (is misschien ook niet helemaal goed maar dat is een ander soort discussie ) en alles wordt afgestemd op zijn ontwikkelin(sfase). Dat maakt het eigenlijk voor iedereen heel overzichtelijk en prettig. Ik herken dus helemaal niks van babykriebels. Soms baal ik daar wel eens van want veel mensen kunnen zich heel weinig voorstellen bij je compleet voelen na 1 kind of vinden dat het gezin dan niet echt af is.
Vind het eigenlijk recht doen aan een evt 2e of volgende kind als je weer met net zoveel enthousiasme, blijdschap, hoop en goede moed aan een zwangerschap kunt beginnen.Same here!!!
You only live twice
vrijdag 1 augustus 2014 17:39
Ik wilde er ook altijd 3. Man twijfelde maar toen nr 2 eenmaal geboren was, wist hij al heel snel dat het voor hem genoeg was. Ik heb daar lange tijd van gebaald. Sinds onze jongste een jaar of 3 was en geen slaapjes meer nodig had en we dus onze vrijheid steeds meer kregen, is het gevoel voor een 3e bij mij langzaam weggeebt. Ze zijn nu 8 en 6 en ik moet er niet aan denken om nog eenkeer die zware eerste jaren door te moeten. De jongste van mijn zus is 11 maanden en als ik zie wat een "gedoe" het is,ben ik blij dat wij dat niet meer hebben.
vrijdag 1 augustus 2014 17:44
quote:florita schreef op 01 augustus 2014 @ 16:53:
Herkenbaar TO, terwijl ook ik na mijn oudste echt ruim een jaar niet moest denken aan nr 2, kreeg ik na nr 2 toch al snel het gevoel van 'dit is toch niet de laatste toch, nee toch?'. Ik had je OP kunnen schrijven, al zijn die van mijn nu net 1 en 3 en zijn de kriebels wel iets minder sterk dan bij jou. Verstandelijk vind ik het prima zo, ze zijn leuk samen, financieel en qua drukte is het behapbaar en wat heb ik eigenlijk nog te wensen met deze twee mooie meiden? Maar die kriebels he, een bijzondere tijd (al vind ik zwanger zijn niet eens leuk), die verwachting en dat uitkijken naar een nieuw persoontje om te leren kennen, etc. Ik hou het er maar op dat het hormonaal is En man vindt 2 genoeg dus vooralsnog (daar ga ik alweer) is het prima zo.
Mijn jongste is dus bijna een jaar ouders als jouw jongste....en t is dus erger geworden hier....hopelijk voor jou niet.
Ik gooi t ook op hormonen dus heb nog een btje hoop dat na de bv t over gaat....
Herkenbaar TO, terwijl ook ik na mijn oudste echt ruim een jaar niet moest denken aan nr 2, kreeg ik na nr 2 toch al snel het gevoel van 'dit is toch niet de laatste toch, nee toch?'. Ik had je OP kunnen schrijven, al zijn die van mijn nu net 1 en 3 en zijn de kriebels wel iets minder sterk dan bij jou. Verstandelijk vind ik het prima zo, ze zijn leuk samen, financieel en qua drukte is het behapbaar en wat heb ik eigenlijk nog te wensen met deze twee mooie meiden? Maar die kriebels he, een bijzondere tijd (al vind ik zwanger zijn niet eens leuk), die verwachting en dat uitkijken naar een nieuw persoontje om te leren kennen, etc. Ik hou het er maar op dat het hormonaal is En man vindt 2 genoeg dus vooralsnog (daar ga ik alweer) is het prima zo.
Mijn jongste is dus bijna een jaar ouders als jouw jongste....en t is dus erger geworden hier....hopelijk voor jou niet.
Ik gooi t ook op hormonen dus heb nog een btje hoop dat na de bv t over gaat....
vrijdag 1 augustus 2014 17:45
quote:ceekaa schreef op 01 augustus 2014 @ 17:39:
Ik wilde er ook altijd 3. Man twijfelde maar toen nr 2 eenmaal geboren was, wist hij al heel snel dat het voor hem genoeg was. Ik heb daar lange tijd van gebaald. Sinds onze jongste een jaar of 3 was en geen slaapjes meer nodig had en we dus onze vrijheid steeds meer kregen, is het gevoel voor een 3e bij mij langzaam weggeebt. Ze zijn nu 8 en 6 en ik moet er niet aan denken om nog eenkeer die zware eerste jaren door te moeten. De jongste van mijn zus is 11 maanden en als ik zie wat een "gedoe" het is,ben ik blij dat wij dat niet meer hebben.Er is dus hoop! Ik hoop heel erg dat t bij mij ook zo mag zijn!!!
Ik wilde er ook altijd 3. Man twijfelde maar toen nr 2 eenmaal geboren was, wist hij al heel snel dat het voor hem genoeg was. Ik heb daar lange tijd van gebaald. Sinds onze jongste een jaar of 3 was en geen slaapjes meer nodig had en we dus onze vrijheid steeds meer kregen, is het gevoel voor een 3e bij mij langzaam weggeebt. Ze zijn nu 8 en 6 en ik moet er niet aan denken om nog eenkeer die zware eerste jaren door te moeten. De jongste van mijn zus is 11 maanden en als ik zie wat een "gedoe" het is,ben ik blij dat wij dat niet meer hebben.Er is dus hoop! Ik hoop heel erg dat t bij mij ook zo mag zijn!!!
vrijdag 1 augustus 2014 19:51
Ja hoor, die kriebels zij bij mij al ettelijke jaren weg. Ben nu 45 en de kinderen 14 en 16. Ik heb die kriebels gehad tot de jongste een jaar of 6 was. Toen gebeurde er iets ergs in de familie dat een behoorlijke tijd alle aandacht op slokte en had ik geen tijd om daarover na te denken, daarna waren de kriebels weg, wat ook mee hielp is dat ik in die tijd een aantal veertigers heb zien overlijden met nog jonge kinderen, hetgeen mij confronteerde met het feit dat je met 40+ toch niet zo piep meer bent en dat er best veel al overlijden aan (in mijn ogen) oudemensenkwalen, zoals longkanker, hartkwalen etc. Ik ben nu zo blij dat we het bij 2 gehouden hebben, het is zo leuk om 2 van bijna dezelfde leeftijd te hebben, we kunnen zoveel leuke dingen doen met zijn vieren. Soms zie ik gezinnen met kinderen van de leeftijd van die van mij en dan hebben ze nog eentje erbij op de basisschool, ik moet er niet aan denken. Ik haal wel eens een neefje van school en ik vind het vreselijk, wat een herrie, ik heb er echt niks meer mee. En echt toen die van mij op de basisschool zaten vond ik het fantastisch, heb in de ouderraad gezeten, was luizenmoeder, ging mee op excursies etc.
vrijdag 1 augustus 2014 21:40
na 1 waren die kriebels weg. Voorgoed dacht ik zelf. Super zware tijd gehad, pnd, een jaar lang niet geslapen. Toen hij twee werd, toch zwanger van de tweede. Er loopt een topic over 'tijfel voor een tweede'. Dat liep er 4 jaar geleden ook, daar was ik toen te vinden en ik vond het doodeng. Die tweede kwam er namelijk niet omdat ik het nou zo graag wilde, maar voor man en zoon etc. Niet de goede reden vond ik zelf. Maar joh, wat was ze geweldig. Alles was makkelijker. Bijna relaxed. Nog net niet zo relaxed als met nr 3, die er heel per ongelijk (maar wel gepland) ook nog kwam. En mijn leeftijd, daar zal ik maar helemaal niets over zeggen. Maar nu is het klaar. Als ik jonger geweest was, dan waren die kriebels er denk ik nog, terwijl mijn laatste zwangerschap echt hels was.
dinsdag 5 augustus 2014 21:57
quote:jua schreef op 01 augustus 2014 @ 17:45:
[...]
Er is dus hoop! Ik hoop heel erg dat t bij mij ook zo mag zijn!!!
Of niet ... Onze oudste wordt bijna 8, de jongste is net zes en ik ben nu 34 weken zwanger....
Bij mij gingen en kwamen de kriebels. Tussen de eerste twee zit anderhalf jaar, dat vond ik echt heel pittig. In eerste instantie wilden we het bij twee kinderen houden, maar vorig jaar kwam de wens voor een derde bij mij weer heel erg op. En gelukkig wilde mijn man toen ook wel.
[...]
Er is dus hoop! Ik hoop heel erg dat t bij mij ook zo mag zijn!!!
Of niet ... Onze oudste wordt bijna 8, de jongste is net zes en ik ben nu 34 weken zwanger....
Bij mij gingen en kwamen de kriebels. Tussen de eerste twee zit anderhalf jaar, dat vond ik echt heel pittig. In eerste instantie wilden we het bij twee kinderen houden, maar vorig jaar kwam de wens voor een derde bij mij weer heel erg op. En gelukkig wilde mijn man toen ook wel.
