Relaties
alle pijlers
Partner wil vrijheid
woensdag 30 juli 2014 20:50
Hoi meiden,
Ik zit even zo in de knoop en hoop hier wat antwoorden te vinden.
Het zit zo:
Mijn partner en ik zijn 12 jaar samen, alles leuk voor elkaar, schat van een zoon, niks te klagen. Eind vorig jaar ben ik met mijn stomme kop met een ander naar bed gegaan, dit was eenmalig, ook hij heeft een partner. Op de een of andere manier bleef er een klik en hadden we nog regelmatig sms contact, en tijdens het uitgaan kwamen we elkaar ook wel tegen, maar verder niks gebeurd.
Maart van dit jaar zag mijn partner berichtjes op mijn telefoon, en hoewel daar niks geks uit te halen was, heb ik toegegeven met deze persoon te zijn vreemdgegaan. Veel verdriet en woede uiteraard.. Aangezien ik toen zwanger was/ben en we al een kindje hebben, heeft hij de keuze gemaakt om mij te laten blijven. Contact met die persoon is overigens per direct gestopt.
Met ups en downs zijn we nu een aantal maanden verder en over een paar dagen verwachten wij ons tweede kindje. Maar nu zit ik met het volgende, want mijn vriend heeft een aantal weken geleden een andere meid leren kennen tijdens het stappen, na een paar keer zijn zij met elkaar naar bed geweest, hij heeft het mij allemaal eerlijk verteld. Uiteraard even slikken, maar hij had de hoop de situatie voor zichzelf te kunnen afsluiten, en dat voelde verder ook heel goed. Ik merkte dat we ook wel meer naar elkaar toe groeide hierdoor.
Toch bleef hij een beetje vreemd en heel slecht, na wat zoeken op zijn p.c. kwam ik wat gesprekken tussen hem en die andere meid tegen. Hij gaf het meteen toe, en zei dat hij het nog niet kon afsluiten, en soort van 'gelijk' wil komen met mij, hij anders de situatie niet kan accepteren dat ik hem heb bedrogen en voorgelogen.
Omdat ik ook het beste voor mijn gezin wil heb ik maar ingestemd, in de hoop dat het over een poosje klaar is, en wij weer voor 100% verder kunnen, streep eronder, klaar.
Maar ik blijf het zo verdomde moeilijk vinden, ik kwam erachter dat ze elkaar gisteren weer hadden gezien, en uit mailtjes weet ik dat er voor morgen ook wat op de planning staat, echter ontkende hij het, maar goed.
Het was zijn bedoeling het mij pas over een poosje te vertellen, dat ik er dan maar mee moest dealen, maar nu ik weet dat hij plannen heeft en ik hem er maar even in moet laten, hebben we elke keer flinke discussies. En hoe graag ik ook mee wil werken; ik vind het zo kut. Ik gun hem de spanning en het pleziertje ook heus wel, maar de wetenschap dat hij elk moment met haar kan afspreken maakt me zo verdrietig, en ik hoor nu juist met andere dingen bezig te zijn, over een paar dagen is er een baby..
We hadden net de grootste ruzie, en hij vindt het slecht van me dat ik er steeds zo over zeur aangezien ik degene ben die alles heeft veroorzaakt, en hij vindt gewoon dat hij dit moet doen om onze relatie te redden, anders gaan we sowieso uit elkaar. Hij kan ook niet aangeven hoelang hij ermee door wil gaan, en of het überhaupt werkt voor de acceptatie
Pfff een heel verhaal geworden dit, hopelijk is het allemaal te volgen.
Wat vinden jullie? ik heb er maar mee even mee te dealen, en denken jullie dat het een oplossing is?
x Bloem
Ik zit even zo in de knoop en hoop hier wat antwoorden te vinden.
Het zit zo:
Mijn partner en ik zijn 12 jaar samen, alles leuk voor elkaar, schat van een zoon, niks te klagen. Eind vorig jaar ben ik met mijn stomme kop met een ander naar bed gegaan, dit was eenmalig, ook hij heeft een partner. Op de een of andere manier bleef er een klik en hadden we nog regelmatig sms contact, en tijdens het uitgaan kwamen we elkaar ook wel tegen, maar verder niks gebeurd.
Maart van dit jaar zag mijn partner berichtjes op mijn telefoon, en hoewel daar niks geks uit te halen was, heb ik toegegeven met deze persoon te zijn vreemdgegaan. Veel verdriet en woede uiteraard.. Aangezien ik toen zwanger was/ben en we al een kindje hebben, heeft hij de keuze gemaakt om mij te laten blijven. Contact met die persoon is overigens per direct gestopt.
Met ups en downs zijn we nu een aantal maanden verder en over een paar dagen verwachten wij ons tweede kindje. Maar nu zit ik met het volgende, want mijn vriend heeft een aantal weken geleden een andere meid leren kennen tijdens het stappen, na een paar keer zijn zij met elkaar naar bed geweest, hij heeft het mij allemaal eerlijk verteld. Uiteraard even slikken, maar hij had de hoop de situatie voor zichzelf te kunnen afsluiten, en dat voelde verder ook heel goed. Ik merkte dat we ook wel meer naar elkaar toe groeide hierdoor.
Toch bleef hij een beetje vreemd en heel slecht, na wat zoeken op zijn p.c. kwam ik wat gesprekken tussen hem en die andere meid tegen. Hij gaf het meteen toe, en zei dat hij het nog niet kon afsluiten, en soort van 'gelijk' wil komen met mij, hij anders de situatie niet kan accepteren dat ik hem heb bedrogen en voorgelogen.
Omdat ik ook het beste voor mijn gezin wil heb ik maar ingestemd, in de hoop dat het over een poosje klaar is, en wij weer voor 100% verder kunnen, streep eronder, klaar.
Maar ik blijf het zo verdomde moeilijk vinden, ik kwam erachter dat ze elkaar gisteren weer hadden gezien, en uit mailtjes weet ik dat er voor morgen ook wat op de planning staat, echter ontkende hij het, maar goed.
Het was zijn bedoeling het mij pas over een poosje te vertellen, dat ik er dan maar mee moest dealen, maar nu ik weet dat hij plannen heeft en ik hem er maar even in moet laten, hebben we elke keer flinke discussies. En hoe graag ik ook mee wil werken; ik vind het zo kut. Ik gun hem de spanning en het pleziertje ook heus wel, maar de wetenschap dat hij elk moment met haar kan afspreken maakt me zo verdrietig, en ik hoor nu juist met andere dingen bezig te zijn, over een paar dagen is er een baby..
We hadden net de grootste ruzie, en hij vindt het slecht van me dat ik er steeds zo over zeur aangezien ik degene ben die alles heeft veroorzaakt, en hij vindt gewoon dat hij dit moet doen om onze relatie te redden, anders gaan we sowieso uit elkaar. Hij kan ook niet aangeven hoelang hij ermee door wil gaan, en of het überhaupt werkt voor de acceptatie
Pfff een heel verhaal geworden dit, hopelijk is het allemaal te volgen.
Wat vinden jullie? ik heb er maar mee even mee te dealen, en denken jullie dat het een oplossing is?
x Bloem
vrijdag 1 augustus 2014 10:32
quote:bloem. schreef op vrijdag 01 augustus 2014 10:20 Djubbles, alles klopt wat je zegt. Hij hoopte idd dat het na die 1e keer klaar was, even ging dat ook echt goed en die keer sex met haar had ik mee kunnen leven, echt waar, totdat zij contact met hem nam en werd het toch wel spannend, blijkbaar geeft zij hem weer een boost in zijn ego.
Ik denk vooral dat een derde hem eens moet aanspreken op zijn manier van handelen, misschien luistert hij dan wel? Hij luistert niet. En natuurlijk moet een derde zich er niet mee bemoeien. Dit mag je niet vragen van anderen. Je hebt twee kinderen neem verdorie zelf de verantwoordelijkheid. En ga in therapie want je gedraagt je bijzonder kinderlijk.
Ik denk vooral dat een derde hem eens moet aanspreken op zijn manier van handelen, misschien luistert hij dan wel? Hij luistert niet. En natuurlijk moet een derde zich er niet mee bemoeien. Dit mag je niet vragen van anderen. Je hebt twee kinderen neem verdorie zelf de verantwoordelijkheid. En ga in therapie want je gedraagt je bijzonder kinderlijk.
vrijdag 1 augustus 2014 11:50
Bloem... Wat denk je ermee te bereiken als een derde hem aanspreekt?
Ik vind dat wanneer jij hem vandaag nog ziet, moet zorgen dat er een koffer met kleding en spullen klaarstaat en hem de deur uit moet sodemieteren. Daarna bel je een vriendin of je ouders en daar ga je , hoe moeilijk ook, vertellen wat er aan de hand is.
Dan haal je een derde erbij in de situatie maar jij hebt zelf de beslissing gemaakt.
Zet hem aan de kant. Ook al ben je vreemd gegaan, dit verdien je niet. Focus je op jezelf en je kinderen en geef ze alle liefde die ze verdienen.
Geen smoesjes meer Bloem, kom op actie nou! Koffer pakken, kleding erin, en als je hem ziet zeg je, opdonderen het huis uit... En dan niet ingaan op wat hij zegt... Niet vallen voor zijn beschuldigingen.... DIT KAN JIJ....
Ik vind dat wanneer jij hem vandaag nog ziet, moet zorgen dat er een koffer met kleding en spullen klaarstaat en hem de deur uit moet sodemieteren. Daarna bel je een vriendin of je ouders en daar ga je , hoe moeilijk ook, vertellen wat er aan de hand is.
Dan haal je een derde erbij in de situatie maar jij hebt zelf de beslissing gemaakt.
Zet hem aan de kant. Ook al ben je vreemd gegaan, dit verdien je niet. Focus je op jezelf en je kinderen en geef ze alle liefde die ze verdienen.
Geen smoesjes meer Bloem, kom op actie nou! Koffer pakken, kleding erin, en als je hem ziet zeg je, opdonderen het huis uit... En dan niet ingaan op wat hij zegt... Niet vallen voor zijn beschuldigingen.... DIT KAN JIJ....
vrijdag 1 augustus 2014 11:56
quote:bloem. schreef op 01 augustus 2014 @ 10:20:
Ik denk vooral dat een derde hem eens moet aanspreken op zijn manier van handelen, misschien luistert hij dan wel?
Zeg me alsjeblieft dat je dit allemaal verzint, dit kun je toch niet menen?
En anders: kweek een beetje ruggengraat en doe wat Djubbles zegt.
Ik denk vooral dat een derde hem eens moet aanspreken op zijn manier van handelen, misschien luistert hij dan wel?
Zeg me alsjeblieft dat je dit allemaal verzint, dit kun je toch niet menen?
En anders: kweek een beetje ruggengraat en doe wat Djubbles zegt.
vrijdag 1 augustus 2014 12:30
TO,
Dat jij vreemdgegaan bent is nu eenmaal gebeurd.
Jouw man had hier zijn consequenties uit kunnen trekken om niet verder met jou te willen. Was zijn goed recht geweest.
Blijkbaar hebben jullie voor een andere oplossing gekozen, door hem een vrijbrief te geven om buiten de deur te neuken. Het lijkt mij velen malen erger om lijdzaam toe te moeten zien dat jouw man zijn kwakje weer even bij een ander gaat droppen, dan alleen verder te moeten. Dit is gewoon geestelijke mishandeling.
Jij vertelt dat jullie vechten om samen weer verder te kunnen gaan. Daar merk ik anders weinig van. Jouw man gaat rustig door en jij staat het gewoon toe.
Voor je relatie vechten zie ik als jij druft te stellen. Nu is het vriendinnetje afgelopen en wordt al het contact verbroken. Zo niet dat ben ik nu weg! Doe dat dan ook als hij niet wil! Dan kan er pas een poging gedaan worden om de schreven te lijmen.
Of wil jij er ook nog een kind bij uit die relatie van je man?
Dat jij vreemdgegaan bent is nu eenmaal gebeurd.
Jouw man had hier zijn consequenties uit kunnen trekken om niet verder met jou te willen. Was zijn goed recht geweest.
Blijkbaar hebben jullie voor een andere oplossing gekozen, door hem een vrijbrief te geven om buiten de deur te neuken. Het lijkt mij velen malen erger om lijdzaam toe te moeten zien dat jouw man zijn kwakje weer even bij een ander gaat droppen, dan alleen verder te moeten. Dit is gewoon geestelijke mishandeling.
Jij vertelt dat jullie vechten om samen weer verder te kunnen gaan. Daar merk ik anders weinig van. Jouw man gaat rustig door en jij staat het gewoon toe.
Voor je relatie vechten zie ik als jij druft te stellen. Nu is het vriendinnetje afgelopen en wordt al het contact verbroken. Zo niet dat ben ik nu weg! Doe dat dan ook als hij niet wil! Dan kan er pas een poging gedaan worden om de schreven te lijmen.
Of wil jij er ook nog een kind bij uit die relatie van je man?
vrijdag 1 augustus 2014 12:41
bloem., 3 uur geleden
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?
Niets.
Jij kunt niéts zeggen waardoor hij stopt.
Waarom zou hij dat doen?
Hij heeft thuis een bange deurmat en buiten een strak wijfie wat hij kan neuken zoveel hij wil.
Ik persoonlijk zie geen enkele reden voor hem om te stoppen.
Hij zit op rozen toch?
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?
Niets.
Jij kunt niéts zeggen waardoor hij stopt.
Waarom zou hij dat doen?
Hij heeft thuis een bange deurmat en buiten een strak wijfie wat hij kan neuken zoveel hij wil.
Ik persoonlijk zie geen enkele reden voor hem om te stoppen.
Hij zit op rozen toch?
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
vrijdag 1 augustus 2014 12:57
Ik zou zeggen, neem contact met dat grietje op en meld haar dat ze je vent mag hebben, maar dat ze er wel rekening mee moet houden dat hij wel 2 kinderen straks te onderhouden heeft,en op weekend bezoek krijgt.
Kijken of ze hem dan nog wil hebben, misschien weet ze niet eens dat jij hoogzwanger van hem bent.
Je zou ook nog een koffer kunnen inpakken en hem vermelden dat als hij naar dat meisje gaat hij die maar gelijk moet meenemen.( en het dan ook echt doen)
Kijken of ze hem dan nog wil hebben, misschien weet ze niet eens dat jij hoogzwanger van hem bent.
Je zou ook nog een koffer kunnen inpakken en hem vermelden dat als hij naar dat meisje gaat hij die maar gelijk moet meenemen.( en het dan ook echt doen)
vrijdag 1 augustus 2014 12:57
quote:BellatrixVanDetta schreef op 01 augustus 2014 @ 12:41:
bloem., 3 uur geleden
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?
Niets.
Jij kunt niéts zeggen waardoor hij stopt.
Waarom zou hij dat doen?
Hij heeft thuis een bange deurmat en buiten een strak wijfie wat hij kan neuken zoveel hij wil.
Ik persoonlijk zie geen enkele reden voor hem om te stoppen.
Hij zit op rozen toch?+1
bloem., 3 uur geleden
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?
Niets.
Jij kunt niéts zeggen waardoor hij stopt.
Waarom zou hij dat doen?
Hij heeft thuis een bange deurmat en buiten een strak wijfie wat hij kan neuken zoveel hij wil.
Ik persoonlijk zie geen enkele reden voor hem om te stoppen.
Hij zit op rozen toch?+1
vrijdag 1 augustus 2014 13:07
quote:bloem. schreef op 01 augustus 2014 @ 09:43:
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?Niets! Ga bij hem weg, meer kan ik er niet op zeggen. Je blijft bezig over vergeven, accepteren, op zijn plek zetten, hem raken... Dit gaat niet gebeuren, ga bij hem weg.
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?Niets! Ga bij hem weg, meer kan ik er niet op zeggen. Je blijft bezig over vergeven, accepteren, op zijn plek zetten, hem raken... Dit gaat niet gebeuren, ga bij hem weg.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 1 augustus 2014 13:31
Waarom zou iemand van buitenaf op hem moeten inpraten?
Waarom blijf je in vredesnaam nog bij hem? Ik snap wel dat je ondanks alles nog gevoelens voor hem hebt en je relatie niet op het spel wil zetten... Het is niet zo zwart/wit...
Maar holy shit, hij vernedert je gewoon, hij heeft totáál geen respect voor je, hij luistert niet naar je... Dat wil je toch niet?
Ik denk dat ik, als mijn vriend zoiets zou doen, zo ontzettend op zijn misselijkmakende, zielige, manipulerende, onvolwassen gedrag zou zijn afgeknapt dat ik hem meteen de deur uit had geschopt. Hij had er ook voor kunnen kiezen om met je te praten en een besluit (blijven of gaan) kunnen nemen... Maar neeeee, in plaats daarvan speelt zijn onzekere k*tkarakter/ego op en moet hij even laten zien we er hier het mannetje is. Haha, het is zo zielig dat het grappig wordt.
Meid, pak z'n koffers, leg er een brief bovenop met de tekst: hier, veel plezier bij je 21-jarige neukertje, ik ben er klaar mee en ga bij een vriendin of je ouders uitzoeken hoe je zsm weer op jezelf kan gaan wonen. Alleen op die manier kan je hem wakker schudden maar ik zou hem nooit meer terug willen. Sneu figuur.
Waarom blijf je in vredesnaam nog bij hem? Ik snap wel dat je ondanks alles nog gevoelens voor hem hebt en je relatie niet op het spel wil zetten... Het is niet zo zwart/wit...
Maar holy shit, hij vernedert je gewoon, hij heeft totáál geen respect voor je, hij luistert niet naar je... Dat wil je toch niet?
Ik denk dat ik, als mijn vriend zoiets zou doen, zo ontzettend op zijn misselijkmakende, zielige, manipulerende, onvolwassen gedrag zou zijn afgeknapt dat ik hem meteen de deur uit had geschopt. Hij had er ook voor kunnen kiezen om met je te praten en een besluit (blijven of gaan) kunnen nemen... Maar neeeee, in plaats daarvan speelt zijn onzekere k*tkarakter/ego op en moet hij even laten zien we er hier het mannetje is. Haha, het is zo zielig dat het grappig wordt.
Meid, pak z'n koffers, leg er een brief bovenop met de tekst: hier, veel plezier bij je 21-jarige neukertje, ik ben er klaar mee en ga bij een vriendin of je ouders uitzoeken hoe je zsm weer op jezelf kan gaan wonen. Alleen op die manier kan je hem wakker schudden maar ik zou hem nooit meer terug willen. Sneu figuur.
vrijdag 1 augustus 2014 14:18
OMG. Na je laatste posts hoop ik net als Capibara dat dit niet echt is. Het gebrek aan daadkracht en het gemak waarmee jij over je heen laat stampen irriteert me ook gewoon. Er is al zoveel gezegd en je negeert het gewoon. Zodat je niets hoeft te doen. Weet je, blijf er dan maar gewoon lekker in hangen. Ga mooi weer spelen, je man ben je toch al kwijt.
~ I want to be shaken to my core, like the wild winds disrobe the trees ~
vrijdag 1 augustus 2014 14:44
Volgens mij zou zelfs de beste professional jullie adviseren uit elkaar te gaan en hierbij jullie eigen belangen eens opzij te zetten, omdat de kinderen voorop behoren te staan.
Daarnaast vraag ik me steeds sterker af of je het echt niet ziet dat dit niet meer te lijmen valt of het niet wil zien? Je komt met zo'n bizar voorstel van een derde erbij betrekken. Ik had er iig vriendelijk voor bedankt; je mag dit niet van een ander vragen, omdat bij jouw de daadkracht ontbreekt om zelf te handelen en dit geldt net zo goed voor je partner.
Hij gaat de knoop echt niet doorhakken voor jullie samen, want hij wil altijd zich erachter kunnen blijven verschuilen dat hij nergens schuld aan heeft en dat hij niet heeft gefaald in de rol van partner en vader. Je ziet toch zelf ook inmiddels wel dat het geheel uit balans is? Jij spreidt je benen voor een ander en hij hangt nu stelselmatig zijn lul in een ander, want jij bent de grote schuldige die hem zo in deze positie heeft gebracht. Zie je zelf hoe achterlijk deze gedachtegang is? Als hij nu stopt, moet hij zijn eigen aandeel erkennen en iemand zonder zelfreflectie gaat dat niet doen.
Je hebt een misstap begaan en het was zijn goed recht geweest destijds om hierdoor niet meer samen verder te willen. Maar wat gebeurt er? Jij wordt vrij snel daarna zwanger van hem, hij zoekt het buiten de deur op regelmatige basis en beiden zijn te laf een knoop door te hakken, maar er wordt met geen woord over de kinderen gerept. Mooier dan dit kan ik het niet maken; wonderbaarlijk dat jij die poging wel telkens waagt in je reacties.
Daarnaast vraag ik me steeds sterker af of je het echt niet ziet dat dit niet meer te lijmen valt of het niet wil zien? Je komt met zo'n bizar voorstel van een derde erbij betrekken. Ik had er iig vriendelijk voor bedankt; je mag dit niet van een ander vragen, omdat bij jouw de daadkracht ontbreekt om zelf te handelen en dit geldt net zo goed voor je partner.
Hij gaat de knoop echt niet doorhakken voor jullie samen, want hij wil altijd zich erachter kunnen blijven verschuilen dat hij nergens schuld aan heeft en dat hij niet heeft gefaald in de rol van partner en vader. Je ziet toch zelf ook inmiddels wel dat het geheel uit balans is? Jij spreidt je benen voor een ander en hij hangt nu stelselmatig zijn lul in een ander, want jij bent de grote schuldige die hem zo in deze positie heeft gebracht. Zie je zelf hoe achterlijk deze gedachtegang is? Als hij nu stopt, moet hij zijn eigen aandeel erkennen en iemand zonder zelfreflectie gaat dat niet doen.
Je hebt een misstap begaan en het was zijn goed recht geweest destijds om hierdoor niet meer samen verder te willen. Maar wat gebeurt er? Jij wordt vrij snel daarna zwanger van hem, hij zoekt het buiten de deur op regelmatige basis en beiden zijn te laf een knoop door te hakken, maar er wordt met geen woord over de kinderen gerept. Mooier dan dit kan ik het niet maken; wonderbaarlijk dat jij die poging wel telkens waagt in je reacties.
vrijdag 1 augustus 2014 15:09
quote:bloem. schreef op 30 juli 2014 @ 21:59:
[...]
ik heb gewoon nog zoveel schuldgevoel en hij lult me zo makkelijk onder tafel als ik dan weer eens even flip en aangeef dat ik niet kan dealen met deze situatie. Maar hij weigert de situatie te accepteren als hij 'dit alles' niet kan/mag doen.
IK ben degene die dit heeft veroorzaakt, ik moet er maar wat voor over hebben etc etc..
pfff, ik weet het ook allemaal niet meer
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.
[...]
ik heb gewoon nog zoveel schuldgevoel en hij lult me zo makkelijk onder tafel als ik dan weer eens even flip en aangeef dat ik niet kan dealen met deze situatie. Maar hij weigert de situatie te accepteren als hij 'dit alles' niet kan/mag doen.
IK ben degene die dit heeft veroorzaakt, ik moet er maar wat voor over hebben etc etc..
pfff, ik weet het ook allemaal niet meer
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.
vrijdag 1 augustus 2014 15:20
quote:bloem. schreef op 31 juli 2014 @ 10:51:
[...]
Hij wil ook dat het op de een of andere manier weer goed komt. Hij had oud met mij kunnen worden, had alles voor mij over, maar ik heb de boel verkloot. Wat hij nu wil, is ervaren, misschien wel de laatste keer, hoe het is om weer dat verliefde gevoel, spanning, nieuwigheid mee te maken. Dit zegt hij ook eerlijk.
Maar elke keer gooit hij mij weer voor de voeten dat het mijn schuld is, en hij wil ondervinden of hij het op deze manier voor zichzelf goed kan praten dat hij mij ooit zal vergeven. Als ik dan boos word snapt hij dat, hij kan ook niet van mij verwachten dat ik dit accepteer, maar andersom kan hij mijn actie niet accepteren, en dmv zijn gedrag nu hoopt hij de acceptatie te kunnen vinden. Dan moeten we er allebei maar mee dealen en verder.. klinkt makkelijker dan dat het is en zijn ook bang dat het niet werkt, maar niks doen is sowieso uit elkaar gaan.. zei hijAls hij wil dat het goed komt gaat hij er nu mee stoppen. Serieus... Anders wil hij dat niet.
[...]
Hij wil ook dat het op de een of andere manier weer goed komt. Hij had oud met mij kunnen worden, had alles voor mij over, maar ik heb de boel verkloot. Wat hij nu wil, is ervaren, misschien wel de laatste keer, hoe het is om weer dat verliefde gevoel, spanning, nieuwigheid mee te maken. Dit zegt hij ook eerlijk.
Maar elke keer gooit hij mij weer voor de voeten dat het mijn schuld is, en hij wil ondervinden of hij het op deze manier voor zichzelf goed kan praten dat hij mij ooit zal vergeven. Als ik dan boos word snapt hij dat, hij kan ook niet van mij verwachten dat ik dit accepteer, maar andersom kan hij mijn actie niet accepteren, en dmv zijn gedrag nu hoopt hij de acceptatie te kunnen vinden. Dan moeten we er allebei maar mee dealen en verder.. klinkt makkelijker dan dat het is en zijn ook bang dat het niet werkt, maar niks doen is sowieso uit elkaar gaan.. zei hijAls hij wil dat het goed komt gaat hij er nu mee stoppen. Serieus... Anders wil hij dat niet.
vrijdag 1 augustus 2014 15:26
quote:bloem. schreef op 01 augustus 2014 @ 09:17:
Bedankt voor al jullie reacties.. Het is zo dubbel allemaal!
Elke keer als ik mijn punt wil maken en aangeef dat dit geen gezonde situatie is, word ik weer even op mijn plek gezet: ik had gewoon niet vreemd moeten gaan, en nu heb ik er weinig over te zeggen. Hij zegt: 'ik ga niet bij je weg, ik moet dit gewoon op mijn manier oplossen, of het helpt weet ik niet' ..
Feit blijft dat het vreemdgaan van mij hiermee niet ongedaan kan worden gemaakt, dus zal altijd tussen ons in blijven staan. Maar zijn gedrag nu toch ook?
Daar kan ik toch niks mee?? Of denk ik weer teveel 'ikke ikke ikke' heeft hij nu dan alle recht om dit te doen? tot wanneer hij er genoeg van heeft? Als ik aangeef dat ik dat niet kan en we dan maar moeten stoppen, is dat mijn keuze, en moet ik dat maar doen. Dan heb ik er niks voor over om het gezin te redden.. daar komt het dan ongeveer op neer.
Ik lees veel over dat wij niet door hebben dat de kinderen de dupe zijn, nou dat weten wij donders goed hoor, wij/ik probeer ook maar wat om de boel te redden
Hij weet niet of het helpt. Op dit moment helpt het dus niet, want dan had hij dat wel geweten. Dan kan hij er dus ook wel weer mee stoppen.
Jij moet op een x moment op je strepen gaan staan. Echt. Hij kan dit wel tot in het oneindige volhouden omdat jij je zo schuldig voelt...
Bedankt voor al jullie reacties.. Het is zo dubbel allemaal!
Elke keer als ik mijn punt wil maken en aangeef dat dit geen gezonde situatie is, word ik weer even op mijn plek gezet: ik had gewoon niet vreemd moeten gaan, en nu heb ik er weinig over te zeggen. Hij zegt: 'ik ga niet bij je weg, ik moet dit gewoon op mijn manier oplossen, of het helpt weet ik niet' ..
Feit blijft dat het vreemdgaan van mij hiermee niet ongedaan kan worden gemaakt, dus zal altijd tussen ons in blijven staan. Maar zijn gedrag nu toch ook?
Daar kan ik toch niks mee?? Of denk ik weer teveel 'ikke ikke ikke' heeft hij nu dan alle recht om dit te doen? tot wanneer hij er genoeg van heeft? Als ik aangeef dat ik dat niet kan en we dan maar moeten stoppen, is dat mijn keuze, en moet ik dat maar doen. Dan heb ik er niks voor over om het gezin te redden.. daar komt het dan ongeveer op neer.
Ik lees veel over dat wij niet door hebben dat de kinderen de dupe zijn, nou dat weten wij donders goed hoor, wij/ik probeer ook maar wat om de boel te redden
Hij weet niet of het helpt. Op dit moment helpt het dus niet, want dan had hij dat wel geweten. Dan kan hij er dus ook wel weer mee stoppen.
Jij moet op een x moment op je strepen gaan staan. Echt. Hij kan dit wel tot in het oneindige volhouden omdat jij je zo schuldig voelt...
vrijdag 1 augustus 2014 15:30
quote:bloem. schreef op 01 augustus 2014 @ 09:43:
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?
Jij hebt een fout gemaakt. Punt. Hij kan dat niet accepteren, is heel erg. Hij pakt je nu op dezelfde manier terug, terwijl hij weet wat het met iemand doet. Dat is erg.
Ok, met gelijke munt terugbetalen "Jij hebt mij pijn gedaan, dus jij gaat het ook voelen". Prima. Hij heeft zijn punt gemaakt, jij weet hoe het voelt, wat het met hem gedaan heeft. Het moet klaar zijn nu. En daar kun je hem echt wel op wijzen.
Maar ik vraag het onmogelijke van hem om mij te vergeven en verder te gaan, aan de andere kant vraagt hij mij dit even te accepteren.. Als ik dat niet wil of kan, ben ik dan degene die er niks voor over heeft, ondanks dat ik de schuldige ben in dit hele verhaal ? Ben ik wel in de positie hem ook even flink op zijn plek te zetten ? En hoe kan ik dat het beste aanpakken.. wat kan ik zeggen dat hem misschien raakt en wakker wordt en ook kan stoppen met dit kinderachtige gedoe ?
Jij hebt een fout gemaakt. Punt. Hij kan dat niet accepteren, is heel erg. Hij pakt je nu op dezelfde manier terug, terwijl hij weet wat het met iemand doet. Dat is erg.
Ok, met gelijke munt terugbetalen "Jij hebt mij pijn gedaan, dus jij gaat het ook voelen". Prima. Hij heeft zijn punt gemaakt, jij weet hoe het voelt, wat het met hem gedaan heeft. Het moet klaar zijn nu. En daar kun je hem echt wel op wijzen.
vrijdag 1 augustus 2014 15:31
quote:Yraatje schreef op 01 augustus 2014 @ 15:30:
[...]
Jij hebt een fout gemaakt. Punt. Hij kan dat niet accepteren, is heel erg. Hij pakt je nu op dezelfde manier terug, terwijl hij weet wat het met iemand doet. Dat is erg.
Ok, met gelijke munt terugbetalen "Jij hebt mij pijn gedaan, dus jij gaat het ook voelen". Prima. Hij heeft zijn punt gemaakt, jij weet hoe het voelt, wat het met hem gedaan heeft. Het moet klaar zijn nu. En daar kun je hem echt wel op wijzen.
[...]
Jij hebt een fout gemaakt. Punt. Hij kan dat niet accepteren, is heel erg. Hij pakt je nu op dezelfde manier terug, terwijl hij weet wat het met iemand doet. Dat is erg.
Ok, met gelijke munt terugbetalen "Jij hebt mij pijn gedaan, dus jij gaat het ook voelen". Prima. Hij heeft zijn punt gemaakt, jij weet hoe het voelt, wat het met hem gedaan heeft. Het moet klaar zijn nu. En daar kun je hem echt wel op wijzen.
vrijdag 1 augustus 2014 15:33
[quote]Yraatje schreef op 01 augustus 2014 @ 15:09:
[...]
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.[/quote
neeee, wat ik heb gedaan is veeeele malen erger, ik ben begonnen, heb gelogen etc.. dit blijft hij herhalen. Hij vindt dat hij nu even mag doen wat ie wil. Als ik dan zeg: prima maar dan zonder mij mag ik gewoon gaan hoor, maar hij weet dat ik dat toch niet kan/doe. 'Nee schat, het komt allemaal goed'
[...]
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.[/quote
neeee, wat ik heb gedaan is veeeele malen erger, ik ben begonnen, heb gelogen etc.. dit blijft hij herhalen. Hij vindt dat hij nu even mag doen wat ie wil. Als ik dan zeg: prima maar dan zonder mij mag ik gewoon gaan hoor, maar hij weet dat ik dat toch niet kan/doe. 'Nee schat, het komt allemaal goed'
vrijdag 1 augustus 2014 15:38
quote:bloem. schreef op 01 augustus 2014 @ 15:33:
[quote]Yraatje schreef op 01 augustus 2014 @ 15:09:
[...]
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.[/quote
neeee, wat ik heb gedaan is veeeele malen erger, ik ben begonnen, heb gelogen etc.. dit blijft hij herhalen. Hij vindt dat hij nu even mag doen wat ie wil. Als ik dan zeg: prima maar dan zonder mij mag ik gewoon gaan hoor, maar hij weet dat ik dat toch niet kan/doe. 'Nee schat, het komt allemaal goed'
Tja als je niks doet en blijft kan hij doorgaan he, waarom pak je niet een koffer voor hem in en zet het bij de deur,geef het in zijn handen als hij thuis komt en zeg hem te vertrekken.
Of ben jij liever een deurmat waarvan de kinderen leren dat een man alles mag doen bij zijn vrouw ongeacht het verdriet wat hij zijn vrouw en kinderen doet?, wil jij dat voorbeeld zijn voor je kinderen een zwakke moeder die ze het gevoel geeft dat ze niks waard is?
[quote]Yraatje schreef op 01 augustus 2014 @ 15:09:
[...]
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.[/quote
neeee, wat ik heb gedaan is veeeele malen erger, ik ben begonnen, heb gelogen etc.. dit blijft hij herhalen. Hij vindt dat hij nu even mag doen wat ie wil. Als ik dan zeg: prima maar dan zonder mij mag ik gewoon gaan hoor, maar hij weet dat ik dat toch niet kan/doe. 'Nee schat, het komt allemaal goed'
Tja als je niks doet en blijft kan hij doorgaan he, waarom pak je niet een koffer voor hem in en zet het bij de deur,geef het in zijn handen als hij thuis komt en zeg hem te vertrekken.
Of ben jij liever een deurmat waarvan de kinderen leren dat een man alles mag doen bij zijn vrouw ongeacht het verdriet wat hij zijn vrouw en kinderen doet?, wil jij dat voorbeeld zijn voor je kinderen een zwakke moeder die ze het gevoel geeft dat ze niks waard is?
vrijdag 1 augustus 2014 15:38
quote:BellatrixVanDetta schreef op 01 augustus 2014 @ 15:36:
Tja meid.
Als je niks wilt dan houdt het op en veel geluk dan maar met die fijne vent van je.
O ja.
Maak in godsnaam geen derde.
Twee kinderen in een verrotte situatie is al teveel.+1 Als jij al niet voor jezelf op kan komen, wie komt er straks voor je kinderen op?
Tja meid.
Als je niks wilt dan houdt het op en veel geluk dan maar met die fijne vent van je.
O ja.
Maak in godsnaam geen derde.
Twee kinderen in een verrotte situatie is al teveel.+1 Als jij al niet voor jezelf op kan komen, wie komt er straks voor je kinderen op?
vrijdag 1 augustus 2014 15:47
quote:bloem. schreef op 01 augustus 2014 @ 15:33:
[quote]Yraatje schreef op 01 augustus 2014 @ 15:09:
[...]
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.[/quote
neeee, wat ik heb gedaan is veeeele malen erger, ik ben begonnen, heb gelogen etc.. dit blijft hij herhalen. Hij vindt dat hij nu even mag doen wat ie wil. Als ik dan zeg: prima maar dan zonder mij mag ik gewoon gaan hoor, maar hij weet dat ik dat toch niet kan/doe. 'Nee schat, het komt allemaal goed'
Bloem, onzin.
Ik ga mijn verhaal vertellen... En dat weten niet veel mensen want ik ben er heel erg niet trots op.
Nadat ik vorig jaar september (na een seksloze periode van 15 maanden!) ging chatten (heel fout), leerde ik iemand kennen. Hij besteedde wel aandacht aan mij en ik vond het heerlijk. Ik heb drie keer met hem afgesproken en ik voelde me de koning(in) te rijk van al die aandacht, heerlijke seks. Ik dacht ook echt dat ik verliefd was geworden. Ik heb het opgebiecht aan mijn vriend, die daar (terecht) heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg boos over werd.
Hij wilde graag dat ik het contact verbrak. Dat deed ik in eerste instantie ook, maar de andere man gaf niet zomaar op en bleef berichtjes sturen. Toen hij dreigde met een zelfmoordpoging (die andere man dus), voelde ik me zo slecht en berichtte ik terug om hem ervan te weerhouden. Vriend geloofde er niet in en eiste dat ik alle gegevens zou wissen.
Dat heb ik gedaan waar hij bij was, zodat hij het zeker wist.
We zijn een hele moeilijke periode tegemoet gegaan waarin ik me heeeeeeeeeel erg schuldig voelde. Uit elkaar gaan was niet direct een optie omdat we net een nieuw huis hadden gekocht. Vriend wilde ook wel verder, maar hij gaf wel af en toe aan dat hij zich nog geen moment gelukkig had gevoeld in ons nieuwe huis. Ik voelde me nog veel schuldiger dan.
Op een bepaald moment leek de lucht geklaard. De ruzies waren minder en we gingen relaxed met elkaar om. Voor de volle 100% zouden we ervoor gaan.
En toen hoorde ik bij toeval dat ook hij was vreemdgegaan en wel VOOR ik het ooit gedaan had.
Dat vond ik nog niet het ergste, want... karma... je weet wel... waar allemaal zo mooi mee gegooid wordt.
Het ergste vond ik dat hij zooooo boos op mij was geweest, terwijl hij zelf toen al was vreemdgegaan.
We hebben er heel goed over gepraat en we hebben besloten om er samen de schouders onder te zetten.
En zo moet het ook.
Zoals jouw man redeneert is niet goed. Hij kan niet tot in het oneindige bezig blijven.
[quote]Yraatje schreef op 01 augustus 2014 @ 15:09:
[...]
Geen schuldgevoel meer hebben. Hij heeft ook een andere vrouw "gedaan", dus jullie staan quitte. En geloof me, ik weet waar ik het over heb, ik heb alleen geen kinderen.
Als jij één keer bent vreemdgegaan en hij is één keer vreemdgegaan is het toch klaar nu?
Hij heeft jou ook geraakt en hij moet nu niet meer vervelend gaan doen.
Anders moet ie ballen tonen en een punt achter jullie relatie gaan zetten.[/quote
neeee, wat ik heb gedaan is veeeele malen erger, ik ben begonnen, heb gelogen etc.. dit blijft hij herhalen. Hij vindt dat hij nu even mag doen wat ie wil. Als ik dan zeg: prima maar dan zonder mij mag ik gewoon gaan hoor, maar hij weet dat ik dat toch niet kan/doe. 'Nee schat, het komt allemaal goed'
Bloem, onzin.
Ik ga mijn verhaal vertellen... En dat weten niet veel mensen want ik ben er heel erg niet trots op.
Nadat ik vorig jaar september (na een seksloze periode van 15 maanden!) ging chatten (heel fout), leerde ik iemand kennen. Hij besteedde wel aandacht aan mij en ik vond het heerlijk. Ik heb drie keer met hem afgesproken en ik voelde me de koning(in) te rijk van al die aandacht, heerlijke seks. Ik dacht ook echt dat ik verliefd was geworden. Ik heb het opgebiecht aan mijn vriend, die daar (terecht) heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg boos over werd.
Hij wilde graag dat ik het contact verbrak. Dat deed ik in eerste instantie ook, maar de andere man gaf niet zomaar op en bleef berichtjes sturen. Toen hij dreigde met een zelfmoordpoging (die andere man dus), voelde ik me zo slecht en berichtte ik terug om hem ervan te weerhouden. Vriend geloofde er niet in en eiste dat ik alle gegevens zou wissen.
Dat heb ik gedaan waar hij bij was, zodat hij het zeker wist.
We zijn een hele moeilijke periode tegemoet gegaan waarin ik me heeeeeeeeeel erg schuldig voelde. Uit elkaar gaan was niet direct een optie omdat we net een nieuw huis hadden gekocht. Vriend wilde ook wel verder, maar hij gaf wel af en toe aan dat hij zich nog geen moment gelukkig had gevoeld in ons nieuwe huis. Ik voelde me nog veel schuldiger dan.
Op een bepaald moment leek de lucht geklaard. De ruzies waren minder en we gingen relaxed met elkaar om. Voor de volle 100% zouden we ervoor gaan.
En toen hoorde ik bij toeval dat ook hij was vreemdgegaan en wel VOOR ik het ooit gedaan had.
Dat vond ik nog niet het ergste, want... karma... je weet wel... waar allemaal zo mooi mee gegooid wordt.
Het ergste vond ik dat hij zooooo boos op mij was geweest, terwijl hij zelf toen al was vreemdgegaan.
We hebben er heel goed over gepraat en we hebben besloten om er samen de schouders onder te zetten.
En zo moet het ook.
Zoals jouw man redeneert is niet goed. Hij kan niet tot in het oneindige bezig blijven.
