Werk & Studie
alle pijlers
Jezelf onderscheiden van de rest
woensdag 30 juli 2014 18:54
Hoi lieve forummers,
Ik vind dat ik een beetje in een lastige situatie zit: Ik ga in september beginnen aan de opleiding Pedagogische wetenschappen aan de universiteit. Dit is natuurlijk een ontiegelijk grote studie (400 eerstejaars). Voor zover ik weet (informatie van de universiteit) krijgt ongeveer 80% binnen 6 maanden een baan. Dat is natuurlijk nu en de toestroom van mensen wordt steeds groter.
Ik ben echter al 3 jaar geleden begonnen met studeren. Heb eerder twee andere studies gedaan die ik vanwege gezondheidsproblemen niet meer kan voortzetten. Ik ben dus al flink wat ouder dan mijn medestudenten en ik heb het idee dat ik daarom minder aantrekkelijk ben op de arbeidsmarkt.
Door al het ziek zijn heb ik ook een enorme hang naar zekerheid. Nou is de toekomst natuurlijk altijd onzeker, maar ik vind het voor mezelf heel erg prettig om enigszins een plan te hebben. Er wordt vanuit de universiteit weinig info gegeven over hoe je jezelf het beste kan onderscheiden van de rest van alle studenten en ik ben benieuwd of jullie hier nog tips voor hebben! Het eerste jaar kan ik (en wil ik) eigenlijk niets naast mijn studie doen, mijn gezondheid is altijd nog een beetje aan de zwakke kant, dus ik wil rustig beginnen en kijken of het gaat.
Hebben jullie ervaring met dingen die goed staan op je cv? Of ideeën hoe ik nu een gat van 3 jaar kan "oplossen"? Of zeggen jullie eigenlijk allemaal 'Joh, over 4 à 5 jaar zijn er ongetwijfeld genoeg banen, je moet hier niet eens over nadenken!'?
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie me kunnen helpen / geruststellen.
Ik vind dat ik een beetje in een lastige situatie zit: Ik ga in september beginnen aan de opleiding Pedagogische wetenschappen aan de universiteit. Dit is natuurlijk een ontiegelijk grote studie (400 eerstejaars). Voor zover ik weet (informatie van de universiteit) krijgt ongeveer 80% binnen 6 maanden een baan. Dat is natuurlijk nu en de toestroom van mensen wordt steeds groter.
Ik ben echter al 3 jaar geleden begonnen met studeren. Heb eerder twee andere studies gedaan die ik vanwege gezondheidsproblemen niet meer kan voortzetten. Ik ben dus al flink wat ouder dan mijn medestudenten en ik heb het idee dat ik daarom minder aantrekkelijk ben op de arbeidsmarkt.
Door al het ziek zijn heb ik ook een enorme hang naar zekerheid. Nou is de toekomst natuurlijk altijd onzeker, maar ik vind het voor mezelf heel erg prettig om enigszins een plan te hebben. Er wordt vanuit de universiteit weinig info gegeven over hoe je jezelf het beste kan onderscheiden van de rest van alle studenten en ik ben benieuwd of jullie hier nog tips voor hebben! Het eerste jaar kan ik (en wil ik) eigenlijk niets naast mijn studie doen, mijn gezondheid is altijd nog een beetje aan de zwakke kant, dus ik wil rustig beginnen en kijken of het gaat.
Hebben jullie ervaring met dingen die goed staan op je cv? Of ideeën hoe ik nu een gat van 3 jaar kan "oplossen"? Of zeggen jullie eigenlijk allemaal 'Joh, over 4 à 5 jaar zijn er ongetwijfeld genoeg banen, je moet hier niet eens over nadenken!'?
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie me kunnen helpen / geruststellen.
vrijdag 1 augustus 2014 01:31
quote:antiope schreef op 30 juli 2014 @ 20:54:
[...]
Ik wil heel graag geloven dat ik er op passie wel kom , maar ik heb er zelf gewoon twijfels bij. Deels door ziekte en deels door alle 'ik vind maar geen werk' topics en ook reacties hier dat er maar weinig mensen een baan krijgen. Zuipen zal ik zeker niet doen, mijn gezondheid is me daar toch echt te lief voor !
Qua passie: tsja. Mijn eerste studie was wel echt een passie. Het doet echt pijn in mijn hart dat ik het niet meer kan doen. Maar ik denk wel dat ik wat gemotiveerder ben dan de gemiddelde 18-jarige die net van de middelbare afkomt.Op passie kom je er zeker niet. Dat beweerde ik ook niet. Als je die passie niet vertaalt naar actie, is het nutteloos. Dat was dus mijn vraag: kan je daar iets mee?
[...]
Ik wil heel graag geloven dat ik er op passie wel kom , maar ik heb er zelf gewoon twijfels bij. Deels door ziekte en deels door alle 'ik vind maar geen werk' topics en ook reacties hier dat er maar weinig mensen een baan krijgen. Zuipen zal ik zeker niet doen, mijn gezondheid is me daar toch echt te lief voor !
Qua passie: tsja. Mijn eerste studie was wel echt een passie. Het doet echt pijn in mijn hart dat ik het niet meer kan doen. Maar ik denk wel dat ik wat gemotiveerder ben dan de gemiddelde 18-jarige die net van de middelbare afkomt.Op passie kom je er zeker niet. Dat beweerde ik ook niet. Als je die passie niet vertaalt naar actie, is het nutteloos. Dat was dus mijn vraag: kan je daar iets mee?
vrijdag 1 augustus 2014 14:21
HBO opleiding ga ik echt niet trekken. Dan bedoel ik niet lichamelijk gezien maar geestelijk gezien. Ik ben iemand die echt veel uitdaging nodig heeft en ik twijfel al of deze studie me dat kan bieden . Maar goed, gezien de omstandigheden heb ik niet echt een andere keuze. Overigens heb ik voor mijn oorspronkelijk, eerste, studiekeuze ook bij HBO opleidingen gekeken en toen werd me dat dus afgeraden door de decanen enzo op basis van cijfers, motivatie en de indruk die ik maakte.
Wat ik precies wil: Vind ik grotendeels iets wat ervaring moet uitwijzen, maar ik ga me niet voorbereiden op een baan waarbij ik daadwerkelijk zelf alles bij kinderen ga uitvoeren. Dat is ook niet waarom je WO gaat doen, daarvoor werd al bij de open dag verteld dat je dan beter HBO kan gaan doen.
Passie omzetten naar actie: Nee, daar kan ik niets mee. Dit is dus niet mijn grote passie en zal het ook nooit worden. Dus missende passie omzetten naar acties zal ook lastig worden. Ik weet dat ik deze stof interessant genoeg vind om het te kunnen studeren zonder motivatie te verliezen, dit is praktisch de enige studie waarbij ik dat gevoel heb zonder dat de studie lichamelijk te veel eisen gaat stellen.
Het is zo verdomd jammer dat ik niets met natuur/scheikunde kan en gewoon een praktische beta opleiding kan gaan doen.
Wat ik precies wil: Vind ik grotendeels iets wat ervaring moet uitwijzen, maar ik ga me niet voorbereiden op een baan waarbij ik daadwerkelijk zelf alles bij kinderen ga uitvoeren. Dat is ook niet waarom je WO gaat doen, daarvoor werd al bij de open dag verteld dat je dan beter HBO kan gaan doen.
Passie omzetten naar actie: Nee, daar kan ik niets mee. Dit is dus niet mijn grote passie en zal het ook nooit worden. Dus missende passie omzetten naar acties zal ook lastig worden. Ik weet dat ik deze stof interessant genoeg vind om het te kunnen studeren zonder motivatie te verliezen, dit is praktisch de enige studie waarbij ik dat gevoel heb zonder dat de studie lichamelijk te veel eisen gaat stellen.
Het is zo verdomd jammer dat ik niets met natuur/scheikunde kan en gewoon een praktische beta opleiding kan gaan doen.
vrijdag 1 augustus 2014 14:29
quote:antiope schreef op 01 augustus 2014 @ 14:21:
Passie omzetten naar actie: Nee, daar kan ik niets mee. Dit is dus niet mijn grote passie en zal het ook nooit worden. Dus missende passie omzetten naar acties zal ook lastig worden.Dan wil ik niet rot zijn, maar dan is het antwoord op je vraag: je gaat jezelf niet onderscheiden, je gaat gewoon de tombola in.
Passie omzetten naar actie: Nee, daar kan ik niets mee. Dit is dus niet mijn grote passie en zal het ook nooit worden. Dus missende passie omzetten naar acties zal ook lastig worden.Dan wil ik niet rot zijn, maar dan is het antwoord op je vraag: je gaat jezelf niet onderscheiden, je gaat gewoon de tombola in.
vrijdag 1 augustus 2014 14:55
netwerken. sluit je aan bij de studievereniging, zij hebben vaak interessante lezingen van mensen uit het gehele werkveld. noteer emailadressen van die mensen, vraag of je iets voor hen kunt doen (stage wordt in de bachelor vaak niet aangeboden, dus je zult dit dan in eigen tijd moeten doen), of vraag of je een dagje mee kunt lopen. ga relevante werkervaring op doen, of in ieder geval vrijwilligerswerk.
de studie zelf is niet uitdagend, maar iedere universiteit biedt excellentietrajecten aan, en anders zijn er genoeg dingen die je zelf kunt initieren. loop ook gewoon eens langs bij docenten van vakken die je interessant vindt, zij hebben vaak goede tips of soms kun je helpen met het doen van onderzoek. kijk ook eens of je bij de rechtenfaculteit vakken kunt volgen over kinderrecht oid.
de studie zelf is niet uitdagend, maar iedere universiteit biedt excellentietrajecten aan, en anders zijn er genoeg dingen die je zelf kunt initieren. loop ook gewoon eens langs bij docenten van vakken die je interessant vindt, zij hebben vaak goede tips of soms kun je helpen met het doen van onderzoek. kijk ook eens of je bij de rechtenfaculteit vakken kunt volgen over kinderrecht oid.
That's a fine looking high horse
vrijdag 1 augustus 2014 14:58
overigens, het gros van mijn medestudenten is lui, ongeïnteresseerd en lijkt bij tijd en wijle zelfs wel hersendood, dus je onderscheiden is waarschijnlijk niet zo moeilijk als bij, bijvoorbeeld, een studie rechten of bedrijfskunde waar je cv niet eens bekeken wordt als je niet én een buitenlandervaring én een uitstekende cijferlijst én een bestuursjaar hebt gedaan.
That's a fine looking high horse
vrijdag 1 augustus 2014 19:18
quote:strikjemetstippels schreef op 01 augustus 2014 @ 14:27:
waar om kan je niks met natuurkunde en scheikunde? Misschien niet op universiteit, maar HBO misschien wel? Dat is pas een echte uitdaging, studies waar je voor al veel boeken moet lezen is niet echt een uitdaging voor de hersenen.
Ook voor HBO Scheikunde moet je toch echt eindexamen hebben gedaan daarin! Maar op de middelbare heb ik het een tijdje gedaan. Zo logisch als geschiedenis en talen voor mij zijn zo onlogisch zijn scheikunde/natuurkunde dingen. Het is niet zo zeer geen interesse hebben, maar echt daadwerkelijk het tot in het uiterste niet kunnen begrijpen. Daardoor raak ik vrij gefrustreerd, dus ik zie mezelf er dan ook niet een hele opleiding in kunnen doen .
quote:dalliance schreef op 01 augustus 2014 @ 14:55:
netwerken. sluit je aan bij de studievereniging, zij hebben vaak interessante lezingen van mensen uit het gehele werkveld. noteer emailadressen van die mensen, vraag of je iets voor hen kunt doen (stage wordt in de bachelor vaak niet aangeboden, dus je zult dit dan in eigen tijd moeten doen), of vraag of je een dagje mee kunt lopen. ga relevante werkervaring op doen, of in ieder geval vrijwilligerswerk.
de studie zelf is niet uitdagend, maar iedere universiteit biedt excellentietrajecten aan, en anders zijn er genoeg dingen die je zelf kunt initieren. loop ook gewoon eens langs bij docenten van vakken die je interessant vindt, zij hebben vaak goede tips of soms kun je helpen met het doen van onderzoek. kijk ook eens of je bij de rechtenfaculteit vakken kunt volgen over kinderrecht oid.Dank je wel! Ik zal er zeker aan denken . Buitenlandervaring zit er bij mij misschien nog wel in zelfs , maar dat duurt nog wel even. Vooral kinderrecht had ik nog niet zo snel aan gedacht.
waar om kan je niks met natuurkunde en scheikunde? Misschien niet op universiteit, maar HBO misschien wel? Dat is pas een echte uitdaging, studies waar je voor al veel boeken moet lezen is niet echt een uitdaging voor de hersenen.
Ook voor HBO Scheikunde moet je toch echt eindexamen hebben gedaan daarin! Maar op de middelbare heb ik het een tijdje gedaan. Zo logisch als geschiedenis en talen voor mij zijn zo onlogisch zijn scheikunde/natuurkunde dingen. Het is niet zo zeer geen interesse hebben, maar echt daadwerkelijk het tot in het uiterste niet kunnen begrijpen. Daardoor raak ik vrij gefrustreerd, dus ik zie mezelf er dan ook niet een hele opleiding in kunnen doen .
quote:dalliance schreef op 01 augustus 2014 @ 14:55:
netwerken. sluit je aan bij de studievereniging, zij hebben vaak interessante lezingen van mensen uit het gehele werkveld. noteer emailadressen van die mensen, vraag of je iets voor hen kunt doen (stage wordt in de bachelor vaak niet aangeboden, dus je zult dit dan in eigen tijd moeten doen), of vraag of je een dagje mee kunt lopen. ga relevante werkervaring op doen, of in ieder geval vrijwilligerswerk.
de studie zelf is niet uitdagend, maar iedere universiteit biedt excellentietrajecten aan, en anders zijn er genoeg dingen die je zelf kunt initieren. loop ook gewoon eens langs bij docenten van vakken die je interessant vindt, zij hebben vaak goede tips of soms kun je helpen met het doen van onderzoek. kijk ook eens of je bij de rechtenfaculteit vakken kunt volgen over kinderrecht oid.Dank je wel! Ik zal er zeker aan denken . Buitenlandervaring zit er bij mij misschien nog wel in zelfs , maar dat duurt nog wel even. Vooral kinderrecht had ik nog niet zo snel aan gedacht.
vrijdag 1 augustus 2014 21:07
Voor mij onlogisch. Ik zeg nergens dat het onlogisch is, alleen dat ik het echt tot in de kern niet begrijp. Ik weet dat het uitermate logisch ís, maar in mijn hoofd is het alleen niet logisch. Net zoals dat ik ook geen klokken kan kijken als ze met 24-uurs klok werken , want dan vind ik 17:00 gewoon 7 uur. De 24-uurs klok is ook heel logisch, maar gewoon niet voor mij
zaterdag 2 augustus 2014 01:38
Geestelijke uitdaging nodig anders te
snel op uitgekeken, maar de logica van natuur- en scheikunde niet snappen...? Volg eens een cursus logica, zou ik zeggen. Ik was op de middelbare ook een echte alpha maar jaren later toch echt interesse gekregen in de beta kant en het daardoor ook gaan begrijpen. Het is nooit te laat om natuurkunde voor dummies eens door te nemen hè?
Verder klinkt het als een 'moetje', uit ervaring weet ik dat dat moeilijk tot een succes te maken is. Goed dat je je er al in verdiept , dat wel, hoe je je kunt onderscheiden.
Wat in jouw houding maakte dat de hbo(?)-decanen je het hbo afraadden? Ergens proef ik een elitaire houding, als in; dat je je er te goed voor voelt. Met die houding zul je je enkel negatief onderscheiden, dus mijn tip en bijdrage; drop die attitude!
snel op uitgekeken, maar de logica van natuur- en scheikunde niet snappen...? Volg eens een cursus logica, zou ik zeggen. Ik was op de middelbare ook een echte alpha maar jaren later toch echt interesse gekregen in de beta kant en het daardoor ook gaan begrijpen. Het is nooit te laat om natuurkunde voor dummies eens door te nemen hè?
Verder klinkt het als een 'moetje', uit ervaring weet ik dat dat moeilijk tot een succes te maken is. Goed dat je je er al in verdiept , dat wel, hoe je je kunt onderscheiden.
Wat in jouw houding maakte dat de hbo(?)-decanen je het hbo afraadden? Ergens proef ik een elitaire houding, als in; dat je je er te goed voor voelt. Met die houding zul je je enkel negatief onderscheiden, dus mijn tip en bijdrage; drop die attitude!
zaterdag 2 augustus 2014 12:25
quote:DappereGerbera schreef op 02 augustus 2014 @ 01:38:
Geestelijke uitdaging nodig anders te
snel op uitgekeken, maar de logica van natuur- en scheikunde niet snappen...? Volg eens een cursus logica, zou ik zeggen. Ik was op de middelbare ook een echte alpha maar jaren later toch echt interesse gekregen in de beta kant en het daardoor ook gaan begrijpen. Het is nooit te laat om natuurkunde voor dummies eens door te nemen hè?
Verder klinkt het als een 'moetje', uit ervaring weet ik dat dat moeilijk tot een succes te maken is. Goed dat je je er al in verdiept , dat wel, hoe je je kunt onderscheiden.
Wat in jouw houding maakte dat de hbo(?)-decanen je het hbo afraadden? Ergens proef ik een elitaire houding, als in; dat je je er te goed voor voelt. Met die houding zul je je enkel negatief onderscheiden, dus mijn tip en bijdrage; drop die attitude!
Mijn leergierige houding... De letterlijke tekst was: " Tsja, als ik jou zie zitten met deze cijfers en dit verhaal (ik werd voor het eerst ziek in 5vwo maar heb ondanks dat in 1 keer diploma gehaald met goede cijfers), waarom ga je dan niet gewoon naar de universiteit? Je bent hier niet op je plaats en je gaat je vervelen."
Overigens heb ik natuurkunde, scheikunde en wiskunde B gedaan op de middelbare school. Ik vind het interessant. Ik kan ook best een formule onthouden en hem dan invullen en een antwoord krijgen. Maar de logica erachter kan ik gewoon niet begrijpen. Heb ik toch echt een aantal jaar geprobeerd tot ik de vakken heb laten vallen. En cijfers zijn gewoon echt een probleem voor mij, wat scheikunde en natuurkunde gewoonweg niet makkelijker maakt terwijl ik het al niet begrijp. Ik ben echt pas een alfa geworden op de universiteit, ik vind menselijk gedrag 1000 keer leuker dan formules en begrijpen hoe de structuur van bepaalde stoffen is. Overigens heeft mijn vriend Scheikunde gestudeerd, dus het is ook niet alsof ik echt geen poging wil doen om het te begrijpen, hij heeft het meerdere malen geprobeerd uit te leggen, want ik wilde heel graag weten waar hij mee bezig was. Maar het lukt me echt niet om het te begrijpen. Het lukt me niet als hij het uitlegt, het lukt me niet als ik zijn boeken doorlees. Ook niet die van zijn propedeuse. En ja, ik zou waarschijnlijk prima HBO Scheikunde kunnen doen, want als je tegen mij zegt "je moet dit doen" dan kan ik dat prima reproduceren. Maar dan ben ik al helemaal niet gepassioneerd, ik word er zeker niet gelukkig van, en volgens mij zijn er zelfs niet eens per se meer banen voor iemand met HBO scheikunde. In ieder geval niet de soort banen waar ik naar op zoek ben, want ik wil toch later graag iets doen waar ik gelukkig van word.
Nu ben ik wel klaar met gewoonweg verdedigen, ik heb deze keuze al gemaakt, ik ga geen beta-kant op hoe graag ik het ook zou willen en het is geen onwil om me erin te verdiepen. Ik ben op zoek naar tips wat ik kan doen om mijn cv beter te maken, een gat op te vullen van 3 jaar, niet naar mensen die me vertellen dat elitair ben ( misschien wel hoor, geen idee. Maar de HBO-ers die ik ken hebben dat gevoel nog nooit gekregen volgens mij) of dat het niet uitmaakt want er is toch geen werk.
Geestelijke uitdaging nodig anders te
snel op uitgekeken, maar de logica van natuur- en scheikunde niet snappen...? Volg eens een cursus logica, zou ik zeggen. Ik was op de middelbare ook een echte alpha maar jaren later toch echt interesse gekregen in de beta kant en het daardoor ook gaan begrijpen. Het is nooit te laat om natuurkunde voor dummies eens door te nemen hè?
Verder klinkt het als een 'moetje', uit ervaring weet ik dat dat moeilijk tot een succes te maken is. Goed dat je je er al in verdiept , dat wel, hoe je je kunt onderscheiden.
Wat in jouw houding maakte dat de hbo(?)-decanen je het hbo afraadden? Ergens proef ik een elitaire houding, als in; dat je je er te goed voor voelt. Met die houding zul je je enkel negatief onderscheiden, dus mijn tip en bijdrage; drop die attitude!
Mijn leergierige houding... De letterlijke tekst was: " Tsja, als ik jou zie zitten met deze cijfers en dit verhaal (ik werd voor het eerst ziek in 5vwo maar heb ondanks dat in 1 keer diploma gehaald met goede cijfers), waarom ga je dan niet gewoon naar de universiteit? Je bent hier niet op je plaats en je gaat je vervelen."
Overigens heb ik natuurkunde, scheikunde en wiskunde B gedaan op de middelbare school. Ik vind het interessant. Ik kan ook best een formule onthouden en hem dan invullen en een antwoord krijgen. Maar de logica erachter kan ik gewoon niet begrijpen. Heb ik toch echt een aantal jaar geprobeerd tot ik de vakken heb laten vallen. En cijfers zijn gewoon echt een probleem voor mij, wat scheikunde en natuurkunde gewoonweg niet makkelijker maakt terwijl ik het al niet begrijp. Ik ben echt pas een alfa geworden op de universiteit, ik vind menselijk gedrag 1000 keer leuker dan formules en begrijpen hoe de structuur van bepaalde stoffen is. Overigens heeft mijn vriend Scheikunde gestudeerd, dus het is ook niet alsof ik echt geen poging wil doen om het te begrijpen, hij heeft het meerdere malen geprobeerd uit te leggen, want ik wilde heel graag weten waar hij mee bezig was. Maar het lukt me echt niet om het te begrijpen. Het lukt me niet als hij het uitlegt, het lukt me niet als ik zijn boeken doorlees. Ook niet die van zijn propedeuse. En ja, ik zou waarschijnlijk prima HBO Scheikunde kunnen doen, want als je tegen mij zegt "je moet dit doen" dan kan ik dat prima reproduceren. Maar dan ben ik al helemaal niet gepassioneerd, ik word er zeker niet gelukkig van, en volgens mij zijn er zelfs niet eens per se meer banen voor iemand met HBO scheikunde. In ieder geval niet de soort banen waar ik naar op zoek ben, want ik wil toch later graag iets doen waar ik gelukkig van word.
Nu ben ik wel klaar met gewoonweg verdedigen, ik heb deze keuze al gemaakt, ik ga geen beta-kant op hoe graag ik het ook zou willen en het is geen onwil om me erin te verdiepen. Ik ben op zoek naar tips wat ik kan doen om mijn cv beter te maken, een gat op te vullen van 3 jaar, niet naar mensen die me vertellen dat elitair ben ( misschien wel hoor, geen idee. Maar de HBO-ers die ik ken hebben dat gevoel nog nooit gekregen volgens mij) of dat het niet uitmaakt want er is toch geen werk.
zaterdag 2 augustus 2014 12:28
Oh, en qua dat het meer klinkt als een "moetje": Dat is ook gewoon zo. Als je je passie niet langer kan doen maar ook niet met een studieschuld opgezadeld wil zitten moet je nou eenmaal een studie gaan doen en afronden. Dit kwam toevallig hoog te staan op mijn studiekeuzetest en de open dagen en meeloopdagen waren leuk.
Kwestie van 'dan ga ik dit "maar" doen'. Ik ga niet voor de rest van mijn leven een uitkering trekken in ieder geval en vertellen hoe zwaar en moeilijk dat is.
Kwestie van 'dan ga ik dit "maar" doen'. Ik ga niet voor de rest van mijn leven een uitkering trekken in ieder geval en vertellen hoe zwaar en moeilijk dat is.
zaterdag 2 augustus 2014 13:05
quote:Frizz schreef op 02 augustus 2014 @ 12:34:
Ik hoop niet dat je de gedragswetenschapper wordt waar ik mee moet samenwerken.waarom niet? TO klinkt bedachtzamer en verstandiger dan mijn gemiddelde medestudent, eerlijk gezegd. die maakt zich echt niet druk over haar cv of haar toekomst. en misschien gaat TO niet studeren vanuit een enorme passie voor opvoeding of onderwijs, maar dat kan nog groeien en er is in ieder geval sprake van enige interesse en affiniteit met opvoeding/onderwijs.
Ik hoop niet dat je de gedragswetenschapper wordt waar ik mee moet samenwerken.waarom niet? TO klinkt bedachtzamer en verstandiger dan mijn gemiddelde medestudent, eerlijk gezegd. die maakt zich echt niet druk over haar cv of haar toekomst. en misschien gaat TO niet studeren vanuit een enorme passie voor opvoeding of onderwijs, maar dat kan nog groeien en er is in ieder geval sprake van enige interesse en affiniteit met opvoeding/onderwijs.
That's a fine looking high horse
zaterdag 2 augustus 2014 13:51
Lijkt mij dat TO juist goed bezig is!
Antiope, veel van mijn vrienden hebben die studie gedaan. Ondanks dat het niet makkelijk is, en het lang zoeken en hard werken is, hebben ze zo vier jaar na afstuderen wel een leuke baan, ook op wetenschappelijk niveau.
Een heeft tijdens haar studie als vrijwilliger bij de kindertelefoon gewerkt. Zag ik hier ook al voorbij komen. Ze zegt dat ze hier tijdens sollicitaties complimenten over krijgt, omdat het net even opvalt, ze een stukje persoonlijkheid laat zien en ze laat zien dat ze echt graag wil. Maar goed, blijkbaar doen meerdere dit
.
Verder hebben ze ook bijbanen gehad waar ze veel met kinderen gwerkt hebben. Bijvoorbeeld PGB voor kinderen met een psychiatrische stoornis via http://www.inzowijs.nl/. Zo zijn er wel meer organisaties die vooral met studenten werken. Als je interesse hebt kan ik het wel voor je navragen? Heb je toch al een beetje professionele werkervarng in het vakgebied (hoewel misschien op een manier waarin je niet door wil, heb je wel kennis van "het veld".)
Uit nieuwsgierigheid: waar ligt je passie dan wel? Is dat niet op een of andere vreemde manier te combineren?
Antiope, veel van mijn vrienden hebben die studie gedaan. Ondanks dat het niet makkelijk is, en het lang zoeken en hard werken is, hebben ze zo vier jaar na afstuderen wel een leuke baan, ook op wetenschappelijk niveau.
Een heeft tijdens haar studie als vrijwilliger bij de kindertelefoon gewerkt. Zag ik hier ook al voorbij komen. Ze zegt dat ze hier tijdens sollicitaties complimenten over krijgt, omdat het net even opvalt, ze een stukje persoonlijkheid laat zien en ze laat zien dat ze echt graag wil. Maar goed, blijkbaar doen meerdere dit
. Verder hebben ze ook bijbanen gehad waar ze veel met kinderen gwerkt hebben. Bijvoorbeeld PGB voor kinderen met een psychiatrische stoornis via http://www.inzowijs.nl/. Zo zijn er wel meer organisaties die vooral met studenten werken. Als je interesse hebt kan ik het wel voor je navragen? Heb je toch al een beetje professionele werkervarng in het vakgebied (hoewel misschien op een manier waarin je niet door wil, heb je wel kennis van "het veld".)
Uit nieuwsgierigheid: waar ligt je passie dan wel? Is dat niet op een of andere vreemde manier te combineren?
zaterdag 2 augustus 2014 19:59
Uhh....je vindt het jammer dat je niet iets met scheikunde/natuurkunde kan doen, maar je snapt het niet? Waarom wil je er eigenlijk iets mee doen dan? Ligt daar je passie? Het klinkt nogal vreemd. Je gaat niet studeren om maar te studeren, dan kom je er met welke studie dan ook niet.
Pedagogische Wetenschappen is nou ook niet echt een zware intellectuele uitdaging. De meesten kiezen hiervoor omdat ze wel enige interesse en minstens een beetje passie voor het werkveld hebben. Jij lijkt te suggereren dat jij zo slim bent dat je een enorme intellectuele uitdaging 'nodig' hebt. Dat ga je niet vinden bij Pedagogische Wetenschappen en in het werkgebied moet je het juist van heel andere dingen hebben dan je hersens. En ook die vaardigheden moet je ontwikkelen, dat krijg je niet uit een boekje.
Als het toch een 'moetje' is waarom Pedagogische Wetenschappen? Wat zit er in deze studie dat je toch meer aantrekt dan iets anders? Als je je wil proberen te onderscheiden en met name aan die ene baan wil komen ligt het in je werk- en stage-eravring. Een universitaire studie is mooi, maar in het werkveld (en juist dit werkveld!) moet je het ook zeker hebben van je praktijkervaring. Dus zeker een relevante bijbaan of stage gaan lopen, zoveel mogelijk. Goed nadenken over welke kant je op wil zodat je je vakken en onderzoeken daar zoveel mogelijk op toe kan spitsen in plaats van dat je van alles een beetje hebt. Maar praktijkervaring gaat je een streepje voor geven wanneer je gaat solliciteren. Ook vrijwilligerswerk als het kan.
'Dan ga ik dit maar doen' vind ik niet echt de insteek van iemand die zich wil onderscheiden trouwens. Dan heb je denk ik ook geen idee van het werkveld, want juist dit werk is niet werk dat je zomaar met je verstand op 0 kan uitvoeren 'omdat het moet'. Doe zeker ook iets aan deze houding voordat je de werkvloer betreedt.
Pedagogische Wetenschappen is nou ook niet echt een zware intellectuele uitdaging. De meesten kiezen hiervoor omdat ze wel enige interesse en minstens een beetje passie voor het werkveld hebben. Jij lijkt te suggereren dat jij zo slim bent dat je een enorme intellectuele uitdaging 'nodig' hebt. Dat ga je niet vinden bij Pedagogische Wetenschappen en in het werkgebied moet je het juist van heel andere dingen hebben dan je hersens. En ook die vaardigheden moet je ontwikkelen, dat krijg je niet uit een boekje.
Als het toch een 'moetje' is waarom Pedagogische Wetenschappen? Wat zit er in deze studie dat je toch meer aantrekt dan iets anders? Als je je wil proberen te onderscheiden en met name aan die ene baan wil komen ligt het in je werk- en stage-eravring. Een universitaire studie is mooi, maar in het werkveld (en juist dit werkveld!) moet je het ook zeker hebben van je praktijkervaring. Dus zeker een relevante bijbaan of stage gaan lopen, zoveel mogelijk. Goed nadenken over welke kant je op wil zodat je je vakken en onderzoeken daar zoveel mogelijk op toe kan spitsen in plaats van dat je van alles een beetje hebt. Maar praktijkervaring gaat je een streepje voor geven wanneer je gaat solliciteren. Ook vrijwilligerswerk als het kan.
'Dan ga ik dit maar doen' vind ik niet echt de insteek van iemand die zich wil onderscheiden trouwens. Dan heb je denk ik ook geen idee van het werkveld, want juist dit werk is niet werk dat je zomaar met je verstand op 0 kan uitvoeren 'omdat het moet'. Doe zeker ook iets aan deze houding voordat je de werkvloer betreedt.
zaterdag 2 augustus 2014 20:35
Een vriendin van mij was balletdanseres, conservatorium gedaan en alles. Na een aantal jaar moest ze daar ivm lichamelijke klachten mee stoppen, maar toen was ze dus nog vrij jong (<30). En moest ze dus op zoek naar iets anders. Het dansen was haar grote passie, waar ze al van kleins af aan mee bezig was geweest, dus alle andere dingen voelden inderdaad als 'lijkt me ook wel leuk'. Maar niet hetzelfde als dansen.
Ze is uiteindelijk iets met coaching gaan doen, weer nieuwe opleiding gevolgd etc. En daar werkt ze nu ook in, vindt het leuk, cliënten zijn tevreden etc. Ze zit nu dus prima op haar plaats, ook al is het niet met dezelfde passie als voor haar eerste carrière. Laat je niet aanpraten dat je per se nu al een enorme passie voor het vak moet hebben, dat moet vaak ook groeien. Het moet je natuurlijk wel leuk lijken, maar hordes studenten gaan om die reden iets studeren en worden uiteindelijk een prima advocaat/psycholoog/journalist/wat dan ook.
Overigens, als je niet per se direct met kinderen hoeft te werken, en je houdt van een intellectuele uitdaging, vind je misschien juist het onderzoek wél heel erg leuk. Hoeft niet' maar het kan zo maar zo zijn dat dat voor jou juist wel geschikt is, in plaats van het 'moetje' dat het voor veel studenten is. Sta er in elk geval voor open, probeer ook daar wat van mee te krijgen als bv student-assistent.
Ze is uiteindelijk iets met coaching gaan doen, weer nieuwe opleiding gevolgd etc. En daar werkt ze nu ook in, vindt het leuk, cliënten zijn tevreden etc. Ze zit nu dus prima op haar plaats, ook al is het niet met dezelfde passie als voor haar eerste carrière. Laat je niet aanpraten dat je per se nu al een enorme passie voor het vak moet hebben, dat moet vaak ook groeien. Het moet je natuurlijk wel leuk lijken, maar hordes studenten gaan om die reden iets studeren en worden uiteindelijk een prima advocaat/psycholoog/journalist/wat dan ook.
Overigens, als je niet per se direct met kinderen hoeft te werken, en je houdt van een intellectuele uitdaging, vind je misschien juist het onderzoek wél heel erg leuk. Hoeft niet' maar het kan zo maar zo zijn dat dat voor jou juist wel geschikt is, in plaats van het 'moetje' dat het voor veel studenten is. Sta er in elk geval voor open, probeer ook daar wat van mee te krijgen als bv student-assistent.
zaterdag 2 augustus 2014 21:07
Beta kun je gewoon leren hoor. Ik heb daar met mijn technische collega's over gepraat en het gros heeft de techniek gewoon geleerd. Het kan zijn dat dat leren zo veel tijd kost dat je dood bent voor je er iets mee kunt, maar als je een uitdaging zoekt is dat misschien wel een veel beter idee dan een vak gaan doen dat je hoogstwaarschijnlijk opleidt tot werkloosheid.
zaterdag 2 augustus 2014 21:11
quote:antiope schreef op 02 augustus 2014 @ 12:25:
[...]
Ik ben echt pas een alfa geworden op de universiteit, ik vind menselijk gedrag 1000 keer leuker dan formules en begrijpen hoe de structuur van bepaalde stoffen is.
Ik begrijp je niet zo goed, je vindt menselijk gedrag 1000 keer leuker dan formules begrijpen maar tegelijkertijd noem je dat je hart bij een bètastudie ligt. Wat voor studie wilde je precies doen als ik vragen mag?
Ik weet niet wat voor ziekte je hebt, maar als je lichamelijke dan wel psychische conditie het toelaat, dan is vrijwilligerswerk nog een idee. Daar wordt weleens (onterecht) laagdunkend over gedaan, maar het kan een mooie CV builder zijn.
[...]
Ik ben echt pas een alfa geworden op de universiteit, ik vind menselijk gedrag 1000 keer leuker dan formules en begrijpen hoe de structuur van bepaalde stoffen is.
Ik begrijp je niet zo goed, je vindt menselijk gedrag 1000 keer leuker dan formules begrijpen maar tegelijkertijd noem je dat je hart bij een bètastudie ligt. Wat voor studie wilde je precies doen als ik vragen mag?
Ik weet niet wat voor ziekte je hebt, maar als je lichamelijke dan wel psychische conditie het toelaat, dan is vrijwilligerswerk nog een idee. Daar wordt weleens (onterecht) laagdunkend over gedaan, maar het kan een mooie CV builder zijn.
zaterdag 2 augustus 2014 21:45
Als of menselijk gedrag niet voort komt uit het begrijpen hoe stoffen en transport van stoffen werken...en formules zijn gewoon een manier van beschrijven hoe dingen werken, alleen wat doel gerichter dan die wollige taal over psychologie die afhankelijk is van de tijd geest en politieke overtuigingen ipv waarheidsvinding..
zaterdag 2 augustus 2014 21:50
o en trouwens wat je met onvolwassen hersenen niet kan, kan je vaak in eens wel met volwassen 25+ brein. Op middelbare school heerst het 'wiskunde is moeilijk en voor meisjes al helemaal, dus als je een laag cijfer haalt is dat niet erg'. wiskunde is een taal die je moet aan leren, net als noten schrift of als je als westers iemand cyrillisch schrift leert.
