Relaties
alle pijlers
Verschil in geloof verpest relatie
woensdag 6 augustus 2014 20:22
Mijn verhaal is als volgt: ik en mijn vriendin (nu ex) waren 3,5 samen en we waren zielsgelukkig. We zijn allebei 19. We pasten perfect bij elkaar en vulden elkaar aan. Er was alleen 1 iets wat tussen ons in zat, en dat was het geloof. Zij en haar gezin zijn Christelijk en ik ben niet gelovig, mijn gezin ook niet trouwens. In die tijd dat we samen waren, ging ik ongeveer één keer in de maand mee naar de kerk, gewoon om haar bij te wonen en om zelf ook wat van het geloof mee te krijgen. Nu waren haar ouders altijd wel wat vrij over onze relatie, maar natuurlijk was het niet helemaal goed volgens hun omdat een gelovige geen relatie kan hebben met een niet-gelovige. Nu is het de laatste maanden wat uit de hand gelopen. De laatste maanden begonnen die ouders over dopen. Dat ze het goed idee vonden dat ik en mijn vriendin gingen dopen. Nu zei ik daar heel onbewust natuurlijk: 'Ja is goed' tegen, en dat heb ik ook een paar weken zo gehouden. Maar nadat ik even logisch nadacht, dacht ik.. Hmm het is eigenlijk niks voor mij. Ik wil soms wel is mee naar de kerk, maar daar blijft het bij. Ik zei dus uiteindelijk dat ik me toch niet wilde dopen tegen haar ouders en die waren er niet blij mee. Haar ouders zeiden zelfs dat het 'te lang heeft geduurd' dat ik als niet- Christen een relatie heb met haar. Dat het 'nu wel is tijd was om me te laten dopen'. Ze accepteerden dus ook geen nee. Ik stond hier echt versteld van en voelde mij machteloos. Zij stond hier trouwens ook deels achter: het werd eens tijd dat ik me ook is ga inzetten voor haar geloof. Ik zei dat ik het niet wilde omdat ik me er niet goed bij voelde, maar het moest alsnog van haar ouders. daarna heeft ze het uitgemaakt omdat ze vind dat ik het niet voor haar over heb en ik me niet genoeg verdiep in haar geloofsovertuigingen.. Daarnaast vermelde ik ook een keer dat ik niet in een hemel of hel geloofde en daarop kwam zij weer van: 'Dus elke keer in de kerk deed je nep en al die jaren loog je' etc etc.. Voel me verschrikkelijk daardoor. Ik zit nu serieus te twijfelen om het gewoon te doen, dat dopen, om haar terug te krijgen. Wat denken jullie hier van? Het lijkt erop dat ze al over me heen is. Het was een verschrikkelijk mooie en lieve meid.. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik haar hierdoor kwijt raak. Wat zouden jullie doen?
groetjes
groetjes
dinsdag 12 augustus 2014 12:20
@Aleks geen tips maar ik vind je heel verstandig overkomen voor je jonge leeftijd. Vind het ook heel goed dat je dicht bij je eigen principes blijft. Ik heb zelf sinds kort een relatie met een man die ook naar de kerk gaat. Ik ga niet naar de kerk, ben geen atheist maar sta er anders in dan hem.
Hij had altijd vriendinnen die met hem mee gingen naar de kerk om hem en niet om het geloof. Ik merkte dat hij het wat moeilijk vond dat ik aan heb gegeven dat ik niet naar de kerk zal gaan, ja misschien soms omdat ik ook niet antigeloof ben, maar ga wel bij mezelf blijven. Door dit zo vroeg mogelijk aan te geven hoop ik dat dat duidelijker is dat dat ik het om hem ga doen.
Ik laat hem in zijn waarde, dus verwacht ik ook dat hij dat bij mij doet. Maar ik begrijp je worsteling, want je geeft veel om je vriendin, ik vind wel dat je vriendin niet helemaal eerlijk overkomt, en vraag me af of dat wel heel erg christelijk is.
Op dat punt moet je je dus diegene blijven die je bent. Nog beter was het als je het eerder had aangegeven.
Het is nu aan haar om te kijken naar je mooie hart en eerlijkheid, en wat heeft ze liever? Een man die meegaat naar de kerk of gaat ze voor de liefde? Juist als je sterk gaat staan zal ze schrikken van je standvastigheid, want zij hopen op je medewerking. Durf zo door te gaan, veel sterkte en wijdheid gewenst!
Hij had altijd vriendinnen die met hem mee gingen naar de kerk om hem en niet om het geloof. Ik merkte dat hij het wat moeilijk vond dat ik aan heb gegeven dat ik niet naar de kerk zal gaan, ja misschien soms omdat ik ook niet antigeloof ben, maar ga wel bij mezelf blijven. Door dit zo vroeg mogelijk aan te geven hoop ik dat dat duidelijker is dat dat ik het om hem ga doen.
Ik laat hem in zijn waarde, dus verwacht ik ook dat hij dat bij mij doet. Maar ik begrijp je worsteling, want je geeft veel om je vriendin, ik vind wel dat je vriendin niet helemaal eerlijk overkomt, en vraag me af of dat wel heel erg christelijk is.
Op dat punt moet je je dus diegene blijven die je bent. Nog beter was het als je het eerder had aangegeven.
Het is nu aan haar om te kijken naar je mooie hart en eerlijkheid, en wat heeft ze liever? Een man die meegaat naar de kerk of gaat ze voor de liefde? Juist als je sterk gaat staan zal ze schrikken van je standvastigheid, want zij hopen op je medewerking. Durf zo door te gaan, veel sterkte en wijdheid gewenst!
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
