Seks
alle pijlers
Over je (sex)grens gaan voor behoud relatie
woensdag 13 november 2013 01:09
Hallo mede forumlezers,
Even in het kort, ben een getrouwde vrouw (al 20 jaar) met 2 kinderen.
Met de nodige pieken en dalen kan ik toch wel zeggen dat ik nog steeds gelukkig ben in mijn relatie.
Zoals bij zovelen begint je relatie vaak met de roze bril en een groot verlangen in en naar elkaar.
De eerste jaren waren ook geweldig, we deden leuke dingen maar ook best spannende dingen. (sexgebied).
Voor mij/ons was dit een ontdekkingstocht, die op dat moment onze band alleen maar sterker maakte.
Maar naar ruim 10 jaar en 2 kinderen is mijn vuurtje geblust, het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild.
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Ons dilemma was dat onze verlangens en behoeften op sexgebied ineens zoveel anders waren dat we met onze relatie op het randje liepen.
Kon hij van mij verlangen dat ik zou veranderen, kan ik van hem verlangen dat hij zou veranderen ?
Heel serieus overwogen om maar te gaan scheiden, want deze verschillen waren langzamerhand de reden voor steeds meer problemen. (ook op andere gebieden).
Nachten wakker gelegen en nagedacht over welke keus voor mij/ons het beste zou uitpakken.
Wou ik alles wel opgeven en wat zou ik er dan voor terugkrijgen ?
Mijn kinderen zijn nu gelukkig, we hebben het eigenlijk best goed voor elkaar en zijn eigenlijk (op dit onderwerp na dan) best gelukkig met elkaar.
En zonder onze sexuele verschillen en verlangens zou ik me eigenlijk geen betere man en vader kunnen wensen.
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb voor mezelf besloten om niet altijd toe te geven aan mijn weerstand en gevoel. .
Ik probeer vanuit de gedachte 'geven en nemen' af en toe mee te gaan in de verlangens en behoeften van mijn man.
Natuurlijk wel zoveel mogelijk in overleg en kan hierin altijd mijn eigen grens aangeven.
Nu bezoeken we enkele keren per jaar eens een parenclub of doen andere ondeugende dingen.
Kan niet altijd zeggen dat ik me hier altijd prettig bij voel, maar ons contact, onze relatie is in ieder geval een stuk fijner geworden.
Ben erg nieuwsgierig hoe anderen hier tegenaan kijken ?
Even in het kort, ben een getrouwde vrouw (al 20 jaar) met 2 kinderen.
Met de nodige pieken en dalen kan ik toch wel zeggen dat ik nog steeds gelukkig ben in mijn relatie.
Zoals bij zovelen begint je relatie vaak met de roze bril en een groot verlangen in en naar elkaar.
De eerste jaren waren ook geweldig, we deden leuke dingen maar ook best spannende dingen. (sexgebied).
Voor mij/ons was dit een ontdekkingstocht, die op dat moment onze band alleen maar sterker maakte.
Maar naar ruim 10 jaar en 2 kinderen is mijn vuurtje geblust, het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild.
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Ons dilemma was dat onze verlangens en behoeften op sexgebied ineens zoveel anders waren dat we met onze relatie op het randje liepen.
Kon hij van mij verlangen dat ik zou veranderen, kan ik van hem verlangen dat hij zou veranderen ?
Heel serieus overwogen om maar te gaan scheiden, want deze verschillen waren langzamerhand de reden voor steeds meer problemen. (ook op andere gebieden).
Nachten wakker gelegen en nagedacht over welke keus voor mij/ons het beste zou uitpakken.
Wou ik alles wel opgeven en wat zou ik er dan voor terugkrijgen ?
Mijn kinderen zijn nu gelukkig, we hebben het eigenlijk best goed voor elkaar en zijn eigenlijk (op dit onderwerp na dan) best gelukkig met elkaar.
En zonder onze sexuele verschillen en verlangens zou ik me eigenlijk geen betere man en vader kunnen wensen.
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb voor mezelf besloten om niet altijd toe te geven aan mijn weerstand en gevoel. .
Ik probeer vanuit de gedachte 'geven en nemen' af en toe mee te gaan in de verlangens en behoeften van mijn man.
Natuurlijk wel zoveel mogelijk in overleg en kan hierin altijd mijn eigen grens aangeven.
Nu bezoeken we enkele keren per jaar eens een parenclub of doen andere ondeugende dingen.
Kan niet altijd zeggen dat ik me hier altijd prettig bij voel, maar ons contact, onze relatie is in ieder geval een stuk fijner geworden.
Ben erg nieuwsgierig hoe anderen hier tegenaan kijken ?
maandag 18 november 2013 09:06
Hoe stoer is het om over je grenzen heen te gaan om koste wat het kost je relatie te behouden ? Hoe stoer is het om mee te gaan naar een parenclub, je vent dingen te zien doen waar jij gewoon niet achterstaat ?
Zoals ik al eerder schreef.. Geven en nemen in een relatie is oké maar wel in balans .. Dit is zo niet in balans .. Je bent gelukkig ? Je eerste post laat heel wat anders zien .. En waarom dan zo zweverig schrijven over verdiepen in je relatie .. Ik krijg het idee dat je je stinkende best doet om dit voor jezelf goed te praten en vooral niet te willen zien dat wat hij van je vraagt eigenlijk niet oké is voor jou ..
En dat blijkt hieruit m.i. Hier geef je duidelijk aan dat je er njet achterstaat om dan later weer om te draaien .. Maar hé vooral lekker hem een plezier blijven doen ..
het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Zoals ik al eerder schreef.. Geven en nemen in een relatie is oké maar wel in balans .. Dit is zo niet in balans .. Je bent gelukkig ? Je eerste post laat heel wat anders zien .. En waarom dan zo zweverig schrijven over verdiepen in je relatie .. Ik krijg het idee dat je je stinkende best doet om dit voor jezelf goed te praten en vooral niet te willen zien dat wat hij van je vraagt eigenlijk niet oké is voor jou ..
En dat blijkt hieruit m.i. Hier geef je duidelijk aan dat je er njet achterstaat om dan later weer om te draaien .. Maar hé vooral lekker hem een plezier blijven doen ..
het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
maandag 18 november 2013 10:02
quote:poldervrouw schreef op 18 november 2013 @ 09:06:
Hoe stoer is het om over je grenzen heen te gaan om koste wat het kost je relatie te behouden ? Hoe stoer is het om mee te gaan naar een parenclub, je vent dingen te zien doen waar jij gewoon niet achterstaat ?
Zoals ik al eerder schreef.. Geven en nemen in een relatie is oké maar wel in balans .. Dit is zo niet in balans .. Je bent gelukkig ? Je eerste post laat heel wat anders zien .. En waarom dan zo zweverig schrijven over verdiepen in je relatie .. Ik krijg het idee dat je je stinkende best doet om dit voor jezelf goed te praten en vooral niet te willen zien dat wat hij van je vraagt eigenlijk niet oké is voor jou ..
En dat blijkt hieruit m.i. Hier geef je duidelijk aan dat je er njet achterstaat om dan later weer om te draaien .. Maar hé vooral lekker hem een plezier blijven doen ..
het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Grenzen kunnen ook verkend worden. Je zoekt ze op, verlegd ze en bekijkt of dat bevalt. En dan stel je ze desgewenst weer bij.
Je kunt natuurlijk ook op voorhand je vent de laan uit flikkeren omdat ie het ongelofelijke lef had om open kaart met je te spelen en uit te komen voor zijn gevoelens. Want al met al heeft hij natuurlijk ook recht op opspelende gevoelens...
Hoe stoer is het om over je grenzen heen te gaan om koste wat het kost je relatie te behouden ? Hoe stoer is het om mee te gaan naar een parenclub, je vent dingen te zien doen waar jij gewoon niet achterstaat ?
Zoals ik al eerder schreef.. Geven en nemen in een relatie is oké maar wel in balans .. Dit is zo niet in balans .. Je bent gelukkig ? Je eerste post laat heel wat anders zien .. En waarom dan zo zweverig schrijven over verdiepen in je relatie .. Ik krijg het idee dat je je stinkende best doet om dit voor jezelf goed te praten en vooral niet te willen zien dat wat hij van je vraagt eigenlijk niet oké is voor jou ..
En dat blijkt hieruit m.i. Hier geef je duidelijk aan dat je er njet achterstaat om dan later weer om te draaien .. Maar hé vooral lekker hem een plezier blijven doen ..
het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Grenzen kunnen ook verkend worden. Je zoekt ze op, verlegd ze en bekijkt of dat bevalt. En dan stel je ze desgewenst weer bij.
Je kunt natuurlijk ook op voorhand je vent de laan uit flikkeren omdat ie het ongelofelijke lef had om open kaart met je te spelen en uit te komen voor zijn gevoelens. Want al met al heeft hij natuurlijk ook recht op opspelende gevoelens...
conversation = awareness
maandag 18 november 2013 10:18
quote:Miss_Communicatie schreef op 18 november 2013 @ 10:02:
[...]
Grenzen kunnen ook verkend worden. Je zoekt ze op, verlegd ze en bekijkt of dat bevalt. En dan stel je ze desgewenst weer bij.
Je kunt natuurlijk ook op voorhand je vent de laan uit flikkeren omdat ie het ongelofelijke lef had om open kaart met je te spelen en uit te komen voor zijn gevoelens. Want al met al heeft hij natuurlijk ook recht op opspelende gevoelens...Grenzen verleggen is niks mis mee natuurlijk. Maar verleggen niet omdat je het wil, maar omdat je iets niet wil (dat je huwelijk mislukt) lijkt me niet zo handig. En natuurlijk mag haar man uitkomen voor zijn gevoelens. Maar uiteindelijk moet je je toch allebei goed voelen bij de keuzes die je samen maakt?
[...]
Grenzen kunnen ook verkend worden. Je zoekt ze op, verlegd ze en bekijkt of dat bevalt. En dan stel je ze desgewenst weer bij.
Je kunt natuurlijk ook op voorhand je vent de laan uit flikkeren omdat ie het ongelofelijke lef had om open kaart met je te spelen en uit te komen voor zijn gevoelens. Want al met al heeft hij natuurlijk ook recht op opspelende gevoelens...Grenzen verleggen is niks mis mee natuurlijk. Maar verleggen niet omdat je het wil, maar omdat je iets niet wil (dat je huwelijk mislukt) lijkt me niet zo handig. En natuurlijk mag haar man uitkomen voor zijn gevoelens. Maar uiteindelijk moet je je toch allebei goed voelen bij de keuzes die je samen maakt?
•
maandag 18 november 2013 11:02
quote:Frizz schreef op 18 november 2013 @ 10:18:
[...]
Grenzen verleggen is niks mis mee natuurlijk. Maar verleggen niet omdat je het wil, maar omdat je iets niet wil (dat je huwelijk mislukt) lijkt me niet zo handig. En natuurlijk mag haar man uitkomen voor zijn gevoelens. Maar uiteindelijk moet je je toch allebei goed voelen bij de keuzes die je samen maakt?
Volgens mij is er niks zo spannend als het verleggen van grenzen. Zéker, als ze te maken hebben met sex, omdat dat (letterlijk en figuurlijk) heel dichtbij komt.
En wanneer de wens om die grens te verleggen niet uit jezelf komt, wordt het allemaal nog lastiger. Want als je hardnekkig vasthoudt en weigert open te staan voor de wensen van je partner, zou dat wel eens het einde van een huwelijk kunnen betekenen.
Dus ja, je zult hier toch zoveel mogelijk keuzes samen moeten maken. En vooral in gesprek blijven.
[...]
Grenzen verleggen is niks mis mee natuurlijk. Maar verleggen niet omdat je het wil, maar omdat je iets niet wil (dat je huwelijk mislukt) lijkt me niet zo handig. En natuurlijk mag haar man uitkomen voor zijn gevoelens. Maar uiteindelijk moet je je toch allebei goed voelen bij de keuzes die je samen maakt?
Volgens mij is er niks zo spannend als het verleggen van grenzen. Zéker, als ze te maken hebben met sex, omdat dat (letterlijk en figuurlijk) heel dichtbij komt.
En wanneer de wens om die grens te verleggen niet uit jezelf komt, wordt het allemaal nog lastiger. Want als je hardnekkig vasthoudt en weigert open te staan voor de wensen van je partner, zou dat wel eens het einde van een huwelijk kunnen betekenen.
Dus ja, je zult hier toch zoveel mogelijk keuzes samen moeten maken. En vooral in gesprek blijven.
conversation = awareness
maandag 18 november 2013 11:35
quote:Frizz schreef op 18 november 2013 @ 11:07:
Maar ja, hardnekkig vasthouden aan je eigen grenzen kan ook heel gezond zijn.
Voor mij is het wellicht lastig praten, ik heb nooit in zo'n situatie gezeten.
Ach, praten we niet allemaal vanuit ons eigen referentiekader?
Ikzelf kom uit de andere hoek: vanuit de wens van mijn partner zaken ondernomen waarvan ik vooraf een negatief beeld had. Rustig aan gedaan en bekeken of ik er überhaupt iets mee kon. En dat bleek.
Heb mezelf hiermee overigens bijzonder verrast: dacht niet, dat dat in me zat.
Maar ja, hardnekkig vasthouden aan je eigen grenzen kan ook heel gezond zijn.
Voor mij is het wellicht lastig praten, ik heb nooit in zo'n situatie gezeten.
Ach, praten we niet allemaal vanuit ons eigen referentiekader?
Ikzelf kom uit de andere hoek: vanuit de wens van mijn partner zaken ondernomen waarvan ik vooraf een negatief beeld had. Rustig aan gedaan en bekeken of ik er überhaupt iets mee kon. En dat bleek.
Heb mezelf hiermee overigens bijzonder verrast: dacht niet, dat dat in me zat.
conversation = awareness
maandag 18 november 2013 11:42
Ik denk trouwens ook dat je best sterk in je schoenen moet staan wil je op het terrein van seks die grenzen gaan verleggen (ter verkenning). Ken je jezelf niet goed, heb je normaliter al moeite met het aangeven van grenzen, ben je snel van slag, dan lijkt het mij juist belangrijk dicht bij jezelf te blijven. En dan is het maar jammer, daar heeft je partner het dan mee te doen.
•
maandag 18 november 2013 11:55
quote:Frizz schreef op 18 november 2013 @ 11:42:
Ik denk trouwens ook dat je best sterk in je schoenen moet staan wil je op het terrein van seks die grenzen gaan verleggen (ter verkenning). Ken je jezelf niet goed, heb je normaliter al moeite met het aangeven van grenzen, ben je snel van slag, dan lijkt het mij juist belangrijk dicht bij jezelf te blijven. En dan is het maar jammer, daar heeft je partner het dan mee te doen.
Klopt helemaal en ik wil ook zeer zeker niet met mijn laatste post aangeven dat het allemaal kat in 't bakkie is. Want dat is het niet.
Het is moeilijk om te vertrouwen, om je open te stellen, om ècht out of the box te leren denken.
En soms vind ik het nog lastig. Heb ik het idee, dat onze sex één richting op gaat. Dan moet ik aan de bel trekken, pas op de plaats maken en hebben we lieve, zachte, knuffelsex. Mijn sex.
Aan de hand van dit topic aangekaart en besproken met m'n partner. Hij gaf aan, me soms wel eens een beurt te geven, omdat 'ik dan de volgende dag zo vrolijk ben'. Vond dat zò lief...
Ik denk trouwens ook dat je best sterk in je schoenen moet staan wil je op het terrein van seks die grenzen gaan verleggen (ter verkenning). Ken je jezelf niet goed, heb je normaliter al moeite met het aangeven van grenzen, ben je snel van slag, dan lijkt het mij juist belangrijk dicht bij jezelf te blijven. En dan is het maar jammer, daar heeft je partner het dan mee te doen.
Klopt helemaal en ik wil ook zeer zeker niet met mijn laatste post aangeven dat het allemaal kat in 't bakkie is. Want dat is het niet.
Het is moeilijk om te vertrouwen, om je open te stellen, om ècht out of the box te leren denken.
En soms vind ik het nog lastig. Heb ik het idee, dat onze sex één richting op gaat. Dan moet ik aan de bel trekken, pas op de plaats maken en hebben we lieve, zachte, knuffelsex. Mijn sex.
Aan de hand van dit topic aangekaart en besproken met m'n partner. Hij gaf aan, me soms wel eens een beurt te geven, omdat 'ik dan de volgende dag zo vrolijk ben'. Vond dat zò lief...
conversation = awareness
maandag 18 november 2013 12:05
quote:Miss_Communicatie schreef op 18 november 2013 @ 11:35:
[...]
Ach, praten we niet allemaal vanuit ons eigen referentiekader?
Ikzelf kom uit de andere hoek: vanuit de wens van mijn partner zaken ondernomen waarvan ik vooraf een negatief beeld had. Rustig aan gedaan en bekeken of ik er überhaupt iets mee kon. En dat bleek.
Heb mezelf hiermee overigens bijzonder verrast: dacht niet, dat dat in me zat.Maar dat lijkt me anders als de situatie van to. Zij heeft al die grenzen al verlegd en verkend in het begin van haar relatie. Toen vond ze het leuk, maar gaandeweg zijn haar grenzen wat dichterbij komen te liggen. Het is niet alsof ze deze dingen nog nooit heeft geprobeerd en geen idee heeft of ze het misschien wel leuk vindt of niet. Juist als je dit soort dingen uitgebreid met elkaar hebt ontdekt lijkt me dat je heel goed weet dat je iets niet wil als je het niet wil.
[...]
Ach, praten we niet allemaal vanuit ons eigen referentiekader?
Ikzelf kom uit de andere hoek: vanuit de wens van mijn partner zaken ondernomen waarvan ik vooraf een negatief beeld had. Rustig aan gedaan en bekeken of ik er überhaupt iets mee kon. En dat bleek.
Heb mezelf hiermee overigens bijzonder verrast: dacht niet, dat dat in me zat.Maar dat lijkt me anders als de situatie van to. Zij heeft al die grenzen al verlegd en verkend in het begin van haar relatie. Toen vond ze het leuk, maar gaandeweg zijn haar grenzen wat dichterbij komen te liggen. Het is niet alsof ze deze dingen nog nooit heeft geprobeerd en geen idee heeft of ze het misschien wel leuk vindt of niet. Juist als je dit soort dingen uitgebreid met elkaar hebt ontdekt lijkt me dat je heel goed weet dat je iets niet wil als je het niet wil.
maandag 18 november 2013 12:49
quote:AtobeKeigo schreef op 18 november 2013 @ 12:05:
[...]
Maar dat lijkt me anders als de situatie van to. Zij heeft al die grenzen al verlegd en verkend in het begin van haar relatie. Toen vond ze het leuk, maar gaandeweg zijn haar grenzen wat dichterbij komen te liggen. Het is niet alsof ze deze dingen nog nooit heeft geprobeerd en geen idee heeft of ze het misschien wel leuk vindt of niet. Juist als je dit soort dingen uitgebreid met elkaar hebt ontdekt lijkt me dat je heel goed weet dat je iets niet wil als je het niet wil.
Ik denk ook dat TO een poging heeft gewaagd, maar nu moet concluderen dat dit voor haar niet werkt. Erg lastig.
Hoop, dat TO blijft schrijven.
[...]
Maar dat lijkt me anders als de situatie van to. Zij heeft al die grenzen al verlegd en verkend in het begin van haar relatie. Toen vond ze het leuk, maar gaandeweg zijn haar grenzen wat dichterbij komen te liggen. Het is niet alsof ze deze dingen nog nooit heeft geprobeerd en geen idee heeft of ze het misschien wel leuk vindt of niet. Juist als je dit soort dingen uitgebreid met elkaar hebt ontdekt lijkt me dat je heel goed weet dat je iets niet wil als je het niet wil.
Ik denk ook dat TO een poging heeft gewaagd, maar nu moet concluderen dat dit voor haar niet werkt. Erg lastig.
Hoop, dat TO blijft schrijven.
conversation = awareness
maandag 18 november 2013 13:49
quote:poldervrouw schreef op 18 november 2013 @ 13:02:
Wat moet die man doen ? Andere partner zoeken als dit zo belangrijk is. Of eisen bijstellen of accepteren dat het zo is Maar niet er vanuit gaan dat zijn vrouw maar over haar grenzen gaat. Zoals gezegd. Geven en nemen maar wel in balansBen het helemaal met je eens.
Wat moet die man doen ? Andere partner zoeken als dit zo belangrijk is. Of eisen bijstellen of accepteren dat het zo is Maar niet er vanuit gaan dat zijn vrouw maar over haar grenzen gaat. Zoals gezegd. Geven en nemen maar wel in balansBen het helemaal met je eens.
conversation = awareness
dinsdag 19 november 2013 22:05
Volgens mij hebben ze deze opties al overwogen.
Blijkbaar zijn dat geen opties om deze relatie te laten slagen.
Voor zover ik in haar reactie kan lezen maken al deze opties haar minder gelukkig dan het 'meegaan' in de verlangens van haar man.
Tja, in het verhaal komt deze man niet over als een bruut of iemand die op subtiele wijze zijn vrouw iets tracht te laten doen voor alleen eigen genot.
Blijkbaar zijn dat geen opties om deze relatie te laten slagen.
Voor zover ik in haar reactie kan lezen maken al deze opties haar minder gelukkig dan het 'meegaan' in de verlangens van haar man.
Tja, in het verhaal komt deze man niet over als een bruut of iemand die op subtiele wijze zijn vrouw iets tracht te laten doen voor alleen eigen genot.
maandag 4 augustus 2014 18:29
Interessante discussie maar schrik soms van de uitspraken alsof iets toegeven op seksuele gebied NOT done is. Op elk gebied in een relatie sluit je compromissen ...dus waarom niet op seksueel gebied... Ik snap de gevoelens wel maar zie het toch meer als egoïstische opmerkingen van mensen die niet weten wat echte compromissen sluiten is en jezelf kunnen wegcijferen zowel voor de man als vrouw. Kan een stel met een compromis gelukkig verder leven dan is het goed... Je blijft niet hetzelfde in je leven en bent op weg waarbij je continue moet bijstellen en kijken of de liefde aan allebei de kanten verdiept moet worden... Voor de man kan het net zo moeilijk zijn op seksueel gebied gas terug te moeten nemen als de vrouw die moeite heeft met bepaalde seksualiteit...samen praten en samen oplossingen zoeken is de weg... Ja.. niet jezelf vergeten en jezelf geen schade aandoen....maar egoïstisch zijn en een ander niets gunnen is ook jezelf schade aandoen...compromis is daarbij het sleutelwoord.
samen genieten...
dinsdag 5 augustus 2014 21:36
Een hele mooie site is liefdedelen.nl.
http://www.liefdedelen.nl ... ualiteit-liefd/#more-2884
Heel veel info en ervaringen waar je doorheen gaat als relatie met seksualiteit.
http://www.liefdedelen.nl ... ualiteit-liefd/#more-2884
Heel veel info en ervaringen waar je doorheen gaat als relatie met seksualiteit.
samen genieten...
