Zwanger
alle pijlers
Zwanger willen worden terwijl het niet idealistisch is?
woensdag 20 augustus 2014 13:28
Hallo allemaal,
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben een jonge moeder van 31 en heb 3 kinderen.
Na mijn eerste 2 kinderen is de relatie mis gelopen en ben ik een nieuwe relatie aangegaan. Nu zo'n 6 jaar geleden.
Mijn nieuwe partner had ook al een dochter uit zijn eerdere relatie.
Samen hebben we nog een zoontje gekregen. Hij is nu ruim 3,5.
De oudste 2 zijn 12 & 9.
We zijn dus een zogeheet samen gesteld gezin, met 4 kinderen
D dochter van mijn partner logeerd eens in de 2 weken bij ons, en de helft van alle vakanties.
Nu is het zo dat er op dit moment bij mij heel veel gevoelens zijn wat betreft nog een kindje. Ik zou zo graag nog 1x zwanger willen zijn, willen bevallen, genieten van die roze wolk, en vooral ook de kinderen nog een broertje of zusje gunnen.
Ik heb altijd een groot gezin gewilt
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel?
We hebben 4 slaapkamers in huis dus er zullen 2 kinderen samen komen op 1 kamer. Wat auto betreft hebben we een 7 zitter dus dat past wel.
Maar even niet materealistisch.... Zou het te veel impact hebben psygisch? Het zal een hoop geregel zijn 4 kinderen in huis, met daarvan 2 die naar de middelbare gaan. lees: ---> pubers!
Daarbij heeft mijn oudste zoon een reactieve hechtings stoornis en zijn we dag in dag uit met therapie bezig omdat hij onhandelbaar dreigt te worden...
Alles bij elkaar is het eigenlijk geen ideaal plaatje, maar waarom heb ik dan zo het verlangen van nog 1 kindje erbij? Alsof het niet compleet is...? Het gevoel speelt al wel 2 jaar maar de laatste tijd word het echt erger....
Ben ik hier vrij extreem in? Of zijn er meerdere moeders die hiermee zitten en toch nog graag een kindje erbij willen ongeacht de thuis situatie?
Hopelijk herkennen moeders mijn verhaal en willen ze hun ervaringen met me delen...?
Alvast bedankt...
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben een jonge moeder van 31 en heb 3 kinderen.
Na mijn eerste 2 kinderen is de relatie mis gelopen en ben ik een nieuwe relatie aangegaan. Nu zo'n 6 jaar geleden.
Mijn nieuwe partner had ook al een dochter uit zijn eerdere relatie.
Samen hebben we nog een zoontje gekregen. Hij is nu ruim 3,5.
De oudste 2 zijn 12 & 9.
We zijn dus een zogeheet samen gesteld gezin, met 4 kinderen
D dochter van mijn partner logeerd eens in de 2 weken bij ons, en de helft van alle vakanties.
Nu is het zo dat er op dit moment bij mij heel veel gevoelens zijn wat betreft nog een kindje. Ik zou zo graag nog 1x zwanger willen zijn, willen bevallen, genieten van die roze wolk, en vooral ook de kinderen nog een broertje of zusje gunnen.
Ik heb altijd een groot gezin gewilt
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel?
We hebben 4 slaapkamers in huis dus er zullen 2 kinderen samen komen op 1 kamer. Wat auto betreft hebben we een 7 zitter dus dat past wel.
Maar even niet materealistisch.... Zou het te veel impact hebben psygisch? Het zal een hoop geregel zijn 4 kinderen in huis, met daarvan 2 die naar de middelbare gaan. lees: ---> pubers!
Daarbij heeft mijn oudste zoon een reactieve hechtings stoornis en zijn we dag in dag uit met therapie bezig omdat hij onhandelbaar dreigt te worden...
Alles bij elkaar is het eigenlijk geen ideaal plaatje, maar waarom heb ik dan zo het verlangen van nog 1 kindje erbij? Alsof het niet compleet is...? Het gevoel speelt al wel 2 jaar maar de laatste tijd word het echt erger....
Ben ik hier vrij extreem in? Of zijn er meerdere moeders die hiermee zitten en toch nog graag een kindje erbij willen ongeacht de thuis situatie?
Hopelijk herkennen moeders mijn verhaal en willen ze hun ervaringen met me delen...?
Alvast bedankt...
woensdag 20 augustus 2014 13:35
Realistisch? Idealistisch is wat anders...
Gezien je kindje met een hechtingsstoornis en het feit dat je zwanger zijn en op een roze wolk zitten (2 zeer tijdelijke dingen) als mede argument noemt zou ik het niet doen...
En je hebt er al 4, dit wordt nr 5!
Gezien je kindje met een hechtingsstoornis en het feit dat je zwanger zijn en op een roze wolk zitten (2 zeer tijdelijke dingen) als mede argument noemt zou ik het niet doen...
En je hebt er al 4, dit wordt nr 5!
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.
woensdag 20 augustus 2014 13:44
Ik vind je redenen om het niet te doen in deze veel zwaarder wegen dan het wel te doen.
En de kinderen nog een broertje of zusje gunnen vind ik echt onzin, die hebben ze al. Alsof de ene meer hun leven compleet gaat maken ofzo?
Ik snap het eerlijk gezegd niet zo, er zijn al kinderen genoeg die de nodige aandacht nodig hebben, waarvan één kind dus nog meer aandacht nodig heeft.
Denk je niet dat het allemaal nog moeilijker word dan het al is?
En wat vind je man ervan?
En de kinderen nog een broertje of zusje gunnen vind ik echt onzin, die hebben ze al. Alsof de ene meer hun leven compleet gaat maken ofzo?
Ik snap het eerlijk gezegd niet zo, er zijn al kinderen genoeg die de nodige aandacht nodig hebben, waarvan één kind dus nog meer aandacht nodig heeft.
Denk je niet dat het allemaal nog moeilijker word dan het al is?
En wat vind je man ervan?
woensdag 20 augustus 2014 14:00
Dat gevoel is heel normaal en heel begrijpelijk.
Maar een gevoel is niet altijd een teken dat je het dus maar moet volgen!!
In jouw situatie lijkt me dit helemaal niet verstandig. Je noemt zelf alle bezwaren al op.
Inderdaad, die roze wolk van zwanger zijn en zo is heerlijk. Ik zou m ook nog wel eens willen beleven. Zwanger zijn is bijzonder en iedereen vindt je bijzonder.
Maar daarna ben je gewoon weer de zoveelste ploetermoeder, nu met nog een extra ploeter-oorzaak erbij . M.a.w. voor die roze wolk moet je niet een heel kind nemen.
Koester de mooie herinneringen, je hebt het vier keer mogen meemaken. Het is een keer mooi geweest.
En de mening van je kinderen moet je hier niet in meenemen. Ze zijn veel te klein om de gevolgen hiervan te overzien. Neem die verantwoordelijkheid gewoon zelf.
Maar een gevoel is niet altijd een teken dat je het dus maar moet volgen!!
In jouw situatie lijkt me dit helemaal niet verstandig. Je noemt zelf alle bezwaren al op.
Inderdaad, die roze wolk van zwanger zijn en zo is heerlijk. Ik zou m ook nog wel eens willen beleven. Zwanger zijn is bijzonder en iedereen vindt je bijzonder.
Maar daarna ben je gewoon weer de zoveelste ploetermoeder, nu met nog een extra ploeter-oorzaak erbij . M.a.w. voor die roze wolk moet je niet een heel kind nemen.
Koester de mooie herinneringen, je hebt het vier keer mogen meemaken. Het is een keer mooi geweest.
En de mening van je kinderen moet je hier niet in meenemen. Ze zijn veel te klein om de gevolgen hiervan te overzien. Neem die verantwoordelijkheid gewoon zelf.
woensdag 20 augustus 2014 14:06
quote:Pantax schreef op 20 augustus 2014 @ 13:45:
Je hebt een kind waarbij er de eerste jaren veel mis is gegaan in het zorgen voor hem. Zoveel dat hij een hechtingsstoornis heeft ontwikkeld. Is je behoefte aan een baby een poging om je fouten uit het verleden goed te maken?
Dit vraag ik me ook af. Een hechtingsstoornis komt niet uit de lucht vallen. Vraag je eens eerlijk af of de komst van een baby jouw oudste zoon zal helpen of zal verslechteren? Een baby vraagt alle aandacht, je zoon ook op dit moment. Hoe ga je dat doen? En wat komt er van je roze wolk terecht als het niet goed gaat met een ander kind?
Eerlijk gezegd lijkt jouw keuze voor een baby vooral uit sentiment voort komen. Rationeel gezien lijkt het niet verstandig. Mijn ervaring met vrouwen die zo op de kinderen/ baby's zitten, is dat ze te weinig zingeving in hun eigen bestaan hebben en soms weinig eigen identiteit en leven meer hebben. Misschien kan je daar eens naar kijken, zinvol werk, zinvolle hobby, zin geven aan je leven buiten de kinderen en je man om. Ik weet zeker dat je babydrang dan een stuk minder wordt.
Je hebt een kind waarbij er de eerste jaren veel mis is gegaan in het zorgen voor hem. Zoveel dat hij een hechtingsstoornis heeft ontwikkeld. Is je behoefte aan een baby een poging om je fouten uit het verleden goed te maken?
Dit vraag ik me ook af. Een hechtingsstoornis komt niet uit de lucht vallen. Vraag je eens eerlijk af of de komst van een baby jouw oudste zoon zal helpen of zal verslechteren? Een baby vraagt alle aandacht, je zoon ook op dit moment. Hoe ga je dat doen? En wat komt er van je roze wolk terecht als het niet goed gaat met een ander kind?
Eerlijk gezegd lijkt jouw keuze voor een baby vooral uit sentiment voort komen. Rationeel gezien lijkt het niet verstandig. Mijn ervaring met vrouwen die zo op de kinderen/ baby's zitten, is dat ze te weinig zingeving in hun eigen bestaan hebben en soms weinig eigen identiteit en leven meer hebben. Misschien kan je daar eens naar kijken, zinvol werk, zinvolle hobby, zin geven aan je leven buiten de kinderen en je man om. Ik weet zeker dat je babydrang dan een stuk minder wordt.
woensdag 20 augustus 2014 14:11
quote:Aureel schreef op 20 augustus 2014 @ 14:00:
Zwanger zijn is bijzonder en iedereen vindt je bijzonder.
Ik denk dat dat meer in je hoofd zit, wie vindt zwangere vrouwen bijzonder? Zwangerschap op zich is al niet bijzonder, bijna elke vrouw wordt een x zwanger, het is nog altijd bijzonderder als je géen kinderen hebt in deze wereld.
Beetje realisme kan geen kwaad. To haalt zichzelf en haar gezin zoals je zegt gewoon nog een 'ploeteroorzaak' op de hals.
Zwanger zijn is bijzonder en iedereen vindt je bijzonder.
Ik denk dat dat meer in je hoofd zit, wie vindt zwangere vrouwen bijzonder? Zwangerschap op zich is al niet bijzonder, bijna elke vrouw wordt een x zwanger, het is nog altijd bijzonderder als je géen kinderen hebt in deze wereld.
Beetje realisme kan geen kwaad. To haalt zichzelf en haar gezin zoals je zegt gewoon nog een 'ploeteroorzaak' op de hals.
woensdag 20 augustus 2014 14:16
quote:dyceja schreef op 20 augustus 2014 @ 13:28:
Hallo allemaal,
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben een jonge moeder van 31 en heb 3 kinderen (dat zijn er 3).
Mijn nieuwe partner had ook al een dochter uit zijn eerdere relatie (dat zijn 4 kinderen in jullie samengestelde gezin).
Samen hebben we nog een zoontje gekregen (dat is 5). Hij is nu ruim 3,5.
We zijn dus een zogeheet samen gesteld gezin, met 4 kinderen .
Ik tel er 5?
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel? Bij een baby er bij zijn het er toch 6 in totaal?
Maar even niet materealistisch.... Zou het te veel impact hebben psygisch?
Daarbij heeft mijn oudste zoon een reactieve hechtings stoornis en zijn we dag in dag uit met therapie bezig omdat hij onhandelbaar dreigt te worden...
Alvast bedankt...
Ik tel iets anders dan jij.
Daarnaast zou ik doen wat goed is voor je gezin en niet gaan voor de meest echo-alitische keuze.
Hallo allemaal,
Ik zal me even kort voorstellen: Ik ben een jonge moeder van 31 en heb 3 kinderen (dat zijn er 3).
Mijn nieuwe partner had ook al een dochter uit zijn eerdere relatie (dat zijn 4 kinderen in jullie samengestelde gezin).
Samen hebben we nog een zoontje gekregen (dat is 5). Hij is nu ruim 3,5.
We zijn dus een zogeheet samen gesteld gezin, met 4 kinderen .
Ik tel er 5?
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel? Bij een baby er bij zijn het er toch 6 in totaal?
Maar even niet materealistisch.... Zou het te veel impact hebben psygisch?
Daarbij heeft mijn oudste zoon een reactieve hechtings stoornis en zijn we dag in dag uit met therapie bezig omdat hij onhandelbaar dreigt te worden...
Alvast bedankt...
Ik tel iets anders dan jij.
Daarnaast zou ik doen wat goed is voor je gezin en niet gaan voor de meest echo-alitische keuze.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 20 augustus 2014 14:28
woensdag 20 augustus 2014 14:28
Ik denk dat je moet proberen realistisch te zijn. Je hebt het over een roze wolk, die heb je waarschijnlijk eerder ervaren maar het kan deze keer ook heel anders zijn. Je hebt geen garantie op een fijne zwangerschap en kraamtijd. Je kunt ook negen maanden doodziek zijn of veel pijn hebben, terwijl er wel vier kinderen al rondlopen. Je kunt een huilbaby krijgen, daar is niets roze aan. Het zal ook een enorme invloed op het gezin hebben ook als je wel een fijne zwangerschap en kraamtijd hebt. Als dat "het nog een keer willen meemaken" een heel belangrijke reden voor is moet je je heel goed bedenken dat je daar geen enkele garantie op hebt maar je kunt niet meer terug natuurlijk.
Je kinderen een broertje of zusje gunnen is eigenlijk geen reden. De kinderen verschillen nu al erg van leeftijd en ook de jongste en nieuwe baby zullen nog lang niet echt samen spelen of dezelfde dingen leuk vinden. De oudste vinden een baby vast heel leuk maar straks gaan ze puberen en hebben hun eigen leven. Ze zullen meer naast dan met elkaar opgroeien omdat ze op zulke verschillende punten in hun leven staan. Je bent nu zo een beetje uit de luiers en middag slaapjes dat maakt uitstapjes en andere dingen veel makkelijker. Met een nieuwe baby zal het hele gezin weer jaren rekening moeten houden met een klein kindje.
Twee kinderen op een kamer kan natuurlijk wel maar ik denk dat als het even kan een eigen kamer fijner is. Zeker vanwege de leeftijden (pubers hebben behoefde aan privacy dan is een eigen kamer heel fijn) en de situatie (stief en halfbroertjes en zusjes) lijkt samen leggen mij niet ideaal.
Je hebt al een kind dat veel aandacht vraagt. Je begrijpt zelf ook dat met een nieuwe baby erbij er minder aandacht zal zijn voor je zoon. De aandacht en tijd moet simpelweg over meer kinderen verdeelt worden, dus minder tijd per kind.
Overal is iets op te verzinnen maar je moet je afvragen of je een situatie wil laten ontstaan waarin je steeds iets moet verzinnen. Hoe rot ook soms moet je een wens opzij zetten en genieten van wat je hebt. Je hebt drie kinderen dat is al prachtig. Ik weet hoe lastig dat kan zijn hoor, been there, done that. Maar het risico woog zwaarder dan de wens. Inmiddels ben ik blij met niet nog een puber extra!
Je kinderen een broertje of zusje gunnen is eigenlijk geen reden. De kinderen verschillen nu al erg van leeftijd en ook de jongste en nieuwe baby zullen nog lang niet echt samen spelen of dezelfde dingen leuk vinden. De oudste vinden een baby vast heel leuk maar straks gaan ze puberen en hebben hun eigen leven. Ze zullen meer naast dan met elkaar opgroeien omdat ze op zulke verschillende punten in hun leven staan. Je bent nu zo een beetje uit de luiers en middag slaapjes dat maakt uitstapjes en andere dingen veel makkelijker. Met een nieuwe baby zal het hele gezin weer jaren rekening moeten houden met een klein kindje.
Twee kinderen op een kamer kan natuurlijk wel maar ik denk dat als het even kan een eigen kamer fijner is. Zeker vanwege de leeftijden (pubers hebben behoefde aan privacy dan is een eigen kamer heel fijn) en de situatie (stief en halfbroertjes en zusjes) lijkt samen leggen mij niet ideaal.
Je hebt al een kind dat veel aandacht vraagt. Je begrijpt zelf ook dat met een nieuwe baby erbij er minder aandacht zal zijn voor je zoon. De aandacht en tijd moet simpelweg over meer kinderen verdeelt worden, dus minder tijd per kind.
Overal is iets op te verzinnen maar je moet je afvragen of je een situatie wil laten ontstaan waarin je steeds iets moet verzinnen. Hoe rot ook soms moet je een wens opzij zetten en genieten van wat je hebt. Je hebt drie kinderen dat is al prachtig. Ik weet hoe lastig dat kan zijn hoor, been there, done that. Maar het risico woog zwaarder dan de wens. Inmiddels ben ik blij met niet nog een puber extra!
woensdag 20 augustus 2014 14:40
pfff, jij liever dan ik
Daarbij: de kans dat een samengesteld gezin stuk gaat is enorm (meer dan 60%).
De oudsten gaan nog puberen (die moeten straks samen op 1 kamer, en dat kan natuurlijk wel, maar masturbeert toch minder prettig)
Moet echt iedereen inschikken, omdat jij 9 maanden zwanger wil zijn?
Bezint eer ge begint
(en je bent nog jong, nog 5 jaar wachten, kan ook. Weet je wat beter, hoe je kinderen de pubertijd doormaken)
Daarbij: de kans dat een samengesteld gezin stuk gaat is enorm (meer dan 60%).
De oudsten gaan nog puberen (die moeten straks samen op 1 kamer, en dat kan natuurlijk wel, maar masturbeert toch minder prettig)
Moet echt iedereen inschikken, omdat jij 9 maanden zwanger wil zijn?
Bezint eer ge begint
(en je bent nog jong, nog 5 jaar wachten, kan ook. Weet je wat beter, hoe je kinderen de pubertijd doormaken)
woensdag 20 augustus 2014 14:42
quote:bloemetje77 schreef op 20 augustus 2014 @ 14:11:
[...]
Ik denk dat dat meer in je hoofd zit, wie vindt zwangere vrouwen bijzonder? Zwangerschap op zich is al niet bijzonder, bijna elke vrouw wordt een x zwanger, het is nog altijd bijzonderder als je géen kinderen hebt in deze wereld.
Beetje realisme kan geen kwaad. To haalt zichzelf en haar gezin zoals je zegt gewoon nog een 'ploeteroorzaak' op de hals.Natuurlijk zit dat in je hoofd. De hele roze wolk zit in je hoofd, maar dat maakt m niet minder roze. Het is alleen geen goede beweegreden om een kind te krijgen. Ik ben juist heel realistisch en dat probeer ik aan TO over te brengen, dus ik denk dat je me verkeerd begrijpt.
[...]
Ik denk dat dat meer in je hoofd zit, wie vindt zwangere vrouwen bijzonder? Zwangerschap op zich is al niet bijzonder, bijna elke vrouw wordt een x zwanger, het is nog altijd bijzonderder als je géen kinderen hebt in deze wereld.
Beetje realisme kan geen kwaad. To haalt zichzelf en haar gezin zoals je zegt gewoon nog een 'ploeteroorzaak' op de hals.Natuurlijk zit dat in je hoofd. De hele roze wolk zit in je hoofd, maar dat maakt m niet minder roze. Het is alleen geen goede beweegreden om een kind te krijgen. Ik ben juist heel realistisch en dat probeer ik aan TO over te brengen, dus ik denk dat je me verkeerd begrijpt.
woensdag 20 augustus 2014 15:33
Je gunt je kinderen niets, je gunt jezelf vooral een kind. Je eigen kinderen, als ze al puber zijn, zitten ws niet te wachten op nog een baby. Maak jezelf niets wijs. Een kind krijgen is een puur egoïstische beslissing hoor.
Dat is niet erg, integendeel, dat houdt ons in leven als mensheid, maar zoek geen extra redenen om nog een koter te krijgen.
Dat is niet erg, integendeel, dat houdt ons in leven als mensheid, maar zoek geen extra redenen om nog een koter te krijgen.
But if you hurt what's mine. I'll sure as hell retaliate.
woensdag 20 augustus 2014 15:42
quote:dyceja schreef op 20 augustus 2014 @ 13:28:
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel?
..Wellicht geen zinnige bijdrage, maar ik verbaas me er over dat je hier je kinderen bij betrekt. Het is iets tussen jou en je partner. Kinderen kunnen toch totaal niet overzien wat het betekent als er nog een kindje bij zou komen?
Als we de kinderen peilen zijn ze er allemaal wel voor in, alleen.... 4 kinderen...? Is dat niet 'net' teveel?
..Wellicht geen zinnige bijdrage, maar ik verbaas me er over dat je hier je kinderen bij betrekt. Het is iets tussen jou en je partner. Kinderen kunnen toch totaal niet overzien wat het betekent als er nog een kindje bij zou komen?
woensdag 20 augustus 2014 16:43
Als je dag in dag uit (je eigen woorden) bezig bent met therapie voor de oudste, waar wil je dan de tijd vandaan halen voor een baby?
Het lijkt me vooral dat een baby ten koste zal gaan van de tijd die je blijkbaar alleen al bitter hard nodig hebt voor je oudste. Is dat fair naar hem toe?
Jij wilt nog een keer zwanger zijn, je kinderen overzien de impact van een kind erbij niet. Je verzint redenen waarom het nog een keer zou kunnen. Je gunt het jezelf, je kinderen hebben daar niets mee te maken en die zullen er wellicht zelfs last van krijgen als er letterlijk ingeschikt moet worden.
Wees de volwassene en de wijste. Het is niet alsof je nog nooit zwanger bent geweest. Je hebt het al meerdere keren meegemaakt.
Het lijkt me vooral dat een baby ten koste zal gaan van de tijd die je blijkbaar alleen al bitter hard nodig hebt voor je oudste. Is dat fair naar hem toe?
Jij wilt nog een keer zwanger zijn, je kinderen overzien de impact van een kind erbij niet. Je verzint redenen waarom het nog een keer zou kunnen. Je gunt het jezelf, je kinderen hebben daar niets mee te maken en die zullen er wellicht zelfs last van krijgen als er letterlijk ingeschikt moet worden.
Wees de volwassene en de wijste. Het is niet alsof je nog nooit zwanger bent geweest. Je hebt het al meerdere keren meegemaakt.
