Relaties
alle pijlers
Wat is het sneuste wat jij hebt gedaan voor wat aandacht?
zondag 17 augustus 2014 17:23
Las vanmorgen een topic over een meisje die haar dat uit gekwetstheid wel "even de waarheid had verteld" over de whatsapp. Ik dacht: nou zeg, laat jezelf niet zo kennen (of zoiets) maar goed, ben zelf eerlijk gezegd ook niet helemaal van onbesproken gedrag.
Ik trap af: jaaaaaren geleden, ik was zo verliefd, en deze man gebruikte mij naar hartelust. Hij was altijd vrij op vrijdag, en ik had een baan waarbij ik veel buiten de deur was. Af en toe stuurde hij op vrijdag een sms of ik langs wilde komen. Af en toe lukte dat ook. Maar iedere vrijdag was ik s morgens al zenuwachtig.. Zou hij...? Dat is op zich al sneu genoeg natuurlijk. Maar op een mooie vrijdag had ik een plan de campagne bedacht om aandacht te krijgen. Ik stuurde hem (en hem alleen) via Hyves (geloof ik) een berichtje met iets als: Hoi allemaal, mijn telefoon is gecrashed. Willen jullie mij je nummer smsen want ik ben echt alles kwijt
Hij stuurde inderdaad iets later een sms, hoera, gelukt! Maar achteraf... *schaamsmiley*
Please vertel me dat ik niet de enige ben met zulke sneue acties
Ik trap af: jaaaaaren geleden, ik was zo verliefd, en deze man gebruikte mij naar hartelust. Hij was altijd vrij op vrijdag, en ik had een baan waarbij ik veel buiten de deur was. Af en toe stuurde hij op vrijdag een sms of ik langs wilde komen. Af en toe lukte dat ook. Maar iedere vrijdag was ik s morgens al zenuwachtig.. Zou hij...? Dat is op zich al sneu genoeg natuurlijk. Maar op een mooie vrijdag had ik een plan de campagne bedacht om aandacht te krijgen. Ik stuurde hem (en hem alleen) via Hyves (geloof ik) een berichtje met iets als: Hoi allemaal, mijn telefoon is gecrashed. Willen jullie mij je nummer smsen want ik ben echt alles kwijt
Hij stuurde inderdaad iets later een sms, hoera, gelukt! Maar achteraf... *schaamsmiley*
Please vertel me dat ik niet de enige ben met zulke sneue acties
dinsdag 19 augustus 2014 22:51
Mijn scharrel waar ik stiekem vreselijk verliefd op was had een baan in de horeca. Hij werkte tot 2 uur snachts. Ik ben wekenlang opgebleven omdat hij heel misschien nog wel smste dat hij langs wou komen na zijn werk.
En de volgende dag had ik natuurlijk wallen tot m'n knieën want ik moest gewoon werken om half 8
En de volgende dag had ik natuurlijk wallen tot m'n knieën want ik moest gewoon werken om half 8
woensdag 20 augustus 2014 04:14
Poeh, heb je even? Ik was de koningin van de sneue acties denk ik.
Vroeger was ik mega verliefd op iemand die mee deed aan Idols. Hij kwam niet ver, maar ik was helemaal hoteldebotel. Ik had een blog toegwijd aan hem en een map vol foto's en screenshots. Op zijn eigen website spamde ik het gastenboek helemaal vol.
Met Valentijnsdag heb ik op internet het adres van zijn ouders opgezocht. Dat van hem was niet te vinden. En ik heb een grote kaart helemaal volgeschreven met de grootste onzin. En ook daadwerkelijk verstuurd.
Toen ik hem later ontmoette bij een concert van hem vond ik dat ie wel verliefd moest worden op mij. Ik had een veel te sexy jurkje geleend van mijn nicht en 14 jarige ik vond mezelf echt sexy en volwassen. Uiteindelijk wist hij wel mijn naam dus ik was in ieder geval memorabel...
Vroeger was ik mega verliefd op iemand die mee deed aan Idols. Hij kwam niet ver, maar ik was helemaal hoteldebotel. Ik had een blog toegwijd aan hem en een map vol foto's en screenshots. Op zijn eigen website spamde ik het gastenboek helemaal vol.
Met Valentijnsdag heb ik op internet het adres van zijn ouders opgezocht. Dat van hem was niet te vinden. En ik heb een grote kaart helemaal volgeschreven met de grootste onzin. En ook daadwerkelijk verstuurd.
Toen ik hem later ontmoette bij een concert van hem vond ik dat ie wel verliefd moest worden op mij. Ik had een veel te sexy jurkje geleend van mijn nicht en 14 jarige ik vond mezelf echt sexy en volwassen. Uiteindelijk wist hij wel mijn naam dus ik was in ieder geval memorabel...
She needed a hero. So that's what she became.
woensdag 20 augustus 2014 12:48
Ow ben nu verder aan het lezen en zag dat mijn sneue actie al voorbij gekomen was. Evenals dat ik me nu bij het lezen realiseer dat ik hier behoorlijk veel van óók gedaan heb. Oops.
Meatloaf meezingen, profielfoto's wisselen op facebook/msn/hyves, nachten opblijven in de hoop dat hij MISSCHIEN nog wel zou langskomen, on- en offline gaan op de chat, 30x bellen met onbekend nummer....
God als je het zo bij elkaar ziet, was ik echt serieus sneu. Haha.
Meatloaf meezingen, profielfoto's wisselen op facebook/msn/hyves, nachten opblijven in de hoop dat hij MISSCHIEN nog wel zou langskomen, on- en offline gaan op de chat, 30x bellen met onbekend nummer....
God als je het zo bij elkaar ziet, was ik echt serieus sneu. Haha.
woensdag 20 augustus 2014 21:21
Hehe mooie verhalen lees ik hier, heb 'm al een paar keer voorbij zien komen maar ook ik probeerde mezelf heel interessant te maken.
Ik fabriceerde vaak een heel sociaal leven, zei dan dat ik weg was op date of stappen oid terwijl ik gewoon op de bank een reep milka in m'n murf zat te schuiven. En dan opzettelijk niet reageren op berichtjes omdat ik zo druk was met dat zogenaamde sociale leven
nu wonen we samen en ziet ie dat ik eigenlijk het meest geniet van een avond op de bank met m'n katten
Ik fabriceerde vaak een heel sociaal leven, zei dan dat ik weg was op date of stappen oid terwijl ik gewoon op de bank een reep milka in m'n murf zat te schuiven. En dan opzettelijk niet reageren op berichtjes omdat ik zo druk was met dat zogenaamde sociale leven
nu wonen we samen en ziet ie dat ik eigenlijk het meest geniet van een avond op de bank met m'n katten
donderdag 21 augustus 2014 09:26
quote:Vogel86 schreef op 19 augustus 2014 @ 19:53:
Vroegah, in de msntijd toen ik een jaar of 16 was, kon ik me altijd ontzettend opwinden als de gozer op wie ik verliefd was, niets tegen me zei op msn. En ik was uiteraard te trots om elke keer uit mezelf een gesprek te beginnen, dus ik probeerde dan een reactie uit te lokken door tig keer offline en weer online te gaan (zodat hij telkens een melding kreeg 'Vogel86 komt online'. En dan kwam er vaak wel een reactie 'goh problemen met je msn?' Lekker doorzichtig haha.. Ook een goede in die tijd waren de 'reactie uitlokkende msnnamen' (een beetje zoals je nu soms ziet met de statussen op facebook). Bij voorkeur een stukje uit een Engelse songtekst. Wat drama erin en aandacht gegarandeerd.
Toen ik nog wat jonger was, ik denk een jaar of 14, was ik helemaal gebiologeerd van een jongen op de middelbare school. Een vriendin van me had een crush op zijn beste vriend, en we hebben ons als ware stalkers gedragen. Continu langs zijn huis fietsen, rondhangen bij het plein waar hij met z'n vrienden aan het voetballen was, naar zijn huis gebeld en ophangen als er werd opgenomen, en nog meer van dat soort dingen, en dat dag in, dag uit. En als ik achteraf terugkijk; nooit heb ik hem ook maar 1 keer persoonlijk gesproken (hij was uiteraard niet geinteresseerd in dat gekke wijf). Schaam me best wel als ik eraan terugdenk.Over je laatste verhaaltje: ik voel me nu weer een normaal mens
Vroegah, in de msntijd toen ik een jaar of 16 was, kon ik me altijd ontzettend opwinden als de gozer op wie ik verliefd was, niets tegen me zei op msn. En ik was uiteraard te trots om elke keer uit mezelf een gesprek te beginnen, dus ik probeerde dan een reactie uit te lokken door tig keer offline en weer online te gaan (zodat hij telkens een melding kreeg 'Vogel86 komt online'. En dan kwam er vaak wel een reactie 'goh problemen met je msn?' Lekker doorzichtig haha.. Ook een goede in die tijd waren de 'reactie uitlokkende msnnamen' (een beetje zoals je nu soms ziet met de statussen op facebook). Bij voorkeur een stukje uit een Engelse songtekst. Wat drama erin en aandacht gegarandeerd.
Toen ik nog wat jonger was, ik denk een jaar of 14, was ik helemaal gebiologeerd van een jongen op de middelbare school. Een vriendin van me had een crush op zijn beste vriend, en we hebben ons als ware stalkers gedragen. Continu langs zijn huis fietsen, rondhangen bij het plein waar hij met z'n vrienden aan het voetballen was, naar zijn huis gebeld en ophangen als er werd opgenomen, en nog meer van dat soort dingen, en dat dag in, dag uit. En als ik achteraf terugkijk; nooit heb ik hem ook maar 1 keer persoonlijk gesproken (hij was uiteraard niet geinteresseerd in dat gekke wijf). Schaam me best wel als ik eraan terugdenk.Over je laatste verhaaltje: ik voel me nu weer een normaal mens
donderdag 21 augustus 2014 09:48
Ik herinner me ook nog een sneue actie waar ik zelf het slachtoffer van werd...
Ik kende een meisje van vakkenvullen en vond haar een beetje een triest figuur. Ik weet niet wát het was, maar ze was me te aanhankelijk en ze had een hele vreemde belevingswereld. Uitnodigingen om 'met de barbies te spelen' (we waren beiden al 15) sloeg ik steeds beleefd af. Maar toen ik van school wisselde en bij haar op school belandde, had ze zich voorgenomen dat wij besties zouden worden. En steeds dook ze 'toevallig' op als ik naar school fietste zodat we 'gezellig' samen konden fietsen. Een keer wachtte ze me op bij het hek, toen ik in plaats van na het 7e uur, pas na het 8e uur naar buiten kwam.
"Wat ben je laat!" zei ze opgewekt. "Ik sta al sinds het 6e uur te wachten, want ik zag op je rooster dat jij tot het 7e had, dus ik dacht dan kunnen we wel samen fietsen!" (stukje van 10 minuten).
Heel eng.
En een jongen die ik via-via kende, waar ik een poosje in groepsverband mee was opgetrokken, belde me een keer thuis op. Om te vragen of ik op zijn nieuwe school even wilde doen alsof ik zijn vriendin was. Ik geloofde oprecht dat het hem alleen om zijn status te doen was (een vriendin is altijd beter dan geen vriendin) en vond het wel best. Later pas besefte ik dat hij misschien wel meer voelde en andere bedoelingen had (overigens is het er nooit van gekomen naar zijn school te gaan).
Ik kende een meisje van vakkenvullen en vond haar een beetje een triest figuur. Ik weet niet wát het was, maar ze was me te aanhankelijk en ze had een hele vreemde belevingswereld. Uitnodigingen om 'met de barbies te spelen' (we waren beiden al 15) sloeg ik steeds beleefd af. Maar toen ik van school wisselde en bij haar op school belandde, had ze zich voorgenomen dat wij besties zouden worden. En steeds dook ze 'toevallig' op als ik naar school fietste zodat we 'gezellig' samen konden fietsen. Een keer wachtte ze me op bij het hek, toen ik in plaats van na het 7e uur, pas na het 8e uur naar buiten kwam.
"Wat ben je laat!" zei ze opgewekt. "Ik sta al sinds het 6e uur te wachten, want ik zag op je rooster dat jij tot het 7e had, dus ik dacht dan kunnen we wel samen fietsen!" (stukje van 10 minuten).
Heel eng.
En een jongen die ik via-via kende, waar ik een poosje in groepsverband mee was opgetrokken, belde me een keer thuis op. Om te vragen of ik op zijn nieuwe school even wilde doen alsof ik zijn vriendin was. Ik geloofde oprecht dat het hem alleen om zijn status te doen was (een vriendin is altijd beter dan geen vriendin) en vond het wel best. Later pas besefte ik dat hij misschien wel meer voelde en andere bedoelingen had (overigens is het er nooit van gekomen naar zijn school te gaan).
donderdag 21 augustus 2014 10:01
quote:Frizz schreef op 19 augustus 2014 @ 22:37:
[...]
Ik was als brugpieper (oké, en ook nog in de tweede klas) verliefd op een superknappe basketballer uit 5 VWO. Ik kende zijn lesrooster uit mijn hoofd, hield zijn roosterwijzigingen in de gaten, fietste langs zijn huis en hing daar waar hij basketbalde. En uiteindelijk vroeg hij me op een schoolfeest om te schuifelen. Pas jaren later realiseerde ik me dat dat vast uit medelijden was.
Een jaar of 10 later kwam ik hem tegen op een festival. Hij droeg nog steeds een zelfde soort outfit en was helemaal niet knap meer. En binnen een fractie van een seconde waren de rollen omgedraaid: hij wilde me nog eens zien, ik moest hem bellen, wilde ik iets drinken? En ik dacht: 'Ieuw!'.
Haha. Op mijn eerste middelbare liep een ontzettend knappe jongen rond. Hij was gewoon echt mooi voor een jongen, lief, slim en totaal onbewust van het feit dat de gehele vrouwelijke onderbouw strategische plekken innam om maar een glimp op te vangen. Mijn beste vriendin had een megacrush op hem en liep iedere dag semi-zwoel en mysterieus langs hem (Nirvana tijdperk). Hij zei altijd aardig 'hoi' terug als ik 'hoi' zei om de aandacht op vriendin te vestigen.
Jaren en jaren later kom ik hem nog eens tegen. Zijn mooie haren kortgeknipt en strak in het pak. Echt niets meer van over. Wel nog steeds heel aardig. Zegt hij ineens (na verhalen over vroeger):"Ja ik herinner mij jou nog wel. Jij had ook een hele knappe vriendin waar ik wel een oogje op had. Maar wat keek die altijd kwaad! Durfde haar niet aan te spreken"
[...]
Ik was als brugpieper (oké, en ook nog in de tweede klas) verliefd op een superknappe basketballer uit 5 VWO. Ik kende zijn lesrooster uit mijn hoofd, hield zijn roosterwijzigingen in de gaten, fietste langs zijn huis en hing daar waar hij basketbalde. En uiteindelijk vroeg hij me op een schoolfeest om te schuifelen. Pas jaren later realiseerde ik me dat dat vast uit medelijden was.
Een jaar of 10 later kwam ik hem tegen op een festival. Hij droeg nog steeds een zelfde soort outfit en was helemaal niet knap meer. En binnen een fractie van een seconde waren de rollen omgedraaid: hij wilde me nog eens zien, ik moest hem bellen, wilde ik iets drinken? En ik dacht: 'Ieuw!'.
Haha. Op mijn eerste middelbare liep een ontzettend knappe jongen rond. Hij was gewoon echt mooi voor een jongen, lief, slim en totaal onbewust van het feit dat de gehele vrouwelijke onderbouw strategische plekken innam om maar een glimp op te vangen. Mijn beste vriendin had een megacrush op hem en liep iedere dag semi-zwoel en mysterieus langs hem (Nirvana tijdperk). Hij zei altijd aardig 'hoi' terug als ik 'hoi' zei om de aandacht op vriendin te vestigen.
Jaren en jaren later kom ik hem nog eens tegen. Zijn mooie haren kortgeknipt en strak in het pak. Echt niets meer van over. Wel nog steeds heel aardig. Zegt hij ineens (na verhalen over vroeger):"Ja ik herinner mij jou nog wel. Jij had ook een hele knappe vriendin waar ik wel een oogje op had. Maar wat keek die altijd kwaad! Durfde haar niet aan te spreken"
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 21 augustus 2014 19:08
quote:lemoos2 schreef op 21 augustus 2014 @ 10:01:
[...]
Haha. Op mijn eerste middelbare liep een ontzettend knappe jongen rond. Hij was gewoon echt mooi voor een jongen, lief, slim en totaal onbewust van het feit dat de gehele vrouwelijke onderbouw strategische plekken innam om maar een glimp op te vangen. Mijn beste vriendin had een megacrush op hem en liep iedere dag semi-zwoel en mysterieus langs hem (Nirvana tijdperk). Hij zei altijd aardig 'hoi' terug als ik 'hoi' zei om de aandacht op vriendin te vestigen.
Jaren en jaren later kom ik hem nog eens tegen. Zijn mooie haren kortgeknipt en strak in het pak. Echt niets meer van over. Wel nog steeds heel aardig. Zegt hij ineens (na verhalen over vroeger):"Ja ik herinner mij jou nog wel. Jij had ook een hele knappe vriendin waar ik wel een oogje op had. Maar wat keek die altijd kwaad! Durfde haar niet aan te spreken"
Hahaha stomme pubers ook! Pffff die onzekerheid heeft een hoop dingen voor ons allen verpest.
Sneue actie waar ik 'slachtoffer' van werd:
Digitale camera's bestonden nét, maar niemand had er nog eentje. Behalve een jongen van mijn school, we hadden wel gezamenlijke vrienden. Ik had een secret crush op een vriend van hem. En toen was het Valentijn. Ik kreeg thuis 40 (!) kaarten met op allen een zelfgemaakte postzegel: een foto van mezelf op miniformaat. Van de jongen met de digitale camera dus. Heldendaad natuurlijk, maar ik deed net alsof ik van niks wist.
[...]
Haha. Op mijn eerste middelbare liep een ontzettend knappe jongen rond. Hij was gewoon echt mooi voor een jongen, lief, slim en totaal onbewust van het feit dat de gehele vrouwelijke onderbouw strategische plekken innam om maar een glimp op te vangen. Mijn beste vriendin had een megacrush op hem en liep iedere dag semi-zwoel en mysterieus langs hem (Nirvana tijdperk). Hij zei altijd aardig 'hoi' terug als ik 'hoi' zei om de aandacht op vriendin te vestigen.
Jaren en jaren later kom ik hem nog eens tegen. Zijn mooie haren kortgeknipt en strak in het pak. Echt niets meer van over. Wel nog steeds heel aardig. Zegt hij ineens (na verhalen over vroeger):"Ja ik herinner mij jou nog wel. Jij had ook een hele knappe vriendin waar ik wel een oogje op had. Maar wat keek die altijd kwaad! Durfde haar niet aan te spreken"
Hahaha stomme pubers ook! Pffff die onzekerheid heeft een hoop dingen voor ons allen verpest.
Sneue actie waar ik 'slachtoffer' van werd:
Digitale camera's bestonden nét, maar niemand had er nog eentje. Behalve een jongen van mijn school, we hadden wel gezamenlijke vrienden. Ik had een secret crush op een vriend van hem. En toen was het Valentijn. Ik kreeg thuis 40 (!) kaarten met op allen een zelfgemaakte postzegel: een foto van mezelf op miniformaat. Van de jongen met de digitale camera dus. Heldendaad natuurlijk, maar ik deed net alsof ik van niks wist.
•
zaterdag 30 augustus 2014 10:10
quote:forumviva1 schreef op 17 augustus 2014 @ 17:38:
Ik was verliefd (20 jaar) en in plaats van gratis nummerbehoud van een telefoonnummer die ik al jaaaren had, nam ik een nieuw nummer. Zo kon ik hem kon smsen met de tekst: Hoi iedereen , dit is mijn nieuwe nummer...
Ik was verliefd (20 jaar) en in plaats van gratis nummerbehoud van een telefoonnummer die ik al jaaaren had, nam ik een nieuw nummer. Zo kon ik hem kon smsen met de tekst: Hoi iedereen , dit is mijn nieuwe nummer...
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 10:11
quote:meisje1988 schreef op 17 augustus 2014 @ 17:44:
Dat van jullie valt wel mee... ik ben een keer een sloot ingereden met een nepblackout... traumaheli en tv erbij... met spoed naar ziekenhuis gebracht... dit weet niemand trouwens... is ook wel supererg. Lucht wel op om het hier neer te zetten wahahWow...... dat doe je ook maar één keer.
Dat van jullie valt wel mee... ik ben een keer een sloot ingereden met een nepblackout... traumaheli en tv erbij... met spoed naar ziekenhuis gebracht... dit weet niemand trouwens... is ook wel supererg. Lucht wel op om het hier neer te zetten wahahWow...... dat doe je ook maar één keer.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 10:11
quote:Lady-Voldemort schreef op 17 augustus 2014 @ 17:44:
Ik heb als kind een keer een verwonding gefingeerd, compleet met verband en zo, om wat aandacht te krijgen van mijn klasgenoten. Best wel sneu eigenlijk als ik er nu aan terugdenk, maar ik was toen echt behoorlijk eenzaam.Och voor toen
Ik heb als kind een keer een verwonding gefingeerd, compleet met verband en zo, om wat aandacht te krijgen van mijn klasgenoten. Best wel sneu eigenlijk als ik er nu aan terugdenk, maar ik was toen echt behoorlijk eenzaam.Och voor toen
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 10:28
quote:Vogel86 schreef op 19 augustus 2014 @ 19:57:
Ik ken trouwens iemand, die me ooit eens heeft verteld dat ze zich soms anders voordoet als ze mensen ontmoet waarvan ze weet dat ze die toch niet meer zal tegen komen (bijv. je bent in een andere stad bij de kapper). Hele fantasieverhalen hangt ze dan op over haar leven (ze is ineens getrouwd, en haar man is een veelbelovend chirug in het buitenland, dat soort dingen). Denk dat dat soort dingen voortkomen uit een soort ontevredenheid over haar eigen leven, en het op die manier een beetje opleuken en aandacht krijgen.
ik ken ook zo'n verhaal, een collega van een vriendin hing ook hele verhalen op op een vakantie adresje, hij was de leidinggevende daar op het bedrijf, leidde heel interessante product ontwikkeling etc, en iedereen geloofde hem tot er een collega van hem toevallig daar ook was...
Ik doe dat dus echt niet want iedere keer moet ik aan dat verhaal denken.
Ik ken trouwens iemand, die me ooit eens heeft verteld dat ze zich soms anders voordoet als ze mensen ontmoet waarvan ze weet dat ze die toch niet meer zal tegen komen (bijv. je bent in een andere stad bij de kapper). Hele fantasieverhalen hangt ze dan op over haar leven (ze is ineens getrouwd, en haar man is een veelbelovend chirug in het buitenland, dat soort dingen). Denk dat dat soort dingen voortkomen uit een soort ontevredenheid over haar eigen leven, en het op die manier een beetje opleuken en aandacht krijgen.
ik ken ook zo'n verhaal, een collega van een vriendin hing ook hele verhalen op op een vakantie adresje, hij was de leidinggevende daar op het bedrijf, leidde heel interessante product ontwikkeling etc, en iedereen geloofde hem tot er een collega van hem toevallig daar ook was...
Ik doe dat dus echt niet want iedere keer moet ik aan dat verhaal denken.
zaterdag 30 augustus 2014 10:32
o ik ben ook slachtoffer geweest van sneue acties en dan was ik en de dader al lang volwassen hoor!
Ik woonde in een studiootje met zo'n intercom ding, en iedere keer kwam die kerel dan na het stappen/werken (was barman, zo had ik hem ook leren kennen) aan mijn intercom hangen midden in de nacht/in de vroege ochtend met van die teksten als 'ik liep toevallig langs jouw huis, en wilde gewoon hallo zeggen' etc..
En dan moest ik naar mijn bijbaantje de volgende dag met mijn slaapkop.
Ik woonde in een studiootje met zo'n intercom ding, en iedere keer kwam die kerel dan na het stappen/werken (was barman, zo had ik hem ook leren kennen) aan mijn intercom hangen midden in de nacht/in de vroege ochtend met van die teksten als 'ik liep toevallig langs jouw huis, en wilde gewoon hallo zeggen' etc..
En dan moest ik naar mijn bijbaantje de volgende dag met mijn slaapkop.
