My first love.. Tis voorbij..

23-08-2014 01:15 35 berichten
Morgen is het zo ver. Ik ga nog één keer wat met haar doen en dan ga ik verder zonder haar. Het gaat gewoon niet meer.



Alles loopt zó stroef. En ze raakt vaak over haar toeren. Ik weiger te blijven investeren in iets dat me meer kost dan ik bereid ben op te geven.



Ik voel me ergens wel opgelucht, want ik weet dat we tegen veel meer problemen aan zouden lopen. Misschien is het omdat ze 17 is. Maar het past gewoon niet meer. Ik wil verder. Ik wil meer dan zij me geven kan.



En toch.. Ze was m'n eerste. Ik houd van haar. Eigenlijk wil ik haar niet kwijt.. En de gedachte dat zij ook verder zal gaan. Misschien zelfs met een ander, pfff..



Het doet zeer, maar ik kies voor mezelf . Ik ruil haar in voor meer vrijheid. Zij, met al haar grappige eigenschappen, specifieke dingetjes, haar geur, haar karakter, haar pit, niet langer genoeg voor mij..





Het spijt me zo, mijn lieve, líeve eerste auto ..





Ik weet niet wat ik wil met dit bericht. Gewoon even van me af schrijven denk ik ! Ik ga haar zo missen..
Alle reacties Link kopieren
Haha, grappig geschreven. De volgende Is vast beter In vele opzichten
Alleen al de stuurbekrachtiging zal een verademing zijn. Not to mention de airco. Maar je eerste auto heeft gewoon iets magisch. Dit is natuurlijk een grapje, maar ik ga haar wel echt missen . Herkenbaar Anyone ?
Alle reacties Link kopieren
Wat leuk geschreven! Heel veel sterkte met het verlies en veel geluk met je nieuwe liefde
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor. Heb verdriet om elke auto. Bij deze nu al..dat ie ooit echt stuk is..
Alle reacties Link kopieren
Haha, heerlijk topic! Ik weet nog dat ik stond te huilen bij mijn vaste tankstation toen mij vorige auto op de boot naar Togo ging...



Zoveel had ik ermee beleefd, mijn afstuderen, kind gekregen... De man vroeg bezorgd of het wel goed met mij ging, totdat ik vertelde dat mij auto wegging Tja, toen oen keek hij wat verbaasd.



Ik heb nog foto's genomen en daar ging ze!



Een auto is wel degelijk emotie. Ik praat samen met mijn dochter tegen hem (we hebben nu een blauwe dus dat is een jongetje). Hij mag dan in de draaimolen (rotonde) of glijbaan (afrit parkeergarage). Als hij stuk is en in de garage moet overnachten, mag hij een knuffel mee en mag hij geen kussengevechten houden met de andere auto's.



Geweldig topic dit en zeer herkenbaar!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
Alle reacties Link kopieren
Nee niet herkenbaar. De tweede was zo veel beter, dat ik mijn eerste inruilde voor haar, de ware. En ehm, ja ik kende mijn tweede al toen ik nog met mijn eerste was en ben 1 keer vreemdgegaan door een proefrit te maken. Maar toen wist ik het ook zeker, ik was verkocht
Alle reacties Link kopieren
quote:Ephina schreef op 23 augustus 2014 @ 01:43:

Alleen al de stuurbekrachtiging zal een verademing zijn. Not to mention de airco. Maar je eerste auto heeft gewoon iets magisch. Dit is natuurlijk een grapje, maar ik ga haar wel echt missen . Herkenbaar Anyone ?



Ja. Ik ben tot mijn grote schaamte echt in huilen uitgebarsten toen mijn allereerste auto, een Opel kadett op de brug stond en de monteur mij bezwoer dat er echt helemaal niets meer aan te doen was.

En echt iedere andere auto waar ik daarna een proefrit in maakte was stom/sloom/te klein/noem maar op.

Ik ben inmiddels al tig auto's verder, en al vijf maanden bezig met het zoeken naar een nieuwe. Maar het voelt als verraad omdat deze niet total loss is afgevoerd of te oud is. Deze heeft mijn zoon thuisgebracht vanuit het ziekenhuis na zijn geboorte, de hond naar de dierenarts om 02.30, en andere momenten. Heel stom. Ik heb ook altijd een jaar nodig om te wennen aan een nieuwe.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Ohhh ik mis mijn eerste auto ook nog steeds. Was er echt gek op ook al was hij oud. Wat was het geweldig om voor de eerste keer in een auto alleen te rijden en wat heb ik leuke ritten gehad.



Hij is helaas gestolen... Wat heb ik gehuild toen. Ik vraag me vaak af waar hij nu is. Echt waar.
Alle reacties Link kopieren
Haha ik herken het!!mijn eerste autootje was een fiat panda die ergens in de de jaren 80 was gefabriceerd. Heerlijk bakkie, vier versnellingen en een shoke of hoe je dat ook schrijft. Op een gegeven moment deden de lichten het niet meer als ik een rechtse bocht maakte, links werkte gewoon. Zoveel leuke tijden mee doorgemaakt! Mijn collega's verplaatsten de auto van mijn parkeerplek omdat het zo'n licht bakkie was, stond ik daar weer na werk, geen auto te bekennen haha.



Toen hij niet meer door de APK kwam en dee reparaties meer zouden kosten dan de waarde van de auto moest hij naar de sloop. Ik heb foto's gemaakt en er een traantje om gelaten.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
Wat leuk geschreven! sterkte
Alle reacties Link kopieren
Ik schrik me dood Fien. Ik dacht: heb jij een vriendin van 17! Haha, trapte d'r wel in.





Succes met afscheid nemen. Ik weet hoe je je voelt.

Bij mij was het letterlijk in één klap voorbij!
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
Ja, heel herkenbaar. Mijn eerste auto had ik zelfs een naam gegeven . De blijdschap toen ik "haar" kreeg, tweedehands en in een niet zo hippe kleur, is daarna nooit meer overtroffen. Ik was zo trots als een hond met zeven staarten. Ons afscheid was hartverscheurend.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
Mijn eerste auto vloog spontaan in brand op de snelweg, dus dat was wel 'n shocking afscheid.

Auto's die ik bij de garage achter laat als ik m'n volgende mee neem, daar moet ik ook wel even van slikken. Ik rij ze ook helemaal op, dus heb er veel mee meegemaakt.

Met mijn vorige auto was ik nog in het bos gaan crossen de dag van inruil. Klapte nog met de onderkant op de grond wegens kuilen, maar gelukkig bleef ie het doen en hoefde ik niet heel genant uit het bos weggetakeld te worden, haha!
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig ik ben niet de enige.



Een paar maanden geleden heb ik mijn eerste auto mee genomen voor het laatste ritje, huilen in de auto om de herinneringen. En afscheid genomen, het was een mooie zonnige dag, heerlijk.



Het was mooi, maar hij was op... en nu voor het eerst jippie, stuurbekrachtiging, man oh man wat heerlijk is dat,

Maar mijn eerste, blijft mijn bakkie!
When I find a colour darker than black, I'll wear it. But until then, I'm wearing black!
Fijn dat dit dus blijkbaar herkenbaar is ..



Ik zet haar straks nog even voor de deur en ga met haar op de foto. Het voelt echt een beetje alsof ik mijn geliefde huisdier naar de DA breng voor "het allerlaatste prikje".



Mijn bakkie heeft idd ook een naam. En ja, wat is er veel veranderd in de jaren dat ik haar heb. Guttegut en de reizen naar Frankrijk, Tsjechië.. De spanning of ze het zou halen . En dan toch hé! Zo trots op mijn ouwe bessie !
quote:EvyBlissy schreef op 23 augustus 2014 @ 06:02:

Ik schrik me dood Fien. Ik dacht: heb jij een vriendin van 17! Haha, trapte d'r wel in.



Succes met afscheid nemen. Ik weet hoe je je voelt.

Bij mij was het letterlijk in één klap voorbij!



Muhuahuahua! Gotcha!



Nu valt de rest állemaal mee Evy , i promise !
quote:black-shoes schreef op 23 augustus 2014 @ 07:53:

Gelukkig ik ben niet de enige.



Een paar maanden geleden heb ik mijn eerste auto mee genomen voor het laatste ritje, huilen in de auto om de herinneringen. En afscheid genomen, het was een mooie zonnige dag, heerlijk.



Het was mooi, maar hij was op... en nu voor het eerst jippie, stuurbekrachtiging, man oh man wat heerlijk is dat,

Maar mijn eerste, blijft mijn bakkie!Jaaaa, stuurbekrachtiging , dat lijkt me wel echt heerlijk. Gelukkig heb ik nog een rit van 2.5u te gaan voordat ik haar inruil. Tijd genoeg om te snotteren!
Alle reacties Link kopieren
Oh wat herkenbaar!

Mijn eerste autootje wat hield ik veel van haar.

Het was een koekblikje uit '83, een automaatje.

Ik vond het vreselijk toen ze toch echt op bleek te zijn.



Heeft jaren geduurd voor ik een nieuwe auto kocht. Nu ben ik inmiddels blij met mijn nieuwe auto, die eigenlijk veel beter is, nieuwer, mooier, sneller, veiliger.

Maar toch, zoals ik van mijn eerste auto hield...
Alle reacties Link kopieren
quote:Ephina schreef op 23 augustus 2014 @ 07:58:

[...]





Jaaaa, stuurbekrachtiging , dat lijkt me wel echt heerlijk. Gelukkig heb ik nog een rit van 2.5u te gaan voordat ik haar inruil. Tijd genoeg om te snotteren!



Echt, het is heerlijk met stuurbekrachtiging!



Succes straks met inruilen!
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste auto reed ik in elkaar...Total loss was hij, ja was een jongen, en ik had al een nieuwe betere auto, maar toen ik zag dat hij naar de sloop ging heb ik echt gejankt.

Vorige week vertelde mijn man dat we mijn grote liefde ook beter weg kunnen doen en hij wilde uitleggen waarom, ik zei " ik wil het er NIET over hebben! " Ik kon mijn tranen bijna niet bedwingen....Ik dacht dat ik maf was met mijn tranen om auto's! Ik ben blij dat ik niet de enige ben. En Ephina, geweldig geschreven!
Nou, ik heb een grote shopper mee voor de spulletjes die nog in mijn meisje liggen. Zo ligt ze nog vol met speelgoedpistoolballetjes van de 1e keer naar Frankrijk. Ik heb voor de zekerheid ook maar zakdoekjes ingepakt .



Ik vraag me af of mannen dit nou ook hebben , of zal het een vrouwendingetje zijn?
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat mijn eerste auto nog héél lang meegaat!

Hij is inmiddels 10 jaar en helemaal gepersonaliseerd met stoelhoezen, een stuurhoes, roze matten enz.
Alle reacties Link kopieren
Zooo herkenbaar!



Mijn eerste auto mis ik ook nog steeds. Ze worden al lang niet meer gemaakt, maar als het kon zou ik zó een nieuwe kopen!

Okee, hij startte slecht in de winter. En de voorruit ontwasemen duurde minstens vijf minuten. En warme lucht kwam nooit bij je voeten terecht, dus als ik ver moest rijden deed ik snowboots aan, anders kwam ik met bevroren tenen aan.



Het was er zo een die eerst een stukje omhoog moet komen voor je mocht gaan rijden, dus ik kreeg ook vaak rare blikken als iemand mijn parkeerplaats wilde hebben. Maar daardoor veerde hij wel ontzettend goed. Dochter gierde van het lachen als we met 50 km/u door een straat met drempels reden. 'Pringen auto! Pringen!'
Aaahw wardijn! Jij ook al zo'n lief eerste auto verhaal !

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven