Geld & Recht
alle pijlers
Al het geld op één hoop?
zondag 17 augustus 2014 12:50
Dit is vast al vaker langsgekomen, maar hoe verdelen jij en je partner alle kosten?
Mijn vriend en ik zitten er namelijk aan te denken om onze salarissen (ik verdien 2000 netto, hij 1600 netto) op één rekening te storten en daar alles van te betalen. Onszelf geven we dan 200 euro zakgeld voor borrels met vrienden / kadootjes / dagjes weg met anderen etc - misschien wat ruim, maar goed. Ik heb het idee dat we zo veel beter het overzicht kunnen bewaren en daardoor veel meer van ons salaris kunnen sparen. En zo is het ook 'eerlijker' dat ik per maand meer verdien dan hij. Ik krijg bijv ook een altijd vrij treinabo van mijn werkgever terwijl hij zijn treinkaartjes moet betalen. Het spaargeld wat we nu allebei hebben (ik 25.000 door sparen van een familielid, hij 6000) willen we voorlopig apart houden. 'Nieuw' spaargeld willen we wel samen gaan 'maken' (haha).
Dus, klinkt dit slim of zie ik zaken over het hoofd? Ik heb trouwens geen studieschuld, hij wel, maar hij hoeft pas over twee jaar te beginnen met terugbetalen.
Mijn vriend en ik zitten er namelijk aan te denken om onze salarissen (ik verdien 2000 netto, hij 1600 netto) op één rekening te storten en daar alles van te betalen. Onszelf geven we dan 200 euro zakgeld voor borrels met vrienden / kadootjes / dagjes weg met anderen etc - misschien wat ruim, maar goed. Ik heb het idee dat we zo veel beter het overzicht kunnen bewaren en daardoor veel meer van ons salaris kunnen sparen. En zo is het ook 'eerlijker' dat ik per maand meer verdien dan hij. Ik krijg bijv ook een altijd vrij treinabo van mijn werkgever terwijl hij zijn treinkaartjes moet betalen. Het spaargeld wat we nu allebei hebben (ik 25.000 door sparen van een familielid, hij 6000) willen we voorlopig apart houden. 'Nieuw' spaargeld willen we wel samen gaan 'maken' (haha).
Dus, klinkt dit slim of zie ik zaken over het hoofd? Ik heb trouwens geen studieschuld, hij wel, maar hij hoeft pas over twee jaar te beginnen met terugbetalen.
zondag 17 augustus 2014 22:40
quote:3wieler schreef op 17 augustus 2014 @ 22:18:
[...]
Er zijn mensen die heel star vasthouden aan wat van hun is is van hun principe waardoor, in geval er 1 aanzienlijk minder verdient, die persoon altijd aan het kortste eind trekt. Ik zou niet willen dat ik geld heb om dingen te doen die mijn partner moet laten omdat hij hier het geld er niet voor heeft.Dat gaat twee kanten op hoor; degene die het minst verdient woont bijvoorbeeld wel ver boven zijn/haar stand.
[...]
Er zijn mensen die heel star vasthouden aan wat van hun is is van hun principe waardoor, in geval er 1 aanzienlijk minder verdient, die persoon altijd aan het kortste eind trekt. Ik zou niet willen dat ik geld heb om dingen te doen die mijn partner moet laten omdat hij hier het geld er niet voor heeft.Dat gaat twee kanten op hoor; degene die het minst verdient woont bijvoorbeeld wel ver boven zijn/haar stand.
zondag 17 augustus 2014 22:45
quote:3wieler schreef op 17 augustus 2014 @ 22:18:
[...]
Er zijn mensen die heel star vasthouden aan wat van hun is is van hun principe waardoor, in geval er 1 aanzienlijk minder verdient, die persoon altijd aan het kortste eind trekt. Ik zou niet willen dat ik geld heb om dingen te doen die mijn partner moet laten omdat hij hier het geld er niet voor heeft.
Daar heb ik geen relatie voor.
Ik denk dat het ook verschilt in hoe je situatie is. Samenwonend, getrouwd, kinderen.
Na aftrek bijdrage aan de gezamenlijke + spaarrekening houdt hij ca 550 euro over en ik ca 1150. Moeten nog wel de persoonlijke vaste lasten vanaf (ca 350 euro voor mij en 150 voor hem). Houdt hij dus 400 over om uit te geven en ik 800.
Ik heb een auto en onderhoud deze ook. Dus ik heb een grotere buffer nodig ( die ik nu aan het aanleggen ben).
Als we getrouwd zijn en kinderen hebben, zal de grens tussen "van hem en van mij" steeds meer vervagen. Bijv samen betalen voor de auto(s) en bepaalde andere dingen die van gezamenlijk nut zijn.
Alle verzekeringen, behalve zorgverzekering, worden bijvoorbeeld nu al wel gezamenlijk betaald (wa, reis, rechtsbijstand).
Maar voor nu, ookal wil ik voor altijd bij hem blijven, vind ik het belangrijk dat mijn financieen en spaargeld flink op orde zijn.
Ik ben al eens eerder met 0 euro achtergebleven en wil dat noooit meer.
En als alles gewoon goed gaat, en we gaan trouwen of krijgen kinderen, dan wil ik best meer inleggen voor de aanschaf van spullen.
Of als hij wat nodig heeft en hij heeft niet genoeg, dat ik hem geld geef. Natuurlijk wil ik delen.
Maar dan wel onder mijn eigen regie..
Wellicht dat dat nog veranderd, als we langer samen zijn, maar tot die tijd wil ik het zakelijk zien. Hoe onromantisch ook.
[...]
Er zijn mensen die heel star vasthouden aan wat van hun is is van hun principe waardoor, in geval er 1 aanzienlijk minder verdient, die persoon altijd aan het kortste eind trekt. Ik zou niet willen dat ik geld heb om dingen te doen die mijn partner moet laten omdat hij hier het geld er niet voor heeft.
Daar heb ik geen relatie voor.
Ik denk dat het ook verschilt in hoe je situatie is. Samenwonend, getrouwd, kinderen.
Na aftrek bijdrage aan de gezamenlijke + spaarrekening houdt hij ca 550 euro over en ik ca 1150. Moeten nog wel de persoonlijke vaste lasten vanaf (ca 350 euro voor mij en 150 voor hem). Houdt hij dus 400 over om uit te geven en ik 800.
Ik heb een auto en onderhoud deze ook. Dus ik heb een grotere buffer nodig ( die ik nu aan het aanleggen ben).
Als we getrouwd zijn en kinderen hebben, zal de grens tussen "van hem en van mij" steeds meer vervagen. Bijv samen betalen voor de auto(s) en bepaalde andere dingen die van gezamenlijk nut zijn.
Alle verzekeringen, behalve zorgverzekering, worden bijvoorbeeld nu al wel gezamenlijk betaald (wa, reis, rechtsbijstand).
Maar voor nu, ookal wil ik voor altijd bij hem blijven, vind ik het belangrijk dat mijn financieen en spaargeld flink op orde zijn.
Ik ben al eens eerder met 0 euro achtergebleven en wil dat noooit meer.
En als alles gewoon goed gaat, en we gaan trouwen of krijgen kinderen, dan wil ik best meer inleggen voor de aanschaf van spullen.
Of als hij wat nodig heeft en hij heeft niet genoeg, dat ik hem geld geef. Natuurlijk wil ik delen.
Maar dan wel onder mijn eigen regie..
Wellicht dat dat nog veranderd, als we langer samen zijn, maar tot die tijd wil ik het zakelijk zien. Hoe onromantisch ook.
maandag 18 augustus 2014 13:42
denk wat de meesten zeggen, doen waar je je goed bij voelt. Wij hebben eigenlijk vrij vlot alles al op 1 hoop gegooid. We hadden 3 mnd een relatie toen ik van baan ben verwisseld en mn lease-auto in moest leveren, toen samen een nieuwe auto gekocht. Nog eens 4 mnd later zijn we - in gemeenschap van goederen - getrouwd. En we hebben nog een eigen bedrijfje ook... we zijn allebei wel vennoot en kan ook niet anders want we hebben allebei een diploma (niet hetzelfde) wat vereist is voor onze branche. Wij hebben beiden geen problemen met uitgaven van de ander (vorig jaar heeft mijn man bv een harley gekocht, vind ik echt totaal geen probleem, zolang er genoeg op de rekeningen staat), mijn man vindt zelfs vaak dat ik te weinig voor mezelf uitgeef... Ik ben onze "financieel manager" en heb goed overzicht van vaste lasten en wat er daarna overblijft. Mocht onze relatie toch ooit ophouden, dan zien we weer wel, in principe hebben we genoeg EV om allebei een flinke som over te houden als startkapitaal, ben dus niet bang om met 0 euro op straat te komen. Maar ik kan me goed voorstellen dat dit niet voor iedereen werkt, voor ons is dit juist de manier waarop we goed overzicht kunnen houden en waarbij we ons allebei fijn voelen
maandag 18 augustus 2014 13:47
Het prettigste aan (notarieel gezien) ieder eigen geld hebben (dus los van hoe je hier in de praktijk mee omgaat en of je de inkomens wel op één hoop gooit of niet), vind ik dat je altijd geld achter de hand hebt om situaties te redden. Als je partner een bedrijf heeft dat de mist in gaat, schulden krijgt of blijkt te hebben of ineens psychische problemen krijgt of alcoholverslaafd raakt of wat dan ook. Bij ons is het zo geregeld dat één partner onmogelijk alles op kan maken zodat de ander zonder geld achterblijft. Dat vind ik heel belangrijk, zeker als er kinderen zijn, maar ook zonder kinderen vind ik het een veilig idee.
maandag 18 augustus 2014 14:18
ach daarom zeg ik, ieder op zijn eigen manier. toen we samen kwamen hadden we ieder weinig ev en nu is dat anders. Verder wonen wij niet in NL en heb ik geen idee hoe men hier dus omgaat met onze "gemeenschap van goederen" maar onze bedrijfsvorm staat wat aansprakelijkheid betreft in ieder geval gelijk aan een BV. Maar verder geef ik je gelijk Melissa, we hebben ook regelmatig eraan gedacht om de gvg om te laten zetten in hv.
maandag 18 augustus 2014 17:14
dinsdag 19 augustus 2014 14:14
Wij wonen 7 jaar samen en hebben onlangs een huis gekocht. Wij hebben 7 jaar lang alles apart gehouden op aparte rekeningen en hadden 1 gezamenlijke rekening waar alle vaste lasten vanaf gingen en waar hij wat meer op stortte dan ik omdat hij meer verdiend.
Toen wij de alles gingen tekenen bij de notaris hebben wij alles op 1 hoop gegooid. En ik moet zeggen; wat heerlijk! Hadden we dat maar eerder gedaan. We hebben een heel goed overzicht nu van alle inkomsten en uitgaven, sparen nu meer omdat ik niet meer zo snel in de verleiding kom om kleding te kopen oid (grinnik).. spaargeld ook gewoon op 1 hoop gegooid (we hadden wel hetzelfde spaargeld ongeveer). Maar wij doen dan ook niet moeilijk verder als 1 van ons is een keer wat leuks wilt kopen
Toen wij de alles gingen tekenen bij de notaris hebben wij alles op 1 hoop gegooid. En ik moet zeggen; wat heerlijk! Hadden we dat maar eerder gedaan. We hebben een heel goed overzicht nu van alle inkomsten en uitgaven, sparen nu meer omdat ik niet meer zo snel in de verleiding kom om kleding te kopen oid (grinnik).. spaargeld ook gewoon op 1 hoop gegooid (we hadden wel hetzelfde spaargeld ongeveer). Maar wij doen dan ook niet moeilijk verder als 1 van ons is een keer wat leuks wilt kopen
woensdag 20 augustus 2014 12:30
quote:naomi1978 schreef op 18 augustus 2014 @ 14:18:
ach daarom zeg ik, ieder op zijn eigen manier. toen we samen kwamen hadden we ieder weinig ev en nu is dat anders. Verder wonen wij niet in NL en heb ik geen idee hoe men hier dus omgaat met onze "gemeenschap van goederen" maar onze bedrijfsvorm staat wat aansprakelijkheid betreft in ieder geval gelijk aan een BV. Maar verder geef ik je gelijk Melissa, we hebben ook regelmatig eraan gedacht om de gvg om te laten zetten in hv.Dat is fijn en scheelt zeker. In Nederland ben je dan wel nog steeds verantwoordelijk voor elkaars schulden, maar die schulden kunnen jullie in ieder geval niet zo makkelijk krijgen als wanneer je een eenmanszaak zou hebben.
ach daarom zeg ik, ieder op zijn eigen manier. toen we samen kwamen hadden we ieder weinig ev en nu is dat anders. Verder wonen wij niet in NL en heb ik geen idee hoe men hier dus omgaat met onze "gemeenschap van goederen" maar onze bedrijfsvorm staat wat aansprakelijkheid betreft in ieder geval gelijk aan een BV. Maar verder geef ik je gelijk Melissa, we hebben ook regelmatig eraan gedacht om de gvg om te laten zetten in hv.Dat is fijn en scheelt zeker. In Nederland ben je dan wel nog steeds verantwoordelijk voor elkaars schulden, maar die schulden kunnen jullie in ieder geval niet zo makkelijk krijgen als wanneer je een eenmanszaak zou hebben.
woensdag 20 augustus 2014 12:33
quote:melissa-x schreef op 18 augustus 2014 @ 13:47:
Het prettigste aan (notarieel gezien) ieder eigen geld hebben (dus los van hoe je hier in de praktijk mee omgaat en of je de inkomens wel op één hoop gooit of niet), vind ik dat je altijd geld achter de hand hebt om situaties te redden. Als je partner een bedrijf heeft dat de mist in gaat, schulden krijgt of blijkt te hebben of ineens psychische problemen krijgt of alcoholverslaafd raakt of wat dan ook. Bij ons is het zo geregeld dat één partner onmogelijk alles op kan maken zodat de ander zonder geld achterblijft. Dat vind ik heel belangrijk, zeker als er kinderen zijn, maar ook zonder kinderen vind ik het een veilig idee.Dat de ene partner het gezin financieel kan redden als de andere partner de mist in gaat, precies. Dat vinden wij ook een veilig idee aan ieder eigen geld hebben.
Het prettigste aan (notarieel gezien) ieder eigen geld hebben (dus los van hoe je hier in de praktijk mee omgaat en of je de inkomens wel op één hoop gooit of niet), vind ik dat je altijd geld achter de hand hebt om situaties te redden. Als je partner een bedrijf heeft dat de mist in gaat, schulden krijgt of blijkt te hebben of ineens psychische problemen krijgt of alcoholverslaafd raakt of wat dan ook. Bij ons is het zo geregeld dat één partner onmogelijk alles op kan maken zodat de ander zonder geld achterblijft. Dat vind ik heel belangrijk, zeker als er kinderen zijn, maar ook zonder kinderen vind ik het een veilig idee.Dat de ene partner het gezin financieel kan redden als de andere partner de mist in gaat, precies. Dat vinden wij ook een veilig idee aan ieder eigen geld hebben.
vrijdag 22 augustus 2014 19:45
Mijn vriend en ik wonen samen (geen kinderen) en hebben allebei een aparte betaal- en spaarrekening en 1 gezamenlijke spaarrekening. Hier storten we beiden naar rato een bedrag op. De vaste lasten hebben we ook naar rato verdeeld (vriend betaalt bijvoorbeeld de hypotheek, ik de boodschappen + gas en licht, etc.)
Mijn vriend verdient netto ¤1000 meer dan ik, het huis staat op zijn naam, maar hij betaalt dan ook de hypotheek á ¤1100 per maand. We hebben, afgezien van een testament, verder niks vastgelegd (geen samenlevingscontract o.i.d.). Mocht het misgaan, hopen wij er als volwassenen uit te komen (sommigen vinden dit naief). Ik vind de situatie prima zo. Als ik niet samen met mijn vriend was, had ik nu met geluk een huurappartementje gehad. Dus in die zin kan ik ook van een zekere luxe genieten, die ik me alleen echt niet zou kunnen veroorloven..
Mijn vriend verdient netto ¤1000 meer dan ik, het huis staat op zijn naam, maar hij betaalt dan ook de hypotheek á ¤1100 per maand. We hebben, afgezien van een testament, verder niks vastgelegd (geen samenlevingscontract o.i.d.). Mocht het misgaan, hopen wij er als volwassenen uit te komen (sommigen vinden dit naief). Ik vind de situatie prima zo. Als ik niet samen met mijn vriend was, had ik nu met geluk een huurappartementje gehad. Dus in die zin kan ik ook van een zekere luxe genieten, die ik me alleen echt niet zou kunnen veroorloven..
vrijdag 22 augustus 2014 19:51
Al het geld dat er is en dat binnenkomt is van ons samen, en zakgeld, daar doen we niet aan. We geven gewoon ieder uit zoals het uitkomt. De ene maand geeft mijn man wat meer uit "voor zichzelf", de andere maand ik. Maar zolang we geen onverantwoorde uitgaven doen, maakt dat niet uit. Zou er niet aan moeten denken elke maand afgepast zakgeld te moeten hebben. Als ik het een keer in mijn hoofd krijg ongegeneerd te gaan shoppen, doe ik dat. En als manlief opeens de geest krijgt en voor zichzelf iets wil kopen, moet dat ook kunnen. Wil ik echt niet gaan zitten denken "o jee, ik wil gaan shoppen, maar nu heb ik voor deze maand nog maar 75 euro zakgeld". Hou eens op. We werken er allebei voor en gooien het echt niet over de balk, maar ik hoef ook niet aan een leiband te liggen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 22 augustus 2014 22:58
quote:pejeka schreef op 22 augustus 2014 @ 19:51:
Al het geld dat er is en dat binnenkomt is van ons samen, en zakgeld, daar doen we niet aan. We geven gewoon ieder uit zoals het uitkomt. De ene maand geeft mijn man wat meer uit "voor zichzelf", de andere maand ik. Maar zolang we geen onverantwoorde uitgaven doen, maakt dat niet uit. Zou er niet aan moeten denken elke maand afgepast zakgeld te moeten hebben. Als ik het een keer in mijn hoofd krijg ongegeneerd te gaan shoppen, doe ik dat. En als manlief opeens de geest krijgt en voor zichzelf iets wil kopen, moet dat ook kunnen. Wil ik echt niet gaan zitten denken "o jee, ik wil gaan shoppen, maar nu heb ik voor deze maand nog maar 75 euro zakgeld". Hou eens op. We werken er allebei voor en gooien het echt niet over de balk, maar ik hoef ook niet aan een leiband te liggen.Maar wat is dan eigenlijk het verschil tussen "zakgeld" krijgen, het geld wat over is delen, of ieder volledig je eigen geld hebben? In alle gevallen kun je toch ieder gaan kopen wat je wilt?
Al het geld dat er is en dat binnenkomt is van ons samen, en zakgeld, daar doen we niet aan. We geven gewoon ieder uit zoals het uitkomt. De ene maand geeft mijn man wat meer uit "voor zichzelf", de andere maand ik. Maar zolang we geen onverantwoorde uitgaven doen, maakt dat niet uit. Zou er niet aan moeten denken elke maand afgepast zakgeld te moeten hebben. Als ik het een keer in mijn hoofd krijg ongegeneerd te gaan shoppen, doe ik dat. En als manlief opeens de geest krijgt en voor zichzelf iets wil kopen, moet dat ook kunnen. Wil ik echt niet gaan zitten denken "o jee, ik wil gaan shoppen, maar nu heb ik voor deze maand nog maar 75 euro zakgeld". Hou eens op. We werken er allebei voor en gooien het echt niet over de balk, maar ik hoef ook niet aan een leiband te liggen.Maar wat is dan eigenlijk het verschil tussen "zakgeld" krijgen, het geld wat over is delen, of ieder volledig je eigen geld hebben? In alle gevallen kun je toch ieder gaan kopen wat je wilt?
zaterdag 23 augustus 2014 07:08
quote:zas schreef op 17 augustus 2014 @ 14:05:
Hier alles vanaf het begin op één hoop. Grote uitgaven bespreken we. En verder koop ik wat ik wil en mijn man idem dito. Maar ons uitgavepatroon is nagenoeg hetzelfde. Ik zal mijn geld niet uitgeven aan nutteloze dingen en hij ook niet. Ik geef misschien wat meer uit aan kleding en make-up, hij aan gereedschap en de auto.
Daar heb je de kern.
Bij gelijke inkomens en een gelijk uitgaven patroon kan je prima alles op een hoop gooien voor al als je op NUL begint.
Tref je een partner die compleet anders met geld omgaat kan dat een tijdbom onder je relatie zijn en is het misschien beter de financiën gescheiden te houden.
Zelf zou ik niet alles op een hoop gooien, ik kan niet van een partner verlangen dat ze meebetaald aan alimentatie, uitjes van mij met mijn kinderen, schoolspullen of de dierenarts van de hond die nog bij mijn ex woont.
Hier alles vanaf het begin op één hoop. Grote uitgaven bespreken we. En verder koop ik wat ik wil en mijn man idem dito. Maar ons uitgavepatroon is nagenoeg hetzelfde. Ik zal mijn geld niet uitgeven aan nutteloze dingen en hij ook niet. Ik geef misschien wat meer uit aan kleding en make-up, hij aan gereedschap en de auto.
Daar heb je de kern.
Bij gelijke inkomens en een gelijk uitgaven patroon kan je prima alles op een hoop gooien voor al als je op NUL begint.
Tref je een partner die compleet anders met geld omgaat kan dat een tijdbom onder je relatie zijn en is het misschien beter de financiën gescheiden te houden.
Zelf zou ik niet alles op een hoop gooien, ik kan niet van een partner verlangen dat ze meebetaald aan alimentatie, uitjes van mij met mijn kinderen, schoolspullen of de dierenarts van de hond die nog bij mijn ex woont.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 23 augustus 2014 07:22
quote:superdolly schreef op 22 augustus 2014 @ 19:45:
Mijn vriend en ik wonen samen (geen kinderen) en hebben allebei een aparte betaal- en spaarrekening en 1 gezamenlijke spaarrekening. Hier storten we beiden naar rato een bedrag op. De vaste lasten hebben we ook naar rato verdeeld (vriend betaalt bijvoorbeeld de hypotheek, ik de boodschappen + gas en licht, etc.)
Mijn vriend verdient netto ¤1000 meer dan ik, het huis staat op zijn naam, maar hij betaalt dan ook de hypotheek á ¤1100 per maand. We hebben, afgezien van een testament, verder niks vastgelegd (geen samenlevingscontract o.i.d.). Mocht het misgaan, hopen wij er als volwassenen uit te komen (sommigen vinden dit naief). Ik vind de situatie prima zo. Als ik niet samen met mijn vriend was, had ik nu met geluk een huurappartementje gehad. Dus in die zin kan ik ook van een zekere luxe genieten, die ik me alleen echt niet zou kunnen veroorloven..
Jouw enige probleem is de aparte spaarrekening. Mocht het mis gaan kan hij die leegroven voor jij jouw deel er af kan halen. Qua huis betaal je ook niet mee (behalve aan gas/water/licht neem ik aan) dus heb je uberhaupt ook geen rechten.
Je zou die spaarrekening ook gewoon kunnen splitsen en als je een gezamenlijke grote uitgave wil doen (bijv. een reis maken of meubels kopen) kun je beiden 'n bedrag naar een betaalrekening boeken waarvan het betaald moet worden. Een gezamenlijke betaalrekening (naast je persoonlijke) vind ik dan weer logischer dan 'n gezamenlijke spaar.
Mijn vriend en ik wonen samen (geen kinderen) en hebben allebei een aparte betaal- en spaarrekening en 1 gezamenlijke spaarrekening. Hier storten we beiden naar rato een bedrag op. De vaste lasten hebben we ook naar rato verdeeld (vriend betaalt bijvoorbeeld de hypotheek, ik de boodschappen + gas en licht, etc.)
Mijn vriend verdient netto ¤1000 meer dan ik, het huis staat op zijn naam, maar hij betaalt dan ook de hypotheek á ¤1100 per maand. We hebben, afgezien van een testament, verder niks vastgelegd (geen samenlevingscontract o.i.d.). Mocht het misgaan, hopen wij er als volwassenen uit te komen (sommigen vinden dit naief). Ik vind de situatie prima zo. Als ik niet samen met mijn vriend was, had ik nu met geluk een huurappartementje gehad. Dus in die zin kan ik ook van een zekere luxe genieten, die ik me alleen echt niet zou kunnen veroorloven..
Jouw enige probleem is de aparte spaarrekening. Mocht het mis gaan kan hij die leegroven voor jij jouw deel er af kan halen. Qua huis betaal je ook niet mee (behalve aan gas/water/licht neem ik aan) dus heb je uberhaupt ook geen rechten.
Je zou die spaarrekening ook gewoon kunnen splitsen en als je een gezamenlijke grote uitgave wil doen (bijv. een reis maken of meubels kopen) kun je beiden 'n bedrag naar een betaalrekening boeken waarvan het betaald moet worden. Een gezamenlijke betaalrekening (naast je persoonlijke) vind ik dan weer logischer dan 'n gezamenlijke spaar.
zaterdag 23 augustus 2014 07:26
Zolang de relatie goed gaat neem ik aan dat degene met het meeste geld het toch wel leuk vindt om zijn/haar partner daarvan mee te laten genieten. Maar zodra het fout gaat is dat natuurlijk meteen voorbij en is het praktischer dat alles gewoon van jezelf is zonder dat je dan noodgedwongen nog geld moet besteden aan je ex.
zaterdag 23 augustus 2014 07:28
quote:hollebollegijs schreef op 23 augustus 2014 @ 07:08:
[...]
Zelf zou ik niet alles op een hoop gooien, ik kan niet van een partner verlangen dat ze meebetaald aan alimentatie, uitjes van mij met mijn kinderen, schoolspullen of de dierenarts van de hond die nog bij mijn ex woont.Jij betaalt kosten voor de hond die je ex heeft gehouden? Waarom? Dat vind ik haar verantwoordelijkheid, dat zij de zaken die zij heeft gehouden na de scheiding ook zelf onderhoudt.
[...]
Zelf zou ik niet alles op een hoop gooien, ik kan niet van een partner verlangen dat ze meebetaald aan alimentatie, uitjes van mij met mijn kinderen, schoolspullen of de dierenarts van de hond die nog bij mijn ex woont.Jij betaalt kosten voor de hond die je ex heeft gehouden? Waarom? Dat vind ik haar verantwoordelijkheid, dat zij de zaken die zij heeft gehouden na de scheiding ook zelf onderhoudt.
zaterdag 23 augustus 2014 09:09
quote:elninjoo schreef op 23 augustus 2014 @ 07:28:
[...]
Jij betaalt kosten voor de hond die je ex heeft gehouden? Waarom? Dat vind ik haar verantwoordelijkheid, dat zij de zaken die zij heeft gehouden na de scheiding ook zelf onderhoudt.
Waar lees jij dat ik de KOSTEN betaal
De hond hebben we samen genomen en is, zeer zeker ook voor de kinderen, bij haar gebleven.
Ik betaal geen voer e.d. waar ik wel eens aan meebetaal zijn (hoge) dierenarts kosten.
Gelukkig gebeurd dat niet vaak, beest is gezond.
[...]
Jij betaalt kosten voor de hond die je ex heeft gehouden? Waarom? Dat vind ik haar verantwoordelijkheid, dat zij de zaken die zij heeft gehouden na de scheiding ook zelf onderhoudt.
Waar lees jij dat ik de KOSTEN betaal
De hond hebben we samen genomen en is, zeer zeker ook voor de kinderen, bij haar gebleven.
Ik betaal geen voer e.d. waar ik wel eens aan meebetaal zijn (hoge) dierenarts kosten.
Gelukkig gebeurd dat niet vaak, beest is gezond.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 23 augustus 2014 10:20
Wij doen het pro-rato, al is dat momenteel eigenlijk hetzelfde als 50-50 omdat we nagenoeg evenveel verdienen. Wij zijn een koppel met koopappartement en zonder kinderen.
Ons loon komt op een gezamenlijke rekening toe, en ongeveer 70% van ons loon zetten we dan ieder over naar onze eigen rekening om mee te doen wat we willen. Het meeste daarvan zetten we beiden op een persoonlijke spaarrekening. We hebben geen gezamenlijke spaarrekening.
Voor ons is dit perfect. Ik ben een spaarder, en mijn vriend koopt graag gadgets/electronica/hebbedingen. En zo hebben we nooit het gevoel de andere iets te misgunnen.
Ons loon komt op een gezamenlijke rekening toe, en ongeveer 70% van ons loon zetten we dan ieder over naar onze eigen rekening om mee te doen wat we willen. Het meeste daarvan zetten we beiden op een persoonlijke spaarrekening. We hebben geen gezamenlijke spaarrekening.
Voor ons is dit perfect. Ik ben een spaarder, en mijn vriend koopt graag gadgets/electronica/hebbedingen. En zo hebben we nooit het gevoel de andere iets te misgunnen.
