Zwanger
alle pijlers
zwangerschap nog even stil houden
donderdag 28 augustus 2014 15:47
Ik heb afgelopen zaterdag positief getest en we zijn er heel erg blij. Alleen ik weet niet hoever ik ben en we wilden het nog ff stil houden. Maar nu zijn er 3 afzonderlijke mensen die zeggen te kunnen zien en of merken aan mij dat ik zwanger ben en dat kan ik niet ontkennen. Ik probeer me in te houden maar ik krijg gewoon een kleur.
Hoe gingen jullie hier mee om?
Hoe gingen jullie hier mee om?
vrijdag 29 augustus 2014 06:29
Ik probeer niet te ontkennen, omdat ik dan lieg. En heb echt een bloedhekel aan liegen. Maar als ik er anders niet onderuit kan, ontken ik toch. Bij mij weet alleen kijk vriend het nog (en wat praktische/medische bedrijven/instanties. Pas als mijn moeder, vader, zus, vriendinnen etc het weten ga ik het toegeven als mensen het vragen.
vrijdag 29 augustus 2014 14:35
Ik sta er wel van te kijken wat ik hier allemaal lees. Bijna iedereen hier maakt blijkbaar vrij snel bekend, als ze zwanger zijn. In mijn omgeving, en ik heb al héél veel zwangere vriendinnen en familieleden meegemaakt, vertelt iedereen het pas na de 12 weken echo.
Eén keer vertelde iemand het na een week of 8 en toen werd daar inderdaad heel vreemd op gereageerd ("nu al vertellen, jeetje wat raar?!?").
Ook miskramen worden bijna altijd geheim gehouden (dat je dat dan jaren later per toeval hoort). Eén vriendin had zelfs een keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarvoor ze in het ziekenhuis terecht kwam. Toen moest het dus wel verteld worden. En dan nòg volhouden dat ze volledig verrast hierdoor waren en ècht niet aan het proberen waren zwanger te worden. (Wel dus, zei ze later.)
Apart hoor.
Dit zal wel weer aan mijn conservatieve omgeving liggen dan?
Zelf denk ik niet dat ik het zo lang (12 weken) kan en wil geheim zou kunnen houden. Maar kijk wel op tegen de afkeurende reacties als ik het al 'zo vroeg' zou willen vertellen.
Eén keer vertelde iemand het na een week of 8 en toen werd daar inderdaad heel vreemd op gereageerd ("nu al vertellen, jeetje wat raar?!?").
Ook miskramen worden bijna altijd geheim gehouden (dat je dat dan jaren later per toeval hoort). Eén vriendin had zelfs een keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarvoor ze in het ziekenhuis terecht kwam. Toen moest het dus wel verteld worden. En dan nòg volhouden dat ze volledig verrast hierdoor waren en ècht niet aan het proberen waren zwanger te worden. (Wel dus, zei ze later.)
Apart hoor.
Dit zal wel weer aan mijn conservatieve omgeving liggen dan?
Zelf denk ik niet dat ik het zo lang (12 weken) kan en wil geheim zou kunnen houden. Maar kijk wel op tegen de afkeurende reacties als ik het al 'zo vroeg' zou willen vertellen.
vrijdag 29 augustus 2014 15:11
Ik heb mijn eerste zwangerschap aan veel mensen verteld..Dat werd een miskraam..Ongelovelijk om te horen hoeveel vrouwen een miskraam hebben gehad en hoe stil dat altijd is geworden.
Nu ik weer zwanger ben hebben we het met 12 weken bekend gemaakt, een week later konden we zeggen dat het niet goed was, toen weer, toen weer niet, toen wel en nu weer niet.
Als ik ooit nog eens zwanger raak ( wat ik betwijfel) dan vertel ik het niemand meer.
Nu ik weer zwanger ben hebben we het met 12 weken bekend gemaakt, een week later konden we zeggen dat het niet goed was, toen weer, toen weer niet, toen wel en nu weer niet.
Als ik ooit nog eens zwanger raak ( wat ik betwijfel) dan vertel ik het niemand meer.
vrijdag 29 augustus 2014 15:12
Wij hebben het ook meteen aan iedereen verteld, maar ik begrijp wel dat er ook mensen zijn die het liever even voor zichzelf willen houden en dat is ook volkomen hun goed recht. Ik vind het dan ook heel stom om te gaan zitten vissen of te zeggen dat je doorhebt dat iemand zwanger is. Gun iemand haar geheimpje en haar privacy, dwing diegene niet in de positie om of te moeten liegen, of het eerder te moeten vertellen dat ze zelf wil.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 29 augustus 2014 16:26
Wij hebben het met bijna negen weken verteld aan de dichtste familie en vrienden en ik vond het achteraf te vroeg.
Terwijl ik voornamelijk bezig was hoe de dag kotsmisselijk door te komen en of alles wel goed zat met de baby, waren zij vooral enthousiast bezig over kinderkamers en uitgerekende datums. Gevalletje verschillende golflengtes denk ik.
Terwijl ik voornamelijk bezig was hoe de dag kotsmisselijk door te komen en of alles wel goed zat met de baby, waren zij vooral enthousiast bezig over kinderkamers en uitgerekende datums. Gevalletje verschillende golflengtes denk ik.
vrijdag 29 augustus 2014 16:32
quote:EvaViva schreef op 29 augustus 2014 @ 14:35:
Ik sta er wel van te kijken wat ik hier allemaal lees. Bijna iedereen hier maakt blijkbaar vrij snel bekend, als ze zwanger zijn. In mijn omgeving, en ik heb al héél veel zwangere vriendinnen en familieleden meegemaakt, vertelt iedereen het pas na de 12 weken echo.
Eén keer vertelde iemand het na een week of 8 en toen werd daar inderdaad heel vreemd op gereageerd ("nu al vertellen, jeetje wat raar?!?").
Ook miskramen worden bijna altijd geheim gehouden (dat je dat dan jaren later per toeval hoort). Eén vriendin had zelfs een keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarvoor ze in het ziekenhuis terecht kwam. Toen moest het dus wel verteld worden. En dan nòg volhouden dat ze volledig verrast hierdoor waren en ècht niet aan het proberen waren zwanger te worden. (Wel dus, zei ze later.)
Apart hoor.
Dit zal wel weer aan mijn conservatieve omgeving liggen dan?
Zelf denk ik niet dat ik het zo lang (12 weken) kan en wil geheim zou kunnen houden. Maar kijk wel op tegen de afkeurende reacties als ik het al 'zo vroeg' zou willen vertellen.Dat vroeg vertellen lijkt wel een trend. Vrienden van mij vertelden ook direct het geslacht van de baby, sommige collega's doen dat ook. Er zijn zelfs mensen die de naam al noemen.
Ik sta er wel van te kijken wat ik hier allemaal lees. Bijna iedereen hier maakt blijkbaar vrij snel bekend, als ze zwanger zijn. In mijn omgeving, en ik heb al héél veel zwangere vriendinnen en familieleden meegemaakt, vertelt iedereen het pas na de 12 weken echo.
Eén keer vertelde iemand het na een week of 8 en toen werd daar inderdaad heel vreemd op gereageerd ("nu al vertellen, jeetje wat raar?!?").
Ook miskramen worden bijna altijd geheim gehouden (dat je dat dan jaren later per toeval hoort). Eén vriendin had zelfs een keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarvoor ze in het ziekenhuis terecht kwam. Toen moest het dus wel verteld worden. En dan nòg volhouden dat ze volledig verrast hierdoor waren en ècht niet aan het proberen waren zwanger te worden. (Wel dus, zei ze later.)
Apart hoor.
Dit zal wel weer aan mijn conservatieve omgeving liggen dan?
Zelf denk ik niet dat ik het zo lang (12 weken) kan en wil geheim zou kunnen houden. Maar kijk wel op tegen de afkeurende reacties als ik het al 'zo vroeg' zou willen vertellen.Dat vroeg vertellen lijkt wel een trend. Vrienden van mij vertelden ook direct het geslacht van de baby, sommige collega's doen dat ook. Er zijn zelfs mensen die de naam al noemen.
vrijdag 29 augustus 2014 16:35
Net als dat ik het mensen hun goed recht vind om het de eerste tijd geheim te houden, vind ik het net zo goed hun goed recht om het meteen te vertellen. Ik vind het dan ook heel onbehoorlijk om daar dan raar op te reageren.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 29 augustus 2014 16:56
vrijdag 29 augustus 2014 17:49
vrijdag 29 augustus 2014 18:13
De eerste twee keer heb ik het direct verteld. Werd beide keren een miskraam.
Derde keer was ik panisch bang dat het weer mis zou gaan. Ik heb het voor me gehouden tot 8,5 week voor 2 vriendinnen, en tot ruim 13 weken voor de rest van de wereld. Die 2 vriendinnen konden het niet waarderen, waren boos. Omdat ze bij het voortraject waren betrokken, vonden ze dat ze het gelijk hadden moeten weten. Mijn uitleg dat ik panisch bang was, werd afgedaan als dramatisch doen en onvolwassen zijn. Heb nooit tegen hen gelogen, maar er omheen gepraat.
Een van de twee is bijgetrokken en nu nog erg lief en betrokken. De ander heeft me rigoureus uit haar leven gebannen. Waarbij denk ik meespeelt dat ze tot op heden -zeer ongewild- kinderloos is.
Nog een aantal anderen vertel ik pas over een week of 5 (ben dan 30 weken) dat ik zwanger ben. Vind het niet nodig dat ze het eerder weten (ligt aan de aard van het contact).
Wat ik er maar mee wil zeggen is dat het altijd aan de zwangere is die vertelt of ze zwanger is, en zo ja hoe lang, van wie etc. Niemand anders kan en mag dat bepalen.
Derde keer was ik panisch bang dat het weer mis zou gaan. Ik heb het voor me gehouden tot 8,5 week voor 2 vriendinnen, en tot ruim 13 weken voor de rest van de wereld. Die 2 vriendinnen konden het niet waarderen, waren boos. Omdat ze bij het voortraject waren betrokken, vonden ze dat ze het gelijk hadden moeten weten. Mijn uitleg dat ik panisch bang was, werd afgedaan als dramatisch doen en onvolwassen zijn. Heb nooit tegen hen gelogen, maar er omheen gepraat.
Een van de twee is bijgetrokken en nu nog erg lief en betrokken. De ander heeft me rigoureus uit haar leven gebannen. Waarbij denk ik meespeelt dat ze tot op heden -zeer ongewild- kinderloos is.
Nog een aantal anderen vertel ik pas over een week of 5 (ben dan 30 weken) dat ik zwanger ben. Vind het niet nodig dat ze het eerder weten (ligt aan de aard van het contact).
Wat ik er maar mee wil zeggen is dat het altijd aan de zwangere is die vertelt of ze zwanger is, en zo ja hoe lang, van wie etc. Niemand anders kan en mag dat bepalen.
zondag 31 augustus 2014 15:05
Wij hebben het ouders + broers/zussen verteld met 13 weken (na de "vroege 20 weken echo"). Ik had een eerdere zwangerschap meteen verteld, maar moest drie dagen later vertellen dat het toch een vroege miskraam was geworden, en dat vond ik geen leuk nieuws om te brengen. Vandaar dat we het pas wilden laten weten als het goed zat.
Verder pas tussen 15-25 weken, afhankelijk van de persoon/gezelschap. Ik vond het heerlijk dat mensen het niet wisten, dan vroegen mensen tenminste hoe het met mij ging i.p.v. met de zwangerschap Ik heb overigens vrij blinde vrienden denk ik. Niemand had door dat ik al drie maand alcoholvrij bier in handen had.
Verder pas tussen 15-25 weken, afhankelijk van de persoon/gezelschap. Ik vond het heerlijk dat mensen het niet wisten, dan vroegen mensen tenminste hoe het met mij ging i.p.v. met de zwangerschap Ik heb overigens vrij blinde vrienden denk ik. Niemand had door dat ik al drie maand alcoholvrij bier in handen had.
zondag 31 augustus 2014 16:05
zondag 31 augustus 2014 16:09
Wij hebben het in kleine kring al vrij snel verteld. Zijn twee beste vrienden, mijn twee beste vrienden, daarna mijn ouders, daarna zijn ouders, daarna onze broers en zussen. Dit allemaal voor de 7e week. Dit zijn ook de mensen die zo dichtbij ons staan, dat we het ook met hen willen delen, mocht het misgaan.
De rest van de mensen willen we het na de termijnecho vertellen, dan ben ik 10 weken zwanger. Eerst de mensen die dichtbij staan, opa's oma's bijvoorbeeld en andere goede vrienden en dan met 12 weken pleur ik het wel op FB.
De rest van de mensen willen we het na de termijnecho vertellen, dan ben ik 10 weken zwanger. Eerst de mensen die dichtbij staan, opa's oma's bijvoorbeeld en andere goede vrienden en dan met 12 weken pleur ik het wel op FB.
zondag 31 augustus 2014 17:14
Wegens herkenbaarheid kan ik dat echt beter hier niet typen. Maar geloof mij: gezeik. En ik heb me helemaal suf gereflecteerd, maar de bal ligt echt bij mijn (schoon)familie. Ik vertel helemaal niets meer totdat we iets meer zekerheid hebben. Delen met familie als het misgaat is in ieder geval een no-go geworden. Als ik wel een fijne (schoon)familie had, zou ik het overigens graag vertellen denk ik en ik snap ook heel goed dat mensen dat doen: het is een bijzondere en spannende periode in het leven.
zondag 31 augustus 2014 17:31
Wat apart dat mensen zulke opmerkingen maken. Het ligt er natuurlijk aan wie die mensen voor je zijn: moeder, zus, broer, lieve tante, beste vriendin...dan zou ik gewoon eerlijk zijn. Maar als het zomaar een kennis of een collega is zou ik er niet op ingaan. Ik verbaas me wel eens over mensen die zich met het privé-leven van de anderen bemoeien. Zo zei een bekende vader tegen mij een keer op het schoolplein dat het tijd voor ons was om voor nr 3 te gaan. Nou, toevallig waren we er al mee bezig maar een week daarvoor kreeg ik een miskraam. Hij had het natuurlijk niet kunnen weten maar ik heb mijn les geleerd: nooit een privé terrein van een ander "betreden" tenzij hij/zij er zelf over begint.
