Zeurende kinderen bij de kassa.

29-08-2014 08:53 546 berichten
Lees net met grote verbazing dat er winkelketens zijn die het snoep bij de kassa's gaan verbieden. Dit omdat er veel kinderen zijn die zeuren , zo niet krijsen omdat ze hun zin niet krijgen. Dit is een klacht van de ouders. hmmmm!!!!. De kinderen willen natuurlijk snoep hebben. Snap ik als moeder ook nog wel. Maar wat ik me afvraag is het volgende: Hoe komt het toch dat er veel ouders geen NEE meer durven te zeggen tegen hun kinderen. Eerlijk gezegd heb ik me vaak verwonderd over de hysterische kinderen die liggen te gillen op de grond omdat ze hun zin niet krijgen. Bij ons vroegen ze het ook weleens, maar nooit of te nimmer gilden onze kinderen. Alle 6 niet. Sterker nog, " ik" als moeder bepaalde wat er in de karretjes gelegd werd , en niet de kinderen. Waarom moeten de winkeliers zich aanpassen en wanneer gaan de ouders eens opvoeden , op een dusdanige manier dat de kinderen weten waar ze aan toe zijn. Veel ouders leggen de schuld of oorzaak bij anderen neer en kijken niet hoe ze zelf omgaan met hun kinderen. Een kind moet leren om " nee" te accepteren. Dat krijgen ze later als ze ouder zijn vaak genoeg te horen. Ze moeten echt leren dat het leven niet alleen om hun draait en dat komt nogal eens voor dat het kind dat denkt, kun je zien aan het gedrag wat je als buitenstaander ervaart. Dit vond ik wel een leuk onderwerp, aangezien er vele moeders hier op het forum meepraten.
Alle reacties Link kopieren
quote:pejeka schreef op 29 augustus 2014 @ 14:04:

[...]





Het rare vind ik dan ook dat sommige mensen het blijkbaar heel normaal vinden om dit bij een supermarkt te doen, maar hetzelfde niet zouden doen in een andere winkel. Je pakt bij een bakkerszaak toch ook niet alvast een croissant tijdens het wachten, roept naar de toonbank "Ja, die reken ik straks wel af, hoor" en gaat die alvast opeten? Of in een drankenzaak een fles cola, begint die in de zaak half leeg te drinken, om vervolgens pas af te gaan rekenen? Doe je toch ook niet?En daar is een hele goede reden voor. In die kleinere winkels ben je meestal heel snel aan de beurt. Bij de super ben je echt wel een half uur bezig als je een aantal boodschappen moet hebben. Als kleintje 20 minuten wachten met honger is gewoon moeilijk en daar worden ze onhandelbaar van, heel logisch.
quote:peterr schreef op 29 augustus 2014 @ 15:17:

Het lijkt of de kinderen tegenwoordig de dienst uitmaken. ouders zijn onzeker voor de een of andere reden. Nog zo'n iritatie, je staat met iemand te praten, en de kinderen gaan er gewoon doorheen hun dingen vragen. En moeders maar weer gelijk antwoorden. Bij mij kregen ( en krijgen) ze een schop onder hun hol.



Probleem is dat ouders zich vaak teveel op vriendjes-level met hun kind willen begeven. Niet de grote boze opvoeder zijn. Kinderen zijn tegenwoordig vaak erg gewenst en gepland (wanneer ze komen, hoeveel etc) en dat is dus een groot contrast met hoe het eeuwenlang was. Plus dat we in een welvarende tijd van overvloed leven en dat zien die kinderen ook wel. Daarnaast nog: compensatiegedrag voor te weinig tijd bij de kinderen zijn ivm werken en het goedmaken met snoep en speelgoed (het geld IS er immers ook)



Allemaal beschreven in dit boek:







En nee, dit hoeft niemand als een verwijt te zien. Ik moet zelf ook oppassen voor deze valkuilen
quote:Eindeloos schreef op vrijdag 29 augustus 2014 12:41 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="jo-elise in "Zeurende kinderen bij de kassa."" class="messagelink">jo-elise schreef op 29 augustus 2014 @ 12:34</a>:</b>

[...]



Ik heb gezegd dat onze 6 kinderen nooit gegild hebben om hun zin te krijgen. Dat heb ik gezegd. En natuurlijk hadden ze ook hun buien, maar daar gaat dit topic helemaal niet over toch?? Men haalt er van alles bij, zelfs beledigingen tot op het bot naar mij toe alsof ik een profiteur van de maatschappij zou zijn en niets heb bijgedragen in de samenleving. wtf!!! 6 kinderen grootbrengen met vallen en opstaan en ze rijp te maken zodat ook onze kinderen een bijdrage kunnen leveren aan de samenleving. Is zeker niet belangrijk genoeg?? Zo wordt er tegenwoordig gedacht over een hardwerkende thuisblijf moeder. Het gaat toch over krijsende kinderen in de supermarkt? En daar heb ik een reactie op gegeven. Dat is alles. Als ik geweten had dat er dames hier zijn die het een eer vinden om mensen compleet af te branden , had ik dit topic niet geopend. Dat mensen er anders over denken is prima, maar de manier waarop, pas ik voor en nee, zo onbeschoft als sommigen reageren , zo hebben mijn man en ik onze kinderen niet opgevoed nee. Ik zou me werkelijk schamen als een van onze kinderen het in hun hoofd zouden halen om onbekenden zo te benaderen.</div></blockquote>



Trek je er niets van aan, Jo-Elise.

Als je ziet hoe sommige hier reageren dan snap ik ook wel, hoe ze aan zulke onhandelbare kinderen komen.



Ik ben gelukkig nog van een generatie, die niet sprak als volwassenen praten.

Niet interrumpeerde tijdens gesprekken.

Niet gilde of jankte om je zin te krijgen.



Laat de moeders van nu de kinderen dat maar eens bijbrengen. Ben het met jou en TO eens, hoor. Ik ben van dezelfde generatie en ook geen last gehad van de voorbeelden die jij noemt. En dan kan iedereen wel zeggen dat ik dat misschien vergeten ben of dat mijn kinderen extreem makkelijk waren, nou.... verre van dat.
Verschillende kinderen hebben in mijn ogen ook een verschillende opvoeding nodig. Wat bij de één werkt, heeft bij de ander geen enkele zin. Dus dat gaat niet op, vind ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of het nu erger is dan vroeger maar er is natuurlijk veel meer verleiding aanwezig: niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen. Ik heb sowieso het idee dat de samenleving nu meer materialistisch is en meer gericht is op dat je alles maar moet hebben. Er is nu ook veel meer dat je kan hebben.

Zelfs met mijn eigen jeugd (in de jaren 80/90) merk ik al verschil. en vergeleken met de jeugd van mijn ouders al helemaal.

Dus het is ook steeds lastiger om je te beheersen.

Ik denk daarom dat je als ouder nu wel extra hier op moet gaan letten en te proberen kinderen bij te brengen dat je nu niet alles kan hebben.



Of de opvoeding vroeger beter was weet ik niet. Mijn ouders hadden de wind er wel meer onder dan ik dat heb. Ze waren absoluut strenger. Maar ze hadden ook een groot gezin: 10 eigen kinderen en ook nog enkele pleegkinderen. Er was dus weinig tijd en geduld voor gezeur. Daarnaast was er ook gewoon weinin geld dus mijn moeder kwam niet eens in de verleiding om maar snoep te kopen als we daarom vroeger want dat paste niet in het budget.



Ik heb tot nog toe maar drie kinderen en we hebben meer geld. Ik merk dus dat ik sowieso al veel makkelijker ben met dingen kopen voor de kinderen dan mijn ouders waren. Ik geef niet toe bij gezeur en zo maar ze krijgen sowieso meer dan ik vroeger kreeg. En ik heb ook meer geduld dan mijn ouders hadden en misschien is dat juist ook een nadeel soms .
Exact selah. Ik denk dat 'onze generatie' ook voor zichzelf gewoon een stuk makkelijker is. Uitgekeken op de oude meubels? Nieuwe kopen. Zin in een snack onderweg? Toegeven aan de (lekkere) trek.



Ik zag en zie dat de generatie van mijn ouders veel minder doen. Mijn ouders hebben al meer dan 30 jaar dezelfde keukentafel bijvoorbeeld. Ik heb er inmiddels al vier gehad (incl die van partner toen we gingen samenwonen)



Het is niet alleen "de schuld" van deze generatie kinderen of hun opvoeders. Het zijn kinderen van deze tijd die precies denken/doen/willen wat ze de volwassen generatie ook zien doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het eens met TO. Het is een probleem van de ouders en het slaat nergens op om de supermarkt de schuld te geven. Gewoon leren dat NEE NEE is en anders lekker laten krijsen.



Ik erger mij in de supermarkt regelmatig aan ouders die hun kinderen door de paden (langs potten en flessen) laten rennen. Ik zeg er ook gerust wat van tegen ze als hun ouders niet ingrijpen. Net zoals ik pas ook een kind (van een jaar of 10,11) toesprak die met haar zusjes uit doosjes fruit stond te eten. Vervolgens pakte hetzelfde meisje later een bekertje koffie uit de automaat die ze vervolgens over zichzelf heen goot. Pas toen kwam moeder in actie omdat het personeel ingeschakeld moest worden met koude natte doeken. Wat een muts!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk ook (correct me if i'm wrong) dat ouders het uit een soort schuldgevoel doen wat betreft hun kinderen hun zin geven. De meeste ouders werken toch allebei, zijn misschien niet zo vaak bij hun kind als ze zouden willen.
quote:nina1966 schreef op 29 augustus 2014 @ 15:19:

[...]



Apart. Hier is een broodje voor de lekker en niet voor de honger. En pakjes zijn voor de dorst.



Zoon drinkt water als hij dorst heeft, dat heeft zijn voorkeur.

Wij eten bij het ontbijt en de lunch meestal brood of broodjes. Vinden we inderdaad ook lekker, maar het is geen extraatje ofzo.
quote:NYC schreef op vrijdag 29 augustus 2014 15:51 Exact selah. Ik denk dat 'onze generatie' ook voor zichzelf gewoon een stuk makkelijker is. Uitgekeken op de oude meubels? Nieuwe kopen. Zin in een snack onderweg? Toegeven aan de (lekkere) trek.



Ik zag en zie dat de generatie van mijn ouders veel minder doen. Mijn ouders hebben al meer dan 30 jaar dezelfde keukentafel bijvoorbeeld. Ik heb er inmiddels al vier gehad (incl die van partner toen we gingen samenwonen)



Het is niet alleen "de schuld" van deze generatie kinderen of hun opvoeders. Het zijn kinderen van deze tijd die precies denken/doen/willen wat ze de volwassen generatie ook zien doen. Het is toch ook helemaal niet erg dat wij onze kinderen nu meer geven dan onze ouders vroeger? Tijden veranderen. Het is pas een probleem als ouders geen nee meer durven zeggen, omdat het kind anders in woede uitbarst. En dat is volgens mij waar het in dit topic om draait.
quote:claudine1982 schreef op 29 augustus 2014 @ 16:36:

Ik denk ook (correct me if i'm wrong) dat ouders het uit een soort schuldgevoel doen wat betreft hun kinderen hun zin geven. De meeste ouders werken toch allebei, zijn misschien niet zo vaak bij hun kind als ze zouden willen.

Mijn kinderen zitten gewoon op school de hele dag hoor. Dus waarom zou je je schuldig voelen als je werkt? En wat 'doen' de meeste ouders dan? Toegeven? Dat zie ik maar weinig gebeuren.



De hele discussie berust op aannames.



Overigens vind ik eten open trekken voor de kassa echt asogedrag van de bovenste plank. Ik heb het zelfs nog nooit overwogen. Bij ernstige honger haal je wat en eet je dat buiten op. Bij minder ernstige honger hou je het even 20 minuten vol. En een kind onder de 4 neem je niet met ernstige honger mee, die krijgen heus niet acuut honger. Als jij om 17.30 boodschappen gaat doen, tja, dan heeft zo'n kind honger. Dus doe je dat niet of je geeft zo'n kind eerst ff een cracker.



Echt, je hebt een probleem met de impulscontrole wat mij betreft als je je niet kunt inhouden tot de kassa.
Alle reacties Link kopieren
Quote: mobasi schreef:

29-08-2014, 15:04



Ik ken mensen die in de buitenschoolse opvang werken en voor de klas staan en die verbazen zich ook over 'de kinderen van tegenwoordig' (uitzonderingen daar gelaten).



Waar moet dat heen ;)



Dat doet me denken aan wat Sokrates zo'n 2500 jaar geleden zei:

“Onze jeugd heeft tegenwoordig een sterke hang naar luxe, heeft slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen. Ze geven de voorkeur aan kletspraatjes in plaats van training… Jonge mensen staan niet meer op als een oudere de kamer binnenkomt. Zij spreken hun ouders tegen, houden niet hun mond in gezelschap, … en tiranniseren hun leraren.”
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel zeker schreeuwende en dreinende kinderen in de winkel gehad. Toen ik ze net had (stiefkinderen), 6-10. Niet zo zeer zeuren om snoep - dat hadden ze snel door dat ze dat van mij niet kregen - maar wel rennen in de winkel, overal aan zitten, gillen, etc.

Na een paar maanden was dat over, door op het moment van ongewenst gedrag alles stil te zetten, kind vast te houden tot het rustig was en me niks aan te trekken van omstanders of tijdsdruk.

Nu zijn we jaren verder en zijn ze zeer behulpzaam in de winkel. Altijd het karretje duwen, boodschappen uitzoeken, en als ik niet voldoende voor ze te doen heb dan gaan ze anderen, het liefst oudere mensen helpen.

Snoep bij de kassa is wel een verleiding, maar daar hebben ze hun eigen zakgeld voor en er mag alleen snoep gekocht worden in het weekend.
Alle reacties Link kopieren
quote:zas schreef op 29 augustus 2014 @ 15:42:

[...]



Ben het met jou en TO eens, hoor. Ik ben van dezelfde generatie en ook geen last gehad van de voorbeelden die jij noemt. En dan kan iedereen wel zeggen dat ik dat misschien vergeten ben of dat mijn kinderen extreem makkelijk waren, nou.... verre van dat.



Harstikke mooi Zas, dankjewel!



Ook ik heb getracht mijn kinderen behoorlijke fatsoensnormen mee te geven.

Ik zal heus niet voor 100% geslaagd zijn



Maar als ik de jeugd van tegenwoordig zie

En in feite kun je het niet eens de kinderen kwalijk nemen.

Het is echt een gebrek aan opvoeding.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
quote:Thordis schreef op 29 augustus 2014 @ 17:17:

[...]



Mijn kinderen zitten gewoon op school de hele dag hoor. Dus waarom zou je je schuldig voelen als je werkt? En wat 'doen' de meeste ouders dan? Toegeven? Dat zie ik maar weinig gebeuren.



De hele discussie berust op aannames.



Overigens vind ik eten open trekken voor de kassa echt asogedrag van de bovenste plank. Ik heb het zelfs nog nooit overwogen. Bij ernstige honger haal je wat en eet je dat buiten op. Bij minder ernstige honger hou je het even 20 minuten vol. En een kind onder de 4 neem je niet met ernstige honger mee, die krijgen heus niet acuut honger. Als jij om 17.30 boodschappen gaat doen, tja, dan heeft zo'n kind honger. Dus doe je dat niet of je geeft zo'n kind eerst ff een cracker.



Oké dus geen boodschappen meer doen om 17.30, en als je nou een alleenstaande moeder bent die 5 à 6 dagen van de week van 8 tot 17.00 uur werkt, en daarna je kind uit de creche gaat halen.?

Alle dagen langs de patatboer dan maar??



Echt, je hebt een probleem met de impulscontrole wat mij betreft als je je niet kunt inhouden tot de kassa.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
quote:zas schreef op 29 augustus 2014 @ 17:11:

[...]

Het is pas een probleem als ouders geen nee meer durven zeggen, omdat het kind anders in woede uitbarst. En dat is volgens mij waar het in dit topic om draait.



Kinderen gaan toch pas gillen als ze "nee" horen bij de kassa? De ouders die altijd toegeven met hun tot op het bot verpeste kroost, dáár heb je geen last van.



Ik vind zo'n gillend kind vaak wel grappig. En maar doormekkeren, en maar zuigen... de talenten die ze dan aanspreken. Pas als ouders bij die ongein toegeven gaan mijn wenkbrauwen omhoog.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn net zoveel a-sociale ouderen van dagen, vijftigers, veertigers, dertigers en twintigers te bewonderen als a-sociale pubers en kinders. Het is ook maar net waar je het accent op gaat leggen als je zo om je heen kijkt in een supermarkt.



Ik sta ook voor de klas, ik zie die losgeslagen pubers niet zo vaak. De meeste pubers zijn gewone jongeren die ondanks de gebruikelijke puberale uitspatting links en rechts echt wel merkbaar een opvoeding hebben gekregen en nog steeds ondervinden. Sterker nog, genoeg brugklassers die ik direct zou adopteren .

Ja, er zijn soms collega's die alles afgrijselijk vinden, vaak de types die ook 0,0 investeren in een beetje contact/aantrekkelijke les/naschoolse activiteiten. Ik ben vaker aangenaam verrast dan onaangenaam verrast door 'mijn' doelgroep.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
quote:lemoos2 schreef op 29 augustus 2014 @ 19:47:

Er zijn net zoveel a-sociale ouderen van dagen, vijftigers, veertigers, dertigers en twintigers te bewonderen als a-sociale pubers en kinders. Het is ook maar net waar je het accent op gaat leggen als je zo om je heen kijkt in een supermarkt.



Ik sta ook voor de klas, ik zie die losgeslagen pubers niet zo vaak. De meeste pubers zijn gewone jongeren die ondanks de gebruikelijke puberale uitspatting links en rechts echt wel merkbaar een opvoeding hebben gekregen en nog steeds ondervinden. Sterker nog, genoeg brugklassers die ik direct zou adopteren .

Ja, er zijn soms collega's die alles afgrijselijk vinden, vaak de types die ook 0,0 investeren in een beetje contact/aantrekkelijke les/naschoolse activiteiten. Ik ben vaker aangenaam verrast dan onaangenaam verrast door 'mijn' doelgroep.Ik ook hoor. Ik vind de pubers die ik zie en spreek bijzonder aardig en over het algemeen prima opgevoed.
En daarbij is het klagen over die verwende jeugd van tegenwoordig al zo oud als de mensheid.
Alle reacties Link kopieren
quote:mienietjefietje schreef op 29 augustus 2014 @ 08:57:

Hoezo durven die ouders geen nee te zeggen, waarom denk je dat die kinderen zo tekeer gaan?Omdat die kinderen niet gewend zijn dat er nee tegen ze gezegd wordt?
Alle reacties Link kopieren
quote:NYC schreef op 29 augustus 2014 @ 15:25:

[...]





Probleem is dat ouders zich vaak teveel op vriendjes-level met hun kind willen begeven. Niet de grote boze opvoeder zijn. Kinderen zijn tegenwoordig vaak erg gewenst en gepland (wanneer ze komen, hoeveel etc) en dat is dus een groot contrast met hoe het eeuwenlang was. Plus dat we in een welvarende tijd van overvloed leven en dat zien die kinderen ook wel. Daarnaast nog: compensatiegedrag voor te weinig tijd bij de kinderen zijn ivm werken en het goedmaken met snoep en speelgoed (het geld IS er immers ook)



Allemaal beschreven in dit boek:



[img]http://hetkind.org/wp-content/uploads/2 ... orkant.jpg[/img]



En nee, dit hoeft niemand als een verwijt te zien. Ik moet zelf ook oppassen voor deze valkuilen



Je raakt hier wel een aantal essentiële punten. Moeders worden vaak op steeds latere leeftijd moeder, met alle moeite die het misschien op dat moment kost. Als er dan toch nog een kind komt als men 35 of ouder is, is dat ook gelijk de heilige graal. En kleine Sofie of kleine Tim is dan niks meer of minder dan een "wondertje"dat ook zo behandeld dient te worden.



Het kind wordt ook, zodra het kan praten, als een volwassene behandeld., Conflicten moeten worden uitgepraat, regels moeten worden onderhandeld. Geen mens schijnt te beseffen dat dat pas kan als je als mens een bepaald referentiekader hebt opgebouwd. En dat heeft een kind niet.



Compensatiegedrag zie je inderdaad ook vaak. Ondanks het feit dat vader en moeder met de mond belijden dat ze hun kind niks tekort doen met "slechts" 2 of 3 uur "qualitytime" per week, voelen ze dondersgoed dat het niet echt de bedoeling kan zijn een kind te willen en het dan vervolgens voor het grootste deel van de tijd uit te besteden, en het alleen (door de week) te zien bij het ontbijt en de avondmaaltijd. Dus krijgt het kind in materieel opzicht alles wat het hartje maar begeert of kan begeren. Ja, OK, mama was niet bij je toneelvoorstelling, maar die iPAD is toch wel gaaf, of niet? En papa kwam niet kijken bij je hockeywedstrijd, maar die omafiets die hij door zijn secretaresse voor je heeft laten bestellen, is toch best cool, of niet?



Dus gaan kinderen met andere volwassenen ook om alsof het hun gelijken zijn, waar ze hun zin kunnen afdwingen of waar het normaal is om op elk gewenst moment in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Oke, als werkende moeders weer de schuld krijgen, haak ik af.

Die discussie is nu wel gevoerd



Had Socrates ook een werkende moeder?
Alle reacties Link kopieren
quote:Mevrouw75 schreef op 29 augustus 2014 @ 19:52:

[...]





Ik ook hoor. Ik vind de pubers die ik zie en spreek bijzonder aardig en over het algemeen prima opgevoed.Dat ben ik met je eens. Wat me wel opvalt, is dat kinderen tegenwoordig wel minder gewend zijn zich aan te passen aan gelegenheden.Zodra het afwijkt van de dagelijkse gang van zaken, zijn ze verloren. Ik kan me herinneren dat mijn vrienden/vriendinnen en ik ook, wel van huis uit meekregen dat er op bepaalde momenten (begrafenis, huwelijk, receptie, enz.) aan de gelegen aangepaste kleding en gedrag vereist was, en dat zie ik tegenwoordig minder. Niet voor niks zie je ook op dit forum met name van jongere mensen topics als "HELP, ik moet naar die en die gelegenheid, wat moet ik aantrekken?". Ik weet niet anders dan dat wij dat gewoon van huis uit mee kregen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
quote:lilalinda schreef op 29 augustus 2014 @ 20:06:

Oke, als werkende moeders weer de schuld krijgen, haak ik af.

Die discussie is nu wel gevoerd



Had Socrates ook een werkende moeder?Werkende moeders krijgen zeker niet de schuld. Als er kinderen komen, is het een zaak van BEIDE ouders daar mee om te gaan. En het is aan iedere werkende moeder dat te regelen met de werkende vader, Of niet?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
quote:hannaeva schreef op 29 augustus 2014 @ 09:31:

Jo Elise: hebben ze wel stembanden?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven