Zwanger
alle pijlers
dreigende vroeggeboorte
woensdag 27 augustus 2014 09:45
Met 24.3 weken was ik na een uur werken niet lekker. Ik kreeg af en aan harde buiken die 10 seconden duurde en had een aantal keer overgegeven. Op aanraden van de vk ben ik naar bed gegaan en moest ik bellen als het aan bleef houden. Toen ik wakker werd was het nog niet over maar ik dacht dat ik me een beetje aanstelde en had die avond toch een afspraak bij de vk dus heb daar op gewacht.
Daar bleek dat er een regelmaat in mijn harde buiken zat en dat mijn baarmoedermond al een deel verweekt was en een klein beetje toegankelijk. Ik mocht gelijk naar de gynaecoloog.
Daar bleek dat mijn baarmoedermond 2.4 cm was. Dit moet 4cm of meer zijn. Tussen de 3.5 en 1.5 cm is het grijs gebied en onder de 1.5 moet je naar een academisch ziekenhuis.
Hij heeft me dus op laten nemen, ik kreeg een zetpil om mn baarmoeder rustig te krijgen en een infuus omdat ik wat uitgedroogd was.
Daarna zijn mijn harde buiken afgenomen.
Met 24.5 ben ik weer ontslagen, mijn baarmoedermond was toen 3.6 en dat was goed. De druk was er af van binnen vandaar dat deze weer groter was.
Na 2 dagen thuis ging het weer mis, van 16 tot 21 uur continu harde buiken en had ik de vk weer gebeld. Die kwam langs en dacht dat mn baarmoedermond bijna verweekt was, dat er nog minder dan 1 cm stond en ben weer met spoed naar het ziekenhuis gegaan.
Daar lag alles al klaar, longrijping, weeenremmers etc. Ik ben aan de ctg gelegd en mn harde buiken duurde gelukkig maar 10 seconden maar kwamen wel om de 1 a 2 minuten. Na een inwendige echo bleek dat mijn baarmoedermond 3 cm was. Een hele opluchting dus, maar wel weer kleiner. Ik kreeg weer een zetpil en werd weer opgenomen.
Nu ben ik gisteren weer ontslagen. In het ziekenhuis zijn weeenremmers opgestart en daarmee is het tot nu toe rustig. De baarmoedermond is niet meer opgemeten omdat ze bang zijn dat met een inwendige echo het gaat prikkelen, dus ik moet het op geleide van mijn klachten doen. Doodeng.
Ik ben nu 25.4 en zit dus thuis met 2 tabletjes adalat per dag en niemand die kan voorspellen hoe dit gaat lopen ik voel me een tikkende tijdbom. De artsen geven aan dat als ik voorbij de 28 weken ben ik me minder zorgen hoef te maken maar dat duurt nog zooo lang.
Ben 3 kilo afgevallen en krijg geen hap door mijn keel van de zenuwen.
Ik weet dat ik vertrouwen moet krijgen in mijn lichaam en dat ze me niet naar huis laten gaan als ze het niet vertrouwen. Maar toch vliegt de angst me vaak aan. Gelukkig doet het kindje het super, schopt super hard en vaak en ligt een week voor op groei.
Er is geen oorzaak gevonden voor de harde buiken.
Eigenlijk ben ik op zoek naar lotgenoten/positieve verhalen waarmee ik meer vertrouwen kan krijgen in mezelf en in mn kindje..
Daar bleek dat er een regelmaat in mijn harde buiken zat en dat mijn baarmoedermond al een deel verweekt was en een klein beetje toegankelijk. Ik mocht gelijk naar de gynaecoloog.
Daar bleek dat mijn baarmoedermond 2.4 cm was. Dit moet 4cm of meer zijn. Tussen de 3.5 en 1.5 cm is het grijs gebied en onder de 1.5 moet je naar een academisch ziekenhuis.
Hij heeft me dus op laten nemen, ik kreeg een zetpil om mn baarmoeder rustig te krijgen en een infuus omdat ik wat uitgedroogd was.
Daarna zijn mijn harde buiken afgenomen.
Met 24.5 ben ik weer ontslagen, mijn baarmoedermond was toen 3.6 en dat was goed. De druk was er af van binnen vandaar dat deze weer groter was.
Na 2 dagen thuis ging het weer mis, van 16 tot 21 uur continu harde buiken en had ik de vk weer gebeld. Die kwam langs en dacht dat mn baarmoedermond bijna verweekt was, dat er nog minder dan 1 cm stond en ben weer met spoed naar het ziekenhuis gegaan.
Daar lag alles al klaar, longrijping, weeenremmers etc. Ik ben aan de ctg gelegd en mn harde buiken duurde gelukkig maar 10 seconden maar kwamen wel om de 1 a 2 minuten. Na een inwendige echo bleek dat mijn baarmoedermond 3 cm was. Een hele opluchting dus, maar wel weer kleiner. Ik kreeg weer een zetpil en werd weer opgenomen.
Nu ben ik gisteren weer ontslagen. In het ziekenhuis zijn weeenremmers opgestart en daarmee is het tot nu toe rustig. De baarmoedermond is niet meer opgemeten omdat ze bang zijn dat met een inwendige echo het gaat prikkelen, dus ik moet het op geleide van mijn klachten doen. Doodeng.
Ik ben nu 25.4 en zit dus thuis met 2 tabletjes adalat per dag en niemand die kan voorspellen hoe dit gaat lopen ik voel me een tikkende tijdbom. De artsen geven aan dat als ik voorbij de 28 weken ben ik me minder zorgen hoef te maken maar dat duurt nog zooo lang.
Ben 3 kilo afgevallen en krijg geen hap door mijn keel van de zenuwen.
Ik weet dat ik vertrouwen moet krijgen in mijn lichaam en dat ze me niet naar huis laten gaan als ze het niet vertrouwen. Maar toch vliegt de angst me vaak aan. Gelukkig doet het kindje het super, schopt super hard en vaak en ligt een week voor op groei.
Er is geen oorzaak gevonden voor de harde buiken.
Eigenlijk ben ik op zoek naar lotgenoten/positieve verhalen waarmee ik meer vertrouwen kan krijgen in mezelf en in mn kindje..
vrijdag 29 augustus 2014 17:14
Wat een belachelijke reactie van je familie!! Tjonge jonge. Trek je er (hoe moeilijk ook) niets van aan. Het is jouw/jullie kindje en jij moet heg dragen. De enige manier om dat nu te doen is rust. Neem deze ook, je hebt je energie hier hard voor nodig en jullie kindje ook.
Onze jongste is ook veeeeeeel te vroeg geboren (26 weken) hij zit hier naast mij op de bank en het gaat super goed met hem. Laatst gesprek gehad op de psz en de juf zei:'ik heb echt geen bijzonderheden over H te melden, alleen maar positieve dingen.' Ik gloeide van trots toen ik naar huis liep
De eerste maanden waren echt heel heftig en spannend maar nu na drie jaar is het een gewone gezellige peuter. Ik hoop niet dat jullie kindje nu al komt maar het kan echt goedkomen!
Heb en hou moed en vertrouwen en jezelf en jullie kindje. Heel veel sterkte!
X Biekoe
Onze jongste is ook veeeeeeel te vroeg geboren (26 weken) hij zit hier naast mij op de bank en het gaat super goed met hem. Laatst gesprek gehad op de psz en de juf zei:'ik heb echt geen bijzonderheden over H te melden, alleen maar positieve dingen.' Ik gloeide van trots toen ik naar huis liep
De eerste maanden waren echt heel heftig en spannend maar nu na drie jaar is het een gewone gezellige peuter. Ik hoop niet dat jullie kindje nu al komt maar het kan echt goedkomen!
Heb en hou moed en vertrouwen en jezelf en jullie kindje. Heel veel sterkte!
X Biekoe
zaterdag 30 augustus 2014 10:08
Cherobon, ik heb inderdaad aangegeven dat ze zulke dingen maar niet meer tegen mij moeten zeggen. Ik kan daar echt niets mee
Biekoe wat fijn om te horen dat alles goed gekomen is! Lijkt me inderdaad een heftige tijd, maar ik denk dat je extra trots bent nu je dat hoort op de peuterspeelzaal. Bedankt voor je reactie!
Janebond 32 weken lijkt inderdaad nog ver weg, maar soms kijk ik er inderdaad al echt naar uit. Dat wordt de 2e mijlpijl.
Md86 wat een rotperiode ook voor jou. Ik wil jou ook heel veel sterkte wensen.
Frutje! Thanks voor de bemoedigende woorden.
26 weken vandaag, ik eet er een taartje op! Gelukkig gisteren verder geen last meer gehad. Hopelijk vandaag een goede dag!
Biekoe wat fijn om te horen dat alles goed gekomen is! Lijkt me inderdaad een heftige tijd, maar ik denk dat je extra trots bent nu je dat hoort op de peuterspeelzaal. Bedankt voor je reactie!
Janebond 32 weken lijkt inderdaad nog ver weg, maar soms kijk ik er inderdaad al echt naar uit. Dat wordt de 2e mijlpijl.
Md86 wat een rotperiode ook voor jou. Ik wil jou ook heel veel sterkte wensen.
Frutje! Thanks voor de bemoedigende woorden.
26 weken vandaag, ik eet er een taartje op! Gelukkig gisteren verder geen last meer gehad. Hopelijk vandaag een goede dag!
zaterdag 30 augustus 2014 10:29
Gefeliciteerd met de 26 weken! Verwen jezelf maar lekker, dat is ook goed voor je baby.
Als zwangere/jonge moeder ben je loslopend wild, iedereen flapt er vanalles uit. Laat je familie kletsen, kennelijk zijn ze niet wijzer dan dat. (Snap ook niet waarom je moeder je dat vertelt.)
Ik had voor mezelf ook mijlpalen bedacht bij de zwangerschap: 26 wkn, 28, 32, 34. Een kalender/dagboeken is een leuk idee.
Als zwangere/jonge moeder ben je loslopend wild, iedereen flapt er vanalles uit. Laat je familie kletsen, kennelijk zijn ze niet wijzer dan dat. (Snap ook niet waarom je moeder je dat vertelt.)
Ik had voor mezelf ook mijlpalen bedacht bij de zwangerschap: 26 wkn, 28, 32, 34. Een kalender/dagboeken is een leuk idee.
zaterdag 30 augustus 2014 10:41
Ik had trouwens toen in bedrust had ook nog harde buiken. Ik had dan ook een erg onrustig mannetje in mijn buik zitten. Hij zorg te ook voor harde buiken.
Verder had ik zodra ik op stond ook gelijk een harde buik.
Volgens mijn arts moest ik alleen opletten dat ze niet regelmatig kwamen.
Probeer gewoon rustig te blijven liggen op de bank. Laat iedereen kletsen als ze zeggen dat je lui bent.
Verder had ik zodra ik op stond ook gelijk een harde buik.
Volgens mijn arts moest ik alleen opletten dat ze niet regelmatig kwamen.
Probeer gewoon rustig te blijven liggen op de bank. Laat iedereen kletsen als ze zeggen dat je lui bent.
zaterdag 30 augustus 2014 11:06
Ah wat een narigheid. Bekijk het écht van dag tot dag. Je hebt geen oudere kinderen toch? Dat is echt heel prettig, nu kun je ook gewoon rust nemen. Elke dag is er weer 1, je weet niet hoe het loopt, maar je kunt niet meer doen dan proberen elke dag zo rustig en zo plezierig mogelijk door te komen. En dat is heel zwaar, ik weer er alles van. Bij de eerste had ik bedrust vanaf 28 weken, bij de tweede lag ik met 27 weken al in het ziekenhuis met een kind met een paar weken groeiachterstand (woog toen nog geen 700 gram) en de mededeling dat ik binnen 24 uur ging bevallen. Toch nog een paar weken volgehouden. En je creëert je eigen mijlpalen: gewicht boven een kilo, 27 weken, 28 weken, 29 weken, een maand na het eerste alarmsignaal nog steeds zwanger zijn....
En uiteindelijk ben ik met 30 weken bevallen van een veel te klein baby'tje. Die het echt heel zwaar heeft gehad de eerste weken en we hebben echt heel veel zorgen gehad. Maar de kansen zijn zó goed tegenwoordig. En nu zijn al die zorgen alweer jaren vergeten en is hij zo gezond en slim en sterk!
De enige invloed die je kunt uitoefenen is zo goed mogelijk voor jezelf zorgen, rustig blijven ademen en van dag tot dag leven. Zoek leuke dingen om te doen, hoe lastig ook. Laat voor je zorgen en probeer zo positief mogelijk te blijven, en als dat even niet lukt is het ook niet erg.
Sterkte!
En uiteindelijk ben ik met 30 weken bevallen van een veel te klein baby'tje. Die het echt heel zwaar heeft gehad de eerste weken en we hebben echt heel veel zorgen gehad. Maar de kansen zijn zó goed tegenwoordig. En nu zijn al die zorgen alweer jaren vergeten en is hij zo gezond en slim en sterk!
De enige invloed die je kunt uitoefenen is zo goed mogelijk voor jezelf zorgen, rustig blijven ademen en van dag tot dag leven. Zoek leuke dingen om te doen, hoe lastig ook. Laat voor je zorgen en probeer zo positief mogelijk te blijven, en als dat even niet lukt is het ook niet erg.
Sterkte!
zaterdag 30 augustus 2014 11:20
Ikzelf heb ook ervaring met te korte en verweekte bmm en platliggen vanaf 20 weken.
Snelle tip want weinig tijd om te forummen maar harde buiken zijn soms te voorkomen door op je linkerzijde te liggen. Een verpleegkundige van het wkz vertelde me dat ooit. Als je plat op je rug ligt raakte je baarmoeder eerder geprikkeld omdat je kind dan op je baarmoeder drukt aan de ene kant en aan de andere kant is je ruggegraat. Je baarmoeder komt daar dan tussen te liggen en kan gaan reageren. Verder voor je bloedcirculatie beter om dan je linkerzijde te nemen. Bij mij hielp het.
En vooral niet naar je familie luisteren maar dat doe je gelukkig ook niet meer. Sterkte meis...je kunt het!!
Snelle tip want weinig tijd om te forummen maar harde buiken zijn soms te voorkomen door op je linkerzijde te liggen. Een verpleegkundige van het wkz vertelde me dat ooit. Als je plat op je rug ligt raakte je baarmoeder eerder geprikkeld omdat je kind dan op je baarmoeder drukt aan de ene kant en aan de andere kant is je ruggegraat. Je baarmoeder komt daar dan tussen te liggen en kan gaan reageren. Verder voor je bloedcirculatie beter om dan je linkerzijde te nemen. Bij mij hielp het.
En vooral niet naar je familie luisteren maar dat doe je gelukkig ook niet meer. Sterkte meis...je kunt het!!
Poep, wie heeft jou gescheten?
zaterdag 30 augustus 2014 11:25
Lieve bab, wat een ontzettend onaardige mededeling van jouw moeder. Die had ik met open mond buiten gezet en zeer dringend verzocht om die familieberichten voor zich te houden.
Dat gezegd hebbende, luister naar vk en gyn die hebben er tenslotte verstand van.
Ik wens je nog een lange zwangerschap en een gezond kindje...
Dat gezegd hebbende, luister naar vk en gyn die hebben er tenslotte verstand van.
Ik wens je nog een lange zwangerschap en een gezond kindje...
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
zaterdag 30 augustus 2014 11:48
@pokkewijf mijn moeder komt twee keer per dag voor van alles en nog wat, dus ik hou ze maar te vriend haha. Maar ze snapte dat ze het voortaan gewoon voor zich moet houden.
@louise wat herkenbaar jou tip! Ik had ook het idee dat het daarmee minder werd, maar de verpleegkundige gaf aan dat het niet kon. Dus toch!
@thordis nee ik heb gelukkig geen oudere kinderen. Dus qua rust.zit het wel goed! Wat een onzekere tijd moet dat ook geweest zijn bij jou zeg. Gelukkig is alles goed afgelopen!
@leoni dat klinkt ook herkenbaar. In het ziekenhuis zeiden ze ook dat hij erg beweegelijk was. Tijdens ctg trapte hij dat apparaat van mijn buik af en bewoog telkens weg. De eerste keer heb ik geen ctg gehad dat was nog te vroeg, de 2e keer hebben ze het wel gedaan en had harde buiken om de 2 minuten en die duurde 10-15seconden. Ze waren blij dat ze maar zo kort duurde maar de regelmaat klopte niet inderdaad, en ook niet dat mijn baarmoedermond daar op reageerde.
Volgens de gyn is mijn bmm ook met pink toegankelijk (klinkt misschien stom) hadden jullie ook dat deze iets open stond?
Thanks voor alle berichtjes.. doet me echt goed!
Heb het bezoek wat er komt laten weten dat ze gerust wasmanden met opvouwgoed mee mogen nemen, dat kan ik zittend doen en ben ik toch bezig.
@louise wat herkenbaar jou tip! Ik had ook het idee dat het daarmee minder werd, maar de verpleegkundige gaf aan dat het niet kon. Dus toch!
@thordis nee ik heb gelukkig geen oudere kinderen. Dus qua rust.zit het wel goed! Wat een onzekere tijd moet dat ook geweest zijn bij jou zeg. Gelukkig is alles goed afgelopen!
@leoni dat klinkt ook herkenbaar. In het ziekenhuis zeiden ze ook dat hij erg beweegelijk was. Tijdens ctg trapte hij dat apparaat van mijn buik af en bewoog telkens weg. De eerste keer heb ik geen ctg gehad dat was nog te vroeg, de 2e keer hebben ze het wel gedaan en had harde buiken om de 2 minuten en die duurde 10-15seconden. Ze waren blij dat ze maar zo kort duurde maar de regelmaat klopte niet inderdaad, en ook niet dat mijn baarmoedermond daar op reageerde.
Volgens de gyn is mijn bmm ook met pink toegankelijk (klinkt misschien stom) hadden jullie ook dat deze iets open stond?
Thanks voor alle berichtjes.. doet me echt goed!
Heb het bezoek wat er komt laten weten dat ze gerust wasmanden met opvouwgoed mee mogen nemen, dat kan ik zittend doen en ben ik toch bezig.
zaterdag 30 augustus 2014 12:43
Ook niet teveel zitten hoor. Tenminste dat mocht ik ook niet teveel dan druk je baarmoeder weer op de bmm.
Hier kon de arts dus via mijn bmm bij het hoofdje van onze zoon. Ik had volgens de arts geen ontsluiting maar door de verwekking en de verkorte bmm konden ze erbij. Hebben ze trouwens bij het eerst onderzoek geconstateerd en daarna nooit meer gedaan. Alleen toen in de nacht ontsluitingsweeen kreeg wel met een echo intern gekeken om te bepalen of de bmm mee deed. Daarna nooit meer ivm infecties risico en weeën opwekking.
Heeft het UWV al gebeld. Je zit namelijk vanaf nu in d ziektewet en hun moeten dat regelen. Ik ben trouwens maar een keer gebeld en na mijn verhaal hoefte ik niets meer te doen. Dit laatste gaf een erg rustig gevoel dat ik niet meer hoefte.
Hier kon de arts dus via mijn bmm bij het hoofdje van onze zoon. Ik had volgens de arts geen ontsluiting maar door de verwekking en de verkorte bmm konden ze erbij. Hebben ze trouwens bij het eerst onderzoek geconstateerd en daarna nooit meer gedaan. Alleen toen in de nacht ontsluitingsweeen kreeg wel met een echo intern gekeken om te bepalen of de bmm mee deed. Daarna nooit meer ivm infecties risico en weeën opwekking.
Heeft het UWV al gebeld. Je zit namelijk vanaf nu in d ziektewet en hun moeten dat regelen. Ik ben trouwens maar een keer gebeld en na mijn verhaal hoefte ik niets meer te doen. Dit laatste gaf een erg rustig gevoel dat ik niet meer hoefte.
maandag 1 september 2014 21:00
Nee ik probeer de kleine dingetjes in huis gewoon te doen. Zoals afwasmachine uitruimen, beetje opruimen, kleine wasjes.
Dus het past wel een beetje bij het beeld, dat t wat toegankelijk is. Ik moet donderdag weer terug naar de gyn, denk als het nog steeds stabiel is hij het ook niet op meet.
Tot vanavond ging het goed, vanavond weer veel harde buiken en heb net een extra adalat genomen. Gelukkig heb ik nog speling, zit niet aan de max dosering. Misschien toch wat te veel gedaan vandaag, hopelijk zijn ze snel weer weg!
Dus het past wel een beetje bij het beeld, dat t wat toegankelijk is. Ik moet donderdag weer terug naar de gyn, denk als het nog steeds stabiel is hij het ook niet op meet.
Tot vanavond ging het goed, vanavond weer veel harde buiken en heb net een extra adalat genomen. Gelukkig heb ik nog speling, zit niet aan de max dosering. Misschien toch wat te veel gedaan vandaag, hopelijk zijn ze snel weer weg!
maandag 8 september 2014 11:35
Hoi Bab,
Hoe was het bij de gyn? Vindt hij het goed dat je wat activiteiten doet (die van mij namelijk niet)? Misschien geeft het je duidelijkheid als je vraagt wat nu wel en niet mag. Dat hielp mij wel in ieder geval.
Hoe gaat het met de harde buiken? Kom je al wat meer tot rust?
Ik hoop dat alles goed gaat en dat je de afgelopen week lekker hebt weggestreept.
Hoe was het bij de gyn? Vindt hij het goed dat je wat activiteiten doet (die van mij namelijk niet)? Misschien geeft het je duidelijkheid als je vraagt wat nu wel en niet mag. Dat hielp mij wel in ieder geval.
Hoe gaat het met de harde buiken? Kom je al wat meer tot rust?
Ik hoop dat alles goed gaat en dat je de afgelopen week lekker hebt weggestreept.
vrijdag 28 november 2014 13:58
Zo ik kwam deze weer tegen en dacht laat ik eens een update geven;). Er waren toch een aantal mensen die meegeleefd hadden..
Uiteindelijk met 28 weken mocht ik wat meer dingen doen, zoals hond uitlaten etc. In week 30 bleek toch weer dat het teveel van het goede was en ben ik opnieuw opgenomen en longrijping gehad.
Toch bleef alles stabiel, en met bedrust tot 34 weken thuis gezeten.
Vanaf die tijd mocht ik weer wat doen. Bij 35.5 zijn de weeenremmers gestopt.
En uiteindelijk bij 37.3 ingeleid.
Dit omdat ik continu harde buiken had, het kindje het daardoor minder leuk vond in de buik en ondertussen toch al 3 cm ontsluiting had. En ook een hogere bloeddruk.
Kleintje is nu al bijna 2 weken oud en het gaat super goed.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties toen ik ze nodig had!
Uiteindelijk met 28 weken mocht ik wat meer dingen doen, zoals hond uitlaten etc. In week 30 bleek toch weer dat het teveel van het goede was en ben ik opnieuw opgenomen en longrijping gehad.
Toch bleef alles stabiel, en met bedrust tot 34 weken thuis gezeten.
Vanaf die tijd mocht ik weer wat doen. Bij 35.5 zijn de weeenremmers gestopt.
En uiteindelijk bij 37.3 ingeleid.
Dit omdat ik continu harde buiken had, het kindje het daardoor minder leuk vond in de buik en ondertussen toch al 3 cm ontsluiting had. En ook een hogere bloeddruk.
Kleintje is nu al bijna 2 weken oud en het gaat super goed.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties toen ik ze nodig had!
