Psyche
alle pijlers
Vriend net 'betrapt' bij zelfmoordpoging
zaterdag 30 augustus 2014 14:00
Hallo lieve mensen,
Pfffff waar moet ik beginnen, zoals de titel al zegt een paar uur geleden heb ik mijn vriend betrapt bij een zelfmoordpoging.
Ik was onderweg naar mijn ouders, en had contact met hem via de app. Ik vond hem vreemd doen, kon niet plaatsen wat er precies aan de hand was. Ik ben terug naar huis gegaan omdat ik een heeel maar onderbuik gevoel had. Thuis aangekomen merkte ik per direct dat er iets goed mis was. Hij was volkomen in zichzelf gekeerd en mijn oog viel op 2 plastic tasjes met een stuk tape ernaast.
Ontkennen kon hij niet want alles wees op een zelfmoordpoging, dit bleek dus ook waar te zijn. Nog steeds ben ik helemaal ondersteboven en heb geen idee wat ik moet doen. Hij dwong mij zo goed als om niemand te bellen en geen hulp in te schakelen. Ik heb lang met hem gepraat en hij vertelde al langere tijd het leven niet meer te zien zitten. Hij is erg depressief en heeft geen levenslust meer. Natuurlijk heb ik voorgesteld en aangegeven dat we hulp nodig hebben en dat dit ook mijn petje te boven gaat. Ik heb eerlijkwaar geen flauw idee wat ik nu moet doen.
Nog steeds moet ik van de schrik bekomen het lijkt wel alsof ik momenteel in een waas zit en niet helder kan denken.
Daarom hoop ik dat jullie mij goed advies kunnen geven wat ik nu het beste kan doen?
Hij loopt al een tijd bij een psychiater maar dit is het allerlaatste wat ik zag aankomen.
Alvast bedankt voor jullie reacties ....
Pfffff waar moet ik beginnen, zoals de titel al zegt een paar uur geleden heb ik mijn vriend betrapt bij een zelfmoordpoging.
Ik was onderweg naar mijn ouders, en had contact met hem via de app. Ik vond hem vreemd doen, kon niet plaatsen wat er precies aan de hand was. Ik ben terug naar huis gegaan omdat ik een heeel maar onderbuik gevoel had. Thuis aangekomen merkte ik per direct dat er iets goed mis was. Hij was volkomen in zichzelf gekeerd en mijn oog viel op 2 plastic tasjes met een stuk tape ernaast.
Ontkennen kon hij niet want alles wees op een zelfmoordpoging, dit bleek dus ook waar te zijn. Nog steeds ben ik helemaal ondersteboven en heb geen idee wat ik moet doen. Hij dwong mij zo goed als om niemand te bellen en geen hulp in te schakelen. Ik heb lang met hem gepraat en hij vertelde al langere tijd het leven niet meer te zien zitten. Hij is erg depressief en heeft geen levenslust meer. Natuurlijk heb ik voorgesteld en aangegeven dat we hulp nodig hebben en dat dit ook mijn petje te boven gaat. Ik heb eerlijkwaar geen flauw idee wat ik nu moet doen.
Nog steeds moet ik van de schrik bekomen het lijkt wel alsof ik momenteel in een waas zit en niet helder kan denken.
Daarom hoop ik dat jullie mij goed advies kunnen geven wat ik nu het beste kan doen?
Hij loopt al een tijd bij een psychiater maar dit is het allerlaatste wat ik zag aankomen.
Alvast bedankt voor jullie reacties ....
zaterdag 30 augustus 2014 22:07
Voor de duidelijkheid, ik denk dat áls het een noodkreet is, die evengoed heel serieus moet worden genomen. De poging had net zo goed kunnen slagen als jij niet tussenbeide was gekomen, dat weet je niet. Ik bedoelde er vooral mee te zeggen dat het mij positief lijkt dat hij erg graag goede hulp wil, want dat betekent dat hij de wil heeft om hieruit te komen. Misschien zag hij de dood nu als enige uitweg omdat de hulp die hij kreeg niet goed was voor hem en hem dus geen uitweg bood. Ik hoop echt dat er nu hulp komt die hem die uitweg wel biedt.
Veel sterkte vanavond.
Veel sterkte vanavond.
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 22:36
Hier ben ik weer pff...
Ik zal een update proberen te geven van de afgelopen paar uur. Hij kwam thuis met de vraag of ik actie had ondernomen. Ik heb hem de waarheid verteld, dat ik na een hoop wikken en wegen toch aan de alarmbellen heb getrokken.
Dit viel meer als verkeerd, hij werd boos, nam het me kwalijk, kon me niet in vertrouwen nemen etc. Ik heb hem geprobeerd uit te leggen waarom ik tot dit besluit was gekomen maar het leek allemaal niet te helpen.
Ik vertelde hem dat ik dit niet alleen kon, en graag contact wou opnemen met vrienden. Dit was voor hem de druppel. Hij werd razend. Het enige wat hij mij gevraagd had, had ik 'schijt' aan. Ik dacht alleen maar aan mijn eigen gevoelens en niet aan die van hem. Wat ik ook zei, niets had zin.
Conclusie... Hij is woedend de deur uit gelopen, heeft zelfs zijn spullen ingepakt. Op dat moment ben ik dichtgeklapt, wist niet wat ik moest doen of zeggen. Hij vond dat ik hem voor het blok zette dat ik hem iets opdrong, namelijk hulp.
Ik weet dat hij nu bij dezelfde vriend als vanmiddag is, heb snel contact met hem gehad, en zoals ik al dacht hij wist van niets.
Hoe nu verder geen idee.. Ik wou echt het beste voor hem maar het lijkt alsof hij niet geholpen wilt worden. Ik heb de crisis dienst aan de telefoon gehad.Hun gaven aan nu weinig te kunnen doen omdat hij zelf geen contact met hun heeft opgenomen? En momenteel ook niet bij mij verblijft
Ik zal een update proberen te geven van de afgelopen paar uur. Hij kwam thuis met de vraag of ik actie had ondernomen. Ik heb hem de waarheid verteld, dat ik na een hoop wikken en wegen toch aan de alarmbellen heb getrokken.
Dit viel meer als verkeerd, hij werd boos, nam het me kwalijk, kon me niet in vertrouwen nemen etc. Ik heb hem geprobeerd uit te leggen waarom ik tot dit besluit was gekomen maar het leek allemaal niet te helpen.
Ik vertelde hem dat ik dit niet alleen kon, en graag contact wou opnemen met vrienden. Dit was voor hem de druppel. Hij werd razend. Het enige wat hij mij gevraagd had, had ik 'schijt' aan. Ik dacht alleen maar aan mijn eigen gevoelens en niet aan die van hem. Wat ik ook zei, niets had zin.
Conclusie... Hij is woedend de deur uit gelopen, heeft zelfs zijn spullen ingepakt. Op dat moment ben ik dichtgeklapt, wist niet wat ik moest doen of zeggen. Hij vond dat ik hem voor het blok zette dat ik hem iets opdrong, namelijk hulp.
Ik weet dat hij nu bij dezelfde vriend als vanmiddag is, heb snel contact met hem gehad, en zoals ik al dacht hij wist van niets.
Hoe nu verder geen idee.. Ik wou echt het beste voor hem maar het lijkt alsof hij niet geholpen wilt worden. Ik heb de crisis dienst aan de telefoon gehad.Hun gaven aan nu weinig te kunnen doen omdat hij zelf geen contact met hun heeft opgenomen? En momenteel ook niet bij mij verblijft
zaterdag 30 augustus 2014 22:42
Jij bent niet verantwoordelijk en eerlijk gezegd ben ik blij om te lezen dat hij ergens anders is nu. Dit omdat ik vind dat het niet jouw verantwoordelijkheid is dat hij dit kiest en ook niet dat jij hierbij hulp hebt ingeschakeld. Want uiteindelijk is dat een keuze die is voortgevloeid uit zijn gedrag.
Laat je alsjeblieft niet gek maken want het is niet jouw schuld en hij lijkt jou en de gevolgen van zijn keuzes nu te gebruiken om bij zijn gevoelens te komen. Daarom denk ik dat het echt beter is dat hij nu niet bij jou in huis is en neem alsjeblieft niet op je wat niet van jou is.
Zijn keuzes, zijn gedrag, zijn boosheid, zijn weglopen.
En (dus) niet van jou.
Mensen die zelfmoord willen plegen kunnen bijna slinks manipulatief gedrag laten zien omdat ze echt enorm ziek zijn. Jij kan hier nu niets in veranderen en jij hebt naar jouw vermogen gedaan wat je kon dus laat het los. Jij kan niet meer doen en dus is het voor nu genoeg.
Laat je alsjeblieft niet gek maken want het is niet jouw schuld en hij lijkt jou en de gevolgen van zijn keuzes nu te gebruiken om bij zijn gevoelens te komen. Daarom denk ik dat het echt beter is dat hij nu niet bij jou in huis is en neem alsjeblieft niet op je wat niet van jou is.
Zijn keuzes, zijn gedrag, zijn boosheid, zijn weglopen.
En (dus) niet van jou.
Mensen die zelfmoord willen plegen kunnen bijna slinks manipulatief gedrag laten zien omdat ze echt enorm ziek zijn. Jij kan hier nu niets in veranderen en jij hebt naar jouw vermogen gedaan wat je kon dus laat het los. Jij kan niet meer doen en dus is het voor nu genoeg.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 22:53
Ik moet zeggen dat ik het er wel ontzettend moeilijk mee heb, door zijn uitspattingen begin ik bijna aan mezelf te twijfelen.
De vriend waar hij nu is was stomverbaasd. Hij had niks gemerkt. Wel gaf hij aan dat mijn vriend een binnen vechter is en vaak mooi weer speelt. Hij gaat hem verder niet confronteren en doet alsof hij van niets weet. Ik ga hem ook proberen links te laten liggen, ik heb geen invloed op de situatie hoe graag ik dat ook zou willen
De vriend waar hij nu is was stomverbaasd. Hij had niks gemerkt. Wel gaf hij aan dat mijn vriend een binnen vechter is en vaak mooi weer speelt. Hij gaat hem verder niet confronteren en doet alsof hij van niets weet. Ik ga hem ook proberen links te laten liggen, ik heb geen invloed op de situatie hoe graag ik dat ook zou willen
zaterdag 30 augustus 2014 22:54
Helemaal eens met Enn. Ik snap dat dit verschrikkelijk moeilijk was en is, maar het is heel goed dat je voor jezelf bent opgekomen. Het is heel makkelijk om hierin te worden meegesleurd en jezelf erin te verliezen.
Hij is momenteel niet in staat om te overzien wat hij nodig heeft, en voor jouw behoeften heeft hij al helemaal geen oog. Hij zal dus niet begrijpen of goedkeuren dat jij tegen zijn wensen ingaat, maar tegelijkertijd kun jij niet naar die wensen luisteren en moet je doen wat nodig is. Laat je geen schuldgevoel aanpraten: jij neemt je verantwoordelijkheid door hulp in te roepen, want jij kan dit niet alleen aan, je bent hier niet voor uitgerust.
Ik weet het niet, maar ergens is zijn schaamte tegenover anderen misschien wel een goed teken. Het is in elk geval niet goed te rijmen met zijn verlangen eruit te stappen, want dan zou ik denken dat hem dat helemaal niets kan schelen. Wat uiteraard niet wil zeggen dat hij niet weer op een moment kan komen dat hij dat weer wil doen.
Hopelijk kun je een beetje slapen vannacht. Heb je nog iets van de crisisdienst gehoord (of heb ik niet goed gelezen)?
Hij is momenteel niet in staat om te overzien wat hij nodig heeft, en voor jouw behoeften heeft hij al helemaal geen oog. Hij zal dus niet begrijpen of goedkeuren dat jij tegen zijn wensen ingaat, maar tegelijkertijd kun jij niet naar die wensen luisteren en moet je doen wat nodig is. Laat je geen schuldgevoel aanpraten: jij neemt je verantwoordelijkheid door hulp in te roepen, want jij kan dit niet alleen aan, je bent hier niet voor uitgerust.
Ik weet het niet, maar ergens is zijn schaamte tegenover anderen misschien wel een goed teken. Het is in elk geval niet goed te rijmen met zijn verlangen eruit te stappen, want dan zou ik denken dat hem dat helemaal niets kan schelen. Wat uiteraard niet wil zeggen dat hij niet weer op een moment kan komen dat hij dat weer wil doen.
Hopelijk kun je een beetje slapen vannacht. Heb je nog iets van de crisisdienst gehoord (of heb ik niet goed gelezen)?
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 22:55
Jeetje meis, wat een deceptie.
Je hebt goed gehandeld, naar eer en geweten.
Meer kàn je niet doen.
Dat is altijd de makke, als je in dit soort situaties komt, je hebt te maken met volwassen mensen, die weliswaar op dat moment onbekwaam zijn, maar wel het recht van leeftijd aan de zijde hebben staan.
Moeilijk hoor.
Wat zul je je klote voelen op dit moment.
Vriend is gelukkig niet alleen.
Probeer even je rust te pakken............
Voor jou
Je hebt goed gehandeld, naar eer en geweten.
Meer kàn je niet doen.
Dat is altijd de makke, als je in dit soort situaties komt, je hebt te maken met volwassen mensen, die weliswaar op dat moment onbekwaam zijn, maar wel het recht van leeftijd aan de zijde hebben staan.
Moeilijk hoor.
Wat zul je je klote voelen op dit moment.
Vriend is gelukkig niet alleen.
Probeer even je rust te pakken............
Voor jou
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
zaterdag 30 augustus 2014 22:56
Ja natuurlijk heb je het er moeilijk mee en binnen no time schrijven er hier vijf mensen dat jij gedaan hebt wat je kon en moest doen. Laat dat alsjeblieft bij je binnenkomen want wat hij nu laat zien naar jou is het gedrag van een zieke man. Jij kan daar niets in veranderen dat moet hij zien, willen en gaan doen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 23:01
Heftig verhaal, net alles gelezen.
Maar als hij echt geen hulp wil, dan is dat wel zijn goed recht. Klinkt heel hard.....
Mijn ex accepteerde ook geen hulp en na een eerste poging volgde een geslaagde poging. Zijn leven, zijn keuze. Ik heb wat binnen mijn mogelijkheden lag geprobeerd, zonder enig effect.
Gelukkig voel ik mij op geen enkele wijze schuldig over het gebeurde. Maar verdrietig is het wel.
Ook een gedwongen opname na de eerste poging was totaal niet aan de orde. Men voelde er eigenlijk niet eens voor om hem op te nemen op de open crisis afdeling. Zo eenvoudig kom je dus niet eens een instelling binnen. Zelfmoordpoging/zelfmoordgedachten of niet.
Uiteindelijk werd ex wel opgenomen en na 5 dagen overleed hij.
Je hebt goed gehandeld....veel sterkte.... Ik snap een beetje hoe je je voelt
Maar als hij echt geen hulp wil, dan is dat wel zijn goed recht. Klinkt heel hard.....
Mijn ex accepteerde ook geen hulp en na een eerste poging volgde een geslaagde poging. Zijn leven, zijn keuze. Ik heb wat binnen mijn mogelijkheden lag geprobeerd, zonder enig effect.
Gelukkig voel ik mij op geen enkele wijze schuldig over het gebeurde. Maar verdrietig is het wel.
Ook een gedwongen opname na de eerste poging was totaal niet aan de orde. Men voelde er eigenlijk niet eens voor om hem op te nemen op de open crisis afdeling. Zo eenvoudig kom je dus niet eens een instelling binnen. Zelfmoordpoging/zelfmoordgedachten of niet.
Uiteindelijk werd ex wel opgenomen en na 5 dagen overleed hij.
Je hebt goed gehandeld....veel sterkte.... Ik snap een beetje hoe je je voelt
zaterdag 30 augustus 2014 23:01
zaterdag 30 augustus 2014 23:18
Inmiddels heb ik onze overburen/vrienden ingelicht. Ook hun zijn enorm geschrokken van deze situatie en zagen dit absoluut niet aankomen.Gelukkig heb ik een hoop steun bij hun kunnen vinden.
Nu ga ik proberen alles te laten bezinken. Het was net een achtbaan vandaag. Ik hoop dat ik de juiste keuzes heb gemaakt. Ik wou hem niet overvallen met 'hulp' en hem 'dwingen' helaas ziet hij dit anders.
Nu ga ik aan mezelf proberen te denken, en onze pup die (niet te geloven) vandaag ontzettend ziek is geworden. Ik wil jullie echt ontzettend bedanken voor jullie steun! Heeft me enorm goed gedaan.
Nu ga ik proberen alles te laten bezinken. Het was net een achtbaan vandaag. Ik hoop dat ik de juiste keuzes heb gemaakt. Ik wou hem niet overvallen met 'hulp' en hem 'dwingen' helaas ziet hij dit anders.
Nu ga ik aan mezelf proberen te denken, en onze pup die (niet te geloven) vandaag ontzettend ziek is geworden. Ik wil jullie echt ontzettend bedanken voor jullie steun! Heeft me enorm goed gedaan.
zaterdag 30 augustus 2014 23:38
Zo hee, wat een heftige dag. Heel goed dat je (ook) voor jezelf steun hebt gezocht.
Wat betreft je pup: werd die ziek voor of nadat je de poging van je vriend ontdekte? Zou het spanning kunnen zijn? Daar kunnen honden letterlijk ziek van worden, dingen als braken en diarree zijn in gespannen/onstabiele situaties niet abnormaal.
Sterkte vannacht, ik hoop dat je een beetje uit kunt rusten van alles wat er op je af is gekomen vandaag.
Wat betreft je pup: werd die ziek voor of nadat je de poging van je vriend ontdekte? Zou het spanning kunnen zijn? Daar kunnen honden letterlijk ziek van worden, dingen als braken en diarree zijn in gespannen/onstabiele situaties niet abnormaal.
Sterkte vannacht, ik hoop dat je een beetje uit kunt rusten van alles wat er op je af is gekomen vandaag.
zaterdag 30 augustus 2014 23:53
Lees de OP nog even door, Annapalona.
Virginie, wat vervelend dat je pup nu ziek is. Fijn dat je met je overburen hebt kunnen praten en dat je steun aan hen hebt. Je hebt de juiste keuzes gemaakt vandaag. Je kunt hem niet dwingen hulp te aanvaarden, net zo min als hij jou kan dwingen dit met niemand te bespreken. Je kan wel zorgen dat hem hulp wordt aangeboden. Het is dan aan hem om die hulp te aanvaarden of niet. Jij neemt jouw verantwoordelijkheid door hulp in te roepen, het is aan hem om de zijne te nemen. Jij begeeft je niet op dat gebied!
Virginie, wat vervelend dat je pup nu ziek is. Fijn dat je met je overburen hebt kunnen praten en dat je steun aan hen hebt. Je hebt de juiste keuzes gemaakt vandaag. Je kunt hem niet dwingen hulp te aanvaarden, net zo min als hij jou kan dwingen dit met niemand te bespreken. Je kan wel zorgen dat hem hulp wordt aangeboden. Het is dan aan hem om die hulp te aanvaarden of niet. Jij neemt jouw verantwoordelijkheid door hulp in te roepen, het is aan hem om de zijne te nemen. Jij begeeft je niet op dat gebied!
Ga in therapie!
zondag 31 augustus 2014 07:38
Iemand die depressief is voelt alleen zijn eigen pijn en dat is zo
overheersend dat hij geen idee heeft wat jij voelt. Op een rare manier is depressie een heel egoïstische ziekte. Iemand verdrinkt in zijn pijn en heeft geen ruimte meer in zich om nog iets anders te voelen of te beseffen want anders kan ie niet meer overeind blijven staan.
Als je zoveel pijn hebt kan het een fijn zijn om te fantaseren over dood gaan. Geen pijn en totale vrede. Het moeilijke is voor anderen om te bepalen hoe ver of hoe dichtbij hij bij zijn fantasie is.
Je de juiste beslissing genomen. Er zijn zelfs profs die zich vergissen in wat er precies in het hoofd speelt van iemand die depressief is. Dat hij kwaad is is jammer voor hem maar wanneer hij wel zelfmoord had gepleegd een dag later dan had je je de rest van je leven schuldig gevoeld.
Hou je haaks meid en hou je eigen grenzen goed in de gaten. Je moet van hem willen houden en hem niet willen redden.
overheersend dat hij geen idee heeft wat jij voelt. Op een rare manier is depressie een heel egoïstische ziekte. Iemand verdrinkt in zijn pijn en heeft geen ruimte meer in zich om nog iets anders te voelen of te beseffen want anders kan ie niet meer overeind blijven staan.
Als je zoveel pijn hebt kan het een fijn zijn om te fantaseren over dood gaan. Geen pijn en totale vrede. Het moeilijke is voor anderen om te bepalen hoe ver of hoe dichtbij hij bij zijn fantasie is.
Je de juiste beslissing genomen. Er zijn zelfs profs die zich vergissen in wat er precies in het hoofd speelt van iemand die depressief is. Dat hij kwaad is is jammer voor hem maar wanneer hij wel zelfmoord had gepleegd een dag later dan had je je de rest van je leven schuldig gevoeld.
Hou je haaks meid en hou je eigen grenzen goed in de gaten. Je moet van hem willen houden en hem niet willen redden.
