Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
zondag 31 augustus 2014 08:46
Wat een open en eerlijk forum is dit.
Het geeft mij veel eye openers.
Veel tips en andere zienswijze die mij aan het denken zetten.
Waardoor het niet allemaal makkelijker lijkt maar wel realistisch.
Mijn nr2 zit nu in een lastig parket. Daar is gister middag/avond de boel twee beetjes fout gegaan. Dat zat er al een tijdje aan te komen maar toch.
En ik denk dat ik mijn nr2 moet laten gaan als hij voor zijn huwelijk wil gaan. En dat zal ik zeker doen maar het doet me nu al pijn.
En hem ook. Maar dit moet hij zelf oplossen. Daar kan ik niet in helpen. Ik kan zijn verhalen en zijn boosheid aanhoren. Hem manen rustig te blijven en geen gekke dingen te gaan doen.
De rest moet hij zelf doen.
Maar ik voel in mezelf de onrust en angst dat ik hem moet gaan missen. En rationeel weet ik dat dat dan rigoureus moet.
Vandaag maar afwachten wat de ontwikkelingen zijn.
Het geeft mij veel eye openers.
Veel tips en andere zienswijze die mij aan het denken zetten.
Waardoor het niet allemaal makkelijker lijkt maar wel realistisch.
Mijn nr2 zit nu in een lastig parket. Daar is gister middag/avond de boel twee beetjes fout gegaan. Dat zat er al een tijdje aan te komen maar toch.
En ik denk dat ik mijn nr2 moet laten gaan als hij voor zijn huwelijk wil gaan. En dat zal ik zeker doen maar het doet me nu al pijn.
En hem ook. Maar dit moet hij zelf oplossen. Daar kan ik niet in helpen. Ik kan zijn verhalen en zijn boosheid aanhoren. Hem manen rustig te blijven en geen gekke dingen te gaan doen.
De rest moet hij zelf doen.
Maar ik voel in mezelf de onrust en angst dat ik hem moet gaan missen. En rationeel weet ik dat dat dan rigoureus moet.
Vandaag maar afwachten wat de ontwikkelingen zijn.
zondag 31 augustus 2014 11:18
quote:blauwevrouw schreef op 30 augustus 2014 @ 23:40: Ik ben net begonnen aan een brief aan de vlam. Een brief die ik nooit zal versturen, maar waarin ik schrijf wat ik hem nog te zeggen heb. Ik weet niet of dat een goed idee isNatuurlijk wel.
Alle emotie vreet zichzelf toch een weg naar buiten.
Door te schrijven haal je die druk van de ketel.
Alle emotie vreet zichzelf toch een weg naar buiten.
Door te schrijven haal je die druk van de ketel.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 31 augustus 2014 11:43
Jeetje wat een leed hier.
Eens dat HL heel mooi en open over zijn verdriet schrijft, dat zo oneindig veel groter moet zijn dan "gewoon" liefdesverdriet. En aangezien liefdesverdriet al zo verterend kan zijn, kan ik me niet eens een voorstelling maken van de afschuwelijke pijn van het verliezen van een geliefde aan een ziekte.
Blauwe, nog wat kunnen slapen vannacht? Schrijven is goed, ik doe/deed het ook veel. Zorg alleen wel dat je die brief echt niet verstuurd. Heb ik in het verleden wel eens gedaan, waardoor de deur bij de betreffende geliefde weer op een kier ging, en het rouwproces ineens weer met een paar maanden werd verlengd. Dat wil je ook niet..
Lotje, zwaai!! Hoe is het met jou? Ik las een tijd terug dat je toch weer met je minnaar had afgesproken, maar had toen ivm vakantie geen tijd om te reageren. Heel erg begrijpelijk hoor. Hoe is het nu?
Eens dat HL heel mooi en open over zijn verdriet schrijft, dat zo oneindig veel groter moet zijn dan "gewoon" liefdesverdriet. En aangezien liefdesverdriet al zo verterend kan zijn, kan ik me niet eens een voorstelling maken van de afschuwelijke pijn van het verliezen van een geliefde aan een ziekte.
Blauwe, nog wat kunnen slapen vannacht? Schrijven is goed, ik doe/deed het ook veel. Zorg alleen wel dat je die brief echt niet verstuurd. Heb ik in het verleden wel eens gedaan, waardoor de deur bij de betreffende geliefde weer op een kier ging, en het rouwproces ineens weer met een paar maanden werd verlengd. Dat wil je ook niet..
Lotje, zwaai!! Hoe is het met jou? Ik las een tijd terug dat je toch weer met je minnaar had afgesproken, maar had toen ivm vakantie geen tijd om te reageren. Heel erg begrijpelijk hoor. Hoe is het nu?
zondag 31 augustus 2014 12:00
Joos, ik snap onderstaande niet helemaal:quote:joos01 schreef op 31 augustus 2014 @ 08:46:
En ik denk dat ik mijn nr2 moet laten gaan als hij voor zijn huwelijk wil gaan.
Het klinkt nu alsof je met nr 2 een toekomst ziet die in elkaar poeft als hij voor zijn huwelijk gaat. Als ik het goed heb onthouden kwam (ook) jij binnen met de boodschap dat jullie beiden bij je partner wilde blijven.
Liggen de kaarten nu ineens anders geschud of bedoel je dat hij nu aan het werk zal moeten met zijn huwelijk en er dan geen plek meer is voor jullie?
Het is mis daar schrijf je, heeft dat met jullie te maken of is er iets heel anders aan de hand?
En ik denk dat ik mijn nr2 moet laten gaan als hij voor zijn huwelijk wil gaan.
Het klinkt nu alsof je met nr 2 een toekomst ziet die in elkaar poeft als hij voor zijn huwelijk gaat. Als ik het goed heb onthouden kwam (ook) jij binnen met de boodschap dat jullie beiden bij je partner wilde blijven.
Liggen de kaarten nu ineens anders geschud of bedoel je dat hij nu aan het werk zal moeten met zijn huwelijk en er dan geen plek meer is voor jullie?
Het is mis daar schrijf je, heeft dat met jullie te maken of is er iets heel anders aan de hand?
zondag 31 augustus 2014 16:30
Bah. Had ik drie scharrels gevonden op SF, waarvan ik met eentje al een echt leuke avond heb gehad, laten ze niks meer van zich horen!
Wat is dat toch met mannen?! En wie zich wel meldt met de vraag of we weer eens iets leuks kunnen doen is ex-minnaar...
Ik heb nog ja gezegd ook. Pffff...word gek ervan...
Wat is dat toch met mannen?! En wie zich wel meldt met de vraag of we weer eens iets leuks kunnen doen is ex-minnaar...
Ik heb nog ja gezegd ook. Pffff...word gek ervan...
zondag 31 augustus 2014 21:32
zondag 31 augustus 2014 21:52
Hier weer een nieuwe fase in gegaan. De nacht was een ramp en heb vanmorgen ook weer enorm gehuild. Niet eens zo zeer vanwege de vlam, maar gewoon de hele situatie.
Vandaag ben ik met een vriendinnetje op pad geweest, was een fijne afleiding. Mijn gevoel komt dan ook echt tot rust. Het liefdesverdriet voelt dan ook gelijk stukken minder scherp, al is het zeker nog niet weg.
De avond werd gevuld met een zeer pittig gesprek met nr1. Hij voelt zich nr2, en ik kan hem ook niet helemaal ongelijk geven daarin. Ik ontken het dan ook niet, dat zou ik respectloos vinden. Dat doet hem natuurlijk enorm veel verdriet.
We hebben het gehad over onze relatie, over mijn gevoelens voor de vlam en over de toekomst. Ik heb om tijd gevraagd, om tot een volledig overtuigde keuze voor ons te kunnen komen. En we zullen allebei moeten bedenken wat we anders willen dan hoe het tot nu toe gaat.
Want weet je: ook al zei ik een paar maanden geleden, toen ik mij hier voor het eerst meldde, dat ik niks mis in mijn relatie en zéker bij nr1 wilde blijven, er schort natuurlijk wel wat aan. En ik vraag mij af of wij elkaar nou werkelijk zo gelukkig maken...
Er is dus hoe dan ook werk aan de winkel. Maar daar kan ik me pas volledig voor inzetten als ik mijn liefdesverdriet in bedwang heb, in plaats van andersom. Hij snapt dat gelukkig ook, en gunt me daar ook wel wat tijd en ruimte voor.
Pffff, wat een ingewikkeld proces is het. Dodelijk vermoeiend ook. En morgen moet ik er gewoon weer stáán op mijn werk. Niet te laat maken dus, en hopen op een fatsoenlijke nachtrust.
Vandaag ben ik met een vriendinnetje op pad geweest, was een fijne afleiding. Mijn gevoel komt dan ook echt tot rust. Het liefdesverdriet voelt dan ook gelijk stukken minder scherp, al is het zeker nog niet weg.
De avond werd gevuld met een zeer pittig gesprek met nr1. Hij voelt zich nr2, en ik kan hem ook niet helemaal ongelijk geven daarin. Ik ontken het dan ook niet, dat zou ik respectloos vinden. Dat doet hem natuurlijk enorm veel verdriet.
We hebben het gehad over onze relatie, over mijn gevoelens voor de vlam en over de toekomst. Ik heb om tijd gevraagd, om tot een volledig overtuigde keuze voor ons te kunnen komen. En we zullen allebei moeten bedenken wat we anders willen dan hoe het tot nu toe gaat.
Want weet je: ook al zei ik een paar maanden geleden, toen ik mij hier voor het eerst meldde, dat ik niks mis in mijn relatie en zéker bij nr1 wilde blijven, er schort natuurlijk wel wat aan. En ik vraag mij af of wij elkaar nou werkelijk zo gelukkig maken...
Er is dus hoe dan ook werk aan de winkel. Maar daar kan ik me pas volledig voor inzetten als ik mijn liefdesverdriet in bedwang heb, in plaats van andersom. Hij snapt dat gelukkig ook, en gunt me daar ook wel wat tijd en ruimte voor.
Pffff, wat een ingewikkeld proces is het. Dodelijk vermoeiend ook. En morgen moet ik er gewoon weer stáán op mijn werk. Niet te laat maken dus, en hopen op een fatsoenlijke nachtrust.
zondag 31 augustus 2014 22:39
Wat dapper Blauwe Vrouw. Het voelt misschien alsof jij je man extra pijn doet door eerlijk om tijd en ruimte te vragen om eens echt naar jullie relatie te kijken, maar uiteindelijk is dat denk ik het beste dat jij nu kan doen. Niet alleen voor jezelf, ook voor hem.
Sterkte, zorg maar goed voor jezelf en maak het niet te zwaar.
Sterkte, zorg maar goed voor jezelf en maak het niet te zwaar.
pluk de nacht
maandag 1 september 2014 00:39
quote:blauwevrouw schreef op 31 augustus 2014 @ 21:32:
hahaha mercadonna, doen ze weer niet wat je wil? Lastig he die mannen, het zijn soms net mensen. Alsof ze een eigen willetje hebben!
joos, klinkt niet lekker. ik vermoed ook dat sense gelijk heeft, zo leest het in elk geval wel.
sense, hoe is het met je? Red je het een beetje?Lastig.. Ik probeer nu uit te vissen wat vriendschap is en wat relatie was.. Ik voel me als in een soort spagaat.. Ik probeer alles van me af te zetten maar dat valt niet mee.. Vanavond lekker een avondje sauna gepakt met nr1.. Dat is altijd wel lekker ontspannen.. Geen telefoon enzo in de buurt..
hahaha mercadonna, doen ze weer niet wat je wil? Lastig he die mannen, het zijn soms net mensen. Alsof ze een eigen willetje hebben!
joos, klinkt niet lekker. ik vermoed ook dat sense gelijk heeft, zo leest het in elk geval wel.
sense, hoe is het met je? Red je het een beetje?Lastig.. Ik probeer nu uit te vissen wat vriendschap is en wat relatie was.. Ik voel me als in een soort spagaat.. Ik probeer alles van me af te zetten maar dat valt niet mee.. Vanavond lekker een avondje sauna gepakt met nr1.. Dat is altijd wel lekker ontspannen.. Geen telefoon enzo in de buurt..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 1 september 2014 00:50
Blauwevrouw, je klinkt alsof je gebukt gaat onder schuldgevoelens, een nr 1 die zich 2 voelt, verdriet heeft, zijn best doet. Dit terwijl jij eigenlijk vooral rouwt om het verlies van Vlam. Je relatie klinkt eigenlijk als over als ik heel eerlijk ben. Natuurlijk is de rook van de breuk nog niet opgetrokken en natuurlijk is deze emotionele tijd geen goede om heftige beslissingen te nemen naar ik heb wel het gevoel dat het in het vat zit. Hoe kut ook.
Ik hoop dat ik ongelijk heb.
Mercadonna, dat klinkt eigenlijk als ronduit asociaal! Ik heb mijn potentiëeltjes ook niet netjes behandeld de afgelopen tijd, ben ik even heel eerlijk in maar ik heb ze wél de op de hoogte gebracht, dat is toch het minste dat je kan doen.
Sense, wat is het voordeel van telefoonloos? Word je om de haverklap bericht of zit je er aangeplakt in de hoop op berichtjes van LD?
Ik hoop dat ik ongelijk heb.
Mercadonna, dat klinkt eigenlijk als ronduit asociaal! Ik heb mijn potentiëeltjes ook niet netjes behandeld de afgelopen tijd, ben ik even heel eerlijk in maar ik heb ze wél de op de hoogte gebracht, dat is toch het minste dat je kan doen.
Sense, wat is het voordeel van telefoonloos? Word je om de haverklap bericht of zit je er aangeplakt in de hoop op berichtjes van LD?
maandag 1 september 2014 01:04
Vind ik eigenlijk ook Rooss. De een beweert griepig te zijn, de tweede waar ik vorige week een hele leuke en ook passioneel veelbelovende date mee had reageert gewoon niet, ook niet op mijn vraag of hij misschien geen contact meer wil, de derde had ik gister een date mee en het was vrij snel duidelijk dat het hem alleen om de seks ging terwijl ik in mijn SF profiel duidelijk aangeef ook gezellige dingen wil doen. Meh. Stomme kerels. Ondertussen is het voor mezelf duidelijker dat ik nog steeds ex-minnaar niet kan vergeten. Net wat stiekeme traantjes gelaten...
maandag 1 september 2014 01:22
Nee, ik ben wel vrij los van de telefoon (wat LD betreft) .. Ik reageer ook niet altijd meteen meer als er een berichtje van hem binnenkomt.. Maar telefoon is ook zakelijk, Facebook (dat is voor mij ook een heel groot deel zakelijk, het is echt even weg van alles..
Het ontspannen lukt gewoon iets beter (kop leeg laten zijn)
Het ontspannen lukt gewoon iets beter (kop leeg laten zijn)
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 1 september 2014 08:22
Sense, ik zie dat het moeilijk gaat, alleen al aan het tijdstip waarop je zit te posten. Het gepuzzel herken ik helemaal (wat is vriendschap, wat is relatie, dat soort dingen) - maar het gaat je niet veel brengen om het zo uit te willen rafelen, denk ik. Hopelijk heeft het sauna-avondje je toch goed gedaan. Knuff...
mercadonna, is ook niet leuk allemaal. Voelt het wel goed om op zoek te zijn naar een date terwijl je nog zo met ex-minnaar in je hoofd (of hart?) zit?
Rooss: niet zo gek dat jij dat oppikt uit mijn posts, want dat is precies wat ik nu voel. Dat het over is. Ik wil heel graag met hem verder willen, maar als ik erover nadenk waarom dan, dan gaat dat om de kinderen en om het verleden (zo veel doorgemaakt, zo veel steun aan elkaar gehad, zo veel plezier met elkaar gehad). Voor de toekomst zie ik het gewoon niet, geloof ik niet dat we elkaar echt nog gelukkig maken.
Maar ik hoop echt dat dat gevoel óók weer komt als de rookwolken rondom de vlam zijn opgetrokken. En dat het er dan aan zijn kant ook is, ik maak het hem niet makkelijk.
nr1 heeft me gisteren zelfs gezegd dat hij me eigenlijk aanraadt de vlam op te zoeken om uit te vinden wat ik nu werkelijk voor hem voel en als ik echt met hem verder wil er ook voor te gaan. Anders blijft dit altijd boven ons hangen. "Leuk" idee, ware het niet dat de vlam dit niet wil. Nogmaals: ik ga niet trekken aan een man die te kennen heeft gegeven voor zijn gezin te kiezen. Voor hem ook weer niet fijn om te horen dat ik dit alleen maar niet doe omdat vlam het niet wil, niet omdat ik het zelf niet wil.
Bovendien breekt mijn hart als ik dan met mijn kinderen bezig ben. Ik wil hun het thuis dat zij kennen niet ontnemen...
Dus ja, schuldgevoel genoeg hier.
mercadonna, is ook niet leuk allemaal. Voelt het wel goed om op zoek te zijn naar een date terwijl je nog zo met ex-minnaar in je hoofd (of hart?) zit?
Rooss: niet zo gek dat jij dat oppikt uit mijn posts, want dat is precies wat ik nu voel. Dat het over is. Ik wil heel graag met hem verder willen, maar als ik erover nadenk waarom dan, dan gaat dat om de kinderen en om het verleden (zo veel doorgemaakt, zo veel steun aan elkaar gehad, zo veel plezier met elkaar gehad). Voor de toekomst zie ik het gewoon niet, geloof ik niet dat we elkaar echt nog gelukkig maken.
Maar ik hoop echt dat dat gevoel óók weer komt als de rookwolken rondom de vlam zijn opgetrokken. En dat het er dan aan zijn kant ook is, ik maak het hem niet makkelijk.
nr1 heeft me gisteren zelfs gezegd dat hij me eigenlijk aanraadt de vlam op te zoeken om uit te vinden wat ik nu werkelijk voor hem voel en als ik echt met hem verder wil er ook voor te gaan. Anders blijft dit altijd boven ons hangen. "Leuk" idee, ware het niet dat de vlam dit niet wil. Nogmaals: ik ga niet trekken aan een man die te kennen heeft gegeven voor zijn gezin te kiezen. Voor hem ook weer niet fijn om te horen dat ik dit alleen maar niet doe omdat vlam het niet wil, niet omdat ik het zelf niet wil.
Bovendien breekt mijn hart als ik dan met mijn kinderen bezig ben. Ik wil hun het thuis dat zij kennen niet ontnemen...
Dus ja, schuldgevoel genoeg hier.
maandag 1 september 2014 08:30
@blauwevrouw, het klinkt zo herkenbaar. Je gezin niet op willen breken, maar voelen dat je relatie over is. Zo was het bij mij. Maar... waar het bij mij definitief werd (ik ben nu gescheiden) is het ook heel goed mogelijk om het weer op te bouwen. Zou je nummer 1 voor relatietherapie voelen? Ik denk dat dat pas aan de orde is als jij door je verdriet heen bent, of althans wanneer de scherpe kantjes ervan af zijn. Helemaal over zal het misschien wel nooit gaan, maar er zal een punt komen waarop je het minder scherp is. En dan eens grondig aan het opbouwen beginnen?
maandag 1 september 2014 08:33
Blauw : Dut gaat volgens mij verder dan liefdesverdriet. Is Vlam een stok om mee te slaan? Was je dus eigenlijk niet tevreden meer over je relatie ?
Het viel me ook op dat je altijd " zo nonchalant" was over jullie open relatie , die inhoud dat hij sex dates had en jij niks deed omdat je hier niet van houd? Jou uitgebluste seksdrive naar je man etc Vragen die naar boven komen. Sterkte
Het viel me ook op dat je altijd " zo nonchalant" was over jullie open relatie , die inhoud dat hij sex dates had en jij niks deed omdat je hier niet van houd? Jou uitgebluste seksdrive naar je man etc Vragen die naar boven komen. Sterkte
maandag 1 september 2014 08:34
Ik heb afscheid genomen van tweemeterman, om verschillende redenen. Het was leuk en lekker, maar ook onpraktisch, en eigenlijk niet voldoenend (als dat een woord is, en zo niet, dan is het dat nu).
Intussen staat hoteldate met nieuwe minnaar voor morgen en heb ik alweer een appje binnen van clubman van vorige week of ik zin heb wat leuks te gaan doen. Eh, ja hoor!
Intussen staat hoteldate met nieuwe minnaar voor morgen en heb ik alweer een appje binnen van clubman van vorige week of ik zin heb wat leuks te gaan doen. Eh, ja hoor!
maandag 1 september 2014 08:56
Blauw, heftig dit. Je kwam hier inderdaad binnen met het verhaal dat je relatie prima was. En nu dan dit, een paar maanden later.. Ik moet zeggen dat ik het patroon hier op dit topic wel begin te herkennen eigenlijk. En dat maakt me verdrietig..
Maar nu over jou, wat roodkapje zegt klopt wel. Jij had geen sex drive meer en vond het prima dat je man buiten de deur neukte. En toen kwam Vlam.. misschien waren dat toch tekenen aan de wand?
Relatietherapie lijkt me overigens wel een heel goed idee. Een gezin stukmaken moet je zeker niet doen voordat je er alles aan gedaan hebt je gevoel weer te herstellen.
En zoals je man zegt toch weer contact zoeken met Vlam? Dat moet je volgens mij pas (eventueel) doen als je een half jaar verder bent en zeker weet dat je huwelijk niet te redden is. Jij en je man moeten nu onafhankelijk van je gevoelens voor Vlam kunnen bepalen of je nog met elkaar verder kan
Maar nu over jou, wat roodkapje zegt klopt wel. Jij had geen sex drive meer en vond het prima dat je man buiten de deur neukte. En toen kwam Vlam.. misschien waren dat toch tekenen aan de wand?
Relatietherapie lijkt me overigens wel een heel goed idee. Een gezin stukmaken moet je zeker niet doen voordat je er alles aan gedaan hebt je gevoel weer te herstellen.
En zoals je man zegt toch weer contact zoeken met Vlam? Dat moet je volgens mij pas (eventueel) doen als je een half jaar verder bent en zeker weet dat je huwelijk niet te redden is. Jij en je man moeten nu onafhankelijk van je gevoelens voor Vlam kunnen bepalen of je nog met elkaar verder kan
