Kinderen
alle pijlers
Dochter 5 wil niet slapen
maandag 1 september 2014 11:06
Onze dochter van 5 wil niet naar bed 's avonds. Dit speelt nu zo'n 4 weken. Het begon na een logeerpartijtje bij oma. Ze heeft daar een nachtje in het grote bed van oma mogen slapen. Dit wilde ze toen thuis weer, maar aangezien wij niet zo'n heel groot bed hebben en gezegend zijn met nog een kind dat vaak 's nachts aandacht nodig vraagt, zijn wij hier niet op ingegaan en hebben haar gewoon naar haar eigen bed gebracht.
In eerste instantie leek er dus ook niets aan de hand. Tot ze ineens 's nachts wakker werd uit een nare droom. As dit gebeurt mogen de kinderen altijd even bij ons liggen, en als ze weer rustig zijn leggen we terug in hun eigen bed. Dat is tot een paar weken geleden altijd goed gegaan. Maar nu wilde ze dus niet terug naar haar eigen bed. Voor ons ook een nieuwe situatie dus we zijn er niet heel streng en consequent mee omgegaan. Maar uiteindelijk is ze toch weer lekker gaan slapen. Na deze nacht heeft ze nog een keer zo'n nacht gehad. Zonder nare dromen overigens, gewoon wakker en niet meer terug naar bed willen. We hadden ons lesje geleerd, dus hebben haar steeds weer terug naar bed gebracht (een beetje volgens de nanny-methode). Helaas dit werkt niet bij haar, ze gaat gillen, krijsen, vliegt haar bed uit zodra wij ons omdraaien om de kamer te verlaten. Heel zielig allemaal en niet zo goed voor ons humeur. Maar goed, daarna had ze wel 2 nachten goed geslapen.
Nu hebben we echter pas echt een probleem. Na die 2 goede nachten begint ze al bij de aankondiging dat het bedtijd is te roepen dat ze niet naar bed wil. Lastig hoor. We doen gewoon het hele ritueel; wassen, tandenpoesten, verhaaltje lezen, instopppen etc. Maar daarna komt ze dus haar bed uit met de mededeling dat ze niet gaat slapen. Weer terugbrengen resulteert in een enorm hysterische huil/krijspartij van haar kant, waarbij man en ik moeite hebben onze kalmte te bewaren. Dat werkt dus niet. Op advies van mijn moeder negeren we nu haar gedrag. We zetten haar aan de eettafel, heel ongezellig en praten niet meer haar. We proberen zo veel mogelijk te doen wat we anders ook doen als de kinderen op bed liggen. Beetje tv kijken, huishoudelijke klusjes, werken, dat soort dingen. Ergens tussen 21:00 en 22:30 geeft ze aan naar bed te willen, en dan gaat ze dus ook eindelijk slapen.
Het probleem is dat ze haar slaap nodig heeft! Ze gaat normaal rond 19:30 naar bed en valt dan vrijwel direct in slaap. Als ze nog niet zo moe was/is mag ze nog een boekje lezen of met haar poppen en knuffels spelen. Wij deden dan na ongeveer een half uurtje haar licht uit en meestal lag ze dan al te slapen.
Nu is ze chagrijnig, opstandig, maakt ruzie met iedereen. Zo kennen we haar niet. Ze is overduidelijk moe. Ik heb het idee dat het al lang niet meer met in ons bed slapen te maken heeft, maar wat er wel in haar koppie om gaat weet ik ook niet.
Vanmorgen een gesprekje met haar geprobeerd te hebben. Ik heb haar gevraagd of ze misschien zelf een manier weet om weer lekker te gaan slapen als het bedtijd is. Haar reactie daarop is typerend: Nee, ik weet geen manier want ik wil gewoon niet slapen.
Heel fijn zo'n volhardende kleuter
Wie heeft eerder met dit bijltje gehakt en heeft een manier voor ons. Moeten we zo doorgaan, pakken we het verkeerd aan? Wij weten het niet,dus alle tips zijn welkom!
In eerste instantie leek er dus ook niets aan de hand. Tot ze ineens 's nachts wakker werd uit een nare droom. As dit gebeurt mogen de kinderen altijd even bij ons liggen, en als ze weer rustig zijn leggen we terug in hun eigen bed. Dat is tot een paar weken geleden altijd goed gegaan. Maar nu wilde ze dus niet terug naar haar eigen bed. Voor ons ook een nieuwe situatie dus we zijn er niet heel streng en consequent mee omgegaan. Maar uiteindelijk is ze toch weer lekker gaan slapen. Na deze nacht heeft ze nog een keer zo'n nacht gehad. Zonder nare dromen overigens, gewoon wakker en niet meer terug naar bed willen. We hadden ons lesje geleerd, dus hebben haar steeds weer terug naar bed gebracht (een beetje volgens de nanny-methode). Helaas dit werkt niet bij haar, ze gaat gillen, krijsen, vliegt haar bed uit zodra wij ons omdraaien om de kamer te verlaten. Heel zielig allemaal en niet zo goed voor ons humeur. Maar goed, daarna had ze wel 2 nachten goed geslapen.
Nu hebben we echter pas echt een probleem. Na die 2 goede nachten begint ze al bij de aankondiging dat het bedtijd is te roepen dat ze niet naar bed wil. Lastig hoor. We doen gewoon het hele ritueel; wassen, tandenpoesten, verhaaltje lezen, instopppen etc. Maar daarna komt ze dus haar bed uit met de mededeling dat ze niet gaat slapen. Weer terugbrengen resulteert in een enorm hysterische huil/krijspartij van haar kant, waarbij man en ik moeite hebben onze kalmte te bewaren. Dat werkt dus niet. Op advies van mijn moeder negeren we nu haar gedrag. We zetten haar aan de eettafel, heel ongezellig en praten niet meer haar. We proberen zo veel mogelijk te doen wat we anders ook doen als de kinderen op bed liggen. Beetje tv kijken, huishoudelijke klusjes, werken, dat soort dingen. Ergens tussen 21:00 en 22:30 geeft ze aan naar bed te willen, en dan gaat ze dus ook eindelijk slapen.
Het probleem is dat ze haar slaap nodig heeft! Ze gaat normaal rond 19:30 naar bed en valt dan vrijwel direct in slaap. Als ze nog niet zo moe was/is mag ze nog een boekje lezen of met haar poppen en knuffels spelen. Wij deden dan na ongeveer een half uurtje haar licht uit en meestal lag ze dan al te slapen.
Nu is ze chagrijnig, opstandig, maakt ruzie met iedereen. Zo kennen we haar niet. Ze is overduidelijk moe. Ik heb het idee dat het al lang niet meer met in ons bed slapen te maken heeft, maar wat er wel in haar koppie om gaat weet ik ook niet.
Vanmorgen een gesprekje met haar geprobeerd te hebben. Ik heb haar gevraagd of ze misschien zelf een manier weet om weer lekker te gaan slapen als het bedtijd is. Haar reactie daarop is typerend: Nee, ik weet geen manier want ik wil gewoon niet slapen.
Heel fijn zo'n volhardende kleuter
Wie heeft eerder met dit bijltje gehakt en heeft een manier voor ons. Moeten we zo doorgaan, pakken we het verkeerd aan? Wij weten het niet,dus alle tips zijn welkom!
maandag 1 september 2014 11:23
Serieus? Je laat haar feestjes missen omdat ze niet gaat slapen rn tegelijkertijd hangt ze 'savonds te hangen aan de keukentafel ? Wat zijn jullie in een rare machtstrijd verzeild geraakt waarin actie en consequentie helemaal niets met elkaar te maken hebben.
Hoeveel beladener had je dat helemaal bed gaan willen maken?
Hoeveel beladener had je dat helemaal bed gaan willen maken?
maandag 1 september 2014 11:25
Twee feestjes missen, omdat ze problemen heeft met slapen?
Ik zou dat toch anders oplossen, ze is nog maar 5.
Probeer eerst het slaapritme weer op peil te brengen.
Mij persoonlijk zou het geen klap kunnen schelen, als ze eerst in het grote bed in slaap moest komen en later overleggen in eigen bed, zolang ik er maar niet naast moet.
Eerst weer regelmaat, zorg dat ze goed moe is en dan langzaam weer in eigen bed. (Kan binnen een week, als je maar praat en dat zij weet wat er gaat gebeuren).
En is zou er eerder een beloning to. Stellen dan een straf.
Ik zou dat toch anders oplossen, ze is nog maar 5.
Probeer eerst het slaapritme weer op peil te brengen.
Mij persoonlijk zou het geen klap kunnen schelen, als ze eerst in het grote bed in slaap moest komen en later overleggen in eigen bed, zolang ik er maar niet naast moet.
Eerst weer regelmaat, zorg dat ze goed moe is en dan langzaam weer in eigen bed. (Kan binnen een week, als je maar praat en dat zij weet wat er gaat gebeuren).
En is zou er eerder een beloning to. Stellen dan een straf.
maandag 1 september 2014 11:29
Galadriel, belonen voor normaal gedrag vind ik echt het gekste wat er is. Maargoed, dat ben ik.
Ga met haar aan die beruchte keukentafel zitten en vertel haar (niet overleggen dus, maar vertellen) dat ze nú mag vertellen waarom ze niet wil slapen. Als zij daar geen goede reden voor kan geven, is vanaf vanavond de regel dat zij op haar kamer blijft vanaf het moment dat jij haar naar bed brengt. Ze hoeft niet te gaan slapen (zou wel speelgoed wegbergen als ik jou was, maar dat moet je zelf weten), maar ze blijft op haar kamer.
Ga met haar aan die beruchte keukentafel zitten en vertel haar (niet overleggen dus, maar vertellen) dat ze nú mag vertellen waarom ze niet wil slapen. Als zij daar geen goede reden voor kan geven, is vanaf vanavond de regel dat zij op haar kamer blijft vanaf het moment dat jij haar naar bed brengt. Ze hoeft niet te gaan slapen (zou wel speelgoed wegbergen als ik jou was, maar dat moet je zelf weten), maar ze blijft op haar kamer.
maandag 1 september 2014 11:34
quote:kabinet schreef op 01 september 2014 @ 11:29:
Galadriel, belonen voor normaal gedrag vind ik echt het gekste wat er is. Maargoed, dat ben ik.
.Nee joh gelijk heb je, ik vind het ook zo raar al die ouders met stickervellen en beloningen in het vooruitzicht als een kind eindelijk op de pot/wc gaat, of ongewenst gedrag moeten afleren. Want tja 'normaal' gedrag moet zeker niet beloond worden, van de gekke.
Galadriel, belonen voor normaal gedrag vind ik echt het gekste wat er is. Maargoed, dat ben ik.
.Nee joh gelijk heb je, ik vind het ook zo raar al die ouders met stickervellen en beloningen in het vooruitzicht als een kind eindelijk op de pot/wc gaat, of ongewenst gedrag moeten afleren. Want tja 'normaal' gedrag moet zeker niet beloond worden, van de gekke.
maandag 1 september 2014 11:36
Omdat ik denk dat als we dat gaan doen, we straks hele nachten bij haar op de kamer zitten. En daar heb ik niet zoveel zin in.
Die 'machtstrijd' zoals iemand het noemde hebben we dus al gehad met steeds weer terug naar bed brengen. Het is niet alsof we dat een uurtje hebben geprobeerd en daarna hebben opgegeven Dat duurde tot gemiddeld half 2 'snachts, waarna ze doodop in slaap viel. Dat woedend worden geen zin heeft, daar ben ik me van bewust. Maar ik ben ook maar een mens, en na een paar van die nachten had ik mijn humeur niet meer helemaal onder controle. Gelukkig ben ik niet alleen en kunnen man en ik elkaar afwisselen.
Wat we nu doen heeft wat dat betreft wel rust gegeven. Maar dat dat op de lange termijn niet de manier is, dat is juist mijn probleem.
Die 'machtstrijd' zoals iemand het noemde hebben we dus al gehad met steeds weer terug naar bed brengen. Het is niet alsof we dat een uurtje hebben geprobeerd en daarna hebben opgegeven Dat duurde tot gemiddeld half 2 'snachts, waarna ze doodop in slaap viel. Dat woedend worden geen zin heeft, daar ben ik me van bewust. Maar ik ben ook maar een mens, en na een paar van die nachten had ik mijn humeur niet meer helemaal onder controle. Gelukkig ben ik niet alleen en kunnen man en ik elkaar afwisselen.
Wat we nu doen heeft wat dat betreft wel rust gegeven. Maar dat dat op de lange termijn niet de manier is, dat is juist mijn probleem.
maandag 1 september 2014 11:45
maandag 1 september 2014 11:46
quote:Galadriel schreef op 01 september 2014 @ 11:34:
[...]
Nee joh gelijk heb je, ik vind het ook zo raar al die ouders met stickervellen en beloningen in het vooruitzicht als een kind eindelijk op de pot/wc gaat, of ongewenst gedrag moeten afleren. Want tja 'normaal' gedrag moet zeker niet beloond worden, van de gekke.
Ondanks je sarcastische toon wil ik hier best op antwoorden. Bij het behalen van mijlpalen beloon ik ook. Maar daar ben ik toch echt mee gestopt toen de mijlpaal behaald was. Mijn negenjarige ziet me aankomen als ik haar een sticker geef als ze naar het toilet geweest is.
Maar in je eigen bed gaan slapen kun je toch niet serieus zien als mijlpaal? Wat mij betreft zou daar ook echt geen beloning tegenover staan als kind dat doet. Zoals gezegd, mijn vijfjarige komt er ook af en toe uit, die krijgt toch echt geen beloning van mij als hij in zijn bed blijft.
Maar meningen mogen verschillen, fijn dat jij mijn mening net zo serieus neemt als ik de jouwe!
[...]
Nee joh gelijk heb je, ik vind het ook zo raar al die ouders met stickervellen en beloningen in het vooruitzicht als een kind eindelijk op de pot/wc gaat, of ongewenst gedrag moeten afleren. Want tja 'normaal' gedrag moet zeker niet beloond worden, van de gekke.
Ondanks je sarcastische toon wil ik hier best op antwoorden. Bij het behalen van mijlpalen beloon ik ook. Maar daar ben ik toch echt mee gestopt toen de mijlpaal behaald was. Mijn negenjarige ziet me aankomen als ik haar een sticker geef als ze naar het toilet geweest is.
Maar in je eigen bed gaan slapen kun je toch niet serieus zien als mijlpaal? Wat mij betreft zou daar ook echt geen beloning tegenover staan als kind dat doet. Zoals gezegd, mijn vijfjarige komt er ook af en toe uit, die krijgt toch echt geen beloning van mij als hij in zijn bed blijft.
Maar meningen mogen verschillen, fijn dat jij mijn mening net zo serieus neemt als ik de jouwe!
maandag 1 september 2014 11:51
LadyDG, die machtsstrijd heb je niet al gehad, daar zit je nog middenin. En een machtsstrijd over slapen win je gewoon niet.
Zoek een manier om dit te doorbreken, bijvoorbeeld door iets onverwachts te doen. Een matras bij haar broertje op de kamer (onder voorwaarde dat ze stil is) zodat ze niet alleen is, of was vouwen in haar slaapkamer zodat ze niet alleen is, een muziekje aan of een luistersboek: nu je het al zo hoog hebt laten oplopen zou ik haar niet meer in jullie bed leggen, maar doe iets waardoor zij ook haar verzet opgeeft. Al is het slapen op een matrasje naast jullie bed.
Zoek een manier om dit te doorbreken, bijvoorbeeld door iets onverwachts te doen. Een matras bij haar broertje op de kamer (onder voorwaarde dat ze stil is) zodat ze niet alleen is, of was vouwen in haar slaapkamer zodat ze niet alleen is, een muziekje aan of een luistersboek: nu je het al zo hoog hebt laten oplopen zou ik haar niet meer in jullie bed leggen, maar doe iets waardoor zij ook haar verzet opgeeft. Al is het slapen op een matrasje naast jullie bed.
maandag 1 september 2014 11:55
maandag 1 september 2014 11:57
quote:kabinet schreef op 01 september 2014 @ 11:46:
[...]
Ondanks je sarcastische toon wil ik hier best op antwoorden. Bij het behalen van mijlpalen beloon ik ook. Maar daar ben ik toch echt mee gestopt toen de mijlpaal behaald was. Mijn negenjarige ziet me aankomen als ik haar een sticker geef als ze naar het toilet geweest is.
Maar in je eigen bed gaan slapen kun je toch niet serieus zien als mijlpaal? Wat mij betreft zou daar ook echt geen beloning tegenover staan als kind dat doet. Zoals gezegd, mijn vijfjarige komt er ook af en toe uit, die krijgt toch echt geen beloning van mij als hij in zijn bed blijft.
Maar meningen mogen verschillen, fijn dat jij mijn mening net zo serieus neemt als ik de jouwe!
Dus 'het gekste wat er is'
is serieus bedoeld, wauw wat netjes van je.
Misschien is hun mijlpaal wel: dat het kind weer gaat slapen.
[...]
Ondanks je sarcastische toon wil ik hier best op antwoorden. Bij het behalen van mijlpalen beloon ik ook. Maar daar ben ik toch echt mee gestopt toen de mijlpaal behaald was. Mijn negenjarige ziet me aankomen als ik haar een sticker geef als ze naar het toilet geweest is.
Maar in je eigen bed gaan slapen kun je toch niet serieus zien als mijlpaal? Wat mij betreft zou daar ook echt geen beloning tegenover staan als kind dat doet. Zoals gezegd, mijn vijfjarige komt er ook af en toe uit, die krijgt toch echt geen beloning van mij als hij in zijn bed blijft.
Maar meningen mogen verschillen, fijn dat jij mijn mening net zo serieus neemt als ik de jouwe!
Dus 'het gekste wat er is'
is serieus bedoeld, wauw wat netjes van je.
Misschien is hun mijlpaal wel: dat het kind weer gaat slapen.
maandag 1 september 2014 11:59
Toch is dat wel de manier om kinderen nieuw gedrag aan te leren, Kabinet. En of de dochter van TO nu bang is, in een machtsstrijd met ouders verzeild is geraakt, of gewoon niet wil gaan slapen; feit is dat er een probleem is ontstaan met naar bed gaan en in bed blijven.
Al die negatieve consequenties kan een kind van 5 echt niet overzien. En het maakt de sfeer in huis niet beter. Bovendien is het echt fysiek ongezond om te weinig te slapen.
Dus: ga inderdaad om de keukentafel zitten. Bespreek met haar dat je ziet dat het haar niet lukt om zelf te gaan slapen en dat je haar daarbij gaat helpen. Flink inzetten op: en ik weet dat jij dat kan, want je bent al zo groot. Het is zo saai aan de keukentafel voor jou. Je bent zo moe en daardoor heb je steeds ruzie met anderen, dat is toch niet leuk etc. Op een positieve manier brengen.
Dan het stickervel erbij halen. Mooi versierd, kan ze mooi zelf doen, erop zetten wat je van haar verwacht ( dus: bijv. sticker als ze in bed blijft en rustig praat). Evt. Met afspraken over dat je na 10 minuten nog eens komt kijken ed. En wat ze kan verdienen met een bepaalde hoeveelheid stickers.
Als je dit goed brengt en er samen iets leuks van maakt, dan werkt dit vast.
Ik zeg win-win situatie. Jullie je zin. Zij ook iets leuks.
Al die negatieve consequenties kan een kind van 5 echt niet overzien. En het maakt de sfeer in huis niet beter. Bovendien is het echt fysiek ongezond om te weinig te slapen.
Dus: ga inderdaad om de keukentafel zitten. Bespreek met haar dat je ziet dat het haar niet lukt om zelf te gaan slapen en dat je haar daarbij gaat helpen. Flink inzetten op: en ik weet dat jij dat kan, want je bent al zo groot. Het is zo saai aan de keukentafel voor jou. Je bent zo moe en daardoor heb je steeds ruzie met anderen, dat is toch niet leuk etc. Op een positieve manier brengen.
Dan het stickervel erbij halen. Mooi versierd, kan ze mooi zelf doen, erop zetten wat je van haar verwacht ( dus: bijv. sticker als ze in bed blijft en rustig praat). Evt. Met afspraken over dat je na 10 minuten nog eens komt kijken ed. En wat ze kan verdienen met een bepaalde hoeveelheid stickers.
Als je dit goed brengt en er samen iets leuks van maakt, dan werkt dit vast.
Ik zeg win-win situatie. Jullie je zin. Zij ook iets leuks.
maandag 1 september 2014 12:04
Hoe lang blijf je er normaal gesproken bij? Ik blijf er zelf wel even bij zitten, tot hij (zoon ook vijf) rustig is. Het lijkt alsof hij nog ladingen energie heeft, zo druk in de weer is hij nog.
Ik moet hem echt tot kalmte manen, ik zeg letterlijk een paar keer achter elkaar: 'rustig, nu rustig zijn, klaar.'
Daarna vertel ik dat zijn klasgenootjes ook gaan slapen, noem een paar namen en nog geen vijf minuten later is hij rustig, dat helpt hier heel erg.
Het hoeft ook echt niet lang te duren.
Ik moet hem echt tot kalmte manen, ik zeg letterlijk een paar keer achter elkaar: 'rustig, nu rustig zijn, klaar.'
Daarna vertel ik dat zijn klasgenootjes ook gaan slapen, noem een paar namen en nog geen vijf minuten later is hij rustig, dat helpt hier heel erg.
Het hoeft ook echt niet lang te duren.
maandag 1 september 2014 12:11
LadyDG, absoluut niet erbij gaan zitten naast haar bed. Ik denk dat het consequent terug brengen naar haar kamer en dat ze daar dan nog wel een boekje mag lezen of met een knuffel spelen.
Deze methode pasten ze toe in dat TV programma, een huis vol etterbakjes, en daar ging het juist om een moeder die thuis tot 11 uur naast het bed van haar zoontje zat.
Het leuke van het programma was dat ze een infrarood camera hadden in dat kindje zijn kamer en dat daaruit bleek dat hij de eerste nacht heel lang wakker was, de tweede nacht al eerder ging slapen en de derde nacht na 10 minuten in slaap viel. Toen was het ook meteen een veel leuker ventje overdag, want ja, die slaap hebben ze gewoon nodig.
Ja een verhaaltje voor het slapen kan natuurlijk wel, maar daarna is het afgelopen.
Deze methode pasten ze toe in dat TV programma, een huis vol etterbakjes, en daar ging het juist om een moeder die thuis tot 11 uur naast het bed van haar zoontje zat.
Het leuke van het programma was dat ze een infrarood camera hadden in dat kindje zijn kamer en dat daaruit bleek dat hij de eerste nacht heel lang wakker was, de tweede nacht al eerder ging slapen en de derde nacht na 10 minuten in slaap viel. Toen was het ook meteen een veel leuker ventje overdag, want ja, die slaap hebben ze gewoon nodig.
Ja een verhaaltje voor het slapen kan natuurlijk wel, maar daarna is het afgelopen.
anoniem_118070 wijzigde dit bericht op 01-09-2014 12:12
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
maandag 1 september 2014 12:21
Mienietjefietje, opvoedtactieken voor compleet ontspoorde 'ettertjes' zou ik niet direct loslaten op een kind dat over maar een ding moeilijk doet.
Ik ben niet van de beloningen en mijn kinderen zijn niet zo gevoelig voor 'jij bent al groot', maar verder zou ik het wel zoeken in de richting van Helena2's aanpak: samen om de tafel gaan zitten en het erover hebben, want slapen moet echt. In jullie bed kan niet, want dat is te klein, maar wat kan wel? Laat de oplossing liefst van haar zelf komen, dus kondig niet alleen aan 'vanavond ga ik strijken op de gang', maar geef haar ook echt inbreng binnen jullie grenzen, en overweeg niet meteen nee te roepen als ze met iets komt wat je misschien niet zelf verzonnen had, maar wat ook best kan.
Ik ben niet van de beloningen en mijn kinderen zijn niet zo gevoelig voor 'jij bent al groot', maar verder zou ik het wel zoeken in de richting van Helena2's aanpak: samen om de tafel gaan zitten en het erover hebben, want slapen moet echt. In jullie bed kan niet, want dat is te klein, maar wat kan wel? Laat de oplossing liefst van haar zelf komen, dus kondig niet alleen aan 'vanavond ga ik strijken op de gang', maar geef haar ook echt inbreng binnen jullie grenzen, en overweeg niet meteen nee te roepen als ze met iets komt wat je misschien niet zelf verzonnen had, maar wat ook best kan.
maandag 1 september 2014 12:41
quote:Miffy schreef op 01 september 2014 @ 12:21:
Mienietjefietje, opvoedtactieken voor compleet ontspoorde 'ettertjes' zou ik niet direct loslaten op een kind dat over maar een ding moeilijk doet.
Huh?! Ik heb het niet over een tbs-kliniek maar over kindjes van 4 en 5 jaar die juist soortgelijke problemen hadden als de dochter van TO. De naam etterbakjes zal voor het tv-programma gekozen zijn om kijkers te trekken.
Mienietjefietje, opvoedtactieken voor compleet ontspoorde 'ettertjes' zou ik niet direct loslaten op een kind dat over maar een ding moeilijk doet.
Huh?! Ik heb het niet over een tbs-kliniek maar over kindjes van 4 en 5 jaar die juist soortgelijke problemen hadden als de dochter van TO. De naam etterbakjes zal voor het tv-programma gekozen zijn om kijkers te trekken.
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
maandag 1 september 2014 12:54
quote:Galadriel schreef op 01 september 2014 @ 11:57:
[...]
Dus 'het gekste wat er is'
is serieus bedoeld, wauw wat netjes van je.
Misschien is hun mijlpaal wel: dat het kind weer gaat slapen.
Misschien miste je mijn 'vind ik' en 'mijn mening' in diezelfde zin?
Ik snap oprecht niet waarom je op deze hatelijke manier reageert, maar je zal er een goede reden voor hebben.
Mijn methode voor afleren van ongewenst gedrag is anders dan de jouwe, prima toch? Ik beloon niet voor het tonen van gewenst gedrag, en bij mijn kinderen werkt dat. Mogelijk heb jij hele andere kinderen bij wie belonen wel nodig is of goed werkt, dat kan.
[...]
Dus 'het gekste wat er is'
is serieus bedoeld, wauw wat netjes van je.
Misschien is hun mijlpaal wel: dat het kind weer gaat slapen.
Misschien miste je mijn 'vind ik' en 'mijn mening' in diezelfde zin?
Ik snap oprecht niet waarom je op deze hatelijke manier reageert, maar je zal er een goede reden voor hebben.
Mijn methode voor afleren van ongewenst gedrag is anders dan de jouwe, prima toch? Ik beloon niet voor het tonen van gewenst gedrag, en bij mijn kinderen werkt dat. Mogelijk heb jij hele andere kinderen bij wie belonen wel nodig is of goed werkt, dat kan.
maandag 1 september 2014 12:58
quote:helena2 schreef op 01 september 2014 @ 11:59:
Toch is dat wel de manier om kinderen nieuw gedrag aan te leren, Kabinet. En of de dochter van TO nu bang is, in een machtsstrijd met ouders verzeild is geraakt, of gewoon niet wil gaan slapen; feit is dat er een probleem is ontstaan met naar bed gaan en in bed blijven.
Al die negatieve consequenties kan een kind van 5 echt niet overzien. En het maakt de sfeer in huis niet beter. Bovendien is het echt fysiek ongezond om te weinig te slapen.
Dus: ga inderdaad om de keukentafel zitten. Bespreek met haar dat je ziet dat het haar niet lukt om zelf te gaan slapen en dat je haar daarbij gaat helpen. Flink inzetten op: en ik weet dat jij dat kan, want je bent al zo groot. Het is zo saai aan de keukentafel voor jou. Je bent zo moe en daardoor heb je steeds ruzie met anderen, dat is toch niet leuk etc. Op een positieve manier brengen.
Dan het stickervel erbij halen. Mooi versierd, kan ze mooi zelf doen, erop zetten wat je van haar verwacht ( dus: bijv. sticker als ze in bed blijft en rustig praat). Evt. Met afspraken over dat je na 10 minuten nog eens komt kijken ed. En wat ze kan verdienen met een bepaalde hoeveelheid stickers.
Als je dit goed brengt en er samen iets leuks van maakt, dan werkt dit vast.
Ik zeg win-win situatie. Jullie je zin. Zij ook iets leuks.Precies hoe ik het met zoon heb aangepakt, maar dan zonder stickervel. En consequent doen wat je beloofd hebt. In het begin ben ik ook regelmatig bij hem langsgegaan als ik hoorde dat hij nog wakker was, want dat had ik beloofd. Als hij maar op zijn kamer bleef, dat was het belangrijkste. En daarna langzamerhand afbouwen.
Toch is dat wel de manier om kinderen nieuw gedrag aan te leren, Kabinet. En of de dochter van TO nu bang is, in een machtsstrijd met ouders verzeild is geraakt, of gewoon niet wil gaan slapen; feit is dat er een probleem is ontstaan met naar bed gaan en in bed blijven.
Al die negatieve consequenties kan een kind van 5 echt niet overzien. En het maakt de sfeer in huis niet beter. Bovendien is het echt fysiek ongezond om te weinig te slapen.
Dus: ga inderdaad om de keukentafel zitten. Bespreek met haar dat je ziet dat het haar niet lukt om zelf te gaan slapen en dat je haar daarbij gaat helpen. Flink inzetten op: en ik weet dat jij dat kan, want je bent al zo groot. Het is zo saai aan de keukentafel voor jou. Je bent zo moe en daardoor heb je steeds ruzie met anderen, dat is toch niet leuk etc. Op een positieve manier brengen.
Dan het stickervel erbij halen. Mooi versierd, kan ze mooi zelf doen, erop zetten wat je van haar verwacht ( dus: bijv. sticker als ze in bed blijft en rustig praat). Evt. Met afspraken over dat je na 10 minuten nog eens komt kijken ed. En wat ze kan verdienen met een bepaalde hoeveelheid stickers.
Als je dit goed brengt en er samen iets leuks van maakt, dan werkt dit vast.
Ik zeg win-win situatie. Jullie je zin. Zij ook iets leuks.Precies hoe ik het met zoon heb aangepakt, maar dan zonder stickervel. En consequent doen wat je beloofd hebt. In het begin ben ik ook regelmatig bij hem langsgegaan als ik hoorde dat hij nog wakker was, want dat had ik beloofd. Als hij maar op zijn kamer bleef, dat was het belangrijkste. En daarna langzamerhand afbouwen.
