Kinderen
alle pijlers
Zoon vijf raakt van streek bij roofdieren die prooi opeten.
maandag 1 september 2014 12:43
Laatst waren we naar het infocentrum op Park de Hoge Veluwe en daar hadden ze een aantal opgezette diertaferelen waaronder een roofvogel die in het kadaver van een hert aan het pikken was
Zoon sloeg geschokt zijn handen voor zijn ogen en wilde geen minuut langer blijven.
Een filmpje van een zeearendpaar dat hun jongen hapjes muis voert, zoon begon te huilen.
Ook over de dood wil hij niets weten, hij raakt van streek. Hij stelt wel allerlei vragen als: 'Wat moet je dan doen als je dood bent?'
Wat ik mij afvraag: is hij te klein en bevat hij het daarom niet, hebben meer kleuters dit? En zo nee: heeft er iemand tips hoe je dit soort dingen op een luchtige manier bespreekbaar kunt maken?
Zoon sloeg geschokt zijn handen voor zijn ogen en wilde geen minuut langer blijven.
Een filmpje van een zeearendpaar dat hun jongen hapjes muis voert, zoon begon te huilen.
Ook over de dood wil hij niets weten, hij raakt van streek. Hij stelt wel allerlei vragen als: 'Wat moet je dan doen als je dood bent?'
Wat ik mij afvraag: is hij te klein en bevat hij het daarom niet, hebben meer kleuters dit? En zo nee: heeft er iemand tips hoe je dit soort dingen op een luchtige manier bespreekbaar kunt maken?
maandag 1 september 2014 12:54
maandag 1 september 2014 12:54
Ik denk dat jouw zoon een heel gevoelig persoontje is.Toen ik klein was kon ik dagen overstuur zijn als ik een natuurfilm had gezien waarin er dieren doodgingen of gepakt werden door andere dieren.En eigenlijk heb ik dat nog als volwassene.Ik vermijd dat soort films anders loop ik een week te piekeren en te huilen.Zelfs van tekenfilms als bambi raak ik over mn toeren of een film als the Green Mile van Stephen King...kan ik nu nog verdrietig om worden.
Het enige wat je tegen jouw zoon kan zeggen is...zo gaat dat in de natuur en leg uit dat roofdieren ook honger hebben.Meer kan je niet doen.....een knuffel voor jouw zoontje
Het enige wat je tegen jouw zoon kan zeggen is...zo gaat dat in de natuur en leg uit dat roofdieren ook honger hebben.Meer kan je niet doen.....een knuffel voor jouw zoontje
maandag 1 september 2014 13:03
maandag 1 september 2014 13:10
quote:Suze02, 84 seconden geleden
Karen: nope. Ik ga inderdaad niet aan de slag met legbatterijeieren, kist kalveren en meer dierenleed. Hoe eens op zeg, het kind is vijf. Dat soort leed mag je best nog even buiten de deur houden. Net als oorlogen en moordend volk.En jouw kinderen vragen niet waar een kipfilet vandaan komt? Melk komt bij jullie dus uit een pak?
Karen: nope. Ik ga inderdaad niet aan de slag met legbatterijeieren, kist kalveren en meer dierenleed. Hoe eens op zeg, het kind is vijf. Dat soort leed mag je best nog even buiten de deur houden. Net als oorlogen en moordend volk.En jouw kinderen vragen niet waar een kipfilet vandaan komt? Melk komt bij jullie dus uit een pak?
You know how I know? Because I reeaally think so!
maandag 1 september 2014 13:11
maandag 1 september 2014 13:12
maandag 1 september 2014 13:12
quote:Leergierig, 6 minuten geleden
Tja, zo'n tafereel vind ik zelf al niet leuk om te zien. Laat staan, een kind van vijf.
Tja, hier vinden die taferelen op het gazon (of wat daar voor door moet gaan ) plaats en dat zien we weleens. Dat is de natuur, die roofvogel moet ook eten anders gaat hij dood.
Tja, zo'n tafereel vind ik zelf al niet leuk om te zien. Laat staan, een kind van vijf.
Tja, hier vinden die taferelen op het gazon (of wat daar voor door moet gaan ) plaats en dat zien we weleens. Dat is de natuur, die roofvogel moet ook eten anders gaat hij dood.
You know how I know? Because I reeaally think so!
maandag 1 september 2014 13:13
Toen mijn dochter twee was en per ongeluk ontdekte dat kip van echte kippen kwam, was ze helemaal ontdaan en heeft ze een tijd geweigerd om vlees te eten. Een paar weken geleden plette ze per ongeluk een mier. Ze heeft de hele middag gehuild. De mier heeft nog weken in een doosje op de schouw gelegen omdat ze het zo zielig vond.
Verder is ze vrij normaal . Ik denk dat het een fase in de ontwikkeling van kinderen is waarin ze ontdekken dat alles was leeft sterfelijk is. En dat is toch best een schok, als dat besef voor het eerst doordringt Het went vanzelf.
Verder is ze vrij normaal . Ik denk dat het een fase in de ontwikkeling van kinderen is waarin ze ontdekken dat alles was leeft sterfelijk is. En dat is toch best een schok, als dat besef voor het eerst doordringt Het went vanzelf.
maandag 1 september 2014 13:17
quote:Galadriel schreef op 01 september 2014 @ 13:11:
Nee natuurlijk ga je niet aan de slag met kistkalveren ed,
Maar je kan best uitleggen dat roofdieren andere dieren moeten eten, anders gaan ze/hun kinderen dood. En dat is ook zielig.
Zo heeft de natuur het geregeld.
En hoe meer vragen de kinderen hebben, hoe meer je ze beantwoord.
Dat is eigenlijk al precies wat we doen, kikker en vogeltje ken ik,inderdaad en hij ook, heel mooi geschreven.
Maar in real life vindt hij het nog erg moeilijk te behappen.
Vind ik ook niet gek overigens.
Nee natuurlijk ga je niet aan de slag met kistkalveren ed,
Maar je kan best uitleggen dat roofdieren andere dieren moeten eten, anders gaan ze/hun kinderen dood. En dat is ook zielig.
Zo heeft de natuur het geregeld.
En hoe meer vragen de kinderen hebben, hoe meer je ze beantwoord.
Dat is eigenlijk al precies wat we doen, kikker en vogeltje ken ik,inderdaad en hij ook, heel mooi geschreven.
Maar in real life vindt hij het nog erg moeilijk te behappen.
Vind ik ook niet gek overigens.
maandag 1 september 2014 13:19
Ik denk dat dit wel normaal is, hoor. En dat het per kind verschilt hoe het op dergelijke dingen reageert. Onze zoon (bijna 4 jaar) is ook verontwaardigd als de katten met een vogeltje of een muis aankomen. Dan wordt hij kwaad en gaat tegen ze schreeuwen dat dat gemeen is. Onze dochter van net 2 jaar haalt haar schouders op en zegt: "Dat was grappig, hè mama?" (eigenlijk vind ik dat meer verontrustend ).
Wij vertellen gewoon hoe dat soort dingen in elkaar zitten. Dat dieren nou eenmaal jagen, omdat dat instinct is en omdat ze moeten eten. Maar goed, wij wonen nogal op het platteland, dus de opengereten vogels en babykonijntjes liggen hier vrijwel dagelijks op de stoep. Wat dat betreft zijn onze kinderen wel wat gewend.
Ik vertel ze overigens ook gewoon waar het vlees en ander eten vandaan komt, ik vind het wel belangrijk dat ze dat weten. Ze doen daar verder ook helemaal niet moeilijk of geschokt over trouwens. Maar misschien dat dat later nog komt. Moet er wel bij zeggen dat ik het niet over de bio-industrie en intensieve veeteelt enzo met ze ga hebben. Maar meer omdat me dat nog een beetje te ingewikkeld lijkt. Als er naar gevraagd zou worden, zou ik er gewoon eerlijk over vertellen.
Wij vertellen gewoon hoe dat soort dingen in elkaar zitten. Dat dieren nou eenmaal jagen, omdat dat instinct is en omdat ze moeten eten. Maar goed, wij wonen nogal op het platteland, dus de opengereten vogels en babykonijntjes liggen hier vrijwel dagelijks op de stoep. Wat dat betreft zijn onze kinderen wel wat gewend.
Ik vertel ze overigens ook gewoon waar het vlees en ander eten vandaan komt, ik vind het wel belangrijk dat ze dat weten. Ze doen daar verder ook helemaal niet moeilijk of geschokt over trouwens. Maar misschien dat dat later nog komt. Moet er wel bij zeggen dat ik het niet over de bio-industrie en intensieve veeteelt enzo met ze ga hebben. Maar meer omdat me dat nog een beetje te ingewikkeld lijkt. Als er naar gevraagd zou worden, zou ik er gewoon eerlijk over vertellen.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
maandag 1 september 2014 13:23
quote:maroon5 schreef op 01 september 2014 @ 13:13:
Hier heel simpel uitgelegd dat dieren nu eenmaal niet hun eten in de supermarkt kopen. Was destijds voldoende
voor sommige kinderen is dat voldoende, voor andere juist de trigger om nog veel meer moeilijke vragen te stellen.
Van onze oudste zei de kleuterjuf al: bij haar kom je niet weg met een half antwoord.
Ze vroeg altijd door, wilde naadje vd kous weten
(geloofde al snel niet meer in sinterklaas, want verhaal was snel onhoudbaar).
Jongste moesten we bij wijze van spreke Sinterklaasverhaal uitleggen, toen ze op de brommer naar school ging. Die vond het wel prima
Hier heel simpel uitgelegd dat dieren nu eenmaal niet hun eten in de supermarkt kopen. Was destijds voldoende
voor sommige kinderen is dat voldoende, voor andere juist de trigger om nog veel meer moeilijke vragen te stellen.
Van onze oudste zei de kleuterjuf al: bij haar kom je niet weg met een half antwoord.
Ze vroeg altijd door, wilde naadje vd kous weten
(geloofde al snel niet meer in sinterklaas, want verhaal was snel onhoudbaar).
Jongste moesten we bij wijze van spreke Sinterklaasverhaal uitleggen, toen ze op de brommer naar school ging. Die vond het wel prima
maandag 1 september 2014 13:28
Een kind moet wat mij betreft weten wat hij of zij eet.
Mijn kind van 9 is daarom al ruim 2 jaar vegetariër . Gedoe voor mij, altijd aangepast koken etc. maar van haar een bewuste en weloverwogen keuze.
Dat een kind verdrietig wordt van het zien van dergelijke zaken vind ik niet meer dan logisch en eigenlijk ook wel goed. Je weet in ieder geval dat je kind empathisch vermogen heeft. Nu san jou om de verschillen uit te gaan leggen
Mijn kind van 9 is daarom al ruim 2 jaar vegetariër . Gedoe voor mij, altijd aangepast koken etc. maar van haar een bewuste en weloverwogen keuze.
Dat een kind verdrietig wordt van het zien van dergelijke zaken vind ik niet meer dan logisch en eigenlijk ook wel goed. Je weet in ieder geval dat je kind empathisch vermogen heeft. Nu san jou om de verschillen uit te gaan leggen
maandag 1 september 2014 13:29
Wij waren een paar weken geleden met onze kinderen van 5 en 6 in de dierentuin. Daar waren ter entertainment en voeding van een valk enkele mussen in zijn kooi gezet. Hij heeft ze bejaagd, gevangen en opgegeten. Onze kinderen hebben gefascineerd staan kijken. Niet dat het leuk was, maar wel interessant. Ze weten inderdaad al vanaf 2 dat dit nu eenmaal de natuur is. Onze katten brengen ook nog weleens wat mee.
Het hoort bij het leven. En ik moet zeggen, het doodgaan van opa en oma en zo wordt voor de kinderen ook meer behapbaar als ze de dood al kennen van beesten. Ik vind het een mooie manier om ze kennis te laten maken met de wereld.
En bio-industrie en oorlog bestaan inderdaad nog maar even niet. En sinterklaas wel. Alles heeft zijn grens
Het hoort bij het leven. En ik moet zeggen, het doodgaan van opa en oma en zo wordt voor de kinderen ook meer behapbaar als ze de dood al kennen van beesten. Ik vind het een mooie manier om ze kennis te laten maken met de wereld.
En bio-industrie en oorlog bestaan inderdaad nog maar even niet. En sinterklaas wel. Alles heeft zijn grens
Zonder oorzaak geen gevolg
maandag 1 september 2014 13:30
quote:lisaviva schreef op 01 september 2014 @ 13:17:
[...]
Dat is eigenlijk al precies wat we doen, kikker en vogeltje ken ik,inderdaad en hij ook, heel mooi geschreven.
Maar in real life vindt hij het nog erg moeilijk te behappen.
Vind ik ook niet gek overigens.
Is ook niet gek en heel zielig.
En als je een gevoeliger exemplaar op de wereld hebt gezet, dan blijft het nog heel lang, heel zielig.
[...]
Dat is eigenlijk al precies wat we doen, kikker en vogeltje ken ik,inderdaad en hij ook, heel mooi geschreven.
Maar in real life vindt hij het nog erg moeilijk te behappen.
Vind ik ook niet gek overigens.
Is ook niet gek en heel zielig.
En als je een gevoeliger exemplaar op de wereld hebt gezet, dan blijft het nog heel lang, heel zielig.
maandag 1 september 2014 13:36
Ik vind het heel normaal en eigenlijk zelfs wel positief dat hij zich dat soort dingen aantrekt. T zou enger zijn als het hem volkomen koud liet. Maar ik zou het inderdaad niet gruwelijk maken maar wel rustig uitleggen, de kringloop van het leven. Er zijn diverse boekjes voor deze leeftijd over dit soort onderwerpen die je kunnen helpen. Ook heb ik uitgelegd dat niemand precies weet wat er gebeurt als je dood bent, maar dat er een aantal ideeën over zijn, die allemaal nogal hoopvol zijn, en dat dan oppervlakkig uitgelegd.
maandag 1 september 2014 14:00
quote:emmetje2 schreef op 01 september 2014 @ 12:54:
Ik denk dat jouw zoon een heel gevoelig persoontje is.Toen ik klein was kon ik dagen overstuur zijn als ik een natuurfilm had gezien waarin er dieren doodgingen of gepakt werden door andere dieren.En eigenlijk heb ik dat nog als volwassene.Ik vermijd dat soort films anders loop ik een week te piekeren en te huilen.Zelfs van tekenfilms als bambi raak ik over mn toeren of een film als the Green Mile van Stephen King...kan ik nu nog verdrietig om worden.
Het enige wat je tegen jouw zoon kan zeggen is...zo gaat dat in de natuur en leg uit dat roofdieren ook honger hebben.Meer kan je niet doen.....een knuffel voor jouw zoontje
Herkenbaar, zo'n bbc natuurdocu over een olifantje wat omkomt van de honger en dorst en de moeder ernaast telkens duwen met haar slurf, wat heb ik gejankt, dreef compleet de kamer uit
Hij heeft het van geen vreemde, daarom vind ik het extra lastig om er luchtig over te praten tegen hem, mijn man is daar veel beter in. Maar ik doe het wel, heel bewust, na zelf even iets te hebben weg geslikt.
Ik denk dat jouw zoon een heel gevoelig persoontje is.Toen ik klein was kon ik dagen overstuur zijn als ik een natuurfilm had gezien waarin er dieren doodgingen of gepakt werden door andere dieren.En eigenlijk heb ik dat nog als volwassene.Ik vermijd dat soort films anders loop ik een week te piekeren en te huilen.Zelfs van tekenfilms als bambi raak ik over mn toeren of een film als the Green Mile van Stephen King...kan ik nu nog verdrietig om worden.
Het enige wat je tegen jouw zoon kan zeggen is...zo gaat dat in de natuur en leg uit dat roofdieren ook honger hebben.Meer kan je niet doen.....een knuffel voor jouw zoontje
Herkenbaar, zo'n bbc natuurdocu over een olifantje wat omkomt van de honger en dorst en de moeder ernaast telkens duwen met haar slurf, wat heb ik gejankt, dreef compleet de kamer uit
Hij heeft het van geen vreemde, daarom vind ik het extra lastig om er luchtig over te praten tegen hem, mijn man is daar veel beter in. Maar ik doe het wel, heel bewust, na zelf even iets te hebben weg geslikt.
maandag 1 september 2014 14:47
quote:Pantax schreef op 01 september 2014 @ 13:13:
Toen mijn dochter twee was en per ongeluk ontdekte dat kip van echte kippen kwam, was ze helemaal ontdaan en heeft ze een tijd geweigerd om vlees te eten. Een paar weken geleden plette ze per ongeluk een mier. Ze heeft de hele middag gehuild. De mier heeft nog weken in een doosje op de schouw gelegen omdat ze het zo zielig vond.
Verder is ze vrij normaal . Ik denk dat het een fase in de ontwikkeling van kinderen is waarin ze ontdekken dat alles was leeft sterfelijk is. En dat is toch best een schok, als dat besef voor het eerst doordringt Het went vanzelf.boeddhist geweest in haar vorige leven.
Toen mijn dochter twee was en per ongeluk ontdekte dat kip van echte kippen kwam, was ze helemaal ontdaan en heeft ze een tijd geweigerd om vlees te eten. Een paar weken geleden plette ze per ongeluk een mier. Ze heeft de hele middag gehuild. De mier heeft nog weken in een doosje op de schouw gelegen omdat ze het zo zielig vond.
Verder is ze vrij normaal . Ik denk dat het een fase in de ontwikkeling van kinderen is waarin ze ontdekken dat alles was leeft sterfelijk is. En dat is toch best een schok, als dat besef voor het eerst doordringt Het went vanzelf.boeddhist geweest in haar vorige leven.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
