Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
maandag 1 september 2014 20:00
ninalove, ik heb dan niet al die ervaring van HL en Rooss, maar toch een poging tot antwoord.
1. Er wordt niet 'nooit' voor elkaar gekozen. Het komt niet vaak voor, maar niet nooit.
2. Voor elkaar kiezen betekent meestal dat beiden hun huidige partner moeten verlaten. Vaak zijn daar ook nog kinderen bij betrokken. Dat brengt ook ontzettend veel pijn met zich mee, die je heel lang meedraagt. Maar dan niet alleen je eigen pijn, ook die van (bijvoorbeeld) je kinderen. Weeg dat maar eens tegen elkaar af.
3. Het is gewoon heel erg ingewikkeld. Je houdt van de een en bent verliefd op de ander. Kunt/wilt beiden niet missen. Of jij wil er wel voor gaan met de minnaar, maar hij niet, of andersom. Ik denk dat alle variaties hier wel rondlopen.
1. Er wordt niet 'nooit' voor elkaar gekozen. Het komt niet vaak voor, maar niet nooit.
2. Voor elkaar kiezen betekent meestal dat beiden hun huidige partner moeten verlaten. Vaak zijn daar ook nog kinderen bij betrokken. Dat brengt ook ontzettend veel pijn met zich mee, die je heel lang meedraagt. Maar dan niet alleen je eigen pijn, ook die van (bijvoorbeeld) je kinderen. Weeg dat maar eens tegen elkaar af.
3. Het is gewoon heel erg ingewikkeld. Je houdt van de een en bent verliefd op de ander. Kunt/wilt beiden niet missen. Of jij wil er wel voor gaan met de minnaar, maar hij niet, of andersom. Ik denk dat alle variaties hier wel rondlopen.
maandag 1 september 2014 20:05
@ Karamella ; jee wat een onverwachtse wending! Ik vind zijn besluit wel respectvol naar zijn vrouw toe , dat zou ik kunnen waarderen. Deze rede is voor jou misschien ook te behappen zodat je het niet als een afwijzing hoeft te voelen. Heel veel sterkte , zal wel wennen zijn zonder zijn extra aandacht.
Geniet ervan , is ook veel fijner nu je zelf minder verliefd bent.
maandag 1 september 2014 20:09
En als ik dan toch bezig ben, mijn persoonlijke ervaringen.
Mijn eerste relatie eindigde nadat ik was vreemdgegaan. Ik heb toen geprobeerd met mijn minnaar een relatie te beginnen, maar dat werd helemaal niks. In de eerste plaats omdat ik heel erg veel verdriet had om het stuklopen van mijn relatie; ik had helemaal geen plaats in mijn hart voor een nieuwe liefde. En in de tweede plaats omdat ik er al heel snel achter kwam dat die nieuwe minnaar helemaal niet zo leuk was als partner. Hij is daarna nog wel een tijdje m'n SV geweest (want lekker was hij wel!) maar meer ook niet.
En nu val ik in de categorie ingewikkeld. Ik had als ik alleen voor mezelf gekozen had het willen proberen met mijn vlam. Maar werd verscheurd door mijn gevoelens voor mijn partner en onze kinderen. Misschien had ik het gedaan. Echter nog voordat die keuze aan de orde kwam, heeft mijn vlam besloten onze affaire stop te zetten, omdat hij zijn nr1 relatie belangrijker vindt. Dat maakt het ook voor hem geen pijnloos afscheid. Of we die pijn lang met ons gaan meedragen, ik zou het niet weten.
Mijn eerste relatie eindigde nadat ik was vreemdgegaan. Ik heb toen geprobeerd met mijn minnaar een relatie te beginnen, maar dat werd helemaal niks. In de eerste plaats omdat ik heel erg veel verdriet had om het stuklopen van mijn relatie; ik had helemaal geen plaats in mijn hart voor een nieuwe liefde. En in de tweede plaats omdat ik er al heel snel achter kwam dat die nieuwe minnaar helemaal niet zo leuk was als partner. Hij is daarna nog wel een tijdje m'n SV geweest (want lekker was hij wel!) maar meer ook niet.
En nu val ik in de categorie ingewikkeld. Ik had als ik alleen voor mezelf gekozen had het willen proberen met mijn vlam. Maar werd verscheurd door mijn gevoelens voor mijn partner en onze kinderen. Misschien had ik het gedaan. Echter nog voordat die keuze aan de orde kwam, heeft mijn vlam besloten onze affaire stop te zetten, omdat hij zijn nr1 relatie belangrijker vindt. Dat maakt het ook voor hem geen pijnloos afscheid. Of we die pijn lang met ons gaan meedragen, ik zou het niet weten.
maandag 1 september 2014 20:10
Wat Blauwevrouw zegt dus. Het is nogal wat om twee gezinnen op te breken voor een verliefdheid.De kinderen horen toch op 1 te staan. Daarnaast zijn er soms ook praktische zaken die het onmogelijk maken. In ons geval 1000km afstand.
Koophuizen die onder water staan. Eigen bedrijven. Noem het maar op. Ik ben er absoluut een voorstander van om te zoeken naar geluk in het leven. Maar als dat geluk zoveel kost, dan bedenk je je wel twee keer..
Koophuizen die onder water staan. Eigen bedrijven. Noem het maar op. Ik ben er absoluut een voorstander van om te zoeken naar geluk in het leven. Maar als dat geluk zoveel kost, dan bedenk je je wel twee keer..
maandag 1 september 2014 20:11
Blauwe,Als je de mogelijkheid hebt om de pleister er in 1x af te trekken denk ik zeker dat dat verstandig is.In mijn geval heeft het extra lang geduurd om het een plek te geven omdat hij een bekende is.Ik zie hem dus af en toe ,hier in mijn eigen huis met nummers 1 erbij.Iedere keer als ik dacht,nu gaat het goed stond hij voor mijn neus en kon ik weer bijna opnieuw beginnen.Het vertraagt het helen van de wond behoorlijk.De eerste keer na de zijn break stond ik met tranen zijn nummer 1 te vertellen dat ik er gewoon "even doorheen zat" terwijl hij over haar schouder naar mij keek en precies wist waar de tranen vandaan kwamen.Heel onhandig allemaal.We hebben van alles geprobeerd.Afspraken afzeggen,uitstellen,alleen met nr 1 weg om hem niet tegen te komen.De laatste keer na mijn break hebben we afgesproken er zes maanden overheen te laten gaan.Dat is met moeite gelukt maar ogen blijven elkaar zoeken en uiteindelijk zitten we toch altijd weer naast elkaar.De magnetische werking tussen ons is zo voelbaar van twee kanten.Toch willen we niet thuis opgeven.Nu hebben we het maar uitgesproken omdat weer roepen dat we stoppen geen waarde meer heeft.Natuurlijk wil ik liever alles maar ik kan hem dat niet geven en kan dan kan ik het ook niet aan hem vragen.Soort van roeien met de riemen die je hebt.Maar ik vind het nog steeds niet makkelijk.Soms wens ik dat ik de mogelijkheid zou hebben te stoppen en hem nooit meer te zien.Dan kan het echt een herinnering worden.
maandag 1 september 2014 20:16
Roodkapje: ja, ik vind het ook respectvol. Hij vertelde eerst van hun beslissing en eigenlijk was ik toen meteen degene die zei: dan moeten we stoppen. Dat heb ik al die tijd ook geweten, dat als ze voor nog een kind zouden gaan, dat het dan over zou zijn. En dat is ook goed. Respectvol naar zijn vrouw, en ook naar mij op een bepaalde manier, want in het hele traject zou er toch te weinig aandacht naar mij kunnen gaan.
Dus het is goed zo.
Mooi onderwerp, blauwevrouw, unfinished business. Zo begonnen minnaar en ik ook. En ondanks dat ik net gedumpt ben en dat klote is, denk ik toch: misschien is het goed zo. Misschien is het nu wel "finished". We hebben elkaar nu gegeven wat we elkaar 15 jaar geleden niet, of in elk geval te weinig, gaven: aandacht, verliefdheid, en hele geile seks
Hij noemde me alleen nog wel "the ultimate sex partner". En dat is hij ook voor mij. Met niemand ooit zo'n klik gehad in bed. En dat moet ik nu weer missen. Kut!
Dus het is goed zo.
Mooi onderwerp, blauwevrouw, unfinished business. Zo begonnen minnaar en ik ook. En ondanks dat ik net gedumpt ben en dat klote is, denk ik toch: misschien is het goed zo. Misschien is het nu wel "finished". We hebben elkaar nu gegeven wat we elkaar 15 jaar geleden niet, of in elk geval te weinig, gaven: aandacht, verliefdheid, en hele geile seks
Hij noemde me alleen nog wel "the ultimate sex partner". En dat is hij ook voor mij. Met niemand ooit zo'n klik gehad in bed. En dat moet ik nu weer missen. Kut!
maandag 1 september 2014 20:19
karamella: dat scheelt dan weer aan mijn kant. Mijn nr1 is mijn ultimate sex partner, en ik de zijne.
Of het met de vlam ook zo goed zou zijn geweest zal ik nooit weten, en het doet er ook niet toe.
Ik hoop voor je dat de business nu wel finished is. Dat zal helpen om er vrede mee te hebben.
(enne... ik zit te slapen met de nicknames. Is hij de buitenlander? En ben jij degene met wie ik nodig eens moet gaan parachutespringen?)
Of het met de vlam ook zo goed zou zijn geweest zal ik nooit weten, en het doet er ook niet toe.
Ik hoop voor je dat de business nu wel finished is. Dat zal helpen om er vrede mee te hebben.
(enne... ik zit te slapen met de nicknames. Is hij de buitenlander? En ben jij degene met wie ik nodig eens moet gaan parachutespringen?)
, nr 2 en oude nummers trekken aan de bel , net alsof ze het ruiken van elkaar
maandag 1 september 2014 21:14
quote:blauwevrouw schreef op 01 september 2014 @ 20:19:
karamella: dat scheelt dan weer aan mijn kant. Mijn nr1 is mijn ultimate sex partner, en ik de zijne.
Hier nog even een vraag over: je had zo lang een slapend libido en nr 1 deed het buiten de deur. Waarom dan, als het sexueel zo goed klikt? Waarom niet lekker monogaam, en voor de spanning eventueel af en toe een derde/vierde erbij?
karamella: dat scheelt dan weer aan mijn kant. Mijn nr1 is mijn ultimate sex partner, en ik de zijne.
Hier nog even een vraag over: je had zo lang een slapend libido en nr 1 deed het buiten de deur. Waarom dan, als het sexueel zo goed klikt? Waarom niet lekker monogaam, en voor de spanning eventueel af en toe een derde/vierde erbij?
maandag 1 september 2014 21:20
Karamella,
Ik vind het persoonlijk vreemd om zulke zware dingen thuis te beslissen terwijl je midden in een heftige affaire zit.Het past mijns inziens niet bij elkaar maar ik zou dan ook bij bv besluit om hard aan huwelijk te gaan werken stoppen met affaire.Sommige dingen bijten elkaar.Maar thats me,er zijn zat mensen die een affaire hebben en ondertussen thuis een huwelijksaanzoek doen.Not my cup of tea.
Ik vind het persoonlijk vreemd om zulke zware dingen thuis te beslissen terwijl je midden in een heftige affaire zit.Het past mijns inziens niet bij elkaar maar ik zou dan ook bij bv besluit om hard aan huwelijk te gaan werken stoppen met affaire.Sommige dingen bijten elkaar.Maar thats me,er zijn zat mensen die een affaire hebben en ondertussen thuis een huwelijksaanzoek doen.Not my cup of tea.
maandag 1 september 2014 21:30
Fijn dat ik je dan tóch herkend heb
Ik vind dat ook riskant, die adoptie, precies om de reden die jij aangeeft. Nou weet je dat natuurlijk bij geen enkel stel of ze écht zo stabiel zijn als ze zich voordoen en of ze dat ook blijven, maar hier zit toch al iets niet helemaal oké. En adoptiekinderen zijn kwetsbaar in het kwadraat.
Dat van die klik is ook een heel rare, daar moet ik mezelf nog eens flink op analyseren...
De eerste jaren van onze relatie vreeën wij de sterren van de hemel, ik kon geen genoeg van hem krijgen en hij niet van mij. Op een gegeven moment werd hij steeds een beetje 'extremer' in mijn beleving en ik kreeg sluipenderwijs meer moeite met seks; soms klapte ik helemaal dicht.
Daarna kreeg ik depressie na burnout na depressie, en achteraf denk ik dat ik ook heel beroerd reageerde op de anticonceptie. Had een tijdlang totaal geen zin in seks (ook niet in andere activiteiten, zoals gezegd was ik depressief).
In de tussentijd kwam ik erachter dat hij vreemd ging, daarna dat hij aan het seksdaten was. Hielp ook niet erg om weer iets van libido terug te vinden.
Van de winter ben ik gestopt met hormonale AC, en sindsdien ontwaakt mijn lust weer een heel klein beetje. Om totaal te ontbranden na mijn eerste zoen met de vlam. Die lust heb ik gebotvierd op nr1, en al doende kwam ik erachter dat we het nog steeds hadden samen. Een ontzettend goede lichamelijke klik. Al weet ik (en hij nu ook) dat de lust niet door hem werd getriggerd; maar het is en blijft zo dat ik alleen met hem seks heb gehad en daar enorm van heb genoten.
Wat wel blijft is dat hij naast wat wij doen, ook heel andere wensen heeft. Een derde of vierde erbij, ik moet er niet aan denken, hij zou het heel graag willen. Hij zoekt grenzen op, ik raak haast in paniek als hij daar net even overheen gaat en dan moet hij de eerste uren ook echt helemaal van me af blijven. Ik kan zo gauw geen voorbeelden geven, maar hij wil gewoon meer en anders dan ik. Vergeleken met hem ben ik een vanille-liefhebber. Die geeft hij me, zoals niemand anders dat kan. Maar hij wil meer en dat zal wel een probleem blijven.
En o man, wat wil ik graag vreselijk verliefd zijn. Dat ben ik al heel erg lang niet op nr1.
Ik vind dat ook riskant, die adoptie, precies om de reden die jij aangeeft. Nou weet je dat natuurlijk bij geen enkel stel of ze écht zo stabiel zijn als ze zich voordoen en of ze dat ook blijven, maar hier zit toch al iets niet helemaal oké. En adoptiekinderen zijn kwetsbaar in het kwadraat.
Dat van die klik is ook een heel rare, daar moet ik mezelf nog eens flink op analyseren...
De eerste jaren van onze relatie vreeën wij de sterren van de hemel, ik kon geen genoeg van hem krijgen en hij niet van mij. Op een gegeven moment werd hij steeds een beetje 'extremer' in mijn beleving en ik kreeg sluipenderwijs meer moeite met seks; soms klapte ik helemaal dicht.
Daarna kreeg ik depressie na burnout na depressie, en achteraf denk ik dat ik ook heel beroerd reageerde op de anticonceptie. Had een tijdlang totaal geen zin in seks (ook niet in andere activiteiten, zoals gezegd was ik depressief).
In de tussentijd kwam ik erachter dat hij vreemd ging, daarna dat hij aan het seksdaten was. Hielp ook niet erg om weer iets van libido terug te vinden.
Van de winter ben ik gestopt met hormonale AC, en sindsdien ontwaakt mijn lust weer een heel klein beetje. Om totaal te ontbranden na mijn eerste zoen met de vlam. Die lust heb ik gebotvierd op nr1, en al doende kwam ik erachter dat we het nog steeds hadden samen. Een ontzettend goede lichamelijke klik. Al weet ik (en hij nu ook) dat de lust niet door hem werd getriggerd; maar het is en blijft zo dat ik alleen met hem seks heb gehad en daar enorm van heb genoten.
Wat wel blijft is dat hij naast wat wij doen, ook heel andere wensen heeft. Een derde of vierde erbij, ik moet er niet aan denken, hij zou het heel graag willen. Hij zoekt grenzen op, ik raak haast in paniek als hij daar net even overheen gaat en dan moet hij de eerste uren ook echt helemaal van me af blijven. Ik kan zo gauw geen voorbeelden geven, maar hij wil gewoon meer en anders dan ik. Vergeleken met hem ben ik een vanille-liefhebber. Die geeft hij me, zoals niemand anders dat kan. Maar hij wil meer en dat zal wel een probleem blijven.
En o man, wat wil ik graag vreselijk verliefd zijn. Dat ben ik al heel erg lang niet op nr1.
maandag 1 september 2014 21:34
quote:ninalove schreef op 01 september 2014 @ 19:49:Als bij beide de gevoelens zo heftig zijn waarom wordt er dan nooit voor elkaar gekozen?Omdat, ook al is verliefdheid heftig, de roze wolk altijd vervliegt terwijl houden van voor mij wel voeten in de aarde heeft. Ook al is mijn hoofd soms in de wolken, mijn hart ligt op aarde bij mijn gezin.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 1 september 2014 21:34
What the heck...
Mijn vlam hoort voor mij bij mijn studententijd, bij een groep vrienden die ik toen had maar al tig jaar niet meer gezien/gesproken heb. En uitgerekend nu krijg ik in mijn mailbox een berichtje van heel iemand anders, die ook bij die vriendengroep hoort. Woont in Afrika, heeft ook geen enkel contact meer met de vlam dus het is niet zo dat hij via hem wat over mij heeft gehoord. 'goh wat lang geleden, hoe is het?'
Mijn vlam hoort voor mij bij mijn studententijd, bij een groep vrienden die ik toen had maar al tig jaar niet meer gezien/gesproken heb. En uitgerekend nu krijg ik in mijn mailbox een berichtje van heel iemand anders, die ook bij die vriendengroep hoort. Woont in Afrika, heeft ook geen enkel contact meer met de vlam dus het is niet zo dat hij via hem wat over mij heeft gehoord. 'goh wat lang geleden, hoe is het?'
maandag 1 september 2014 21:48
Blauwe, dat is bizar! Ik had laatst ook zoiets, een vriendschapsverzoek op FB van iemand die ik uit Buitenlanders tijd ken..
En ja, ik vind dat wat hij nu gaat doen met zijn vrouw geen heel goed idee is. Ik denk dat hij zijn behoefte aan spanning niet zal kunnen beteugelen voor altijd.
Ok, als ik het goed begrijp wil je man dus andere dingen in bed dan jij. Dingen die jij te heftig vindt. Ik snap dat dat problematisch is. Ik heb het al eerder gezegd, maar volgens mij zou therapie jullie veel goed doen. Volgens mij is er wel een goede basis, maar ook veel dingen die besproken moeten worden.
Jaaaa. die verliefdheid, zucht. Ik ben blij dat ik daar weer even van heb kunnen proeven. Wat was dat lekker
En ja, ik vind dat wat hij nu gaat doen met zijn vrouw geen heel goed idee is. Ik denk dat hij zijn behoefte aan spanning niet zal kunnen beteugelen voor altijd.
Ok, als ik het goed begrijp wil je man dus andere dingen in bed dan jij. Dingen die jij te heftig vindt. Ik snap dat dat problematisch is. Ik heb het al eerder gezegd, maar volgens mij zou therapie jullie veel goed doen. Volgens mij is er wel een goede basis, maar ook veel dingen die besproken moeten worden.
Jaaaa. die verliefdheid, zucht. Ik ben blij dat ik daar weer even van heb kunnen proeven. Wat was dat lekker
maandag 1 september 2014 22:32
Hart, een relatie word mijns inziens pas interessant ná de verliefdheid.
Pas dan komt helder te voorschijn hoeveel voedingsbodem, seksuele aantrekking en menselijke raakvlakken er daadwerkelijk zijn om een toekomst op te bouwen, het alledaagse leven samen te delen.
Bij mensen die een stiekeme relatie met elkaar hebben zal zodra ze niet meer roze beneveld zijn inderdaad vaak de conclusie worden getrokken dat er geen toekomst is.
Omdat voor die rozekleurige dagdroom de alledaagse realiteit in puin moet.
Als die ander werkelijk het opbreken van een huwelijk, gezin, huis etc waard was had je niet stiekem hoeven doen lijkt mij.
Verliefdheid is voor mij een vorm van dronkenschap.
Ik houd mijn hoofd graag nuchter.
Pas dan komt helder te voorschijn hoeveel voedingsbodem, seksuele aantrekking en menselijke raakvlakken er daadwerkelijk zijn om een toekomst op te bouwen, het alledaagse leven samen te delen.
Bij mensen die een stiekeme relatie met elkaar hebben zal zodra ze niet meer roze beneveld zijn inderdaad vaak de conclusie worden getrokken dat er geen toekomst is.
Omdat voor die rozekleurige dagdroom de alledaagse realiteit in puin moet.
Als die ander werkelijk het opbreken van een huwelijk, gezin, huis etc waard was had je niet stiekem hoeven doen lijkt mij.
Verliefdheid is voor mij een vorm van dronkenschap.
Ik houd mijn hoofd graag nuchter.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 1 september 2014 22:40
Ninalove, verliefdheid is heel romantisch een set chemische reacties in je brein. Die zorgen voor een heftig gevoel van euforie. Wanneer dat uitgewerkt raakt, is dat een harde landing. Volgens mij een tikkie erger dan een gewone alcoholroes, eerder zoiets als een shot heroïne. Maar dan door jezelf aangemaakt, ipv ingespoten...
Ben je heftig verliefd op iemand anders dan je vaste partner? Of op de partner van iemand anders?
Ben je heftig verliefd op iemand anders dan je vaste partner? Of op de partner van iemand anders?
