Verloofd, maar twijfels!

22-07-2014 13:59 125 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zit met mijn handen in het haar. Ik weet niet wat ik moet denken/doen en hoop hierover met jullie te kunnen reflecteren :-)



Situatie: 3 jaar samen - verloofd - volgend jaar trouwen wij.

Ik zit in een stabiele relatie met mijn vriend die goed verloopt zonder ruzies. Mijn vriend is een rustige, intelligente, knappe man. Echter ik heb het gevoel dat het saai is geworden en begin mij meer te ergeren. Zo is hij een rationeel persoon en ik mis de aandacht, de complimentjes en het lief zijn. Dit merk je in sociale situaties ook dat hij wat koeler en afstandelijker overkomt in tegenstelling tot mij (de spontane, sociale en warme persoon). Qua persoon verschillen we echt op dit vlak.



Ik weet nu echt niet of ik moet trouwen met mijn vriend - moet ik de relatie beëndigen en wachten tot ik iemand ontmoet waar ik dat allemaal wel bij heb, bestaat dat wel en is dat realistisch? Maar als de verliefdheid over is, dan komt ik misschien weer op ditzelfde punt? Het gras is toch groener aan de overkant?



Pffff ik hem objectieve raad nodig, alvast bedankt voor het lezen van mijn post :-)



Update:

Even een update...



Ik heb met mijn moeder er ook eens over gepraat. Het was verrassend: zij vertelde mij ook dat ik vooral moet kijken naar de positieve dingen. Ik heb namelijk wel een hele goede relatie en ik kan niet verwachten dat alles perfect is. Ze ziet ons wel goed samen.



Ik voel mij vaak ook goed, maar ik heb nog niet het wauw gevoel van we gaan trouwen (dat ik een half jaar terug wel had!!)teruggekregen. Ik blijf in mijn achterhoofd de twijfel hebben of ik met een rationeel persoon echt gelukkig kan zijn voor de rest van mijn leven... Verschrikkelijk is dit, ik heb echt momenten van ja dit wil ik gewoon niet missen want het is ook wel super dat je altijd rustig met hem kan praten zonder bevliegingen of met woorden naar elkaar smijten (ik kan soms wel zo doen). Het is gemakkelijk en smooth tussen ons. En andere momenten denk ik dan: dit zou toch leuker zijn met een andere minder rationele persoon waar ik meer spontaniteit zou mee hebben, meer kunnen lachen, 'andere' soort gesprekken kunnen hebben, meer voelen...



Ik heb het met hem er ook nog vorige week over gehad, ik merk dat ik terug meer wil voelen. Omdat onze relatie net zo goed loopt, is het meer een geoliede machine, maar de spark, echt voelen met heel mijn hart, daar struikel ik
Alle reacties Link kopieren
quote:pioenroos87 schreef op 18 augustus 2014 @ 15:33:

Is hij mss autistisch?Ja hij heeft er wel een paar trekjes van, op wat baseer je je vermoeden? :-)
Alle reacties Link kopieren
Hoe sta je er nu in?
...
Ja ben ook benieuwd. Net het topic even bijgelezen en weer valt mijn mond open van verbazing. Mijn ex had ook autistische trekjes en ik hoor dat pasgeleden bij zijn zoon ook autismespectrumstoornis is vastgesteld. Valt voor mij hoop op zijn plaats. Hij wilde wel maar bepaalde dingen voelde hij niet. En ik als gevoelsmens pikte dat weer op en voelde dat het vaak oppervlakkig bleef en niet écht van binnen kwam. Meer als een soort toneelstukje om de vrede te bewaren. Hij probeerde me iets te geven waarvan hij zelf gewoon niet wist hoe.
Alle reacties Link kopieren
@ Grumpy:

Is dat wel te doen: een relatie met een autist als je een gevoelsmens bent?
...
Nee mede daarom is het ook stuk gelopen. Ik was namelijk zo stom om het voorgevoel te negeren. Vandaar dat ik me afvraag hoe het met TO gaat aangezien er zoveel overeenkomst zit in onze verhalen.
Alle reacties Link kopieren
Hey hey,



Lief dat jullie nog aan mij denken hoe het met me gaat!

Ik heb echt rotte weken achter de rug. Ik zat echt in een negatieve spiraal met mijn gedachten, heb over mijn relatie met mijn vriendinnen gepraat, veel nagedacht enz... wat maakte dat ik tot vorige week echt al begon te denken hoe ik mijn leven zou aanpakken (verhuizen e.d., hoe het tegen mijn ouders vertellen,...) als het gedaan was. Nu dit weekend hebben we nogmaals gepraat, hij had ook het gevoel gekregen dat ik al stil een bepaalde beslissing aan het nemen was. Nu het is nog te vroeg, ik kan het niet, ik zie hem graag en er is ook niets mis met onze relatie dus kan nog geen definitieve beslissing maken. Het klinkt ook zo irrationeel om een liefdevolle goede relatie stop te zetten? Hoop en wil ergens dat het gewoon allemaal weggaat en dat het toch goed komt. Heb duidelijk gemaakt dat ik echt graag wil dat er terug meer lieve uitingen gedaan worden, we maken weinig grapjes, sturen weinig lieve berichtjes (meestal standaard van wat te halen in de winkel, of onderweg zijn ofzo). Zegt hij van; ja jij doet dit ook niet... Ja heeft hij een punt, maar met mijn ex deed ik dit zo vaak. Waarom? Ja hij deed dit ook uit zichzelf en zo blijf je uiteraard ook bezig. Vind het moeilijk om zelf super lief als eerste hierin te doen, want ik voel het nu ook minder. Hij gaf aan dat wat ik wil (dus de dingen die hij niet is) dat dat een sprookje is waar ik van droom en dat ik dat bij iemand anders ook niet volledig ga hebben, want iemand met meer emoties en passie daar heb je ook meer ruzie mee (dat is toch wat ik ervaren heb bij een vriendin en bij mezelf) Ja misschien ben ik naiëf



Nu ik merk wel verschil bij hem, hij doet echt zijn best, geeft me meer aandacht en wil echt er alles voor doen dat dit werkt. Dit laat mij ook goed voelen. Wat ook weer een voordeel is omdat hij de rationele in onze relatie is, is dat hij mij niet knettergek maakt met vragen te stellen of ik hem nog graag zie of elke dag vraagt of ik twijfel. Hij laat niet hard merken dat hij zich hierover zorgen maakt, dit zou voor mij het enkel maar erger maken denk ik.



Tot nu toe voel ik mij nog steeds goed, we hebben ook afgesproken dat ik het meer van dag tot dag bekijk. En dan voel ik mij ook goed, want eerlijk we hebben een liefdevolle relatie met respect voor elkaar en een goede communicatie. Alleen ergens diep van binnen heb ik nog wel gedachten met de vraag of hij de liefde van mijn leven is. Ben me nog steeds aan het afvragen of je niet iemand echt doooooodgraag moet zien als je gaat trouwen en je je echt géén leven kan voorstellen zonder elkaar... nu dan is dat gevoel bij mij dan niet zo innig en sterk genoeg misschien... maar toch zomaar nu breken van iets dat goed gaat pffffff het blijft moeilijk!!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou de trouwplannen in de ijskast stoppen en eens met een objectief persoon gaan praten (niet met hem en ook niet met vriendinnen) om voor jezelf helder te krijgen met welke bril jij naar relaties kijkt en of die bril niet aan vervanging toe is.



Een warm, sociaal en spontaan persoon kan prima tot rust komen in een relatie met iemand die wat rustiger, rationeler en minder impulsief is. Hoeft niet, het kán.



Verder gaf je zelf aan dat het gras inderdaad groener is aan de overkant. Want de relatie met je ex waarin jullie wel spontaner met elkaar omgingen, is niet voor niets geëindigd. Wat miste je in die relatie wat je nu wel hebt/ervaart in je huidige relatie? Je hebt het over respect voor elkaar en dat de communicatie goed is. Daar noem je al 2 belangrijke pijlers voor een duurzame relatie, maar wellicht heb jij andere pijlers die je mist (en met pijler bedoel ik niet lieve sms'jes en spontane acties)



Vraag jezelf af of je ideeën over hoe een relatie MOET zijn, je niet in de weg zitten om te genieten van je huidige relatie. Ik denk dat je niet te overhaast een beslissing moet nemen (trouwen of breken)
Tja ik neig sterk naar denken dat het niet de liefde van je leven is als je deze twijfels hebt. En nu is je vriend het heel hard aan het proberen terwijl dit vanzelf zou moeten gaan. Hoe lang gaat hij dat volhouden? Je kan altijd jezelf enigszins aanpassen in een relatie maar als dit niet van nature in iemand zit is de kans groot dat deze weer vervalt in zijn oude gedrag en je hem dan van moment tot moment steeds weer moet herinneren. Ik kan me die gesprekken met ex nog goed herinneren. Dan gaf ik aan dat hij teveel achter de PC zit en dan zei hij gelijk ter verdediging "ja maar jij ook achter je laptop" en mijn huidige vriend begint daar nieteens over en knuffelt me gewoon wanneer hij wil ook al zit ik met mijn laptop (die ik dan graag even wegleg want knuffelen is veel leuker). Ben blij niet meer tegen die "ja maar JIJ...." discussies aan te lopen en gewoon mezelf te kunnen zijn nu. En wat die autistische trekjes betreft...ik moest het steeds aan hem uitleggen wat ik verwachtte en dan deed hij precies dat maar niks meer. Soms net een computer welke je even en commando geeft maar die niet zelf nadenkt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensy12 schreef op 03 september 2014 @ 21:37:

Ik zou de trouwplannen in de ijskast stoppen en eens met een objectief persoon gaan praten (niet met hem en ook niet met vriendinnen) om voor jezelf helder te krijgen met welke bril jij naar relaties kijkt en of die bril niet aan vervanging toe is.



Een warm, sociaal en spontaan persoon kan prima tot rust komen in een relatie met iemand die wat rustiger, rationeler en minder impulsief is. Hoeft niet, het kán.



Verder gaf je zelf aan dat het gras inderdaad groener is aan de overkant. Want de relatie met je ex waarin jullie wel spontaner met elkaar omgingen, is niet voor niets geëindigd. Wat miste je in die relatie wat je nu wel hebt/ervaart in je huidige relatie? Je hebt het over respect voor elkaar en dat de communicatie goed is. Daar noem je al 2 belangrijke pijlers voor een duurzame relatie, maar wellicht heb jij andere pijlers die je mist (en met pijler bedoel ik niet lieve sms'jes en spontane acties)



Vraag jezelf af of je ideeën over hoe een relatie MOET zijn, je niet in de weg zitten om te genieten van je huidige relatie. Ik denk dat je niet te overhaast een beslissing moet nemen (trouwen of breken)Dankjewel voor jou heldere kijk, het klopt idd dat het gaat om mijn ingesteldheid en hoe ik over relaties denk die nu voor deze twijfels zorgen. Dit laat me weer nadenken! Respect en communicatie zijn idd heel belangrijke pijlers die ik moet waarderen (en dat doe ik ook), de pijlers die ik mis zijn passie, en het emotionele bv het expressief zijn in het tonen van emoties (bv ik hem nog nooit horen zeggen, "amai dat was zalig of dat vind ik echt leuk") hij zegt bv ook nooit hoe graag hij mij ziet, hij uit dit meer door zijn acties (bv huishouden, of meedoen met mijn hobby).
Alle reacties Link kopieren
quote:GrumpyCat1983 schreef op 03 september 2014 @ 20:54:

Nee mede daarom is het ook stuk gelopen. Ik was namelijk zo stom om het voorgevoel te negeren. Vandaar dat ik me afvraag hoe het met TO gaat aangezien er zoveel overeenkomst zit in onze verhalen.Goed dat je voor je gevoel hebt gekozen!
...
Alle reacties Link kopieren
@ appelsientje: leuk dat je laat weten hoe het met je gaat. Ik zou zeggen: bij twijfel niet doen. Je blijft dan twijfelen en bij elke tegenslag drijft dat weer naar boven.



Ik zie je zo een leuke man krijgen aan wie je niet twijfelt. En dan zit je je na een tijdje af te vragen waarom je ooit een relatie wilde doorzetten waaraan je twijfelde...



Hij kan wel zijn best doen, maar hoe lang gaat hij dat volhouden als het niet van nature in hem zit?



Succes met je keuze.
...
quote:Oslodeeerste schreef op 03 september 2014 @ 22:47:

[...]





Goed dat je voor je gevoel hebt gekozen!Ja maar het had een hoop ellende en vooral geld gescheeld als ik naar mijn gevoel had geluisterd VOOR ik was getrouwd en weer gescheiden...
Bedenk dat je als je trouwt je beloofd dat je de rest van je leven samen blijft. En hoewel scheiden een mogelijkheid is zijn de gevoelens van een scheiding toch anders dan uit elkaar gaan als je dat nog niet bent.



Als je heel lang bij elkaar bent krijg je samen ook nog behoorlijk wat verdriet over je heen(gewoon omdat het leven zo is), je partner moet dan de plek zijn waar je je geliefd en veilig voelt. Dat zit hem niet altijd in op tijd je kusjes geven of omarmen maar voornamelijk hoe jij je bij hem voelt.



Hou je van hem, ruikt hij lekker als je met hem knuffelt, laat hij je uitrazen ook al ben je onredelijk en troost hij je als je

verdrietig bent?



Mijn man is niet echt attent en hij is introvert en ik absoluut niet maar terwijl ik rondstuiter is hij mijn stabiele factor en als ik hem nodig heb dan is ie er voor me. De rode draad door onze relatie is dat ik van hem hou, zelfs op de momenten dat ik hem even helemaal niet meer trek.



Eigenlijk is het heel simpel zo lang je eerlijk bent naar je zelf en je behoeften maar ook eerlijk bent over je eigen rol. Misschien wil je ook veel liever blijven samenwonen dan trouwen. Voor sommige mensen is de belofte gewoon een stap te ver.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sterk de indruk TO dat je allerlei rationele argumenten gebruikt om vooral te rechtvaardigen dat je nog steeds in deze relatie zit en blijft zitten. De moeilijke stap om de verandering van het op je zelf wonen aan te gaan, de teleurstelling van je ouders en het eventueel kwetsen van je verloofde.



Het fijn hebben met een partner is erg belangrijk en volgens mij heb jij het an sich niet slecht, maar mis je gewoon iets (de spark) in de relatie, althans dat is de indruk die jouw verhaal bij mij achterlaat.



Je bent er gesteld op hem, maar niet verliefd volgens mij. De man in kwestie heeft een aantal aangename eigenschappen die jij op je wensenlijstje had staan. Daaruit lijk jij de conclusie te trekken dat een relatie verbreken niet juist is. Bovendien weet je niet wat de consequenties zijn van een eventuele break-up, want een relatie is wel erg veilig, nietwaar?!



Het is niet mijn plaats om tegen jou te zeggen wat je moet doen: dit moet jij voor jezelf bepalen. Alleen wil ik je wel meegeven dat een eisen lijstje niet zaligmakend is, integendeel.



Voordat ik mijn huidige man leerde kennen had ik en paar dates met een vriendelijke man die ook aan alle eisen voldeed die ik op mijn lijstje had staan. De juiste man met de juiste opleiding en juiste papieren. Echter, ik kon er niet enthousiast van worden en heb het contact niet verder voortgezet tot groot onbegrip van mijn omgeving want hij was toch zo leuk?! Ja, inderdaad - hij was leuk, maar niet voor mij.



Mijn huidige man voldoet totaal niet aan het plaatje dat ik zelf altijd voor ogen had. Ja hij is zakelijk erg succesvol, maar qua achtergrond, leeftijd en het feit dat hij reeds gescheiden was had hij nogal een hoop bagage met zich mee. En ondanks het feit dat hij in dat opzicht niet de juiste papieren had, is hij degene die mij gelukkig maakt, elke dag weer en dat is hetgeen dat ik belangrijk vind. Nogmaals, het is jouw keus, maar die ultieme spark is wel heel fijn hoor en is mij een hoop waard.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Eens met bovenstaande posts. Beschrijft ook precies hoe het bij mij is gegaan. Ik had een twijfel vanuit mijn gevoel, maar als ik daar met ex over praatte dan wist hij daar dusdanige rationele reacties op te geven dat ik aan mezelf ging twijfelen en me veeleisend ging voelen. Want we hadden het toch goed? Een mooi huis gekocht samen, allebei een goede baan, we hielden van dezelfde tv programma's en hadden bijna nooit ruzie. En dus praatte ik mezelf om en liet ik mezelf door hem ompraten. Hij spiegelde ook een beetje voor dat wat ik miste iets was wat door de media en de bouquetreeksjes werd gefabriceerd.



Nu weet ik dat dit kletspraat is want huidige partner is verre van perfect maar hij voelt me wel aan. Hij is introvert, zegt niet veel, maar als ik in zijn armen lig of lekker naast hem kruip op de bank dan voelt het als thuiskomen na een hele lange reis. Al die vage onbestemde gevoelsdingetjes heeft hij dus ook bij mij en daardoor is het heel snel gegaan bij ons maar ik garandeer je als wij morgen in een spontane bui zouden besluiten "Kom we gaan trouwen" dan heb ik 0,0 twijfels daarover.



Toen mijn ex ging uitrekenen wanneer hij minder kon gaan werken vloog het me naar de keel en dacht ik 'help dan ben je nog vaker thuis' ik kon het al niet hebben als hij op mijn vrije dag thuis ging werken want dan voelde ik me in mijn ruimte aangetast. Als mijn vriend nu ineens spontaan voor de deur staat omdat de teamleider hem toevallig niet nodig had die dag spring ik een gat in de lucht.



Veel wijsheid met je beslissing en weet dat je niet persee hoeft te trouwen om in een relatie te zitten. Ik trouw alleen nog maar als ik het gevoel heb dat ik dat doe met de liefde van mijn leven en ons samen oud zie worden enzo. Je kan ook in een relatie zitten die dat niet heeft. Hoef je niet meteen uit elkaar maar je hoeft ook niet te trouwen.
Dit stuurt mijn lief net via whatsapp. En zo moet het ook zijn:heart:



http://youtu.be/yfDo9AE5r8w
Alle reacties Link kopieren
GrumpyCat1983: ik ben echt heel blij voor jou, je klinkt en praat zo gelukkig over jouw vriend! Ik ben wel graag bij mijn vriend, wij kunnen echt lange tijd samen zijn en in elkaars buurt en het fijn hebben. Wat je zegt geeft me wel steun om te weten dat het anders kan op andere vlakken, want wat je daar zegt: "Hij spiegelde ook een beetje voor dat wat ik miste iets was wat door de media en de bouquetreeksjes werd gefabriceerd." dat zei hij ook!! Hij zei dat het niet gaat zoals in de films en dat wat ik verlang een sprookje is. Dusja dan begin ik ook aan mijzelf te twijfelen, want wat sesy12 zegt is ook waar.... Dus als ik het gedaan zou maken, zou ik het voor de spark doen zoals Baggal zegt, maar ik denk dat er ook vele anderen zullen zijn die dit heel oppervlakkig zullen vinden niet?
Alle reacties Link kopieren
quote:GrumpyCat1983 schreef op 04 september 2014 @ 12:42:

Dit stuurt mijn lief net via whatsapp. En zo moet het ook zijn:heart:



http://youtu.be/yfDo9AE5r8w



Sweet!!

Die van mij stuurt enkel 'ik zie je graag!!!!' als hij lief doet en daar blijft het bij :p
Alle reacties Link kopieren
Anders stel je het allemaal nog even uit voordat je rekeningen gaat betalen betreffende het huwelijk. Je hoeft je relatie niet te verbreken maar bij twijfel gewoon niet trouwen voorlopig. Totdat het gevoel wel 100% duidelijk is voor je.

Ik heb ook niet geluisterd naar mijn gevoelens en intuitie vlak voor mijn vorige huwelijk omdat alles al geregeld en besproken was. Binnen een jaar was ik weer gescheiden. Niet alleen zonde van het geld maar vooral zonde van de energie en alle ellende die bij een echtscheiding komt kijken.
Het is geen sprookje het bestaat. En inderdaad je hoeft je relatie niet te verbreken maar ik zou het trouwen als ik jou was wel afzeggen.
Als het echt goed zit twijfel je niet, ook al verschillen jullie als dag en nacht. Ik zou hem - en jezelf - iemand anders gunnen want deze twijfel gaat niet meer weg. Je gaat hem ook niet meer veranderen. Hij doet nu even anders, maar dat slijt weer en dan zit je weer met dezelfde gevoelens.



Trouwens al dat "opposites attract" dat weet ik niet, maar het andere uiterste is zoveel op elkaar lijken dat je op een gegeven moment in hetzelfde joggingpak rondloopt denk ik dan maar! :D
Whaha lol wij hebben los van elkaar in de uitverkoop laatst dezelfde joggingbroek besteld
Alle reacties Link kopieren
quote:GrumpyCat1983 schreef op 23 juli 2014 @ 11:13:



ik er de energie niet meer voor had om mezelf constant als een televisieprogramma te ondertitelen.



, zo vermoeiend is dat inderdaad.....



Ik hoop dat het voor jullie anders gaat. Kan alleen maar zeggen dat ik het nu super vind om eens gewoon gesnapt te worden zonder constant tekst en uitleg te geven.Heerlijk, wat fijn voor je! Hoop het ook nog eens mee te mogen maken...
Sien,



Ik heb hier ook al eerder geschreven. Maar ook ik probeerde mijn ex steeds te rationaliseren: het was een goede man, het was niet onprettig samen, we pasten in veel opzichten goed bij elkaar. Alleen het ontbrak aan de vonk. De huwelijksdag kwam dichterbij en het begon me steeds meer te benauwen. Die aaneenschakeling van feestjes, etentjes en avondjes bios. Nooit eens iets nieuws, geks of bijzonders. En ja, ik voelde me ook een veeleisend zeikwijf, prinsesje Nooitgenoeg.



Nu, 5 jaar na de breuk, kan ik alleen maar zeggen dat ik zooo blij ben dat we er uiteindelijk een punt achter hebben gezet. Mijn huidige vriend is mijn grote liefde, we gaan binnenkort trouwen en ik kan niet wachten om 'ja' te zeggen, zonder twijfel. We hebben nog nooit een avond samen zappend op de bank gezeten, we hebben de grootste lol als we in een krakkemikkig autootje naar Zuid-Frankrijk rijden.



Met mijn ex was het niet slecht, het was een 6,7. Maar nu heb ik een relatie voor een 9. Van mijn ex trok ik het (net als GrumpyCat) ook niet als hij te veel thuis was. Mijn huidige aanstaande is zzp'er en ik vind het heerlijk om zoveel samen te zijn. Maar dat komt ook omdat hij volledig zijn eigen gang gaat en niet op mij leunt voor vermaak
Alle reacties Link kopieren
quote:appelsientje_ schreef op 04 september 2014 @ 13:58:

Dus als ik het gedaan zou maken, zou ik het voor de spark doen zoals Baggal zegt, maar ik denk dat er ook vele anderen zullen zijn die dit heel oppervlakkig zullen vinden niet?



Sorry als ik niet duidelijk was: het gaat niet alleen maar om die 'spark', maar er moet naar mijn mening (en dat is natuurlijk een hele persoonlijke mening) meer zijn dan alleen goede papieren en aangename eigenschappen. Kennelijk ben jij ook deze mening toegedaan, want je geeft aan dat er sprake is van een twijfel en die twijfel komt voort uit een aantal dingen die jij mist bij jouw partner. Het is dus meer dan alleen de feitelijke aangenaamheden die iemand heeft om een goede relatie te hebben. De feitelijke aangenaamheden zie ik als basis voorwaarde, maar persoonlijk wil ik meer: echt geluk in een relatie en geen twijfel.



Nogmaals de keus is aan jou en niemand zegt dat jij de relatie nu moet verbreken, maar het aangaan van een huwelijk is wel van een andere orde dan het gewoon voorzetten van een relatie. Met het eerste geef je aan volmondig voor iemand te kiezen en de rest van je leven met deze persoon te willen delen. Dat doe je met de beste intenties en om er een succes van te maken. Dit valt in de praktijk nog wel tegen: de feiten wijzen uit dat 1 op de 3 huwelijken ten onder gaat.



Als jij nu twijfels uit uit is dat een vaag teken. Waarom dan meteen die stap zetten? Je hoeft niet meteen de relatie te beëindigen, maar het is naar mijn idee raadzaam om het huwelijk nog even uit te stellen zolang jij er nog niet uit bent.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven