nieuwe baan, verschrikkelijk

02-09-2014 22:33 17 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Sinds een week ben ik overgestapt in mijn werk van extramuraal naar intramuraal,(zorg) God oh god wat heb ik

Ik mij daarin vergist zeg. Ik dacht dat ik wel weer zal kunnen wennen maar vond het vanaf minuut 1 verschrikkelijk. De mentaliteit onderling en jegens de clienten de ontzettende hoge werkdruk, lees 30 clienten met ze 3 en dan ook alles moeten doen naast de zorg bedden boodschappen afwas woonkamers etc etc. Kwam de eerste dag thuis en heb uitgeblust en al letterlijk 3 uur staan janken.



Wat wil ik met mij verhaal? Ja erkenning ervaringen van anderen hoe hebben jullie het opgelost of zouden jullie het oplossen? Kan eindeloos doorkletsen maar komt er op neer dat ik ff helemaal klem zit voor mij gevoel :(
Alle reacties Link kopieren
Andere baan zoeken.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Hoezo klem? Zoek gewoon weer wat extramuraal.
Alle reacties Link kopieren
Hoe is de mentaliteit onderling en tegen de cliënten dan?
Alle reacties Link kopieren
Gesprek aan gaan met je oude werkgever en vragen of je weer terug kan komen!
Alle reacties Link kopieren
Mentaliteit is gewoon slecht veel roddels, meiden die eerst verantwoordelijk zijn voelen zich heel wat beter en voeren maar weinig uit etc etc.



Zal dolgraag weer extramuraal willen werken maar is heel mmoeilijk op het moment weinig tot geen werk en zeker niet voor een 32 contract. Teruggaan zal ik graag willen maar oude teamleider is op vakantie dus weet pas over 3 weken waar ik aan toe ben.



En tot ie tijd tja ben doodongelukkig eet slecht slaap nauwelijks van de stress omdat ik maar niet wil denken aan wat als :(.
Alle reacties Link kopieren
Lieverd, dat is geen denken maar piekeren.



Van slecht slapen en niet goed eten, ga je je alleen nog maar beroerder voelen. Laat die roddelende meiden maar voor wat ze zijn en richt je energie op je clienten. Die zullen bij zijn met een beetje extra aandacht. En die eerste verantwoordelijken? Het is toch een beetje zielig om je beter te voelen dan een ander? Moet je eerder medelijden mee hebben toch?



Wie weet heb je binnen no time je oude baan weer terug!

Hoef je nog maar 3 weken!



Sterkte hoor!
Alle reacties Link kopieren
Als je het niet naar je zin hebt op je werk kun je je inderdaad zo rot voelen! Wat vervelend dat het zo tegenvalt..



Wie weet gaat het beter zodra je je collega's beter kent? Misschien voelen zij zich ook rot door de werkdruk etc en kun je het er samen over hebben. Kan nog wel eens opluchten.



Houd je in ieder geval niet te veel bezig met de roddels enzo. Geroddeld wordt er overal, geen aandacht aan schenken.



Zorg dat je goed blijft eten en ga 's avonds lekker sporten ook al heb je geen puf. Sporten geeft je weer energie, maakt je hoofd leeg en zorgt ervoor dat je misschien beter slaapt. Niemand heeft er wat aan als jij straks uitgeput bent.



Houd vol! Voor alles is en oplossing
Alle reacties Link kopieren
welke regio woon je?

Ben je binnen dezelfde stichting overgestapt?



Ik ben toevallig deze week ook overgestapt van extramuraal naar intramuraal maar bij ons extra muraal is er echt wel een tekort aan personeel ( dan vooral verpleegkundige )



thuiszorg staat ook onder grote druk, en in je werk sta je dan weer op een andere manier onder grote druk ( eindeloze registraties, als het werk op is ga dan maar naar huis )

wat zijn je motivaties om over te gaan naar intramuraal?

zet dat nog eens op een rijtje voor jezelf

en niet alle verpleeghuizen zijn hetzelfde,

als je in één bent met echt zo'n rotsfeer...er is altijd meer
Alle reacties Link kopieren
Zou het nog kunnen dat intramuraal maar dan op een andere plek, je beter ligt?



Er is natuurlijk veel verschil tussen de ene werkplek en de andere. Het is niet zo dat intramuraal per definitie is zoals jij schrijft.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Woon in regio zuid holland, maar ben verzorgende Ig.



Heb het met meer (nieuw) collegas over gehad en iedereen vind de werkdruk enorm hoog schijnen ook zat mensen te zijn die binnen een week huilend de afdeling verlaten daar. Ben best wel gewend hard tev werken maar dit is niet normaal meer de ene helft voert geen flikker uit en de andere helft loop zich letterlijk kapot te rennen. Kom net thuis en letterlijk heel me lichaam doet zeer inclusief me schouders rug knieen ellebogen en voeten. Op.deze manier zie ik geen andere oplossing als ziekmelden.



Voor me rug liep ik al bij de fysio dat ging eindelijk goed tot ik hier begonnen ben dus. Alles zit letterlijk op slot :(.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat de signalen er wel zijn. Proberen om zo snel mogelijk weer aan ander werk te komen en ondertussen proberen vol te houden. In ieder geval niet door laten etteren.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit ook gehad, maar wel op de sociale werkplaats. Begon daar te werken in de productiehal (inpakwerk). Na een paar maanden kreeg ik een administratieve baan aangeboden binnen dat bedrijf. Vlak voor ik bij de SW kwam, had ik een administratieve stage gedaan bij een fabriek. Met aardige mensen en veel structuur. De stage was goed gelukt. Dus ik dacht dat het dan bij de SW zeker zou lukken. Want dat is immers voor mensen met een beperking.

Nou, ik had het mis. Al op de 1e dag voelde ik me daar al niet welkom.Degene die me moest begeleiden had een sterfgeval en was er niet. Er zat wel een andere vrouw die ook bij dat team hoorde. Maar die had het erg druk. Ze keek me aan met een blik van "wat kom jij hier doen". Ik zei dat het mijn 1e dag was en vroeg wat ik moest doen. Ze wist het niet en zei dat ze eigenlijk geen zin had om erachteraan te gaan. Want dat zat buiten haar takenpakket. Ze gaf me een stuk tekst dat ik over moest typen. Toen ik haar iets vroeg over het typewerkje zei ze dat ik dat toch hoorde te weten. Ik vertelde dat ik autisme had en begeleiding en structuur nodig had. Toen ze ze: "Nou dan zit jij hier verkeerd, want dat ga je hier niet vinden".

Ik werd gelijk al onzeker. Heb er die nacht niet van geslapen. Heb dezelfde week een gesprek met haar baas gehad waarin ik zei dat ik daar niet tegen kon. Hij gaf me wel gelijk, omdat zij erom bekend staat dat ze bot is. Maar dat ik me niet uit het veld moest laten slaan. Hij heeft ook met haar gesproken en toen ging het een tijdje beter. Ze deed gemaakt vriendelijk. Tot die baas een andere baan kreeg. Toen begon ze weer. Als ik vroeg, kreeg ik altijd een wedervraag: "Hoe zou je dat kunnen oplossen?" of "Vraag het maar in het kantoor". Dan ging ik het vragen en daar wisten ze het ook niet. Werd van het kastje naar de muur gestuurd. Ze zei ook regelmatig: "Zoek maar iets" als ik even niks te doen had. Maar dat is mijn probleem juist. Ik zie het zelf niet en het moet mij verteld worden. Ben na 4 maanden weer gaan praten en werd overgeplaatst naar een andere afdeling.
Alle reacties Link kopieren
Regio zuid Holland, omgeving den haag, daar heb je meer dan genoeg werk elders in de zorg!

Kijk op www zorgenwelzijnplein nl voor overzicht, daar heb ik mijn nieuwe baan ook vandaan en ook mijn oude werkgever, eigenlijk alle zorg aan ieders in de regio, staan daar op



Gewoon lekker verder zoeken

En je zal nog in je proeftijd zitten dus jij kan ook zonder opzegtermijn stoppen, desnoods ga je morgen even langs wat fles bureaus of uzb,s ter overbrugging
Alle reacties Link kopieren
Ik snap dat echt niet waarom mensen zich zo gedragen.

Wat me het meest kwaad maakt is dat je echt wel wil maar dat dat dan niet gezien of gewaardeerd wordt.



Wel fijn dat je overgeplaats ben uiteindelijk, hopelijk zit je nu wel op de juiste plek!





[



quote]hondenmens schreef op 03 september 2014 @ 17:13:

Ik heb dit ook gehad, maar wel op de sociale werkplaats. Begon daar te werken in de productiehal (inpakwerk). Na een paar maanden kreeg ik een administratieve baan aangeboden binnen dat bedrijf. Vlak voor ik bij de SW kwam, had ik een administratieve stage gedaan bij een fabriek. Met aardige mensen en veel structuur. De stage was goed gelukt. Dus ik dacht dat het dan bij de SW zeker zou lukken. Want dat is immers voor mensen met een beperking.

Nou, ik had het mis. Al op de 1e dag voelde ik me daar al niet welkom.Degene die me moest begeleiden had een sterfgeval en was er niet. Er zat wel een andere vrouw die ook bij dat team hoorde. Maar die had het erg druk. Ze keek me aan met een blik van "wat kom jij hier doen". Ik zei dat het mijn 1e dag was en vroeg wat ik moest doen. Ze wist het niet en zei dat ze eigenlijk geen zin had om erachteraan te gaan. Want dat zat buiten haar takenpakket. Ze gaf me een stuk tekst dat ik over moest typen. Toen ik haar iets vroeg over het typewerkje zei ze dat ik dat toch hoorde te weten. Ik vertelde dat ik autisme had en begeleiding en structuur nodig had. Toen ze ze: "Nou dan zit jij hier verkeerd, want dat ga je hier niet vinden".

Ik werd gelijk al onzeker. Heb er die nacht niet van geslapen. Heb dezelfde week een gesprek met haar baas gehad waarin ik zei dat ik daar niet tegen kon. Hij gaf me wel gelijk, omdat zij erom bekend staat dat ze bot is. Maar dat ik me niet uit het veld moest laten slaan. Hij heeft ook met haar gesproken en toen ging het een tijdje beter. Ze deed gemaakt vriendelijk. Tot die baas een andere baan kreeg. Toen begon ze weer. Als ik vroeg, kreeg ik altijd een wedervraag: "Hoe zou je dat kunnen oplossen?" of "Vraag het maar in het kantoor". Dan ging ik het vragen en daar wisten ze het ook niet. Werd van het kastje naar de muur gestuurd. Ze zei ook regelmatig: "Zoek maar iets" als ik even niks te doen had. Maar dat is mijn probleem juist. Ik zie het zelf niet en het moet mij verteld worden. Ben na 4 maanden weer gaan praten en werd overgeplaatst naar een andere afdeling.[/quote]
Alle reacties Link kopieren
Den haag is te ver reizen voor mij helaas heb geen auto :(.

Denk ook niet dat intramuraal overal zo is hoor heb het vele malen beter meegemaakt!. Vervelende is ik heb een vast contract binnen deze stichting en een opzegtermijn van 2 maanden. Zo en zo is opzeggen geen optie moet gewoon inkomen hebben.



Vandaag was het zo een dag dat ik rond het middaguur alles bij elkaar wilde schreeuwen daar. Bij thuiskomst ben ik zeker weer 3 uur overstuur geweest en het maakt de sfeer er in mijn relatie op het moment absoluut niet beter op.



Heb net een mail gestuurd dat ik zsm een afspraak met de bedrijfsarts wil en ik op deze manier niet kan en wil werken. Slaap en eet nauwelijk ben al 2,5 kilo kwijt binnen een week en ben al een lichtgewicht



Ben benieuwd wat voor reactie daar op komt :( vind het iedergeval erg kut om toe te geven en op te geven voelt echt als keihard falen op het moment.



Wel he fijn om hier van me af te schrijven en andere ervaringen hier te horen dat doet me goed!
Alle reacties Link kopieren
Waarom doen die eerste medewerk(st)ers niets? Hoort dat niet bij hun takenpakket of zijn ze gewoon lui/arrogant/of iets dergelijks?

Wat is hun functie precies, wat moeten ze daar doen? Andere medewerkers aansturen en het grotere geheel overzien? Of moeten ze zelf ook de handen uit de mouwen steken (letterlijk)?



Je bent een vaste kracht? Dan zou ik die eerste medewerkers er gewoon eens op aanspreken in het kader van opbouwende feedback. Lukt dat niet, met de baas van de afdeling bespreken. En met de bedrijfsarts. Als de werkdruk te hoog is, zal er toch iets moeten gebeuren.

Je baas en de bedrijfsarts zijn er tenslotte ook niet bij gebaat dat jij ziek thuis komt te zitten. Die zien jou liever 50% functioneren op de werkvloer, dan dat jij 100% geeft en ziek thuis komt te zitten dus niet meer kan functioneren.

Althans, een normale baas/bedrijfsarts zou zo denken.



En focus je voorlopig op de kleine dingetjes die in je werk wel aanwezig zijn, prettig zijn, de moeite waard. Een bedankje van een client, een prettig gesprekje, een rustmoment, misschien toch een aardige collega op de werkvloer met wie je dingen kunt bespreken en delen, en: humor! Humor werkt goed tegen zelfs de slechtste omstandigheden.



Het is niet makkelijk, maar ik heb zelf gemerkt dat bij veel drukte/hectiek/chaos/slechte sfeer je nog enigszins kunt functioneren door je af te sluiten op de vervelende dingen, en je te richten op de prettige dingen die er nog wél zijn, hoe klein of kortdurend ze ook zijn.



En 's avonds solliciteren bij andere werkgevers, kan ook nooit kwaad natuurlijk.



Sterkte in ieder geval.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven