Lijf & Lijn alle pijlers

Eten met je verstand V!!! Nieuwelingen nog steeds welkom!

01-02-2012 20:37 1535 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ooit begon Eleonora met een verdraaid interessant topic over gezond eten, bewuste keuzes maken, in de keuken en elders. Dat is nu al een tijdje bezig. Haar openingspost kan je hieronder lezen. We gaan nog steeds door; maar ook als je er niet vanaf het prille begin bij was, ben je van harte welkom mee te komen praten. Kijk bijvoorbeeld ook eens in een van onze oude topics. Veel plezier en tot leess .



Hoe het begon...



Lieve lezeres,



We praten hier over nadenken over wel voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachtenloos eten in je mond proppen.

De originele OP staat hieronder en laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.



Origineel was de titel van dit topic `Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?´, maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens over het eten, redenen waarom het anders moet, en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in de titel die het nu draagt.

Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.



Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.



Laat je niet afschrikken door de vele pagina´s en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.



Schoom niet en lees met ons mee!







Eten met je verstand, deel 1



Eten met je verstand II (kom er gerust bij)



Eten met je verstand III (ook nieuwe mensen blijven welkom)



Eten met je verstand IV



De recepten van het eten met je verstand topic
Alle reacties Link kopieren
dubbel
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik niet van falen hou Duub. En dat die buik er zit, dat is mijn falen. Gevoelsmatig. Dat is dus het stukje waarover ik geen controle lijk te hebben.



Oh Ziem, ik heb die verzameling ook. En ik weet het ook allemaal niet zo goed. Ik zag in een filmpje wel een geweldige uitspraak:

Richt je niet op wat je niet mag eten, maar wat je wel wil eten.

Ik dacht: dat ga ik doen! Want grote kans dat als ik eet wat ik wel wil eten, dat ik daar al verzadigd van ben. En het is een positieve kijk op eten denk ik...



Vanavond een eter te gast gehad en heerlijk gekookt. De kliekjes gaan mee naar mijn werk morgen: twee restjes groentegerechten en wat gerookte zalm. Nu al blij om!
Alle reacties Link kopieren
Klinkt lekker, MF! Ik kan me ook wel vinden in die positieve gedachte. Door je te fixeren op dingen die je niet "mag" ga je er alleen maar meer aan denken. En elke keer dat je eraan denkt, moet je weer "nee" zeggen. En elke keer "nee" zeggen is moeilijk, er komt een keer dat je "ja" zegt. Waarna vaak het hek van de dam is en je dan maar doorsnoept.



Je vindt je buik dus een bewijs dat je faalt doordat je geen controle hebt over je lichaam. Interessant. Zo had ik het niet bekeken. Geldt dat ook voor bijvoorbeeld mensen met een ziekte die ze niet onder controle krijgen?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Leuk topic,



Impala, jij en ik lijken eenzelfde kijk op voeding te hebben



Ik snap wel dat dat als falen voelt, ik voel dat ook zo en elke keer als je 'opgeeft' of een zwak moment hebt wordt het steeds moeilijker om weer te beginnen want 'ik kan het toch niet"

En dubiootje, stom eigenlijk maar ja, een ziekte niet onder controle kunnen krijgen voelt op een bepaald niveau ook als falen
Ze hadden een gratis themaweek waarin je je in kon schrijven voor een nieuwsbrief die je een week lang krijgt. Dus dat heb ik maar gedaan en dat scheelt me hopelijk 200 euro



Goed om te horen dat ik niet de enige ben met een gênante verzameling in de kast MF...



Ik heb mezelf vandaag na het werk een cadeautje gegeven: ben lekker doorgereden naar zee en daar hebben we met zijn allen uitgewaaid. Was echt even een moment om weer tot mezelf te komen en afstand te nemen van de werkstress.

Blijft staan dat ik moet stoppen met struisvogelpolitiek en mijn gedrag moet veranderen. Maar morgen een borrel dus weer een hobbel te nemen.



Afgezien van al je wijze woorden en spiegels: hoe is het met jóú Duub?
Alle reacties Link kopieren
quote:chimaera schreef op 03 september 2014 @ 22:01:

Leuk topic,



Impala, jij en ik lijken eenzelfde kijk op voeding te hebben



Ik snap wel dat dat als falen voelt, ik voel dat ook zo en elke keer als je 'opgeeft' of een zwak moment hebt wordt het steeds moeilijker om weer te beginnen want 'ik kan het toch niet"

En dubiootje, stom eigenlijk maar ja, een ziekte niet onder controle kunnen krijgen voelt op een bepaald niveau ook als falen



Als ik teveel eet van iets dat niet goed voor me is, voel ik dat niet als falen - hoogstens als een foutje (dat is voor mijn gevoel iets anders. Foutjes maken is normaal, je kunt ze nooit helemaal voorkomen en je kunt ervan leren. Het gevoel van falen gaat veel verder en werkt destructief ).

Soms doe ik het bewust, heb ik een feestje of gewoon zin om het er eens lekker van te nemen. Als ik het niet bewust doe, dan baal ik er wel even van, maar daar sta ik niet te lang bij stil. Gebeurd is gebeurd.

Ik ga dan kijken hoe het zo gekomen is. Meestal kom ik dan tot de conclusie dat ik dingen gekocht heb die ik eigenlijk helemaal niet wil eten (gebeurt vooral als ik met honger of trek boodschappen ga doen), of dat ik die dag te weinig heb gegeten waardoor ik opeens vreselijke snaaizin kreeg én niks gezonds voorhanden had.

En dan ga ik daar weer even extra op letten. Geen kaaszoutjes, frituurspul of flessen drank in huis halen, en zorgen dat er altijd wat voor het grijpen ligt voor de acute honger momenten (bv als je thuiskomt na het werk).



Om dat laatste voor elkaar te krijgen sta ik vaak te koken op momenten dat ik nog helemaal niet wil eten. Maar dan is het vast klaar op het moment dat ik wél honger krijg en het koken me te lang gaat duren.

Ik heb gisterochtend bv een grote schaal aubergine met tomaat en parmezaan in de oven gemaakt, daar kan ik 3 dagen van eten. Soms bak ik er dan nog een tartaartje bij. Zondag heb ik een pan broccollisoep gemaakt. Kan ik uit scheppen wanneer ik trek krijg. Tussendoor, voor de lunch of als avondeten. De ene keer doe ik er wat ham bij, de andere keer alleen wat room en gisteren heb ik er een mootje zalm bij gebakken. Uit de diepvries, ook zulk handig spul want zo'n mootje is in de magnetron binnen een minuut ontdooid en in 2 minuten gebakken.

Ik had ook een zak worteltjes gehaald, die heb ik leeggegeten op een moment van hevige trek. Zo'n moment waarop je een zak chips opentrekt, áls je die hebt liggen. Als ik op zo'n moment niet iets heb liggen waar ik meteen op kan aanvallen (zoals de wortels), dan ga ik de pot pindakaas uitlepelen. Of borrelhapjes frituren, zoals vorige week.





Wat me trouwens opviel in je post was dit:

wordt het steeds moeilijker om weer te beginnen want 'ik kan het toch niet



Ik denk dat je goed eten niet moet zien als iets waar je mee begint of ophoudt, het is een continu proces. Als je een dag slecht eet, ben je er niet mee opgehouden. Het was alleen een pauze. Zie het als een lange wandeling. Soms sla je even een zijweg in, of ga je even zitten, maar dat wil niet zeggen dat je wandeling 'mislukt' is. Daar ga je gewoon mee door.
.
Alle reacties Link kopieren
Een pauze, dat is mooi gezegd. Faalgedachten versterken zichzelf en dus ook het ongewenste gedrag. "Het maakt nou toch niet meer uit, ik ben toch al de fout ingegaan."



Met mij gaat het beter, Ziem. Ik krijg langzaam weer mijn energie terug, gelukkig! Ik begon me een beetje zorgen te maken omdat ik ook in mijn vakantie erg moe bleef, ondanks veel (noodgedwongen) uitrusten. Ik ben dus blij dat ik me nu beter ga voelen en heb zin in nieuwe projecten (nog even bedenken welke ). Eten gaat aardig, ik ben niet vreselijk bewust ermee bezig steeds maar maak gezonde maaltijden en dankzij goed inkopen snoep ik ook niet overmatig. Sporten is er een beetje bij ingeschoten, ga ik ook weer eens oppakken!
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 04 september 2014 @ 11:43:

Een pauze, dat is mooi gezegd. Faalgedachten versterken zichzelf en dus ook het ongewenste gedrag. "Het maakt nou toch niet meer uit, ik ben toch al de fout ingegaan."



Ja. Ik hoorde van de week op de radio iemand zeggen dat het woord 'terugval' voor iemand die van een verslaving af wil komen, ook niet gelukkig is. Omdat het idd falen suggereert, en dat je weer terug zou zijn bij af. Maar dat is niet zo. Het is hoort erbij, dat iemand af en toe tóch weer naar wat grijpt. Dat is geen falen, maar een normaal onderdeel van het proces. Je lette even niet goed op en bent de weg kwijt geraakt. Dat wil niet zeggen dat je helemaal terug bent bij af, je moet je even herorienteren en dan vervolg je gewoon je pad. Ik heb trouwens wél, als ik toch een zak zoutjes opentrek, dat ik dan denk: ik kan hem nu net zo goed leegeten, dan is het maar op. En haal ik ze niet meer in huis, dan volgt er ook geen tweede zak.





...

Eten gaat aardig, ik ben niet vreselijk bewust ermee bezig steeds maar maak gezonde maaltijden en dankzij goed inkopen snoep ik ook niet overmatig.

Dus ook bij jou werkt goed inkopen goed :-) Dat is ook hét moment om er bewust mee bezig te zijn. Daarna hoeft het eigenlijk niet meer, elke graai in de koelkast is ok. Maar ik ben wel benieuwd wat goed inkopen voor jou concreet inhoudt? Ik vind het altijd leuk om voorbeelden te horen.
.
Alle reacties Link kopieren
Nou, bij mijn supermarkt verkopen ze bijvoorbeeld heerlijke focaccia's. Eigenlijk gewoon grote brokken zoute crackers Een en al koolhydraten natuurlijk maar die eet ik graag en voor mij werkt dit uitstekend als een chipsvervanger. Dan mis ik echt helemaal niks. Worteltjes vind ik ook lekker, die zijn ook knapperig en ze vullen lekker.



Ik was voornamelijk blij dat ik heel veel fruit en groenten (o.a. rauwkost) had gekocht, een paar gezonde dips (auberginekaviaar, houmous, tzatziki), ingrediënten voor gezonde maaltijden (hele biologische kip, spullen voor een grote pan bolognesesaus, deels om in te vriezen, vis) en weinig ongezonde rommel. Chocola is vaste prik, dat wel



Ik had enorme honger toen ik boodschappen ging doen (kwam helaas zo uit) maar kwam dus toch met allemaal gezonds naar buiten! En inderdaad, het maakt alle verschil. Als je je koelkast opentrekt op zoek naar wat lekkers (chocola bv.) en een heerlijk bakje frambozen zit je aan te staren, dan pak je dat. Ben je net zo blij mee én je lijf ook.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Eens over het woord terugval. Veel te negatief. Taal is belangrijk, het bepaalt mede hoe je denkt.



Ik zie ziekte totaal niet als falen. Zoals ik de laatste tijd zo moe was, daar baal ik enorm van. Ik ga dan twijfelen of ik wat onder de leden heb. Als het niet bijgedraaid was, was ik ook zeker naar de dokter gegaan. En ik probeer zo goed mogelijk te eten, genoeg te slapen, toch te bewegen. Als ik weet dat ik doe wat ik kan (realistisch gezien!! dus niet een lange wandeling maken of keihard een halfuur fietsen als ik doodmoe ben), dan voel ik dat niet als falen. Ik vind niet dat ik mijn lichaam 100% beheers, dat ís gewoon ook niet zo. Als dat zo was, ging er niemand ongewenst dood
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dat met de olijvenciabatta van de Vomar (zit vol olijven, echt heerlijk). Die koop ik, snij ik in plakjes en gooi ik in de diepvries. Als ik dan trek heb in iets hartigs, dan gooi ik 3 plakjes in de broodrooster en beleg ze met een beetje kaas of gewoon boter en zout. Heerlijk en een stuk gezonder en ook bevredigender dan chips. Dat ik de plakjes invries werkt ook heel goed, anders zou ik zo'n brood in een of twee dagen helemaal opeten. Als ik nu méér wil, moet ik weer een paar plakjes pakken en opnieuw roosteren. Dat doe ik soms evengoed wel hoor, maar uiteindelijk doe ik toch veel langer met zo'n brood.
.
Alle reacties Link kopieren
Dat is ook een goed idee, ja!
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:impala schreef op 04 september 2014 @ 11:31:

[...]





Ik denk dat je goed eten niet moet zien als iets waar je mee begint of ophoudt, het is een continu proces. Als je een dag slecht eet, ben je er niet mee opgehouden. Het was alleen een pauze. Zie het als een lange wandeling. Soms sla je even een zijweg in, of ga je even zitten, maar dat wil niet zeggen dat je wandeling 'mislukt' is. Daar ga je gewoon mee door.



Hoi, ja, ik denk dat mijn post iets te dramatisch overkwam. Ik wijk ook wel eens bewust af en dan voel ik me daar ook niet schuldig over.

Mijn 'normale'eetpatroon is gewoon gezond, daar voel ik me sowieso niet schuldig over.

Ik bedoel meer wanneer ik probeer af te vallen, dan ben ik waarschijnlijk te streng voor mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel dat ik dat gevoel van falen herken, af en toe voel ik me ook zo, maar echt niet altijd
Alle reacties Link kopieren
Ik kwam deze tegen:



Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 03 september 2014 @ 21:26:



Je vindt je buik dus een bewijs dat je faalt doordat je geen controle hebt over je lichaam. Interessant. Zo had ik het niet bekeken. Geldt dat ook voor bijvoorbeeld mensen met een ziekte die ze niet onder controle krijgen?



Nee, dat zie ik niet zo. Een ziekte is voor mij iets dat je overkomt, terwijl ik dikker worden wel mijn eigen verantwoording vind.



Snacken 's avonds heb ik gelukkig niet zo'n problemen mee. Ik snack op feestjes en met visite, maar verder heb ik er niet vaak behoefte aan. Als ik al wat snack, is het met een stukje worst, wat olijven, nootjes. Laatst heel erg trek gehad en dolmades als lunch gehad, heerlijk ook!

Waar ik dus wel op moet letten is het overdag dingen eten, met name op mijn werk. Daar liggen altijd koekjes en chocolaatjes en na mijn appeltje is het wel lastig daar niet wat van mee te eten. Doe ik het wel, snack ik thuis sowieso niets meer.



Ik wilde vandaag weer gaan sporten, daar is niets van gekomen deze week, maar ik voel me eigenlijk nogal belabberd. Nu dus twijfel of ik zal gaan of niet. Mijn hoofd schippert nu dus tussen 'niet gaan: foei MF', 'gun jezelf nu wat rust, weer opstarten is druk en je bent niet fit' en 'zeurpiet, gaan!'.



Zo eerst maar eens wat te eten pakken en het nog eens bedenken...
Alle reacties Link kopieren
Als je je lichamelijk niet goed voelt zou ik niet gaan sporten en idd rust nemen. Dat is geen foei, maar goed voor jezelf zorgen. Als je psychisch niet lekker bent is sporten wel goed. Ik knap er dan van op. Maar voel ik me lichamelijk belabberd en ga ik toch, dan merk ik altijd dat dat een domme zet was.



ik vind een ziekte hebben trouwens ook iets anders dan dik worden door teveel eten. Het is ook modern om verslaving te zien als ziekte. Daar ben ik het ook niet helemaal mee eens. Het legt de verantwoordelijkheid te ver buiten jezelf.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het met jullie eens dat een ziekte iets anders is dan te veel eten (ik vind ook dat verslaving en ziekte iets anders zijn).

Maar ik bedoel dat het wel zo kan voelen. Als je (chronisch) ziek wordt kun je op verschillende manieren reageren, 'waarom overkomt míj dit' of je legt de schuld bij jezelf en nog ontelbaar andere manieren natuurlijk.

Ik heb een chronische aandoening en heb wel eens gedachten gehad dat dat mijn eigen schuld is (dat het getriggered is omdat ik heb gerookt bijv.), vervolgens heb ik heel veel gedaan om de aandoening onder controle te krijgen, westerse geneeskunde, alternatieve geneeskunde, voeding en toch lukt het niet. Dat kán als falen voelen, en ook ik voel dat wel eens zo.

En nee, ik denk dat soort dingen niet elke dag, maar het komt wel eens voor. Wanneer je een chronische ziekte/aandoening hebt kun je daar elke dag anders tegenaan kijken, en het gevoel dat je faalt hoort daar ook wel eens bij
Alle reacties Link kopieren
Oh bedoel je het faalgevoel echt specifiek in relatie tot een ziekte? Dat is eigenlijk een heel ander topic. Maar het lijkt me heel vervelend, als je daar last van hebt. Het is al naar genoeg dat je ziek bent. En zélfs als de ziekte min of meer je eigen schuld is, dat wil dan nog niet zeggen dat je er dan nog controle over hebt. Sommige dingen zijn nu eenmaal niet meer te genezen.

Het doet me denken aan sommige goeroes die doen alsof je met een bepaalde manier van denken zelfs van kanker af kan komen. Schandalig, want zo gaan mensen denken dat ze falen als dat hun niet lukt. Maar goed, dit is dus eigenlijk een heel ander topic.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik ging uit van ziekte in het algemeen. Ik voel me niet falen als ik griep heb, verkouden word, hooikoorts heb, kanker zou krijgen. Over het algemeen heeft iedereen daar evenveel kans op. Ik ben wel serieus gestopt met roken doordat ik het gevoel kreeg moedwillig mijn gezondheid te saboteren.



Ben niet gaan sporten, voel me nog steeds slap. Heb ook licht verhoging, heb het net even gemeten. Rustig aan dus maar even. Gelukkig nog een paar dagen vrij!
Alle reacties Link kopieren
Omdat Dubiootje zei: Geldt dat ook voor bijvoorbeeld mensen met een ziekte die ze niet onder controle krijgen? ging ik uit van chronische ziekten, niet van griep o.i.d. Ik kan me ook niet zo goed voorstellen dat je het gevoel hebt dat je faalt omdat je griep hebt.. Maar je weet het niet, er zijn allerlei soorten mensen
Alle reacties Link kopieren
Maar inderdaad, dat is weer een heel ander topic
Alle reacties Link kopieren
Dat bedoelde ik inderdaad, Chimaera. Kortdurende ziektes vond ik in deze context niet zo relevant. Je kan misschien een verkoudheid of griep oplopen door niet goed op te passen, maar ik denk dat dat niet heel diep ingrijpt in hoe je over je eigen lijf denkt.



Ik vind het eigenlijk wel on-topic. Als je denkt dat je volledige controle hebt over je eigen lichaam, denk je ook dat je volledige controle hebt over je gewicht. Als je dan te dik of te dun bent, is het volgens die gedachtegang "je eigen schuld".



Ik denk dat die gedachtegang destructief kan werken als je niet tevreden bent met je lijf en wilt aankomen of afvallen. Als je lijf dan niet reageert op wat je doet om je gewenste figuur te krijgen, voelt het als persoonlijk falen. Je zal dan toch wel zelf iets fout hebben gedaan, anders had je dat figuur wel (want: het lijf is maakbaar). Daarmee kun je in een negatieve spiraal terechtkomen waardoor het goede gedrag moeilijker is vol te houden, doordat je slecht over jezelf gaat denken. Het negatieve zelfbeeld dat het gevolg is van het "ongewenste lichaam" draagt daar ook nog eens toe bij.



Dat is volgens mij wat ik bij jou zie, MF. Je schreef eerder dat je niet afvalt ondanks alles wat je deed om af te vallen. Alsof het een optelsom was van handelingen die per definitie als resultaat een slank lijf moesten opleveren. Dat dat bij jou niet zo werkte, kon dus alleen aan jou liggen. Dit ondanks dat je wist dat je schildklier niet goed werkt en dat iets is waar je geen volledige controle over hebt.



Ik vind dat je het goed doet, lieve MF Je mag best wat minder hard tegen jezelf zijn. Wees vandaag gewoon lief voor jezelf.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 06 september 2014 @ 13:22:





Ik vind het eigenlijk wel on-topic. Als je denkt dat je volledige controle hebt over je eigen lichaam, denk je ook dat je volledige controle hebt over je gewicht. Als je dan te dik of te dun bent, is het volgens die gedachtegang "je eigen schuld".



Ik denk dat die gedachtegang destructief kan werken als je niet tevreden bent met je lijf en wilt aankomen of afvallen. Als je lijf dan niet reageert op wat je doet om je gewenste figuur te krijgen, voelt het als persoonlijk falen. Je zal dan toch wel zelf iets fout hebben gedaan, anders had je dat figuur wel (want: het lijf is maakbaar). Daarmee kun je in een negatieve spiraal terechtkomen waardoor het goede gedrag moeilijker is vol te houden, doordat je slecht over jezelf gaat denken. Het negatieve zelfbeeld dat het gevolg is van het "ongewenste lichaam" draagt daar ook nog eens toe bij.



Dat is volgens mij wat ik bij jou zie, MF. Je schreef eerder dat je niet afvalt ondanks alles wat je deed om af te vallen. Alsof het een optelsom was van handelingen die per definitie als resultaat een slank lijf moesten opleveren. Dat dat bij jou niet zo werkte, kon dus alleen aan jou liggen. Dit ondanks dat je wist dat je schildklier niet goed werkt en dat iets is waar je geen volledige controle over hebt.







Maar nu trek jij het in het extreme, want wie denkt dat nou? Dat hij volledige controle heeft over zijn lichaam? Zeker niet als het gaat om ziekte. En over je figuur heb je ook weinig controle, je lichaam heeft nu eenmaal een bepaalde vorm. Maar je gewicht, dat is wél iets waar je vrij veel controle over kunt hebben. Niet tot op de kilo nauwkeurig natuurlijk, maar niemand hoeft ongezond zwaar te zijn (ik heb het dan niet over ziektes en medicijngebruik).

En als je er niet in slaagt om af te vallen, dan doe je wel iets 'verkeerd'. Dat dan zien als een persoonlijk falen is weer iets heel anders, en dat is niet constructief nee. Maar het is óók niet constructief om te denken dat het iets is waar je 'geen controle over hebt'.



Vriend is vandaag thuisgekomen van vakantie en heeft een énorme hoeveelheid Marokkaanse koekjes meegenomen die hij zelf ook weer heeft gekregen. Ik vind het dom, want wie gaat dat allemaal opeten? Ik niet, maar voor vriend is het ook niet goed.

Ik zou het liefst minstens de helft weggooien of weggeven, maar daar is vriend niet voor te porren. Nu moet ik bij trek dus elke keer de neiging gaan bedwingen om in de koekdoos te duiken. Want het is zo makkelijk, even een koekje pakken.
.
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 06 september 2014 @ 13:22:

Dat is volgens mij wat ik bij jou zie, MF. Je schreef eerder dat je niet afvalt ondanks alles wat je deed om af te vallen. Alsof het een optelsom was van handelingen die per definitie als resultaat een slank lijf moesten opleveren. Dat dat bij jou niet zo werkte, kon dus alleen aan jou liggen. Dit ondanks dat je wist dat je schildklier niet goed werkt en dat iets is waar je geen volledige controle over hebt.



Ik vind dat je het goed doet, lieve MF Je mag best wat minder hard tegen jezelf zijn. Wees vandaag gewoon lief voor jezelf.



Lief...

Ik zie het ook wel als een optelsom van handelingen die me een slank lijf moeten opleveren. Nu nog. Ik bedoel, zoals Impala schrijft heb ik voor mijn gevoel nog wel enig invloed over mijn gewicht. Ja, mijn lijf werkt me tegen, maar zolang niemand heeft bewezen dat het niet kan, voelt het als of ik gewoon een tandje erbij moet doen. Mijn lijf mag dan falen, met wat extra wil kan ik dat misschien wel rechttrekken is dan de gedachtengang. Probleem is, daar gaat het mis. Ik denk ook dat er veel mensen zijn die veel strenger diëten dan ik, dus misschien moet ik niet zeuren. Ik wil niet op dieet, ik wil wel gezond eten. Geen calorien tellen, maar wel weten wat er in mijn voeding zit. Consequentie van mezelf toch wel redelijk wat toestaan is dat ik niet afval. Want misschien faal ik wel daadwerkelijk. Misschien vind ik mezelf wel gezonder bezig dan ik daadwerkelijk ben. Misschien gun ik mezelf wel te vaak een break-momentje, juist omdat het kleine momentjes zijn en nooit echte vreetbuien. Dat maakt het voor mij lastig: ik wil niet heel streng opletten, ik hoef niet in maatje 36, maar ik wil wel iets. En wat ik nu doe, werkt dus niet zo heel goed.



Die Marokkaanse koekjes ook. Ik kreeg laatst Turks fruit. Zo heerlijk! Maar ik kan er niet afblijven. Heb het zakje in twee dagen weggegeten zodat ik daarna ten minste weer bij mijn eetvoornemens kon blijven. In de winkel het Turks fruit laten liggen kost me dan weer geen enkel probleem, juist omdat ik zo goed weet dat ik er dan niet af kan blijven. kopen is eten. Wil ik het niet eten, moet ik het niet kopen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven