Thuis
alle pijlers
Omgang met honden
donderdag 11 september 2014 12:12
N.a.v. het topic over honden en kinderen open ik toch even dit topic.
Ik ben geen huisdierenliefhebber. Toen ik klein was ben ik eens heel lelijk na een achtervolging gebeten door een duitse herder en altijd bang geweest voor grotere honden. Daar heb ik aan gewerkt en ondertussen kan ik er redelijk goed ee omgaan. Als ik een grotere hond zie vertel ik mezelf een grote meid te zijn, rustig te blijven en er gewoon langs te lopen alsof die hond er helemaal niet is.
Maar met grotere honden die los lopen of bepaalde rassen (zoals dus duitse herders) ben ik nog altijd helemaal niet op mijn gemak. Een van mijn bure heeft 2 van die staffordshire beesten. Als ik hem op het fietspad zie lopen loop ik om. En als hij dan op mijn omweg alsnog mijn kant op komt loop ik gerust weer terug
Ik weet me dan vooral geen houding te geven en ontwijk de situatie dus maar. Iemand tips?
Ik ben geen huisdierenliefhebber. Toen ik klein was ben ik eens heel lelijk na een achtervolging gebeten door een duitse herder en altijd bang geweest voor grotere honden. Daar heb ik aan gewerkt en ondertussen kan ik er redelijk goed ee omgaan. Als ik een grotere hond zie vertel ik mezelf een grote meid te zijn, rustig te blijven en er gewoon langs te lopen alsof die hond er helemaal niet is.
Maar met grotere honden die los lopen of bepaalde rassen (zoals dus duitse herders) ben ik nog altijd helemaal niet op mijn gemak. Een van mijn bure heeft 2 van die staffordshire beesten. Als ik hem op het fietspad zie lopen loop ik om. En als hij dan op mijn omweg alsnog mijn kant op komt loop ik gerust weer terug
Ik weet me dan vooral geen houding te geven en ontwijk de situatie dus maar. Iemand tips?
donderdag 11 september 2014 14:56
Ik was ook altijd heel erg bang voor honden.
Liep een straat niet in als ik een hond los zag.
Door mijn zoontje vind ik het niet meer eng. Al vind ik het wel nog eng om een hond te aaien.
Mijn zoontje vind honden heel erg leuk, bijna net zo leuk als katten.
Hij is ook niet bang om een rustige hond te aaien.
Liep een straat niet in als ik een hond los zag.
Door mijn zoontje vind ik het niet meer eng. Al vind ik het wel nog eng om een hond te aaien.
Mijn zoontje vind honden heel erg leuk, bijna net zo leuk als katten.
Hij is ook niet bang om een rustige hond te aaien.
donderdag 11 september 2014 15:07
Ondanks dat ik met een grote hond opgegroeid ben (Bernersennen) heb ik ook moeite met grote honden hoor. Mijn broer heeft een Duitse herder en mijn beste vriendin's ouders hadden vroeger een Boxer (opgefokte kronkelende beesten vind ik dat, brrr. Excuses voor de liefhebbers van het ras). Allebei heel energieke honden die niet vies zijn van veel springen, kwijlen en blaffen. Ik word daar heel onrustig van. Bernersenners zijn heel rustig, dus ik ben dat niet gewend.
Bij de Boxer werd mij geleerd het dier niet in de ogen te kijken en bij springen de knie op te trekken. Dan houden ze snel op.
Bij de Boxer werd mij geleerd het dier niet in de ogen te kijken en bij springen de knie op te trekken. Dan houden ze snel op.
donderdag 11 september 2014 15:11
Mijn hond springt niet tegen bezoek op, snuffelen doet ze wel maar ze is geen kruizenruiker, honden herkennen nou eenmaal iemand eerder aan een geur dan aan het uiterlijk. Bovendien worden haar ogen slechter. Ze is ook doof geworden, sindsdien maakt ze op een andere manier contact met bezoek.
verba volant, scripta manent.
donderdag 11 september 2014 15:24
Ik heb héél slechte ervaringen met Staffords en pitbulls, slecht gedrag ligt ongetwijfeld aan de baas maar ik moet niets van die honden hebben. Waar mijn moeder voorheen woonde, woonde een heel jong stel, geen werk, zij zwak begaafd, baby en een pitbull die altijd los liep. Die hond is uiteindelijk in beslag genomen nadat hij voor de zoveelste keer uitviel tegen voorbijgangers. Ze hebben nu een Argentino zo groot als een kalf en nog een baby.
verba volant, scripta manent.
donderdag 11 september 2014 15:29
Het zal ongetwijfeld in de emeste gevallen aan de eigenaar liggen. Wat zo jammer is is dat ik niet kan inschatten van vreemden of ze hun hond fatsoenlijk hebben opgevoed.
Ik doe tegenwoordig overigens standaard mijn handen in mijn zakken als ik langs grote honden moet. Het is me net iets te vaak overkomen dat ik met vieze afgelebberde handen mijn weg moet vervolgen.
Ik doe tegenwoordig overigens standaard mijn handen in mijn zakken als ik langs grote honden moet. Het is me net iets te vaak overkomen dat ik met vieze afgelebberde handen mijn weg moet vervolgen.
donderdag 11 september 2014 15:35
quote:matroesjka_ schreef op 11 september 2014 @ 15:31:
Sowieso niet in de ogen kijken dus.
En als het op je af komt rennen, kun je het dan beter maar laten gebeuren of het proberen te stoppen?De meeste mensen kijken juist wel en dat is nou precies verkeerd. Negeren dus.
Sowieso niet in de ogen kijken dus.
En als het op je af komt rennen, kun je het dan beter maar laten gebeuren of het proberen te stoppen?De meeste mensen kijken juist wel en dat is nou precies verkeerd. Negeren dus.
verba volant, scripta manent.
donderdag 11 september 2014 15:37
Wij hadden vroeger thuis een kooikershondje, niet zo lief en een beetje vals. Ik durfde niet vanuit de schuur naar het huis te lopen als zij in de tuin zat, was echt bang voor die hond.
Bij mijn eerste vriendje hadden ze een enorme rottweiler, was ik ook bang voor in het begin. Maar dat was zo'n lieverd, een echte goedzak, dat ik uiteindelijk echt een hondenmens ben geworden. Gewoon door met die hond om te gaan.
Het grappige is dat mijn vriend mijn hond door zijn formaat (middelgroot) een beetje eng vond in het begin, en dat ik daar eigenlijk best beledigd door was.
Bij mijn eerste vriendje hadden ze een enorme rottweiler, was ik ook bang voor in het begin. Maar dat was zo'n lieverd, een echte goedzak, dat ik uiteindelijk echt een hondenmens ben geworden. Gewoon door met die hond om te gaan.
Het grappige is dat mijn vriend mijn hond door zijn formaat (middelgroot) een beetje eng vond in het begin, en dat ik daar eigenlijk best beledigd door was.
donderdag 11 september 2014 15:45
In de meeste gevallen ligt idd het storende gedrag van een hond aan de eigenaar.
Een vriendin heeft een Riesenschnauzer, daar was ik in het begin ook bang voor.Soms als ik hem een hele tijd niet zie, dan komt die angst weer een beetje opzetten.Maar nu durf ik ook wel alleen met hem thuis te zitten of buiten te lopen.
Echt bijten doet hij niet.En de rest van zijn wat onstuimigheid is niet vervelend bedoeld, maar gewoon puppy onhandigheid.
dus mijn tip zou zijn, als het kan ,zoek in je omgeving naar een grote(re) hond, en vraag of je zijn oppas af en toe kan zijn.Daardoor leer je ook veel van wat normaal is bij een hond.En ook dat honden veel logischer reageren als de meeste mensen.
Een vriendin heeft een Riesenschnauzer, daar was ik in het begin ook bang voor.Soms als ik hem een hele tijd niet zie, dan komt die angst weer een beetje opzetten.Maar nu durf ik ook wel alleen met hem thuis te zitten of buiten te lopen.
Echt bijten doet hij niet.En de rest van zijn wat onstuimigheid is niet vervelend bedoeld, maar gewoon puppy onhandigheid.
dus mijn tip zou zijn, als het kan ,zoek in je omgeving naar een grote(re) hond, en vraag of je zijn oppas af en toe kan zijn.Daardoor leer je ook veel van wat normaal is bij een hond.En ook dat honden veel logischer reageren als de meeste mensen.
donderdag 11 september 2014 16:19
Mijn ouders hebben een Rottweiler als buurhond. Mijn moeder vond het doodeng toen dat beest als pup in huis kwam.
Ze heeft toen aangebeld en gevraagd of ze hem elke dag even mocht aaien / dat beest mag leren kennen om haar angst wat minder te maken.
Heeft wel geholpen. Jammer dat t beest verder niet opgevoed wordt en blaft en springt als een malle, maar goed. Mijn moeder is niet meer zo bang voor dat beest.
Misschien vreemd om bij je buurman aan te bellen met zo'n voorstel, maar wie weet is het een idee.
Ze heeft toen aangebeld en gevraagd of ze hem elke dag even mocht aaien / dat beest mag leren kennen om haar angst wat minder te maken.
Heeft wel geholpen. Jammer dat t beest verder niet opgevoed wordt en blaft en springt als een malle, maar goed. Mijn moeder is niet meer zo bang voor dat beest.
Misschien vreemd om bij je buurman aan te bellen met zo'n voorstel, maar wie weet is het een idee.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
donderdag 11 september 2014 21:10
Ik ben zelf een grote dierenvriend, met name honden vind ik geweldig. Ik ben opgegroeid met honden en werk ook met honden. Daardoor kan ik over het algemeen ook wel redelijk inschatten welke bedoelingen een hond heeft, zonder dat ik deze ken (blijft moeilijk hoor, maar aan lichaamstaal en toonhoogte van blaffen en grommen is erg veel te zien).
Ik denk dat het voor jou een heel goed idee kan zijn om iets van een cursus te doen waarbij je de lichaamstaal van een hond leert lezen. Of filmpjes/artikelen opzoeken, etc. Gewoon informatie verzamelen waarmee je een beetje leert hoe een hond eruit ziet die kwaad wil en een hond die onzeker/angstig is (deze kunnen ook erg eng overkomen, maar als je ze negeert doen ze niks) of een hond die alleen maar wil spelen. En als je dat eenmaal leert herkennen, denk ik dat je daar veel zelfverzekerder van wordt, omdat je de situatie een beetje kan inschatten en weet dat je niet bang hoeft te zijn (of juist wel ). Doordat jij je zelfverzekerder voelt straal je dat ook weer uit naar de hond, die daardoor eerder geneigd is jou met rust te laten of met 'respect' (rustig) te bejegenen.
De vraag is wel of je bereid bent zoveel tijd en moeite te besteden aan beesten die jij helemaal niet zo leuk vindt. Ik weet namelijk niet of ik daartoe bereid zou zijn als ik niet van honden hield.
Ik denk dat het voor jou een heel goed idee kan zijn om iets van een cursus te doen waarbij je de lichaamstaal van een hond leert lezen. Of filmpjes/artikelen opzoeken, etc. Gewoon informatie verzamelen waarmee je een beetje leert hoe een hond eruit ziet die kwaad wil en een hond die onzeker/angstig is (deze kunnen ook erg eng overkomen, maar als je ze negeert doen ze niks) of een hond die alleen maar wil spelen. En als je dat eenmaal leert herkennen, denk ik dat je daar veel zelfverzekerder van wordt, omdat je de situatie een beetje kan inschatten en weet dat je niet bang hoeft te zijn (of juist wel ). Doordat jij je zelfverzekerder voelt straal je dat ook weer uit naar de hond, die daardoor eerder geneigd is jou met rust te laten of met 'respect' (rustig) te bejegenen.
De vraag is wel of je bereid bent zoveel tijd en moeite te besteden aan beesten die jij helemaal niet zo leuk vindt. Ik weet namelijk niet of ik daartoe bereid zou zijn als ik niet van honden hield.
donderdag 11 september 2014 21:14
quote:matroesjka_ schreef op 11 september 2014 @ 15:31:
Sowieso niet in de ogen kijken dus.
En als het op je af komt rennen, kun je het dan beter maar laten gebeuren of het proberen te stoppen?Doorlopen of blijven staan, in ieder geval niet wegrennen! Veel honden zijn 'slechts' onbeleefd en vinden het leuk om heel hard op je af te rennen om vervolgens op het laatste moment te stoppen. Sommigen stoppen echter niet, in dat geval kun je je knie of voet omhoog doen. Dus niet echt een knietje geven/schoppen, maar meer omhoog doen vlak voordat ze er zijn. Heel vaak remt de hond hiervoor al af en mochten ze toch op je springen, dan vangt je knie of voet dat op. Vervolgens als ze springen, niet weg proberen te duwen, aankijken of handen omhoog houden. Gewoon stil blijven staan (eventueel af en toe knie of voet omhoog) en van de hond wegdraaien. Het is een beetje als een klein kind: als papa/mama niet ingaat op het gedrein, stopt het vanzelf.
Sowieso niet in de ogen kijken dus.
En als het op je af komt rennen, kun je het dan beter maar laten gebeuren of het proberen te stoppen?Doorlopen of blijven staan, in ieder geval niet wegrennen! Veel honden zijn 'slechts' onbeleefd en vinden het leuk om heel hard op je af te rennen om vervolgens op het laatste moment te stoppen. Sommigen stoppen echter niet, in dat geval kun je je knie of voet omhoog doen. Dus niet echt een knietje geven/schoppen, maar meer omhoog doen vlak voordat ze er zijn. Heel vaak remt de hond hiervoor al af en mochten ze toch op je springen, dan vangt je knie of voet dat op. Vervolgens als ze springen, niet weg proberen te duwen, aankijken of handen omhoog houden. Gewoon stil blijven staan (eventueel af en toe knie of voet omhoog) en van de hond wegdraaien. Het is een beetje als een klein kind: als papa/mama niet ingaat op het gedrein, stopt het vanzelf.
donderdag 11 september 2014 21:18
quote:paprika300 schreef op 11 september 2014 @ 16:11:
Ik ga elke dag met de brommer naar mijn werk. Vaak kom ik honden tegen die dan gaan grommen en blaffen en bijna tegen mij aanspringen, ik vind dit dood eng!
Heeft er iemand een tip hiervoor?
Sorry, niet echt een tip hiervoor. Veel honden worden getriggerd door dingen die (hard) langskomen fietsen/rijden en willen daar op jagen. Het knetterende geluid van een brommer wil ook niet echt meewerken. In zo'n geval is het echt aan de baasjes om iets te doen, daar kun jij verder vrij weinig mee (behalve zo hard mogelijk doorrijden).
Wat je eventueel zou kunnen doen (als je tijd hebt en durft) is stoppen en afstappen. Als je stil staat, ben je niet meer interessant om na te jagen. Je kunt de hond even laten snuffelen en laten zien dat je gewoon maar een mens bent, niks engs. Ik kan alleen niet beloven dat het dan ook goed is als je weer wegrijdt, misschien gaat diezelfde hond dan wel weer gewoon achter je aan.
Ik ga elke dag met de brommer naar mijn werk. Vaak kom ik honden tegen die dan gaan grommen en blaffen en bijna tegen mij aanspringen, ik vind dit dood eng!
Heeft er iemand een tip hiervoor?
Sorry, niet echt een tip hiervoor. Veel honden worden getriggerd door dingen die (hard) langskomen fietsen/rijden en willen daar op jagen. Het knetterende geluid van een brommer wil ook niet echt meewerken. In zo'n geval is het echt aan de baasjes om iets te doen, daar kun jij verder vrij weinig mee (behalve zo hard mogelijk doorrijden).
Wat je eventueel zou kunnen doen (als je tijd hebt en durft) is stoppen en afstappen. Als je stil staat, ben je niet meer interessant om na te jagen. Je kunt de hond even laten snuffelen en laten zien dat je gewoon maar een mens bent, niks engs. Ik kan alleen niet beloven dat het dan ook goed is als je weer wegrijdt, misschien gaat diezelfde hond dan wel weer gewoon achter je aan.
donderdag 11 september 2014 21:33
Ik ben opgegroeid met honden, heb zelf nu ook een hond, ben niet snel bang voor honden. Maar toch snap ik het helemaal als mensen honden eng vinden en zijn er ook honden die ik uit de weg ga.
Boerderijhonden bijvoorbeeld, die hebben vaak als taak het erf te bewaken en gelukkig blijven ze meestal heel netjes op het eigen erf. Maar no way dat ik een erf op stap als daar zo'n blaffende hond staat. Ik skeeler graag en daar schrikken honden soms van. Ooit sprong een boerderijhond op mij af met de intentie om te bijten. Ik heb toen in een reflex mijn hand (waar ik zo'n beschermer omheen had) in zijn open bek geduwd. Hond overrompeld en droop gelukkig af.
Waar ik mee bedoel, waarom zou je de confrontatie aangaan met honden die je echt niet ziet zitten?
Onze eigen hond is heel lief, maar sommige mensen in onze omgeving vinden hem een beetje eng. Bij die mensen houd ik hem bewust zo veel mogelijk uit de buurt. Geen probleem...
Boerderijhonden bijvoorbeeld, die hebben vaak als taak het erf te bewaken en gelukkig blijven ze meestal heel netjes op het eigen erf. Maar no way dat ik een erf op stap als daar zo'n blaffende hond staat. Ik skeeler graag en daar schrikken honden soms van. Ooit sprong een boerderijhond op mij af met de intentie om te bijten. Ik heb toen in een reflex mijn hand (waar ik zo'n beschermer omheen had) in zijn open bek geduwd. Hond overrompeld en droop gelukkig af.
Waar ik mee bedoel, waarom zou je de confrontatie aangaan met honden die je echt niet ziet zitten?
Onze eigen hond is heel lief, maar sommige mensen in onze omgeving vinden hem een beetje eng. Bij die mensen houd ik hem bewust zo veel mogelijk uit de buurt. Geen probleem...
vrijdag 12 september 2014 14:59
In de regel kun je er vanuit gaan dat wanneer een hond op je afrent, dat hij onopgevoed is, maar geen kwaad in de zin heeft.
Honden horen eigenlijk niet op anderen af te rennen, mijn honden mogen het niet. De ander, of dat nu een mens, kind of hond is, kan dat als zeer bedreigend ervaren namelijk. En ik wil dat dus niet.
Staffords zijn niet echt geschikte honden om hun goddelijke gang te laten gaan. De kans dat het gaat escaleren is best groot. Ik ben dan ook blij dat ik niet bij jou in de buurt woon.
Tsja, wat kun je het beste doen in zo´n situatie?
Wegrennen is het meest foute, want zij hebben vier poten en jij maar 2 benen. Ze zijn ALTIJD sneller dan jij en je wekt prooidier gedrag op.
Het beste is heel rustig doorlopen, rustige bewegingen maken en goed doorademen. Want een stagnerende ademhaling geeft een gespannen lichaam, en dieren zien dat haarscherp.
Oogcontact verder vermijden en niets zeggen.
Honden zijn in de regel niet gemeen, integendeel. Ze zijn echt goed en lief. Ik hoop dat je dit van mij wilt aannemen, want ik kan dat echt wel beoordelen. Ik ben opgegroeid met honden, ben mijn levenlang veel met honden in aanraking gekomen en er is geen enkel wezen dat mij zo diep raakt. Als je honden werkelijk kent, dan kun je niet anders dan van ze gaan houden.
Honden zijn er dan ook niet op uit om jou aan te vallen of te bijten.
ALS een hond dat wél doet, dan is dat meestal uit angst. En dat komt omdat de niet zo snuggere eigenaar de hond heeft gekocht bij een broodfokker die de hond als pup onvoldoende gesocialiseerd heeft en bloot heeft gesteld aan prikkels.
Honden horen eigenlijk niet op anderen af te rennen, mijn honden mogen het niet. De ander, of dat nu een mens, kind of hond is, kan dat als zeer bedreigend ervaren namelijk. En ik wil dat dus niet.
Staffords zijn niet echt geschikte honden om hun goddelijke gang te laten gaan. De kans dat het gaat escaleren is best groot. Ik ben dan ook blij dat ik niet bij jou in de buurt woon.
Tsja, wat kun je het beste doen in zo´n situatie?
Wegrennen is het meest foute, want zij hebben vier poten en jij maar 2 benen. Ze zijn ALTIJD sneller dan jij en je wekt prooidier gedrag op.
Het beste is heel rustig doorlopen, rustige bewegingen maken en goed doorademen. Want een stagnerende ademhaling geeft een gespannen lichaam, en dieren zien dat haarscherp.
Oogcontact verder vermijden en niets zeggen.
Honden zijn in de regel niet gemeen, integendeel. Ze zijn echt goed en lief. Ik hoop dat je dit van mij wilt aannemen, want ik kan dat echt wel beoordelen. Ik ben opgegroeid met honden, ben mijn levenlang veel met honden in aanraking gekomen en er is geen enkel wezen dat mij zo diep raakt. Als je honden werkelijk kent, dan kun je niet anders dan van ze gaan houden.
Honden zijn er dan ook niet op uit om jou aan te vallen of te bijten.
ALS een hond dat wél doet, dan is dat meestal uit angst. En dat komt omdat de niet zo snuggere eigenaar de hond heeft gekocht bij een broodfokker die de hond als pup onvoldoende gesocialiseerd heeft en bloot heeft gesteld aan prikkels.
zaterdag 13 september 2014 12:26
Grappig, ik heb hier precies het omgekeerde. Sinds 3 weken een 2e hondje in huis. Jong beestje, dolenthousiast over alles en iedereen. Die ben ik nu dus echt aan het afleren om naar iedereen toe te gaan en te springen. Tijdens het wandelen kom ik regelmatig een vrouw hier uit het dorp tegen. Daar wil die kleine dan op af en dat mag hij dus niet van mij. Mevrouw beledigt, 'hij mag me best even begroeten hoor'. Eh nee, dat mag ie dus niet.
Over loslopende honden ga ik het niet eens hebben, drama! Alles loopt los en er zijn er maar heel weinig die luisteren naar de baas.
Over loslopende honden ga ik het niet eens hebben, drama! Alles loopt los en er zijn er maar heel weinig die luisteren naar de baas.
zaterdag 13 september 2014 12:59
Ik hou erg van honden, maar (grote) loslopende exemplaren, die vrolijk en goedbedoeld dwars over mijn hondje walsen en in het voorbijgaan hun modderpoten nog even tegen mijn jas zetten: nee, bedankt.
Veruit de meeste honden bedoelen het goed. Toch lopen hier in de buurt ook honden waar ik liever voor omloop. Ze zijn niet opgevoed, onzeker en soms angstig, en hun baasjes hebben geen enkel overwicht over ze. Maar eigenlijk gebeuren de incidenten die er zijn, toch voornamelijk tussen honden onderling (waar een baasje soms wel een beet oploopt, als hij probeert ertussen te komen).
Ik vergelijk het wel eens met een groep hangjongeren die je moet passeren. Meestal hebben ze geen kwaad in de zin maar zijn ze alleen irritant. Een enkele keer kun je een verkeerde treffen. Van te voren is dat soms moeilijk in te schatten. Zelfverzekerd voorbijlopen en geen oogcontact maken is het beste.
Wat SunnyC schrijft, is trouwens héééél herkenbaar. Mensen die je verwijten dat je streng bent voor je hondje (vinden zij) want dat is zielig. En dan zeggen: "kom maar hoor, ik vind het wel goed". In het algemeen gesproken, misschien iets om aan te denken als je eens een schattige pub ziet, of zomaar een schattig klein hondje.
Veruit de meeste honden bedoelen het goed. Toch lopen hier in de buurt ook honden waar ik liever voor omloop. Ze zijn niet opgevoed, onzeker en soms angstig, en hun baasjes hebben geen enkel overwicht over ze. Maar eigenlijk gebeuren de incidenten die er zijn, toch voornamelijk tussen honden onderling (waar een baasje soms wel een beet oploopt, als hij probeert ertussen te komen).
Ik vergelijk het wel eens met een groep hangjongeren die je moet passeren. Meestal hebben ze geen kwaad in de zin maar zijn ze alleen irritant. Een enkele keer kun je een verkeerde treffen. Van te voren is dat soms moeilijk in te schatten. Zelfverzekerd voorbijlopen en geen oogcontact maken is het beste.
Wat SunnyC schrijft, is trouwens héééél herkenbaar. Mensen die je verwijten dat je streng bent voor je hondje (vinden zij) want dat is zielig. En dan zeggen: "kom maar hoor, ik vind het wel goed". In het algemeen gesproken, misschien iets om aan te denken als je eens een schattige pub ziet, of zomaar een schattig klein hondje.
