Gezondheid
alle pijlers
spiraal, zwanger en al 41 jaar!
zondag 14 september 2014 17:25
Iieve lezers
ik ben 41 en ik heb 2 kinderen van 6 en 7 jaar. 4 jaar geleden ben ik van de pil over gestapt naar koperspiraal. Ik vond mijn gezin compleet. Nu blijkt dat ik 10 wk.zwanger ben. Ik was eerst duidelijk in mijn standpunt en wou en abortus. Ook gezien mijn leeftijd. Ik heb eindelijk die 2 kinderen op de basisschool en begon te wennen aan mijn vrije momenten naast een baan en gezin.
Na een tijdje sloeg de twijvel toe in combinatie met emoties. Ik las op internet dat een 10 wk. oud vruchtje geen embrio meer is, maar een foetus waarbij handen, voetjes, vitale functies al duidelijk in aanleg zijn. Ik voel me ineens een monster dat over een wezentje gaat beslissen. Ik vraag mij af wat zo, n foetus mee krijgt van een curitage. Daarnaast ben ik bang voor het spijt, schuldgevoel dat na een abortus kan opkomen. Ik ben bang voor de abortus zelf en zo voel ik me in een tweestrijd. Welke keuze moet ik maken. Ga ik voor een kindje en opnieuw 4 jaar crech, drukte en slapeloze nachten. Of kies ik egoistisch voor mijn toegenomen vrijheid als moeder. Financieel zou het haalbaar zijn en mijn woonruimte is aan te passen. Mijn man laat de keuze aan mij en dwingt mij tot niets. Hij heeft en mening, maar ik moet het dragen en dat is voor hem de reden dat ik zelf rustig moet beslissen. Wat ook en rol speelt is de spiraal die ineens niet te vinden is en op echo niet duidelijk was te zien. Wat zou dat voor gevolgen hebben als ik wel besluit het te houden. Wie heeft ervaring met mijn twijfel, angsten, gedachten of metveen spiraaktje dat spoorloos is. Ik moet binnenkort voor de abortus komen. Tot die tijd hoop ik op veel informatie van lotgenoten
ik ben 41 en ik heb 2 kinderen van 6 en 7 jaar. 4 jaar geleden ben ik van de pil over gestapt naar koperspiraal. Ik vond mijn gezin compleet. Nu blijkt dat ik 10 wk.zwanger ben. Ik was eerst duidelijk in mijn standpunt en wou en abortus. Ook gezien mijn leeftijd. Ik heb eindelijk die 2 kinderen op de basisschool en begon te wennen aan mijn vrije momenten naast een baan en gezin.
Na een tijdje sloeg de twijvel toe in combinatie met emoties. Ik las op internet dat een 10 wk. oud vruchtje geen embrio meer is, maar een foetus waarbij handen, voetjes, vitale functies al duidelijk in aanleg zijn. Ik voel me ineens een monster dat over een wezentje gaat beslissen. Ik vraag mij af wat zo, n foetus mee krijgt van een curitage. Daarnaast ben ik bang voor het spijt, schuldgevoel dat na een abortus kan opkomen. Ik ben bang voor de abortus zelf en zo voel ik me in een tweestrijd. Welke keuze moet ik maken. Ga ik voor een kindje en opnieuw 4 jaar crech, drukte en slapeloze nachten. Of kies ik egoistisch voor mijn toegenomen vrijheid als moeder. Financieel zou het haalbaar zijn en mijn woonruimte is aan te passen. Mijn man laat de keuze aan mij en dwingt mij tot niets. Hij heeft en mening, maar ik moet het dragen en dat is voor hem de reden dat ik zelf rustig moet beslissen. Wat ook en rol speelt is de spiraal die ineens niet te vinden is en op echo niet duidelijk was te zien. Wat zou dat voor gevolgen hebben als ik wel besluit het te houden. Wie heeft ervaring met mijn twijfel, angsten, gedachten of metveen spiraaktje dat spoorloos is. Ik moet binnenkort voor de abortus komen. Tot die tijd hoop ik op veel informatie van lotgenoten
maandag 15 september 2014 20:56
Lieve mensen, ik heb het besluit genomen om er morgen heen te gaan. 8 uur melden in het ziekenhuis. Eerst een buikfoto laten maken om spiraal te zoeken...als deze er nog zit. Daarna wachten op de zuigcuritage. Ik heb vandaag veel tranen laten rollen en voel me verscheurt van verdriet. Het voelt als afscheid van me kindje...ook al heb ik hem of haar nooit gekend. Het voelt alsof ik beslis dat ik mijn kindje geen leven gun. Pijn en verdriet overheersen mijn gevoel en gedachten, maar mijn leven met een 3e kindje zou totaal op z, n kop gaan staan. Dit is de moeilijkste beslissing ooit. Hierna zal ik inklappen en veel moeten praten, rusten om het een plekje te kunnen geven. Ik ben bang dat het verdriet er altijd zal blijven.
Bedankt voor jullie medeleven.
Cymil
Bedankt voor jullie medeleven.
Cymil
dinsdag 16 september 2014 04:11
Dus je wilt je leven niet ontwrichten door de drukte die een derde kind in je leven brengt, want alles functioneert en er is weer meer me-time.
Als ik je laatste post leest dan heb je straks ontzettend veel me-time met een burn-out en mental breakdown! En maar praten met therapeuten om je daar weer boven op te helpen. Bergen spijt, je leven volledig op zijn kop om er vervolgens achter te komen dat je ook therapie kan volgen om te leren loslaten en dingen in je hoofd niet groter maken dan ze in werkelijkheid zijn. Ja een kind erbij zorgt weer even voor chaos, maar het hoeft niet allemaal perfect. Die drukte is tijdelijk en je krijgt er veel moois voor terug. Zo te lezen ga je nooit meer de oude worden als je voor abortus gaat.
Heel veel sterkte en vertrouwen in jezelf gewenst.
Als ik je laatste post leest dan heb je straks ontzettend veel me-time met een burn-out en mental breakdown! En maar praten met therapeuten om je daar weer boven op te helpen. Bergen spijt, je leven volledig op zijn kop om er vervolgens achter te komen dat je ook therapie kan volgen om te leren loslaten en dingen in je hoofd niet groter maken dan ze in werkelijkheid zijn. Ja een kind erbij zorgt weer even voor chaos, maar het hoeft niet allemaal perfect. Die drukte is tijdelijk en je krijgt er veel moois voor terug. Zo te lezen ga je nooit meer de oude worden als je voor abortus gaat.
Heel veel sterkte en vertrouwen in jezelf gewenst.
dinsdag 16 september 2014 04:23
dinsdag 16 september 2014 04:43
Als je maar blijft kijken naar wat je niet hebt of wat had kunnen zijn is dat een erg goede garantie op een ongelukkig leven!
Zo simpel is het, zegt een man als ik.
Kijk naar wat je hebt, het is meer dan genoeg toch?
Ik vind je man wel een beetje laf over komen door de beslissing bij jou te leggen.
Jij voedt zeker de kinderen voor het grootste gedeelte op?
Ik snap het verschil niet zo tussen een klein vruchtje/feutus die je weg laat halen en al die keren dat je met anticonceptie al potentiele mensen hebt "vermoord".
Maar ik kijk daar dan ook lekker nuchter tegen aan, dat werkt gewoon goed.
Zo simpel is het, zegt een man als ik.
Kijk naar wat je hebt, het is meer dan genoeg toch?
Ik vind je man wel een beetje laf over komen door de beslissing bij jou te leggen.
Jij voedt zeker de kinderen voor het grootste gedeelte op?
Ik snap het verschil niet zo tussen een klein vruchtje/feutus die je weg laat halen en al die keren dat je met anticonceptie al potentiele mensen hebt "vermoord".
Maar ik kijk daar dan ook lekker nuchter tegen aan, dat werkt gewoon goed.
dinsdag 16 september 2014 08:02
[quote][message=16866094,noline]jo-elise schreef op 16 september 2014
Ondanks dat ik principieel tegen abortus ben, kan ik TO's beslissing wel begrijpen en respecteren. Ik vind jouw reactie jo-elise, respectloos en onnodig kwetsend voor TO.
Ik hoop voor jou dat je nooit voor zo' n beslissing komt te staan.
TO gaf al aan het moeilijk te hebben. Jouw reactie maakt dat niet beter. Onnodig ook want alles is als het goed is al achter de rug.
TO Sterkte! Dit zal niet makkelijk geweest zijn.
Ondanks dat ik principieel tegen abortus ben, kan ik TO's beslissing wel begrijpen en respecteren. Ik vind jouw reactie jo-elise, respectloos en onnodig kwetsend voor TO.
Ik hoop voor jou dat je nooit voor zo' n beslissing komt te staan.
TO gaf al aan het moeilijk te hebben. Jouw reactie maakt dat niet beter. Onnodig ook want alles is als het goed is al achter de rug.
TO Sterkte! Dit zal niet makkelijk geweest zijn.
lientje69 wijzigde dit bericht op 16-09-2014 12:58
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 16 september 2014 08:13
TO heel veel sterkte vandaag.
Ik heb er gelukkig geen ervaring mee. Toen wij kozen voor anticonceptie na 2 kinderen (en een volledig gezin, voor ons gevoel) heb ik altijd gezegd dat ik het kind bij een eventuele volgende zwangerschap wél zou houden, maar toen ik boven de 40 was, veranderde die mening of dat gevoel. Ik wist dat ik een derde kind er gewoon niet bij zou kunnen hebben. Gevoelsmatig wel, praktisch/materialistisch ook, maar ik kon niet wéér een baby aan, met de onderbroken nachten, die totale afhankelijkheid enzovoorts. Die tijd was gewoon geweest, mijn gezin en ik waren verder.
Zoals ik zei: ik heb gelukkig die keuze nooit hoeven maken, maar ik kan me jouw keuze heel goed voorstellen. Je doet dit niet alleen voor jezelf, maar ook voor het gezin dat je al hebt. Wat hebben zij aan een moeder/vrouw, die het nu al (te) druk heeft en bij wie het dan over de schoenen gaat lopen?
Sterkte!
En zoek ook nog hulp na de ingreep
(Lientje, misschien moet je de quote dan ook weghalen?)
Ik heb er gelukkig geen ervaring mee. Toen wij kozen voor anticonceptie na 2 kinderen (en een volledig gezin, voor ons gevoel) heb ik altijd gezegd dat ik het kind bij een eventuele volgende zwangerschap wél zou houden, maar toen ik boven de 40 was, veranderde die mening of dat gevoel. Ik wist dat ik een derde kind er gewoon niet bij zou kunnen hebben. Gevoelsmatig wel, praktisch/materialistisch ook, maar ik kon niet wéér een baby aan, met de onderbroken nachten, die totale afhankelijkheid enzovoorts. Die tijd was gewoon geweest, mijn gezin en ik waren verder.
Zoals ik zei: ik heb gelukkig die keuze nooit hoeven maken, maar ik kan me jouw keuze heel goed voorstellen. Je doet dit niet alleen voor jezelf, maar ook voor het gezin dat je al hebt. Wat hebben zij aan een moeder/vrouw, die het nu al (te) druk heeft en bij wie het dan over de schoenen gaat lopen?
Sterkte!
En zoek ook nog hulp na de ingreep
(Lientje, misschien moet je de quote dan ook weghalen?)
Later is nu
dinsdag 16 september 2014 08:13
Wat moet dit een schok zijn voor jullie zeg....
Zelf heb ik nog een kindje gekregen toen ik bijna 42 was. En voor mij is het echt een cadeautje! Ik had het niet willen missen.... En mijn puber is er ook zo trots op!
Nog een paar maand en dan is het al weer tijd voor de basisschool.... De jaren vliegen voorbij!
Heel veel sterkte met jullie beslissing.
Zelf heb ik nog een kindje gekregen toen ik bijna 42 was. En voor mij is het echt een cadeautje! Ik had het niet willen missen.... En mijn puber is er ook zo trots op!
Nog een paar maand en dan is het al weer tijd voor de basisschool.... De jaren vliegen voorbij!
Heel veel sterkte met jullie beslissing.
dinsdag 16 september 2014 08:35
Ik heb zelf mijn reactie al weggehaald. Mijn reactie werd niet op prijs gesteld merkte ik. Ik gaf alleen een antwoord op iemand die iets plaatst waar ik het niet mee eens was. Ik wil TO zeker niet kwetsen of wat dan ook, vandaar dat ik het verwijderd heb. Ik vind het vreselijk wat er gebeurd is. Dat mag ik toch wel zeggen hoop ik??
dinsdag 16 september 2014 09:01
Jo-elise, ik vind het vreselijk dat vrouwen andere vrouwen een schuldgevoel aan proberen te praten. Ik was ook voor een abortus gegaan als ik per ongeluk zwanger was geraakt van een vierde. Echt onvoorstelbaar dat er hier een kind bij was gekomen vanwege andervrouws misplaatste principes.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
dinsdag 16 september 2014 10:51
dinsdag 16 september 2014 10:55
quote:tampontouwtje schreef op 16 september 2014 @ 04:11:
Dus je wilt je leven niet ontwrichten door de drukte die een derde kind in je leven brengt, want alles functioneert en er is weer meer me-time.
Als ik je laatste post leest dan heb je straks ontzettend veel me-time met een burn-out en mental breakdown! En maar praten met therapeuten om je daar weer boven op te helpen. Bergen spijt, je leven volledig op zijn kop om er vervolgens achter te komen dat je ook therapie kan volgen om te leren loslaten en dingen in je hoofd niet groter maken dan ze in werkelijkheid zijn. Ja een kind erbij zorgt weer even voor chaos, maar het hoeft niet allemaal perfect. Die drukte is tijdelijk en je krijgt er veel moois voor terug. Zo te lezen ga je nooit meer de oude worden als je voor abortus gaat.
Heel veel sterkte en vertrouwen in jezelf gewenst.Pardon?! Ga jij TO nog even een schuldgevoel aanpraten??!! Wel eens gehoord van een rouwproces?? 4 jaar geleden had TO al besloten dat haar gezin compleet was, heel begrijpelijk dat ze nu niet zit te wachten op een derde!
Dus je wilt je leven niet ontwrichten door de drukte die een derde kind in je leven brengt, want alles functioneert en er is weer meer me-time.
Als ik je laatste post leest dan heb je straks ontzettend veel me-time met een burn-out en mental breakdown! En maar praten met therapeuten om je daar weer boven op te helpen. Bergen spijt, je leven volledig op zijn kop om er vervolgens achter te komen dat je ook therapie kan volgen om te leren loslaten en dingen in je hoofd niet groter maken dan ze in werkelijkheid zijn. Ja een kind erbij zorgt weer even voor chaos, maar het hoeft niet allemaal perfect. Die drukte is tijdelijk en je krijgt er veel moois voor terug. Zo te lezen ga je nooit meer de oude worden als je voor abortus gaat.
Heel veel sterkte en vertrouwen in jezelf gewenst.Pardon?! Ga jij TO nog even een schuldgevoel aanpraten??!! Wel eens gehoord van een rouwproces?? 4 jaar geleden had TO al besloten dat haar gezin compleet was, heel begrijpelijk dat ze nu niet zit te wachten op een derde!
dinsdag 16 september 2014 16:55
Lezers
ik ben thuis uit het zh. Het viel niet mee, maar ik sta nog steeds achter mijn keuze. Al blijft het op dit moment nog emotioneel en moet ik het verwerken en een plekje geven. Mensen die mij proberen te kwetsen op dit forum snap ik niet. Tampontouwtje ik hoop dat als jjj ooit voor en moeilijke en emotionele beslissing in je leven komt te staan dat je dan mensen met begrip kan vinden. Iemand die je dan onderuit wil halen heb je niet nodig. Wat weet jij trouwens over mijn verwerkingsproces? Ja, ik ga het de komende periode zwaar krijgen en ik moet verwerken, maar het is dan ook geen knieoperatie. We praten hier over de keuze tussen het leven of het afbreken daarvan. Het kunnen bieden van rust, aandacht en regelmaat in mijn gezin of een hectische bestaan, waarbij het moeder te druk is. Ja, het hoeft niet perfect...maar chaos en overbelasting is ook geen optie. Ik wil me kinderen en mezelf tijd en aandacht kunnen geven. Mijn leeftijd is een nieuwe babystadium voorbij. Dat neemt niet weg dat deze beslissing
nu hartverscheurend is en mag zijn. En wat men over mijn man zegt is ook niet gebaseerd op feiten. Hij heeft zijn mening en geeft aan dat wij destijds niet zomaar voor de spiraal hebben gekozen. Ook de huidige situatie in het gezin is voor hem duidelijk niet meer aan een 3e kindje toe. Echter hij gunt mij de keuze en dat is alleen maar mooi en fijn voor mij. Daardoor kan ik de keuze maken waar ik achter sta. Hoe moeilijk dat ook is. Daarnaast is hij en topper, aangezien zijn geloof een abortus niet toestaat. Zijn hele familie geeft mij ondanks dat de vrijheid om zelf te beslissen. Niets wordt mij verplicht. Ze staan achter mij. Super! Nu ga ik beginnen aan het verwerkingsproces en hoe lang dat gaat duren is mijn zorg niet. Ik neem de tijd en krijg de tijd vanuit mijn omgeving. Mensen die denken dat ik een keuze heb gemaak zonder goed na te denken en zonder daarin sterk genoeg te zijn voor
de gevolgen hebben het mis. Trap een ander niet de grond in bij een
topic met een moeilijk onderwerp.
Ik heb ook geen zin meer om op deze topic te lezen. Iedereen die me wel steunde wil ik bedanken voor de warme woorden en het begrip. Jammer dat sommige dat niet kunnen.
Cymil
ik ben thuis uit het zh. Het viel niet mee, maar ik sta nog steeds achter mijn keuze. Al blijft het op dit moment nog emotioneel en moet ik het verwerken en een plekje geven. Mensen die mij proberen te kwetsen op dit forum snap ik niet. Tampontouwtje ik hoop dat als jjj ooit voor en moeilijke en emotionele beslissing in je leven komt te staan dat je dan mensen met begrip kan vinden. Iemand die je dan onderuit wil halen heb je niet nodig. Wat weet jij trouwens over mijn verwerkingsproces? Ja, ik ga het de komende periode zwaar krijgen en ik moet verwerken, maar het is dan ook geen knieoperatie. We praten hier over de keuze tussen het leven of het afbreken daarvan. Het kunnen bieden van rust, aandacht en regelmaat in mijn gezin of een hectische bestaan, waarbij het moeder te druk is. Ja, het hoeft niet perfect...maar chaos en overbelasting is ook geen optie. Ik wil me kinderen en mezelf tijd en aandacht kunnen geven. Mijn leeftijd is een nieuwe babystadium voorbij. Dat neemt niet weg dat deze beslissing
nu hartverscheurend is en mag zijn. En wat men over mijn man zegt is ook niet gebaseerd op feiten. Hij heeft zijn mening en geeft aan dat wij destijds niet zomaar voor de spiraal hebben gekozen. Ook de huidige situatie in het gezin is voor hem duidelijk niet meer aan een 3e kindje toe. Echter hij gunt mij de keuze en dat is alleen maar mooi en fijn voor mij. Daardoor kan ik de keuze maken waar ik achter sta. Hoe moeilijk dat ook is. Daarnaast is hij en topper, aangezien zijn geloof een abortus niet toestaat. Zijn hele familie geeft mij ondanks dat de vrijheid om zelf te beslissen. Niets wordt mij verplicht. Ze staan achter mij. Super! Nu ga ik beginnen aan het verwerkingsproces en hoe lang dat gaat duren is mijn zorg niet. Ik neem de tijd en krijg de tijd vanuit mijn omgeving. Mensen die denken dat ik een keuze heb gemaak zonder goed na te denken en zonder daarin sterk genoeg te zijn voor
de gevolgen hebben het mis. Trap een ander niet de grond in bij een
topic met een moeilijk onderwerp.
Ik heb ook geen zin meer om op deze topic te lezen. Iedereen die me wel steunde wil ik bedanken voor de warme woorden en het begrip. Jammer dat sommige dat niet kunnen.
Cymil
