Ex met rust laten

29-06-2014 21:27 1832 berichten
Bijna een jaar na de topic opening kan ik zeggen dat ik mijn ex een "rustplaats" heb gegeven.

Het gaat goed met me, heb veel bijgeleerd en heb natuurlijk mijn ups and downs maar dat is het leven!



Dank jullie wel allemaal voor jullie steun!



Special thanks aan Monroe, Pollewop etc etc.



Pollewop..nieuw topic mag geopend worden!!
Alle reacties Link kopieren
quote:rdvv schreef op 17 september 2014 @ 10:16:

Het komt ook wel weer goed. Cliché, maar toch is het waar. Ah, dat is best wel vreemd van haar. Misschien zit ze zelf ook niet zo goed in haar vel vanwege de overgang? Nog geen reden om zulk gedrag te vertonen, maar wie weet speelt het mee.



Over 22 zijn. Ik ben rond dezelfde leeftijd, maar ik vind mezelf totaal niet piep juist. En bij vlagen best wel volwassen. Alleen niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat ik overkom als een verstandige dertiger, jammerrr, is best een compliment.



Ze vind zelf dat ze nog nooit gelukkiger is geweest.. Weet alleen niet zo goed of ik dat wel geloof ;)



Heeft nog nooit iemand dat gezegd?? Nou bij deze dan; ik dacht echt serieus dat ik hier met een vrouw tussen de 30-35 zat te kletsen :O Haha!
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
Alle reacties Link kopieren
quote:maka22 schreef op 17 september 2014 @ 09:10:

Wel jammer dat jullie mam zo met zichzelf bezig is. Zonde. Tja, dan maar andere mensen opzoeken waar je steun uit kan halen. Ik heb nooit iets aan mijn ouder gehad wat dat betreft. Haal het bij andere mensen.



Oefff.. dat lijkt mij helemaal erg.. Gelukkig kun je terecht bij anderen



Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook nog maar 22, en besef mij heel goed dat ik nog een heel leven voor mij heb.

Maar momenteel voelt het erg eenzaam, vooral heel moe maar niet goed kunnen slapen en dergelijke..
Alle reacties Link kopieren
Ik zou willen dat ik nog 22 was... (ben 34).

Daar heb ik namelijk ook heel erg veel last van. Het gevoel de boot te missen. Ik had het zo goed voor elkaar en nu dus helemaal niet meer.
@brabara dat heb ik ook. Ben 32 en kind en vraag me echt af of het nog goed komt. Of ik ooit nog tegen een lieve man aanloop
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal, mag ik hier ook neerploffen?

Ik lees zulke herkenbare dingen, soms lijkt het of ik het zelf geschreven heb. Wat een pijn, verdriet en onzekerheid .
Alle reacties Link kopieren
Maandag was het 12 weken uit. Hij heeft al 11 weken een ander. Ik blijf er maar aan denken.



5 maanden? Ik ben bang dat ik dat niet haal hoor, ik geloof dat dit nog veel langer gaat duren. Zo geen zin in. Maar het lukt me niet om er niet aan te denken... En meneer heeft het allemaal prima naar zijn zin. Ongelofelijk.
Alle reacties Link kopieren
Net even stiekem gespiekt op de fb van ex zaterdag zei ze dat ze zich zo ellendig voelde en zich elke avond in slaap huilt. En dat ik haar ware liefde ben en ze mij niet kwijt wilt maar dat ze het niet weet..



Nou die persoon ziet er niet zo zielig uit op fb hoor, allemaal happy stap foto's.
Wel jammer voor je, hopen dat het een fase is dan ;) Oho een compliment! Thanks 💋 Nee, ik ben nog nooit volwassen genoemd, haha! Of ja 1 keer ben ik 26 geschat omdat ik 'volwassen' overkwam, maar ik heb vaak genoeg domme ondoordachte uitspraken.



Pollewop, hij heeft wel heel snel een ander? Dat is inderdaad vrij lullig. Ik denk overigens dat het voor iedereen verschillend is. Een half jaar, drie maanden, een jaar. Wie zal het zeggen. Hebben jullie ook gehad dat jullie het eerst nog niet helemaal beseften dat het over was?
Ik had flinke afkickverschijnselen ja in het begin. Erg pijnlijk pollewop dat hij weer doorgaat. Ergens geeft het me een goed gevoel dat mijn ex ook niet meteen door kan gaan. Maar ik ben dus teveel met hem bezig. Bij mij nu ondertussen 3,5 maand dat het over is en driemaanden geen contact meer. Ik blijf hem missen. Maar goed... Leef mijn leven nu...



Tuurlijk zet men alleen mooie foto's op Facebook,,is immers een feestboek, social media is killing..
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet meer wat ik moet schrijven. Het verdriet blijft elke minuut van de dag aanwezig. De tranen blijven stromen. Hier zit geen vooruitgang in. Bij mijn vorige verbroken relatie ging het stapje voor stapje beter. Sorry voor mijn depressieve ego post maar ik zit er weer flink doorheen.
Hee Monroe, waar zit je mee? Vertel? Heb je nog steeds contact?
Alle reacties Link kopieren
quote:_monroe_ schreef op 17 september 2014 @ 20:41:

Ik weet niet meer wat ik moet schrijven. Het verdriet blijft elke minuut van de dag aanwezig. De tranen blijven stromen. Hier zit geen vooruitgang in. Bij mijn vorige verbroken relatie ging het stapje voor stapje beter. Sorry voor mijn depressieve ego post maar ik zit er weer flink doorheen.Oei dat klinkt vervelend.. Waar zit je met je gedachten? Ik heb je verder niet gevolgd hier.. Is het al lang uit?
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
voor allemaal.

Mij lukt het ook nog niet om het los te laten. Ook nog veel met hem in mijn gedachten. Nog steeds de pijn en ongeloof dat het op groffe manier is geëindigd.

@Monroe, hier ook nog steeds tranen. Soms gooi ik het ook even los. Moeten de tranen er echt uit. Wordt er soms ook crazy van. Zo wisselend Nog. Zo kan ik me aardig voelen en zo heb ik weer echt een huilbui en voel ik me alleen. Voor mij geldt ook nog eens dat hij een enorme groffe kl@#tz#k is. Ik moet het gewoon loslaten. Maar houdt me te veel vast aan het ongeloof en de mooie dingen. En zit te veel mijzelf de schuld te geven. Kan mijzelf gewoon een naar mens vinden die nooit een man weer krijgt. Weet dat ik dat niet ben, maar geef mijzelf eerder op de kop, dan dat ik echt kan geloven dat hij zo grof is. Maar blijkbaar heb ik me echt lelijk vergist in hem. Die harde woorden hebben me echt gekwetst en doen erg veel verdriet. Snap ook niet waarom hij mij zo erg kwetst. Hij weet dat ik zacht van aard ben en hierdoor ben ik echt lamgeslagen. Voel me leeg, verdrietig, moe (maar kan niet slapen) , uitgekotst, gekwetst, en zelfvertrouwen is gedaald naar 0! Ben heel negatief over mijzelf. Heb ook geen zin om mijn zinnen te verzetten van weekend. Nog niet de behoefte om mij extra mooi te kleden, op te maken. Ben er totaal niet mee bezig. Oké dit is allemaal heel negatief. Ik weet het. Probeer mijn best te doen en maar te geloven dat het beter zal worden. Wanneer dan maar ook. Maar voor nu kan ik dat nog niet inzien. Eerst zelf maar eens opkrabbelen. En ik zeg het zo mooi, maar soms denk Ik verdomme Hoe doe ik dat dan?
Alle reacties Link kopieren
@Monroe, misschien moet je toch echt het contact helemaal verbreken. Ik merk bijvoorbeeld bij mezelf dat ik extra depressief raak als ik op zijn Facebook heb gekeken. Of op die van mensen die dichtbij hem staan. Verder heb ik geen contact, nul, en zie ook geen mogelijkheden om dat te krijgen. En ik wil het ook niet. Teveel schaamte ofzo (omdat ik hem heb weggejaagd, voor mijn gevoel). Maar zelfs van dat kleine beetje 'contact' word ik depressief en wanhopig.



Het confronteert me met het leven dat ooit het mijne was, maar dat nu niet meer is. En dat is heel naar om telkens weer te beseffen, aangezien ik ook geen idee heb hoe ik mijn leven weer opnieuw in moet vullen. Alles lijkt zinloos.



Ik wil je zo graag advies geven, maar het voelt dubbel omdat ik

A. niet als een betweter over wil komen (mijn leven is een relationele puinzooi dus wie ben ik) en B. echt wel weet hoe moeilijk het is om iemand los te laten (ex voor deze heb ik ruim een jaar over gedaan, omdat we elkaar op bleven zoeken). Het is zo moeilijk als je hem ziet of hoort (en dus weer geconfronteerd wordt met hoe het was) en dan... weer terug naar de kille realiteit. Even is het heel fijn geweest want je hebt nog een soort van connectie, maar eigenlijk is de connectie zoals jij die écht wilt er niet meer.



Maar contact verbreken is denk ik toch het beste. Je hebt (hoe hard ook) eigenlijk niets te verliezen. Want wat je nu hebt, daar word je niet gelukkig van als ik je zo lees. Je moet telkens van voor af gaan beginnen. Als hij zich toch nog bedenkt... dan laat hij dat wel weten denk ik en dan ben je mogelijk van het verdriet af. Als je hem niet meer spreekt, loslaat en over hem heen komt (en dat is vreselijk moeilijk maar wel nodig), ben je uiteindelijk, ooit, ook van het verdriet af...



Zou hij denken als je geen contact meer wilt dat je er minder moeite mee hebt? Dat maalt nu op dit moment in mijn hoofd...
Alle reacties Link kopieren
Brabara, inderdaad, alles lijkt zinloos, daar heb ik ook last van. En helemaal omdat ik vaak denk: 'ik vond het toch goed zoals het was, waarom moet ik mijn leven dan nu (gedwongen) anders gaan indelen enzo?!'





Ik besef me net dat gisteren de eerste dag was in 3,5 maand dat ik een dag niet gehuild heb! Woehoee eindelijk!! Ik had een fijne dag op m'n werk en 's avonds wezen klussen bij een vriendin die een huis geeft gekocht met haar man. Was heel leuk
Alle reacties Link kopieren
quote:maka22 schreef op 18 september 2014 @ 09:28:

Zou hij denken als je geen contact meer wilt dat je er minder moeite mee hebt? Dat maalt nu op dit moment in mijn hoofd...Of juist wel, of juist niet...
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
Alle reacties Link kopieren
Maka, dat vraag ik me ook af. En weet je: geen contact zou dan moeten werken in het verwerken van de relatie. Maar dat werkt andersom natuurlijk ook zo.... dus wellicht helpt het onze exen nog beter om ons te vergeten.



Naja, boeit ook niet, Hij heeft toch al een ander. Hij blijft maar inchecken op fb. En ik blijf maar kijken. Goddorie, met mij was hij vaak moe, geen zin, of druk met zijn opleiding. En sjaggie daardoor. En nu? Met zijn nieuwe chick lekker op terassen hangen. Ben er gewoon boos om. Lekker makkelijk voor haar, ik heb de scheiss kunnen aanhoren en mee kunnen maken, en nu alles rustig is voor hem en hij weer tijd zat heeft, is zij in beeld.



Ik vind het ook zo zinloos. Als ik aan mijn toekomst denk, zie ik een grote zee van leegte voor me. Ik wil het liefst slapen en volgend jaar eens wakker worden.
Alle reacties Link kopieren
Monroe: ik bedoel dit niet hard hoor, dat voorop. Maar: kap met contact. Ga door die pijn en verslaving heen. Echt, dit is geen doen. Je begint inderdaad iedere keer opnieuw bij nul. Jij hebt die in de hand: alleen jij kan het stoppen. Pas als jij stopt met contact, ga je door de verwerking. Al krab je het behang van de muren, al loop je hier compleet leeg... gun jezelf de rust die dan uiteindelijk gaat komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:pollewop75 schreef op 18 september 2014 @ 11:50:

Monroe: ik bedoel dit niet hard hoor, dat voorop. Maar: kap met contact. Ga door die pijn en verslaving heen. Echt, dit is geen doen. Je begint inderdaad iedere keer opnieuw bij nul. Jij hebt die in de hand: alleen jij kan het stoppen. Pas als jij stopt met contact, ga je door de verwerking. Al krab je het behang van de muren, al loop je hier compleet leeg... gun jezelf de rust die dan uiteindelijk gaat komen. Continue de FB van je ex checken is toch ook wel een soort "contact" houden..
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
Alle reacties Link kopieren
Je hebt helemaal gelijk, Saskiab23. Ook ik vind het erg moeilijk. Weet je, als ik alle goede raad die ik mijn vrienden geef, nou eens op mezelf zou gaan toepassen,



Toch heb ik verder geen enkel contact: geen mail, geen whatsapp, geen sms, geen belletje, elkaar niet meer zien.



Maar dat fb.... de hell wat moeilijk om niet te kijken.
Alle reacties Link kopieren
Het IS ook erg moeilijk.. Maar zolang je er in blijft hangen BLIJFT het moeilijk.



Tja, ik zou mijn eigen adviezen ook wat beter moeten opvolgen haha



Zou eigenlijk mooi zijn als HIJ jou zou blokkeren, dan kun je sowieso niet kijken ;)
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
Alle reacties Link kopieren
Jullie hebben helemaal gelijk, ik moet stoppen met elke vorm van contact. Het vervelende is dat hij steeds hoop geeft door te zeggen dat hij niet zonder mij wil. Maar met mij een gezonde relatie voortzetten lukt ook niet. We blijven toenadering zoeken en als het te dichtbij komt laat hij weer los. Had hij maar een ander, dat zou een stuk duidelijker zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb gisteren voor het eerst in 5 weken op haar Facebook gekeken en direct spijt daarvan ook trouwens..



Monroe wij zitten dus in hetzelfde schuitje? Ook ik ben de ware liefde, wilt niet zonder mij en houdt van mij. Ondertussen weet ze het niet en word ik weer van mijn voetstuk af gegooid.

Sinds zaterdag niks meer gehoord en elke dag wordt zwaarder.



Tijd nodig zegt ze ondertussen heeft ze al 5 weken de tijd en terwijl ze mij verteld hoe ellendig ze zich voelt en dat ze zichzelf elke avond in slaap huilt hoor ik andere verhalen en zie ik andere dingen op fb voorbij komen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven