Relaties
alle pijlers
In de steek gelaten
donderdag 18 september 2014 21:32
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik voel me in de steek gelaten. Door vriendlief wel te verstaan. Hij werkt bijna alleen maar. Hij moet s'ochtends vroeg beginnen, half 5, en is savonds meestal tegen 8 uur pas weer klaar. Doordeweeks heb ik dus weinig aan hem en ook in het weekend is het om een uurtje of 10 einde oefening.
Ja, zou je zeggen, hebben we allemaal wel eens last van. Daar ben ik me van bewust. Ik doe er ook echt niet moeilijk over als het een paar keer laat word op het werk, maar dan wil ik wel graag dat als hij dan bij me is hij er ook echt is en niet nog met z'n hoofd bij de zaak. En dan is er nog iets, ik loop door een ongeluk al bijna een jaar met een kapotte schouder. Dat zorgt ervoor dat ik met vrijwel alles aan de kantssta. Gelukkig word ik daar binnenkort aan geopereerd. Ik zou het best fijn gevonden hebben als hij er dan voor me was, maar het lijkt wel zo dat hoe dichterbij de operatie komt, hoe meer hij gaat werken. Ik heb een revalidatieperiode van 9 maanden, wat ervoor zorgt dat mn studie niet afgemaakt kan worden en dat mijn toekomst ook van het een op het andere moment omgegooid is. Ik vind dat alles bij elkaar echt lastig. Mensen met ervaring hier?
Ja, zou je zeggen, hebben we allemaal wel eens last van. Daar ben ik me van bewust. Ik doe er ook echt niet moeilijk over als het een paar keer laat word op het werk, maar dan wil ik wel graag dat als hij dan bij me is hij er ook echt is en niet nog met z'n hoofd bij de zaak. En dan is er nog iets, ik loop door een ongeluk al bijna een jaar met een kapotte schouder. Dat zorgt ervoor dat ik met vrijwel alles aan de kantssta. Gelukkig word ik daar binnenkort aan geopereerd. Ik zou het best fijn gevonden hebben als hij er dan voor me was, maar het lijkt wel zo dat hoe dichterbij de operatie komt, hoe meer hij gaat werken. Ik heb een revalidatieperiode van 9 maanden, wat ervoor zorgt dat mn studie niet afgemaakt kan worden en dat mijn toekomst ook van het een op het andere moment omgegooid is. Ik vind dat alles bij elkaar echt lastig. Mensen met ervaring hier?
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
donderdag 18 september 2014 23:19
donderdag 18 september 2014 23:19
quote:marylynnhoitz schreef op 18 september 2014 @ 23:10:
[...]
Wat ik probeerde te zeggen is dat hij er al weinig is en als hij er dan is is hij wel heel lief enzo, maar zodra ik een echt gesprek net hen wil beginnen is hij moe en wil hij weer naar huis.Een hete date kan ook heel erg lief zijn wanneer hij bij je op bezoek komt. Maar binnen een relatie hoort er echt oprechte aandacht en interesse voor elkaar te zijn. Als ik met mijn vriend geen echt gesprek meer zou kunnen hebben dan is er nog weinig wat ons zou binden.
[...]
Wat ik probeerde te zeggen is dat hij er al weinig is en als hij er dan is is hij wel heel lief enzo, maar zodra ik een echt gesprek net hen wil beginnen is hij moe en wil hij weer naar huis.Een hete date kan ook heel erg lief zijn wanneer hij bij je op bezoek komt. Maar binnen een relatie hoort er echt oprechte aandacht en interesse voor elkaar te zijn. Als ik met mijn vriend geen echt gesprek meer zou kunnen hebben dan is er nog weinig wat ons zou binden.
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen.
donderdag 18 september 2014 23:20
Ik denk trouwens dat het probleem ook groter is nu omdat jij je gewoon verveelt.
Toch kost een knuffel en interesse in jouw dag en sores echt niet veel tijd of energie.
Ooh haha moet denken aan mijn ziekteperiode, zat eigenlijk heel zielig de hele dag te wachten op mijn vriendje, viel hij na het eten in slaap omdat hij moe was. Voelde ik mij heel zielig en alleen en vond ik hem maar een eikel.
Wel maakte vriend dat dan weer goed door boodschappen te doen en mij te helpen met praktische dingetjes.
Toch kost een knuffel en interesse in jouw dag en sores echt niet veel tijd of energie.
Ooh haha moet denken aan mijn ziekteperiode, zat eigenlijk heel zielig de hele dag te wachten op mijn vriendje, viel hij na het eten in slaap omdat hij moe was. Voelde ik mij heel zielig en alleen en vond ik hem maar een eikel.
Wel maakte vriend dat dan weer goed door boodschappen te doen en mij te helpen met praktische dingetjes.
donderdag 18 september 2014 23:21
Oke. De volgende keer als je elkaar ziet, meteen het gesprek openen.
Probeer duidelijk te maken wat je voelt en verwacht.
Het kan zijn dat hij gewoon niet aan jouw verwachtingen kan voldoen. Maar zonder gesprek kom je daar nooit achter.
Hoe vaak zien jullie elkaar dan gemiddeld per week? Meestal zijn dit avonden begrijp ik? En hoe lang zitten jullie dan samen?
En doen jullie ook wel eens iets buiten de deur samen?
Probeer duidelijk te maken wat je voelt en verwacht.
Het kan zijn dat hij gewoon niet aan jouw verwachtingen kan voldoen. Maar zonder gesprek kom je daar nooit achter.
Hoe vaak zien jullie elkaar dan gemiddeld per week? Meestal zijn dit avonden begrijp ik? En hoe lang zitten jullie dan samen?
En doen jullie ook wel eens iets buiten de deur samen?
donderdag 18 september 2014 23:23
Alleen als ik het echt niet meer trek en soms gewoon alleen maar kan huilen wil hij wel eens naar me luisteren. En het lijkt nu alsof hij van steen is, maar ook hij vind het lastig dat ik weinig kan. Hij heeft ook gezegd dat hij me door mn schouder soms een beetje uit de weg loopt omdat hij bang is me pijn te doen. En werken is dan natuurlijk de perfecte redding
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
donderdag 18 september 2014 23:25
quote:marylynnhoitz schreef op 18 september 2014 @ 23:19:
[...]
Dat is hem allemaal haarfijn uitgelegd, hij weet er nu dus alles van
Praat je ook op deze manier tegen je vriend?
Hij is verder wel lief voor je lees ik. Dan vind ik het eerlijk gezegd wat heftig om te spreken van "in de steek gelaten". Er moet hier toch meer aan de hand zijn.
Als jij niet helder communiceert, weet je vriend niet wat er met je is. Hij kan je gedachten niet lezen.
[...]
Dat is hem allemaal haarfijn uitgelegd, hij weet er nu dus alles van
Praat je ook op deze manier tegen je vriend?
Hij is verder wel lief voor je lees ik. Dan vind ik het eerlijk gezegd wat heftig om te spreken van "in de steek gelaten". Er moet hier toch meer aan de hand zijn.
Als jij niet helder communiceert, weet je vriend niet wat er met je is. Hij kan je gedachten niet lezen.
donderdag 18 september 2014 23:27
Ik denk dat je eerlijk bij jezelf te rade moet gaan; Is dit de man die jou gelukkig maakt? Zo niet, leg dit eerlijk aan hem uit; zeg wat je mist. Het lijkt erop dat je veel concessies doet. Je schrijft dat hij superlief is, maar dat hij vertrekt zodra je wilt praten over wat jou bezig houdt. Dat klinkt niet superlief..
donderdag 18 september 2014 23:27
quote:shift.delete schreef op 18 september 2014 @ 23:25:
[...]
Praat je ook op deze manier tegen je vriend?
Hij is verder wel lief voor je lees ik. Dan vind ik het eerlijk gezegd wat heftig om te spreken van "in de steek gelaten". Er moet hier toch meer aan de hand zijn.
Als jij niet helder communiceert, weet je vriend niet wat er met je is. Hij kan je gedachten niet lezen.Wat bedoel je precies met op deze manier? Het voelt voor mij alsof ik alles alleen moet doen, alles alleen moet dragen. Het lijkt wel alsof hij alleen maar leuke dingen ziet en doet terwijl mijn leven op het moment alles behalve leuk is
[...]
Praat je ook op deze manier tegen je vriend?
Hij is verder wel lief voor je lees ik. Dan vind ik het eerlijk gezegd wat heftig om te spreken van "in de steek gelaten". Er moet hier toch meer aan de hand zijn.
Als jij niet helder communiceert, weet je vriend niet wat er met je is. Hij kan je gedachten niet lezen.Wat bedoel je precies met op deze manier? Het voelt voor mij alsof ik alles alleen moet doen, alles alleen moet dragen. Het lijkt wel alsof hij alleen maar leuke dingen ziet en doet terwijl mijn leven op het moment alles behalve leuk is
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
donderdag 18 september 2014 23:29
vrijdag 19 september 2014 00:02
Even advocaat van de duivel maar hoeveel begrip toon jij eigenlijk voor de gigantisch zware werkweken van jouw vriend? Ik lees en begrijp dat je momenteel vooral met je eigen behoeftes bezig bent maar waarom moet dat juist in zo'n drukke periode vooral van hem afhangen of jij je ei kwijt kunt? Heb je geen goede vriendinnen of familie om je hart eens te luchten, zodat je misschien op die momenten samen ook daadwerkelijk even naast een goed gesprek (dat moet je zeker wel aankaarten) ook daadwerkelijk wat plezier hebt samen?
Denk toch dat je beeld van je vriend ook gekleurd is door hoe je je zelf voelt. Of hij past daadwerkelijk niet zo goed bij je. Dat hij je wat ontloopt kan ook zijn omdat hij het niet zo goed aankan je te steunen nu, is op zich ook wel een klein beetje te begrijpen toch, als je zo diep zit nu? Wat doe je zelf eraan om je beter te voelen?
Denk toch dat je beeld van je vriend ook gekleurd is door hoe je je zelf voelt. Of hij past daadwerkelijk niet zo goed bij je. Dat hij je wat ontloopt kan ook zijn omdat hij het niet zo goed aankan je te steunen nu, is op zich ook wel een klein beetje te begrijpen toch, als je zo diep zit nu? Wat doe je zelf eraan om je beter te voelen?
vrijdag 19 september 2014 00:29
Hij heeft er zelf voor gekozen. Hij maakt die dagen vrijwillig. Niemand heeft hem daartoe verplicht, zelfs zn baas niet. Ik heb mn paard voor hem verkocht, zodat er meer tijd voor hem was. Het voelt een beetje lullig dat hij dan alleen maar meer is gaan werken. En het is echt niet zo dat ik iedere week bij hem moet uithuilen ofzo;)
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
vrijdag 19 september 2014 01:24
quote:marylynnhoitz schreef op 19 september 2014 @ 00:29:
Hij heeft er zelf voor gekozen. Hij maakt die dagen vrijwillig. Niemand heeft hem daartoe verplicht, zelfs zn baas niet. Ik heb mn paard voor hem verkocht, zodat er meer tijd voor hem was. Het voelt een beetje lullig dat hij dan alleen maar meer is gaan werken. En het is echt niet zo dat ik iedere week bij hem moet uithuilen ofzo;)
Je geeft niet echt antwoord op mijn vraag eigenlijk, of je wel begrip hebt voor hem en zijn vermoeidheid?
Dat je je paard voor iemand verkoopt is toch echt je eigen keuze, lijkt me sowieso ook best pittig om met een fulltime studie de verzorging van een paard te combineren maar dat had best gekund. Als dat je hobby was is het niet echt logisch om dat in zo'n vroege fase van een relatie voor je partner te doen. Wellicht heb je jezelf wat teveel weggecijferd voor hem en laat hij het zich gemakkelijk aanleunen, gaf ook al aan dat dat ook een optie is.
Dat hij gewoon zo is en dat het niet aan het werken ligt. Daarom zul je het bespreekbaar moeten maken. Maar niet door te huilen of wat ook maar gewoon een serieus gesprek zodat je goed duidelijk krijgt wat nou zijn probleem is mbt tijd voor jou maken. En dan ook je houden aan de consequenties die je daaraan verbindt voor jezelf.
Nogmaals: heb je verder mensen bij wie je terecht kan? Het is belangrijk om dat wel te onderhouden als je een relatie hebt.
Hij heeft er zelf voor gekozen. Hij maakt die dagen vrijwillig. Niemand heeft hem daartoe verplicht, zelfs zn baas niet. Ik heb mn paard voor hem verkocht, zodat er meer tijd voor hem was. Het voelt een beetje lullig dat hij dan alleen maar meer is gaan werken. En het is echt niet zo dat ik iedere week bij hem moet uithuilen ofzo;)
Je geeft niet echt antwoord op mijn vraag eigenlijk, of je wel begrip hebt voor hem en zijn vermoeidheid?
Dat je je paard voor iemand verkoopt is toch echt je eigen keuze, lijkt me sowieso ook best pittig om met een fulltime studie de verzorging van een paard te combineren maar dat had best gekund. Als dat je hobby was is het niet echt logisch om dat in zo'n vroege fase van een relatie voor je partner te doen. Wellicht heb je jezelf wat teveel weggecijferd voor hem en laat hij het zich gemakkelijk aanleunen, gaf ook al aan dat dat ook een optie is.
Dat hij gewoon zo is en dat het niet aan het werken ligt. Daarom zul je het bespreekbaar moeten maken. Maar niet door te huilen of wat ook maar gewoon een serieus gesprek zodat je goed duidelijk krijgt wat nou zijn probleem is mbt tijd voor jou maken. En dan ook je houden aan de consequenties die je daaraan verbindt voor jezelf.
Nogmaals: heb je verder mensen bij wie je terecht kan? Het is belangrijk om dat wel te onderhouden als je een relatie hebt.
vrijdag 19 september 2014 03:14
Deze zin is opvallend: "Het lijkt wel alsof hij alleen maar leuke dingen ziet en doet terwijl mijn leven op het moment alles behalve leuk is." Daarmee geef iets belangrijks aan: je vindt je leven op dit moment niet bepaald leuk. Je zit ziek thuis, met een hoop twijfels over je studie en je toekomst. Dat je daarvoor graag meer begrip en aandacht van je vriend zou willen, is logisch.
Maar is dat niet het grote probleem: dat je nu zo baalt van alles? En dat je het daardoor extra vervelend vindt dat je vriend zoveel werkt? Zou het zo kunnen zijn dat je zo erg baalt, waardoor je je frustraties heel erg richt op zijn afwezigheid en hij zich daardoor verstikt voelt? Dat hoe harder jij aan hem trekt, hoe harder hij wegloopt? Terwijl er ondertussen nog een groter probleem speelt?
Zijn er andere mensen bij wie je steun kunt zoeken, behalve je vriend? Zijn er stappen die je kunt zetten waardoor je leven weer wat leuker wordt? Is er een manier om je frustraties aan te pakken, waardoor je ook minder gefrustreerd zult zijn over het gedrag van je vriend en de afstand tussen jullie afneemt?
Maar misschien kan hij er gewoon echt niet mee omgaan. Ik heb dat in mijn omgeving meegemaakt: (chronisch) zieke vrouwen, die amper op begrip van hun vriend/man konden rekenen. Die mannen vluchtten ook vaak in hun werk, om maar niet geconfronteerd te worden met de problemen de ander. Dat leidt tot giftige relaties en een berg frustraties.
In dat geval moet je je afvragen, of dit is wat je wilt in je relatie.
Want lees nog maar eens wat je zelf schrijft:
quote:En als hij er is en hij is niet heel moe dan is hij wel gewoon superlief voor mequote:maar zodra ik een echt gesprek net hen wil beginnen is hij moe en wil hij weer naar huis.quote:Alleen als ik het echt niet meer trek en soms gewoon alleen maar kan huilen wil hij wel eens naar me luisteren.quote:En het lijkt nu alsof hij van steen isDat klinkt absoluut niet lief. Je mag van je vriend toch echt meer steun verwachten dan dit. Ik denk dat je je moet afvragen waar zijn gedrag vandaan komt en of hij in staat is om te veranderen. Als dat niet zo is, wil je dan in een relatie blijven met iemand die niet in staat is om je te steunen?
Maar is dat niet het grote probleem: dat je nu zo baalt van alles? En dat je het daardoor extra vervelend vindt dat je vriend zoveel werkt? Zou het zo kunnen zijn dat je zo erg baalt, waardoor je je frustraties heel erg richt op zijn afwezigheid en hij zich daardoor verstikt voelt? Dat hoe harder jij aan hem trekt, hoe harder hij wegloopt? Terwijl er ondertussen nog een groter probleem speelt?
Zijn er andere mensen bij wie je steun kunt zoeken, behalve je vriend? Zijn er stappen die je kunt zetten waardoor je leven weer wat leuker wordt? Is er een manier om je frustraties aan te pakken, waardoor je ook minder gefrustreerd zult zijn over het gedrag van je vriend en de afstand tussen jullie afneemt?
Maar misschien kan hij er gewoon echt niet mee omgaan. Ik heb dat in mijn omgeving meegemaakt: (chronisch) zieke vrouwen, die amper op begrip van hun vriend/man konden rekenen. Die mannen vluchtten ook vaak in hun werk, om maar niet geconfronteerd te worden met de problemen de ander. Dat leidt tot giftige relaties en een berg frustraties.
In dat geval moet je je afvragen, of dit is wat je wilt in je relatie.
Want lees nog maar eens wat je zelf schrijft:
quote:En als hij er is en hij is niet heel moe dan is hij wel gewoon superlief voor mequote:maar zodra ik een echt gesprek net hen wil beginnen is hij moe en wil hij weer naar huis.quote:Alleen als ik het echt niet meer trek en soms gewoon alleen maar kan huilen wil hij wel eens naar me luisteren.quote:En het lijkt nu alsof hij van steen isDat klinkt absoluut niet lief. Je mag van je vriend toch echt meer steun verwachten dan dit. Ik denk dat je je moet afvragen waar zijn gedrag vandaan komt en of hij in staat is om te veranderen. Als dat niet zo is, wil je dan in een relatie blijven met iemand die niet in staat is om je te steunen?
vrijdag 19 september 2014 07:39
Ik lees hier best vaak da een vrouw iets op offert voor de relatie en dan verwacht dat partner dat ook gaat doen. Zo werkt het echter niet. Daarnaast hang je, naar mijn bescheiden mening, heel erg aan je vriend. Een keuze maken voor je toekomstige opleiding moe je zelf maken want het gaat om jouw toekomst en die moet je niet samen laten lopen met je vriend.
Hij werkt vrijwillig heel veel, wellicht is er iets waar hij geld voor nodig heeft en dat graag wil?
Jullie zijn waarschijnlijk nog erg jong en hij gaat helemaal voor zijn eigen dingen en jij verpest zijn feestvreugde, hij wil werken en met vrienden leuke dingen doen, wellicht is een relatie voor hem veel minder belangrijk dan voor jou.
Dat is niet leuk maar ik zou nog eens overwegen of je hiermee door wil gaan. Je kan waarschijnlijk veel beter omgaan in je eentje met alles wat er gebeurd in je leven dan samen met je vriend waar je steun van verwacht maar niet krijgt.
Hij werkt vrijwillig heel veel, wellicht is er iets waar hij geld voor nodig heeft en dat graag wil?
Jullie zijn waarschijnlijk nog erg jong en hij gaat helemaal voor zijn eigen dingen en jij verpest zijn feestvreugde, hij wil werken en met vrienden leuke dingen doen, wellicht is een relatie voor hem veel minder belangrijk dan voor jou.
Dat is niet leuk maar ik zou nog eens overwegen of je hiermee door wil gaan. Je kan waarschijnlijk veel beter omgaan in je eentje met alles wat er gebeurd in je leven dan samen met je vriend waar je steun van verwacht maar niet krijgt.
