Werk & Studie
alle pijlers
Dat stomme solliciteren.... (klaagtopic)
vrijdag 19 september 2014 18:20
Omdat ik vast niet de enige ben die gek wordt van solliciteren en afwijzingen, hier een klaagtopic.
Niet bedoeld om mensen te beledigen (als in 'vind je het gek dat je geen werk vind, als je zulke kromme zinnen maakt'), maar om gewoon even te je hart te luchten bij een zoveelste afwijzing of mislukte sollicitatiepoging.
Niet bedoeld om mensen te beledigen (als in 'vind je het gek dat je geen werk vind, als je zulke kromme zinnen maakt'), maar om gewoon even te je hart te luchten bij een zoveelste afwijzing of mislukte sollicitatiepoging.
zaterdag 20 september 2014 00:26
zaterdag 20 september 2014 00:27
Vriend en ik hebben er allebei ook gigantisch last van.
Ik kan moeilijk in de weekenden werken omdat ik op school vaak in de weekenden moet zijn. Projecten afmaken, je kent het wel. Maar een baantje voor in de avonduren voor een student van 21 is niet te vinden. Zelfs voor horeca ben ik nu te oud.
Vriend wilt heel graag omscholing doen. Hij wil zo graag schilder worden. Kan ook echt al heel veel. Maar hij moet een BBL stage hebben anders kan hij zijn rekeningen niet betalen. En hij is denk ik al bij elk schildersbedrijf in Noord Holland geweest. Niemand die hem een kans biedt. Hij heeft zelfs soms een week voor niks gewerkt om te laten zien wat hij al kan en dat ze echt een goede aanwinst hebben. En complimenten kunnen ze goed geven, maar een baan niet.
Ik kan moeilijk in de weekenden werken omdat ik op school vaak in de weekenden moet zijn. Projecten afmaken, je kent het wel. Maar een baantje voor in de avonduren voor een student van 21 is niet te vinden. Zelfs voor horeca ben ik nu te oud.
Vriend wilt heel graag omscholing doen. Hij wil zo graag schilder worden. Kan ook echt al heel veel. Maar hij moet een BBL stage hebben anders kan hij zijn rekeningen niet betalen. En hij is denk ik al bij elk schildersbedrijf in Noord Holland geweest. Niemand die hem een kans biedt. Hij heeft zelfs soms een week voor niks gewerkt om te laten zien wat hij al kan en dat ze echt een goede aanwinst hebben. En complimenten kunnen ze goed geven, maar een baan niet.
She needed a hero. So that's what she became.
zaterdag 20 september 2014 00:34
Ik heb nog nooit een brief geschreven; 2 keer ontslagen vanwege reorganisatie en 2 keer zelf het initiatief genomen om van baan te veranderen. Hoe ik dan toch aan werk kom? Ik zorg voor een groot netwerk, zorg dat ik er representatief uitzie, vrolijke positieve instelling en ik denk niet in problemen maar in kansen. Ben inmiddels 48 en na een half jaartje UWV - lekker zo'n half jaartje vrij - weer een leuke fulltime baan via een kennis van een vriendin die mij benaderde voor een leuke functie. Inmiddels een vast contract. Of laat het uitzendbureau voor je zoeken. Ik ga altijd zonder zenuwen een sollicitatiegesprek in met het idee dat zij een probleem hebben omdat ze iemand nodig hebben en misschien wil ik dat probleem wel oplossen om voor hen te komen werken.
zaterdag 20 september 2014 01:03
@eefje bedankt voor de tip over de ww. Je hebt het duidelijk over mij. Klopt werk is werk maar er zijn grenzen. Dat ze belachelijke eisen stellen voor een hongerloontje a la. Maar dat ik mijn vaste lasten amper kan betalen als ik 40 uur zou werken en 4 uur reistijd moet maken voor zo een baan... Daar trek ik wel de grens. Natuurlijk ga ik met alle liefde 4 uur reizen voor een baan die wel meer vooruitzichten heeft. Er zijn altijd betere opties en kansen in het verschiet. Ik richt dan liever daarop.
Jij mag het raar vinden dat ik dat soort werk niet wil aannemen, dat is je goed recht. Maar uiteindelijk moet ik daar gaan werken en niet jij. Het is ook erg makkelijk om over te oordelen als je het verhaal erachter niet weet. Jammer dat deze topic een afbrandtopic wordt.
Ik solliciteer overigens niet op mbo banen want daar word ik standaard afgewezen obv overkwalificatie. Ik solliciteer wel op hbo banen van alle sectoren, want daar maak ik tenminste nog wel kans.
Jij mag het raar vinden dat ik dat soort werk niet wil aannemen, dat is je goed recht. Maar uiteindelijk moet ik daar gaan werken en niet jij. Het is ook erg makkelijk om over te oordelen als je het verhaal erachter niet weet. Jammer dat deze topic een afbrandtopic wordt.
Ik solliciteer overigens niet op mbo banen want daar word ik standaard afgewezen obv overkwalificatie. Ik solliciteer wel op hbo banen van alle sectoren, want daar maak ik tenminste nog wel kans.
zaterdag 20 september 2014 02:05
quote:shoelover schreef op 20 september 2014 @ 00:34:
Of laat het uitzendbureau voor je zoeken.
Er zijn weinig bureau's waar je zomaar ingeschreven wordt. Ik had laatst een gesprek met een bureau dat wekelijks gemiddeld 150 CV's binnenkrijgt. Ze zoeken er 4 of 5 uit en de rest verdwijnt in het ronde archief. Logisch, het gaat slecht met de uitzendbranche, er is geen capaciteit om zoveel mensen in te schrijven, laat staan dat de banen er zijn (al trekt het een beetje aan). Ik heb voor Randstad een motivatiebrief geschreven, ik moet een taaltest, een competentietest, een typetest (WTF?) en nog een andere onzinnige test doen. Vervolgens heb ik een gesprek waarna wordt bepaald of ze iets voor mij kunnen doen. Ik mag in mijn handjes knijpen dat ik dankzij mijn werkervaring, een goed CV en het feit dat mijn leeftijd voor mijn functie niet echt relevant is, bij een aantal uitzendbureau's 'binnen' ben.
Hoe goed bedoeld jouw tips ook zijn, het komt bij mij een beetje verkeerd aan. De mensen die hier posten kennen ongetwijfeld de principes van netwerken, een goed linkedin profiel, een representatief uiterlijk, een goed CV, de STARR methodiek, etc..
Verder meen ik serieus dat ik oprecht blij voor je ben dat je steeds geluk hebt gehad met het vinden van een baan, want dat is het in mijn ogen, geluk. Dat geluk heb ik ook gehad hoor, ik heb er nooit veel moeite voor hoeven doen, maar dat geluk is inmiddels wel een beetje op.
Of laat het uitzendbureau voor je zoeken.
Er zijn weinig bureau's waar je zomaar ingeschreven wordt. Ik had laatst een gesprek met een bureau dat wekelijks gemiddeld 150 CV's binnenkrijgt. Ze zoeken er 4 of 5 uit en de rest verdwijnt in het ronde archief. Logisch, het gaat slecht met de uitzendbranche, er is geen capaciteit om zoveel mensen in te schrijven, laat staan dat de banen er zijn (al trekt het een beetje aan). Ik heb voor Randstad een motivatiebrief geschreven, ik moet een taaltest, een competentietest, een typetest (WTF?) en nog een andere onzinnige test doen. Vervolgens heb ik een gesprek waarna wordt bepaald of ze iets voor mij kunnen doen. Ik mag in mijn handjes knijpen dat ik dankzij mijn werkervaring, een goed CV en het feit dat mijn leeftijd voor mijn functie niet echt relevant is, bij een aantal uitzendbureau's 'binnen' ben.
Hoe goed bedoeld jouw tips ook zijn, het komt bij mij een beetje verkeerd aan. De mensen die hier posten kennen ongetwijfeld de principes van netwerken, een goed linkedin profiel, een representatief uiterlijk, een goed CV, de STARR methodiek, etc..
Verder meen ik serieus dat ik oprecht blij voor je ben dat je steeds geluk hebt gehad met het vinden van een baan, want dat is het in mijn ogen, geluk. Dat geluk heb ik ook gehad hoor, ik heb er nooit veel moeite voor hoeven doen, maar dat geluk is inmiddels wel een beetje op.
zaterdag 20 september 2014 02:52
quote:shoelover schreef op 20 september 2014 @ 02:14:
Dan ligt het misschien aan de regio (ik omgeving Groningen/Friesland) en ja misschien ook wel geluk hebben.Zou best kunnen Shoelover, ik woon in een redelijk grote stad in het Oosten waar veel grote kantoren zijn opgeheven en zijn ingeruild voor kleine kantoortjes waar je alleen op afspraak terecht kan. Volgende week heb ik een gesprek in een dorp nabij maar wel via het bureau uit mijn stad. De intercedentes doen nu meerdere plaatsen tegelijk en zijn de ene dag op de ene locatie en de andere dag weer op een andere. Nou ja, hopelijk kunnen ze iets voor me doen, als ik slaag voor de testen
Dan ligt het misschien aan de regio (ik omgeving Groningen/Friesland) en ja misschien ook wel geluk hebben.Zou best kunnen Shoelover, ik woon in een redelijk grote stad in het Oosten waar veel grote kantoren zijn opgeheven en zijn ingeruild voor kleine kantoortjes waar je alleen op afspraak terecht kan. Volgende week heb ik een gesprek in een dorp nabij maar wel via het bureau uit mijn stad. De intercedentes doen nu meerdere plaatsen tegelijk en zijn de ene dag op de ene locatie en de andere dag weer op een andere. Nou ja, hopelijk kunnen ze iets voor me doen, als ik slaag voor de testen
zaterdag 20 september 2014 04:20
Ik denk dat het in het Noorden wel beter te doen is dan in de Randstad inderdaad. Je sector is denk ik ook belangrijk. Er zijn sectoren die gewoon ontzettend verzadigd zijn op het moment.
Ik ben nu weer even een paar maanden onder de pannen bij een werkgever. Wat een frustraties als je overal op solliciteert en telkens wordt afgewezen. Lekker om soms van je af te klagen.
Wel opvallend vond ik dat er hier ook wordt gepost dat iemand 3 vacatures uit heeft staan en iedereen gaat door met klagen, slechts 1 persoon vraagt naar welke vacatures dat zijn. Dat die callcenter baan zo werd afgefakkeld begrijp ik ook niet helemaal. Ja, als je beter af bent in de WW, dan reageer je daar niet op, het is stom om jezelf in de vingers te snijden als je nog de mogelijkheid hebt om verder te kijken Maar als je echt niks meer hebt en het zit binnen een realistische reisafstand, waarom in hemelsnaam niet? Enige eis die ik daar echt heel vreemd vond was dat ze mbo-3 niveau vroegen, maar tegelijkertijd HBO denkniveau. Dat je nu genoegen moet nemen met laaggeschoold werk dat weinig betaalt is inherent aan deze tijd van crisis. Dat het een aantal jaar geleden anders was heeft niks met nu te maken, dat was een luxe tijd en nu is het geen luxe tijd, punt. Daar moeten we het maar mee doen. In de jaren 80 was het ook zo, vechten om een baantje, vaak ergens starten en helemaal niks betaald krijgen. Ik ken mensen die zo zijn begonnen (WO) tientallen jaren gelden, omdat ze toen ook niks te kiezen of te willen hadden. Nu hebben ze meer dan prima betalende banen op hun studieniveau.
Het is toch een beetje een verwende gedachte van ons om te denken dat omdat je iets gestudeerd hebt er een bepaalde baan voor je klaar moet liggen of dat je daardoor 'recht' hebt op een bepaalde baan. Daar zijn de tijden nu niet naar en we moeten bijna allemaal genoegen nemen met minder tot er betere tijden zijn. Doet niets af aan de frustraties en er zijn ook schrijnende gevallen, maar ook dat is inherent aan tijden van crisis. Zó gek vond ik dat callcenterbaantje niet voor iemand die daardoor financieel zijn hoofd boven water kan houden en binnen de regio woont. Alles beter dan niks toch? En als de WW dan beter is kies je voor de WW tot je iets beters tegenkomt.
Het is zeker jammer als je respectloos behandeld wordt doordat bedrijven toch zoveel te kiezen hebben nu. Zou ik het ook allemaal goed zat van worden.
Heel veel succes nog met solliciteren, ik hoop dat er snel banen komen voor jullie. Ik mag vermoedelijk over een paar maanden ook weer, heb nu een heel kort contractje kunnen bemachtigen en er gaan er hier heel veel uit.
Ik ben nu weer even een paar maanden onder de pannen bij een werkgever. Wat een frustraties als je overal op solliciteert en telkens wordt afgewezen. Lekker om soms van je af te klagen.
Wel opvallend vond ik dat er hier ook wordt gepost dat iemand 3 vacatures uit heeft staan en iedereen gaat door met klagen, slechts 1 persoon vraagt naar welke vacatures dat zijn. Dat die callcenter baan zo werd afgefakkeld begrijp ik ook niet helemaal. Ja, als je beter af bent in de WW, dan reageer je daar niet op, het is stom om jezelf in de vingers te snijden als je nog de mogelijkheid hebt om verder te kijken Maar als je echt niks meer hebt en het zit binnen een realistische reisafstand, waarom in hemelsnaam niet? Enige eis die ik daar echt heel vreemd vond was dat ze mbo-3 niveau vroegen, maar tegelijkertijd HBO denkniveau. Dat je nu genoegen moet nemen met laaggeschoold werk dat weinig betaalt is inherent aan deze tijd van crisis. Dat het een aantal jaar geleden anders was heeft niks met nu te maken, dat was een luxe tijd en nu is het geen luxe tijd, punt. Daar moeten we het maar mee doen. In de jaren 80 was het ook zo, vechten om een baantje, vaak ergens starten en helemaal niks betaald krijgen. Ik ken mensen die zo zijn begonnen (WO) tientallen jaren gelden, omdat ze toen ook niks te kiezen of te willen hadden. Nu hebben ze meer dan prima betalende banen op hun studieniveau.
Het is toch een beetje een verwende gedachte van ons om te denken dat omdat je iets gestudeerd hebt er een bepaalde baan voor je klaar moet liggen of dat je daardoor 'recht' hebt op een bepaalde baan. Daar zijn de tijden nu niet naar en we moeten bijna allemaal genoegen nemen met minder tot er betere tijden zijn. Doet niets af aan de frustraties en er zijn ook schrijnende gevallen, maar ook dat is inherent aan tijden van crisis. Zó gek vond ik dat callcenterbaantje niet voor iemand die daardoor financieel zijn hoofd boven water kan houden en binnen de regio woont. Alles beter dan niks toch? En als de WW dan beter is kies je voor de WW tot je iets beters tegenkomt.
Het is zeker jammer als je respectloos behandeld wordt doordat bedrijven toch zoveel te kiezen hebben nu. Zou ik het ook allemaal goed zat van worden.
Heel veel succes nog met solliciteren, ik hoop dat er snel banen komen voor jullie. Ik mag vermoedelijk over een paar maanden ook weer, heb nu een heel kort contractje kunnen bemachtigen en er gaan er hier heel veel uit.
zaterdag 20 september 2014 09:56
We blijven een beetje hangen in het wel/niet callcenter werk doen, maar ik wil er toch nog wel iets over zeggen. Er zijn mensen die dat werk leuk vinden, er zijn mensen die dat werk niet geweldig vinden maar het wel trekken, maar er zijn ook mensen die dat werk gewoon niet kunnen. Ik ken een aantal mensen die (tijdens hun studie) dat werk wilden doen, maar gillend zijn weggerend. Ik zou er zelf ook niet tegen kunnen. En ik meen het echt dat ik dan binnen een week opgebrand en bijna burned-out thuis zou zitten.
Zo heb ik bijvoorbeeld ook een keer proefgedraaid bij een tuinder. Via via kon ik daar werken in de kassen. Ik dacht: werk is werk, kan me niet schelen, elke euro die ik verdien is er een. Maar ik trok het echt niet. Ik was zo kapot, letterlijk en figuurlijk. En dat is natuurlijk deels een kwestie van wennen, maar dan moet je wel een béétje het gevoel hebben dat je dat werk ook wilt doen, maar anders is dat geen doen. En ja, dan is dat 'eigen schuld dikke bult' en dan heb je inderdaad maar geen inkomen. Wat niet wegneemt dat het wel vervelend voelt..
Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat het niet zo zwartwit is als sommige mensen denken. "Werk is werk en je doet het maar gewoon" dat gaat gewoon niet altijd op.
Ik ben heel dankbaar dat mijn vriend werk heeft. We hebben het niet breed, maar we redden het wel op zijn salaris. Daarom kan ik ook wat makkelijker 'weigeren' om tegen beter weten in wel in een callcenter te werken, bijvoorbeeld.
En het laatste wat er nog in mij opkwam mbt callcenter; die kennis van mij die master in de rechten is..; als hij te lang op een callcenter zou werken, dan raakt hij uit de branche van zijn specialisatierichting. (Weet even niet welke hoek, volgens mij iets met bedrijfsjurist..?) In het ergste geval zal hij wel móeten, want er moet nou eenmaal geld binnen komen. Maar het gevolg is dan wel dat hij daarna eigenlijk 90% zeker niet meer terugkomt in zijn studierichting. En nu is die kans bijvoorbeeld nog 60% of zo..? (Even ter illustratie hoor, ik weet de percentages niet exact natuurlijk).
Zo heb ik bijvoorbeeld ook een keer proefgedraaid bij een tuinder. Via via kon ik daar werken in de kassen. Ik dacht: werk is werk, kan me niet schelen, elke euro die ik verdien is er een. Maar ik trok het echt niet. Ik was zo kapot, letterlijk en figuurlijk. En dat is natuurlijk deels een kwestie van wennen, maar dan moet je wel een béétje het gevoel hebben dat je dat werk ook wilt doen, maar anders is dat geen doen. En ja, dan is dat 'eigen schuld dikke bult' en dan heb je inderdaad maar geen inkomen. Wat niet wegneemt dat het wel vervelend voelt..
Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat het niet zo zwartwit is als sommige mensen denken. "Werk is werk en je doet het maar gewoon" dat gaat gewoon niet altijd op.
Ik ben heel dankbaar dat mijn vriend werk heeft. We hebben het niet breed, maar we redden het wel op zijn salaris. Daarom kan ik ook wat makkelijker 'weigeren' om tegen beter weten in wel in een callcenter te werken, bijvoorbeeld.
En het laatste wat er nog in mij opkwam mbt callcenter; die kennis van mij die master in de rechten is..; als hij te lang op een callcenter zou werken, dan raakt hij uit de branche van zijn specialisatierichting. (Weet even niet welke hoek, volgens mij iets met bedrijfsjurist..?) In het ergste geval zal hij wel móeten, want er moet nou eenmaal geld binnen komen. Maar het gevolg is dan wel dat hij daarna eigenlijk 90% zeker niet meer terugkomt in zijn studierichting. En nu is die kans bijvoorbeeld nog 60% of zo..? (Even ter illustratie hoor, ik weet de percentages niet exact natuurlijk).
zaterdag 20 september 2014 10:16
Het probleem met werk is werk is niet dat ik te beroerd ben om het te doen. Ik die al jaren niks anders dan werk is werk banen.
Op deze manier houd ik wel mijn hoofd boven water. Dat zeker
Maar gelukkig word ik er niet van. Ik doe geen relevante werkervaring op. En in die banen ben je een nummer en geen werknemer zodat je kan doorgroeien.
Ik snap ook wel dat het eenmaal zo is en heb al die banen gedaan zonder klagen. Suck it up en schoudefs eronder.
En nu zit ik thuis met een burn out. En ben ik het gewoon zat. En kom ik hier klagen omdat dit een klaagtopic is. Heerlijk om even te spuien.
Dus alle 'goedbedoelde' suck it up berichtjes en adviezen schieten bij mij even verkeerd sorry. Alsof ik niet al meerdere malen alles heb geprobeerd..
Op deze manier houd ik wel mijn hoofd boven water. Dat zeker
Maar gelukkig word ik er niet van. Ik doe geen relevante werkervaring op. En in die banen ben je een nummer en geen werknemer zodat je kan doorgroeien.
Ik snap ook wel dat het eenmaal zo is en heb al die banen gedaan zonder klagen. Suck it up en schoudefs eronder.
En nu zit ik thuis met een burn out. En ben ik het gewoon zat. En kom ik hier klagen omdat dit een klaagtopic is. Heerlijk om even te spuien.
Dus alle 'goedbedoelde' suck it up berichtjes en adviezen schieten bij mij even verkeerd sorry. Alsof ik niet al meerdere malen alles heb geprobeerd..
zaterdag 20 september 2014 10:24
Eens met underkoffer en in de zonneschijn. Het is idd een klaagtopic waar we even ons hart kunnen luchten. Dan de "goedbedoelde adviezen", wie weet of de dames het hier niet al geprobeerd hebben? Het is zo makkelijk om een oordeel te vellen terwijl je de achtergrond niet eens weet. Het lang is niet zo zwart wit zoals je denkt. Sommigen mensen kunnen gewoon geen andere baan vinden, of een baan vinden wat relevant is. De reden waarom ze het niet aannemen kan van alles zijn, het niet trekken, de reistijd, het loon etc.
Ik vind het niet terecht dat mensen hier dan mensen worden afgebrand. Het is toch haar keus en haar leven? Wat weet jij nou echt van diegene af om daar een oordeel over te vellen?
Ik vind het niet terecht dat mensen hier dan mensen worden afgebrand. Het is toch haar keus en haar leven? Wat weet jij nou echt van diegene af om daar een oordeel over te vellen?
zaterdag 20 september 2014 10:29
Ik zou denk ik ook geen callcenter werk trekken hoor! Maar het viel me meer op dat de toon een beetje leek 'nou, die stellen zulke belachelijke eisen daarom zou ik deze baan nooit overwegen.' Maarja, in deze tijd zijn die eisen wel de realiteit. Kies je ervoor om niet te solliciteren omdat je het niet leuk vindt, het is te ver weg enz. enz. is het een ander verhaal. Nu kreeg vooral het bedrijf de schuld met hun 'belachelijke eisen' en 'ja, daaag, daar doe ik het niet voor!' het is toch anders als je zelf gewoon zegt, 'ik trek dat werk gewoon niet' of 'daar heb ik het niet voor over' of 'het is te ver weg' Ik bedoelde dus ook niet 'werk is werk en je doet het maar gewoon'.
En het blijft gewoon stom natuurlijk! Dat je als werkzoekende nu niet zoveel te willen hebt, dat bedrijven de keuze hebben uit 58474 sollicitanten, dat sommige vakgebieden verzadigd zijn, dat je maar een suf baantje moet nemen om rond te komen. Ja, balen, kut, frustrerend, oneerlijk, ja, ja, ja! Maarrrrr, dat is wel de markt van nu en het is niet zo dat we het 'recht' hebben op een leuk, uitdagend, verfrissende, goedbetaalde baan, ook al hebben we ons suf gestudeerd, doorgestudeerd, cursussen gevolgd. Dat was wel een beetje de toon die ik opmaakte uit sommige berichten. De markt is gewoon kut nu. Punt. Stom.
Maar goed onder de riem en veel succes! Ik snap ook wel dat de moed je in de schoenen zakt na zoveel afwijzingen of helemaal geen reacties en dat je niet kan doen wat je leuk vindt
En het blijft gewoon stom natuurlijk! Dat je als werkzoekende nu niet zoveel te willen hebt, dat bedrijven de keuze hebben uit 58474 sollicitanten, dat sommige vakgebieden verzadigd zijn, dat je maar een suf baantje moet nemen om rond te komen. Ja, balen, kut, frustrerend, oneerlijk, ja, ja, ja! Maarrrrr, dat is wel de markt van nu en het is niet zo dat we het 'recht' hebben op een leuk, uitdagend, verfrissende, goedbetaalde baan, ook al hebben we ons suf gestudeerd, doorgestudeerd, cursussen gevolgd. Dat was wel een beetje de toon die ik opmaakte uit sommige berichten. De markt is gewoon kut nu. Punt. Stom.
Maar goed onder de riem en veel succes! Ik snap ook wel dat de moed je in de schoenen zakt na zoveel afwijzingen of helemaal geen reacties en dat je niet kan doen wat je leuk vindt
zaterdag 20 september 2014 10:53
Hallo dames, een hart onder de riem ook namens mij. En niet opgeven, er komt echt een kans voor jullie als je doorzet. Ik studeerde in 2009 af (WO). Een baan vinden lukte niet, uiteindelijk een MBO functie 0 uren gedaan, toen daarnaast een freelance baantje gedaan en een baan op projectbasis. Was echt geen vetpot, soms was er geen werk soms wel. Ondertussen door blijven solliciteren en na een jaar een hbp baan (verlofvervaning) en van daaruit een verlofvervanging op wo niveau. Opnieuw allemaal korte contractjes/ tijdelijk. Daarna een HBO baan voor vast, wel maar 23 uurtjes pw en toen bang! WO baan voor 36 uur. Heeft even geduurd, 3,5 jaar in totaal, maar nu wel dé baan op niveau. Ik heb in die periode heeeeeel veel gesolliciteerd, afwijzingen gehad, steeds weer opnieuw de kat in de zak.
Don't give up!!
Don't give up!!
zaterdag 20 september 2014 15:31
Dat ik moet solliciteren vind ik ook niet zo heel erg. Ik ben kritisch, hoef niet alles aan te pakken. Als gezin redden wij het zo ook wel. Dus ik kies nu niet voor werk als caissière bij de supermarkt, want dan komen er thuis dingen niet voor elkaar die we juist wél belangrijk vinden. Dan is de rust uit ons gezin weg, voor een paar luttele euro's en staat daar njet zo heel veel arbeidsvreugde tegenover.
Dus ik solliciteer af en toe, maar verbaas me dan vreselijk over hóe dat proces verloopt. Gewoon geen antwoord krijgen, gisteren moeten beginnen, dat soort dingen.
En dan soms ook over hoe de gesprekken gaan. Dan heb je als school geld voor een onderwijsassistent en dan kies je zo gemakkelijk. Terwijl er erg veel assistenten beschikbaar zijn. Ik verbaas me soms echt over de diepgang van het gesprek!
Dus ik solliciteer af en toe, maar verbaas me dan vreselijk over hóe dat proces verloopt. Gewoon geen antwoord krijgen, gisteren moeten beginnen, dat soort dingen.
En dan soms ook over hoe de gesprekken gaan. Dan heb je als school geld voor een onderwijsassistent en dan kies je zo gemakkelijk. Terwijl er erg veel assistenten beschikbaar zijn. Ik verbaas me soms echt over de diepgang van het gesprek!
zaterdag 20 september 2014 15:47
Ik snap dat het in tekst als verwend kan overkomen maar er is wel degelijk een reden waarom ik niEt die baan wil, want ik solliciteer wel degelijk naar call center banen.
Waarom dan niet die baan? Ik heb al eerder voor hun gewerkt ( wel ¤2 per uur meer trouwens), de mensen zijn daar echt niet aardig, 4 uur reistijd op 1 dag en de werkdruk was enorm hoog. Ik had elke dag een knoop in mijn maag en was nog nooit zo ongelukkig. Dat bedoel ik met niet de achtergrond weten maar toch een oordeel vellen. Ik heb alle kosten en baten tegen elkaar opgewogen en daarop besloten dat niet daar nog een keer wil werken.
Ik solliciteer nu ook degelijk naar call center, maar terug bij desbetreffende zorgverzekeraar? Nee nooit meer!
Ik denk ook zeker niet dat ik verwend ben en recht heb op een baan op mijn niveau. Ik wil gewoon een baan, maakt niet eens wat.
Ik solliciteer in alle sectoren. Ook in sectoren waarin ik nooit meer terug naar mijn eigen richting. Dus om te oordelen dat mensen hier niet zo moeten zeuren en dat werk gewoon werk is, dan ben je hier niet aan het juiste adres. Simpelweg omdat je niet het verhaal achter weet om een oordeel te vellen. Alle dames hier solliciteren zich een ongeluk, maar daar krijgen jullie helaas niets van mee. Daarmee wil ik ook het hele welles nietes verhaal afsluiten.
Waarom dan niet die baan? Ik heb al eerder voor hun gewerkt ( wel ¤2 per uur meer trouwens), de mensen zijn daar echt niet aardig, 4 uur reistijd op 1 dag en de werkdruk was enorm hoog. Ik had elke dag een knoop in mijn maag en was nog nooit zo ongelukkig. Dat bedoel ik met niet de achtergrond weten maar toch een oordeel vellen. Ik heb alle kosten en baten tegen elkaar opgewogen en daarop besloten dat niet daar nog een keer wil werken.
Ik solliciteer nu ook degelijk naar call center, maar terug bij desbetreffende zorgverzekeraar? Nee nooit meer!
Ik denk ook zeker niet dat ik verwend ben en recht heb op een baan op mijn niveau. Ik wil gewoon een baan, maakt niet eens wat.
Ik solliciteer in alle sectoren. Ook in sectoren waarin ik nooit meer terug naar mijn eigen richting. Dus om te oordelen dat mensen hier niet zo moeten zeuren en dat werk gewoon werk is, dan ben je hier niet aan het juiste adres. Simpelweg omdat je niet het verhaal achter weet om een oordeel te vellen. Alle dames hier solliciteren zich een ongeluk, maar daar krijgen jullie helaas niets van mee. Daarmee wil ik ook het hele welles nietes verhaal afsluiten.
zaterdag 20 september 2014 19:34
zaterdag 20 september 2014 19:57
quote:Leergierig schreef op 20 september 2014 @ 19:34:
Sterkte allemaal.
Het ergste vind ik dan eigenlijk als je het programma Dubbeltje op zijn kant kijkt het lijkt alsof je alleen maar Randstad hoeft binnen te lopen en hoppa....baan.
Zo misleidend.
Ik heb gelukkig een baan, maar leef met jullie mee. Heel nare arbeidsmarkt nu.
Tja, Dubbeltje o.z.k. Dan is het natuurlijk wel een kwestie van geld verdienen. Elke job is dan goed genoeg. De Aldi in ons dorp zoekt ook
personeel, en als ik schulden had of echt niet kon rondkomen dan zat ik daar nu aan de kassa. Maar op dit moment is de inspanning die geleverd moet worden te groot, ten opzichte van de stijging van ons gezinsinkomem. Het is ook geen relevante werkervaring, het geeft weinig arbeidsvreugde, dus het is niet interessant genoeg.
Sterkte allemaal.
Het ergste vind ik dan eigenlijk als je het programma Dubbeltje op zijn kant kijkt het lijkt alsof je alleen maar Randstad hoeft binnen te lopen en hoppa....baan.
Zo misleidend.
Ik heb gelukkig een baan, maar leef met jullie mee. Heel nare arbeidsmarkt nu.
Tja, Dubbeltje o.z.k. Dan is het natuurlijk wel een kwestie van geld verdienen. Elke job is dan goed genoeg. De Aldi in ons dorp zoekt ook
personeel, en als ik schulden had of echt niet kon rondkomen dan zat ik daar nu aan de kassa. Maar op dit moment is de inspanning die geleverd moet worden te groot, ten opzichte van de stijging van ons gezinsinkomem. Het is ook geen relevante werkervaring, het geeft weinig arbeidsvreugde, dus het is niet interessant genoeg.
zaterdag 20 september 2014 22:50
Zit me net te bedenken dat ik 6 jaar geleden een vage sollicitatie had.......Ik werk al eeuwen bij hetzelfde bedrijf en ik wil(de) die administratieve sector uit. Nog steeds trouwens, maar ik heb een vaste baan en met de sores van vriend blijf ik maar zitten.
Maargoed, 6 jaar geleden viel mijn uit op een vacature in een zorginstelling. Medewerker in een restaurant van een verzorgingshuis. Tussen de 12-24 uur per week. Verder geen uitleg over de precieze inhoud. Dat was een beetje wazig.
Ik stelde me dus iets leuks voor, zoals drankjes schenken, hapjes maken en verkopen, de warme prak opdienen, dat soort dingen.
Je hoefde niet veel te kunnen (diploma's), ervaring niet noodzakelijk, wel van aanpakken weten, een heel veel affiniteit hebben met ouderen en ouderenzorg en dat moest ik ook in de brief onderbouwen. Nou, toppie! dacht ik. Werken met ouderen vind ik leuk, dus ik een brief geschreven en ik mocht op gesprek komen.
Kom ik daar, is alleen de dame van personeelszaken aanwezig. De kok van het tehuis vond het niet nodig om erbij te zijn. Ow. Beetje raar vond ik. Een behoorlijke blijk van desinteresse van mijn toekomstige "collega".
Ik krijg te horen wat mijn functie wordt: Elke morgen kwam er een vrachtwagen met kant en klare "etensbakken". Zo'n bak waar de groente, het vlees, aardappels, voor één persoon inzitten. Tegen de middag moest ik de tafels dekken in een razend tempo, de bakken in een hele grote magnetron opwarmen, en die bakken uitserveren. Tijd voor een gezellig praatje met de ouderen was er niet, ik moest het zien als productiewerk. Daarna de bakken weer afruimen, en dat was het.
En dan moest ik ook per week naar verschillende locaties. Lekker afwisselend.
Nou, dat was niet wat ik verwachtte. Ze meldde ook dat ik in de allerlaagste trede van de salarisschaal zou binnenkomen, want ik heb geen horeca ervaring...........
Horeca ervaring??? Voor het opwarmen van flauwe prakken in kant en klaar bakken? Excuse me?!
Het was trouwens ook helemaal niet als eis gesteld in de vacature, dus ik voelde me belazerd. En dat heb ik ook gezegd.
Tevens heb ik ook gezegd dat de vacature een verkeerd beeld schetste. Wat heeft het voor zin om affiniteit met ouderen als een belangrijke eis te stellen in een vacature, terwijl je geen woord mag wisselen met die mensen? En de baan had Keukenhulp moeten heten, geen Medewerker restaurant.
Ik was zwaar over de zeik en ik heb vriendelijk bedankt voor die baan. Bleek later dat ze al heel lang op zoek waren naar iemand om die functie te vervullen. Ik vind het niet gek.
Al had ik werkeloos geweest, dan had ik die baan alsnog afgewezen. Ik kan me dus echt wel voorstellen dat ondanks dat je wanhopig op zoek bent, je niet op alles "ja" zegt.
Maargoed, 6 jaar geleden viel mijn uit op een vacature in een zorginstelling. Medewerker in een restaurant van een verzorgingshuis. Tussen de 12-24 uur per week. Verder geen uitleg over de precieze inhoud. Dat was een beetje wazig.
Ik stelde me dus iets leuks voor, zoals drankjes schenken, hapjes maken en verkopen, de warme prak opdienen, dat soort dingen.
Je hoefde niet veel te kunnen (diploma's), ervaring niet noodzakelijk, wel van aanpakken weten, een heel veel affiniteit hebben met ouderen en ouderenzorg en dat moest ik ook in de brief onderbouwen. Nou, toppie! dacht ik. Werken met ouderen vind ik leuk, dus ik een brief geschreven en ik mocht op gesprek komen.
Kom ik daar, is alleen de dame van personeelszaken aanwezig. De kok van het tehuis vond het niet nodig om erbij te zijn. Ow. Beetje raar vond ik. Een behoorlijke blijk van desinteresse van mijn toekomstige "collega".
Ik krijg te horen wat mijn functie wordt: Elke morgen kwam er een vrachtwagen met kant en klare "etensbakken". Zo'n bak waar de groente, het vlees, aardappels, voor één persoon inzitten. Tegen de middag moest ik de tafels dekken in een razend tempo, de bakken in een hele grote magnetron opwarmen, en die bakken uitserveren. Tijd voor een gezellig praatje met de ouderen was er niet, ik moest het zien als productiewerk. Daarna de bakken weer afruimen, en dat was het.
En dan moest ik ook per week naar verschillende locaties. Lekker afwisselend.
Nou, dat was niet wat ik verwachtte. Ze meldde ook dat ik in de allerlaagste trede van de salarisschaal zou binnenkomen, want ik heb geen horeca ervaring...........
Horeca ervaring??? Voor het opwarmen van flauwe prakken in kant en klaar bakken? Excuse me?!
Het was trouwens ook helemaal niet als eis gesteld in de vacature, dus ik voelde me belazerd. En dat heb ik ook gezegd.
Tevens heb ik ook gezegd dat de vacature een verkeerd beeld schetste. Wat heeft het voor zin om affiniteit met ouderen als een belangrijke eis te stellen in een vacature, terwijl je geen woord mag wisselen met die mensen? En de baan had Keukenhulp moeten heten, geen Medewerker restaurant.
Ik was zwaar over de zeik en ik heb vriendelijk bedankt voor die baan. Bleek later dat ze al heel lang op zoek waren naar iemand om die functie te vervullen. Ik vind het niet gek.
Al had ik werkeloos geweest, dan had ik die baan alsnog afgewezen. Ik kan me dus echt wel voorstellen dat ondanks dat je wanhopig op zoek bent, je niet op alles "ja" zegt.
zondag 21 september 2014 11:09
quote:rozehanddoek schreef op 20 september 2014 @ 20:14:
Ik zit in een ander land. Heb de eerste 3 maanden op mijn spaargeld geleefd en toen een uitkering aangevraagd. Er waren enorm veel vacatures in mijn vakgebied en ik denk dat ik inmiddels zo'n 100 sollicitaties de deur uit heb gedaan. En ik heb welgeteld nul reacties gekregen. Het gaat ze om mijn ervaring in dit land, wat ik nog niet echt heb.
Wat irritant, inderdaad. Ik begrijp beide kanten wel, maar het is zo frustrerend als je graag wílt, maar de kans niet krijgt. Helemaal als er wél vacatures zijn. In welk land woon je? (even nieuwsgierig )
@Sandt 2.0; zo is het hier dus ook. Wij hebben nog geen kinderen, maar zelfs zonder kinderen merk ik wat het doet als je met tegenzin ergens werkt voor een paar euro.. De sfeer in huis wordt er niet beter op, het huishouden ook niet en uiteindelijk wordt het een grote ellende. Daarom solliciteer ik nu ook alleen nog op iets mij wel echt leuk lijkt, en dan maakt het salaris niet zoveel uit. Ik doe liever leuk werk en dan verdien er dan 100 euro per maand mee, dan dat ik met zware tegenzin 1000 euro binnenbreng en daar niet eens van kan genieten.
@Mopsie41; verstandig dat je blijft werken waar je nu zit. Dat vraagt ook wel de nodige moed, vind ik. Zolang je er niet aan onderdoor gaat of echt heel veel weerstand voelt, is volhouden heel verstandig. Dat doet mijn vriend momenteel ook. Sommige werkdagen zijn leuk, andere minder, maar we weten allebei dat het nog maar tijdelijk is.
Dat je soms verkeerd voorgelicht wordt door vacatures is inderdaad stom. Ik heb inderdaad, zoals al eerder genoemd hier, soms ook het idee dat ze maar wat in die omschrijving zetten. Paar clichés erin als 'affiniteit met..' etc.
Ik zit in een ander land. Heb de eerste 3 maanden op mijn spaargeld geleefd en toen een uitkering aangevraagd. Er waren enorm veel vacatures in mijn vakgebied en ik denk dat ik inmiddels zo'n 100 sollicitaties de deur uit heb gedaan. En ik heb welgeteld nul reacties gekregen. Het gaat ze om mijn ervaring in dit land, wat ik nog niet echt heb.
Wat irritant, inderdaad. Ik begrijp beide kanten wel, maar het is zo frustrerend als je graag wílt, maar de kans niet krijgt. Helemaal als er wél vacatures zijn. In welk land woon je? (even nieuwsgierig )
@Sandt 2.0; zo is het hier dus ook. Wij hebben nog geen kinderen, maar zelfs zonder kinderen merk ik wat het doet als je met tegenzin ergens werkt voor een paar euro.. De sfeer in huis wordt er niet beter op, het huishouden ook niet en uiteindelijk wordt het een grote ellende. Daarom solliciteer ik nu ook alleen nog op iets mij wel echt leuk lijkt, en dan maakt het salaris niet zoveel uit. Ik doe liever leuk werk en dan verdien er dan 100 euro per maand mee, dan dat ik met zware tegenzin 1000 euro binnenbreng en daar niet eens van kan genieten.
@Mopsie41; verstandig dat je blijft werken waar je nu zit. Dat vraagt ook wel de nodige moed, vind ik. Zolang je er niet aan onderdoor gaat of echt heel veel weerstand voelt, is volhouden heel verstandig. Dat doet mijn vriend momenteel ook. Sommige werkdagen zijn leuk, andere minder, maar we weten allebei dat het nog maar tijdelijk is.
Dat je soms verkeerd voorgelicht wordt door vacatures is inderdaad stom. Ik heb inderdaad, zoals al eerder genoemd hier, soms ook het idee dat ze maar wat in die omschrijving zetten. Paar clichés erin als 'affiniteit met..' etc.
zondag 21 september 2014 11:21
quote:sas31 schreef op 20 september 2014 @ 00:06:
Aan tafel komen, dat is nog het moeilijkst! Kijk, als je binnen bent en het klikt dan kan het misschien nog eventueel goedkomen. In 7 maanden heb ik serieus 80 brieven geschreven en ben 1 keer ergens op gesprek geweest! 1 hele keer! En ja, ik heb heus door meerdere m'n cv en brief laten checken. Daar mankeert echt niks aan! Ik overweeg serieus om dan maar huisvrouw te worden..
Doel brief: uitgenodigd worden.
80 pogingen, 1 keer resultaat.
Maar ja, "meerdere laten checken" dus met cv en brief kan niks mis zijn.
Het spijt me, maar je brief+cv bereiken niet het beoogde doel. De vraag is dus niet OF je iets zal moeten aanpassen, maar WAT.
Aan tafel komen, dat is nog het moeilijkst! Kijk, als je binnen bent en het klikt dan kan het misschien nog eventueel goedkomen. In 7 maanden heb ik serieus 80 brieven geschreven en ben 1 keer ergens op gesprek geweest! 1 hele keer! En ja, ik heb heus door meerdere m'n cv en brief laten checken. Daar mankeert echt niks aan! Ik overweeg serieus om dan maar huisvrouw te worden..
Doel brief: uitgenodigd worden.
80 pogingen, 1 keer resultaat.
Maar ja, "meerdere laten checken" dus met cv en brief kan niks mis zijn.
Het spijt me, maar je brief+cv bereiken niet het beoogde doel. De vraag is dus niet OF je iets zal moeten aanpassen, maar WAT.
zondag 21 september 2014 11:41
Ik heb meer dan 500 brieven de deur uitgedaan. Twee gesprekken gekregen, vrijdag eindelijk een baan gevonden en ik begin morgen.
Maar.... Ik ben hbo en wo opgeleid en heb mijn wo opleiding van mijn cv weggelaten anders hadden ze me nooit aangenomen.
Het is echt rot nu de arbeidsmarkt! Probeer toch vertrouwen te houden!
Maar.... Ik ben hbo en wo opgeleid en heb mijn wo opleiding van mijn cv weggelaten anders hadden ze me nooit aangenomen.
Het is echt rot nu de arbeidsmarkt! Probeer toch vertrouwen te houden!
