Kinderen
alle pijlers
problemen door kinderen
zaterdag 20 september 2014 09:46
Beste allemaal,
Ik schrijf en lees hier al een hele tijd mee, dit wil ik echter liever anoniem bespreken. Ik zit ontzettend in de knoop.
Ik weet trouwens niet of ik dit niet beter had kunnen plaatsen onder 'relaties' maar goed.
De situatie is als volgt. Mijn man heeft drie kinderen uit een eerder huwelijk. Ze zijn echt lief, ik heb opzich een goede band met ze. Maar inderdaad, op zich. Door de reactie van zowel hun moeder als hun vader zijn ze erg geneigd om te liegen. Ik ken dit niet van mijn eigen kinderen. En ik heb hier grote moeite mee. Dit gaat van kleine dingen zoals 'heb je een schone onderbroek aan gedaan?' tot, wie heeft dit behang kapot gekrabd? Ze hebben, heel triest, altijd op hun kop gekregen, ontzettend, waardoor ze niet meer eerlijk durven te zijn. Helaas is de keerzijde dat ik ze niet meer vertrouw. Dat ik dan geen 'vieze' onderbroek in de was kon vinden, nog een keer navraag deed, weer jokken, ik had op een gegeven moment zoiets van: 'joh, dan niet. Ik maak me hier niet meer druk om'. Waar ik me wel druk om maak zijn dingen die echt kapot zijn, zoals het behang. Maargoed. Ik weet niet hoe daarmee om te gaan maar dat is eigenlijk niet waarom ik dit topic open.
Het begint al een lang verhaal te worden. Waar ik me het aller meest aan stoor is dat ik het gevoel heb dat de hele zorg op mij neerkomt. Vandaar mijn twijfel over, hoort dit bij kinderen of bij relaties. Vader is in mijn optiek veels te gemakzuchtig. Ik doe de boodschappen als ze komen, ik kook, ik was af. Al heel vaak discussies gehad over dat ik vind dat hij dan moet helpen. Dat doet hij niet. Ik moet hem er elke keer bij roepen, wat ik vervelend vind want ik voel me echt een zeur-vrouw. Hij hangt op de bank, niet eens met hen bezig maar op zijn ipad, onder het mom van: 'ik zie ze zo weinig'. Ik voel me een sloof. We hebben hier al heel veel woorden over gehad, de situatie verandert niet. Voor mijn gevoel blijf ik de sloof. Daarnaast is het ook nog zo dat zijn ex totaal niet toegeeft, zij is een harde tante, als ik het zo mag stellen. Maar ik begin dat ook te worden.
Ik weet niet meer goed wat te doen. Ik heb echt de neiging om te zeggen, ik wil niet meer dat je hier komt met je kinderen want ik vind je dan echt niet leuk en het levert mij enkel heel veel extra werk op (het zijn er drie) en ook nog een boel centen. Maar ik laat hem dan voor mijn gevoel ook in de steek en de kindjes ook. Dat wil ik niet. Ik wil gewoon niet meer de sloof zijn. Hij is gewoon een luie man, dat durf ik wel te stellen. Heel graag advies.
Ik schrijf en lees hier al een hele tijd mee, dit wil ik echter liever anoniem bespreken. Ik zit ontzettend in de knoop.
Ik weet trouwens niet of ik dit niet beter had kunnen plaatsen onder 'relaties' maar goed.
De situatie is als volgt. Mijn man heeft drie kinderen uit een eerder huwelijk. Ze zijn echt lief, ik heb opzich een goede band met ze. Maar inderdaad, op zich. Door de reactie van zowel hun moeder als hun vader zijn ze erg geneigd om te liegen. Ik ken dit niet van mijn eigen kinderen. En ik heb hier grote moeite mee. Dit gaat van kleine dingen zoals 'heb je een schone onderbroek aan gedaan?' tot, wie heeft dit behang kapot gekrabd? Ze hebben, heel triest, altijd op hun kop gekregen, ontzettend, waardoor ze niet meer eerlijk durven te zijn. Helaas is de keerzijde dat ik ze niet meer vertrouw. Dat ik dan geen 'vieze' onderbroek in de was kon vinden, nog een keer navraag deed, weer jokken, ik had op een gegeven moment zoiets van: 'joh, dan niet. Ik maak me hier niet meer druk om'. Waar ik me wel druk om maak zijn dingen die echt kapot zijn, zoals het behang. Maargoed. Ik weet niet hoe daarmee om te gaan maar dat is eigenlijk niet waarom ik dit topic open.
Het begint al een lang verhaal te worden. Waar ik me het aller meest aan stoor is dat ik het gevoel heb dat de hele zorg op mij neerkomt. Vandaar mijn twijfel over, hoort dit bij kinderen of bij relaties. Vader is in mijn optiek veels te gemakzuchtig. Ik doe de boodschappen als ze komen, ik kook, ik was af. Al heel vaak discussies gehad over dat ik vind dat hij dan moet helpen. Dat doet hij niet. Ik moet hem er elke keer bij roepen, wat ik vervelend vind want ik voel me echt een zeur-vrouw. Hij hangt op de bank, niet eens met hen bezig maar op zijn ipad, onder het mom van: 'ik zie ze zo weinig'. Ik voel me een sloof. We hebben hier al heel veel woorden over gehad, de situatie verandert niet. Voor mijn gevoel blijf ik de sloof. Daarnaast is het ook nog zo dat zijn ex totaal niet toegeeft, zij is een harde tante, als ik het zo mag stellen. Maar ik begin dat ook te worden.
Ik weet niet meer goed wat te doen. Ik heb echt de neiging om te zeggen, ik wil niet meer dat je hier komt met je kinderen want ik vind je dan echt niet leuk en het levert mij enkel heel veel extra werk op (het zijn er drie) en ook nog een boel centen. Maar ik laat hem dan voor mijn gevoel ook in de steek en de kindjes ook. Dat wil ik niet. Ik wil gewoon niet meer de sloof zijn. Hij is gewoon een luie man, dat durf ik wel te stellen. Heel graag advies.
zaterdag 20 september 2014 11:23
Ga dan ook niet samenwonen met zo'n drol met kinderen!!!
Hou je eigen huis en als die vent z'n koters heeft, dan zoekt ie het er maar lekker mee uit in zijn eigen woning. Heb jij niets mee te maken en moet je ook niet willen. Samengestelde gezinnen gaan doorgaans toch kapot, dus hou je eigen plekje en bemoei je niet met zijn kinderen.
Hou je eigen huis en als die vent z'n koters heeft, dan zoekt ie het er maar lekker mee uit in zijn eigen woning. Heb jij niets mee te maken en moet je ook niet willen. Samengestelde gezinnen gaan doorgaans toch kapot, dus hou je eigen plekje en bemoei je niet met zijn kinderen.
zaterdag 20 september 2014 11:26
quote:Leergierig schreef op 20 september 2014 @ 09:57:
Wonen jullie samen? Is me niet helemaal duidelijk omdat je het hebt over mijn man, maar ook zegt dat je liever niet meer hebt dat hij komt.
Als jullie samenwonen, ga je ook op de bank zitten met iPad of ga je een nachtje naar hotel. Ieder weekend dat ze komen tot de boodschap duidelijk is
Als jullie niet samenwonen, zorgen dat ze in weekend niet meer bij jou zijn, maar in zijn eigen huis.
Wel erg dat je dit zo moet doen en jou voor alles op laat draaien, zowel de verzorging als de extra kosten. Zijn ex is hard, maar dat zal ze door de omstandigheden wel geworden zijn.
Sterkte, heel vervelende situatie omdat je de kinderen niet de dupe wilt laten worden, maar daar rekent hij ook op.
Inderdaad speculeert hij op het goede hart van de TO.
TO, ik lees nergens dat jullie het ook leuk hebben samen, wat moet je met deze vent? Voor hem 10 anderen hoor.
Wonen jullie samen? Is me niet helemaal duidelijk omdat je het hebt over mijn man, maar ook zegt dat je liever niet meer hebt dat hij komt.
Als jullie samenwonen, ga je ook op de bank zitten met iPad of ga je een nachtje naar hotel. Ieder weekend dat ze komen tot de boodschap duidelijk is
Als jullie niet samenwonen, zorgen dat ze in weekend niet meer bij jou zijn, maar in zijn eigen huis.
Wel erg dat je dit zo moet doen en jou voor alles op laat draaien, zowel de verzorging als de extra kosten. Zijn ex is hard, maar dat zal ze door de omstandigheden wel geworden zijn.
Sterkte, heel vervelende situatie omdat je de kinderen niet de dupe wilt laten worden, maar daar rekent hij ook op.
Inderdaad speculeert hij op het goede hart van de TO.
TO, ik lees nergens dat jullie het ook leuk hebben samen, wat moet je met deze vent? Voor hem 10 anderen hoor.
zaterdag 20 september 2014 11:27
quote:Ik heb echt de neiging om te zeggen, ik wil niet meer dat je hier komt met je kinderen want ik vind je dan echt niet leuk en het levert mij enkel heel veel extra werk op (het zijn er drie) en ook nog een boel centen. Maar ik laat hem dan voor mijn gevoel ook in de steek en de kindjes ook.Je bent echt 'n deurmat dat je je zo laat gebruiken door die lamzak! Jij bent toch geen hotel? En hoezo moet je betalen voor zijn koters? Dat is zijn verantwoording. Bovendien vind ik het echt van de zotte dat jij zijn kinderen in jouw huis laat komen. Daar heeft hij z'n eigen huis voor. In de weekenden dat hij op die kinderen moet passen, heb jij voortaan gewoon het weekend vrij. Hij moet dan voor zijn kinderen zorgen in zijn huis, terwijl jij lekker kunt genieten van je rust in jouw huis.
zaterdag 20 september 2014 11:29
quote:iones schreef op 20 september 2014 @ 11:23:
Misschien heeft hij gewoon een gouden piemel die het heel lekker doet....Ze kan die piemel toch gebruiken op de dagen dat ze kindvrij zijn? Lijkt me dat je er ook van opdroogt als je met een stel van die jong in huis zit, dus dat zal het libido niet aanwakkeren.
Misschien heeft hij gewoon een gouden piemel die het heel lekker doet....Ze kan die piemel toch gebruiken op de dagen dat ze kindvrij zijn? Lijkt me dat je er ook van opdroogt als je met een stel van die jong in huis zit, dus dat zal het libido niet aanwakkeren.
zaterdag 20 september 2014 11:31
quote:anoniem1970 schreef op 20 september 2014 @ 10:40:
@parmondiebluemondieu
het is niet dat ik wanhopig ben, zonder deze man, verre van. Maar ik hou van hem en ik zou ook graag een steun zijn. Maar niet ten koste van alles. En ook dat klinkt heel zwaar, het zou allang prettig zijn als hij gewoon zijn taak oppakt. Ik praat al tijden tegen een muur en dat maakt dat ik het zat ben. Ik heb geen zin meer om rekening te houden met de vreemde eisen van zijn ex, ik heb geen zin meer om stiekem krom te liggen, om alles op te ruimen, om me sloof te voelen. Ik ben toe gevend geweest, dat erken ik heel erg goed. En ik wil ook dat hij een goede band met zijn kinderkopjes heeft maar niet ten koste van mij.
Echt hoor, je doet de kinderen meer plezier als ze gewoon bij hun vader thuis slapen in hun eigen kamertjes. Ze kennen hem en zijn regels.
Logeren in andermans kamer, een vader die op de bank hangt met z'n Ipad, geruzie over behang en vieze onderbroeken, een stiefmoeder die waarschijnlijk duidelijk baalt van de gang van zaken geeft toch weinig rust en gezelligheid?
@parmondiebluemondieu
het is niet dat ik wanhopig ben, zonder deze man, verre van. Maar ik hou van hem en ik zou ook graag een steun zijn. Maar niet ten koste van alles. En ook dat klinkt heel zwaar, het zou allang prettig zijn als hij gewoon zijn taak oppakt. Ik praat al tijden tegen een muur en dat maakt dat ik het zat ben. Ik heb geen zin meer om rekening te houden met de vreemde eisen van zijn ex, ik heb geen zin meer om stiekem krom te liggen, om alles op te ruimen, om me sloof te voelen. Ik ben toe gevend geweest, dat erken ik heel erg goed. En ik wil ook dat hij een goede band met zijn kinderkopjes heeft maar niet ten koste van mij.
Echt hoor, je doet de kinderen meer plezier als ze gewoon bij hun vader thuis slapen in hun eigen kamertjes. Ze kennen hem en zijn regels.
Logeren in andermans kamer, een vader die op de bank hangt met z'n Ipad, geruzie over behang en vieze onderbroeken, een stiefmoeder die waarschijnlijk duidelijk baalt van de gang van zaken geeft toch weinig rust en gezelligheid?
zaterdag 20 september 2014 11:37
En jij gaat nu *()%&^%#& eens even snel aan je eigen kinderen denken; waarom zouden die andere kinderen in hun kamer moeten laten slapen?
Dit is gelukkig heel eenvoudig op te lossen, hij ontvangt zijn kinderen in zijn eigen huis.
Ben ik alleen nog benieuwd hoe lang hij je verder nog nodig heeft.
Dit is gelukkig heel eenvoudig op te lossen, hij ontvangt zijn kinderen in zijn eigen huis.
Ben ik alleen nog benieuwd hoe lang hij je verder nog nodig heeft.
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
zaterdag 20 september 2014 11:38
zaterdag 20 september 2014 11:41
quote:Wij hebben in ieder geval niet de oplossing in de zin van `hoe ga ik deze man veranderen van een lamlul in een leuke behulpzame man`.Door de man niet meer in haar huis te laten als ie z'n kinderen ten laste heeft, heeft ze er in elk geval geen last van als ie op zijn eigen bank blijft zitten terwijl die koters zijn huis slopen. En verder ook zeker blijven latten op jullie beider kindvrije dagen, zodat je alleen de lusten van die vent hebt en niet meer de lasten.
zaterdag 20 september 2014 12:28
Wat ik me nog zat te bedenken Anoniem1970, je ziet het verkeerd en je topictitel klopt niet. Jij hebt geen problemen door die kinderen. Jij hebt problemen door je man. De kinderen zijn hooguit een trigger waardoor je bepaalde dingen ziet. Maar de bron is je man. Als je dat onder ogen komt, zijn de oplossingen vele malen dichterbij dan wanneer je je focust op wat de kinderen niet goed doen.
zaterdag 20 september 2014 12:40
Als je überhaupt nog met hem verder wil (kijk naar zijn ex, dat is ook jouw toekomst!!) laat hem dan op zijn minst naar zijn eigen huis gaan met de kinderen.
Jouw kinderen en zijn kinderen hebben hier niet om gevraagd.
Ik kom zelf uit een samengesteld gezin en ik herinner me nog heeeeeel goed hoe vervelend alle kinderen het vonden om ineens kamers, speelgoed en aandacht te moeten delen, laat staan dat er ineens andere regels, normen en waarden waren.
Kies lekker voor je kinderen en hou desnoods een lat relatie met deze luiwammes. Maar verder niet. Bah, ook echt een afknapper zo'n man.
Jouw kinderen en zijn kinderen hebben hier niet om gevraagd.
Ik kom zelf uit een samengesteld gezin en ik herinner me nog heeeeeel goed hoe vervelend alle kinderen het vonden om ineens kamers, speelgoed en aandacht te moeten delen, laat staan dat er ineens andere regels, normen en waarden waren.
Kies lekker voor je kinderen en hou desnoods een lat relatie met deze luiwammes. Maar verder niet. Bah, ook echt een afknapper zo'n man.
zaterdag 20 september 2014 12:42
O en dan nog iets, ook mijn stiefmoeder werd altijd zo belachelijk kwaad (net als de moeder van jouw vriend en vriend dus) dat wij allemaal logen om hele kleine dingen.
Want zelfs om hele kleine dingen kregen wij straf of hele lange preken.
Ik lieg nu bijna nooit meer (leugentje om bestwil vast wel eens, maar verder echt nooit) en wij deden dit dus echt als een soort overlevings strategie.
Als je altijd op je flikker krijgt, dan leer je dat wel. En nee, je leert dan niet om altijd braaf te zijn, je bent een kind.
Want zelfs om hele kleine dingen kregen wij straf of hele lange preken.
Ik lieg nu bijna nooit meer (leugentje om bestwil vast wel eens, maar verder echt nooit) en wij deden dit dus echt als een soort overlevings strategie.
Als je altijd op je flikker krijgt, dan leer je dat wel. En nee, je leert dan niet om altijd braaf te zijn, je bent een kind.
zaterdag 20 september 2014 12:44
Ok samenvatting:
Je doet je eigen kinderen tekort
Je doet jezelf tekort en je eigenwaarde al helemaal
Je ontneemt zijn kinderen hun eigen huis en tijd met hun vader
Je ontneemt hem de kans een goede vader te zijn
Je ontneemt jullie de kans op een fijne, bevredigende en gelijkwaardige relatie.
En dat allemaal omdat je het lekker vind om nodig te zijn. Omdat je het redderssyndroom hebt.
Ga iedereen eens redden dan! Maar doe het op de moeilijke manier: door grenzen stellen. Kop op, je bent sterk en je kunt dit.
Je doet je eigen kinderen tekort
Je doet jezelf tekort en je eigenwaarde al helemaal
Je ontneemt zijn kinderen hun eigen huis en tijd met hun vader
Je ontneemt hem de kans een goede vader te zijn
Je ontneemt jullie de kans op een fijne, bevredigende en gelijkwaardige relatie.
En dat allemaal omdat je het lekker vind om nodig te zijn. Omdat je het redderssyndroom hebt.
Ga iedereen eens redden dan! Maar doe het op de moeilijke manier: door grenzen stellen. Kop op, je bent sterk en je kunt dit.
zaterdag 20 september 2014 13:02
Volgens mij, als ik het goed heb, hebben veel mensen in het verleden al tegen jou gezegd dat je vriend een lamzak is, dat je je niet moet laten gebruiken, dat je op eigen benen moet gaan staan.
Of ik heb de verkeerde voor me.
Je vriend is een lamzak, laat je niet langer gebruiken, kies voor jezelf en je kinderen en ga je eigen leven leiden!
Of ik heb de verkeerde voor me.
Je vriend is een lamzak, laat je niet langer gebruiken, kies voor jezelf en je kinderen en ga je eigen leven leiden!
zaterdag 20 september 2014 13:22
quote:anoniem1970 schreef op 20 september 2014 @ 09:46:
Beste allemaal,
Waar ik me het aller meest aan stoor is dat ik het gevoel heb dat de hele zorg op mij neerkomt. Vandaar mijn twijfel over, hoort dit bij kinderen of bij relaties. Vader is in mijn optiek veels te gemakzuchtig. Ik doe de boodschappen als ze komen, ik kook, ik was af. Al heel vaak discussies gehad over dat ik vind dat hij dan moet helpen. Dat doet hij niet. Ik moet hem er elke keer bij roepen, wat ik vervelend vind want ik voel me echt een zeur-vrouw. Hij hangt op de bank, niet eens met hen bezig maar op zijn ipad, onder het mom van: 'ik zie ze zo weinig'. Ik voel me een sloof. We hebben hier al heel veel woorden over gehad, de situatie verandert niet. Voor mijn gevoel blijf ik de sloof.Hij moet jou 'helpen' om voor zijn kinderen te zorgen? Dat betekent dat jij de verantwoordelijkheid op je hebt genomen.
Als zijn ex een harde tante is, dan heeft zij er waarschijnlijk voor bedankt om zijn sloof te zijn. En hij heeft weer een nieuwe sloof gevonden.
Jij geeft, geeft, geeft.
Hij neemt, neemt, neemt.
Hij is daar tevreden mee.
Waarom betaal je de boodschappen voor de maaltijden voor zijn kinderen? (En gas/licht. En jouw wasmachine voor hun kleding.) Je kan beter iets leuks met je eigen kinderen gaan doen met jouw zelfverdiende geld.
Waarom laat je hem en zijn kinderen
de ruimte van jou en jouw kinderen innemen?
Ga lekker een weekend naar een strandhuisje met je eigen kinderen in een weekend dat zijn kinderen bij hem in zijn huis zijn.
Beste allemaal,
Waar ik me het aller meest aan stoor is dat ik het gevoel heb dat de hele zorg op mij neerkomt. Vandaar mijn twijfel over, hoort dit bij kinderen of bij relaties. Vader is in mijn optiek veels te gemakzuchtig. Ik doe de boodschappen als ze komen, ik kook, ik was af. Al heel vaak discussies gehad over dat ik vind dat hij dan moet helpen. Dat doet hij niet. Ik moet hem er elke keer bij roepen, wat ik vervelend vind want ik voel me echt een zeur-vrouw. Hij hangt op de bank, niet eens met hen bezig maar op zijn ipad, onder het mom van: 'ik zie ze zo weinig'. Ik voel me een sloof. We hebben hier al heel veel woorden over gehad, de situatie verandert niet. Voor mijn gevoel blijf ik de sloof.Hij moet jou 'helpen' om voor zijn kinderen te zorgen? Dat betekent dat jij de verantwoordelijkheid op je hebt genomen.
Als zijn ex een harde tante is, dan heeft zij er waarschijnlijk voor bedankt om zijn sloof te zijn. En hij heeft weer een nieuwe sloof gevonden.
Jij geeft, geeft, geeft.
Hij neemt, neemt, neemt.
Hij is daar tevreden mee.
Waarom betaal je de boodschappen voor de maaltijden voor zijn kinderen? (En gas/licht. En jouw wasmachine voor hun kleding.) Je kan beter iets leuks met je eigen kinderen gaan doen met jouw zelfverdiende geld.
Waarom laat je hem en zijn kinderen
de ruimte van jou en jouw kinderen innemen?
Ga lekker een weekend naar een strandhuisje met je eigen kinderen in een weekend dat zijn kinderen bij hem in zijn huis zijn.
zaterdag 20 september 2014 13:50
quote:Fame schreef op 20 september 2014 @ 10:08:
Als deze man zonder vrouw zou zijn denk ik dat hij de kinderen niet meer wil zien. Dan moet hij zorgen.
Maar verder is hij vast heeeeeeel leuk.
+10000000!
Een schurfthekel heb ik aan dit soort gemakzuchtige luie donders!
Ik heb het hier op het forum al vaker genoemd: 'Ledigheid is des duivels oorkussen'
Liegen en oneerlijkheid zijn slechte eigenschappen in een relatie, maar luiheid is ook funest. Wat een ergernis! Gebrek aan ruggengraat en totaal geen respect voor de ander ( die rent en vliegt om alle ballen hoog te houden) bah, bah, bah.... van liefde kan volgens mij dan al helemaal geen sprake zijn, want dan zou hij oog hebben voor de 'lasten en zorgen' van de ander en actie ondernemen om dit te veranderen.
Wordt bijna plaatsvervangend kwaad....
Een goed gesprek, grenzen en een ultimatum stellen. Of anders, EXIT!!
Als deze man zonder vrouw zou zijn denk ik dat hij de kinderen niet meer wil zien. Dan moet hij zorgen.
Maar verder is hij vast heeeeeeel leuk.
+10000000!
Een schurfthekel heb ik aan dit soort gemakzuchtige luie donders!
Ik heb het hier op het forum al vaker genoemd: 'Ledigheid is des duivels oorkussen'
Liegen en oneerlijkheid zijn slechte eigenschappen in een relatie, maar luiheid is ook funest. Wat een ergernis! Gebrek aan ruggengraat en totaal geen respect voor de ander ( die rent en vliegt om alle ballen hoog te houden) bah, bah, bah.... van liefde kan volgens mij dan al helemaal geen sprake zijn, want dan zou hij oog hebben voor de 'lasten en zorgen' van de ander en actie ondernemen om dit te veranderen.
Wordt bijna plaatsvervangend kwaad....
Een goed gesprek, grenzen en een ultimatum stellen. Of anders, EXIT!!
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 20 september 2014 13:58
En voor jou TO ook een vermanend woordje
Je hebt deze situatie namelijk ook grotendeels aan jezelf te wijten.
Je staat hem toe om zich lui en onverantwoordelijk te gedragen. Dus, kom in actie!
Mijn ervaring is dat het vechten tegen de bierkaai zal zijn. Maar goed, als je het probeert kun je later in ieder geval zeggen dat je er alles aan gedaan hebt.
Je hebt deze situatie namelijk ook grotendeels aan jezelf te wijten.
Je staat hem toe om zich lui en onverantwoordelijk te gedragen. Dus, kom in actie!
Mijn ervaring is dat het vechten tegen de bierkaai zal zijn. Maar goed, als je het probeert kun je later in ieder geval zeggen dat je er alles aan gedaan hebt.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 20 september 2014 14:07
quote:savetheday schreef op 20 september 2014 @ 10:41:
[...]
Jouw kinderen moesten plaats maken voor zijn kinderen?
Dit was een discussiepunt ipv een harde flikker op idioot?
TO, ga je ruggengraat zoeken en trek m weer aan, deze man is een no - go!Haha, inderdaad. TO, je klinkt als een goedzak die hem graag tot steun wil zijn. Maar wil hij dat ook, je merkt er zo weinig van he? Kom op zeg, trek eens een grens.
[...]
Jouw kinderen moesten plaats maken voor zijn kinderen?
Dit was een discussiepunt ipv een harde flikker op idioot?
TO, ga je ruggengraat zoeken en trek m weer aan, deze man is een no - go!Haha, inderdaad. TO, je klinkt als een goedzak die hem graag tot steun wil zijn. Maar wil hij dat ook, je merkt er zo weinig van he? Kom op zeg, trek eens een grens.
You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
zaterdag 20 september 2014 14:39
TO, waar is je ruggengraat? En waar blijf je eigenlijk nu je een spiegel voorgehouden krijgt die geen mooi weer wil spelen? Is het nu te confronterend en blijf je daarom weg? Dan ook niet (meer) piepen en zeuren he, want je staat het zelf allemaal toe en (jouw) kinderen zijn de dupe. Dat krijg je later nog wel eens terug op je bordje.
Kop op mens, wees nou eens effe een vent en stel paal en perk aan deze idioterie!
Kop op mens, wees nou eens effe een vent en stel paal en perk aan deze idioterie!
