Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
zaterdag 20 september 2014 14:08
Doreia: quote:
"Ik heb geleerd dat door je kwetsbaar op te stellen, mensen je te hulp schieten. Zie ook je topic: jij hebt je kwetsbaar opgesteld door dit topic te openen.... en mensen komen naar jouw niveau om je te helpen met je probleem. En zo is dit hele forum opgebouwd. Mensen stellen zich hier kwetsbaar op door hun probleem aan de kaak te stellen en advies en raad te vragen. Vind jij al die mensen die hier topics openen zwak? Ik vind het juist heel sterk! Zij durven aan zichzelf toe te geven dat ze er zelf niet uit komen en vragen om raad."
Dit dus!
Je stapt niet in de auto zonder rijlessen, je duikt niet in het water zonder zwemles, je leert niet zomaar een uitmuntend tennisspeler te worden, of wat dan ook zonder leraar/ coach/ trainer. We proberen niet zelf een gebroken been te zetten en te genezen.. op allerlei vlakken zouden we het een lachertje vinden om te denken dat we dat allemaal zelf moeten kunnen.
Waarom denken dan zoveel mensen toch dat we een "uitmuntend" mens te moeten zijn zonder dat van anderen te mogen leren, zonder voorbeelden en adviezen van anderen die daar goed in zijn (gebleken), zich in verdiept hebben (psych, coach enz) of door ervaringen en levenslessen met succes bepaalde (mentale of fysieke) processen doorlopen hebben (zoals lotgenoten die een stap verder zijn of soortgelijke processen achter zich hebben)?
We mogen gewoon van elkaar leren, je hoeft niet alles zelf te kunnen en te doen, te weten wat het beste is voor onszelf, als we ergens middenin zitten. Juist (empathische) vriendinnen en anderen die om je geven kunnen soms van buitenaf eea makkelijker zien dan jijzelf. Mooi voorbeeld in een coachingsessie was voor mij: doe je hand maar eens voor je ogen, dan zie je dus van zo dichtbij niet meer dat het een hand is.. maar degene tegenover je ziet die hand dus wel.
En dat is voor mij het waardevolle van het delen (van gevoelens en gedachten) met anderen.. juist dingen die je zelf niet (meer) ziet omdat het te dichtbij is, kan een frisse/ objectieve blik van buitenaf vaak wel zien.. (mits je dat wil laten zien natuurlijk)..
"Ik heb geleerd dat door je kwetsbaar op te stellen, mensen je te hulp schieten. Zie ook je topic: jij hebt je kwetsbaar opgesteld door dit topic te openen.... en mensen komen naar jouw niveau om je te helpen met je probleem. En zo is dit hele forum opgebouwd. Mensen stellen zich hier kwetsbaar op door hun probleem aan de kaak te stellen en advies en raad te vragen. Vind jij al die mensen die hier topics openen zwak? Ik vind het juist heel sterk! Zij durven aan zichzelf toe te geven dat ze er zelf niet uit komen en vragen om raad."
Dit dus!
Je stapt niet in de auto zonder rijlessen, je duikt niet in het water zonder zwemles, je leert niet zomaar een uitmuntend tennisspeler te worden, of wat dan ook zonder leraar/ coach/ trainer. We proberen niet zelf een gebroken been te zetten en te genezen.. op allerlei vlakken zouden we het een lachertje vinden om te denken dat we dat allemaal zelf moeten kunnen.
Waarom denken dan zoveel mensen toch dat we een "uitmuntend" mens te moeten zijn zonder dat van anderen te mogen leren, zonder voorbeelden en adviezen van anderen die daar goed in zijn (gebleken), zich in verdiept hebben (psych, coach enz) of door ervaringen en levenslessen met succes bepaalde (mentale of fysieke) processen doorlopen hebben (zoals lotgenoten die een stap verder zijn of soortgelijke processen achter zich hebben)?
We mogen gewoon van elkaar leren, je hoeft niet alles zelf te kunnen en te doen, te weten wat het beste is voor onszelf, als we ergens middenin zitten. Juist (empathische) vriendinnen en anderen die om je geven kunnen soms van buitenaf eea makkelijker zien dan jijzelf. Mooi voorbeeld in een coachingsessie was voor mij: doe je hand maar eens voor je ogen, dan zie je dus van zo dichtbij niet meer dat het een hand is.. maar degene tegenover je ziet die hand dus wel.
En dat is voor mij het waardevolle van het delen (van gevoelens en gedachten) met anderen.. juist dingen die je zelf niet (meer) ziet omdat het te dichtbij is, kan een frisse/ objectieve blik van buitenaf vaak wel zien.. (mits je dat wil laten zien natuurlijk)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 20 september 2014 18:00
quote:Sensy12 schreef op 20 september 2014 @ 13:23:
Ik ben ook trots op jou en wat je tot nu toe onder ogen bent gekomen. Het voelt nu niet zo, maar dit zijn dus de werkelijke successen die een leven lang meegaan. Niet de flirts en de spannende dates, maar DIT waar je nu doorheen gaat en wat je toch deelt. Een tip die ik kreeg van een therapeut: neem je angst als graadmeter. Doe wat nodig is, maar sla niet door. Dus als bijkletsen voor jou beter klinkt dan praten dan is dat wat jou verder helpt. Wat mij ook erg helpt is de simpele waarheid zeggen. Als ik niet weet wat ik moet zeggen dan zeg ik:"Ik weet niet wat ik moet zeggen." Of als ik doodeng vind iets te vertellen dan zeg ik:"Ik vind het doodeng om dit gesprek te voeren." Simpel maar oh zo effectief. Je neemt waar en je benoemt het. Dát is je openstellen. Je bent wie je bent zonder dat je een script vooraf hebt doorgenomen (het script is vaak wie je denkt dat je moet zijn van jezelf).
Nogmaals: je bent goed op weg en ook jij helpt me zonder dat jij je daar bewust van bent in mijn proces. Ik haal veel herkenning uit je posts en de adviezen die Doreia en Waterplant en alle anderen geven, betrek ik ook op mijn situatie. Dank je wel dus voor het openen van dit topic en je bereidheid met totale vreemden in gesprek te gaan hierover. Ik vind je een waardevol en mooi mens.
Dit is precies waar ik aan dacht toen ik het stukje las van de vriendin die zei dat je maar vaag was en weinig vertelde.
Een reactie daarop hoeft helemaal niet te zijn dat je alles ineens uitlegt en meer verteld. Een reactie daarop kan ook zijn: "ik vind dat op dit moment te moeilijk om over te praten" of "ik moet dingen eerst duidelijk voor mijzelf hebben, voor ik het goed aan je kan uitleggen". Om maar iets te noemen.
Als ik nerveus ben heb ik tegenwoordig de gewoonte om eerst te zeggen dat ik nerveus ben ipv te doen alsof ik het allemaal wel prima vind.
Ik ben ook trots op jou en wat je tot nu toe onder ogen bent gekomen. Het voelt nu niet zo, maar dit zijn dus de werkelijke successen die een leven lang meegaan. Niet de flirts en de spannende dates, maar DIT waar je nu doorheen gaat en wat je toch deelt. Een tip die ik kreeg van een therapeut: neem je angst als graadmeter. Doe wat nodig is, maar sla niet door. Dus als bijkletsen voor jou beter klinkt dan praten dan is dat wat jou verder helpt. Wat mij ook erg helpt is de simpele waarheid zeggen. Als ik niet weet wat ik moet zeggen dan zeg ik:"Ik weet niet wat ik moet zeggen." Of als ik doodeng vind iets te vertellen dan zeg ik:"Ik vind het doodeng om dit gesprek te voeren." Simpel maar oh zo effectief. Je neemt waar en je benoemt het. Dát is je openstellen. Je bent wie je bent zonder dat je een script vooraf hebt doorgenomen (het script is vaak wie je denkt dat je moet zijn van jezelf).
Nogmaals: je bent goed op weg en ook jij helpt me zonder dat jij je daar bewust van bent in mijn proces. Ik haal veel herkenning uit je posts en de adviezen die Doreia en Waterplant en alle anderen geven, betrek ik ook op mijn situatie. Dank je wel dus voor het openen van dit topic en je bereidheid met totale vreemden in gesprek te gaan hierover. Ik vind je een waardevol en mooi mens.
Dit is precies waar ik aan dacht toen ik het stukje las van de vriendin die zei dat je maar vaag was en weinig vertelde.
Een reactie daarop hoeft helemaal niet te zijn dat je alles ineens uitlegt en meer verteld. Een reactie daarop kan ook zijn: "ik vind dat op dit moment te moeilijk om over te praten" of "ik moet dingen eerst duidelijk voor mijzelf hebben, voor ik het goed aan je kan uitleggen". Om maar iets te noemen.
Als ik nerveus ben heb ik tegenwoordig de gewoonte om eerst te zeggen dat ik nerveus ben ipv te doen alsof ik het allemaal wel prima vind.
zondag 21 september 2014 00:27
Wow, moest even wat bijlezen! Dank jullie wel voor jullie enorm mooie reacties!
Ik ben altijd van het snel oppakken van zaken. Zeker als ik ertegen op zie: dan is het maar gebeurd. Daarom vanavond al afgesproken met vriendin die gisterenavond gebeld had. Ze is komen eten bij mij en we hebben bijgepraat.
Inderdaad heb ik niet alles tot in detail verteld, maar wel wat dingen iets meer uitgelegd. Iets verteld over relatie met ex, hoe onze relatie erin geslopen is. Dat breuk de aanleiding was om naar psych te gaan en dat die bezoeken mij aan 't denken hebben gezet over o.a. lb.
Ook gezegd dat ik het heel moeilijk vind om dit allemaal te vertellen en het mij nu niet lukt om alles te vertellen. Ze mag alles vragen, maar moet niet op alles antwoord verwachten.
Stukje over ex kon ze niet begrijpen: dat het haar nooit is opgevallen, dat ze mij niet begrijpt. Ze vind dat ik teveel van ex heb gevraagd. Ze snapt dat ik ex nooit heb willen kwetsen, neemt mij ook niet kwalijk. Begrijpt het alleen niet.
Bij lb heeft ze nooit echt stil gestaan: "Je merkt het niet aan je en ik vergeet het altijd."
Begrijp wel dat ze het niet allemaal begrijpt: ik begrijp zelf lang nog niet alles, ben nergens echt diep op ingegaan en ze kan er natuurlijk anders over denken.
Ze is wel erg geschrokken. Ze besefte niet dat ik nu een hele moeilijke periode doormaak. Ze dacht liefdesverdriet. En daar had ik nooit echt last van, dus hier had ze verder ook niet zo bij stil gestaan.
Ze reageerde heel lief. Een arm, een knuffel (want ja, die verdomde tranen) en vervolgens waren we elkaar aan 't troosten. Zij voelde zich nl. schuldig. Grote onzin natuurlijk! Zij hoeft zich echt niet schuldig te voelen over iets dat ze niet kan weten. En ja dat de rollen nu omgekeerd zijn (zij het luisterend oor) is voor ons beiden nieuw,
Ben wel opgelucht. Had zo'n zwaar gevoel na gisterenavond. Gevoel dat de lucht tussen ons geklaard is.
Ik ben altijd van het snel oppakken van zaken. Zeker als ik ertegen op zie: dan is het maar gebeurd. Daarom vanavond al afgesproken met vriendin die gisterenavond gebeld had. Ze is komen eten bij mij en we hebben bijgepraat.
Inderdaad heb ik niet alles tot in detail verteld, maar wel wat dingen iets meer uitgelegd. Iets verteld over relatie met ex, hoe onze relatie erin geslopen is. Dat breuk de aanleiding was om naar psych te gaan en dat die bezoeken mij aan 't denken hebben gezet over o.a. lb.
Ook gezegd dat ik het heel moeilijk vind om dit allemaal te vertellen en het mij nu niet lukt om alles te vertellen. Ze mag alles vragen, maar moet niet op alles antwoord verwachten.
Stukje over ex kon ze niet begrijpen: dat het haar nooit is opgevallen, dat ze mij niet begrijpt. Ze vind dat ik teveel van ex heb gevraagd. Ze snapt dat ik ex nooit heb willen kwetsen, neemt mij ook niet kwalijk. Begrijpt het alleen niet.
Bij lb heeft ze nooit echt stil gestaan: "Je merkt het niet aan je en ik vergeet het altijd."
Begrijp wel dat ze het niet allemaal begrijpt: ik begrijp zelf lang nog niet alles, ben nergens echt diep op ingegaan en ze kan er natuurlijk anders over denken.
Ze is wel erg geschrokken. Ze besefte niet dat ik nu een hele moeilijke periode doormaak. Ze dacht liefdesverdriet. En daar had ik nooit echt last van, dus hier had ze verder ook niet zo bij stil gestaan.
Ze reageerde heel lief. Een arm, een knuffel (want ja, die verdomde tranen) en vervolgens waren we elkaar aan 't troosten. Zij voelde zich nl. schuldig. Grote onzin natuurlijk! Zij hoeft zich echt niet schuldig te voelen over iets dat ze niet kan weten. En ja dat de rollen nu omgekeerd zijn (zij het luisterend oor) is voor ons beiden nieuw,
Ben wel opgelucht. Had zo'n zwaar gevoel na gisterenavond. Gevoel dat de lucht tussen ons geklaard is.
zondag 21 september 2014 01:00
Zo te horen is het een heel eerlijke avond geweest. Jij kunt je grenzen aangeven in hoeverre je wil gaan en zij begrijpt dat. Zij snapt sommige dingen niet en zegt dat ook eerlijk. Eerlijk naar elkaar zijn maar het niet met elkaar eens hoeven zijn en dat begrijpen van elkaar is een kostbaar en zeldzaam goed wat je alleen kan koesteren.
Eigenlijk begrijp je zelf ook niet waarom met ex alles zo gelopen is als het is gegaan dus geen wonder dat zij het ook niet begrijpt. Nu lijkt het alsof je veel moet uitleggen naar je vrienden en dat is ook zo want onbewust heb je ze misleid met je lb en bewust met je verhouding met ex.
De eerste happen zijn uit de zure appel en de smaak went, je zult merken dat het steeds makkelijker wordt. En die tranen, er zijn nu zoveel mensen die je hebben zien huilen en je leeft nog steeds en niemand heeft je hierom bespot of het gebagatelliseerd, dat zou je vertrouwen moeten geven.
Eigenlijk begrijp je zelf ook niet waarom met ex alles zo gelopen is als het is gegaan dus geen wonder dat zij het ook niet begrijpt. Nu lijkt het alsof je veel moet uitleggen naar je vrienden en dat is ook zo want onbewust heb je ze misleid met je lb en bewust met je verhouding met ex.
De eerste happen zijn uit de zure appel en de smaak went, je zult merken dat het steeds makkelijker wordt. En die tranen, er zijn nu zoveel mensen die je hebben zien huilen en je leeft nog steeds en niemand heeft je hierom bespot of het gebagatelliseerd, dat zou je vertrouwen moeten geven.
zondag 21 september 2014 11:51
quote:waterplant schreef op 21 september 2014 @ 01:00:
Eigenlijk begrijp je zelf ook niet waarom met ex alles zo gelopen is als het is gegaan dus geen wonder dat zij het ook niet begrijpt. Nu lijkt het alsof je veel moet uitleggen naar je vrienden en dat is ook zo want onbewust heb je ze misleid met je lb en bewust met je verhouding met ex.
Ja, vriendin (en volgens haar ook anderen) wilde echt opheldering over relatie tussen ex en mij. Natuurlijk best logisch. Zij voelen zich toch een soort bedrogen door ons. Vriendin neemt het mij meer kwalijk dan mijn ex. Zij vindt dat ik hem manipuleer. Het waren woorden die hard aankwamen. Net zoals dat zinnetje van Waterplant dat ik vrienden bewust misleid heb. De reden dat deze woorden hard aankomen, is natuurlijk omdat ze hartstikke waar zijn.
Over lb ervaar ik minder verontwaardiging over mijn jarenlange stilzwijgen. Dat snap ik ook wel: ik denk dat vrienden zich daar minder persoonlijk in misleid voelen. Dat ik meer mijzelf daarmee heb, dan hen.
Ik hoop door psych o.a. te weten te komen of en zo ja wat voor een relatie ik wil. Op dit moment hoop ik gewoon met ex een toekomst te hebben. Maar soms ben ik heel bang dat ex niet zolang zal wachten op mij.
Stel dat niet ik, maar hij zijn verhaal hier schreef. Dan zouden denk heel veel reacties zijn Ze is labiel, manipuleert, houdt relatie geheim en weet niet wat ze wil. Advies: dumpen en doorgaan met je eigen leven.
Ja, na zo'n mooie, eerlijke avond als gisteren, steekt deze nare gedachte steeds weer de kop op.
Eigenlijk begrijp je zelf ook niet waarom met ex alles zo gelopen is als het is gegaan dus geen wonder dat zij het ook niet begrijpt. Nu lijkt het alsof je veel moet uitleggen naar je vrienden en dat is ook zo want onbewust heb je ze misleid met je lb en bewust met je verhouding met ex.
Ja, vriendin (en volgens haar ook anderen) wilde echt opheldering over relatie tussen ex en mij. Natuurlijk best logisch. Zij voelen zich toch een soort bedrogen door ons. Vriendin neemt het mij meer kwalijk dan mijn ex. Zij vindt dat ik hem manipuleer. Het waren woorden die hard aankwamen. Net zoals dat zinnetje van Waterplant dat ik vrienden bewust misleid heb. De reden dat deze woorden hard aankomen, is natuurlijk omdat ze hartstikke waar zijn.
Over lb ervaar ik minder verontwaardiging over mijn jarenlange stilzwijgen. Dat snap ik ook wel: ik denk dat vrienden zich daar minder persoonlijk in misleid voelen. Dat ik meer mijzelf daarmee heb, dan hen.
Ik hoop door psych o.a. te weten te komen of en zo ja wat voor een relatie ik wil. Op dit moment hoop ik gewoon met ex een toekomst te hebben. Maar soms ben ik heel bang dat ex niet zolang zal wachten op mij.
Stel dat niet ik, maar hij zijn verhaal hier schreef. Dan zouden denk heel veel reacties zijn Ze is labiel, manipuleert, houdt relatie geheim en weet niet wat ze wil. Advies: dumpen en doorgaan met je eigen leven.
Ja, na zo'n mooie, eerlijke avond als gisteren, steekt deze nare gedachte steeds weer de kop op.
zondag 21 september 2014 11:56
Ik kan me wel indenken dat het minder erg is dat je niet alles hebt verteld over je lichamelijke beperking. Mensen kunnen zich indenken dat je daarover je mond meer houdt.
Ik kan me ook indenken dat zij boos op je is dat jij je vrienden, die altijd een luisterend oor bij je vinden en altijd open en eerlijk zijn naar jou toe, zich nu bedrogen voelen dat jij hen niet hebt verteld van je geheime relatie en het misleiden van hen al die jaren. Dat je in die 2 jaar er niet over hebt gesproken, terwijl er vast wel openingen en aanleidingen zijn geweest. En ook omdat ex wel graag openheid wilde geven en jij dit actief hebt verboden. Ja ik kan me indenken dat zij nu opnieuw hun kompas moeten ijken rondom jou en je gedrag.
En inderdaad, ik schreef het al eerder. Als jij de man was en hij de vrouw, dan hadden we tegen ex gezegd: je laat je als een deurmat behandelen! Waarom wil hij niet met je pronken? Waarom moet het allemaal in het geniep? Waarom mag je niet in alle openheid een relatie met hem aangaan? Hoe zie jij dit de komende 40 jaar voor je? Stel een ultimatum, openheid van de relatie of uitmaken! Precies wat hij dus in jullie situatie ook heeft gedaan. Hij heeft voor zichzelf gekozen, waar hij eerder 2 jaar lang naar jou pijpen heeft gedanst.
Ik kan me ook indenken dat zij boos op je is dat jij je vrienden, die altijd een luisterend oor bij je vinden en altijd open en eerlijk zijn naar jou toe, zich nu bedrogen voelen dat jij hen niet hebt verteld van je geheime relatie en het misleiden van hen al die jaren. Dat je in die 2 jaar er niet over hebt gesproken, terwijl er vast wel openingen en aanleidingen zijn geweest. En ook omdat ex wel graag openheid wilde geven en jij dit actief hebt verboden. Ja ik kan me indenken dat zij nu opnieuw hun kompas moeten ijken rondom jou en je gedrag.
En inderdaad, ik schreef het al eerder. Als jij de man was en hij de vrouw, dan hadden we tegen ex gezegd: je laat je als een deurmat behandelen! Waarom wil hij niet met je pronken? Waarom moet het allemaal in het geniep? Waarom mag je niet in alle openheid een relatie met hem aangaan? Hoe zie jij dit de komende 40 jaar voor je? Stel een ultimatum, openheid van de relatie of uitmaken! Precies wat hij dus in jullie situatie ook heeft gedaan. Hij heeft voor zichzelf gekozen, waar hij eerder 2 jaar lang naar jou pijpen heeft gedanst.
zondag 21 september 2014 12:12
Echt niet fijn om te lezen wat je schrijft Dorea. Maar ja, dat komt omdat het erg confronterend is: de waarheid.
Waar ik eerst nog mijn gedrag wilde verdedigen, denk ik nu alleen maar hoe stom ik ben gewest.
Dat ik ex gekwetst heb, weet ik inmiddels wel, maar het lijkt nu pas echt tot me door te dringen wat ik ex heb aangedaan. Hoe rot moet hij zich voelen?! En mijn vrienden: waarom heb ik ze niets toevertrouwd?
Waar ik eerst nog mijn gedrag wilde verdedigen, denk ik nu alleen maar hoe stom ik ben gewest.
Dat ik ex gekwetst heb, weet ik inmiddels wel, maar het lijkt nu pas echt tot me door te dringen wat ik ex heb aangedaan. Hoe rot moet hij zich voelen?! En mijn vrienden: waarom heb ik ze niets toevertrouwd?
zondag 21 september 2014 13:51
Nou ja, dat is 'm het nou juist: voor mijn gevoel was het helemaal niet moeilijk om onze relatie geheim te houden.
Dan ga je jezelf toch afvragen wat dat over je zegt. Dat heb ik overigens al eerder gedaan, maar ik weer het niet. Ik schaam me wel voor mijn gedrag.
Zou ik het echt verpest hebben bij ex? Diep van binnen denk ik dat hij ook hoopt dat het goedkomt.
Dan ga je jezelf toch afvragen wat dat over je zegt. Dat heb ik overigens al eerder gedaan, maar ik weer het niet. Ik schaam me wel voor mijn gedrag.
Zou ik het echt verpest hebben bij ex? Diep van binnen denk ik dat hij ook hoopt dat het goedkomt.
zondag 21 september 2014 17:33
Ik heb het idee dat in dit soort situaties de vrouw al snel als manipulerende heks wordt gezien en de man als de arme goedzak die alles maar lijdzaam moet ondergaan. Boehoe. (andersom was de man een narcistische klootzak geweest en zij had waarschijnlijk slechte relatievoorbeelden in haar jeugd).
Ik denk dat je hier niet zo in extremen moet denken. Volgens mij hebben jullie allebei gewoon fouten gemaakt. Doen wel meer mensen . Jullie hebben elkaar en jullie vrienden niet willen kwetsen, toch is het gebeurd. Je bent altijd eerlijk geweest over wat je wilde voor de toekomst, hij ook. Ondanks dat er zo veel liefde was tussen jullie, houdt het op een gegeven moment dan toch op.
Want wat jullie wilden, was gewoon niet mogelijk. Helaas kom je daar vaak pas achter als het te laat is of als het al te lang doorgesudderd heeft. De impact van alles is dan enorm.
Je ex is er die jaren gewoon bij geweest. Ik denk niet dat het fair is om jezelf nu alles te verwijten en jezelf manipulatief te (laten) noemen. Dan kun je ook wel denken dat hij je aan het lijntje heeft gehouden door je te laten denken dat hij het zo wel oké vond;).
Je bent nu hard aan het werk om meer inzicht in je eigen handelen te krijgen en om erachter te komen wat voor relatie je wilt om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Je leert dus van je fouten, hartstikke goed!
Ik denk dat je hier niet zo in extremen moet denken. Volgens mij hebben jullie allebei gewoon fouten gemaakt. Doen wel meer mensen . Jullie hebben elkaar en jullie vrienden niet willen kwetsen, toch is het gebeurd. Je bent altijd eerlijk geweest over wat je wilde voor de toekomst, hij ook. Ondanks dat er zo veel liefde was tussen jullie, houdt het op een gegeven moment dan toch op.
Want wat jullie wilden, was gewoon niet mogelijk. Helaas kom je daar vaak pas achter als het te laat is of als het al te lang doorgesudderd heeft. De impact van alles is dan enorm.
Je ex is er die jaren gewoon bij geweest. Ik denk niet dat het fair is om jezelf nu alles te verwijten en jezelf manipulatief te (laten) noemen. Dan kun je ook wel denken dat hij je aan het lijntje heeft gehouden door je te laten denken dat hij het zo wel oké vond;).
Je bent nu hard aan het werk om meer inzicht in je eigen handelen te krijgen en om erachter te komen wat voor relatie je wilt om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Je leert dus van je fouten, hartstikke goed!
zondag 21 september 2014 19:52
Ik weet wel zeker dat ex hoopt dat het weer goed komt, getuige dat ie elke keer over zijn voeten struikelt om langs te komen en te blijven slapen zo gauw je maar piep zegt. Hij stelde je het ultimatum in de hoop dat jullie relatie openbaar zou worden, had niet verwacht dat het uit zou raken omdat je het pertinent niet kon/wou/aandurfde. Dus hij verliest dubbel.
En nu heb je opnieuw al 2x stiekem seks met hem gehad, hoewel mensen dit nu wel weten, vanwege de sleutel. Vertel je anderen dat je hem wel eens laat slapen bij je? Waarom niet?
En nu heb je opnieuw al 2x stiekem seks met hem gehad, hoewel mensen dit nu wel weten, vanwege de sleutel. Vertel je anderen dat je hem wel eens laat slapen bij je? Waarom niet?
zondag 21 september 2014 20:14
quote:millennial schreef op 21 september 2014 @ 17:33:
Ik heb het idee dat in dit soort situaties de vrouw al snel als manipulerende heks wordt gezien en de man als de arme goedzak die alles maar lijdzaam moet ondergaan. Boehoe. (andersom was de man een narcistische klootzak geweest en zij had waarschijnlijk slechte relatievoorbeelden in haar jeugd).
Ik denk dat je hier niet zo in extremen moet denken. Volgens mij hebben jullie allebei gewoon fouten gemaakt. Doen wel meer mensen . Jullie hebben elkaar en jullie vrienden niet willen kwetsen, toch is het gebeurd. Je bent altijd eerlijk geweest over wat je wilde voor de toekomst, hij ook. Ondanks dat er zo veel liefde was tussen jullie, houdt het op een gegeven moment dan toch op.
Want wat jullie wilden, was gewoon niet mogelijk. Helaas kom je daar vaak pas achter als het te laat is of als het al te lang doorgesudderd heeft. De impact van alles is dan enorm.
Je ex is er die jaren gewoon bij geweest. Ik denk niet dat het fair is om jezelf nu alles te verwijten en jezelf manipulatief te (laten) noemen. Dan kun je ook wel denken dat hij je aan het lijntje heeft gehouden door je te laten denken dat hij het zo wel oké vond;).
Je bent nu hard aan het werk om meer inzicht in je eigen handelen te krijgen en om erachter te komen wat voor relatie je wilt om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Je leert dus van je fouten, hartstikke goed!
Zo jouw post doorlezend, nuanceer je de feiten op een andere manier, dat het voor mij wel wat 'luchtiger' maakt, Het is absoluut waar dat het nooit mijn bedoeling is geweest om mensen te kwetsen. Dat zou ik heel erg vinden: mensen die mij dierbaar zijn kwetsen.
Ex heeft altijd geweten van mijn twijfels over de invulling van onze relatie. Wat dat betreft heb ik 'm niet aan het lijntje gehouden.
Maar objectief en van een afstandje naar de situatie kijkend, heb ik wel erg veel van ex gevraagd. En ex was (is?) zo gek op me dat hij dat lange tijd beantwoord heeft. Het gevoel dat ik misbruik heb gemaakt van zijn liefde.
Ik heb het idee dat in dit soort situaties de vrouw al snel als manipulerende heks wordt gezien en de man als de arme goedzak die alles maar lijdzaam moet ondergaan. Boehoe. (andersom was de man een narcistische klootzak geweest en zij had waarschijnlijk slechte relatievoorbeelden in haar jeugd).
Ik denk dat je hier niet zo in extremen moet denken. Volgens mij hebben jullie allebei gewoon fouten gemaakt. Doen wel meer mensen . Jullie hebben elkaar en jullie vrienden niet willen kwetsen, toch is het gebeurd. Je bent altijd eerlijk geweest over wat je wilde voor de toekomst, hij ook. Ondanks dat er zo veel liefde was tussen jullie, houdt het op een gegeven moment dan toch op.
Want wat jullie wilden, was gewoon niet mogelijk. Helaas kom je daar vaak pas achter als het te laat is of als het al te lang doorgesudderd heeft. De impact van alles is dan enorm.
Je ex is er die jaren gewoon bij geweest. Ik denk niet dat het fair is om jezelf nu alles te verwijten en jezelf manipulatief te (laten) noemen. Dan kun je ook wel denken dat hij je aan het lijntje heeft gehouden door je te laten denken dat hij het zo wel oké vond;).
Je bent nu hard aan het werk om meer inzicht in je eigen handelen te krijgen en om erachter te komen wat voor relatie je wilt om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Je leert dus van je fouten, hartstikke goed!
Zo jouw post doorlezend, nuanceer je de feiten op een andere manier, dat het voor mij wel wat 'luchtiger' maakt, Het is absoluut waar dat het nooit mijn bedoeling is geweest om mensen te kwetsen. Dat zou ik heel erg vinden: mensen die mij dierbaar zijn kwetsen.
Ex heeft altijd geweten van mijn twijfels over de invulling van onze relatie. Wat dat betreft heb ik 'm niet aan het lijntje gehouden.
Maar objectief en van een afstandje naar de situatie kijkend, heb ik wel erg veel van ex gevraagd. En ex was (is?) zo gek op me dat hij dat lange tijd beantwoord heeft. Het gevoel dat ik misbruik heb gemaakt van zijn liefde.
zondag 21 september 2014 20:19
quote:Doreia schreef op 21 september 2014 @ 19:52:
Ik weet wel zeker dat ex hoopt dat het weer goed komt, getuige dat ie elke keer over zijn voeten struikelt om langs te komen en te blijven slapen zo gauw je maar piep zegt. Hij stelde je het ultimatum in de hoop dat jullie relatie openbaar zou worden, had niet verwacht dat het uit zou raken omdat je het pertinent niet kon/wou/aandurfde. Dus hij verliest dubbel.
En nu heb je opnieuw al 2x stiekem seks met hem gehad, hoewel mensen dit nu wel weten, vanwege de sleutel. Vertel je anderen dat je hem wel eens laat slapen bij je? Waarom niet?
Denk jij ook dat ex mij terugwil? Maar tegen mij zegt hij iedere keer van niet. Ach laat maar....jullie hebben ook geen glazen bol.
Maar ik snap je vraag niet. Natuurlijk ga ik niet vertellen dat ex hier heeft geslapen. Waarom zou ik? Dat zou niemand toch doen?! Ik bespreek zoiets nooit met mijn vrienden. Noch van ex, noch van andere exen, (vroegere) ons en scharrels. Ik hou dat graag voor mezelf.
Ik weet wel zeker dat ex hoopt dat het weer goed komt, getuige dat ie elke keer over zijn voeten struikelt om langs te komen en te blijven slapen zo gauw je maar piep zegt. Hij stelde je het ultimatum in de hoop dat jullie relatie openbaar zou worden, had niet verwacht dat het uit zou raken omdat je het pertinent niet kon/wou/aandurfde. Dus hij verliest dubbel.
En nu heb je opnieuw al 2x stiekem seks met hem gehad, hoewel mensen dit nu wel weten, vanwege de sleutel. Vertel je anderen dat je hem wel eens laat slapen bij je? Waarom niet?
Denk jij ook dat ex mij terugwil? Maar tegen mij zegt hij iedere keer van niet. Ach laat maar....jullie hebben ook geen glazen bol.
Maar ik snap je vraag niet. Natuurlijk ga ik niet vertellen dat ex hier heeft geslapen. Waarom zou ik? Dat zou niemand toch doen?! Ik bespreek zoiets nooit met mijn vrienden. Noch van ex, noch van andere exen, (vroegere) ons en scharrels. Ik hou dat graag voor mezelf.
zondag 21 september 2014 20:22
Ho Klokje...even op de rem. Je hebt niets fout gedaan hé? Je wist het toen écht niet. Dat Doreia een beschrijving geeft van hoe zoiets werkt en uitpakt is geen terechtwijzing, maar een uitleg. Je hebt niet bewust gekwetst, maar je kwetste wel. Zoals ik niet bewust deed alsof alles goed ging, zo voélde dat ook. Achteraf kan ik pas zien hoe dat op anderen overgekomen is en hoe ik onbewust anderen heb gekwetst. Dit zegt niets over wie je bent als persoon, alleen over hoe jij met lastige situaties omgaat. Net als de rest van de ik weet niet hoeveel biljoen mensen op aarde.
Je leert, je ziet, je kijkt, je groeit, je schrikt, je vraagt je af etc. Echt, het allerlaatste wat je nodig hebt is zelfverwijt. Het voegt niets toe en breekt alleen maar af.
Misbruik is altijd onbewust. Als je weet wat je doet, dan stop je er onmiddellijk mee. Niet uit een nobel idee van wat goed is, maar uit inzicht wat je jezelf aandoet en daarmee ook een ander.
Je deed toen je best en je was oké. Je doet nu je best en je bent nog steeds oké. Vergeet je doel niet: jezelf beter leren kennen en bewuster keuzes kunnen maken.
Je leert, je ziet, je kijkt, je groeit, je schrikt, je vraagt je af etc. Echt, het allerlaatste wat je nodig hebt is zelfverwijt. Het voegt niets toe en breekt alleen maar af.
Misbruik is altijd onbewust. Als je weet wat je doet, dan stop je er onmiddellijk mee. Niet uit een nobel idee van wat goed is, maar uit inzicht wat je jezelf aandoet en daarmee ook een ander.
Je deed toen je best en je was oké. Je doet nu je best en je bent nog steeds oké. Vergeet je doel niet: jezelf beter leren kennen en bewuster keuzes kunnen maken.
zondag 21 september 2014 21:04
Ik begrijp dat het geen terechtwijzing is hoor van Dorea. Dat lees ik ook nergens terug. De post zijn gewoon de feiten en de uitleg zoals het is. De waarheid. En dat is hard. De nuancering van Milennial is daar een hele fijne aanvulling op. Want natuurlijk is het allemaal niet even zwart-wit.
Fijn dat jullie zo meedenken en gewoon kritisch zijn. Dat is goed. Mooi ook om te zien hoe jullie grotendeels op ėėn lijn zitten en dat ik pas later merk dat jullie veelal hetzelfde zeggen maar op een andere manier verwoord. En bij mij valt het kwartje niet zo snel. Soms zij het de woorden van de ėėn, soms van de ander die bij mij dat kwartje doet vallen.
Ik probeer wat met jullie adviezen te doen, maar zal altijd mijn eigen plan blijven trekken.
Ook weet ik dat jullie hier schrijven om mij te helpen en niet om mij de grond in te stampen. Wat dat betreft kunnen jullie wel een potje bij mij breken!
Fijn dat jullie zo meedenken en gewoon kritisch zijn. Dat is goed. Mooi ook om te zien hoe jullie grotendeels op ėėn lijn zitten en dat ik pas later merk dat jullie veelal hetzelfde zeggen maar op een andere manier verwoord. En bij mij valt het kwartje niet zo snel. Soms zij het de woorden van de ėėn, soms van de ander die bij mij dat kwartje doet vallen.
Ik probeer wat met jullie adviezen te doen, maar zal altijd mijn eigen plan blijven trekken.
Ook weet ik dat jullie hier schrijven om mij te helpen en niet om mij de grond in te stampen. Wat dat betreft kunnen jullie wel een potje bij mij breken!
zondag 21 september 2014 21:28
quote:Sensy12 schreef op 21 september 2014 @ 20:22:
Je leert, je ziet, je kijkt, je groeit, je schrikt, je vraagt je af etc. Echt, het allerlaatste wat je nodig hebt is zelfverwijt. Het voegt niets toe en breekt alleen maar af.
Tja, maar zelfverwijt heb ik wel. Het lijkt echt pas na gisterenavond pas echt 'geland' te zijn wat ik ex heb aangedaan. En dat ik bij mijzelf denk: " ja, maar als iemand mij zo behandeld had, was ik allang weggeweest."
En als ik me dat realiseer, vraag ik me af of het ooit nog goed kan komen tussen ex en mij. Ik heb heel sterk het idee dat ik eigenlijk helemaal niet zonder hem kan. Of klink ik nu heel erg wanhopig?
Het ging deze week best goed: gedachtes aan ex iedere keer weggeduwd. Maar ja, tot gisterenavond.... En dan baal ik ervan hoeveel die man in mij losmaakt. De hele dag zit ik aan hem te denken. Ik ga me echt aan de afspraak van 31 oktober houden. Dan pas bellen we elkaar. Maar best moeilijk.... (Ik had gehoopt dit niet meer te hoeven typen.)
Je leert, je ziet, je kijkt, je groeit, je schrikt, je vraagt je af etc. Echt, het allerlaatste wat je nodig hebt is zelfverwijt. Het voegt niets toe en breekt alleen maar af.
Tja, maar zelfverwijt heb ik wel. Het lijkt echt pas na gisterenavond pas echt 'geland' te zijn wat ik ex heb aangedaan. En dat ik bij mijzelf denk: " ja, maar als iemand mij zo behandeld had, was ik allang weggeweest."
En als ik me dat realiseer, vraag ik me af of het ooit nog goed kan komen tussen ex en mij. Ik heb heel sterk het idee dat ik eigenlijk helemaal niet zonder hem kan. Of klink ik nu heel erg wanhopig?
Het ging deze week best goed: gedachtes aan ex iedere keer weggeduwd. Maar ja, tot gisterenavond.... En dan baal ik ervan hoeveel die man in mij losmaakt. De hele dag zit ik aan hem te denken. Ik ga me echt aan de afspraak van 31 oktober houden. Dan pas bellen we elkaar. Maar best moeilijk.... (Ik had gehoopt dit niet meer te hoeven typen.)
zondag 21 september 2014 21:48
Ik weet niet of je mijn post ook gezien hebt, maar je schrijft in je laatste post dat jij onder "best goed gaan" verstaat dat je je gedachten aan hem met succes weg kon drukken..
En even later dat je baalt dat hij zoveel gevoelens in je losmaakt. En jezelf forceert om geen contact op te nemen..
Onderdrukken, niet aan denken, niet willen voelen wat je voelt, dat soort dingen associeer jij met "sterk zijn"..
En ook dingen graag voor jezelf houden, de moeite die je hebt om zelf open te zijn over kwetsbare dingen, is dat om vooral niet te laten merken hoe je leeft/ wie je bent of dat anderen eea van je weten?
Wat hierboven ook al gezegd wordt: het is knap en dapper dat je nu aan het leren bent om wel open te zijn over gevoelens die voor jou heftig en moeilijk zijn, neem jezelf niet kwalijk dat je dat eerder niet kon en ook geen kwaad mee in de zin had. Het was onvermogen en nu pas blijkt voor jou dat je dit toch kan ontwikkelen. Nieuwe zelfinzichten betekenen groei en zijn niet bedoeld om jezelf mee om de oren te slaan dat je dat eerder niet wist of niet kon zien/weten..
Wees lief en mild voor jezel: je bent aan het leren! Je bent hard bezig met persoonlijke ontwikkeling. Dat mag! Op elk moment in je leven, op elke leeftijd. Kijk naar wat je wel allemaal al bereikt hebt en niet (alleen) naar wat je eerder niet wist/kon/ "fout deed".. Kan je je ook trots op jezelf voelen om dat gesprek met je vriendin bijvoorbeeld? Dit zijn voor jou megastappen die je nu zet, besef je dat? Prijs jezelf erom!
En even later dat je baalt dat hij zoveel gevoelens in je losmaakt. En jezelf forceert om geen contact op te nemen..
Onderdrukken, niet aan denken, niet willen voelen wat je voelt, dat soort dingen associeer jij met "sterk zijn"..
En ook dingen graag voor jezelf houden, de moeite die je hebt om zelf open te zijn over kwetsbare dingen, is dat om vooral niet te laten merken hoe je leeft/ wie je bent of dat anderen eea van je weten?
Wat hierboven ook al gezegd wordt: het is knap en dapper dat je nu aan het leren bent om wel open te zijn over gevoelens die voor jou heftig en moeilijk zijn, neem jezelf niet kwalijk dat je dat eerder niet kon en ook geen kwaad mee in de zin had. Het was onvermogen en nu pas blijkt voor jou dat je dit toch kan ontwikkelen. Nieuwe zelfinzichten betekenen groei en zijn niet bedoeld om jezelf mee om de oren te slaan dat je dat eerder niet wist of niet kon zien/weten..
Wees lief en mild voor jezel: je bent aan het leren! Je bent hard bezig met persoonlijke ontwikkeling. Dat mag! Op elk moment in je leven, op elke leeftijd. Kijk naar wat je wel allemaal al bereikt hebt en niet (alleen) naar wat je eerder niet wist/kon/ "fout deed".. Kan je je ook trots op jezelf voelen om dat gesprek met je vriendin bijvoorbeeld? Dit zijn voor jou megastappen die je nu zet, besef je dat? Prijs jezelf erom!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 21 september 2014 22:07
quote:sneeuwklokje74 schreef op 21 september 2014 @ 20:19:
[...]
Denk jij ook dat ex mij terugwil? Maar tegen mij zegt hij iedere keer van niet. Ach laat maar....jullie hebben ook geen glazen bol.
Maar ik snap je vraag niet. Natuurlijk ga ik niet vertellen dat ex hier heeft geslapen. Waarom zou ik? Dat zou niemand toch doen?! Ik bespreek zoiets nooit met mijn vrienden. Noch van ex, noch van andere exen, (vroegere) ons en scharrels. Ik hou dat graag voor mezelf.
Ja hoor, ik ben ook open naar vrienden en kennissen over mijn naieve stommiteiten en foute inschattingen/ keuzes en eigen zwaktes. Vroeger wou ik ook liever eoa perfect beeld van mijn "beste zelf" neerzetten. Mensen vinden dat helemaal niet fijn, is mijn ervaring. Ze vinden het nu veel fijner, nu ik ook maar een mens van vlees en bloed blijk te zijn en ook mijn zwakkere kanten heb, dat geeft hun ook de ruimte om zichzelf te zijn. Incl hun zwakkere kanten.
Kwetsbaarheid maakt je juist een mooi mens en herkennen mensen zich in, ze begrijpen je, kunnen zich dan pas echt in je inleven en zich verbinden met de "echte" persoon die je bent. Ik heb meer harten zich zien openen naar mij op mijn allerkwetsbaarste momenten dan als een soort levend voorbeeld/toonbeeld van toen het altijd goed ging met me en ik alles wel alleen af kon, niemand nodig leek te hebben.
En weet je, allerlei vrij "harde oordelaars" (die met grote mond en graag commentaar leverden op alles en iedereen) zijn nu ontdooid, ook al zijn we het over een hoop dingen niet eens, er is respect en begrip voor in de plaats gekomen. Oa omdat ik mijn eigen gang toch bleef gaan als ik ergens in geloof of mijn ware gevoelens laat zien, wat anderen er ook van vinden..
Maar ook mijn ongelijk erken als het anders loopt oid. Ik mag van mijzelf mijn eigen fouten maken en daarvan leren, het zelf ondervinden. En dan val ik af en toe maar hard op mijn smoel(tje), so what? Heb er heel veel voor teruggekregen aan moois als goodwill en vertrouwen bij/van anderen. Veel gelijkwaardiger ook dan daarvoor: mensen willen herkenning en zoeken een ander mens en niet een voorbeeldig iemand, want dat zijn ze zelf ook niet.. Op een voetstuk staan is echt helemaal niet leuk.
[...]
Denk jij ook dat ex mij terugwil? Maar tegen mij zegt hij iedere keer van niet. Ach laat maar....jullie hebben ook geen glazen bol.
Maar ik snap je vraag niet. Natuurlijk ga ik niet vertellen dat ex hier heeft geslapen. Waarom zou ik? Dat zou niemand toch doen?! Ik bespreek zoiets nooit met mijn vrienden. Noch van ex, noch van andere exen, (vroegere) ons en scharrels. Ik hou dat graag voor mezelf.
Ja hoor, ik ben ook open naar vrienden en kennissen over mijn naieve stommiteiten en foute inschattingen/ keuzes en eigen zwaktes. Vroeger wou ik ook liever eoa perfect beeld van mijn "beste zelf" neerzetten. Mensen vinden dat helemaal niet fijn, is mijn ervaring. Ze vinden het nu veel fijner, nu ik ook maar een mens van vlees en bloed blijk te zijn en ook mijn zwakkere kanten heb, dat geeft hun ook de ruimte om zichzelf te zijn. Incl hun zwakkere kanten.
Kwetsbaarheid maakt je juist een mooi mens en herkennen mensen zich in, ze begrijpen je, kunnen zich dan pas echt in je inleven en zich verbinden met de "echte" persoon die je bent. Ik heb meer harten zich zien openen naar mij op mijn allerkwetsbaarste momenten dan als een soort levend voorbeeld/toonbeeld van toen het altijd goed ging met me en ik alles wel alleen af kon, niemand nodig leek te hebben.
En weet je, allerlei vrij "harde oordelaars" (die met grote mond en graag commentaar leverden op alles en iedereen) zijn nu ontdooid, ook al zijn we het over een hoop dingen niet eens, er is respect en begrip voor in de plaats gekomen. Oa omdat ik mijn eigen gang toch bleef gaan als ik ergens in geloof of mijn ware gevoelens laat zien, wat anderen er ook van vinden..
Maar ook mijn ongelijk erken als het anders loopt oid. Ik mag van mijzelf mijn eigen fouten maken en daarvan leren, het zelf ondervinden. En dan val ik af en toe maar hard op mijn smoel(tje), so what? Heb er heel veel voor teruggekregen aan moois als goodwill en vertrouwen bij/van anderen. Veel gelijkwaardiger ook dan daarvoor: mensen willen herkenning en zoeken een ander mens en niet een voorbeeldig iemand, want dat zijn ze zelf ook niet.. Op een voetstuk staan is echt helemaal niet leuk.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 21 september 2014 22:21
Btw: een relatie openbaar maken staat naar mijn idee los van de vrijheid en eigen tijd-gezamenlijke tijd. Een relatie kan je toch samen invullen zoals jullie zouden willen vormgeven, dat hoeft toch niet 24/7 bij elkaar zijn te betekenen?
Wat zou er volgens jou veranderd zijn als je de relatie wel had geopenbaard naar jullie vriendengroep? Wat hield je tegen? (sorry, daarvoor moet ik het hele topic doorlezen denk ik, zal wel mosterd zijn en zal je het al wel uitgebreid over gehad hebben..)
Het hoeft allemaal niet zo zwart-wit, soms zijn er oplossingen mogelijk waar jullie je allebei in hadden kunnen vinden. Of kan je naar elkaar toegroeien als dat niet overeenkomt. Zelf heb ik na een langdurig huwelijk ook geen zin (hoe verliefd ik ook zou zijn) in een voltijdse 24/7-relatie, maar (op dit moment) hooguit ruimte voor latrelatie oid. Er zijn meerdere mogelijkheden dat je toch 100% voor elkaar gaat, maar niet fulltime bij elkaar hoeft te zijn of te wonen. Gaat om de betrokkenheid bij elkaar die de kwaliteit van een relatie aangeeft, niet de hoeveelheid tijd je samen spendeert, lijkt mij.
Een stuk eigen leven en ruimte (hoe groot dat stuk ook is) binnen een relatie lijkt me juist heel gezond. Er zijn zoveel vormen mogelijk tegenwoordig dat je dat gelukkig samen zelf kan en mag uitmaken, hoe je dat invult..
Wat zou er volgens jou veranderd zijn als je de relatie wel had geopenbaard naar jullie vriendengroep? Wat hield je tegen? (sorry, daarvoor moet ik het hele topic doorlezen denk ik, zal wel mosterd zijn en zal je het al wel uitgebreid over gehad hebben..)
Het hoeft allemaal niet zo zwart-wit, soms zijn er oplossingen mogelijk waar jullie je allebei in hadden kunnen vinden. Of kan je naar elkaar toegroeien als dat niet overeenkomt. Zelf heb ik na een langdurig huwelijk ook geen zin (hoe verliefd ik ook zou zijn) in een voltijdse 24/7-relatie, maar (op dit moment) hooguit ruimte voor latrelatie oid. Er zijn meerdere mogelijkheden dat je toch 100% voor elkaar gaat, maar niet fulltime bij elkaar hoeft te zijn of te wonen. Gaat om de betrokkenheid bij elkaar die de kwaliteit van een relatie aangeeft, niet de hoeveelheid tijd je samen spendeert, lijkt mij.
Een stuk eigen leven en ruimte (hoe groot dat stuk ook is) binnen een relatie lijkt me juist heel gezond. Er zijn zoveel vormen mogelijk tegenwoordig dat je dat gelukkig samen zelf kan en mag uitmaken, hoe je dat invult..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 22 september 2014 00:20
quote:Suzy65 schreef op 21 september 2014 @ 21:48:
Ik weet niet of je mijn post ook gezien hebt, maar je schrijft in je laatste post dat jij onder "best goed gaan" verstaat dat je je gedachten aan hem met succes weg kon drukken..
En even later dat je baalt dat hij zoveel gevoelens in je losmaakt. En jezelf forceert om geen contact op te nemen..
Onderdrukken, niet aan denken, niet willen voelen wat je voelt, dat soort dingen associeer jij met "sterk zijn"..
En ook dingen graag voor jezelf houden, de moeite die je hebt om zelf open te zijn over kwetsbare dingen, is dat om vooral niet te laten merken hoe je leeft/ wie je bent of dat anderen eea van je weten?
Ik heb je posts gelezen hoor! Ik waardeer het enorm: de moeite die mensen nemen om met hun bijdrage mij te steunen. Dank je wel!
Ik heb altijd gedacht dat ik open en eerlijk was tegen mijn vrienden. Alleen mijn relatie met ex was geheim. (Wat ik eerder vertelde van andere exen, scharrels en ons: slaapkamergeheimen deel ik ook niet. Voorzover het roddelcircuit zijn werk niet deed, hechtte ik veel waarde aan privacy.) Mijn lb is geen geheim en andere dingen ook niet. Ik praat alleen niet veel over lb. Ik vond dat nooit nodig, want ik had geen moeilijkheden. Nu besef ik pas wat lb voor mij betekent. Ik wist niet dat ik het wegstopte.
Wat hierboven ook al gezegd wordt: het is knap en dapper dat je nu aan het leren bent om wel open te zijn over gevoelens die voor jou heftig en moeilijk zijn, neem jezelf niet kwalijk dat je dat eerder niet kon en ook geen kwaad mee in de zin had. Het was onvermogen en nu pas blijkt voor jou dat je dit toch kan ontwikkelen. Nieuwe zelfinzichten betekenen groei en zijn niet bedoeld om jezelf mee om de oren te slaan dat je dat eerder niet wist of niet kon zien/weten..
Wees lief en mild voor jezel: je bent aan het leren! Je bent hard bezig met persoonlijke ontwikkeling. Dat mag! Op elk moment in je leven, op elke leeftijd. Kijk naar wat je wel allemaal al bereikt hebt en niet (alleen) naar wat je eerder niet wist/kon/ "fout deed".. Kan je je ook trots op jezelf voelen om dat gesprek met je vriendin bijvoorbeeld? Dit zijn voor jou megastappen die je nu zet, besef je dat? Prijs jezelf erom!
Nee ben niet trots op gesprek met vriendin. Maar dat komt omdat ik meer opluchting voelde omdat de lucht tussen ons geklaard was. Maar afgelopen week heb ik met en andere vriendin gesproken en daar was ik best wel trots op!
Ik weet niet of je mijn post ook gezien hebt, maar je schrijft in je laatste post dat jij onder "best goed gaan" verstaat dat je je gedachten aan hem met succes weg kon drukken..
En even later dat je baalt dat hij zoveel gevoelens in je losmaakt. En jezelf forceert om geen contact op te nemen..
Onderdrukken, niet aan denken, niet willen voelen wat je voelt, dat soort dingen associeer jij met "sterk zijn"..
En ook dingen graag voor jezelf houden, de moeite die je hebt om zelf open te zijn over kwetsbare dingen, is dat om vooral niet te laten merken hoe je leeft/ wie je bent of dat anderen eea van je weten?
Ik heb je posts gelezen hoor! Ik waardeer het enorm: de moeite die mensen nemen om met hun bijdrage mij te steunen. Dank je wel!
Ik heb altijd gedacht dat ik open en eerlijk was tegen mijn vrienden. Alleen mijn relatie met ex was geheim. (Wat ik eerder vertelde van andere exen, scharrels en ons: slaapkamergeheimen deel ik ook niet. Voorzover het roddelcircuit zijn werk niet deed, hechtte ik veel waarde aan privacy.) Mijn lb is geen geheim en andere dingen ook niet. Ik praat alleen niet veel over lb. Ik vond dat nooit nodig, want ik had geen moeilijkheden. Nu besef ik pas wat lb voor mij betekent. Ik wist niet dat ik het wegstopte.
Wat hierboven ook al gezegd wordt: het is knap en dapper dat je nu aan het leren bent om wel open te zijn over gevoelens die voor jou heftig en moeilijk zijn, neem jezelf niet kwalijk dat je dat eerder niet kon en ook geen kwaad mee in de zin had. Het was onvermogen en nu pas blijkt voor jou dat je dit toch kan ontwikkelen. Nieuwe zelfinzichten betekenen groei en zijn niet bedoeld om jezelf mee om de oren te slaan dat je dat eerder niet wist of niet kon zien/weten..
Wees lief en mild voor jezel: je bent aan het leren! Je bent hard bezig met persoonlijke ontwikkeling. Dat mag! Op elk moment in je leven, op elke leeftijd. Kijk naar wat je wel allemaal al bereikt hebt en niet (alleen) naar wat je eerder niet wist/kon/ "fout deed".. Kan je je ook trots op jezelf voelen om dat gesprek met je vriendin bijvoorbeeld? Dit zijn voor jou megastappen die je nu zet, besef je dat? Prijs jezelf erom!
Nee ben niet trots op gesprek met vriendin. Maar dat komt omdat ik meer opluchting voelde omdat de lucht tussen ons geklaard was. Maar afgelopen week heb ik met en andere vriendin gesproken en daar was ik best wel trots op!
maandag 22 september 2014 11:40
Zou je concreet kunnen zeggen wat zo "los" mogelijk betekend? Een open relatie? Geen hand vast houden in het openbaar? Niet te vaak bij elkaar zijn? Geen verjaardagen? Wel de lusten, niet de lasten? Heeft zo'n losse relatie wel diepgang en is het meer dan alleen een sex relatie?
Wellicht als je concreet weet wat je wel of niet wilde, dat je de pijnpunten en het waarom beter zou kunnen gaan begrijpen.
Wanneer je kijkt naar anderen met een langdurige relatie. Is dat iets wat je beangstigd of iets wat je ook wel mooi vindt?
Wellicht als je concreet weet wat je wel of niet wilde, dat je de pijnpunten en het waarom beter zou kunnen gaan begrijpen.
Wanneer je kijkt naar anderen met een langdurige relatie. Is dat iets wat je beangstigd of iets wat je ook wel mooi vindt?
maandag 22 september 2014 12:28
Je mag best tegen vriendinnen zeggen: jeetje, ik mis ex! Ik dnek constant aan hem. Dat wil ik niet, getverderrie wat zit die vent in mijn hoofd zeg! We hebben de afspraak om 31 oktober te bellen, ik hoop echt dat ik het volhoudt!
Dan heb je het uitgesproken en hoef je de strijd (want dat is het) niet alleen te voeren. Dan kun je in een kwetsbaar moment een vriendin appen: hou me tegen, ik wil hem bellen! En dan kan vriendin je zonder verder te hoeven bevragen een virtuele schop onder je kont geven.
Hulp aanvaarden is zoveel makkelijker. Gedeelde smart, is halve smart.
Dan heb je het uitgesproken en hoef je de strijd (want dat is het) niet alleen te voeren. Dan kun je in een kwetsbaar moment een vriendin appen: hou me tegen, ik wil hem bellen! En dan kan vriendin je zonder verder te hoeven bevragen een virtuele schop onder je kont geven.
Hulp aanvaarden is zoveel makkelijker. Gedeelde smart, is halve smart.
maandag 22 september 2014 13:49
quote:Doreia schreef op 22 september 2014 @ 12:28:
Je mag best tegen vriendinnen zeggen: jeetje, ik mis ex! Ik dnek constant aan hem. Dat wil ik niet, getverderrie wat zit die vent in mijn hoofd zeg! We hebben de afspraak om 31 oktober te bellen, ik hoop echt dat ik het volhoudt!
Dan heb je het uitgesproken en hoef je de strijd (want dat is het) niet alleen te voeren. Dan kun je in een kwetsbaar moment een vriendin appen: hou me tegen, ik wil hem bellen! En dan kan vriendin je zonder verder te hoeven bevragen een virtuele schop onder je kont geven.
Hulp aanvaarden is zoveel makkelijker. Gedeelde smart, is halve smart.
Je hebt gelijk. Ik maak het ook wel erg ingewikkeld. Ga het idd tegen een vriendin zeggen. Dat had ik in het begin ook gedaan. Toen was vriendin ahw heel streng voor me. Da's wel goed.
Ik hoop dat ik op 31 oktober echt kan zeggen dat ex uit mijn systeem is. Zou een hoop rust geven, denk ik.
Je mag best tegen vriendinnen zeggen: jeetje, ik mis ex! Ik dnek constant aan hem. Dat wil ik niet, getverderrie wat zit die vent in mijn hoofd zeg! We hebben de afspraak om 31 oktober te bellen, ik hoop echt dat ik het volhoudt!
Dan heb je het uitgesproken en hoef je de strijd (want dat is het) niet alleen te voeren. Dan kun je in een kwetsbaar moment een vriendin appen: hou me tegen, ik wil hem bellen! En dan kan vriendin je zonder verder te hoeven bevragen een virtuele schop onder je kont geven.
Hulp aanvaarden is zoveel makkelijker. Gedeelde smart, is halve smart.
Je hebt gelijk. Ik maak het ook wel erg ingewikkeld. Ga het idd tegen een vriendin zeggen. Dat had ik in het begin ook gedaan. Toen was vriendin ahw heel streng voor me. Da's wel goed.
Ik hoop dat ik op 31 oktober echt kan zeggen dat ex uit mijn systeem is. Zou een hoop rust geven, denk ik.
maandag 22 september 2014 13:58
Laat 31 oktober los. Nu leef je ernaar toe, hou je je eraan vast dat je dan weer contact met hem mag hebben.
Zoals iemand die aan het afvallen is en overal slagroomtaartjes ziet, met zichzelf afspreekt: op 31 oktober mag ik een hele slagroomtaart. Je snapt natuurlijk wel dat je afvallen dan alleen nog maar werkt, vanwege de 31 oktober die dichterbij komt. En als het dan zover is, dat er niet 1 maar 2 slagroomtaarten worden gekocht, en dat die taarten eerst heerlijk smaken... tot ze op zijn en je denkt: waarom heb ik nu eigenlijk zo hard mijn best gedaan om die paar kilo kwijt te raken? In 1 middag heb ik al dat harde werk teniet gedaan!
Zoals iemand die aan het afvallen is en overal slagroomtaartjes ziet, met zichzelf afspreekt: op 31 oktober mag ik een hele slagroomtaart. Je snapt natuurlijk wel dat je afvallen dan alleen nog maar werkt, vanwege de 31 oktober die dichterbij komt. En als het dan zover is, dat er niet 1 maar 2 slagroomtaarten worden gekocht, en dat die taarten eerst heerlijk smaken... tot ze op zijn en je denkt: waarom heb ik nu eigenlijk zo hard mijn best gedaan om die paar kilo kwijt te raken? In 1 middag heb ik al dat harde werk teniet gedaan!
