Zou hij echt veranderd zijn?

21-09-2014 00:17 73 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Mijn relatie is verbroken na iets meer dan twee jaar omdat ik de onzekerheid niet meer aankon. En het tevens moeilijk had met zijn in mijn ogen egoïstische gedrag.



De relatie met mijn ex is eigenlijk vanaf het begin drama geweest. Hij bleef het eerste half jaar van onze relatie in het begin openlijk daarna stiekem met andere vrouwen chatten en afspreken enz... Nadien stond hij niet meer op een datingsite maar was hij wel nog steeds actief op FB om daar vreemde vrouwen toe te voegen en over onze relatie te klagen en kenbaar te maken dat hij iemand anders wilde leren kennen. Hij was tevens erg jaloers op mijn ex man en vond het niet leuk dat ik een goed contact had met hem. Niets romantische ofzo puur vriendschappelijk en voor ons kindje. We hebben die periode zoveel ruzie gehad dat hij me voor het eerst gelagen heeft (geen echte blauwe plekken maar ik was wel enorm geschrokken).



Toen ik een einde aan de relatie maakte kwam hij met hangende pootjes al huilend terug dat hij ging veranderen en verwijderde zijn datingprofiel. Maar ondertussen was hij in mijn ogen niet erg loyaal naar mij omdat hij bleef contact hebben met een vrouw die erg gemeen over me deed waar hij in meeging (ik deugde niet, was enkel op zijn geld uit enz...) . Als er iets mis zat ging hij overal over me roddelen zelfs vertrouwelijke dingen die ik tegen hem had gezegd ging hij verder vertellen.



Door dat de relatie zo slecht zat had ik ook bang om mijn kindje met hem ik contact te brengen. Wat dan weer conflicten met zich mee bracht omdat hij vond dat ik me niet genoeg openstelde ezn...



Uiteindelijk heb ik dan toch mijn kindje in contact met hem gebracht en klikte het wel.



Maar we bleven wel ruzie hebben over veel zaken. Ik bleef ook erg achterdochtig door wat er allemaal was gebeurt en controleerde hem hierdoor. En dan regelmatig stelde ik weer dingen vast. Zoals berichten sturen naar exen dat ze nog eens moesten afspreken.



Als we ruzie hadden betrok hij ook altijd andere mensen erbij zoals vrienden of zijn moeder. En verweet hij me de ergste dingen. Maar telkens legde we het weer bij en geraakte onze relatie verder en verder. Hij wilde ook heel graag kinderen met me.

Hij bleef maar aan me vragen met hem te komen wonen en kinderen te krijgen. Hij zetten me onder druk wanneer ik dit niet deed. Indien ik dit niet zou doen ging hij verder met zijn leven en was onze relatie gedaan. We zijn dan gaan samen wonen maar ik voelde me helemaal niet gelukkig. Als ik iets deed was het niet goed genoeg of kon hij het beter. letterlijk gezegd uw job doe ik met mijn kleine pink (ik heb vier jaar hoger onderwijs gedaan om mijn job te mogen uitoefenen). Commentaar over mijn familie en vrienden (één iemand had perrongeluk de naam van mijn ex tegen hem gezegd). Mijn kind deed dit en dat fout in zijn ogen ezn... Indien ik iets deed wat hem niet zinde negeerde hij zelfs mijn kind.

Wanneer mijn kind van 7 jaar hem niet terug begroete (ze was aan het lezen) vond hij haar on respectvol "net als mij" en moest zij maar de eerste stap zetten om tegen hem iets te komen zeggen. Dit terwijl ze hem niet horen binnen komen.



Hij sloot me buiten in midden winter terwijl mijn kind lag te slapen. Liet me daarna terug binnen maar sloot de kamerdeur waardoor ik niet aan mijn spullen kon. Ik ben toen op de deur gaan bonken waardoor mijn kindje dit hoorde. Toen ik dit merkte ben ik naar haar gegaan. En hij kwam binnen deed het licht aan en begon me daar tegenover mijn kind te verwijten en haar vertellen dat ik altijd ruzie maak enz... Mijn kind heeft zelf gezegd mama maar jij had met papa toch nooit ruzie.

Dit was voor mij de druppel en ik ben binnen de week verhuist. Toch bleef hij maar bellen en vergiffenis vragen. We zijn dan na één maand terug beginnen afspreken. Ondertussen nogal ruzie terug met exen bellen, me tegen de grond gewerkt enz... Ik zei dat ik op die manier echt geen relatie zag zitten.



Hij beweert nu erg veranderd te zijn. Het valt me op dat hij idd minder bevestiging van andere vrouwen nodig heeft. En zich minder kinderachtig gedraagt. Heeft me ook niet meer geslagen. Alleen heb ik bang dat dit slechts tijdelijk is en het maar een masker is. Dat van zodra ik terug ga het allemaal van voor af aan herbegint.

Ik verlang wel naar de momenten dat het goed ging want die waren er uiteraard ook. Alhoewel het erg om hem draaide. Zoals iedere dag seks willen en het van mij verlangen terwijl hij wist dat ik het niet wilde en ja ik stemde dan maar toe. En me bijna dagelijks vragen om aan kinderen te beginnen.



Hij heeft echt zijn goede kanten. Maar het ene moment ben ik zijn grootste liefde en zegt hij wel 10 x per dag met me te willen trouwen enz... Tevens is hij erg behulpzaam en charmant naar andere mensen. Alhoewel hij geen echte vrienden heeft. En veel conflicten op zijn werk. Hij weet het beter en zijn bazen brengen er niets van terecht enz...



Maar iets in me zegt dat het aan mij ligt dat ik het verleden niet kan loslaten dat ik hem alleen maar negatie zie. Hij zegt dat zelfs tegen me. En dan twijfel ik of ik wel de juiste beslissing genomen heb om niet met hem een gezin te beginnen of door te gaan, Hij doet echt zijn best. Maar ik blijf wantrouwig dat het tijdelijk is dat hij toneel speelt tot ik terug bij hem woon.



Sorry voor dit lange verhaal... Maar ik moest echt mijn hart kunnen luchten



Groetjes,

Fran
Alle reacties Link kopieren
Maar op sommige momenten voel ik me zo miserabel dat ik aan alles wat hem betreft twijfel. En idd mijn kind is mijn alles en dat is ook de reden waarom ik ben weggegaan.
Alle reacties Link kopieren
Wat jij jezelf allemaal aan wil laten doen in de naam der liefde is jouw probleem, maar je kind hier willens en wetens in meesleuren, maakt van jou een beroerde moeder. Laat anders de vader van je kind je OP lezen en vraag hem eens of hij dan jullie kind nog aan jouw beoordelingsvermogen wil overlaten.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Beste Frane, neem de tijd en energie om in jezelf te steken, mbv een therapeut, en stop met relaties met miserabele mannen. Je zult dit patroon moeten doorbreken.
Alle reacties Link kopieren
ik weet het dat ik ook de reden waarom ik geen relatie met hem meer heb. En dat ik er ook geen meer wil. Maar soms voel ik me zo onzeker. Al blijft hij me bellen en aan mijn deur staan.

Ik voel zoveel boosheid naar hem.
Alle reacties Link kopieren
ik weet het dat ik ook de reden waarom ik geen relatie met hem meer heb. En dat ik er ook geen meer wil. Maar soms voel ik me zo onzeker. Al blijft hij me bellen en aan mijn deur staan.

Ik voel zoveel boosheid naar hem.
Iedereen verdiend een tweede kans, maar niet perse met dezelfde persoon.



Verder eens met Scriptum
Alle reacties Link kopieren
14 maanden geleden was hij ook al veranderd. Lees je eigen topics eens terug en trek je conclusie hieruit.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
niet meer tegen praten en uit je leven schrappen die man.

die boosheid kan je beter omzetten in iets productievers.

zoals je eigen leven en dat van je kind weer fijn maken.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Ik geef ook geen kans meer aan hem. Geen voet meer tussen de deur.

Het verschil met toen was dat ik stapelverliefd was. Nu voel ik me onzeker en schuldig tegenover hem dat ik geen relatie meer wil.
Alle reacties Link kopieren
Dus hij stalkt je? Nou, is hij veranderd zeg.



Maar je gaat toch weer terug, beetje tevergeefse moeite om jou ergens van te overtuigen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Alle reacties Link kopieren
Praat over je onzekerheid en je schuldgevoel bij je psycholoog. Ga niet je onzekerheid en miserabel gevoel weg willen toveren door hem weer een kans te geven. Het wordt alleen maar erger en nog moeilijker om uit die situatie te stappen. Het is het nu al, dus maak het niet moeilijker voor jezelf en je dochter. Dat is een trouwens een veelgemaakte fout: miserabel zonder klootzak staat gelijk aan 'liefde'. Nee, miserabel zonder klootzak staat gelijk aan heeeeeeel hard aan jezelf werken.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat hij merkt dat het op is tussen ons... En we niet meer samen verder kunnen dat hij zijn pijlen ondertussen wel naar andere gaat richten. Eigenlijk mag ik het hopen.
Nee, omdat hij je niet meer kan krijgen, richt hij zijn pijlen op jou. Niet omdat hij van jou houdt, maar omdat hij zijn zin niet krijgt. Nu trekt hij aan je, mocht je terug gaan dan slaat hij je. Bijt even door, dit gaat voorbij, en werk ondertussen aan jezelf, maak jezelf weerbaar en onafhankelijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:scriptum, 2 seconden geleden

Nee, omdat hij je niet meer kan krijgen, richt hij zijn pijlen op jou. Niet omdat hij van jou houdt, maar omdat hij zijn zin niet krijgt. Nu trekt hij aan je, mocht je terug gaan dan slaat hij je. Bijt even door, dit gaat voorbij, en werk ondertussen aan jezelf, maak jezelf weerbaar en onafhankelijk.Hij heeft geen verdriet, hij is razend omdat ie de controle niet meer heeft. Je schuldig voelen is nergens voor nodig. Je ontneemt hem niets op de kans je goed in elkaar te rammen na.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Alle reacties Link kopieren
quote:MrsStanleyWalker schreef op 21 september 2014 @ 00:55:

[...]





Hij heeft geen verdriet, hij is razend omdat ie de controle niet meer heeft. Je schuldig voelen is nergens voor nodig. Je ontneemt hem niets op de kans je goed in elkaar te rammen na.+1000
Alle reacties Link kopieren
Waarom heb je nog contact met hem dan?



Kap alle contact af!
Ab imo pectore
Alle reacties Link kopieren
Ik heb hem gisteren gezegd dat ik wil dat hij me met rust laat. Dan is hij om half drie s'nachts nog aan mijn deur geweest en hem ik hem weg gestuurd. Sindsdien heb ik niets meer van hem gehoord.
Je schuldgevoel ligt bij de verkeerde persoon. Je zou je schuldig moeten voelen naar je dochter omdat je haar in deze situatie hebt gebracht en het veel te lang hebt laten voortduren. Hij is een volwassene en volledig capabel om zijn leven te laten slagen of te laten falen en dat geldt net zo goed voor jou.



Als jij je schuldig voelt naar hem verraad je je gevoelens voor je eigen dochter. Ik denk dat je je naar hem schuldig voelt omdat je eigenlijk liever naar hem terug zou willen voor je gevoel maar dat je verstand je weerhoud.



Jullie zijn dus beide zelfdestructief en wat hij doet moet hij zelf weten maar jij bent blijkbaar in staat om je zelf weg te cijferen voor een man die je slaat en vernedert dus het is heel goed dat je in therapie bent.
quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 00:24:

Ja idd maar hij doet zich zo goed voor nu. Hij zegt zelf tegen me je gaat me echt op niets kunnen pakken hoor dat gun ik je niet. Ik voel me dan zo schuldig precies of ik het allemaal uitlok. Terwijl ik idd niet zo geloof dat mensen 180 graden kunnen veranderen. Dat dit maar een masker is tot hij heeft wat hij wilt.

Hij zegt niet dat hij stopt met vreemdgaan, hij zegt dat jij hem op niets meer kan pakken (want dat gunt hij je niet...).





quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 00:25:

Ik weet wel dat ik niet wil of kan verder gaan met deze man. Maar toch voel ik me zo beroerd en onzeker...



Waarover voel jij je dan zo beroerd en onzeker? Je zegt dat je niet eens verder met hem wil, waarom geef je hem dan nog gelegenheid in te spelen op jouw onzekerheid?



Weg met die vent, laat hem maar een andere sukkel zoeken die zijn mooie, neppe praatjes gelooft.
Huh?! Waarom zijn sommige mensen zo stom om zichzelf zo te verlagen en respectloos met zich laten sollen? Alleen maar omdat t soms best leuk is in de relatie?!



Respect, vertrouwen en jezelf zijn. Elkaar sterker maken en stimuleren dat is belangrijk.
Alle reacties Link kopieren
Hij houdt niet van je; hij wil alleen maar macht over je.



Hij mist jou als persoon niet; hij mist het om iemand te kunnen bespelen, manipuleren, dwingen en de grond in te boren.



Het speeltje, dat hij op allerlei manieren mocht misbruiken, is weggelopen. Dat maakt hem woedend en hij probeert nu met mooie woorden te bereiken dat hij weer verder kan gaan met zijn sadistische en misselijkmakende gedrag.



Een relatie is bedoeld om je louter positieve dingen te brengen; niet een grote bak ellende met af en toe iets fijns.



Dit is een ernstig gestoorde man; met een ziekelijke liefde voor macht. Van zulke mannen moet je verre blijven, en zeker je kind er niet aan blootstellen.



- Je hebt dus de juiste stap gezet, om de relatie te verbreken.

- Je doet het goed, nu je hem duidelijk maakt dat je niets meer met hem te maken wilt hebben.

- Je bent op de goede weg, door hulp te ontvangen van een therapeut.



Ga zo door. En laat dit nooit meer met jou en je kind gebeuren.
@TO: misschien heb je wat aan dit topic:

http://forum.viva.nl/forum/Relaties/ver ... ges/214301



Ik zie best wel de nodige overeenkomsten met de ex uit dat topic en die van jou.
Alle reacties Link kopieren
Hoe groot is het bord voor je hoofd?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ehm... ik ben opgehouden met lezen toen ik tegenkwam dat hij in een relatie met jou een datingprofiel had!



Mijn God bestaan er echt nog zulke vrouwen voor wie dit niet meteen exit is?! Nee die verandert niet... want dan ben je gewoon ronduit onbeschoft en respectloos naar je partner. Hij heeft duidelijk een ander idee van relaties dan jij, en dat werkt niet. Ook nu niet.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
Alle reacties Link kopieren
Je weet het dus al wel, maar jouw eigenwaarde moet nog wat groeien. Dan zet je jouw behoeften en verlangens voorop, en niet die van hem.



Hij is een kansloze man, die alleen maar ellende oplevert. Hij doet nou zijn best omdat alle andere vrouwen dat ook gezien hebben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven