Psyche
alle pijlers
Waarom moeten vegetariërs zich altijd zo verantwoorden?
zondag 21 september 2014 05:54
Ik eet vanaf mijn achtste geen vlees meer en vanaf mijn elfde geen vis. Ik ben dus sinds mijn elfde volledig vegetariër en ik ben nu vierentwintig. Al mijn leven lang krijg ik een salvo van vragen op me af als ik vertel vegetariër te zijn, en ik vertel dit alleen maar op het moment dat dit ter sprake komt. Als ik bij iemand ga eten bijvoorbeeld. Of als ik uit eten ga en ik eet zelf geen vlees. Of als het over vlees in het algemeen gaat. Hoe dan ook, het komt niet in veel gevallen ter sprake, maar op een gegeven moment komt het in bepaalde contacten dus wel ter sprake. En altijd die vragen.
"Waarom ben je vegetariër?" Oké, logisch. "Oh, maar draag je dan ook geen leer?" Nee. "Soja is hartstikke slecht voor het milieu en de boeren!" Ik eet en drink geen soja. "Eet je wel kaas?" "Heb je een auto?" Allemaal vragen die ik vaak kan tackelen, maar zelfs als ik dit niet zou kunnen: who cares? Waarom willen veel mensen vegetariërs op zogenaamde inconsequenties pakken? Vannacht tijdens een feestje kwam het ter sprake. Want ik hoefde geen bitterbal. En het kan me niets schelen als er geen vegetarische snackjes zijn, ik haat het om mensen op te moeten zadelen met extra werk. Ook als ik bij iemand eet zeg ik altijd: "het maakt niet uit wat je maakt, als er maar geen vlees en vis in zit" en dan is ervoor zorgen dat dat niet tegelijkertijd gebakken of gekookt wordt dus genoeg. Vaak doen mensen enorm hun best, heel lief, maar dat hoeft dus niet eens van mij. Zelf eet ik bijvoorbeeld niet eens elke dag een vleesvervanger, dus zo precies komt dat echt niet allemaal. Ik vraag niemand om extra werk, ik spreek niemand aan op zijn vleesconsumptie en ik geef geen nare blikken richting iemands bord en de meeste vegetariërs doen dit niet. Maar veel vegetariërs krijgen wel: "dan eet ik nu dubbel zoveel vlees, "waarom heb je dan snijtanden?", "je staat bovenaan de voedselketen!" en "dat is heel ongezond". En daarna dus al die vragen om te kijken of je iets doet dat niet in het perfecte zwart-witte plaatje past van iemand die 0% aan milieuvervuiling en dierenleed doet.
Ik vind het zo'n raar verschijnsel dat bijna elke vegetariër hiermee te maken krijgt. Dat wanneer je vertelt vegetariër te zijn, vluchtig en out of the blue je moet verantwoorden alsof het iets is waar zij last van hebben. Ik begrijp er niets van en vandaar dat ik dit ook hier - in Psyche - plaats. Wat gebeurt er in het hoofd van sommige mensen wanneer iemand vertelt vegetarisch te eten?
"Waarom ben je vegetariër?" Oké, logisch. "Oh, maar draag je dan ook geen leer?" Nee. "Soja is hartstikke slecht voor het milieu en de boeren!" Ik eet en drink geen soja. "Eet je wel kaas?" "Heb je een auto?" Allemaal vragen die ik vaak kan tackelen, maar zelfs als ik dit niet zou kunnen: who cares? Waarom willen veel mensen vegetariërs op zogenaamde inconsequenties pakken? Vannacht tijdens een feestje kwam het ter sprake. Want ik hoefde geen bitterbal. En het kan me niets schelen als er geen vegetarische snackjes zijn, ik haat het om mensen op te moeten zadelen met extra werk. Ook als ik bij iemand eet zeg ik altijd: "het maakt niet uit wat je maakt, als er maar geen vlees en vis in zit" en dan is ervoor zorgen dat dat niet tegelijkertijd gebakken of gekookt wordt dus genoeg. Vaak doen mensen enorm hun best, heel lief, maar dat hoeft dus niet eens van mij. Zelf eet ik bijvoorbeeld niet eens elke dag een vleesvervanger, dus zo precies komt dat echt niet allemaal. Ik vraag niemand om extra werk, ik spreek niemand aan op zijn vleesconsumptie en ik geef geen nare blikken richting iemands bord en de meeste vegetariërs doen dit niet. Maar veel vegetariërs krijgen wel: "dan eet ik nu dubbel zoveel vlees, "waarom heb je dan snijtanden?", "je staat bovenaan de voedselketen!" en "dat is heel ongezond". En daarna dus al die vragen om te kijken of je iets doet dat niet in het perfecte zwart-witte plaatje past van iemand die 0% aan milieuvervuiling en dierenleed doet.
Ik vind het zo'n raar verschijnsel dat bijna elke vegetariër hiermee te maken krijgt. Dat wanneer je vertelt vegetariër te zijn, vluchtig en out of the blue je moet verantwoorden alsof het iets is waar zij last van hebben. Ik begrijp er niets van en vandaar dat ik dit ook hier - in Psyche - plaats. Wat gebeurt er in het hoofd van sommige mensen wanneer iemand vertelt vegetarisch te eten?
zondag 21 september 2014 06:24
Interesse. Omdat het afwijkt van de norm. Het is niet zo dat iedereen vegetariërs wil afkraken. Veel vegetariërs vinden het ook nodig om er heel erg over te roeptoeteren en keuren mensen die niet vegetarisch eten af. Of ze geven een ongevraagd lesje bio-industrie. En zo heeft iedereen wel wat. En waarom? Omdat alles dat anders is dan je gewend bent toch wel interessant is, of vragen oproept.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
zondag 21 september 2014 06:27
Inderdaad is het (meestal) niet bedoelt om jou verantwoording te laten afleggen, maar uit interesse omdat het afwijkt van de norm.
Zelfde vraag/vragen krijg ik als ik zeg dat ik uit levensovertuiging geen varkensvlees eet.
Dat jij het beschouwt als "verantwoording afleggen" zegt imo dus meer over jou dan over de vragenstellers.
Zelfde vraag/vragen krijg ik als ik zeg dat ik uit levensovertuiging geen varkensvlees eet.
Dat jij het beschouwt als "verantwoording afleggen" zegt imo dus meer over jou dan over de vragenstellers.
zondag 21 september 2014 06:36
quote:Naara schreef op 21 september 2014 @ 06:27:
Inderdaad is het (meestal) niet bedoelt om jou verantwoording te laten afleggen, maar uit interesse omdat het afwijkt van de norm.
Zelfde vraag/vragen krijg ik als ik zeg dat ik uit levensovertuiging geen varkensvlees eet.
Dat jij het beschouwt als "verantwoording afleggen" zegt imo dus meer over jou dan over de vragenstellers.Nou nee, ik kan het onderscheid maken tussen vragen uit interesse of testjes en flauwe grapjes. Het is echt een bekend fenomeen bij vegetariërs. Als mij uit interesse wordt gevraagd waarom ik vegetariër ben houd ik dat zelfs kort, ik houd er totaal niet van om iets op te dringen en zou dat nooit doen. Dan vertel ik dus dat er geen dier voor mij hoeft te sterven en ik daarbij liever geen dingen doe die het milieu schaden. Vervolgens krijg ik dan van sommige mensen allerlei vragen. "Oh, je bent zo'n smerige hippie?" Het komt niet vaak voor, maar in die dertien jaar wel vaak genoeg om me rationeel af te vragen wat er in de hoofden van dat soort mensen omgaat. Het lijkt soms alsof ik mensen ermee boos maak of dat ze zich aangevallen voelen terwijl ik alleen de mededeling doe dat ik geen vlees en vis eet. En ik doe die mededeling dan dus puur uit praktische overwegingen.
Inderdaad is het (meestal) niet bedoelt om jou verantwoording te laten afleggen, maar uit interesse omdat het afwijkt van de norm.
Zelfde vraag/vragen krijg ik als ik zeg dat ik uit levensovertuiging geen varkensvlees eet.
Dat jij het beschouwt als "verantwoording afleggen" zegt imo dus meer over jou dan over de vragenstellers.Nou nee, ik kan het onderscheid maken tussen vragen uit interesse of testjes en flauwe grapjes. Het is echt een bekend fenomeen bij vegetariërs. Als mij uit interesse wordt gevraagd waarom ik vegetariër ben houd ik dat zelfs kort, ik houd er totaal niet van om iets op te dringen en zou dat nooit doen. Dan vertel ik dus dat er geen dier voor mij hoeft te sterven en ik daarbij liever geen dingen doe die het milieu schaden. Vervolgens krijg ik dan van sommige mensen allerlei vragen. "Oh, je bent zo'n smerige hippie?" Het komt niet vaak voor, maar in die dertien jaar wel vaak genoeg om me rationeel af te vragen wat er in de hoofden van dat soort mensen omgaat. Het lijkt soms alsof ik mensen ermee boos maak of dat ze zich aangevallen voelen terwijl ik alleen de mededeling doe dat ik geen vlees en vis eet. En ik doe die mededeling dan dus puur uit praktische overwegingen.
zondag 21 september 2014 06:43
quote:kookwekkertje01 schreef op 21 september 2014 @ 06:24:
Interesse. Omdat het afwijkt van de norm. Het is niet zo dat iedereen vegetariërs wil afkraken. Veel vegetariërs vinden het ook nodig om er heel erg over te roeptoeteren en keuren mensen die niet vegetarisch eten af. Of ze geven een ongevraagd lesje bio-industrie. En zo heeft iedereen wel wat. En waarom? Omdat alles dat anders is dan je gewend bent toch wel interessant is, of vragen oproept.
Is dat zo? Ken jij persoonlijk vegetariërs die dat doen, afkeuren, een ongevraagd bio-industrielesje geven? Ik heb bijna alleen maar vleeseters om me heen. Nooit problemen mee. Maar bij de vegetariërs die ik wel om me heen heb hoor ik hetzelfde en ook dit zijn geen opdringerige types. Zo ken ik meerdere mensen die op latere leeftijd vegetariër zijn geworden en die hebben zich keer op keer moeten verantwoorden. Een collega bijvoorbeeld. Dit terwijl ze dat dus ook alleen maar meldden uit praktische overwegingen. Ik zat erbij toen ze het dus meldde en wat ze wel niet over zich heen kreeg! De hele quiz plus de leuke grapjes over extra veel vlees eten van hun kant.
Ik heb mensen in mijn omgeving die twee stukken vlees in plaats van één willen, die menen elke dag recht op een stuk vlees te hebben, die vinden dat een maaltijd zonder vlees geen maaltijd is. Ik heb namelijk voornamelijk mannen om me heen. En mannelijkheid en hard roepen dat je wèl vlees eet gaan erg graag samen, merk ik. Toch zul je mij daar nooit over horen in hun gezelschap.
Interesse. Omdat het afwijkt van de norm. Het is niet zo dat iedereen vegetariërs wil afkraken. Veel vegetariërs vinden het ook nodig om er heel erg over te roeptoeteren en keuren mensen die niet vegetarisch eten af. Of ze geven een ongevraagd lesje bio-industrie. En zo heeft iedereen wel wat. En waarom? Omdat alles dat anders is dan je gewend bent toch wel interessant is, of vragen oproept.
Is dat zo? Ken jij persoonlijk vegetariërs die dat doen, afkeuren, een ongevraagd bio-industrielesje geven? Ik heb bijna alleen maar vleeseters om me heen. Nooit problemen mee. Maar bij de vegetariërs die ik wel om me heen heb hoor ik hetzelfde en ook dit zijn geen opdringerige types. Zo ken ik meerdere mensen die op latere leeftijd vegetariër zijn geworden en die hebben zich keer op keer moeten verantwoorden. Een collega bijvoorbeeld. Dit terwijl ze dat dus ook alleen maar meldden uit praktische overwegingen. Ik zat erbij toen ze het dus meldde en wat ze wel niet over zich heen kreeg! De hele quiz plus de leuke grapjes over extra veel vlees eten van hun kant.
Ik heb mensen in mijn omgeving die twee stukken vlees in plaats van één willen, die menen elke dag recht op een stuk vlees te hebben, die vinden dat een maaltijd zonder vlees geen maaltijd is. Ik heb namelijk voornamelijk mannen om me heen. En mannelijkheid en hard roepen dat je wèl vlees eet gaan erg graag samen, merk ik. Toch zul je mij daar nooit over horen in hun gezelschap.
zondag 21 september 2014 06:46
quote:Pantax schreef op 21 september 2014 @ 06:42:
Als je er geen zin in hebt, zeg je gewoon dat je geen vlees lust. Mensen zijn een stuk toleranter ten opzichte van afwijkingen die ze zelf ook in enige mate hebben.Dat zou toch erg zijn, als je zou moeten zeggen dat je geen vlees lust omdat je anders te maken krijgt met intolerantie? Nou ja, ik incasseer 'm wel en laat me niet kennen, maar vraag me serieus af waardoor het komt. Ik vind het zo'n raar verschijnsel. Stel dat mensen door al die nare gebeurtenissen met kledingfabrieken zouden zeggen echt niet meer bij die en die winkel te kopen, zouden ze dan ook te maken krijgen met dit soort gedrag? Of is het een testosteronding? Want het zijn voornamelijk mannen die dit doen, moet ik zeggen.
Als je er geen zin in hebt, zeg je gewoon dat je geen vlees lust. Mensen zijn een stuk toleranter ten opzichte van afwijkingen die ze zelf ook in enige mate hebben.Dat zou toch erg zijn, als je zou moeten zeggen dat je geen vlees lust omdat je anders te maken krijgt met intolerantie? Nou ja, ik incasseer 'm wel en laat me niet kennen, maar vraag me serieus af waardoor het komt. Ik vind het zo'n raar verschijnsel. Stel dat mensen door al die nare gebeurtenissen met kledingfabrieken zouden zeggen echt niet meer bij die en die winkel te kopen, zouden ze dan ook te maken krijgen met dit soort gedrag? Of is het een testosteronding? Want het zijn voornamelijk mannen die dit doen, moet ik zeggen.
zondag 21 september 2014 06:58
quote:Pantax schreef op 21 september 2014 @ 06:49:
Waarom is dat erg? Als je zin hebt in een discussie meldt je je principiële overwegingen, als je er geen zin in hebt, breng je het als een smaakkwestie. Of ben je ook principieel tegen pragmatisme?
Ik ben pragmatisch maar ook principieel. Uit dat principe zou ik niet kunnen zeggen dat ik het niet lekker vind terwijl dat niet de reden is waarom ik vegetariër ben.
Ik heb hier niet zoveel last van als het lijkt, vooral emotioneel niet, maar ik ben serieus benieuwd waar die reacties soms vandaan komen. Ik kan dit topic openen op een ander forum (kuch, FOK!, kuch) waar meer mannen zitten maar daar loopt elk vegetariërtopic hetzelfde af, namelijk precies zoals hoe ik het geschetst heb. Maar ik ben dus vannacht naar een feestje geweest en het was voor mij alweer een tijdje geleden dat ik zo'n enorme quiz voor mijn kiezen kreeg. Toen vroeg ik me ineens af: waar komt dat vandaan? Dat heb ik ook wel gezegd tegen die jongen trouwens. Uiteraard erg rationeel en glimlachend. Aangeland bij een ander onderwerp was de jongen weer net zo leuk als in het begin. Ik stond ervan te kijken. Zo'n vuur ineens bij het afwijzen van een bitterbal omdat ik vegetariër ben.
Waarom is dat erg? Als je zin hebt in een discussie meldt je je principiële overwegingen, als je er geen zin in hebt, breng je het als een smaakkwestie. Of ben je ook principieel tegen pragmatisme?
Ik ben pragmatisch maar ook principieel. Uit dat principe zou ik niet kunnen zeggen dat ik het niet lekker vind terwijl dat niet de reden is waarom ik vegetariër ben.
Ik heb hier niet zoveel last van als het lijkt, vooral emotioneel niet, maar ik ben serieus benieuwd waar die reacties soms vandaan komen. Ik kan dit topic openen op een ander forum (kuch, FOK!, kuch) waar meer mannen zitten maar daar loopt elk vegetariërtopic hetzelfde af, namelijk precies zoals hoe ik het geschetst heb. Maar ik ben dus vannacht naar een feestje geweest en het was voor mij alweer een tijdje geleden dat ik zo'n enorme quiz voor mijn kiezen kreeg. Toen vroeg ik me ineens af: waar komt dat vandaan? Dat heb ik ook wel gezegd tegen die jongen trouwens. Uiteraard erg rationeel en glimlachend. Aangeland bij een ander onderwerp was de jongen weer net zo leuk als in het begin. Ik stond ervan te kijken. Zo'n vuur ineens bij het afwijzen van een bitterbal omdat ik vegetariër ben.
zondag 21 september 2014 07:21
Cognitieve dissonantie.
Vleeseters weten donders goed dat het eigenlijk voor geen meter klopt, dat vlees eten in de kwantiteiten die deze maatschappij wegvreet, de gevolgen die dat heeft voor het milieu, om maar te zwijgen over de vreselijke omstandigheden waar het gemiddelde dier in moet leven om te dienen voor de vleesconsumptie van de mens.
Een dissonantie kan op drie manieren opgelost worden: het gedrag veranderen (vleeseter wordt ook vegetariër), de gedachte veranderen (vleeseten is helemaal niet erg voor dieren), of de externe factor die de dissonantie oproept minder belangrijk maken: de vegetariër wegzetten als een zonderling, de opmerkingen waar jij over begint, maken, etc.
Ik ben net als jij al jaren en jaren vegetariër. Ik spreek nooit iemand aan op vlees eten, maar de shit die ik altijd over me heen krijg van vleeseters om hun vleeseten te kunnen rechtvaardigen vind ik het vervelendste deel van vegetariër zijn.
Vleeseters weten donders goed dat het eigenlijk voor geen meter klopt, dat vlees eten in de kwantiteiten die deze maatschappij wegvreet, de gevolgen die dat heeft voor het milieu, om maar te zwijgen over de vreselijke omstandigheden waar het gemiddelde dier in moet leven om te dienen voor de vleesconsumptie van de mens.
Een dissonantie kan op drie manieren opgelost worden: het gedrag veranderen (vleeseter wordt ook vegetariër), de gedachte veranderen (vleeseten is helemaal niet erg voor dieren), of de externe factor die de dissonantie oproept minder belangrijk maken: de vegetariër wegzetten als een zonderling, de opmerkingen waar jij over begint, maken, etc.
Ik ben net als jij al jaren en jaren vegetariër. Ik spreek nooit iemand aan op vlees eten, maar de shit die ik altijd over me heen krijg van vleeseters om hun vleeseten te kunnen rechtvaardigen vind ik het vervelendste deel van vegetariër zijn.
zondag 21 september 2014 08:14
quote:pixiemorgan schreef op 21 september 2014 @ 07:21:
Cognitieve dissonantie.
Vleeseters weten donders goed dat het eigenlijk voor geen meter klopt, dat vlees eten in de kwantiteiten die deze maatschappij wegvreet, de gevolgen die dat heeft voor het milieu, om maar te zwijgen over de vreselijke omstandigheden waar het gemiddelde dier in moet leven om te dienen voor de vleesconsumptie van de mens.
Een dissonantie kan op drie manieren opgelost worden: het gedrag veranderen (vleeseter wordt ook vegetariër), de gedachte veranderen (vleeseten is helemaal niet erg voor dieren), of de externe factor die de dissonantie oproept minder belangrijk maken: de vegetariër wegzetten als een zonderling, de opmerkingen waar jij over begint, maken, etc.
Dit zal het zijn. Niet gewoon 'interesse', want dan stel je niet zulke vragen als 'Draag je wel leer' en 'Rijd je wel auto' om iemand in een hoek te drukken en weg te kunnen zetten als hypocriet. Wat naar dat mensen zo reageren. Ik vind het zelf bewonderenswaardig als je bepaalde morele principes hebt waar je ook naar leeft.
Cognitieve dissonantie.
Vleeseters weten donders goed dat het eigenlijk voor geen meter klopt, dat vlees eten in de kwantiteiten die deze maatschappij wegvreet, de gevolgen die dat heeft voor het milieu, om maar te zwijgen over de vreselijke omstandigheden waar het gemiddelde dier in moet leven om te dienen voor de vleesconsumptie van de mens.
Een dissonantie kan op drie manieren opgelost worden: het gedrag veranderen (vleeseter wordt ook vegetariër), de gedachte veranderen (vleeseten is helemaal niet erg voor dieren), of de externe factor die de dissonantie oproept minder belangrijk maken: de vegetariër wegzetten als een zonderling, de opmerkingen waar jij over begint, maken, etc.
Dit zal het zijn. Niet gewoon 'interesse', want dan stel je niet zulke vragen als 'Draag je wel leer' en 'Rijd je wel auto' om iemand in een hoek te drukken en weg te kunnen zetten als hypocriet. Wat naar dat mensen zo reageren. Ik vind het zelf bewonderenswaardig als je bepaalde morele principes hebt waar je ook naar leeft.
zondag 21 september 2014 08:24
TO, wat voor mensen doen zo bij jou? Hoog-/laagopgeleid? Man/vrouw? Rechts/links? Jong/oud? Stad/platteland?
Ik eet ook al jaren geen vlees, maar daar doet eigenlijk nooit iemand raar over. In mijn vriendenkring, op werk, op school van mijn kinderen; overal zijn er (ex-)vegetariërs te vinden. En moslims, superfoodaanhangers, glutenvrije en andere speciale voedseltypes. Algemene houding is 'leven en laten leven'
Wat jij beschrijft TO, ken ik alleen van +10 jaar geleden, toen er nog minder vegetariërs en flexetariers waren en vegetarische producten nog nauwelijks in de supermarkt lagen. Onbekend maakt onbemind zeg maar. Maar nu is (af en toe) vegetarisch eten steeds meer mainstream.
Vandaar dat ik me af vraag om wat voor mensen het gaat
Ik eet ook al jaren geen vlees, maar daar doet eigenlijk nooit iemand raar over. In mijn vriendenkring, op werk, op school van mijn kinderen; overal zijn er (ex-)vegetariërs te vinden. En moslims, superfoodaanhangers, glutenvrije en andere speciale voedseltypes. Algemene houding is 'leven en laten leven'
Wat jij beschrijft TO, ken ik alleen van +10 jaar geleden, toen er nog minder vegetariërs en flexetariers waren en vegetarische producten nog nauwelijks in de supermarkt lagen. Onbekend maakt onbemind zeg maar. Maar nu is (af en toe) vegetarisch eten steeds meer mainstream.
Vandaar dat ik me af vraag om wat voor mensen het gaat
zondag 21 september 2014 08:43
quote:pixiemorgan schreef op 21 september 2014 @ 07:21:
Cognitieve dissonantie.
Vleeseters weten donders goed dat het eigenlijk voor geen meter klopt, dat vlees eten in de kwantiteiten die deze maatschappij wegvreet, de gevolgen die dat heeft voor het milieu, om maar te zwijgen over de vreselijke omstandigheden waar het gemiddelde dier in moet leven om te dienen voor de vleesconsumptie van de mens.
Een dissonantie kan op drie manieren opgelost worden: het gedrag veranderen (vleeseter wordt ook vegetariër), de gedachte veranderen (vleeseten is helemaal niet erg voor dieren), of de externe factor die de dissonantie oproept minder belangrijk maken: de vegetariër wegzetten als een zonderling, de opmerkingen waar jij over begint, maken, etc.
Ik ben net als jij al jaren en jaren vegetariër. Ik spreek nooit iemand aan op vlees eten, maar de shit die ik altijd over me heen krijg van vleeseters om hun vleeseten te kunnen rechtvaardigen vind ik het vervelendste deel van vegetariër zijn.
Hier moest ik ook gelijk aan denken al had ik het niet zo mooi kunnen verwoorden.
Mensen die zo reageren, voelen zich slecht en terecht gewezen dat zij wel vlees eten.
Ik ben niet vegetarisch maar ik eet wel bewust vlees; niet elke dag vlees en alleen biologisch vlees. Als iemand daar raar over zou doen, zou ik vragen: waarom vraag/zeg je zoiets?
Cognitieve dissonantie.
Vleeseters weten donders goed dat het eigenlijk voor geen meter klopt, dat vlees eten in de kwantiteiten die deze maatschappij wegvreet, de gevolgen die dat heeft voor het milieu, om maar te zwijgen over de vreselijke omstandigheden waar het gemiddelde dier in moet leven om te dienen voor de vleesconsumptie van de mens.
Een dissonantie kan op drie manieren opgelost worden: het gedrag veranderen (vleeseter wordt ook vegetariër), de gedachte veranderen (vleeseten is helemaal niet erg voor dieren), of de externe factor die de dissonantie oproept minder belangrijk maken: de vegetariër wegzetten als een zonderling, de opmerkingen waar jij over begint, maken, etc.
Ik ben net als jij al jaren en jaren vegetariër. Ik spreek nooit iemand aan op vlees eten, maar de shit die ik altijd over me heen krijg van vleeseters om hun vleeseten te kunnen rechtvaardigen vind ik het vervelendste deel van vegetariër zijn.
Hier moest ik ook gelijk aan denken al had ik het niet zo mooi kunnen verwoorden.
Mensen die zo reageren, voelen zich slecht en terecht gewezen dat zij wel vlees eten.
Ik ben niet vegetarisch maar ik eet wel bewust vlees; niet elke dag vlees en alleen biologisch vlees. Als iemand daar raar over zou doen, zou ik vragen: waarom vraag/zeg je zoiets?
zondag 21 september 2014 08:47
Ik herken t ook hoor. Eet sinds een aantal jaen geen vlees en vis meer. Gelukkig reageren de meesten er heel normaal om. Maar eens in de zoveel tijd krijg ik toch zo'n kruisverhoor.
Soms krijg ik zelfs onverbloemd de mededeling dat ze het eigenlijk belachelijk vinden. Nou ja. Dat mag iemand vinden natuurlijk. Al ik vind t zelf niet zo beleefd om dat zo naar iemands hoofd te gooien. Ik zeg toch ook niet dat ik t onethish vindt dat iemand totaal onnadenkend iets wegknaagt (of nog erger: laat liggen!) waarvoor een dier doodgegaan is...
Maar ik laat t meestal gewoon langs me afglijden. Ik denk namelijk dat zulk soort mensen het confronterend vinden en dat proberen te pareren door mij als inconsequent of zonderling weg te zetten.
Ik tref trouwens vaker vleeseters die wél respect voor de keuze hebben. En zeggen soms zelfs "eigenlijk zou ik ook minder/ geen vlees moeten eten".
Soms krijg ik zelfs onverbloemd de mededeling dat ze het eigenlijk belachelijk vinden. Nou ja. Dat mag iemand vinden natuurlijk. Al ik vind t zelf niet zo beleefd om dat zo naar iemands hoofd te gooien. Ik zeg toch ook niet dat ik t onethish vindt dat iemand totaal onnadenkend iets wegknaagt (of nog erger: laat liggen!) waarvoor een dier doodgegaan is...
Maar ik laat t meestal gewoon langs me afglijden. Ik denk namelijk dat zulk soort mensen het confronterend vinden en dat proberen te pareren door mij als inconsequent of zonderling weg te zetten.
Ik tref trouwens vaker vleeseters die wél respect voor de keuze hebben. En zeggen soms zelfs "eigenlijk zou ik ook minder/ geen vlees moeten eten".
Keep calm. Eat a cupcake
zondag 21 september 2014 08:48
Ik herken het helemaal niet. Soms vragen mensen er wel iets over, bijvoorbeeld of het vanwege de bio-industrie is of om gezondheidsredenen. Een enkele keer een defensieve reactie in de trant van: ik laat het niet staan want ik lust het veel te graag, een mens is nu eenmaal een omnivoor. En af en toe moet ik uitleggen, dat soep waar de balletjes uitgevist zijn, nog steeds geen vegetarische soep is Maar over het algemeen vinden mensen het gewoon okee.
zondag 21 september 2014 08:53
Zelf ben ik ook vegetariër en na al die jaren heb ik eindelijk een manier gevonden om elke discussie gelijk te doen stoppen. Waarom ben ik vegetariër: ik haat dieren met een passie, zo erg dat ik ze weiger te eten. Is het omdat ik het zielig vind: nee, ik schiet zo een kuiken dood als je er een hebt. Eet ik echt nooit vlees, ook geen vis, ook geen kip, ook geen frikadel, ook geen biefstuk, ook geen enzovoort enzovoort: jawel, ik eet het stiekem.
Men realiseert zich door mijn antwoorden vaak dat het hen geen ene zier aangaat, lacht wat ongemakkelijk en onderwerp Victoria de vegetariër is afgesloten.
Men realiseert zich door mijn antwoorden vaak dat het hen geen ene zier aangaat, lacht wat ongemakkelijk en onderwerp Victoria de vegetariër is afgesloten.
zondag 21 september 2014 08:54
Ik herken het ook heel erg van zo'n 10 jaar geleden. Maar wat iemand anders ook al zei lijkt het inderdaad minder geworden.
Ik vond het altijd heel vervelend. Op een gegeven moment reageerde ik altijd met "Ik heb geen zin ik een discussie over vegetarisch zijn" en dan ging het gesprek meteen weer ergens anders over.
Ik vond het altijd heel vervelend. Op een gegeven moment reageerde ik altijd met "Ik heb geen zin ik een discussie over vegetarisch zijn" en dan ging het gesprek meteen weer ergens anders over.
zondag 21 september 2014 08:55
