Zou hij echt veranderd zijn?

21-09-2014 00:17 73 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Mijn relatie is verbroken na iets meer dan twee jaar omdat ik de onzekerheid niet meer aankon. En het tevens moeilijk had met zijn in mijn ogen egoïstische gedrag.



De relatie met mijn ex is eigenlijk vanaf het begin drama geweest. Hij bleef het eerste half jaar van onze relatie in het begin openlijk daarna stiekem met andere vrouwen chatten en afspreken enz... Nadien stond hij niet meer op een datingsite maar was hij wel nog steeds actief op FB om daar vreemde vrouwen toe te voegen en over onze relatie te klagen en kenbaar te maken dat hij iemand anders wilde leren kennen. Hij was tevens erg jaloers op mijn ex man en vond het niet leuk dat ik een goed contact had met hem. Niets romantische ofzo puur vriendschappelijk en voor ons kindje. We hebben die periode zoveel ruzie gehad dat hij me voor het eerst gelagen heeft (geen echte blauwe plekken maar ik was wel enorm geschrokken).



Toen ik een einde aan de relatie maakte kwam hij met hangende pootjes al huilend terug dat hij ging veranderen en verwijderde zijn datingprofiel. Maar ondertussen was hij in mijn ogen niet erg loyaal naar mij omdat hij bleef contact hebben met een vrouw die erg gemeen over me deed waar hij in meeging (ik deugde niet, was enkel op zijn geld uit enz...) . Als er iets mis zat ging hij overal over me roddelen zelfs vertrouwelijke dingen die ik tegen hem had gezegd ging hij verder vertellen.



Door dat de relatie zo slecht zat had ik ook bang om mijn kindje met hem ik contact te brengen. Wat dan weer conflicten met zich mee bracht omdat hij vond dat ik me niet genoeg openstelde ezn...



Uiteindelijk heb ik dan toch mijn kindje in contact met hem gebracht en klikte het wel.



Maar we bleven wel ruzie hebben over veel zaken. Ik bleef ook erg achterdochtig door wat er allemaal was gebeurt en controleerde hem hierdoor. En dan regelmatig stelde ik weer dingen vast. Zoals berichten sturen naar exen dat ze nog eens moesten afspreken.



Als we ruzie hadden betrok hij ook altijd andere mensen erbij zoals vrienden of zijn moeder. En verweet hij me de ergste dingen. Maar telkens legde we het weer bij en geraakte onze relatie verder en verder. Hij wilde ook heel graag kinderen met me.

Hij bleef maar aan me vragen met hem te komen wonen en kinderen te krijgen. Hij zetten me onder druk wanneer ik dit niet deed. Indien ik dit niet zou doen ging hij verder met zijn leven en was onze relatie gedaan. We zijn dan gaan samen wonen maar ik voelde me helemaal niet gelukkig. Als ik iets deed was het niet goed genoeg of kon hij het beter. letterlijk gezegd uw job doe ik met mijn kleine pink (ik heb vier jaar hoger onderwijs gedaan om mijn job te mogen uitoefenen). Commentaar over mijn familie en vrienden (één iemand had perrongeluk de naam van mijn ex tegen hem gezegd). Mijn kind deed dit en dat fout in zijn ogen ezn... Indien ik iets deed wat hem niet zinde negeerde hij zelfs mijn kind.

Wanneer mijn kind van 7 jaar hem niet terug begroete (ze was aan het lezen) vond hij haar on respectvol "net als mij" en moest zij maar de eerste stap zetten om tegen hem iets te komen zeggen. Dit terwijl ze hem niet horen binnen komen.



Hij sloot me buiten in midden winter terwijl mijn kind lag te slapen. Liet me daarna terug binnen maar sloot de kamerdeur waardoor ik niet aan mijn spullen kon. Ik ben toen op de deur gaan bonken waardoor mijn kindje dit hoorde. Toen ik dit merkte ben ik naar haar gegaan. En hij kwam binnen deed het licht aan en begon me daar tegenover mijn kind te verwijten en haar vertellen dat ik altijd ruzie maak enz... Mijn kind heeft zelf gezegd mama maar jij had met papa toch nooit ruzie.

Dit was voor mij de druppel en ik ben binnen de week verhuist. Toch bleef hij maar bellen en vergiffenis vragen. We zijn dan na één maand terug beginnen afspreken. Ondertussen nogal ruzie terug met exen bellen, me tegen de grond gewerkt enz... Ik zei dat ik op die manier echt geen relatie zag zitten.



Hij beweert nu erg veranderd te zijn. Het valt me op dat hij idd minder bevestiging van andere vrouwen nodig heeft. En zich minder kinderachtig gedraagt. Heeft me ook niet meer geslagen. Alleen heb ik bang dat dit slechts tijdelijk is en het maar een masker is. Dat van zodra ik terug ga het allemaal van voor af aan herbegint.

Ik verlang wel naar de momenten dat het goed ging want die waren er uiteraard ook. Alhoewel het erg om hem draaide. Zoals iedere dag seks willen en het van mij verlangen terwijl hij wist dat ik het niet wilde en ja ik stemde dan maar toe. En me bijna dagelijks vragen om aan kinderen te beginnen.



Hij heeft echt zijn goede kanten. Maar het ene moment ben ik zijn grootste liefde en zegt hij wel 10 x per dag met me te willen trouwen enz... Tevens is hij erg behulpzaam en charmant naar andere mensen. Alhoewel hij geen echte vrienden heeft. En veel conflicten op zijn werk. Hij weet het beter en zijn bazen brengen er niets van terecht enz...



Maar iets in me zegt dat het aan mij ligt dat ik het verleden niet kan loslaten dat ik hem alleen maar negatie zie. Hij zegt dat zelfs tegen me. En dan twijfel ik of ik wel de juiste beslissing genomen heb om niet met hem een gezin te beginnen of door te gaan, Hij doet echt zijn best. Maar ik blijf wantrouwig dat het tijdelijk is dat hij toneel speelt tot ik terug bij hem woon.



Sorry voor dit lange verhaal... Maar ik moest echt mijn hart kunnen luchten



Groetjes,

Fran
Alle reacties Link kopieren
als jij geen kinderen met hem wil, dan neem ik ze! Hollen ,meid!
Maar ik zie echt niet waarom dit een leuke man is. 'Leuke kanten'... Ook een hyena heeft leuke kanten neem ik aan.
Alle reacties Link kopieren
quote:viva-amber schreef op 21 september 2014 @ 09:09:

Hoe groot is het bord voor je hoofd?+1
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.
'Iets in mij zegt dat' 'zelfs hij zegt dat'. Wie vind het nou, of qie zei het eerst? Hij zet gedachten in je hooft en manipuleert.



Waarom ga je terug naar een ongelukkige relatie? Ik snap echt niks van je. Omdat hij misschien veranderd is? Je kunt beter met een ander proberen die je nog wel kan vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Madderijn



Mannen veranderen niet zoveel hoor, da's altijd een soort goedpraterij. "Hij is nu héél anders'. En het zijn altijd vrouwen die het gedrag van mannen goedpraten.
Alle reacties Link kopieren
quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 00:24:

Ja idd maar hij doet zich zo goed voor nu. Hij zegt zelf tegen me je gaat me echt op niets kunnen pakken hoor dat gun ik je niet. .

Liefdevolle opmerking zeg. Wie is tegen zoveel charme opgewassen?!



Gewoon volhouden, je bent al heel goed bezig met hem buiten de deur houden. Je ellendige gevoel kan hij niet wegnemen. Hij maakt het waarschijnlijk nog veel erger.



Bouw een fijn leven op met je dochter.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Dus jij gelooft hem eerder dan dat jij jezelf gelooft? Waarom? Je weet toch prima dat je niet mishandeld wil worden. En het is nog je goed recht ook, hier in het beschaafde België. Dus breek dat contact af en vraag jezelf verbaasd af over een weekje of twee hoe je hebt kunnen twijfelen. En als hij bezig blijft doe dan aangifte van stalken.
Alle reacties Link kopieren
Niet meer aan beginnen. Je bent je kindje een stabiel en rustig leven verschuldigd. Met deze man leef je in angst of hij je niet weer gaat bedriegen en/of lichamelijk en geestelijk gaat mishandelen. Dus ook ajb geen kinderen met hem nemen, dan maak je nog meer levens kapot. Denk nu aan je kind!
Dat je het überhaupt overweegt. Dan gaat het niet goed met je.

Je hebt een kind, je bent wel een hele slechte moeder als je je kind weer in zo'n beroerde situatie zet.
Alle reacties Link kopieren
Ja idd soms zegt dat stemmetjes dat hij misschien echt wel veranderd is. Maar dat risico kan ik ten opzichte van mijn kindje niet nemen. Mijn therapeut vergelijkt het met een gokkast soms win je maar meestal verlies je en dat maakt het zo verslavend.



Ik ben ook iemand die erg aan zichzelf twijfelt en weinig zelfvertrouwen heeft. En om een of de andere reden denk je dan vaak terug aan de mooie momenten die er uiteraard ook wel waren. En ik ben echt geen gemakkelijke en dan denk ik verwacht ik teveel van een relatie. Maar langs de andere kant heeft hij al zoveel relaties gehad en die uiteindelijke liepen alle vrouwen van hem weg. Die nu nog steeds beweren dat hij hun gevoel kapot heeft gemaakt. Wanneer ik hem daar mee confronteer zegt hij dat was een slechte periode uit mijn leven nu sta ik er.
Alle reacties Link kopieren
Waarom interesseert het je überhaupt of deze eikel veranderd is? Je zou hem nooooooooit meer terug moeten willen.
"Hey baby girl, you're on speaker so behave" (© Derek Morgan)
Alle reacties Link kopieren
quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 00:25:

Ik weet wel dat ik niet wil of kan verder gaan met deze man. Maar toch voel ik me zo beroerd en onzeker...

En weet je hoe dat komt? Door hem! Hij heeft je heel klein gemaakt. Terwijl je verstandelijk heel goed snapt dat dit het niet waar is wat hij over je zegt, heeft hij voldoende op je gevoel in kunnen werken dat je jezelf niet meer vertrouwt.



Je hebt hier te maken met een heel manipulatief persoon die jou continu naar zijn pijpen wil laten dansen door je dingen te beloven ("Ik ben veranderd!") of op jou en/of je omgeving in te praten.



Seks tegen je zin, samenwonen tegen je zin, geweld, geestelijke mishandeling. Alles draait om hem zoals je zelf al zegt en hijzelf zegt dit indirect ook: "Je gaat me op niks meer kunnen pakken".



Is dat een basis voor een gezonde relatie? Iemand niet op iets kunnen pakken? Waar blijf jij? Waar is de liefde voor jou? Je hoort zijn partner te zijn, niet zijn bewaker/hoer/jaknikker/voetveeg.



Je bent verstandig genoeg geweest ermee te kappen. Wees nu verstandig genoeg om dit vol te houden. Mijn advies: blokkeer hem compleet uit je leven want het enige wat je uit dit contact haalt is dat hij nog invloed heeft op jou en (erger nog) je kind. Je bent het aan je dochtertje verplicht haar te beschermen tegen deze zieke vent en het goede voorbeeld te geven. Dat verdient zij ten eerste en jij ook! Kies voor jezelf. Dit komt nooit meer goed. Dit soort monsters veranderen niet. Ik ben er 17 jaar in blijven trappen dat zo iemand als jij beschrijft zou veranderen en wou dat iemand dit allemaal tegen mij had gezegd.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 10:58:

Ja idd soms zegt dat stemmetjes dat hij misschien echt wel veranderd is. Maar dat risico kan ik ten opzichte van mijn kindje niet nemen. Mijn therapeut vergelijkt het met een gokkast soms win je maar meestal verlies je en dat maakt het zo verslavend.



Ik ben ook iemand die erg aan zichzelf twijfelt en weinig zelfvertrouwen heeft. En om een of de andere reden denk je dan vaak terug aan de mooie momenten die er uiteraard ook wel waren. En ik ben echt geen gemakkelijke en dan denk ik verwacht ik teveel van een relatie. Maar langs de andere kant heeft hij al zoveel relaties gehad en die uiteindelijke liepen alle vrouwen van hem weg. Die nu nog steeds beweren dat hij hun gevoel kapot heeft gemaakt. Wanneer ik hem daar mee confronteer zegt hij dat was een slechte periode uit mijn leven nu sta ik er.Dit zegt al genoeg.
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.
Alle reacties Link kopieren
TO: zou je het zo kunnen zien (dat is wat wij namelijk van buitenaf zien, maar jij nog niet omdat je er middenin zit) dat jouw gedachten en gevoelens van nu voortkomen uit hersenspoeling?



Daar komen ook jouw twijfels vandaan: ergens van binnen ben jij (je echte,ware zelf met jouw echte gevoel, intuitie, instinct en verstand) gewoon nog intact en zijn jouw werkelijke gedachten gelukkig nog aanwezig, maar jij kijkt naar jezelf door zijn ogen. Door manipulatie luister je niet meer naar je eigen innerlijk, die weet wat het beste is voor jou, en durf je daar niet meer op te vertrouwen.



Je gelooft jezelf niet meer, je gelooft in die hersenspoeling die een verknipte vent jou in 2 jaar tijd heeft kunnen wijsmaken. En niet alleen heeft ie jou van alles kunnen wijsmaken over hoe hij is terwijl je er zelf bij stond en met eigen ogen gezien en gevoeld hebt dat het niet klopte (maar nogmaals, je gelooft wat je met eigen ogen gezien hebt en meegemaakt hebt niet meer), maar ook allerlei denkbeelden over jouzelf wijsgemaakt.



En zo kan het gebeuren dat je zijn gedrag niet kan rijmen met zijn woorden. Omdat jij zijn woorden blijft geloven terwijl zijn gedrag het tegenovergestelde laat zien waar je bij staat. Hij kan je dus bijv in elkaar slaan en tegelijkertijd/vlak daarna zeggen dat ie zoveel van je houdt en dan geloof jij dat laatste.



Lees svp dat andere topic wat iemand hierboven heeft neergezet. Dit zijn klassieke patronen van verbaal en fysiek geweld, en het soort mannen en vrouwen die in zoiets verzeild zijn geraakt. Lees dan ook svp dat die vrouwen, na helemaal geen contact meer te hebben met hem gehad, binnen een week of 2 uit die hersenspoeling komen en zichzelf weer worden en dan met heel andere ogen kijken naar de afgelopen relatie!



Je hebt echt het enige juiste gedaan en dat is jezelf (en je kind!) uit die situatie gehaald en psychologische ondersteuning gezocht. Nu nog zorgen dat hij op geen enkele manier nog jouw gedachten kan beinvloeden. Dus niet met hem in gesprek gaan, geen telefoontjes, de deur niet opendoen en niet reageren op wat dan ook wat hij zal proberen om weer een voet tussen de deur te krijgen..



Het feit dat je (beter laat dan nooit) jezelf en je kind instinctief in veiligheid hebt gebracht, betekent dat je diep van binnen maar al te goed weet dat die man en die relatie niet okay was en nooit okay zal worden.



Jij voldeed helemaal aan het prototype van een gemakkelijke "prooi" voor machtsbeluste manipulators. Kan je het boek "Destructieve relaties op de schop" van Jan Storms aanraden, ligt momenteel weer in elke boekwinkel. Helaas ben jij namelijk niet de enige met dit soort ervaringen van verbaal en fysiek misbruik.



Vrouwen met een hoge eigenwaarde en genoeg zelfvertrouwen zouden namelijk bij de eerste signalen (uit je eerste alinea) al met zo'n vent gekapt hebben, omdat ze dan al weten dat het foute boel is. Die vertrouwen vanaf het begin op hun eigen innerlijke beoordelingsvermogen en laten zich daar niet door (weer mooie) woorden vanaf brengen.



Die geloven niet die 10% kruimels aan "mooie momenten" en woorden die hij zegt en wat hij vindt (van zichzelf, van jou en van anderen, zijn baas, enz) maar blijven die 90% foute boel voor ogen houden. En zelfs als dat andersom was geweest: 90% goede vent en 10% foute boel, dan nog zien zij in dat dat geen gezond soort relaties zijn.



Geloof zijn exen maar, die kunnen het weten, tenslotte. Die zijn allemaal eerst "stukgemaakt" geweest en gevormd naar zijn maffe ideeen, om daar pas later achter te komen toen ze "eruit" waren. En hoogstwaarschijnlijk gevolgd door een (heftige) periode van herstel van zichzelf en wie ze zelf ook alweer waren.



Als je eenmaal wakker wordt uit deze manipulatie/ hersenspoeling kan je je op een gegeven moment niet meer voorstellen dat je jezelf hier zo in verloren bent (geweest). Ga jezelf dit dan svp niet kwalijk nemen, jezelf niet om veroordelen, jezelf nog minderwaardiger voelen dan je al doet.



Dat stemmetje dat nog steeds die man ergens in je achterhoofd wil geloven, is niet jouw stemmetje. Dat is de stem die hij in jou heeft kunnen nestelen zolang jij daarnaar luisterde en die jouw eigen fluisterende stemmen van verstand, instinct, intuitie naar de achtergrond had verdrongen. Nu is het andersom: jouw innerlijke geweten en verstand enz overheersen weer en is dat stemmetje (zijn oh zo overtuigende, maar verknipte ideeen over hem en over jou) naar de achtergrond gegaan.



Dat is een heel goed teken! Blijf nu luisteren naar jezelf! Dat je bent weggegaan is de 1e stap en blijf nu bij je eigen innerlijke geweten en blijf luisteren naar je eigen alarmbellen (en die van iedereen hier), want dat is je intuitie en betekent dat je volle verstand aan het terugkeren is.



Je twijfelt nog en alleen al daarom is het goed dat je hier een topic over geopend hebt: er is heel veel tegenovertuiging en bevestiging van buitenaf nodig tegenover een man die zo overtuigend in zijn manipulatie/ strategieen is geweest dat jij jezelf niet meer geloofde.



Maar die twijfels zijn er altijd geweest, je bent jezelf dus niet verloren, je durft er alleen nog niet op te vertrouwen, op jouw eigen "weten" dat het niet klopt, dat een gezonde liefdesrelatie zo niet hoort te zijn en dat dat ook niet gaat lukken met zo iemand. Met alle liefde en toewijding zal het nooit goed genoeg zijn, want hij is een beschadigd iemand, een "bodemloze put" en wat jij ook doet of opgeeft/wegcijfert, het is een mankement in hem wat niet van buitenaf door anderen gerepareerd kan worden.



Dit zijn types die leven op de macht en energie van anderen en altijd weer een andere "prooi" zullen zoeken (en vinden ook, helaas), omdat hij niet anders kent/kan/weet, zolang hij geen psychologische hulp zoekt. Hij heeft idd een masker en leeft daarnaar, hij gelooft daar namelijk zelf in, heeft zichzelf overtuigd dat hij die persoon is die hij voorspiegelt. Net zo overtuigend voor zichzelf als hoe hij die naar buiten brengt..

Dat krijg jij niet voor elkaar, om dat masker te laten zakken, want hij gelooft zelf dat ie diegene is. en heeft zelf geen toegang tot degene die daaronder verborgen is (zijn ware zelf, of zijn diepere innerlijk).



Dat is een diep overlevingsmechanisme waar jaren therapie bij zelfs de beste psychologen en psychiaters nog niet gegarandeerd verandering in kan brengen. Laat staan hijzelf zonder hulp opeens veranderd zou zijn, dat KAN namelijk gewoon niet, hij heeft daar zelf geen invloed op, al zou hij willen veranderen, dat kan vrijwel niemand met zulke mechanismen.



Het moeilijke van het idee loslaten, dat jij de oorzaak/ aanleiding was/bent, dat jij eea bij hem uitlokte, is dat jij wel een glimp hebt gezien van zijn "goede" kant(en) en jij ergens wel gelooft dat er een goede ziel in hem schuilt. En dat het jouw schuld is, dat jij iets gedaan hebt, waardoor je zijn slechtere kanten uitlokte, ipv het goede in hem naar boven haalde.



En dat moet je loslaten: hij leeft permanent in die schaduwkant van zichzelf en dat heeft niks maar dan ook niks met jou, of zijn baas, of gebeurtenissen/ omstandigheden te maken. Dat is namelijk de staat waarin hij zich bevindt, en altijd jou/anderen/ de hele wereld de "schuld" van zal geven, maar nooit zichzelf.. trap daar niet meer in: de enige die verantwoordelijk is voor zijn gedrag en zijn stemmingen dat is hijzelf, dat lok jij niet uit.



Dat zijn zijn eigen onvermogens om zichzelf in de hand te houden, om geen hulp te zoeken bij wat hij mist aan eigenwaarde en anderen omlaag moet halen, bang maken, manipuleren, klein maken, vernederen, fysieke macht moet uitoefenen om zichzelf (ietsje) beter te voelen. Dat is wat hij nodig denkt te hebben om zich iets waard te voelen: macht over anderen, anderen naar onder zich schoppen (of slaan, letterlijk en figuurlijk).



Dat zit in hem. En het zijn vaak juist sterk empathische vrouwen die (heel lang) blijven geloven in het goede in elk mens en dat zo iemand te veranderen is met heel veel liefde, omdat ze intuitief aanvoelen wat hij allemaal tekort is gekomen, maar niet inzien dat die tekorten een bodemloze put vormen, die niet te vullen is. Met alle onvoorwaardelijke liefde en dienstbaarheid en volgzaamheid zal je nooit zo iemand gelukkig en hersteld zullen zien. Omdat het in hem zit, een leegte, een put diep van binnen, en daar kan niemand, ook hij niet, bij..



Het loslaten zit hem erin dat je dat gaat inzien en moet opgeven dat jij hem kan veranderen, dat veel liefde en toewijding hem kan veranderen, dat het aan jou lag dat zijn liefdevolle kant niet uit de verf kwam. Het ligt niet aan jou. En ook niet aan al die exen die er voor jou waren en na jou zullen zijn.



Het enige wat jij nu kan doen is echt ver uit de buurt blijven, afstand nemen en houden, en al die liefde en aandacht in jezelf en je dochter gaan stoppen. Met alle hulp en bijstand die je daarbij kan vinden, met die psycholoog en allerlei andere empathische mensen die oprecht van je houden, je ex, familie, dit forum, enz.



Vertel je psych ook dat je jezelf verloren was, je je gehersenspoeld voelde, want niet elke psycholoog herkent de impact van dit soort mentale en fysieke mishandeling.. en onderschat dit zelf aub ook niet, hoe klein je jezelf hebt gemaakt in die 2 jaar tijd, dat kost gewoon tijd en moeite om daarvan te herstellen en jezelf te hervinden..



Lees lotgenotentopics als hierboven, van vrouwen die hieruit zijn gekomen, die al verder zijn en zich echt weer gelukkig en blij voelen dat ze zichzelf weer zijn en met hun leven daarna. Er staat je geen leegte te wachten, het is ruimte die je staat te wachten en die je zelf nog helemaal kan invullen en iets van kan maken. Opnieuw gelukkig zijn met je kindje en wie weet ooit wel een fijne, gezonde en gelukkige relatie.



Daar zijn hier ook genoeg voorbeelden van en blijken stuk voor stuk juist enorm sterke vrouwen te zijn, als ze hun eigen kracht (juist na zo'n ervaring) hebben gevonden! Jij hebt die kracht ook in je, ga daar maar in geloven en op vertrouwen, ook jij gaat jouw eigenwaarde en eigenliefde leren kennen, als je jezelf niet van alles kwalijk gaat nemen, jezelf niet veroordeelt, maar mild en liefdevol naar jezelf gaat zijn (en blijven) en jezelf gunt dat je dat van anderen ook mag verwachten (zij anders jouw liefde niet waard zijn). Dan ga je die signalen en alarmbellen veel eerder herkennen en naar jezelf luisteren en dit soort relaties tijdig uit de weg..



Ik wens je heel veel succes, je bent op de goede weg, stop alle contact, laat deze relatie en hem los en blijf op deze koers vertrouwen..





Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 10:58:

En ik ben echt geen gemakkelijke en dan denk ik verwacht ik teveel van een relatie.



Dit is typisch zo'n leugen die hij in jouw hoofd heeft geplant, en je bent het nog gaan geloven ook.



Jij geen gemakkelijke? Onzin. Waarschijnlijk heeft hij ook tegen je gezegd dat je van geluk mag spreken dat er een man is (hij dus) die het met jou uithoudt? Omdat je zo'n moeilijke zou zijn? Leugens zijn het. Om jou afhankelijk te maken van hem.



Jij bent verre van moeilijk, want er is bijna geen vrouw te vinden die zoveel narigheid van een man accepteert als jij.



Ik hoop dat je je eigenwaarde weer terug kunt vinden en dat de leugens die hij (over jouw persoonlijkheid) in jouw hoofd heeft geplant, weer langzamerhand zullen verdwijnen.
Alle reacties Link kopieren
Hij is niet veranderd, duidelijk?
Alle reacties Link kopieren
Dat je jezelf in deze situatie wil plaatsen is je goed recht. Jouw leven, jouw keuzes. Dat je je kind erin meetrekt is een ander verhaal. Je kind is nu nog afhankelijk van jouw keuzes en is dit echt het voorbeeld dat je wil geven? Ik zou mijzelf en mijn kind een leuker leven gunnen en daaraan werken. Deze man verandert niet. Verwacht niet dat een hond leert miauwen. Gun je kind een fijne toekomt.
Alle reacties Link kopieren
quote:frane schreef op 21 september 2014 @ 10:58:

. Maar langs de andere kant heeft hij al zoveel relaties gehad en die uiteindelijke liepen alle vrouwen van hem weg. Die nu nog steeds beweren dat hij hun gevoel kapot heeft gemaakt. .





Hij mept vrouwen en ziet ze als minderwaardige objecten. En nu wil jij weer verder met hem? Hij zegt alle mooie dingen alleen maar om je weer zover te krijgen. Dat jij weer zijn bezit bent en als jij van hem bent mag hij jou ook gewoon meppen en mishandelen hoor.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Hoe belangrijk is jouw kindje voor je?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Fran,



Dit pik ik er zo maar even uit: "Maar iets in me zegt dat het aan mij ligt dat ik het verleden niet kan loslaten dat ik hem alleen maar negatie zie. Hij zegt dat zelfs tegen me. En dan twijfel ik of ik wel de juiste beslissing genomen heb om niet met hem een gezin te beginnen of door te gaan, Hij doet echt zijn best. Maar ik blijf wantrouwig dat het tijdelijk is dat hij toneel speelt tot ik terug bij hem woon."



Iets in jou zegt je dat het aan jou ligt, iets anders in jou zegt dat je reden genoeg hebt om wantrouwig te zijn. Dat eerste stemmetje betekent niet zoveel.



Maar de tweede wel. Of hij nou aan de oppervlakte veranderd is of niet - het gaat erom hoe hij is wanneer hij een moeilijk moment heeft. Nu doet hij ontzettend zijn best om jou terug te winnen. Je ziet hem nu niet op zijn slechtst. Als jullie weer samenwonen komt ook die kant van hem weer terug.



In sommige relaties halen mensen het slechtste in elkaar naar boven. Dat is geen situatie om jouw dochtertje in op te laten groeien. Laat staan om nieuwe kindjes te maken.
pluk de nacht
Alle reacties Link kopieren
Ja jullie hebben echt gelijk ik twijfel dan zo aan mezelf. Kan ik wel met iemand samenleven heb ik bindingsangst enz... Ik heb zelfs aan mijn psycholoog gevraagd of het aan mij lig.t Misschien heb ik wel een persoonlijkheidsstoornis ofzo. Maar hij zegt dat dit niet aan de orde is dat mijn ex vriend me erg onzeker maakt en dat ik maar een reden wil vinden waarom.



En inderdaad ik ben weggegaan voor mijn kind.



Maar toch kan hij erg hulpvaardig zijn. Maar precies wanneer het hem uitkomt of als hij iets wilt bereiken ofwel voelt hij zich een dag zo happy dat hij kei lief is en alles voor je wilt doen. Toen ik met hem woonde kon ik het zo aanvoelen of hij een slechte of goede dag had en dan kwam er steevast ruzie van. En dat lag dan aan mij. Ik die niet genoeg aandacht aan hem gaf of hem niet genoeg knuffelde. Of de was verkeerd in had gestoken. Ook kon hij naar zijn personeel "zijn mindere" ook erg kwaad doen dat ze niet doorwerkte enz...



Ik merkte aan mezelf dat ik de laatste tijd me echt alleen maar focuste op het negatieve dat ik me niet meer kon opstellen om het nog een kans te geven. Voor mij had dit alles te maken met het verleden tussen ons. Hij neemt me dat kwalijk dat ik nog steeds achterdochtig ben en hierdoor hem controleer. Ook dat ik niet met hem terug wilde gaan samenwonen of aan kinderen beginnen. Hij begreep niet als ik zei dat het meer tijd nodig had om die stap te zetten. Soms twijfel ik zo aan mezelf dat ik een moeilijke ben dat ik hem geen eerlijke kans heb gegeven. Erg vermoeiend in mijn hoofd.



Nu ben ik blij dat ik die tijd niet neem en alleen verder ga.



Het is alleen moeilijk wanneer hij me berichten stuurt. Vandaag nog dan stuurt hij "ben je nog boos? "

Ik heb niet geregeerd en ben dat ook niet van plan.



Groeten,

Fran
Alle reacties Link kopieren
quote:annemariem schreef op 21 september 2014 @ 21:33:

Lieve Fran,



Dit pik ik er zo maar even uit: "Maar iets in me zegt dat het aan mij ligt dat ik het verleden niet kan loslaten dat ik hem alleen maar negatie zie. Hij zegt dat zelfs tegen me. En dan twijfel ik of ik wel de juiste beslissing genomen heb om niet met hem een gezin te beginnen of door te gaan, Hij doet echt zijn best. Maar ik blijf wantrouwig dat het tijdelijk is dat hij toneel speelt tot ik terug bij hem woon."





Iets in jou zegt je dat het aan jou ligt, iets anders in jou zegt dat je reden genoeg hebt om wantrouwig te zijn. Dat eerste stemmetje betekent niet zoveel.



Maar de tweede wel. Of hij nou aan de oppervlakte veranderd is of niet - het gaat erom hoe hij is wanneer hij een moeilijk moment heeft. Nu doet hij ontzettend zijn best om jou terug te winnen. Je ziet hem nu niet op zijn slechtst. Als jullie weer samenwonen komt ook die kant van hem weer terug.





Dat gevoel heb ik dus ook... Ik merk dat ook wanneer we na een ruzie het weer bijleggen eerst lief doen en daarna komt de ware aard naar boven. Precies of hij twee persoonlijkheden heeft een lieve empathische en een explosieve egoïstische...



In sommige relaties halen mensen het slechtste in elkaar naar boven. Dat is geen situatie om jouw dochtertje in op te laten groeien. Laat staan om nieuwe kindjes te maken.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt allemaal voor de treffende woorden. Ik heb echt het gevoel vol te houden en voor het lange termijn geluk te kiezen. Soms is het wel moeilijk omdat hij blijft bellen of teksten, maar ik probeer te volharden en weiger elke oproep.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven