Prikkelregulatie peuter met ASS (Asperger)

Beste forummers,



*Waarschuwing: lange OP!*



Al eerder heb ik hier een topic geplaatst over onze zoon van nu bijna 4 jaar oud. In April van dit jaar is hij gediagnosticeerd met ASS (waarschijnlijk Asperger) en sinds Juni gaat hij vier dagen per week naar een MKD. Vanochtend hadden wij de eerste evaluatie met het multidisciplinair team dat hem daar begeleidt en observeert. Positief is dat hij het op zich goed doet op het MKD. Hij vindt het er leuk, doet goed mee en laat ontwikkeling zien.



Wat het MKD ziet is eigenlijk hetzelfde als wij: zoon heeft een enorm verstoorde prikkelverwerking, wat zorgt voor het grootste deel van zijn problemen. De orthopedagoog zei vanochtend dat ze het idee hebben dat hij ontzettend hypersensitief is. Voorbeeld: eens per week neemt de orthopedagoog onze zoon mee voor een uurtje individuele begeleiding. Dan gaan ze naar een apart lokaal, aan de andere kant van de gang. En toch hoort hij dan letterlijk wat er in zijn klas gezegd wordt. Terwijl hij heel ergens anders is en de deuren dicht zijn. Hij MOET daar dan op reageren, begrijpt niet dat zijn bezigheid met de orthopedagoog op dat moment hoofdzaak is en wat er verderop in de klas gebeurt dus bijzaak.



Ander voorbeeld: laatst was onze dochter 's nachts aan het spoken. Ik ging bij haar liggen en heb af en aan zacht wat met haar gepraat. De volgende ochtend wist onze zoon exact te reproduceren wat dochter en ik tegen elkaar hadden gezegd, terwijl hij aan de andere kant van overloop slaapt en beide kamerdeuren dicht waren.



Laatste voorbeeld: we zitten aan tafel en de pastasaus is enigszins pikant uitgevallen. Zoon moet hysterisch huilen omdat het zo'n pijn doet in zijn mond. Zegt dat hij 'het niet begrijpt'.



ALLES komt drie keer zo hard bij hem binnen als bij een gemiddeld mens. Geluiden, aanrakingen, smaken, etc. Volgens het MKD levert dat zoveel stress op en vreet dat zoveel energie dat hij zich gewoon niet normaal kan ontwikkelen. Sociaal-emotioneel is hij nu ongeveer 2 jaar, terwijl hij volgende maand 4 wordt. Qua verbaal IQ loopt hij volgens de orthopedagoog enorm voor, maar performaal is het een drama. Er komt niks uit zijn handen, omdat zijn hoofd constant vol zit met alle prikkels die hij niet kan kanaliseren. Eigenlijk is hij alleen maar bezig met 'overleven'. Het team op het MKD vindt het lastig om te bepalen wat hem rust zou kunnen brengen. Ze omschreven het als 'ongrijpbaar' en wij zijn het daarmee eens. We hebben al van alles geprobeerd, ons gek gelezen over autisme en gedragspsychologie bij kinderen, maar niks lijkt te werken.



Hij geeft zelf aan dat het druk is in zijn hoofd, dat hij rust wil. Maar tegelijkertijd zoekt hij zelf vaak drukte en gedoe op. Hij wil niet alleen spelen, maar alles moet altijd precies gaan zoals hij wil. Gebeurt dat niet, dan wordt hij enorm boos, of heel verdrietig. Hij heeft de neiging om zijn jongere zusje constant uit te dagen en kan vervolgens niet tegen de drukte die hij zelf creëert. Dat hij zelf aandeel heeft in de situaties, ziet hij niet. Alles legt hij buiten zichzelf. Hij heeft ook (nog) niet door dat hij de situatie om kan draaien door zichzelf er bijvoorbeeld uit te verwijderen. Het is alsof je een kraan opendraait, die niet meer dicht gaat. Is hij eenmaal bezig, dan houdt hij niet meer op, ook al ondervindt hij zelf hinder van zijn eigen gedrag.



Voornaamste prioriteit is dus iets vinden wat hem rust geeft. Iets waarmee we de meeste prikkels kunnen wegnemen, waardoor hij ruimte krijgt om na te denken. Het MKD vindt het lastig, wij ook. Volgens het MKD is de kans wel groot dat het makkelijker wordt naarmate hij de peutertijd ontgroeit, omdat je dan waarschijnlijk beter afspraken met hem kan maken en je hem ook beter kunt uitleggen wat er nou eigenlijk gebeurt. En dat is allemaal fijn en hoopgevend, maar ondertussen zitten wij wel met een klein jongetje dat van voren niet weet dat hij van achteren leeft, met alle gevolgen van dien. Ik vroeg me af of er hier mensen zijn die ervaring hebben met het reguleren van prikkels bij kinderen zoals onze zoon. Want dit is best wel slopend zo. Zowel voor hem, als voor ons.

Ja, ik ga er ook wel in mee en dat vind hij prachtig, maar we moeten ook oppassen dat hij zich er niet te erg in verliest, zeg maar. Want dan draait hij zich compleet vast en kan het echt nergens anders meer over gaan. Dat is weleens ingewikkeld. Ook omdat hij gewoon niet accepteert dat je er dan op een gegeven moment mee stopt.

Een update, aangezien er meerdere forummers over die Sensorische Integratie hebben gesproken. Inmiddels hebben we daarnaar geïnformeerd en blijkt de ergotherapeut van het MKD inderdaad een SI aantekening te hebben. Zoon krijgt vanaf nu iedere week een paar uur begeleiding van haar, zodat in kaart gebracht kan worden hoe zijn prikkelverwerking nou eigenlijk verloopt. We hebben ook vragenlijsten moeten invullen over hoe hij reageert op allerhande verschillende prikkels. Verder zijn zijn leidsters op het MKD begonnen met hem periodiek een koptelefoon op te zetten en vooralsnog lijkt dat een positieve uitwerking te hebben. Ze zeggen dat het hem ontspant en dan er op z'n moment duidelijk geen stress in zijn lijf is.



Dat klinkt dus positief en hopelijk gaat die SI therapie iets uithalen.

Roosss4, Een rekenmachine met sommen hebben we nog nooit geprobeerd, nee. Hij is nog geen vier jaar, is hij niet te klein voor sommen? Vraag me af of hij dat al snapt.

Ja, wie weet. Ik ga het eens proberen!